Στη δυσμενή συγκυρία και στα δεινά που περνάει ο τόπος αναφέρεται στο πασχαλινό του μήνυμα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμος, τονίζοντας ότι πρέπει «να διατηρήσουμε το κουράγιο και την ελπίδα μας».

«Το χαρμόσυνο άγγελμα της Αναστάσεως βρίσκει τη Χώρα μας, αλλά και την Οικουμένη σχεδόν ολόκληρη, υπό συνθήκες θλίψεως, αβεβαιότητας και αγωνίας για το αύριο. Ο τόπος μας υποφέρει. Μεγάλο μέρος του λαού μας δοκιμάζεται και υπομένει καρτερικά, κάνοντας πράξη τη χριστιανική αγάπη και την αλληλεγγύη στον πόνο των συνανθρώπων μας και προσδοκά ένα καλύτερο αύριο. Η οικουμένη μοιάζει να γεύεται κάτι από την πικρία της Μεγάλης Εβδομάδος των Παθών. Σήμερα, δοκιμάζουμε όλοι τις συνέπειες των αλαζονικών επιλογών των αρχόντων του κόσμου τούτου, που θεωρούν ότι τα «αργύρια» αξίζουν περισσότερο από τους ανθρώπους» αναφέρει στο μήνυμά του.

Προτρέπει, μάλιστα, τους ανθρώπους να μην απελπίζονται και να έχουν πάντα ως οδηγό τους την ελπίδα.

«Οι θλίψεις και οι δοκιμασίες θα συνεχίσουν την προσπάθεια να επιβληθούν στη ζωή μας. Όμως μην απελπίζεστε».

«Στις δύσκολες ημέρες που περνά ο τόπος μας, μην χάνετε το κουράγιο σας. Οι κοσμικές εξουσίες θα προσπαθούν πάντοτε να διαφεντεύουν την πίστη και την ελευθερία των ανθρώπων. Και πάντοτε θα ηχεί παρήγορη και λυτρωτική η φωνή του νικητή του θανάτου και αρχηγού της ζωής ημών: Σε αυτόν τον κόσμο θα έχετε θλίψεις, αλλά μην δειλιάζετε «θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον».
Ας διατηρήσουμε, λοιπόν, το κουράγιο και την ελπίδα μας γνωρίζοντας ότι και τώρα όπως και πάντα ο Παντοδύναμος και Ελεήμων Θεός είναι μαζί μας και τηρεί τις υποσχέσεις Του προς τον Λαό Του».

Newsorama.

Στις 18:30 το απόγευμα αναμένεται να φτάσει στην Αθήνα το Άγιο Φως από τον Ιερό Ναό Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα.

Το Άγιο Φως θα γίνει δεκτό με τιμές αρχηγού κράτους.

Επικεφαλής της ελληνικής αποστολής είναι ο υφυπουργός Εξωτερικών, Κώστας Τσιάρας.

Η Τελετή Αφής τελείται στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα.

Newsorama.

Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
ΠΑΣΧΑ  2013

«Δεῦτε, ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, τῷ συντρίψαντι θανάτου

τό κράτος καί φωτίσαντι ἀνθρώπων τό γένος».

1.  Πρόσκληση σε μια ολόλαμπρη εορτή μας απευθύνει σήμερα η Εκκλησία μας. Αυτή η πρόταση φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι είναι παράδοξη, ότι αγνοεί την πραγματικότητα, καθώς γύρω μας πνίγει μια ατμόσφαιρα θολή, γεμάτη αβεβαιότητα, ανέχεια, αποκαρδίωση. Και όμως, αυτό ακριβώς το πασχαλινό κάλεσμα μας βοηθεί να διακρίνουμε και να αποδεχθούμε μιαν άλλη πραγματικότητα.

Όσο καταθλιπτικές και αν είναι οι σημερινές συνθήκες της ζωής, υπάρχει η πάντοτε επίκαιρη,  χαρμόσυνη είδηση, την οποία πανηγυρικά διακηρύσσει η Εκκλησία κατά την εορτή του Πάσχα. Ο Χριστός «συνέτριψε θανάτου το κράτος» και εφώτισε των ανθρώπων το γένος. Αυτό το γεγονός άλλαξε ριζικά την πορεία του κόσμου, την προοπτική και τη δυναμική της δικής μας ζωής.

