Ερωτευμένος!…
Δύο ΠΑΟΚτσήδες συναντούν στο δρόμο ένα φίλο τους.
-Ρε συ Γιώργο, του λένε, πού χάθηκες τόσο καιρό;
-Ε να, είχα δουλειές…
-Δουλειές είχες και πριν, αλλά τώρα ούτε από το Σύνδεσμο περνάς. Τι συμβαίνει;
-Ξέρετε ρε παιδιά, να….είμαι ερωτευμένος.
-Ερωτευμένος;! Καλά και οι εκδρομές που κάναμε στα εκτός έδρας, η Τούμπα, τα συνθήματα, τα ντου, η ΠΑΟΚάρα μας, πάνε όλα αυτά;
-Άστετα ρε παιδιά, είμαι πολύ ερωτευμένος, έχω γίνει άλλος άνθρωπος. Βλέπω ηλιοβασίλεμα και ριγώ, μυρίζω λουλούδι και κλαίω!…
-Σώπα ρε μεγάλε, τόσο;
-Σας λέω, άλλος άνθρωπος, να φανταστείτε, γράφω και ποιήματα…
-Ποιήματα;!
-Ναι ποιήματα, ακούστε το τελευταίο:
«Το πρόσωπό σου είναι σαν κρίνο / από τα μάτια σου το δάκρυ πίνω / όλη η φύση ανθίζει για μας / γ…… ο θρύλος κι ο Πειραιάς!».
Στο πούλμαν…
Ο οδηγός του πούλμαν προς τους επιβαίνοντες: «Βγαίνοντας παρακαλώ χαμηλώστε το κεφάλι σας και προσέξτε το σκαλοπάτι. Διαφορετικά χαμηλώστε τη φωνή σας και προσέξτε το λεξιλόγιό σας…».
Γνωμικό
«Το να μιλάς είναι ένας κρουνός στην αυλή και το γράψιμο είναι μια βρύση στον επάνω όροφο του σπιτιού. Ανοίγοντας το πρώτο, η πίεση στο δεύτερο πέφτει».
Robert Frost, Αμερικανός ποιητής, 1874-1963
typosthes.gr-Paraxena
