Πάτερ, αμάρτησα…
Πάει ένας που ήθελε να εξομολογηθεί και λέει στον παπά:
-Πάτερ, αμάρτησα.
-Τί αμαρτία έκανες τέκνον μου, του λέει ο παπάς.
-Να, στον πόλεμο του ‘40 πήρα έναν στο υπόγειό μου για να τον προσέχω.
-Ε, αυτό δεν είναι αμαρτία. Ίσα-ίσα. Έσωσες και τη ζωή ενός συνανθρώπου σου…
-Ναι πάτερ μου, αλλά του ζήτησα και λεφτά.
-Ιιι, αυτό είναι μεγάλη αμαρτία. Πόσα του ζήτησες;
-100 δρχ. το μήνα.
-Ιιι, θα καείς στην κόλαση, του λέει ο παπάς…
-Καλά πάτερ μου, εγώ θα καώ στην κόλαση, αλλά να του πω ότι ο πόλεμος έχει τελειώσει;
Καυγάς…
Το Σάββατο το πρωί σηκώθηκα νωρίς, ντύθηκα ήσυχα, έφτιαξα το πρωινό μου και πήγα στο γκαράζ. Έδεσα τη βάρκα στο φορτηγάκι και έκανα να βγω από το γκαράζ όταν διαπίστωσα ότι έβρεχε καταρρακτωδώς. Πήγα πίσω στο σπίτι, ξεντύθηκα ήσυχα και ξαναξάπλωσα στο κρεβάτι. Αγκάλιασα τη γυναίκα μου, τώρα με διαφορετικές προσδοκίες από τη μέρα και της ψιθύρισα:
-Έξω βρέχει καταρρακτωδώς!
Και η γυναίκα μου, μου απάντησε:
-Και το πιστεύεις ότι ο άνδρας μου είναι έξω με αυτόν τον καιρό;
Και έτσι άρχισε ο καυγάς…
Γνωμικό
«Η στάση απέναντι στην εξουσία πρέπει να είναι ίδια με τη στάση απέναντι στη φωτιά: να μην στέκεσαι ούτε πολύ κοντά, για να μην καείς, ούτε πολύ μακριά για να μην ξεπαγιάσεις».
Διογένης, 410-323 π. Χ.
typosthes.gr-Paraxena
Tags: Γυναίκα, λεφτά, πολεμος, φωτιά
