Ποιος δεν έχει διαβάσει στα παιδικά του χρόνια το κλασικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του…
Ιουλίου Βερν με τίτλο «To Tαξίδι στο κέντρο της Γης» («Vοyage au centre de la terre»), που πρωτοεκδόθηκε το 1864… Ποιος δεν χάθηκε μέσα στις υπέροχες σελίδες του, φαντασιωνόμενος την περιπέτεια ενός τέτοιου ταξιδιού!

Το ταξίδι ξεκινούσε χάρη στη θέληση του καθηγητή ορυκτολογίας Λίντενμπροκ να κατορθώσει αυτό που ποτέ κανείς δεν κατόρθωσε: να προχωρήσει και να φτάσει ως το κέντρο της γης. Μαζί του, ο ανιψιός του Άξελ, που άθελά του γίνεται πρωταγωνιστής της περιπέτειας και ένας μισθωμένος Ισλανδός οδηγός, ο Χανς.

Η ανακάλυψη ξεκινούσε από τον κρατήρα ενός ανενεργού ηφαιστείου στην Ισλανδία. Στην πορεία τους συναντούσαν αλλόκοτα πλάσματα και μυστηριώδεις υπόγειες στοές. Διέσχιζαν θαλάσσιες λάβες με πολύχρωμες αποχρώσεις, για να βρουν τελικά μια έξοδο από τον υπόγειο κόσμο μέσα από ένα ηφαίστειο στην Ιταλία.

Σήμερα, εν έτει 2014 και παρά την ραγδαία ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι γνώσεις μας για το τι υπάρχει στο κέντρο του πλανήτη μας, καθώς και για τη φύση του πυρήνα του παραμένουν στο επίπεδο της θεωρίας.

Στα πρώτα στάδια της δημιουργίας του πλανήτη, πριν 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, η Γη ήταν ολοσχερώς σε ρευστή κατάσταση, λόγω δε της βαρύτητας, πυκνότερα υλικά έρρευσαν προς το κέντρο κατά τη διάρκεια μίας διαδικασίας που καλείται πλανητική διαφοροποίηση, ενώ τα λιγότερο πυκνά υλικά έμειναν στην επιφάνεια.

Ως αποτέλεσμα, ο πυρήνας αποτελείται κυρίως από σίδηρο (80%) καθώς και νικέλιο και πυρίτιο· ωστόσο άλλα πυκνά (πυκνότερα μάλιστα) υλικά όπως το ουράνιο και ο μόλυβδος, είναι είτε σπάνια για να αποτελούν σημαντικό ποσοστό του πυρήνα, είτε έχουν την ιδιότητα να προσκολλώνται σε ελαφρύτερα υλικά και γι’ αυτό απαντώνται κυρίως στον φλοιό.

Ο πυρήνας χωρίζεται σε δύο μέρη, έναν στερεό εσωτερικό πυρήνα με μία ακτίνα γύρω στα 1.250 χλμ. και έναν ρευστό εξωτερικό πυρήνα με μία ακτίνα γύρω στα 3.500 χλμ. Ο εσωτερικός πυρήνας πιστεύεται πως είναι στερεός και πως αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο. Ορισμένοι συμφωνούν πως ο εσωτερικός πυρήνας είναι στην μορφή του μονοκρυσταλλικού σιδήρου.

Ο εξωτερικός πυρήνας που περιβάλλει τον εσωτερικό και εκτιμάται πως αποτελείται από ρευστό σίδηρο αναμεμειγμένο με ρευστό νικέλιο και ίχνη ελαφρύτερων στοιχείων. Είναι γενικά παραδεκτό πως η θερμική μεταφορά στον εξωτερικό πυρήνα σε συνδυασμό με την διέγερση από την περιστροφή της Γης, προκαλεί το γήινο μαγνητικό πεδίο μέσω μίας διεργασίας γνωστή ως Θεωρία του Δυναμό. Ο στερεός εσωτερικός πυρήνας είναι αρκετά θερμός ώστε να διατηρεί ένα μόνιμο μαγνητικό πεδίο, πιθανό είναι όμως να δρα ως σταθεροποιητής προς το μαγνητικό πεδίο που γεννάται από τον εξωτερικό πυρήνα.

Κατά μία άλλη θεωρία, ο γήινος πυρήνας αποτελείται από υδρογόνο και ήλιο, τα οποία βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με αυτήν του Ηλίου. Στον πυρήνα συμβαίνουν παρόμοιες πυρηνικές αντιδράσεις, όπως στον Ήλιο, γι’ αυτό και παραμένει σε ρευστή κατάσταση, χωρίς να έχει ψυχθεί.

Σύμφωνα με πρόσφατες ενδείξεις εικάζεται πως ο εσωτερικός πυρήνας της Γης, ίσως περιστρέφεται ελαφρώς ταχύτερα από τον υπόλοιπο πλανήτη, πιθανώς κατά 2° ανά έτος.

Είναι εμφανές ότι και οι δύο πιο πάνω θεωρίες προσπαθούν να εξηγήσουν τα φαινόμενα που παρατηρούνται στην γήινη επιφάνεια, ωστόσο παραμένουν στο επίπεδο της θεωρίας, χωρίς να έχει υπάρξει απτή απόδειξη για καμία από αυτές.

Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ που ακολουθεί του Science Channel δείχνει χιλιόμετρο το χιλιόμετρο τι βρίσκει κανείς στο διάβα του κατά την πορεία του προς τον πυρήνα του πλανήτη μας:

Newsorama.

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος

Από τότε που το Βάπτισμα πολιτών και πολιτικών στην Δημοκρατία έπαψε να είναι «εν ύδατι», όπως το βάπτισμα «μετανοίας» του Ιωάννη, αλλά μετατράπηκε σε Βάπτισμα «εν Πνεύματι Αγίω», η Δημοκρατία έχασε την εννοιολογική αυτονομία της από τον καπιταλισμό και το όποιο κύρος της.

Τι λέει ο «ποιητής» στην πιο πάνω παράγραφο ; Από τη στιγμή κατά την οποία  η κοινοβουλευτική δημοκρατία παύει να αποτελεί μια αναπτυξιακή, παιδαγωγική διαδικασία γνήσιας ισονομίας, ισοπολιτείας και καθολικής ευημερίας (με δημόσια τα αγαθά του κοινωνικού μοντέλου και με πλήρη απολογισμό και διαφάνεια, δηλαδή) και ……

μετατρέπεται σε κοινωνικοπολιτικώς ευλογημένη κατάσταση κατάκτησης προνομιών, πλουτισμού, ανάπτυξης του επιχειρηματικού πνεύματος και ταξικής κυριαρχίας, χάνει την έννοια της.

Στην Ελλάδα αυτή την περίοδο δεν διαδραματίζεται εντός της ολιστικής συνείδησής μας μια ακόμη καπιταλιστική κρίση, αλλά μια σοβαρή Κρίση του Δημοκρατικού Φαινομένου. Αυτή είναι η αλήθεια, την οποία αν δεν προσεγγίσεις, αποκλείεται να συμβάλλεις παραγωγικά σε μια δημοκρατική λύση, οποιασδήποτε ιδιαίτερης μορφής.  

