Σαν ελληνική ταινία του ’60, η ιστορία του «δολοφόνου των ιερόδουλων». Ένα αγοράκι γεννιέται το ’74 στην Κοκκινιά, σε φτωχικό σπίτι. Μεγαλώνοντας, όταν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του, αντί να μετράει τα άστρα και να ονειρεύεται όπως τα άλλα παιδιά, ζει καθημερινά αντιμέτωπο με το πιο σκληρό πρόσωπο της βίας, που δεν είναι άλλο από αυτό του ίδιου του πατέρα του, ο οποίος κακοποιεί τον μικρό Αντώνη Δαγκλή, τον αδελφό του και τη μητέρα του. Τα υπόλοιπα, αναμενόμενα για όσους γνωρίζουν το θλιβερό παρελθόν του.

Το 1986, όταν ο Αντώνης Δαγκλής ήταν 12 χρόνων, ο πατέρας του φεύγει από τη ζωή, αφήνοντας χρέη στην οικογένεια. Εκείνος, για να βοηθήσει οικονομικά τη μητέρα του, σταματά το σχολείο και εργάζεται σε εταιρεία. Με σωρεία ψυχολογικών προβλημάτων, που φυσικά προέρχονται από τη βάναυση συμπεριφορά του πατέρα του απέναντί τους, τέσσερα χρόνια μετά συλλαμβάνεται, δικάζεται και καταδικάζεται για αποπλάνηση ανήλικης. Για έξι μήνες βρίσκεται στο αναμορφωτήριο. Η μητέρα του, στο μεταξύ, εργάζεται σε μπαρ αλλά δεν του το αποκαλύπτει.

«Να ποια είναι η μάνα σου!»

Όπως θα υποστηρίξει ο Δαγκλής στην κατάθεσή του στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας στις 16/1/1997 τον τραυμάτισε ψυχικά το γεγονός ότι είδε τη μάνα του να κάνει σeξ με άντρα. Εκείνη τη στιγμή άλλαξαν τα πάντα. Η αγάπη που ένιωθε για εκείνη αυτομάτως έγινε μίσος. «Ο πατέρας μου μας άφησε ατελείωτα χρέη. Μας πέταξαν έξω από το σπίτι. Δεν είχαμε πού να μείνουμε. Τα κατέσχεσαν όλα και καταλήξαμε να μένουμε σε ξενοδοχεία», έλεγε στους δημοσιογράφους κατά τη δίκη του.

Η μητέρα του, από την άλλη, υποστήριζε: «Δεν μίλησα στο παιδί μου τότε γι” αυτή τη δουλειά. Κάποιος καλοθελητής γείτονας παίρνει τον Αντώνη που ήταν μικρός και μου τον φέρνει στο μαγαζί λέγοντάς του: «να ρε ποια είναι η μάνα σου η πόρνη». Το παιδί με βλέπει και αμέσως το βάζει στα πόδια και πάει στο ξενοδοχείο (…). Εγώ έφυγα νωρίτερα εκείνη τη νύχτα από το μαγαζί. Πήγα στο ξενοδοχείο και βρήκα τον Αντώνη πνιγμένο στο κλάμα. «Γιατί μάνα να μου πεις ψέματα; (…)». «Μα αγόρι μου, δεν σου είπα ψέματα, αλλά έπρεπε να πάω σε αυτή τη δουλειά. Με είδες να κάνω τίποτα κακό;» (…)», έλεγε, μεταξύ των άλλων, στον «Ελεύθερο Τύπο» (23/1/1997).

29 Οκτωβρίου 1995 και κοντά στα διόδια της Τραγάνας ανακαλύπτεται διαμελισμένο πτώμα: Πρόκειται για την 29χρονη ιερόδουλη Ελένη Παναγιωτοπούλου που βρέθηκε με κομμένα σπλάχνα και τις θηλές από το στήθος. Η τραγική κατάσταση στην οποία ήταν το πτώμα, όπως ήταν φυσικό, σόκαρε τις διωκτικές Αρχές αλλά και την κοινωνία. Η πρωτοφανής αγριότητα του δολοφόνου πάγωσε το πανελλήνιο, δυστυχώς όμως δεν ήταν η τελευταία…

Περίπου δύο μήνες μετά, ανήμερα των Χριστουγέννων του 1995, περαστικοί βρίσκουν εντελώς τυχαία στον Βοτανικό το πτώμα της 26χρονης πόρνης Αθηνάς Λαζάρου. Τα στοιχεία πλέον έδειχναν καθαρά ότι η Αστυνομία είχε να κάνει με έναν serial killer ιερόδουλων. Ψυχολόγοι ανιχνεύοντας την προσωπικότητά του υποστηρίζουν πως είναι πεπεισμένοι ότι έχει ψυχολογικά προβλήματα από την παιδική του ηλικία.

