Όλα τα άσχημα πρέπει κάποτε να τελειώνουν, για τα ωραία είναι στο χέρι σου», όπως μου αρέσει να λέω και να πιστεύω για να μην πέσουμε όλοι ομαδικά σε κατάθλιψη. Γι’ αυτό λοιπόν όταν χωρίζεις, στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολα — μπορεί και όχι, μπορεί να πονάει, αλλά μετά από κάποιον καιρό, καλά είναι να τα θυμάσαι και να γελάς.
Οι άντρες της ζωής μας λοιπόν, πέρα από το πώς συμπεριφέρονται μέσα στη σχέση, δείχνουν σε πολύ σημαντικό βαθμό ποιοι ακριβώς είναι, αφού τελειώσει η όποια περιπέτειά σας. Σε μια προσπάθεια λοιπόν κατάταξης των αρσενικών, αν και πολλές κατηγορίες θα μπορούσαν να έχουν και γυναικεία συμμετοχή, τους χωρίσαμε σε κατηγορίες σύμφωνα με τη συμπεριφορά τους μετά το περιβόητο «That’s all folks», «The end», «Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».
Ο «δε μπορώ να το πάρω απόφαση»
Είναι ο τύπος εκείνος που έχει στοιχειώσει το μυαλό και τη ζωή σου (είναι που είμαι ευγενική και δεν τον αποκαλώ ψυχοπαθή). Του είπες στο τηλέφωνο ότι δεν περνάς καλά και απείλησε να έρθει κάτω από το σπίτι σου και να χτυπάει τα κουδούνια για να το πει στη μάνα σου. Υπονόησες τον χωρισμό κι έβαλε τα κλάματα. Ξεστόμισες τη λέξη «τέλος» κι ενώ στην αρχή χάθηκε από προσώπου γης, από την επόμενη μέρα συμπεριφερόταν σα να μην είχε προηγηθεί ποτέ ο διάλογος του αποχωρισμού. Σε παίρνει τρία τηλέφωνα τη μέρα, σου κάνει σκηνή που δεν εμφανίστηκες στο ραντεβού σας (;) και γενικά δε μπορείς να τον ξεφορτωθείς.
Η λύση: Μια κουβέντα τόσο σκληρή όσο και το τηγάνι που θα έπρεπε να του φέρεις στο κεφάλι που δεν καταλαβαίνει με το καλό και πρέπει ντε και καλά να γίνεις η κακιά της υπόθεσης.
Ο «θέλω να μείνουμε φίλοι»
Αυτό το αστείο πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνει. Η μόνη περίπτωση να είσαι φίλη με τον πρώην σου, είναι να μην ήταν τίποτα σημαντικό για σένα όσο ήσασταν μαζί. Αν υπήρξες ερωτευμένη με κάποιον, του έκανες σκηνές ζήλειας και κάνατε σχέδια για το κοινό σας μέλλον, δεν υπάρχει περίπτωση να είστε πραγματικοί φίλοι μετά τον χωρισμό. Το κλισέ «είμαι φίλη με όλους τους πρώην μου» είναι πιο προβλέψιμο κι απ’ τον θάνατο. Το ότι λέτε «γεια» δεν σας κάνει φίλους. Αν αποδεχτείτε και οι δύο και ο εγωισμός σας αντέξει το «πλήγμα» ότι δεν υπήρξατε τίποτα σπουδαίο στην (ερωτική) ζωή του άλλου, τότε η φιλία σας μπορεί να έχει λίγο πιο σταθερά θεμέλια. Αλλιώς πώς θα τον ακούς να σου μιλάει για την καινούρια του γκόμενα;
Η λύση: Η απόλυτη φράση «Δε μπορώ να σε δω σαν φίλο».
