Δύσκολα τα πράγματα.
«Το καλοκαίρι γνώρισα σε ένα νησί κάποιον δώδεκα χρόνια μεγαλύτερό μου σε ένα νησί. Μου ανέφερε ότι βρίσκεται σε μία σχέση δέκα χρόνων, αλλά δεν έδωσα σημασία γιατί πίστευα ότι δεν θα τον ξαναέβλεπα μετά τις διακοπές– είμαι μόνιμη κάτοικος εξωτερικού.
Λίγο όμως πριν φύγω από την Ελλάδα αποφασίσαμε να είμαστε μαζί. Μετά από αρκετά σκαμπανεβάσματα και σύντομους χωρισμούς, τα Χριστούγεννα που ξαναήρθα στην Ελλάδα μού υποσχέθηκε ότι θα χωρίσει, κάτι που δεν έχει γίνει. Το Πάσχα που ήρθα για άλλη μία φορά έμενε κανονικά σπίτι μου και ήμασταν τέλεια. Όμως δεν αποφασίζει να τη χωρίσει.
Λέει ότι ψάχνει την κατάλληλη ευκαιρία και μέχρι στιγμής, από τον Ιανουάριο, δεν την έχει βρει. Του έχω βάλει προθεσμία μέχρι κάποια μέρα του Ιουνίου που είναι σημαντική για μένα, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Μου έχει πει ότι όταν με γνώρισε ανατράπηκε η ζωή του και πως είμαι ό,τι πιο θετικό υπάρχει σ’ αυτή. Δεν αμφέβαλλα ποτέ για τα συναισθήματά του για μένα γιατί έχει κάνει πολλά για να είμαστε μαζί, αμφιβάλλω όμως για το αν και το πότε θα τη χωρίσει. Μήπως φοβάται να της το πει επειδή θα τη στενοχωρήσει;
Μήπως θέλει και τις δυο μας; Μήπως έχει βαρεθεί εμένα και δεν μου το λέει για να το καταλάβω και να φύγω μόνη μου; Σε λίγες μέρες τελειώνει η προθεσμία και του έχω πει πως αν δεν χωρίσει μέχρι εκείνη την ημέρα θα χωρίσουμε αυτόματα. Δεν νομίζω πως έχω το κουράγιο να το κάνω. Είμαι πολύ αδύναμη μπροστά σ’ αυτά που νιώθω για εκείνον, καθώς κανένας άλλος άντρας δεν μου έχει φερθεί τόσο όμορφα και τρυφερά. Θέλω τη συμβουλή σας, δεν έχω σε ποιον να μιλήσω. Από τη μια δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση και από την άλλη φοβάμαι πως αν τον χωρίσω μπορεί να μη χωρίσει την άλλη μόνο και μόνο από αντίδραση στο χωρισμό μας».
Εμείς εδώ έχουμε, σε γενικές γραμμές, την πεποίθηση ότι το πιο όμορφο και τρυφερό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας άντρας για σένα είναι να σου αποδείξει, πρακτικά και ουσιαστικά, ότι σε θέλει πέρα από τους φόβους, τις ανασφάλειες και τους περιορισμούς του (αυτούς που έχουμε όλοι).
Από την άλλη, καταλαβαίνουμε απόλυτα το συναίσθημα του να νιώθεις αδύναμη μπροστά στη σκέψη του να μείνεις χωρίς, έστω, τα λίγα πράγματα που σου προσφέρει. Αν σου φαίνεται ακατόρθωτο να τον αφήσεις, σ’ αυτή τη φάση, κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν μπορεί να σε σπρώξει να το κάνεις. Όμως, θα πρέπει να το κάνεις με πλήρη επίγνωση του ότι, αν ο φίλος σου δεν έχει αφήσει την «επίσημη» σύντροφό του μέχρι το τελεσίγραφο που του έχεις δώσει, κατά πάσα πιθανότητα δεν πρόκειται να το κάνει ποτέ –τουλάχιστον όχι πριν απηυδίσεις εσύ και τον αφήσεις, εξαιτίας της στάσης του. Πόσο μάλλον αν του δώσεις τη βεβαιότητα ότι τον θέλεις τόσο που δεν πρόκειται να του βάλεις ουσιαστικά εμπόδια στο να έχει και τις δυο σας –για όσο θέλει.
Και κάτι ακόμα: στην υποθετική περίπτωση που περνούσε καλά με την κοπέλα του και δεν ήθελε να τη χάσει, και πάλι δεν επρόκειτο να σου το πει, γνωρίζοντας ότι αυτό μάλλον θα σε κάνει να τον αφήσεις. Με άλλα λόγια: μπορεί να μην αμφισβητείς τα αισθήματά του, αλλά δεν βλάπτει να δεις ρεαλιστικά το πόσο ειλικρινείς αντέχουμε να είμαστε όλοι μας όταν ξέρουμε ότι ένα μικρό ψέμα είναι, βραχυπρόθεσμα, πολύ λιγότερο οδυνηρό.
cosmopolitan.gr
sxeseis
Tags: χωρισμός