Η πασχαλινή αυτή αγαλλίαση δεν εξαρτάται από τις εξωτερικές συνθήκες. Ανθίζει ανεξάρτητα από τις κατά καιρούς αντιξοότητες και δοκιμασίες. Η Ανάσταση του Χριστού και αυτές τις καταυγάζει και τις μεταπλάθει. Πρόκειται για κάτι το μοναδικό που δίνει νέο νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη: Γιά τη συντριβή του θανάτου και τη συμμετοχή μας στον θρίαμβο του Νικητού Χριστού. «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας», ψάλλουμε θριαμβικά, «και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».

Όπως εξηγεί ο Απόστολος Παύλος, ο Θεός Πατήρ έθεσε τον Αναστάντα Κύριο «… ὑπεράνω πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας καὶ δυνάμεως καὶ κυριότητος καὶ παντὸς ὀνόματος ὀνομαζομένου, οὐ μόνον ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι· καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ» (Εφεσ. 1:21-22). Καί η Εκκλησία του Χριστού, ως ευχαριστιακή κοινότητα της Αναστάσεως, κηρύσσει το «μέγα μυστήριο της πίστεως» και προσφέρει τη σωτηρία, την τελική υπέρβαση του θανάτου και τη μετοχή μας στην ολοφώτεινη ζωή του Αναστάντος.

«Δεῦτε», λοιπόν, «ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ»· διότι την έγερση του Χριστού ακολουθεί η συντριβή του πλέγματος που σχετίζεται με τον θάνατο, την αδικία, τον φόβο, το άγχος, το ψεύδος, τη βία.  Με την Ανάστασή Του, ο Χριστός ανέτρεψε όλα όσα καταπιέζουν την ανθρώπινη ύπαρξη. Χάρισε τη δύναμη για την ανατροπή τους. Γι᾽ αυτό, η Ανάσταση παραμένει η αστείρευτη δύναμη κατά πάσης μορφής απογνώσεως.

Δεν σημαίνει, βεβαίως, ότι οι οσμές του θανάτου έχουν ἐξαλειφθεῖ από τον ανθρώπινο βίο. Όμως, είναι διαφορετικό να πνίγεται το βλέμμα μας στο σκοτάδι της απιστίας και της αγνοίας, στο έρεβος της απογνώσεως, θεωρώντας ότι αυτό είναι η μοιραία κατάληξη της ζωής. Και εντελώς άλλο να αντικρύζουμε τα προβλήματα της ζωής, τη θλίψη, την ασθένεια, τη συκοφαντία, την αδικία, τη φθορά και τον θάνατο, προσβλέποντας στον Αναστάντα Χριστό μέσα στην προοπτική της αιωνιότητος.

2. Ασφαλώς, μια τέτοια θεώρηση της πραγματικότητος προϋποθέτει πίστη στον Χριστό· όχι απλώς σε  κάποιον θρησκευτικό διδάσκαλο και μύστη.  Πίστη στον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο, όπως Τον κηρύσσει η Εκκλησία, τον Υιό του Θεού του Ζώντος, τον Κύριο του παντός. Προϋποθέτει βιωματική σχέση μαζί Του, συνεχή πνευματική ανανέωση.  Αλλά συγχρόνως, ενώ μετέχουμε ολόψυχα στην αγαλλίαση της Αναστάσεως του Χριστού, η πίστη  μας ανανεώνεται και ισχυροποιείται.

Είναι συγχρόνως μια ιδιαίτερη ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε τις φανερές και αφανείς ευεργεσίες Του, τη σωτηρία από ποικίλους κινδύνους, τις θαυμαστές θεραπείες, την αντοχή, την υπομονή με την οποία μας θωρακίζει, για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Εμείς, μάλιστα, οι Ορθόδοξοι στην Αλβανία, ας δοξολογήσουμε τον Θεό, διότι εφέτος μας αξίωσε να γιορτάσουμε στον περικαλλή αυτό καθεδρικό ναό, που έχει το όνομα «Ανάστασις του Χριστού» και προσφέρει χώρο περισυλλογής, προσευχής, παρηγορίας, αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού.

Το Πάσχα είναι ακόμη μια γιορτή που την αισθάνονται και τη χαίρονται όχι μόνον οι πιστοί, αλλά και άνθρωποι που αναζητούν, που μετεωρίζονται μεταξύ πίστεως και ολιγοπιστίας. Ο Αναστάς Κύριος στέκει, μυστικά, υπομονητικά, εμπρός σε πολλές κλειστές καρδιές, γεμάτος αγάπη και κατανόηση, για να επαναλάβει το  μη φοβείσθε, «… ἰδού ἐγώ μεθ” ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν …» (Ματθ. 28:20).  Όσοι αγωνίζεστε να ζήσετε το Ευαγγέλιο στις σκληρές φάσεις της σύγχρονης ζωής, «δεύτε», ανανεώσετε το θάρρος, την ελπίδα σας. Όσοι διστακτικοί, με λάθη –και πτώσεις ακόμη-, προσπαθείτε να μένετε μέσα στην κοινωνία της Εκκλησίας, μη λιποψυχήσετε· «μηδείς ὀδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γάρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος»  (Ιωάννης Χρυσόστομος).

