Ενώ ο κόσμος της μόδας προσπαθεί να βρει το δρόμο προς τη βιωσιμότητα, το κοινό ψάχνει ακόμη τα νέα του ρούχα στο Shein. Τι συμβαίνει αλήθεια;
Κάθε φορά που ένας ακόμη χρόνος φτάνει στο τέλος του, έχουμε μια σειρά από ανασκοπήσεις. Ποια ήταν τα δημοφιλέστερα items της χρονιάς, ποιες οι μεγαλύτερες τάσεις, τα πιο εμπορικά brands και πολλές άλλες λίστες, που έρχονται να δώσουν το στίγμα μιας χρονιάς γεμάτη μόδα και ομορφιά. Ή μάλλον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε. Καθώς η βιομηχανία παλεύει να βρει τα νέα της πατήματα και να εξυγιάνει όσο μπορεί τον τομέα της παραγωγής της, με τόνους μελάνι να χύνεται από τους editors ανά τον κόσμο για την ενημέρωση υπέρ της βιωσιμότητας, το κοινό εξακολουθεί να απογειώνει το fast fashion.
Σύμφωνα με τα στατιστικά του Google research το Shein ήταν το πρώτο brand σε αναζητήσεις στον κόσμο, ξεπερνώντας ακόμη και τον κολοσσό της Inditex, τα γνωστά μας καταστήματα Zara και τους εταίρους τους. Μιλάμε για το ίδο αυτό Shein, που πριν λίγους μήνες είδαμε στα πρωτοσέλιδα για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας του μέσα από την έρευνα στο Channel 4. Οι υπάλληλοι του εργάζονται στην καλύτερη περίπτωση για 500£ το μήνα, παράγοντας 500 τεμάχια την ημέρα ο καθένας. Άλλοι πάλι δεν έχουν καν βασικό μισθό και αμοίβονται με λιγότερο από 3 βρετανικές πέννες για το κάθε item, που καταφέρνουν να κατασκευάσουν. Το ωράριο εργασίας είναι, φυσικά, ανύπαρκτο με τους εργοδότες να απαιτούν 75 ώρες εργασίας ανά εβδομάδα, με μοναδικό ρεπό μία ημέρα το μήνα!
Είναι τελικά η βιωσιμότητα στη μόδα ουτοπία;
Τι σημαίνει αλήθεια μια fast fashion παραγωγή;Νέα έρευνα για τις συνθήκες εργασίας στο Shein σοκάρει
Βλέποντας τα στοιχεία δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς τι συμβαίνει. Γιατί πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τους καταναλωτές του πολιτισμένου, δυτικού κόσμου. Όλα τα στοιχεία είναι μπροστά στα μάτια μας, σε άρθρα, συνεντεύξεις και βιβλία. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς και όμως συνεχίζουμε να ψωνίζουμε ασταμάτητα. Τελικά η ματαιοδοξία μας ξεπερνά τα πάντα;
Μία πρόσφατη συζήτηση που είχα με τη Μαριέτα Καρπαθίου, τη σχεδιάστρια και founder του brand, Ergon Mykonos, μία εταιρία που έχει καταφέρει να φτάσει στο επίπεδο του zero waste, μου αποκάλυψε και την πιο απλή, εύκολη και ανθρώπινη απάντηση στην παραπάνω απορεία μου. Ότι ακόμη και στο λεγόμενο δυτικό κόσμο, και ειδικά στην Ελλάδα μας, που το βιωτικό επίπεδο θεωρείται -και είναι- υψηλό, οι οικονομικές υποχρεώσεις και το κόστος της ζωής έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό, που καθιστά τα βιώσιμα brands κατά κάποιο τρόπο, μία μικρή πολυτέλεια. Θέτοντας μου ως παράδειγμα τις σκανδιναβικές χώρες, όπου και η ίδια έχει βρει τη μεγαλύτερη ανταπόκριση, μου απέδειξε το αυτονόητο: πώς όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες, αφήνουν τη σκέψη της βιωσιμότητας σε δεύτερο επίπεδο.
.
Moda