Η διάλυση μιας σχέσης δεν είναι εύκολη υπόθεση, ακολουθεί συχνά η διαχείριση συναισθημάτων όπως η απώλεια, ο θυμός, οι τύψεις ή η αίσθηση της αποτυχίας, το άγχος, η αίσθηση της αβεβαιότητας για το μέλλον και η αλλαγή.
Υπάρχουν μερικοί μύθοι για το πώς ξεπερνάς έναν χωρισμό:
Μύθος 1ος: Η σχέση μου ήταν κακή, άρα θα το ξεπεράσω γρήγορα
Πραγματικότητα: Το τέλος μιας σχέσης φέρνει ούτως ή άλλως αβεβαιότητα για το τι πρόκειται να μας συμβεί στο μέλλον.
Μύθος 2ος: Θα προχωρήσω γρήγορα στον επόμενο, για να το ξεπεράσω άμεσα.
Πραγματικότητα: Εξαρτάται από το πόσο χρόνο χρειάζεσαι για να φέρεις την ζωή σου και τον εαυτό σου στο σημείο που θα είσαι ανοικτή/ος στην επόμενη σχέση. Ο επόμενος δεν γιατρεύει τις πληγές του προηγούμενου.
Μύθος 3ος: Όταν το ξεπεράσω, η ζωή μου θα ξαναγυρίσει εκεί που την άφησα.
Πραγματικότητα: Το πιο πιθανό είναι να φτιάξεις μια νέα εκδοχή της «κανονικότητας» στην ζωή σου. Μετά τον χωρισμό, ίσως βρεις νέους φίλους, νέα ενδιαφέροντα, ένα διαφορετικό τρόπο να συνδέεσαι και να αντιμετωπίζεις τις σχέσεις σου, ίσως ακόμα να αλλάξεις τις προτεραιότητές σου στα χαρακτηριστικά που ψάχνεις στους μελλοντικούς συντρόφους σου.
Μύθος 4ος: Ότι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.
Πραγματικότητα: Εξαρτάται από το πώς θα διαχειριστούμε τις συνέπειες του χωρισμού μας και τι είδους ερμηνείες θα δώσουμε σε ότι μας συμβαίνει. Για να βγούμε πιο δυνατοί από έναν χωρισμό, θα πρέπει να διαχειριστούμε τα συναισθήματά μας, να ψάξουμε υποστήριξη από τους άλλους γύρω μας, να φροντίσουμε τον εαυτό μας και να μάθουμε από τα λάθη μας.
Βήματα για να ξεπεράσουμε τον χωρισμό και να αλλάξουμε θετικά:
Αναγνωρίζουμε ότι είναι φυσικό να έχουμε συναισθήματα λύπης, θυμού και απώλειας, δεν χρειάζεται να πιέσουμε τον εαυτό μας να τα ξεπεράσει άμεσα, δίνουμε έμφαση στην σταδιακή πτώση της έντασής τους.
Μπορεί να μην έχουμε έλεγχο στα συναισθήματά μας, έχουμε όμως έλεγχο στο πως θα τα εκφράσουμε. Αποφεύγουμε τα ξεσπάσματα και τις εκδηλώσεις συναισθημάτων που έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε μας και στους γύρω μας και προτιμούμε τις θετικές εκφράσεις τους π.χ. δεν θέλουμε να γκρινιάζουμε ατέλειωτες ώρες στην φίλη μας αλλά μπορούμε να κάνουμε βόλτες και να μιλάμε για τους προβληματισμούς μας. Μια νέα συνήθεια για να διοχετεύσουμε την ενέργειά μας μπορεί να μας κάνει καλό αλλά και να μας δώσει την αίσθηση του αυτο-ελέγχου και της αυτό πεποίθησης που μας λείπει.
