Πριν σε πνίξουν τα ενοχικά σύνδρομα που δεν περνάς καλά με το «καλό παιδί», ρίξε μια ματιά σε πράγματα που ήδη ξέρεις, αλλά δεν τα εφαρμόζεις!
Φαινομενικά είστε το τέλειο ζευγάρι. Σε προσέχει, σε κοιτάει στα μάτια, δεν σου δίνει δικαιώματα, οι φίλες σου σε ζηλεύουν για την αφοσίωση που σου δείχνει. Όμως εσύ δεν είσαι πια ερωτευμένη, δεν νιώθεις καμία «σπίθα» στη σχέση και επιπλέον νιώθεις κι ενοχές. Τα φαινόμενα απατούν, λοιπόν, κι αν συνεχίσεις έτσι, θα απατήσεις κι εσύ. Για την ώρα, πάντως, σε πνίγουν ερωτήσεις του τύπου «με ένα τόσο καλό παιδί κι εγώ να θέλω να χωρίσω;».
Και επιπλέον να μην ξέρεις «πώς;».
Χαλάρωσε, γιατί έχει συμβεί σε πολύ κόσμο, που τη βόλτα «ενοχή – ντροπή – θλίψη» την είχαν στο καθημερινό δρομολόγιο, πριν πάρουν τη σωστή απόφαση.
Το να μην ξέρεις πώς να βάλεις τέλος στην «τέλεια σχέση» –τέλεια για τους άλλους– και πώς να διακόψεις τους δεσμούς με το «καλό παιδί» έχει βαθμό δυσκολίας. Σκέψου, όμως, ότι όλα θα γίνουν πιο εύκολα, αν πάψεις να ακούς τους γύρω και το… συμφεροντολογικό κομμάτι του εαυτού σου και αρχίσεις να ακούς την καρδιά σου και αυτά που εκείνη θέλει.
Κάνε, λοιπόν, κάποιες βασικές ερωτήσεις στον εαυτό σου και αν η απάντηση σε όλες είναι εις βάρος του ανθρώπου που τώρα είναι δίπλα σου, έλα να πάμε παρέα μέχρι την τελευταία τελεία αυτού του κειμένου.
- Νιώθεις ότι δεν «βρίσκεστε» πουθενά –σωματικά, πνευματικά, ψυχικά–, η όποια χημεία έχει χαθεί και δεν έχεις καμία επιθυμία να το παλέψεις;
- Το σeξ μαζί του, αντί για πόθο, σου «γεννάει» άρνηση και αναβλητικότητα;
- Η (υπερβολική) καλοσύνη, η διαθεσιμότητα και το «ναι, μάλιστα» που ακούς συνεχώς σε εκνευρίζουν και σε κάνουν να βαριέσαι;
- Συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να φλερτάρει σαν να μη βρίσκεσαι σε σχέση;
- Δεν αισθάνεσαι την παραμικρή ζήλια στην ιδέα ότι μπορεί να βρεθεί με κάποια άλλη;
Λογικά, συνεχίζεις να διαβάζεις και απορείς, γιατί, ενώ μέσα σου είναι τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα, εσύ παραμένεις στη σχέση.
Αυτό συμβαίνει γιατί:
- Μας αρέσει να μας αγαπούν και να μας φροντίζουν, ακόμη κι αν δεν νιώθουμε το ίδιο. Αυτό, όμως, είναι το εγωιστικό κομμάτι του εαυτού μας, το κάπως ανειλικρινές και συμφεροντολόγο.
- Το «βόλεμα», κακά τα ψέματα, και η συνήθεια σε σίγουρες καταστάσεις μάς κάνει τεμπέλες και φοβιτσιάρες. Επιλέγουμε να βαριόμαστε, παρά να ρισκάρουμε.
- Μας «πνίγουν» οι ενοχές που πολλαπλασιάζονται και εκείνο το μικροαστικό σιχαμένο «τι θα πει ο κόσμος!». Απλώς να θυμάσαι ότι πολλές σχέσεις με… «καλά παιδιά» ξεκίνησαν ακόμη κι αν δεν ήσουν ερωτευμένη, επειδή σκλαβώθηκες από τους καλούς τους τρόπους, επειδή ήσουν ευάλωτη μετά από μια σχέση που σε ταλαιπώρησε και μετά συντηρήθηκαν πάνω σ’ ένα πλέγμα ενοχής, όπου αυτολογόκρινες κάθε σου κίνηση και βλέμμα.
Τι κάνεις, λοιπόν;
- Σιγουρεύεσαι ότι όντως δεν τραβάει το ερωτικό ανάμεσά σας. «Δείρε» λίγο τον εαυτό σου και πες του ότι είναι άδικο και για τους δύο να μένεις σε μια σχέση που ικανοποιεί μόνο την ασφάλεια και τις φοβίες σου.
- Πάρε μια απόφαση και κράτα τη. Με το να χωρίζεις και να επανέρχεσαι, κάνεις κακό και σε σένα και σε εκείνον. Δεν είναι παρηγορήτρα ο άνθρωπος στον οποίο καταλήγεις μετά από κάθε περιπέτειά (σου). Εκείνος ξέρει γιατί θέλει να ’ναι μαζί σου. Καλό είναι να μάθεις κι εσύ. Σε διαφορετική περίπτωση, είσαι μία ακόμη περίπτωση γυναίκας που αναζητά την «καβάτζα», διατηρεί διπλή ζωή (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και ζει μέσα σ’ ένα ψέμα. Καθόλου chic.