3. «Δεῦτε», λοιπόν, «ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ … τῷ φωτίσαντι ἀνθρώπων τό γένος». Αυτή η αγαλλίαση δεν προορίζεται για χρήση  ατομική. Είναι από τη φύση της συλλογική. Πολλαπλασιάζεται με την παρουσία των πολλών χιλιάδων πιστών. Το φως της διαχέεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Έχει εμβέλεια πανανθρώπινη. Καί όσοι την αισθανόμαστε, καλούμεθα να μεταφέρουμε τη βεβαιότητα και αισιοδοξία  για την τελική νίκη της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της αγάπης -της ίδιας της ζωής. Το ανέσπερο φως της Αναστάσεως του Χριστού λάμπει μέσα στην κτιστή δημιουργία, σε όλη την οικουμένη. Ο κάθε, λοιπόν, πιστός καλείται να προσλάβει και να μεταλαμπαδεύσει το πασχαλινό φως στο περιβάλλον του και να βοηθήσει τον διπλανό του να ανάψει και αυτός τη λαμπάδα του. Πολλοί, βεβαίως, δεν υποπτεύονται την ύπαρξη αυτού του φωτός στη ζωή του κόσμου. Αλλά δεν σημαίνει ότι αυτό παύει να ενεργεί, να φωτίζει και να καθοδηγεί των «ανθρώπων το γένος». 
*        *
Αδελφοί μου, όσο κι αν η εποχή μας είναι συχνά σκοτεινή, γεμάτη αβεβαιότητα, θλίψη και ανησυχία, ας μην αφήσουμε τη μελαγχολία και την απόγνωση να κυριαρχούν στην ψυχή μας. Αντίθετα, ας ανταποκριθούμε μ’εμπιστοσύνη στην πασχαλινή πρόσκληση: «Δεῦτε, ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, τῷ συντρίψαντι θανάτου τό κράτος, καί φωτίσαντι ἀνθρώπων τό γένος». Ο Αναστάς Χριστός συνέτριψε το κράτος του θανάτου, βεβαιώνει η σημερινή εορτή, και συνεχίζει να διαλύει κάθε θανατηφόρα πνοή φόβου, ασθένειας, αμαρτίας, αδικίας. Ας ενισχύσουμε αλλήλους με την αγάπη, την πίστη, την αισιοδοξία, την αλληλεγγύη.

Χριστός Ανέστη, αδελφοί μου! Πάνω από την οποιαδήποτε οδυνηρή κατάσταση, δεσπόζει το γεγονός ότι στον Αναστάντα Χριστό εδόθη «πᾶσα ἐξουσία ἐν τῷ οὐρανῷ καί ἐπί γῆς».  Την αστείρευτη, λοιπόν,  δύναμη κατά της απογνώσεως προσφέρει στους πιστούς διαχρονικά η Ανάσταση του Χριστού. «Δεῦτε, ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ».

Newsorama.

«Ο ταπεινός Φραγκίσκος θα φέρει αλλαγή και συνέχεια», είναι ο τίτλος ανάλυσης του Μάικλ Χιστ του BBC για τον νέο Πάπα, στην οποία σημειώνει: «Η εκλογή του πρώτου μη Ευρωπαίου Πάπα εδώ και μία χιλιετία και του πρώτου από τη Λατινική Αμερική, στην οποία κατοικεί το 40% των ρωμαιοκαθολικών του πλανήτη, δείχνει ότι οι καρδινάλιοι που τον εξέλεξαν έχουν συναίσθηση του μεγέθους και της σημασίας τού εκτός Ευρώπης ποιμνίου».
Αντιθέτως, ο Αργεντίνος αναλυτής Αριελ Μάγκνους υπογραμμίζει στο περιοδικό Spiegel ότι η επιλογή Αργεντίνου Πάπα έχει να κάνει όχι τόσο με τη δύναμη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη Λατινική Αμερική αλλά με την αδυναμία της. «Σύμφωνα με τις στατιστικές, το 90% των Αργεντίνων είναι καθολικοί, αλλά τα συντριπτικά ποσοστά απατούν. Σε ολόκληρη τη χώρα εξαπλώνονται οι κοινότητες των ευαγγελικών, φέρνοντας την πρώην επίσημη θρησκεία σε αμυντική θέση. Η εκλογή ενός Πάπα από τη Λατινική Aμερική δεν αποτελεί απλώς την προ πολλού ζητούμενη υποχώρηση της Ρώμης μπροστά στην ήπειρο με τους περισσότερους καθολικούς. Ταυτόχρονα αποτελεί αντίδραση απέναντι στην ανησυχητική διαρροή πιστών προς άλλα δόγματα».