Μα εδώ δεν έχουμε να φάμε και να ζεστάνουμε το κοκαλάκι μας, με την δημοκρατία των μπουρζουάδων θα ασχολούμαστε; Μας κοροϊδεύεις και εσύ, δεν βλέπεις πως η δημοκρατία τους είναι η κομπίνα τους και ο τρόπος πολιτικής νομιμοποίησης των προκλητικών προνομίων τους, της οικογενειοκρατίας τους και της μίζας τους; Τα βλέπω, φίλε αναγνώστη, γι’ αυτό σου γράφω, επιχειρώντας για μια ακόμη φορά να ξεμπλέξω την πολιτική από τα Θεοφάνειά της, ή αν προτιμάς, την πλουραλιστική δημοκρατία από τον καπιταλισμό.

Φταίει ο αριστερός που ταυτίζει την πλουραλιστική δημοκρατία με τον καπιταλισμό, υπαινισσόμενος διαρκώς την αναγκαιότητα της δικτατορίας του προλεταριάτου; Φταίει όσο και ο δεξιός που ταυτίζει την δημοκρατία με την ευκαιρία για οικονομικό κέρδος, κατακτήσεις και προνόμια. Εδώ υπάρχει διαλεκτική σχέση «εν Πνεύματι Αγίω»: είναι εύλογο, αν και όχι πολιτικώς σοφό, ο αριστερός να αντιμετωπίζει έτσι την δημοκρατία (ως καπιταλιστική απάτη), από τη στιγμή που ο δεξιός την χρησιμοποίει αποκλειστικά για να ρυθμίσει υπέρ των κεφαλαιοκρατών την κοινωνική ανισότητα, διαμορφώνοντας διαρκώς τάξεις πραγμάτων που αποκλείουν τον εργαζόμενο, τον άνεργο και γενικότερα τον μη-κεφαλαιούχο, όχι απλώς από την ιδιοκτησία ή τον έλεγχο των μέσων παραγωγής, αλλά από την ίδια την ζωή του. Η ελληνική κρίση αυτό ακριβώς καταδεικνύει εμφατικώς: δεν είναι πως «πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή», αλλά πως η ζωή μας η ίδια είναι ένα «εκτός θέματος ζήτημα» και ασφαλώς δεν «βρίσκεται στα χέρια μας»! Είναι σαν η ζωή μας να είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση πού ωστόσο αναφέρεται στην τσέπη μας, ενώ η περιουσία μας μια κοινωνική υπόθεση… και αυτό δυστυχώς αντηχεί φιλελεύθερα και δημοκρατικά σύμφωνα με την κυρίαρχη κοινή λογική!

Εδώ βρίσκεται η παγίδα στην οποία πέφτουν ταυτόχρονα αρκετοί, αν και όχι όλοι οι αριστεροί, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι δεξιοί: η ζωή μας δεν είναι προσωπική υπόθεση σε ένα σύστημα οικονομισμού, όπου ο καπιταλισμός ταυτίζεται με την δημοκρατία ως οι δύο όψεις του αυτού ηγεμονικού νομίσματος. Η ζωή μας σε αυτή την περίπτωση γίνεται αποκλειστικά κοινωνική υπόθεση και με αυτή την έννοια είναι εύλογη η άποψη μεγάλου τμήματος της αριστεράς για την πλουραλιστική δημοκρατία και απολύτως δικαιολογημένη ορθολογικά. Εύλογη και σε μεγάλο βαθμό δικαιωμένη ιστορικά αλλά όχι πολιτική.

Η δημοκρατία αποκτά πολιτικότητα μόνον αν αντιμετωπισθεί ως διαδικασία ανάπτυξης της ζωής και εξέλιξης της ελευθερίας μέσα σε ένα θεσμικό περιβάλλον διαρκώς διευρυνόμενης ισότητας. Αν την δεις ως καπιταλιστική κατάσταση ή ακόμη ως αστικό μηχανισμό που διορθώνει την τάση πόλωσης της ισχύος και του κεφαλαίου στον καπιταλισμό, λογικό είναι να την αντιμετωπίζεις και να την χρησιμοποιείς ως καπιταλιστικό εξάρτημα και εργαλείο. Έτσι οποιαδήποτε κρίση στο καπιταλισμό (κρίση δηλαδή στο μοντέλο συσσώρευσης και αναδιανομής, συνήθως μέσω σοβαρής διαταραχής στο χρηματοπιστωτικό καθεστώς) ανάγεται σε κρίση της δημοκρατίας και  αντιμετωπίζεται δυστυχώς πολιτικώς διαστροφικά.

Αν, ωστόσο, την Δημοκρατία την αντιμετωπίσεις (βιο)πολιτικά και όχι οικονομιστικά (: όλα είναι οικονομία), συνεχίζοντας να την βλέπεις υλιστικά και όχι ιδεαλιστικά – το βάπτισμα σου δηλαδή σε αυτήν να γίνεται «εν ύδατι» – τότε ίσως την δεις με άλλο μάτι. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία έχει έννοια μόνον στον βαθμό που ριζοσπαστικοποιηθεί ως διαδικασία στο πλαίσιο ενός αγωνιστικού πλουραλισμού. Να κάνει τι δηλαδή; Να αντιμετωπίσει θεσμικά την βία της καπιταλιστικής διαδικασίας και να συμφιλιώσει τον καθένα μας με την ιδέα πως είμαστε και θα παραμείνουμε διχασμένα υποκείμενα μέχρις ότου αναπτύξουμε την οργανωτική και παραγωγική τεχνολογία που θα κάνει τον σοσιαλισμό αυτονόητη πραγματικότητα. Με αυτή την έννοια η πλουραλιστική δημοκρατία μόνον στο βαθμό που αποτελέσει μια σοσιαλιστική αφήγηση και όχι καπιταλιστική (με την έννοια που την χρησιμοποιούν οι περισσότεροι σήμερα, είτε από την δεξιά, ασφαλώς, είτε από την αριστερά) θα αποκτήσει πολιτικότητα σχετικά αυτονομημένη από την κλασική κατηγοριοποίηση των οικονομικών μοντέλων. Μόνον έτσι η δημοκρατία θα μπορούσε να αποκτήσει σοβαρή καταστατική υπόσταση και να πάψει να ετεροκαθορίζεται από την διάσταση του κεφαλαίου και του κεφαλαιοκρατικού ανταγωνισμού. Μόνον έτσι η δημοκρατία θα μπορούσε να υπερβεί δημιουργικά για την ανθρωπότητα την κλασσική οικονομική οντολογία, διαπραγματευόμενη ένα νέο «συμβιβασμό» με τους νόμους της ζωής και όχι του κεφαλαίου. Να μεταβληθεί δηλαδή η δημοκρατία στο σημείο εκείνο (επίπεδο) όπου η οικονομία θα ξανασυναντά την ζωή, εσωτερικεύοντας την «ηθική του πραγματικού» (Slavoj Žižek), σε αντίθεση με το σημείο εκείνο όπου βρισκόμαστε σήμερα: η καπιταλιστική διαδικασία να εμφανίζεται ως παραγωγός και ασφαλιστής της ζωής και από την διαστροφική αυτή σχέση να προκύπτει η ταξική αντιπαράθεση με την μορφή ενός αναγκαίου πολέμου για την επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου.