Αναγνωρίζουμε ότι μπορεί για ένα χρονικό διάστημα να μην είμαστε διαθέσιμοι στις ανάγκες των φίλων μας ή να μην λειτουργούμε με όλες μας τις δυνάμεις. Ας πάρουμε τα πράγματα και την καθημερινότητά μας με πιο αργούς ρυθμούς, ζητώντας την βοήθεια των δικών μας,
Δημιουργούμε μια ρουτίνα που θα μας βοηθήσει να ανακτήσουμε την αίσθηση ελέγχου του περιβάλλοντός μας και της ζωής μας, π.χ. βάζουμε προτεραιότητες, τηρούμε μια καθημερινή ρουτίνα ώστε να ξεφεύγουμε από τις επίμονες σκέψεις, φροντίζουμε ώστε να κάνουμε κάτι ευχάριστο κ.α.
Είναι φυσικό να μας έρχονται στο μυαλό σκέψεις για τα σχέδια και τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν. Αντί προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας να μην τα σκέφτεται, καλύτερα να πιέσουμε τον εαυτό μας να φτιάξει νέα σχέδια για το μέλλον. Ακόμα και εάν είμαστε απογοητευμένοι, θα ξέρουμε τι ελπίζουμε.
Αρχίζουμε να λέμε «ΟΧΙ» σε φίλους και σε γνωστούς, χωρίς ενοχές ή επιθετικότητα. Ζούμε μια κατάσταση στην οποία χρειαζόμαστε να βρούμε τις νέες ανάγκες μας και να προχωρήσουμε σε αλλαγές.
Ακούμε προσεκτικά τους φίλους μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε, ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα του εγω-κεντρισμού ή στην παγίδα της «πληγωμένης ψυχής». Ίσως επίσης να έχουν προσέξει ορισμένες συμπεριφορές που εμείς δεν είχαμε δει και να μας βοηθήσουν να δούμε την σχέση μας από άλλη προοπτική.
Αφήνουμε το παρελθόν πίσω μας μέσα από την συγχώρεση και όχι μέσα από την εκδίκηση. Μια μικρή εκδίκηση μας δίνει την αίσθηση της αποκατάστασης της δικαιοσύνης αλλά η συγχώρεση μας κάνει μακροπρόθεσμα πιο δυνατούς και πιο ευτυχισμένους. Δίνοντας συγχώρεση δεν αποδεχόμαστε την κακή συμπεριφορά του άλλου, δεν δεχόμαστε τον άλλον πίσω, δεν δικαιολογούμε, βλέπουμε όμως την κατάσταση πιο ήπια και αναγνωρίζουμε ότι δεν ήταν όλα λάθος. Η συγχώρεση είναι μια κινητήρια δύναμη με την οποία ένα άτομο αντικαθιστά τις καταστροφικές αντιδράσεις του με μια πιο εποικοδομητική συμπεριφορά ώστε να ανακτήσει τον έλεγχο της κατάστασης και του εαυτού του.
Θέλουμε να γίνουμε το σωστό άτομο για την επόμενή μας σχέση και όχι να φτιάξουμε την σωστή σχέση με το σωστό άτομο. Το ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και πως οριοθετούμαστε θα μας βοηθήσει να ελκύσουμε τον «σωστό» για μας χωρίς να καταφύγουμε στην κατηγοριοποίηση των ανθρώπων και στις λίστες προτερημάτων. Mαθαίνουμε από τα λάθη μας, χωρίς ενοχές, χωρίς επικριτική στάση προς τον εαυτό μας: σε ποιο βαθμό συνεισφέραμε στα προβλήματα που είχε η σχέση μας, ακόμα και εάν αυτό δεν έπαιξε τελικά ρόλο για τον χωρισμό; Σε ποιο βαθμό είμασταν ανασφαλείς, αποδεχθήκαμε τον άλλον όπως πράγματι ήταν, ανταποκριθήκαμε στις ανάγκες του; Σε ποιο βαθμό αντιδράσαμε υπερβολικά ή χάσαμε τον έλεγχο των συναισθημάτων μας; Πως θα γίνουμε πιο θετικοί αλλά και πιο δυναμικοί την επόμενη φορά.
sxeseis
Tags: χωρισμός