Ο «ό,τι θυμάμαι χαίρομαι»
Είχατε χωρίσει κάποια στιγμή το 2001. Ούτε κι εσύ θυμάσαι πώς και γιατί. Σου στέλνει μήνυμα και για κακή σου τύχη έχεις ακόμα τον ίδιο αριθμό. Μέχρι κι εσύ απορείς πώς και γιατί. «Χρόνια Πολλά, τι γίνεσαι;» «Ποιος είναι;» «Ο Άκης; Που γνωριστήκαμε στην Κίμωλο και βγαίναμε όταν το «Κων/νου και Ελένης» παιζόταν για 1η φορά σε επανάληψη;» Αψυχολόγητο το πώς λειτουργεί έτσι αναδρομικά η μνήμη στους άντρες (και στις γυναίκες καμια φορά), αν και η εξήγηση μπορεί να δοθεί σε μια άλλη κατηγορία παρακάτω.
Η λύση: Η ευγένεια. Δεν κοστίζει τίποτα και αγοράζει τα πάντα. «Ναι, ναι θυμάμαι. Καφέ; Φυσικά, θα το κανονίσουμε κάποια στιγμή.» Ποτέ ξαναζεσταμένο φαγητό.
Ο stalker
Του ζήτησες να χωρίσετε κι έχει φτιάξει τα απίστευτα σενάρια στο κεφάλι του για την αιτία που μπορεί να σε οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση. Προσλαμβάνει ντετέκτιβ και hacker, βρίσκει τον κωδικό σου στο facebook, αντιγράφει και σου στέλνει οποιαδήποτε συνομιλία θεωρήσει ύποπτη με το μυαλουδάκι του. Μιλάει στο chat προσποιούμενος πως είναι εσύ και μόλις κάποιος στον οποίο είπε «πού είσαι μωράκι», του απαντήσει αντιστοίχως, γίνεται Τούρκος, σε παίρνει τηλέφωνο και σε βρίζει. Οι φίλοι του δε μπορούν να τον μαζέψουν κι εσύ δεν ξέρεις τι να κάνεις.
Η λύση: Η μάνα του. ΠΑΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ!
Ο (και καλά) «το ξεπέρασα»
Μέχρι χτες σε ρωτούσε τι κάνεις, σου έλεγε ότι του λείπεις και «ελπίζω να περνάς καλά χωρίς εμένα». Την ημέρα της γιορτής του έστειλες ένα ανθρώπινο «Χρόνια πολλά, είσαι καλά;». Δεν πήρες απάντηση. Ανησυχείς και παίρνεις ένα απόλυτα φυσιολογικό τηλέφωνο «Τι έγινε; Όλα καλά; Ανησύχησα που δεν απάντησες.» «Το είχα στο αθόρυβο. Όλα καλά μωρέ, εδώ στο μπαμπά μου με την κοπέλα μου, εσύ;». Φυσικά και είναι απόλυτα θεμιτό να προχωρήσει μετά από σένα. Η κατινιά της γνωστοποίησης φυσικά παίρνει άριστα 10 στο βλακόμετρο. Όπως επίσης και οι απανωτές profile pictures με το νέο του αμόρε με γαργαλιστικές λεπτομέρειες περί των προσωπικών τους (εννοείται ότι έκανε και μαζί σου τα ίδια, αλλά μετά το 6μηνο).
Η λύση: Βάλε μια φίλη σου να του γράψει σχόλιο στη φωτογραφία στο facebook «Έχεις καταντήσει αηδία».
Ο «σαν να μην υπήρξε ποτέ»
Ήσασταν μαζί καιρό και χωρίσατε φυσιολογικά. Φυσικά οι τελευταίες κουβέντες ήταν περί αληθινής αγάπης, αλληλοεκτίμησης και συμπάθειας. «Θέλω να είσαι καλά και να γελάς». Έκτοτε δεν έχεις ακούσει νέα του. Περνούν τα χρόνια, γιορτές, γενέθλια, αφορμές για να δει αν είσαι καλά, αλλά τίποτα. Απορείς αν ζει κι αρχίζεις να αναθεωρείς για το τι πραγματικά σήμαινες γι’ αυτόν. Αν βιώνεις τα «100 χρόνια μοναξιάς» στειλ’ του εσύ, αλλά 100 δυνητικές φίλες σου, συνιστούν να μην το κάνεις, για το δικό σου καλό. Και του εγωισμού σου.
Η λύση: Κάνε σαν να μην υπήρξε ποτέ.