Αν δεις την δημοκρατία ως πεδίο πολέμου με άλλα, μη-μιλιταριστικά, μέσα, ως επίπεδο σύγκρουσης για την τελική επικράτηση και την ολοκληρωτική ηγεμονία κεφαλαιοκρατών (αγορών) ή προλεταρίων, προφανώς την καταστρέφεις και μαζί με αυτήν την πιθανότητα η πολιτικοποίηση και ο πολιτικός αγωνισμός να διαμορφώσουν συνθήκες ουσιαστικής επανάστασης προς τον σοσιαλισμό. Και μια τέτοια επανάσταση θα μετέβαλε την οικονομία σε μια επιστήμη της ζωής και όχι της παραγωγής, αναπαραγωγής και διαχείρισης του κεφαλαίου, συναφή με την βιολογία μάλλον και όχι με την μηχανική. Έτσι δεν θα πολιτικοποιούσαμε την οικονομία, αλλά την ίδια την ζωή, μεταβάλλοντας με υλικά κριτήρια την διάσταση της αξίας και όχι με χρηματοπιστωτικά ή αγοραία που αφορούν στην νεκρή ύλη, ή ιδεαλιστικά, μιλώντας για μια ηθική αποκομμένη από τις σχέσεις και την μορφή παραγωγής και θεσμικής συγκρότησης τάξεων.

Η πλουραλιστική δημοκρατία για την οποία σου μιλώ μεταφέρει την σοσιαλιστική ιδεολογία και τον κοινωνικό αγωνισμό στην περιοχή της βιόσφαιρας και εκεί διαμορφώνει τις (νέες) καταστατικές αρχές της οικονομίας. Ξεκινά από την θεσμική συγκρότηση ενός αξιόπιστου περιβάλλοντος ισοτιμίας και ισοπολιτείας για να υπερασπιστεί τελικά ένα καθεστώς ισότητας σε όλα τα επίπεδα άρθρωσης της ανθρώπινης δραστηριότητας και του συμφέροντος. Αυτό δεν είναι φυσικά σοσιαλισμός, αλλά η πλέον έντιμη συνθήκη για να κατανοήσει και να εσωτερικεύσει ο κάθε πολίτης την ανάγκη του. Για να καταλάβουμε καλά όλοι πως ο σοσιαλισμός δεν επιβάλλεται, αλλά έρχεται και ωριμάζει στις συνειδήσεις ως διαδικασία διαρκούς εκδημοκρατισμού. Ο καπιταλισμός θα είναι τότε που θα έρθει να θολώσει τα νερά και να σου μιλήσει την γλώσσα της «αποτελεσματικότητας» και να σου πει πως ο οικονομικός σκοπός αγιάζει τα πολιτικά μέσα. Ο αριστερός τότε ίσως την πατήσει και απαντήσει με την ίδια γλώσσα της «αποτελεσματικότητας»  και έτσι και οι δύο θα σε εγκλωβίσουν σε κάποιον ολοκληρωτισμό, σε κάποια μορφή συγκεντρωτικής εξουσίας και εσύ θα κληθείς απλώς να επιλέξεις στρατόπεδο.

Αν μάλιστα βιώνεις τα αποτελέσματα μιας δραματικής κρίσης όπως είναι σήμερα η Ελληνική, είναι πολύ εύκολο να ταυτίσεις την δημοκρατία με τον καπιταλισμό και την κρίση του και μια και δεν φαίνεται να  μπορείς να αντιδράσεις πολεμικά κατά του καπιταλισμού (δεν έχουν διαμορφωθεί επαναστατικές συνθήκες), θα την πληρώσει η πλουραλιστική δημοκρατία. Αυτό θα είναι τραγωδία αν αφήσουμε να συμβεί, υπονομεύοντάς την καθημερινά μέσω ακραίου λαϊκισμού ή απλώς αδιαφορώντας, σε συνάρτηση με την προσβλητική για την δημοκρατία συμπεριφορά των κυβερνώντων.   

Newsorama.

To όραμά του για το σπίτι του μέλλοντος αποκάλυψε ο διευθυντής Mηχανικής της Google Σκοτ Χάφμαν. Σύμφωνα με αυτό…
ο φουτουριστικός χώρος θα διαθέτει ενσωματωμένα μικρόφωνα στο ταβάνι, τα οποία σε ρόλο «βοηθών», σε συνδυασμό με το Google, θα καταγράφουν τις φωνητικές εντολές των χρηστών και θα ανταποκρίνονται σε αυτές. Το σύστημα θα διαθέτει ακόμη δυνατότητα σύνδεσής του με τηλέφωνα, ταμπλέτες και άλλες «έξυπνες» συσκευές.

«Φανταστείτε να μπορούσαμε να πούμε: «Μπορείς να μου δείξεις το βίντεο με τα κυριότερα στιγμιότυπα του τάδε ποδοσφαιρικού αγώνα στην τηλεόραση του σαλονιού;». Κάτι τέτοιο σαφώς και γίνεται, καθώς μέσω του Cloud όλα μπορούν να είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους» ανέφερε ο Χάφμαν. «Ή ακόμη θα μπορούσα να ζητήσω από τον «έξυπνο» βοηθό της Google να μου βρει ένα κοντινό εστιατόριο με συγκεκριμένη κουζίνα και με καλές τιμές. Και το Google θα εκτελούσε τις διαταγές μου».

Στη συνέχεια, προσέθεσε, ο χρήστης θα μπορούσε να μπει στο αυτοκίνητό του, όπου το GPS θα ήταν ήδη συνδεδεμένο με το υπόλοιπο σύστημα του σπιτιού του, ώστε να πάει κατευθείαν στο εστιατόριο της επιλογής του. Κονσόλες που συνοδεύονται από αισθητήρες, αλλά και «έξυπνες» τηλεοράσεις, εκτελούν ήδη φωνητικές εντολές του χρήστη (π.χ. αναζητώντας ένα συγκεκριμένο τηλεοπτικό πρόγραμμα, κάνοντας μια αναζήτηση στο Διαδίκτυο ή πραγματοποιώντας μια τηλεφωνική κλήση μέσω Skype), ενώ μέσω της ενσωματωμένης κάμερας είναι σε θέση να «διαβάζουν» τις χειρονομίες του και να τις μεταφράζουν σε εντολές.

Φουτουριστικές πατέντες
Πριν από λίγο καιρό είχαν έρθει στη δημοσιότητα στοιχεία τα οποία έδειχναν ότι ο αμερικανικός κολοσσός εργαζόταν επάνω σε μια πατέντα για ένα σύστημα που θα μπορούσε να αναλάβει την αυτοματοποιημένη, ρομποτική σύνταξη αναρτήσεων χρηστών στα social media. Κάτι τέτοιο ωστόσο θα σήμαινε ότι η εταιρεία θα αποκτούσε πλήρη πρόσβαση στους προσωπικούς λογαριασμούς των χρηστών.