Σύλληψη και ομολογία τρίτου φόνου

24 Ιανουαρίου 1996, και ύστερα από συντονισμένες ενέργειες και παρακολούθηση, οι αστυνομικοί πραγματοποιούν έλεγχο σε ένα λευκό φορτηγάκι. Ένα φορτηγάκι που έμοιαζε με τις περιγραφές των μαρτύρων που κινούνταν στις πιάτσες με τις ιερόδουλες… Υπήρχαν βάσιμες υποψίες πως ανήκε στον κατά συρροή δολοφόνο, και όντως έτσι ήταν: Στο εσωτερικό του είχε τοποθετηθεί στρώμα από αφρολέξ ενώ υπήρχε και ένα κουτί με εργαλεία. Το γεγονός πως στο κουτί αυτό βρέθηκε και ένας σταυρός που ανήκε στη νεκρή Παναγιωτοπούλου τούς οδήγησε στη σύλληψη του ιδιοκτήτη. Και αυτός δεν ήταν άλλος από τον Αντώνη Δαγκλή, ο οποίος όχι μόνο παραδέχτηκε τους φόνους αλλά ομολόγησε πως το 1993 με το ίδιο λευκό Volkswagen φορτηγάκι (τo ασύλληπτο, δε, της υπόθεσης είναι πως στο φορτηγάκι είχε και εικόνα της Παναγίας), ενώ ήταν 18 στα 19, είχε διαπράξει ακόμα ένα έγκλημα: Είχε πάρει με το αμάξι μια πόρνη από την οδό Σέκερη, που του είπε ότι την έλεγαν Καίτη, πήγαν μαζί στον Καρέα, την έγδυσε, έκαναν σeξ και κατά τη συνουσία τη στραγγάλισε. Όπως ομολόγησε, τοποθέτησε το πτώμα σε απόμερο σημείο, επιστράτευσε μαχαίρι και πριόνι και το τεμάχισε, διασκορπίζοντας στη συνέχεια τα μέλη του σε διάφορα σημεία της Αθήνας ούτως ώστε να μην εντοπιστούν. Τα στοιχεία του πρώτου του θύματος δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ από τις Αρχές!

Στο δικαστήριο αναγνώστηκε η πραγματογνωμοσύνη που είχαν συντάξει οι ψυχίατροι Χρ. Βούρδας και Νικ. Παπαναστασίου, σύμφωνα με την οποία ο δράστης είχε σeξουαλική διαστροφή, ωστόσο δεν υπέφερε από ψυχική νόσο. Ο Χρ. Βούρδας, καταθέτοντας στη δίκη, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ο Δαγκλής μού είπε για τρεις ανθρωποκτονίες. Απαντούσε ευθέως και ήταν συνεργάσιμος. Υποστήριζε ότι όλα ήταν συνέπεια ψυχικής νόσου και ζητούσε να τον βοηθήσουμε. (…) Πρόκειται για μια σeξουαλική διαστροφή, και από νομική άποψη οι σeξουαλικές διαστροφές δεν υπάγονται στις νοσηρές διαταραχές των πνευματικών λειτουργιών. Δεν έχει το ακαταλόγιστο. (…) Θα περίμενε κανείς μια εμφανή συντριβή από έναν άντρα που έχει κάνει τόσα εγκλήματα. Όταν όμως τον εξέτασα δεν τον είδα ιδιαίτερα συντετριμμένο». Απόκλιση από την άποψη αυτή εξέφρασε ο ψυχίατρος του Ψυχιατρείου των φυλακών Κορυδαλλού Μ. Σκόδρας, που παρακολουθούσε τον κατηγορούμενο κατά την προφυλάκισή του, ο οποίος βεβαίωσε ότι ο Αντώνης Δαγκλής παρουσίαζε «δυσθυμική διαταραχή της προσωπικότητάς του».