«Ενας κάτοικος του Τρίτου Κόσμου, κοντινός στον λαό, που είναι όμως κοντά στην πολιτική εξουσία της χώρας του και δεν είναι ξένος προς τις ίντριγκες του Βατικανού, θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσει η απομάκρυνση από τη Ρώμη».

Ομως ο Μάγκνους υπογραμμίζει ότι υπάρχουν πολλοί στη Λατινική Αμερική που δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι μια «δεύτερη κατάκτηση της ηπείρου από τον καθολικισμό». «Αυτό θα ήταν ένα βήμα πίσω, κυρίως στα ζητήματα σeξουαλικής ελευθερίας και αυτοδιάθεσης», συνεχίζει ο Μάγκνους «Ο Πάπας είναι ορκισμένος αντίπαλος της αντισύλληψης και των αμβλώσεων. Το γεγονός ότι θα υποστηρίζει απόψεις που έχουν φοβερές συνέπειες για την υγεία του ισπανόφωνου πληθυσμού, από τη θέση του αξιώματος του Πάπα και με επισκέψεις επί τόπου, δεν αφήνει καμία ελπίδα μεταρρυθμίσεων για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στη Λατινική Aμερική».

«Ας μην είμαστε αφελείς», είχε γράψει το 2010 ο Φραγκίσκος, αναφερόμενος στη νομοθεσία περί γάμου ομοφυλοφίλων την οποία προώθησε η κυβέρνηση της χώρας του. «Δεν πρόκειται για μια απλή πολιτική μάχη, είναι μια απόπειρα να καταστραφεί το σχέδιο του Θεού».

Η αντίθεσή του στις αμβλώσεις, έστω και για λόγους υγείας ή μετά από βι@σμό, είναι ακλόνητη. «Με την εκλογή του, οι προοδευτικές δυνάμεις της Λατινικής Αμερικής θα χρειαστεί να εντείνουν τις προσπάθειές τους», κατέληξε ο Μάγκνους.

Ο Φραγκίσκος έχει αφήσει κάποιες υπόνοιες στο παρελθόν ότι μπορεί να θεωρεί εγκεκριμένη τη χρήση προφυλακτικού όταν πρόκειται για την πρόληψη ασθενειών. Εγκρίνει επίσης τις βαπτίσεις παιδιών εκτός γάμου υποστηρίζοντας ότι «το παιδί δεν έχει καμία ευθύνη για την κατάσταση του γάμου των γονέων του».

Η παγκοσμιοποίηση

Για την παγκοσμιοποίηση και την κρίση που πέρασε η χώρα του το 2001-2002, η άποψη του τότε καρδινάλιου Βεργκόλιο ήταν ότι πρέπει να ενισχυθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. «Για να πολεμήσουμε τα αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης, που οδήγησαν στο κλείσιμο πολλών εργοστασίων με συνέπεια δυστυχία και ανεργία, πρέπει να προωθήσουμε την οικονομική ανάπτυξη από τα κάτω, με τη δημιουργία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Η εξωτερική βοήθεια δεν θα πρέπει να έχει μόνο τη μορφή κονδυλίων αλλά και εργασιακής ηθικής και πολιτικής κουλτούρας».

Reuters

Newsorama.

Ο αργεντινός Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, ο νέος Πάπας Φραγκίσκος Α’, είναι ιησουίτικων καταβολών και συντηρητικών τάσεων, ζει μια λιτή ζωή και έχει συγκρουστεί για κοινωνικά και ηθικά ζητήματα με την κυβέρνηση της Αργεντινής. Πριν εκλεγεί από το κονκλάβιο 266ος Πάπας, ήταν αρχιεπίσκοπος Μπουένος Άιρες.

Είναι ο πρώτος Πάπας από τη Νότια Αμερική και ο πρώτος που προέρχεται από τους Ιησουίτες.

