Όταν κάποιος ταπεινώνεται, μετά από κάποια λανθασμένη πράξη του, λέμε πως αυτός «έριξε τα μούτρα του».
Στους βυζαντινούς χρόνους, αλλά ακόμη και σήμερα, σε περίπτωση μεταμέλειας και ντροπής σκύβουμε το πρόσωπο καταγής. «Κάτω νεύειν και την όψιν ρίπτει εις την γην», όπως λέγεται.
Σε εκκλησιαστικό κείμενο, μάλιστα, συναντάμε τη φράση «και έβαλε κάτω την όψιν μηδέν λέγων».
Από την κίνηση αυτή βγήκε και η σημερινή φράση.
ellada