Και τα δύο συστήματα ωστόσο εγείρουν σημαντικά ζητήματα γύρω από την προστασία της ιδιωτικότητας ή των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Τον περασμένο Ιούνιο ο Ρέι Κούρτσβαϊλ, επίσης διευθυντής Μηχανικής της Google, είχε δηλώσει ότι σε περίπου 30 χρόνια από σήμερα οι άνθρωποι θα είναι σε θέση να «φορτώνουν» το μυαλό τους σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, με αποτέλεσμα να γίνονται ψηφιακά «αθάνατοι», καθώς οι αναμνήσεις και οι σκέψεις τους θα παραμένουν ζωντανές ακόμη και όταν εκείνοι θα έχουν φύγει από τη ζωή.

Ο ίδιος είχε αναφέρει επίσης ότι μέσω της τεχνολογίας η ιατρική πρόκειται να περάσει σε νέα διάσταση προσφέροντας τεχνολογικά προηγμένα βοηθήματα που θα χαρίζουν κίνηση σε ασθενείς, ακόμη και αν αυτοί έχουν υποστεί βλάβες στο νευρικό τους σύστημα.

Πρόσφατα η ιδιόκτητη από την Google Motorola είχε υποβάλει αίτηση ευρεσιτεχνίας για ηλεκτρονικά «τατουάζ» υπό μορφή τσιπ τα οποία θα τοποθετούνται στον λαιμό του χρήστη και θα χρησιμοποιούνται για την καταγραφή της φωνής του. Σε περίπτωση που εκείνος επιθυμεί να πραγματοποιήσει μια τηλεφωνική κλήση, τότε ο ήχος θα αποστέλλεται στο κινητό και στον συνομιλητή του ασύρματα.

Σύμφωνα με τον Χάφμαν, το οικιακό σύστημα μικροφωνικών «βοηθών» της Google θα μπορούσε να εγκατασταθεί για πρώτη φορά σε σπίτια ως το 2018.

Newsorama.

Η McLaren φέρεται να σχεδιάζει ένα πρωτοποριακό project για τα supercar της, με το οποίο θα απαλλαγούν τα μοντέλα από τους υαλοκαθαριστήρες.

Ειδικότερα, πρόκειται για ένα ηλεκτρονικό σύστημα υψηλής συχνότητας, το οποίο θα μεταδίδει ηχητικά κύματα στο ίδιο το παρμπρίζ, δημιουργώντας έτσι ένα «προστατευτικό πεδίο». Έτσι λοιπόν, πάνω στο παρμπρίζ δεν θα «εγκλωβίζεται» πλέον νερό, λάσπη ή ενοχλητικά έντομα.

Σε σχετικές δηλώσεις ο υπεύθυνος σχεδιασμού της φίρμας, Frank Stephenson δήλωσε ότι με πολλή έρευνα και προσπάθεια είναι σε θέση να ενσωματώσουν στα μοντέλα τους την τεχνολογία υψηλών συχνοτήτων που χρησιμοποιούν τα αεροσκάφη, προκειμένου να μην διαθέτουν υαλοκαθαριστήρες. Επίσης, ένας τέτοιος μηχανισμός θα διευκόλυνε τους οδηγούς από το πάγωμα των τζαμιών.

Τέλος, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η McLaren ετοιμάζεται να λανσάρει το 2015 ένα νέο μοντέλο που θα διαθέτει αυτή την τεχνολογία.

Newsorama.

Οι μέρες των εορτών πλησιάζουν… τα Χριστούγεννα είναι προ των πυλών και οι επικρατούσες οικονομικές συνθήκες δημιουργούν μια διαφορετική από την συνηθισμένη ατμόσφαιρα.

Newsorama.

Πρόκειται για ένα διαφορετικό smartphone καθώς διαθέτει δύο οθόνες και πολύ σύντομα θα έρθει και στην Ελλάδα.

Το YotaPhone είναι μια συσκευή κατασκευασμένη από τη ρωσική εταιρεία Yota Devices, η οποία έρχεται εξοπλισμένη με δύο οθόνες των 4,3 ιντσών. Η πρώτη, η βασική, είναι ανάλυσης 720p και τεχνολογίας LCD, ενώ η δεύτερη είναι κατασκευασμένη από τεχνολογία e-ink, με την ανάλυση της να βρίσκεται στα 360 x 640 pixels.

H διάθεση του YotaPhone ξεκινάει από σήμερα, ένα χρόνο μετά την πρώτη παρουσίαση του, αν και, για αρχή, η κυκλοφορία του είναι περιορισμένη. Έτσι, μπορούν να το αποκτήσουν μόνο κάτοικοι της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας και της Ισπανίας μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της κατασκευάστριας, ενώ θα πωλείται σε καταστήματα της Ρωσίας και της Γερμανίας μέσα στο Δεκέμβριο. Εντούτοις, στις αρχές του 2014, το YotaPhone αναμένεται να είναι διαθέσιμο σε 20 ακόμη αγορές, μεταξύ των οποίων βρίσκεται τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος.

To YotaPhone είναι ένα Android smartphone το οποίο εξοικονομεί ενέργεια μεταφέροντας εφαρμογές στην «οικονομική» e-ink οθόνη και απευθύνεται στους χρήστες οι οποίοι έχουν κουραστεί από τη χαμηλή διάρκεια ζωής μπαταριών που δείχνει να χαρακτηρίζει την εποχή των «έξυπνων κινητών».

πηγή: fpress

xespao

Newsorama.

Τα προβλήματα ρευστότητας και αδυναμίας άντλησης τραπεζικών κεφαλαίων, που αντιμετωπίζει ο ιχθυοκαλλιεργητικός τομέας, οδηγούν πλέον…
όπως είναι φυσικό, σε μείωση της εγχώριας παραγωγής ιχθυοτροφών, αφού μειώνεται η παραγωγή των ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας.

Ο όγκος της παραγωγής ιχθυοτροφών εκτιμάται ότι θα είναι μειωμένος εφέτος σε περίπου 250.000 τόνους, από σχεδόν 270.000 τόνους που ήταν το 2012.

Η ελληνική βιομηχανία ιχθυοτροφών, προϊόντων με εξειδικευμένη τεχνολογία με σκοπό την κάλυψη των διατροφικών αναγκών των ιχθυδίων σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους, ανάλογα με το είδος του ψαριού και τη φάση της εκτροφής του, αναπτύχθηκε δυναμικά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, παράλληλα με την ιχθυοκαλλιεργητική βιομηχανία.

Το 2012 εμφάνισε, ως σύνολο, βελτιωμένη τελική κερδοφορία, αλλά και αύξηση των πωλήσεων, καθώς ανατίμησε τα προϊόντα της, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και κατά 15%, λόγω της ανόδου των διεθνών τιμών σειράς πρώτων υλών.

Ωστόσο, η λειτουργική κερδοφορία της προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων σε απόλυτες τιμές παρουσίασε μικρή κάμψη, ενώ ως ποσοστό των πωλήσεων και του ενεργητικού μειώθηκε περισσότερο.