Ο κατηγορούμενος από την άλλη είπε στην ομολογία του: «Πήγαινα κανονικά μαζί τους (σ.σ.: τις ιερόδουλες) για μια σeξουαλική επαφή και γινόταν το αντίθετο. Ίσως αυτό που είχα δει, τη μητέρα μου με κάποιον… (…) Δεν θυμάμαι πώς έφτανα μέχρι εκεί. Εκείνες τις στιγμές ήμουν εκτός εαυτού. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ένιωθα. (…) Τα πτώματα τα τεμάχισα μάλλον από μίσος. Φοβόμουν μήπως με συλλάβουν. Συνεχίζω να τις μισώ. Δεν ξέρω γιατί. Άκουγα φωνές, πάντα είχα αυτή την επιθετικότητα.(…) Είναι θολό το μυαλό μου. Δεν μπορώ να σας πω πώς νιώθω που με βαρύνουν αυτές οι κατηγορίες(…).

Η μεγαλύτερη ποινή

Ο ίδιος ο δράστης είπε στη διάρκεια της δίκης: «Νόμιζα ότι σκότωνα τη μητέρα μου!» Τέτοιο μίσος είχε γι” αυτήν… Στο πρόσωπο των θυμάτων του έβλεπε την αμαρτία της μάνας του, την οποία ήθελε να εκδικηθεί, αλλά τελικά συγχώρησε. Μετά την ομολογία ήρθε και η καταδίκη: Τον Ιανουάριο του 1997, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας επέβαλε στον Αντώνη Δαγκλή 12 φορές ισόβια κάθειρξη για τρεις δολοφονίες γυναικών, έξι απόπειρες ανθρωποκτονιών, δέκα ληστείες, βιασμούς, προσβολή μνήμης νεκρού, που αφορά στον τεμαχισμό πτωμάτων, και βιασμούς ιεροδούλων.

Συγκεκριμένα, πέραν των δολοφονιών, τον Σεπτέμβριο του ’95 λήστεψε τη 46χρονη Θ. Μαλέλη, αποπειράθηκε να στραγγαλίσει και τελικά μόνο λήστεψε την 38χρονη Δ. Βεντούρη-Βλαχάκη και επίσης λήστεψε την 29χρονη Αλ. Μηλιώνη καθώς και την 31χρονη Κ. Μαγδαληνού. Επίσης επιτέθηκε στην 30χρονη Αγγλίδα Αν Χάμσον. Τον Οκτώβριο του ’95 αποπειράθηκε ακόμα μία φορά να σκοτώσει αλλά λήστεψε μόνο τελικά την 33χρονη Ευμ. Μπαρμπούδη, επιτέθηκε και λήστεψε την Α. Ζαχαρίου και προσπάθησε να στραγγαλίσει την 29χρονη Π. Καϊτατζή.

Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη ποινή που είχε επιβληθεί μέχρι τότε σε καταδικασθέντα αφότου καταργήθηκε η θανατική ποινή στην Ελλάδα. Η δίκη του, μάλιστα, ήταν επεισοδιακή, καθώς η μητέρα του κατά την ακρόαση της ετυμηγορίας των δικαστών λιποθύμησε και μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο. Η συνέχεια, ακόμα πιο τραγική: Τον Αύγουστο του ’97 βρέθηκε απαγχονισμένος στο κελί 33 του Ψυχιατρείου των Δικαστικών Φυλακών Κορυδαλλού. Όλοι τότε μίλησαν για αυτοκτονία, πλην όμως τα αίτιά της ποτέ δεν γνωστοποιήθηκαν…

Της ΝΤΟΝΑΤΕΛΛΑΣ ΑΔΑΜΟΥ-athensmagazine

Το ειδεχθές έγκλημα της Αρτας την περασμένη εβδομάδα, με πρωταγωνιστές τρεις ανθρώπους χαμένους στο λαβύρινθο των ναρκωτικών, προκαλεί έντονη ανησυχία στους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., που, μετά το αποτρόπαιο έγκλημα εις βάρος της 34χρονης στην Ξάνθη, βλέπουν τα εγκλήματα που θα μείνουν στην ιστορία για τη φρικαλεότητά τους να αυξάνονται.
…Και να ξυπνούν εφιαλτικές μνήμες από το παρελθόν.

Με αφορμή το τελευταίο,ακολουθεί μια αναδρομή στα 8 πιο αποτρόπαια εγκλήματα που είδαν το φως της δημοσιότητας στην Ελλάδα την τελευταία 25ετία:

• «Εκοψε τη γυναίκα του 16 κομμάτια»,
• «Πριόνισε το γιο του»,
• «Περιέφερε το κεφάλι της στα σοκάκια του χωριού»,

κ.α. παρόμοια και αρρωστημένα:
  

Σκότωσε,διαμέλισε και έβρασε τον φίλο του..