Σε κάθε περίπτωση ήταν μία επιλογή-έκπληξη (και μάλιστα με λίγες συγκριτικά ψηφοφορίες του κονκλάβιου) γιατί το όνομά του δεν ήταν μέσα στα πιο πιθανά για τη διαδοχή του Βενέδικτου Ιστ”.
Οι προβλέψεις ήθελαν την εκλογή ενός νεότερου σε ηλικία: ο Μπεργκόλιο είναι 76 ετών και κάθε φορά το κονκλάβιο (υποτίθεται) ότι πρέπει να βρει την ισορροπία ανάμεσα σε ένα όχι πολύ νέο και έναν όχι πολύ ηλικιωμένο.

Λαϊκής καταγωγής και αυστηρών απόψεων

Ο νέος Πάπας προέρχεται από επταμελή οικογένεια της μεσαίας τάξης. Ο πατέρας του εργάζονταν στους σιδηροδρόμους και η μητέρα του ήταν νοικοκυρά. Όπως πολλοί αργεντινοί κατάγεται από την Ιταλία· ο Μπεργκόλιο είναι από το Πιεμόντε.

Αρχικά είχε σπουδάσει χημεία, μπήκε στην ιεροσύνη σε ηλικία 32 ετών και γρήγορα ανέλαβε την τοπική ιησουίτικη κοινότητα. Νεαρός είχε ασθενήσει με λοίμωξη στο αναπνευστικό εξαιτίας της οποίας έκτοτε ζει με ένα πνεύμονα.

Η δράση του κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Χόρχε Βιντέλα έχει εγείρει ερωτήματα στη χώρα, του καθώς σύμφωνα με βιβλίο, ο Μπεργκόλιο απέσυρε την προστασία για δύο μέλη της ιησουίτικης κοινότητας τα οποία επέμεναν, παρά τις απαγορεύσεις να επισκέπτονται τις παραγκουπόλεις.

Αυτή η ενέργεια άνοιξε ουσιαστικά το δρόμο για τη σύλληψη και κράτηση τους για πέντε μήνες από τη δικτατορία. Άλλοι πάντως απορρίπτουν τις καταγγελίες και υποστηρίζουν ότι ο Μπεργκόλιο κάλυψε αρκετούς διωκόμενους.

Ο Μπεργκόλιο ήταν υποψήφιος και το 2005 οπότε και φέρεται να τερμάτισε δεύτερος, πίσω από τον Πάπα Βενέδικτο. Έκτοτε επικεντρώθηκε στο ποιμαντικό έργο, κάτι που θεωρείται ότι είναι σημαντικό εφόδιο για την εκλογή στο ύπατο εκκλησιαστικό αξίωμα.

Ιησουίτικων καταβολών, ο Μπεργκόλιο, έχει επιδείξει μία πρακτική προσέγγιση στο θέμα της φτώχειας, το οποίο άλλωστε απασχολεί εδώ και δεκαετίες την Εκκλησία και τους θεολόγους στη Νότια Αμερική.

Πρόκειται πάντως για συντηρητικό ιερωμένο ακόμα και για τα αυστηρά δεδομένα των Ιησουιτών.

Το 2010 είχε αντιταχθεί στην απόφαση της κυβέρνησης της Αργεντινής να νομιμοποιήσει τον γάμο των ομοφυλόφιλών, επιχειρηματολογώντας ότι ο νόμος, που τελικά πέρασε, «είναι μια προσπάθεια να καταστραφεί το σχέδιο του Θεού».

Σε άλλες περιστάσεις είχε επικρίνει την κυβέρνηση για το ότι δεν κάνει αρκετά για την εξάλειψη της φτώχειας στην Αργεντινή ενώ είναι εξαιρετικά επικριτικός και απέναντι στη διαφθορά.

Πάντως, η πρόεδρος της Αργεντινής, Κριστίνα Φερνάντες, ήταν από τους πρώτους που τον συνεχάρησαν με επιστολή.

«Ένας λιτός άνθρωπος»

Τα αργεντινά Μέσα τονίζουν ιδιαίτερα τον λιτό τρόπο ζωής του, καθώς και το γεγονός ότι ο ίδιος ζει σε ένα πολύ μικρό διαμέρισμα (και όχι το αρχιεπισκοπικό μέγαρο) δίπλα στον Καθεδρικό του Μπουένος Αίρες.

«Από το παράθυρό του έμπαιναν ακόμα και τα δακρυγόνα στη διάρκεια της χρεοκοπίας του 2001, όταν η αστυνομία προσπαθούσε να διαλύσει το πλήθος από την πλατεία μπροστά από το Προεδρικό Μέγαρο» γράφει.

Οπαδός ακόμα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, βρισκόταν συχνά μεταξύ των επιβατών του πολυσύχναστου μετρό της πρωτεύουσας.

Μιχάλης Δουρμούσογλου

Newsorama.