Επίσης, οι συνολικές, βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις τους, παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα, αν και μειώθηκαν κατά 1,3%. Τα βελτιωμένα καθαρά αποτελέσματά τους οφείλονται σε μείωση των αποσβέσεων κατά 20% περίπου.

Συγκεκριμένα, τα αθροιστικά έσοδα των πέντε μεγαλύτερων, αυτοτελών επιχειρήσεων παραγωγής ιχθυοτροφών ανήλθαν το 2012 σε 173,3 εκατ. ευρώ, έναντι 166,4 εκατ. ευρώ το 2011. Αυξήθηκαν, δηλαδή, περίπου κατά 4% σε ποσοστό και κατά 6,9 εκατ. ευρώ σε αξία, προφανώς λόγω της ανόδου των τιμών των προϊόντων.

Συγχρόνως, τα μεικτά κέρδη τους αυξήθηκαν κατά 5%, σε 22,5 εκατ. ευρώ περίπου, έναντι 21,2 εκατ. ευρώ, καθώς το μεικτό περιθώριο βελτιώθηκε (13%, από 12,7% το 2011).

Επίσης, τα λειτουργικά κέρδη τους προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) ανήλθαν σε 17,5 εκατ. ευρώ (10,1% των πωλήσεων), από 17,6 εκατ. ευρώ (10,6% των πωλήσεων) το 2011.

Μειώθηκαν οριακά, συνεπώς, περίπου κατά 0,4% σε ποσοστό και κατά 0,08 εκατ. ευρώ σε αξία, καθώς η βελτίωση του μεικτού περιθωρίου αντισταθμίστηκε από τις αυξημένες δαπάνες εμπορικής και διοικητικής λειτουργίας.

Παράλληλα, τα κέρδη τους προ φόρων και τόκων (EBIT) ανήλθαν σε 14,3 εκατ. ευρώ (8,2% των πωλήσεων), από 13,5 εκατ. ευρώ (8,1% των πωλήσεων) το 2011, αυξημένα κατά 6% (+0,8 εκατ. ευρώ), καθώς μειώθηκαν κατά 20,1% οι αποσβέσεις (-0,9 εκατ. ευρώ).

Τα αθροιστικά αποτελέσματα προ φόρων των πέντε επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν αποκλειστικό ή βασικό αντικείμενο την παραγωγή ιχθυοτροφών, ήταν κέρδη ύψους 5,8 εκατ. ευρώ περίπου (3,4% των πωλήσεων), έναντι αντίστοιχων κερδών 5,2 εκατ. ευρώ (3,1% των πωλήσεων) το 2011, αυξημένα κατά 13%.

Μετά την πρόβλεψη για τους φόρους της χρήσης τα αθροιστικά καθαρά κέρδη τους είναι ύψους 4,2 εκατ. ευρώ το 2012 (2,4% των πωλήσεων), έναντι 3,75 εκατ. ευρώ το 2011 (2,3% των πωλήσεων), επίσης αυξημένα κατά 13%.

Αυτά προκύπτουν από την επεξεργασία των ισολογισμών τους, σύμφωνα με στοιχεία που αντλήθηκαν από το ΓΕΜΗ, το www.inr.gr και τους διαδικτυακούς ιστότοπους των εν λόγω επιχειρήσεων, ορισμένες από τις οποίες οφείλουν μέρος του κύκλου εργασιών τους στην παραγωγή ζωοτροφών για τον κτηνοτροφικό και τον πτηνοτροφικό τομέα.

Στις επιχειρήσεις αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται άλλες εταιρείες οι οποίες ασχολούνται με την παραγωγή ιχθυοτροφών, αλλά είτε έχουν διαφορετικό βασικό αντικείμενο είτε αναθέτουν σε τρίτους την παραγωγή.

Newsorama.

Την πρώτη εμφάνισή του στην Ελλάδα, κάνει –μέσω Θεσσαλονίκης- ένα από τα νεότερα και πλέον καινοτόμα προϊόντα της Google. Πρόκειται για τα… γυαλιά της Google (Google Glass), τα οποία αναμένεται να κυκλοφορήσουν στην αγορά τον επόμενο χρόνο, και αυτές τις ημέρες παρουσιάζονται στο Developers Festival (DevFest) που διεξάγεται στους χώρους της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (7-10 Νοεμβρίου). Τα Google Glass, μπορούν –μεταξύ άλλων- να βιντεοσκοπούν, να φωτογραφίζουν και να δίνουν πληροφορίες με πρόσβαση στο διαδίκτυο ενώ διαθέτουν σύστημα πλοήγησης καθώς και αρκετές ακόμη δυνατότητες που ενεργοποιούνται με φωνητική εντολή!

Τα συγκεκριμένα γυαλιά που εκτίθενται στη Θεσσαλονίκη ανήκουν στον Μάρτιν Πέλαντ, έναν προγραμματιστή Android από την Τσεχία. Ο κ.Πέλαντ απέκτησε τα γυαλιά της Google λόγω διάκρισης σε σχετικό πρότζεκτ της εταιρίας στις ΗΠΑ. Είναι Google Glass Explorer και τα έφερε στη Θεσσαλονίκη για να τα παρουσιάσει στο κοινό του Developers Festival. Στην Πράγα όπου ζει, τα φοράει συχνά καθώς περπατά στο δρόμο. «Που και που με σταματάνε και με ρωτάνε αν αυτά που φοράω είναι τα γυαλιά της Google και αν μπορούν να τα δοκιμάσουν», αναφέρει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. «Οι περισσότεροι με κοιτάνε και όταν με τη σειρά μου τους κοιτάω κι εγώ, γυρίζουν γρήγορα αλλού το βλέμμα», προσθέτει χαμογελώντας.

Τα γυαλιά διαθέτουν μπαταρία, ακουστικό, χειριστήριο αφής και θύρα USB. Έχουν πλήκτρο διαδοχικής φωτογράφησης (snap shots) και κάμερα 5 Megapixels. Αυτός που φοράει τα γυαλιά αισθάνεται να παρακολουθεί μια οθόνη αντίστοιχη με εκείνη μιας τηλεόρασης 25 ιντσών από απόσταση τριών μέτρων. Για την ενεργοποίηση των έξυπνων γυαλιών της Google, δεν χρειάζεται να πεις … «Σουσάμι άνοιξε». Αρκεί το: «Οκ Glass».

«Είναι πολύ χρήσιμα γιατί μπορείς να βιντεοσκοπείς, να σερφάρεις στο ίντερνετ, ακόμη και να τηλεφωνείς, χωρίς να χρησιμοποιείς τα χέρια σου, δίνοντας απλώς μια φωνητική εντολή!», τονίζει ο κ.Πέλαντ.

Ο ιδρυτής του Google Developers Group (GDG) στη Θεσσαλονίκη, Παναγιώτης Τζίνης, επεσήμανε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, την ανάγκη να αναδειχθεί ο τομέας της καινοτομίας και της τεχνολογίας μέσα από το DevFest και αναφέρθηκε στη σημειολογία της άφιξης ενός τόσο καινοτόμου προϊόντος στην πόλη.

«Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζονται τα γυαλιά της Google στην Ελλάδα, ενός προϊόντος που αναμένεται να αλλάξει πολλά από τα μέχρι τώρα δεδομένα», αναφέρει ο κ.Τζίνης. «Ωστόσο, δεν είναι μόνο η τεχνολογία που θα αλλάξει τον κόσμο. Η τεχνολογία βοηθάει αλλά για να αλλάξει ο κόσμος χρειάζεται να αλλάξουμε νοοτροπία», προσθέτει.

«Η τεχνολογία και η καινοτομία ήταν πάντα στο επίκεντρο των διοργανώσεων της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης», αναφέρει ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΘ-HELEXPO, Κυριάκος Ποζρικίδης και προσθέτει ότι, ήδη, από την 78η ΔΕΘ ο ενοποιημένος πλέον φορέας έδειξε πόσο επενδύει στην τεχνολογία αιχμής στηρίζοντας διοργανώσεις όπως τοGDG Thessaloniki και τώρα το DevFest. «Στόχος μας είναι όλα αυτά, να αποτελέσουν τον προπομπό για όσα θα γίνουν στη διάρκεια της 79ης ΔΕΘ, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο», συμπλήρωσε ο κ. Ποζρικίδης.

Για το τετραήμερο Dev Fest έχουν δηλώσει συμμετοχή 2.200 άτομα.

xespao

Newsorama.

Με πτώση έκλεισε το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.

Ο βιομηχανικός δείκτης Dow Jones έκλεισε στις 15.593,98 μονάδες χάνοντας 152,90 μονάδες (-0,97%), ενώ ο δείκτης Nasdaq των εταιρειών υψηλής τεχνολογίας έπεσε στις 3.857,33 μονάδες, μειωμένος κατά 74,61 μονάδες ή -1.90%.

Ο δείκτης Standard & Poor’s 500 έκλεισε στις 1.747,15 μονάδες, με πτώση 23,34 μονάδων ή -1,32%.

Newsorama.

Γράφει ο Παναγιώτης Μαυροειδής*
Το κλασικό ερώτημα σε ένα συνέδριο κομμουνιστικής οργάνωσης είναι ‘’Σε τι εποχή βρισκόμαστε;’’.

Τη δεκαετία του 70, ένας κομμουνιστής θα απαντούσε ‘’είμαστε σε εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό’’. Και μόνο η ταπείνωση των αμερικανών από το λαό του Βιετνάμ θα αρκούσε για αυτή την πεποίθηση. Και αυτό παρά το γεγονός ότι αγώνας για εθνική αξιοπρέπεια ενάντια στον ιμπεριαλισμό, κάθε άλλο παρά ταυτιζόταν με τον κομμουνισμό.

Στη δεκαετία του 90, θα προλάβαινε να απαντήσει πρώτος ο …Φουκογιάμα, κηρύσσοντας το ‘’τέλος της ιστορίας’’, των μεγάλων αφηγήσεων και των κοινωνικών μετασχηματισμών.

Ο καπιταλισμός ανακηρυσσόταν περίπου ως αιώνιο σύστημα και αυτός ο ισχυρισμός είχε τότε ένα θορυβώδη αντικειμενικό τόνο. Περίπου σα να είχε το κεφαλαιοκρατικό σύστημα ως σύμμαχό του τους νόμους της φύσης. Μα και την ίδια την ανθρώπινη ιδιοσυγκρασία, η οποία ήταν –δήθεν- συμβατή μόνο με τον ανταγωνισμό και το κυνηγητό του κέρδους.

Σήμερα λοιπόν ‘’σε ποια εποχή είμαστε;’’

Σε ‘’εποχή των μεγάλων κινδύνων αλλά και νέων επαναστατικών δυνατοτήτων’’, αναφέρεται στις Θέσεις για το Τρίτο Συνέδριο του ΝΑΡ.

Τι είναι αυτό τώρα; Παρηγοριά ή σκόπιμη ασάφεια;

Και όμως υπάρχουν και οι δύο όψεις στην εποχή μας.

Απο τη μια είναι αυτή η κοινωνική και πολιτική αντεπανάσταση που είναι σε εξέλιξη γύρω μας.

Δεν είναι ανάγκη να δούμε το παράνομο κράτος και το φασισμό για να το συνειδητοποιήσουμε. Είναι που βλέπουμε το ίδιο το κράτος, το κύριο και βασικό κόμμα της αστικής τάξης σε κάθε εποχή, να κηρύσσει ένα ανελέητο κοινωνικό πόλεμο.

Αυτή η υπεραντιδραστική στροφή είναι η φυσική κατάληξη σε πολιτικό επίπεδο ενός νέου κοινωνικού εργασιακού μοντέλου, όπου ο εργαζόμενος δεν έχει κοινωνικά δικαιώματα, δεν έχει κανένα σημείο αφετηρίας. Και αυτό είναι μια ευρωπαϊκή και διεθνής εικόνα, ειδικά για τον υπερ-αναπτυγμένο καπιταλισμό.

Δεν αμφισβητούνται μόνο τα δικαιώματα, αλλά και το ‘’δικαίωμα να έχεις δικαιώματα’’, δηλαδή να παλεύεις για αυτά.

Πράγμα που σημαίνει, όχι μόνο επίθεση για να κλαπεί ο μισθός, αλλά και για να τεθεί εκτός νόμου ο αγώνας, η απεργία, το έξω από την ΕΕ, ο άλλος δρόμος, η αντίσταση και φυσικά η επανάσταση για ένα άλλο κόσμο.

Από την άλλη, είναι τα επαναστατικά κύματα. Αυτά που ξεσπούν αδιάκοπα και ελπιδοφόρα, χωρίς να νικούν. Αυτά που καθηλώνονται χωρίς να ηττώνται. Σε όλο τον κόσμο, από την Αραβία, έως τη νότια Ευρώπη. Από τις εργατικές απεργίες στην Κίνα, έως τα πειράματα της Λατινικής Αμερικής.

Μη μας φαίνεται παράξενο. Ειδικά σε εποχές κρίσης, αναπτύσσονται με ασύλληπτη ταχύτητα δύο αντίρροπες τάσεις. Τόσο η επαναστατική όσο και η αντεπαναστατική όψη των πραγμάτων.

Ο Λένιν λίγους μήνες πριν την επανάσταση του Φλεβάρη στη Ρωσία, έγραφε πως ‘’εμείς επανάσταση δε θα ζήσουμε, αλλά θα ζήσουν τα παιδιά μας’’, που σημαίνει ότι υπήρχαν πολλά μαύρα σύννεφα και σε εκείνη την εποχή που εμείς ίσως τη θεωρούμε ανέφελη επαναστατική άνοιξη. Μα και ο Τρότσκι 20 σχεδόν χρόνια αργότερα, γράφοντας για το φασισμό, αναφέρει πως κάλλιστα, χωρίς τη νίκη των μπολσεβίκων, θα μπορούσε να είχε παιχτεί το δράμα του φασισμού, ακριβώς τότε στη Ρωσία και όχι στη Γερμανία αργότερα.