Φεβρουάριος 2013
« Έγκλημα ασύλληπτης βιαιότητας για την περιοχή της Ηπείρου», χαρακτήρισε ο καθηγητής της Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Θεόδωρος Βουγιουκλάκης την ανθρωποκτονία του 48χρονου από τη Φιλιππιάδα. 

«Υπάρχει διαμελισμός του σώματος σε εξαιρετικά μικρά τεμάχια, προκειμένου να εξαφανιστούν τα ίχνη. Είναι, δηλαδή, υπολείμματα οστών και ιστών», εξήγησε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο κ. Βουγιουκλάκης, ο οποίος εξέτασε, σήμερα το πρωί, τα ευρήματα της αστυνομίας από τον υπόνομο της κατοικίας του 36χρονου δράστη. 
Ο κατ” ομολογίαν δράστης και η 25χρονη που φέρεται ως εμπλεκόμενη στην υπόθεση πήραν 48ωρη προθεσμία και θα απολογηθούν αύριο στον ανακριτή. 
Το άγριο έγκλημα με θύμα έναν 48χρονο, πατέρα δύο ενήλικων παιδιών, αποκαλύφθηκε χθες τα ξημερώματα, μετά την ομολογία ενός 36χρονου ότι τεμάχισε,έβρασε διάφορα μέλη του και πέταξε στο ποτάμι τον άτυχο άνδρα, ο οποίος είχε εξαφανιστεί από τη Φιλιππιάδα στις 11 Φεβρουαρίου. 

Τη σκότωσε επειδή του… άρεσε

Δεκέμβριος 2012. 
Ομολόγησε τη φρικιαστική δολοφονία της 34χρονος Ζωής Δαλακλίδου, στην Ξάνθη.
Ο 27χρονος Χρήστος Παπάζογλου, ο οποίος διατηρούσε μανάβικο δίπλα στο σπίτι της κοπέλας, είπε στους αστυνομικούς πως σκότωσε -στον ακάλυπτο χώρο πίσω από την πολυκατοικία- την άτυχη κοπέλα επειδή του άρεσε και στη συνέχεια την έκαψε για να καλύψει τα ίχνη του.
Η ομολογία του ήταν κυνική: «Την ήξερα από παλιά και μου άρεσε. Την είδα τυχαία τα ξημερώματα της Πέμπτης μπροστά μου και την οδήγησα -παρά την αντίστασή της- στον ακάλυπτο χώρο. Εκεί έγινε ό,τι έγινε. Είχα προφυλακισθεί πέρσι για υπόθεση βιασμού, όμως είχα βγει από τη φυλακή…» είπε.

Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε πως η νεαρή γυναίκα υπέστη σeξουαλική κακοποίηση και κακώσεις τόσο στο σώμα όσο και στο κεφάλι, γεγονός που μαρτυρά επώδυνο θάνατο πριν ο δράστης βάλει τη φωτιά, με αποτέλεσμα να φέρει εγκαύματα 2ου και 3ου βαθμού στο πάνω μέρος του σώματός της.

Εκοψε τη γυναίκα του 16 κομμάτια

Ιούνιος 1987. 
Την τεμάχιζε για τρεισήμισι ώρες. Την έκοψε σε 16 κομμάτια και στη συνέχεια τα έβαλε σε διαφορετικές σακούλες και τα πέταξε στους κάδους γύρω από το σπίτι του.
Ενας συλλέκτης, ο οποίος έψαχνε σε κάδο απορριμμάτων για φακέλους αλληλογραφίας, βρήκε στα σκουπίδια, στην οδό Αιλιανού 12, στα Κάτω Πατήσια, τα τεμαχισμένα μέλη της 18χρονης Ζωής Γαρμανή.

Το κεφάλι της άτυχης κοπέλας βρέθηκε σε άλλο σημείο, επί της οδού Αχαρνών και Πιπίνου.
Ηταν τόσο κακοποιημένο που δεν μπορούσε να γίνει αναγνώριση.