- Μην αλλάζεις την αρχική σου απόφαση μετά από ένα ακριβό δώρο, ένα «ρομαντικό» δείπνο, μία γενναιόδωρη κίνηση. Δίνεις το λάθος μήνυμα και ταυτόχρονα δίνεις και ελπίδες σε κάτι που ξέρεις καλά ότι έχει τελειώσει.
- Μην ψάχνεις αφορμές για να του χρεώσεις το τέλος της σχέσης σας. Είναι φθηνό σαν πρακτική και άδικο απέναντι σε κάποιον που δεν σε αδίκησε. Ανακοίνωσε αυτό που αποφάσισες με ειλικρίνεια, σταθερότητα και με τρόπο αντάξιο εκείνου που σου φέρθηκε όσο καιρό υπήρξατε μαζί. Πού ξέρεις; Θα πάψετε να είστε σύντροφοι, αλλά μπορείτε –αργότερα– να μείνετε φίλοι.
- Το «αργότερα» στην προηγούμενη πρόταση το πρόσeξες, έτσι; Τώρα, οφείλεις να κόψεις μαχαίρι κάθε επαφή και γέφυρα επικοινωνίας. Όχι τόσο για εκείνον, όσο για σένα, που τον πρώτο καιρό το ενοχικό σύνδρομο πάει χέρι χέρι με το αίσθημα ανακούφισης.
Όσο για εκείνον;
- Αν είναι πραγματικά «καλό παιδί», θα δεχτεί την απόφασή σου και θα πάψει να σε γυροφέρνει για να αλλάξεις γνώμη.
- Πολύ συχνά, ωστόσο, επειδή ο περίγυρος τον έχει πείσει για το πόσο «καλό παιδί» είναι, θα κάνει χρήση του «τίτλου» και θα προσπαθήσει να σε φέρει στο φιλότιμο. Η… εξουσία του αδύναμου και ο αμπαλαρισμένος συναισθηματικός εκβι@σμός δεν τον κάνουν και τόσο εντάξει. Ξανασκέψου το.
- Και κάτι ακόμη: αυτός που είναι πραγματικά ερωτευμένος μαζί σου δεν δέχεται από εσένα τίποτα λιγότερο από τα ίσα. Θέλει να τον θες κι εσύ. Πολύ και πραγματικά. Το «μείνε μαζί μου κι ας μη μ’ αγαπήσεις και λίγο λίγο θα με συνηθίσεις», που έλεγε και το παλιό τραγούδι, δεν έχει καμία, μα καμία, πρακτική εφαρμογή στις μέρες μας.
Και τι θα πει ο κόσμος…
Ειλικρινά; Δεν σε αφορά καθόλου. Δεν θα ζήσει ο «κόσμος» σε μία φαινομενικά ιδανική σχέση, που εσένα δεν σε καλύπτει σε κανένα επίπεδο. Δεν έχεις να εξηγήσεις τίποτα σε κανέναν και για κανένα λόγο. Εκτός από τον πραγματικά ενδιαφερόμενο, ο οποίος, αν τον σέβεσαι έστω και λίγο, δεν θα θέλεις να περάσει μια ζωή με μία γυναίκα που δεν τον θέλει. Σωστά;
Και τώρα;
Τώρα κάνε χρήση της ελευθερίας σου. Κυνήγα αυτό που πραγματικά θέλεις, γνωρίζοντας ότι μπορεί και να μην το αποκτήσεις. Αυτό που λένε, ότι θα φιλήσεις πολλούς βατράχους μέχρι να πέσεις πάνω στον «πρίγκιπα», έχει γενναίες δόσεις αλήθειας, οπότε φρόντισε να μην τους… φιλήσεις όλους. Και κυρίως, όσο κι αν απογοητευτείς –γιατί, ναι, κυκλοφορεί αρκετό σκάρτο υλικό εκεί έξω–, μην ξαναμπείς σε μια σχέση επειδή ο άλλος είναι «καλό παιδί» και σου προσφέρει ασφάλεια.
Τώρα ήρθε η ώρα να γίνεις «κακιά» μαζί του: ζώντας για καιρό σε «ασφαλές» περιβάλλον, ξέχασες και… ξέμαθες τους κανόνες της συναισθηματικής ζούγκλας, γι’ αυτό και όταν βγήκες (επιτέλους) από το μαντρί, σ’ την «έπεσαν» και κάνα δυο λύκοι. Εσύ θα θυμάσαι ότι ζεις μόνο μια φορά, χωρίς προστατευτικό δίχτυ και αν ξέρεις τι ζητάς, δεν θα πέσεις σε βράχια. Όλο αυτό σκέψου το και σαν μια καλή γυμναστική για τη γοητεία σου. Έχουν άλλη χάρη οι γυναίκες που, ενώ βρέθηκαν σε ευτυχίες που δεν τους ταίριαζαν, τις απαρνήθηκαν γι’ αυτό που πραγματικά ήθελαν. Μοιραία, στο κατώφλι σου θα βρίσκεις μόνο κόσμο που αξίζει τον κόπο και που έχει αυτά που πραγματικά θες. Και να θυμάσαι πάντα ότι η «ασφάλεια», που τόσο πολύ φοβάσαι μη χάσεις, καμιά φορά κρύβει τις μεγαλύτερες παγίδες και μας κρατάει μακριά από συγκινήσεις και αληθινά αισθήματα, για τα οποία όλοι είμαστε γεννημένοι.
sxeseis