Αλλά γιατί πάμε πίσω και μακριά;

Μήπως δεν έχουμε και το δικό μας 4χρονο πλέον κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών, όπου αναπτύχτηκαν παράλληλα τόσο μια αριστερόστροφη λαϊκή δυναμική όσο και η ανάδυση του ναζισμού; Καθόλου φυσικά δεν υιοθετούμε τη συλλογιστική του ΚΚΕ πως εκείνο που γέννησαν οι πλατείες ήταν αποκλειστικά η Χρυσή Αυγή.

Ας θυμηθούμε τα λόγια του Μπρεχτ.

‘’Δεν θα έπρεπε η ανθρωπότητα, μπροστά στις τόσες μηχανές και τεχνικές προόδους που της ευκολύνουν τη ζωή, να νιώθει το ρόδινο φως, το δροσερό πρωινό αγέρι να σημαίνει τον ερχομό ευλογημένων εποχών; Γιατί, λοιπόν, είναι όλα τριγύρω τόσο γκρίζα, γιατί τούτη η κολασμένη θύελλα που σκοτώνει, καθώς λένε, και νεκρούς;’’

Ευθύς αμέσως θα δώσει την δική του απάντηση:

‘’Όταν η κυρίαρχη τάξη σαπίζει, τότε η σαπίλα κυριαρχεί.’’

Είμαστε σε τέτοια εποχή ακριβώς!

Το έδαφος αυτής της σφοδρής αναμέτρησης που μας υπερβαίνει, είναι η δομική, συστημική κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας.

Και δεν αναφερόμαστε μόνο την έξαρση του 2007-2013. Αλλά και στη μετάβαση της γενικής ιστορικής κρίσης σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, όπου συνενώνονται, η οικονομική κρίση με την οικολογική απειλή, την εξάντληση των φυσικών πόρων, μα και με τη νέα γεω-στρατηγική ανισορροπία και ανταγωνισμό που ξαναφέρνουν και πάλι στο προσκήνιο τον εφιάλτη του πολέμου.

Ναι είμαστε και σε μια νέα εποχή, μιας νέας μετάβασης.

Στην εποχή του τέλους των θεωριών για το ‘’τέλος της ιστορίας’’. Η ιστορία είναι ξανά ανοιχτή σε προτάσεις.

Στις Θέσεις διατυπώνεται ένας σημαντικός ισχυρισμός: Η κατάληξη αυτής της διαπάλης δεν μπορεί να είναι μια επιστροφή στον καπιταλισμό του ‘’χτες’’ και δε μπορεί να είναι αυτός ο στόχος μας.

Βρισκόμαστε σε μια ιστορική διχάλα. Είτε μετάβαση σε ένα υπεραντιδραστικό καπιταλισμό του ‘’προχθές’’, είτε μετάβαση σε μια ολότελα νέα εποχή, που εμείς θέλουμε να είναι σύγχρονα κομμουνιστική.

Γράφει κάπου ο Μαρξ, ότι ‘’η σημαία που σηκώνει μια επανάσταση τη μέρα της νίκης της, είναι πολύ διαφορετική από αυτή που σηκώθηκε τη στιγμή της αφετηρίας της’’.

Χρειαζόμαστε επομένως μια ενιαία αφήγηση.

Πρέπει να φανταστούμε τη ‘’σημαία τη στιγμή της νίκης’’. Να συζητήσουμε για τον κομμουνισμό και την κομμουνιστική κοινωνία, χωρίς αυτό να έχει καμία λογική ‘’τέλους’’.

Είναι ανάγκη, ταυτόχρονα, να στοχαστούμε σχετικά με τη ‘’σημαία τη στιγμή της αφετηρίας’’. Να αναζητήσουμε τους δρόμους που οδηγούν στη συνειδητοποίηση της ανάγκης για κατάργηση της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων.

Αλλά –και αυτό είναι ίσως το πιο υποτιμημένο- πρέπει να συζητήσουμε για την ίδια την μετάβαση, τις τομές, αλλά και την τομή όλων των τομών, την επανάσταση. Διαφορετικά θα είμαστε σε ένα διαρκές βάδισμα προς ένα ορίζοντα που διαρκώς θα απομακρύνεται.

Στο σημείωμα αυτό παρουσιάζονται ορισμένες σκέψεις σχετικές με τον πρώτο άξονα των παραπάνω ερωτημάτων.

Στην Πρόταση Προγραμματικής Διακήρυξης για το Τρίτο Συνέδριο του ΝΑΡ, τίθεται η ανάγκη για ένα νέο κομμουνιστικό πρόταγμα. Ως καθολική, γενική, ιστορική απάντηση στον καπιταλισμό της εποχής μας

Μήπως δεν είναι του παρόντος;

Μήπως το ζητούμενο είναι η άρνηση, η αντίσταση στη λαίλαπα;

Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για κομμουνισμό, με τόσο βεβαρημένο παρελθόν του κομμουνισμού; Αλλά και ένα τόσο δυσφημιστικό παρόν, καθώς ο πιο φονικός καπιταλισμός όλων των εποχών αναγεννιέται στην δήθεν κομμουνιστική Κίνα;

Είναι βάσιμες οι ενστάσεις.

Ασφαλώς δεν εννοούμε την προσπάθεια για επαναθεμελίωση του κομμουνισμού, σε αντίθεση με την ανάγκη της αντίστασης. Ούτε σαν αντι-ιστορική κάθαρση του παρελθόντος.

Αλλά δεν ταιριάζει μια τέτοια αμυντική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα.

Αν αφήσουμε το πεδίο της προοπτικής, δεν μπορεί να κερδηθεί καμία μάχη στο σήμερα, στον παροντικό χρόνο. Και σήμερα θα παιχτούν πολλά.

Πριν την κατάρρευση του 1989 φαινόταν σα να γινόταν μια συζήτηση μεταξύ πολλών αγωνιστών, ‘’ποιον από τους εφικτούς δρόμους για τον κομμουνισμό να διαλέξουμε;’’

Όχι απλά υπήρχε η ελπίδα ενός άλλου μέλλοντος, αλλά υπήρχε και η αίσθηση ότι μπορεί να διαλέξεις εκδοχές αυτού του προοδευτικού μέλλοντος. Και ευρύτερα όμως γινόταν αυτή η συζήτηση και έμπαινε το ερώτημα: ‘’είναι άραγε ο κομμουνισμός μια καλύτερη λύση έναντι του καπιταλισμού και υπό ποιες προϋποθέσεις;’’

Για να μπαίνει όμως αυτό το ερώτημα έπρεπε η κομμουνιστική πρόταση να υπάρχει, να είναι διατυπωμένη. Αλλά και να είναι υπαρκτή, μέσα από τη δράση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Και ήταν, μέσα σε όλα τα λάθη, τις αμφισημίες, τις τραγωδίες.

Μετά την κατάρρευση, που έγινε ορατή το 1989, αλλά ήταν μια διαδικασία που είχε εκκινήσει πολύ νωρίτερα, άλλαξαν πολλά πράγματα.