Απόδειξη καταστήματος, η οποία βρέθηκε μέσα σε μια από τις σακούλες, θύμισε στον κρεοπώλη τον Παναγιώτη Φραντζή.
Ο σύζυγος της 18χρονης παραδόθηκε μόνος του στις Αρχές και συνελήφθη. Ηταν 27 ετών, φοιτητής της ΑΣΟΕΕ και πλασιέ. Δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι σκότωσε τη γυναίκα του. Υποστήριξε ότι την έσπρωξε, με αποτέλεσμα να πέσει πάνω στην ντουλάπα και να σκοτωθεί. «Φοβήθηκα και, προκειμένου να αποφύγω τις συνέπειες, τεμάχισα το πτώμα της», είπε στους αστυνομικούς. Αντίθετα με την ιατροδικαστική έκθεση που ανέφερε ίχνη στραγγαλισμού. Οπως ειπώθηκε τότε, το κίνητρό του ήταν η παθολογική ζήλια.

«Πρόλαβα και τους ξέκανα πρώτος»

Αύγουστος 1996. 

Η κοινή γνώμη παγώνει. Ο φοιτητής Θεόφιλος Σεχίδης, ψυχρός και αμετανόητος, περιγράφει κυνικά με όλες τις λεπτομέρειες πώς εξολόθρευσε την οικογένειά του.
Δολοφόνησε τον πατέρα του, τη μητέρα του, την αδελφή του, το θείο του και τη γιαγιά του και άρχισε να τεμαχίζει τα πτώματά τους με σιδεροπρίονο. Στη συνέχεια, τοποθέτησε τα τεμαχισμένα μέλη σε σακούλες και τα μετέφερε με το αυτοκίνητό του σε σκουπιδότοπο της Καβάλας, όπου τα ξεφορτώθηκε.
«Ηθελαν να με βγάλουν από τη μέση. Πρόλαβα και τους σκότωσα πρώτος. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Τους ξέκανα για να μη με ξεκάνουν…» ομολόγησε κυνικά στους αστυνομικούς.

Βίασε και σκότωσε το εξάχρονο παιδί του

1993-1994. 
Παραμονή Πρωτοχρονιάς 1993, λίγες ώρες πριν μπει ο νέος χρόνος, ο 40χρονος Μανώλης Δουρής, από την Ερμιόνη Αργολίδας, και η σύζυγός του, Γεωργία, καταγγέλλουν στο Αστυνομικό Τμήμα Κρανιδίου την εξαφάνιση ενός εκ των 7 παιδιών τους, του 6χρονου Νίκου.
Οι έρευνες στην Ερμιόνη ξεκινούν. Ολοι προσπαθούν να βρουν το παιδί. Τελικά εντοπίζεται σε μια αλάνα κοντά στο γήπεδο της Ερμιόνης, πίσω από ένα παλιό εγκαταλειμμένο κτήριο, αλλά είναι νεκρό. Ο ιατροδικαστής αποφαίνεται ότι το παιδί υπέστη σeξουαλική κακοποίηση και ο θάνατός του επήλθε από ασφυξία, καθώς ο δράστης τούς είχε φράξει το στόμα και τη μύτη.

Ο Μανώλης Δουρής, έχοντας στο πλευρό του σύσσωμη την κοινωνία, κλαίει απαρηγόρητος. Ορκίζεται πως θα εκδικηθεί αυτούς που έκαναν τέτοιο κακό στο γιο και την οικογένειά του.
Η βιασύνη του να καταγγείλει την εξαφάνιση του παιδιού του τον καθιστά ύποπτο για τους αστυνομικούς. Ολοι γνώριζαν ότι τα παιδιά του γύριζαν όποια ώρα ήθελαν στο σπίτι, χωρίς να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα ο πατέρας τους. Λίγες μέρες αργότερα ομολογεί πως βίασε και σκότωσε τον 6χρονο Νίκο. Στη συνέχεια αναιρεί την ομολογία του και υποστηρίζει ότι δεν ήταν αυτός ο δράστης. Τον Φεβρουάριο του 1996 ο Δουρής αυτοκτονεί στις φυλακές.

Πριόνισε το γιο του..

