Σπύρος Χατζηαγγελάκης: O φωτογράφος που πήγε την τέχνη του γυμνού μακριά από το male gaze

Τι συμβολίζει τελικά ένα γuμνό σώμα μπροστά στο φακό ενός φωτογράφου; Μπορεί πολλά, αλλά και τίποτα. Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης μιλά στο #Queengr για την απεικόνιση του σώματος στα social media.

Υπέροχα, μαγνητιστικά πορτρέτα, σώματα που κινούνται στον χώρο, ασπρόμαυρες λήψεις και απόλυτη ειλίκρινεια. Αυτά είναι τα πρώτα πράγματα που θα τραβήξουν το βλέμμα σου σε ένα έργο του Σπύρου Χατζηαγγελάκη. Ο δημοφιλής ηθοποιός και φωτογράφος, δηλώνει πως ασχολείται με την φωτογραφία ως ένα δημιουργικό του χόμπι, και αυτό μπορεί να είναι στην πραγματικότητα ότι πιο απελευθερωτικό για τον ίδιο. Έχοντας ως μέσο του κυρίως το Instagram, ένα από τα πιο αυστηρά μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως προς την δημοσίευση του γυμνού, επιμένει να προβάλλει την εικόνα του ανθρώπινου σώματος, όπως ακριβώς θα έπρεπε να την αντιμετωπίζουμε όλοι μας: ως απόλυτα φυσιολογική.

Η φωτογραφία στον καιρό του Instagram

Στις μέρες μας η φωτογραφία είναι ένα μέσο επικοινωνίας, κάτι που αναπτύχθηκε και γιγαντώθηκε μέσω των social media, κάνοντας τις εικόνες καθημερινότητα μας. Εικόνες, όμως, όχι πέρα για πέρα αληθινές, με φίλτρα, φόντα και διαφορετικούς φακούς να έχουν αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας και τα σώματα μας. Τώρα πια έχουμε έρθει σε μία περίοδο, όπου ο μεγεθυντικός φακός προσπαθεί να αποκαλύψει τα ψεγάδια και αναδείξει την ειλικρινή ομορφιά τους.

Κάπως έτσι φτάνουμε και στα μοναδικά concept του Σπύρου Χατζηαγγελάκη με πρωταγωνιστές του ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια και δεν φοβούνται να δουν την εαυτό τους, έτσι ακριβώς, όπως είναι. Μιλήσαμε για το «σεμνότυφο» Instagram, την σχέση του φωτογράφου με τα δυνατικά μοντέλα του αλλά και κατά πόσο το body positivity έχει βρει την ουσία του και πραγματική ανταπόκριση στο ελληνικό κοινό.

Male gaze: Τόσα χρόνια οι φωτογράφοι απαθανατίζουν, σε μεγάλο βαθμό, τη γυναίκα όπως θα ήθελαν εκείνη να τη δουν. Πιστεύεις ότι αυτό αλλάζει με το πέρασμα των χρόνων;

«Εξαρτάται για πιο λόγο φωτογραφίζεις. Εγώ επειδή θεωρώ την φωτογραφία ένα επαγγελματικό χόμπι μου, συνεχίζω να φωτογραφίζω μία γυναίκα με τον τρόπο που εγώ θα ήθελα να την δω ή όπως θα ήθελε εκείνη να δει τον εαυτό της, ακόμη και βαθμό που ίσως να μην τον αναγνωρίζει. Θέλω να αναδείξω την δυναμικότητα, την τρυφερότητα και την θηλυκότητα. Όταν το κάνεις όμως επαγγελματικά, υπάρχει η πιθανότητα να μην απαθανατίζεις τις γυναίκες με τον τρόπο που εσύ θα ήθελες, αλλά με τον τρόπο που απαιτεί η δουλειά».

Πιστεύεις ότι το Instagram είναι σεμνότυφο και ότι και αυτό, όπως και τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, δεν επιτρέπουν σε καλλιτέχνες σαν και εσένα να εκφραστούν πραγματικά;

«Εγώ δυστυχώς έχω μόνο το Instagram, σαν πλατφόρμα για να δημοσιεύω τις φωτογραφίες μου. Άνοιξα το Instagram για αυτόν ακριβώς το λόγο, για να μπορεί να προβληθεί η τέχνη μου, ο τρόπος έκφρασης μου, η φωτογραφία. Τουλάχιστον με εμένα έχω διαπιστώσει ότι όντως είναι αρκετά σεμνότυφο, είναι περίεργοι όλοι αυτοί οι κανόνες ασφαλείας που τσουβαλιάζουν και τον τρόπο έκφρασης και την τέχνη και μαζί και πράγματ που είναι προσβλητικά. Υπάρχει ένα τσουβάλιασμα. Και εγώ την έχω πατήσει και μου έχουν κατεβάσει φωτογραφίες και τώρα νομίζω ότι είναι έτοιμος να κατέβει και ο λογαριασμός».

Γιατί οι διάσημες κυρίες που φωτογραφίζεις σε εμπιστεύονται και γδύνονται μπροστά στον φακό σου;

«Υπάρχει ένα δίπολο έτσι και αλλιώς. Αν μία γυναίκα βρεθεί γuμνή μπροστά στο φακό σου, θα βρεθεί γuμνή και μπροστά σου. Δεν ξέρω το πώς με εμπιστεύονται. Με κάποιο τρόπο φαντάζομαι ότι κερδίζω την εμπιστοσύνη τους. Ξέρουμε ακριβώς τι είναι να κάνουμε και πώς να το κάνουμε. Υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη για αυτό που θα κάνουμε. Ότι όλο αυτό αφορά καθαρά και μόνο την καλλιτεχνική πλευρά του πράγματος. Βλέπουνε και κατά την διάρκεια της φωτογράφισης, πως εγώ όταν βρίσκομαι πίσω από μία κάμερα, και όποιος φωτογράφος ασχολείται με το γuμνό και κάθεται πίσω από μία κάμερα, δεν κοιτάει την γυναίκα με πόθο. Βλέπεις απλώς τις γραμμές, τις σκιές, τα φώτα, πόσο ωραία μπορείς να ανααδείξεις αυτό που έχεις μπροστά σου. Αλλιώς δεν θα ήσουν φωτογράφος. Θα ήσουν ένας ηδονοβλεψίας, απλά και μόνο».

Bλέπουμε ότι μέσα από το έργο δίνει δυνατά μηνύματα body positivity. Οι Ελληνίδες πιστεύεις ότι απομακρύνονται από τα στερεοτυπικά πρότυπα ομορφιάς όσο περνούν τα χρόνια;

«Δεν είμαι σίγουρος για αυτό. Όντως υπάρχουνε βήματα προς το να αρχίσει η γυναίκα να αισθάνεται ωραία και όμορφα με το σώμα της, όπως αυτό είναι, όμως στον αντίποδα πυροβολούμαστε διαρκώς από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το τι μπορεί να θεωρείται ωραίο σε ένα σώμα και τι όχι. Νιώθω ότι θέλοντας και μη επηρρεάζεται ο καθένας από αυτό. Εκεί είναι που χρειάζεται μια ωραία κουβέντα και συζήτηση, είτε με τον φωτογράφο είτε με τον οποιονδήποτε θέλει να φωτογραφηθεί, για να αντιληφθεί το ότι εφόσον εγώ θέλω να φωτογραφίσω εσένα, θέλω να σε φωτογραφήσω όπως είσαι εσύ και χωρίς να αλλοιώσω κάτι από την εικόνα σου και το πώς είσαι. Και να είσαι σίγουρη ότι θα αναδείξω την καλύτερη πλευρά του εαυτού σου».