Ο «τι δουλειά είχα εγώ μαζί του;»
Σε βρίσκει στο facebook, ένας τύπος του οποίου το όνομα κάτι σου θυμίζει. Κοιτάζεις τις φωτογραφίες του και ξάφνου το σημάδι στο δεξί του αυτί σου προσφέρει την ανάμνηση που αποζητούσες, ο Λάμπης! Τα είχατε στο πρώτο έτος και είναι ξεχασμένος κι απ’ τον ίδιο το θεό. Τότε ήταν πολύ ωραίο αγόρι βέβαια, τώρα ντρέπεσαι να πεις σε άνθρωπο πως είναι πρώην σου. «Τι σκεφτόμουν;» Ένα boost εγωισμού, είναι όλο δικό σου και μπορείς με όλη σου την καρδιά να λες πώς ασχημαίνουν οι άνθρωποι όταν δε συναναστρέφονται μαζί σου. Πολύ καλά έκανες που είδες το μέλλον σαν άλλη Πυθία και τον χώρισες. Κλαπ κλαπ!
Η λύση: Θα τον δείχνεις στο νυν αγόρι σου όταν απειλεί να σε χωρίσει: «Να έτσι θα γίνεις μακριά μου».
Ο βλαμμένος αναποφάσιστος
Τον χώρισες/ σε χώρισε, πάντως έφταιγε εκείνος. Φυσικά και σε εξόργισε η όποια πράξη του σε πλήγωσε, οπότε τον ξεφτιλίζεις και τον διαγράφεις από παντού, φυσικά και από το facebook. 3-4 μήνες μετά σε ξανακάνει add. Διαγράφεις το αίτημα. Σε ξανακάνει add. Το ξαναδιαγράφεις. Επιμένει. Κάνεις accept να δεις προς τι η επιμονή. Δε σου λέει τίποτα και δυο βδομάδες μετά σε διαγράφει εκείνος. Δυο χρόνια μετά σε ξανακάνει add. Καμία λογική, κανένα ίχνος συγκροτημένης σκέψης. Once βλαμμένο, always βλαμμένο.
Η λύση: Γίνεται σημείο αναφοράς και μονάδα μέτρησης για το πόσο βλαμμένος είναι κάθε τύπος που γνωρίζει κάποια από την παρέα. «Τόσες μονάδες Γιώργος». Να χρησιμεύσει και κάπου.
Ο «δεν έπρεπε να τον είχα χωρίσει»
Ήσουν μικρή κι ανόητη κι εκείνος πολύ καλός για να τον κρατήσεις για πολύ καιρό (είπαμε ΜΙΚΡΗ ΚΙ ΑΝΟΗΤΗ). Πού να ήξερες όμως το σκουπίδι που θα χρειαστεί να καταπιείς σαν τεράστιο απορριματοφόρο του δήμου στις επόμενες προσπάθειές σου να βρεις το άλλο σου μισό; Karma is a bitch και τώρα που τον ξανακοιτάς, ο Γιαννάκης, έχει ομορφύνει πολύ μεγαλώνοντας και σου είχε πάρει και το καλύτερο δώρο και ήταν και ο πιο τρυφερός απ’ όλους. Καλά να πάθεις! Να μάθεις να εκτιμάς αυτό που έχεις την ώρα που το έχεις, γιατί μετά πάει πέταξε… ο Γιαννάκης!
Η λύση: Το διάβασμα. «If way to the better there be, it exacts a full look at the worst.», είπε κάποτε ο Thomas Hardy και είναι αρκετά αισιόδοξο. Παραφράζοντας, πρέπει να φας τα μούτρα σου για να έρθει το καλό.
Αυτός που βρήκε καλύτερη από σένα
Αν έχεις έστω και μια στάλα εγωισμού, ποτέ, κανένας πρώην σου δε θα βρει κοπέλα καλύτερη από σένα. Θα είναι λιγότερο όμορφη, ή πιο κοντή, ή πιο χοντρή, ή δε θα έχει στιλ, ή «είναι χαζή φαίνεται», ή «δεν τον αγαπάει όπως εγω».
Η λύση: Βρες ξανά τον εαυτό σου και μετά έναν καινούριο γκόμενο.
sxeseis
Tags: χωρισμός