Ιούλιος 1996.
«Δεν άντεχα να σας βλέπω να υποφέρετε. Τον σκότωσα για να σας λυτρώσω».
Η αυλαία του οικογενειακού δράματος, εξαιτίας του ψυχικά άρρωστου παιδιού τους, είχε πέσει με τον πιο φρικτό τρόπο. Ο Απόστολος Κοσμάς χτύπησε με τσεκούρι
στο κεφάλι τον πρωτότοκο γιο του και τον κατακρεούργησε με ένα μαχαίρι. Στη συνέχεια τύλιξε το πτώμα του παιδιού του με την κουκούλα του αυτοκινήτου, το φόρτωσε στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου και κατευθύνθηκε στον Κάλαμο. Εκεί, σε ένα λάκκο οικοδομής, πέταξε το πτώμα και του έβαλε φωτιά. Το πρωί της επόμενης ημέρας, ο 54χρονος ξαναπήγε στο σημείο και τεμάχισε με πριόνι το μισοκαμένο πτώμα σε 11 κομμάτια.

Τη στιγμή που έβαζε τα μέλη σε σακούλες με σκοπό να τα πετάξει σε χωματερή, συνελήφθη από αστυνομικούς. Είχε γίνει αντιληπτός από περαστικό.

Περιέφερε το κεφάλι της στα σοκάκια του χωριού

2008.
Η δολοφονία της 25χρονης δασκάλας από τον σύζυγό της, στο χωριό Βουρβούλο κοντά στα Φηρά της Σαντορίνης, χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα πλέον αποτρόπαια εγκλήματα στα ελληνικά χρονικά.
Υστερα από έντονη λογομαχία ο 31χρονος Αθανάσιος Αρβανίτης σκότωσε τη σύζυγό του, μαχαιρώνοντάς την κάτω από τη μασχάλη, της έκοψε το κεφάλι και στη συνέχεια περιφερόταν στα σοκάκια του χωριού με αυτό, προκαλώντας φρίκη που ξεπερνάει κάθε φαντασία και ανθρώπινη αντοχή.

Οταν ο 31χρονος εντοπίστηκε από περιπολικό, προσποιήθηκε ότι θέλει να παραδοθεί. Τη στιγμή που ο αστυνομικός επιχείρησε να του περάσει χειροπέδες, όμως, εκείνος του επιτέθηκε με το μαχαίρι και τον τραυμάτισε στο πρόσωπο. Ο άλλος αστυνομικός που επέβαινε στο περιπολικό πυροβόλησε τέσσερις φορές τον δράστη, τραυματίζοντάς τον στο στήθος και στην κοιλιά, αλλά δεν κατάφερε να τον ακινητοποιήσει.

Ο 31χρονος πέταξε το κεφάλι της άτυχης 25χρονης μέσα στο επόμενο περιπολικό που έσπευσε στο σημείο, μπήκε σε αυτό και, κατευθυνόμενος στον τουριστικό οικισμό Φηρά, τράπηκε σε φυγή. Πριν ακινητοποιηθεί, πέρασε στο αντίθετο ρεύμα και παρέσυρε ένα μηχανακάκι, στο οποίο επέβαιναν δύο νεαρές γιατροί, τραυματίζοντάς τες σοβαρά στα άκρα.

Ο «δράκος με το σιδεροπρίονο»

Οκτώβριος 1995. 
«Οταν είχα σeξουαλική επαφή μ” αυτές τις γυναίκες, γινόμουν άλλος άνθρωπος.
Τα χέρια μου ασυναίσθητα πήγαιναν γύρω από το λαιμό τους και τον έσφιγγαν…».

Ο Αντώνης Δαγκλής καταδικάστηκε σε δεκατρείς φορές ισόβια και 52 χρόνια, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, για το βι@σμό και το στραγγαλισμό τριών γυναικών και την απόπειρα να βιάσει ακόμη οκτώ.

Εγινε γνωστός ως «δράκος με το πριόνι», αφού την πρώτη, μια 29xρoνη ιερόδουλο, τη στραγγάλισε μέσα στο ειδικά διαμορφωμένο κλειστό φορτηγάκι του, το οποίο είχε σταθμεύσει στην οδό Χαρ. Τρικούπη.

Ο 22χρονος δράστης πήγε στο Σχηματάρι, όπου τεμάχισε με σιδεροπρίονο το πτώμα της και… αφαίρεσε τα σπλάχνα.

Στη συνέχεια οδήγησε έως την Τανάγρα, όπου πέταξε το τεμαχισμένο κορμί της στη θάλασσα και την ακτή, δίπλα από την εθνική οδό.
Ο Αντώνης Δαγκλής συνελήφθη τον Ιανουάριο του 1996. Τον Αύγουστο του 1997 απαγχονίστηκε στο ψυχιατρείο των Φυλακών Κορυδαλλού, μαζί με έναν συγκρατούμενό του.