Απο την ελπίδα για ένα άλλο μέλλον, πήγαμε στο φόβο για μετάβαση στο παρελθόν.

Η αποδόμηση του κομμουνισμού ως μιας εναλλακτικής απάντησης, έγινε στοιχείο άμεσης πολιτικής αντιπαράθεσης, τροφοδότησε την αστική αντεπανάσταση. Η αστική ιδεολογία αναστηλώθηκε ισχυρά με βεβαιότητες αιωνιότητας του καπιταλισμού, έχοντας απέναντί της μόνο αμυντικούς τόνους του τύπου ‘’ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός’’ ή ξεθυμασμένα λάβαρα ενός αποτυχημένου στην συνείδηση των μαζών ‘’σοσιαλισμού που γνωρίσαμε’’.

Σήμερα, αυτός ο κατηγορηματικός τόνος των απολογητών του καπιταλισμού έχει ατονήσει. Με μια έννοια ζούμε το 1989 του ‘’υπαρκτού καπιταλισμού’’. Τουλάχιστον σε ότι αφορά την κατάρρευση των βεβαιοτήτων του.

Μπορούμε λοιπόν, αλλά και είμαστε υποχρεωμένοι, να διατυπώσουμε ξανά την πρότασή μας σε αυτή την ιστορική εποχή.

Για να μπορέσει να γίνει εκ νέου ο κομμουνισμός ζωντανό ερώτημα και άξονας συζήτησης και πριν απαντηθεί το ερώτημα της εφικτότητας, ο κομμουνισμός πρέπει να συγκροτηθεί ξανά ως αφήγηση, ως εικόνα.

Η ιδέα αυτή τρομάζει αρκετούς. Και είναι εύλογα τα επιχειρήματα. ‘’Θα προδιαγράψουμε το μέλλον;’’. ‘’Μήπως απεικονίσουμε απλά ένα καλύτερο καπιταλισμό ή ένα ηπιότερο σταλινισμό;’’

Στεκόμαστε με σεβασμό σε αυτές τις αιτιάσεις.

Πιστεύουμε όμως πως αν δε φανταστούμε μια άλλη πραγματικότητα, αποκλείεται να την προσεγγίσουμε.

Δε μπορούμε βέβαια να δράσουμε με βάση τις επιθυμίες μας

Το να επιθυμείς κάτι δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται και να υπάρχουν αντικειμενικές προϋποθέσεις, αλλά και πολύ σκληρή δουλειά.

Αν όμως δε στοχεύεις σε κάτι, τότε είναι βέβαιο ότι δε θα το φτάσεις ποτέ, όσες ‘’ώριμες’’ αντικειμενικές συνθήκες και αν υπάρχουν, ακόμη και με τριπλή δουλειά.

Χρειάζεται λοιπόν μια σύγχρονη κομμουνιστική αφήγηση σε τρόπο ώστε να αποτελεί πυξίδα, αλλά και μέτρο της ταξικής πολιτικής διαπάλης.

Πρόκειται για άμεση πολιτική ανάγκη και όχι γενική ιδεολογική υποχρέωση. Ας θυμηθούμε λίγο την εμπειρία της τετραετίας αυτής, ειδικότερα την σφοδρή αντιπαράθεση στις διπλές εκλογές του 2012. Όταν η αστική τάξη μειονεκτούσε στο πεδίο της μνημονιακής συγκυρίας και της τακτικής, κατέφευγε στο πεδίο της στρατηγικής για να βρει υπεροχή. Και δυστυχώς εύρισκε, καθώς η αριστερά κάθε άλλο ήταν έτοιμη να σηκώσει ένα ερώτημα του τύπου ‘’έξω από την ΕΕ τι;’’ και πολύ περισσότερο ‘’έξω από τον καπιταλισμό τι;’’.

Δεν προσεγγίζουμε ωστόσο τον κομμουνισμό ως μια ‘’ιδέα’’, αλλά ως ένα συνδυασμό θεωρητικών αναλύσεων, αντικαπιταλιστικής κριτικής, πολιτικών πρακτικών, τρόπων οργάνωσης και κοινωνικής δράσης, ώστε να συγκροτείται ως ‘’κίνημα κατάργησης της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων’’.

Μιλάμε για μια κομμουνιστική πολιτική πάντοτε αγκυρωμένη σε κάθε στιγμή της καθημερινής ζωής, αλλά που θα αναζητά όχι μόνο τη χαραμάδα, αλλά και το ανοιχτό πεδίο, θα αξιώνει τη διαφορετική ζωή.

Ο κομμουνισμός εκκινεί ως κριτική και ως απάντηση στον καπιταλισμό για να βαδίσει και παραπέρα. Ο καπιταλισμός όμως διαρκώς αλλάζει. Και μαζί του αλλάζει και η κομμουνιστική πρόταση. Δεν έχει ένα υπερ-ιστορικό και αμετάβλητο χαρακτήρα. Για αυτό ακριβώς μιλάμε για κομμουνιστική επαναθεμελίωση και όχι από γενική διάθεση μοντερνισμού.

Ας θυμηθούμε τι ήταν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο: Μοντέρνα κριτική του καπιταλισμού της εποχής του, αλλά και ‘’κριτική των κριτικών’’ των άλλων σοσιαλιστικών ρευμάτων.

Προτείνουμε να σκεφτούμε και να δράσουμε με τον ίδιο τρόπο. Μια σύγχρονη κομμουνιστική πρόταση νοηματοδοτείται ξανά μέσα από τη αναγνώριση των βασικών χαρακτηριστικών του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Αλλά απαιτείται και η διαρκής επαναθεμελίωση του εαυτού της, η κριτική και αυτοκριτική στην ιστορική της πορεία.

Ο κομμουνισμός έχει ψηλά το αίτημα της ισότητας και της δικαιοσύνης, αλλά δεν περιορίζεται στην ολοκλήρωση μιας ξεχασμένης αστικής διακήρυξης, πολύ περισσότερο όταν αυτή κατανοείται κυρίως στο επίπεδο της ‘’κοινωνίας των πολιτών’’, της κυκλοφορίας και της διανομής του πλούτου.

Ο κομμουνισμός, ναι, δίνει έμφαση όχι στον πλούτο γενικά, αλλά στη δίκαιη μοιρασιά του, στην γενικευμένη κοινοκτημοσύνη, αλλά δεν περιορίζεται ούτε σε αυτό.

Διεκδικούμε την ίδια την αλλαγή του χαρακτήρα, του σκοπού της εργασίας. Αυτό απαιτεί κάτι περισσότερο από την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας, που αποτελεί όντως ένα από τα βάθρα των στοχεύσεων μας.

Διεκδικούμε την διπλή απελευθέρωση του χρόνου, τόσο με τη μείωση του εργάσιμου χρόνου προς όφελος του χρόνου της πολιτιστικής δραστηριότητας, αλλά και την αλλαγή του εργάσιμου χρόνου, με πλήρη εργατική δημοκρατία στην παραγωγή, αλλά και στην κοινωνική ζωή γενικά.

Το σπουδαιότερο είναι ότι υπάρχουν ασύγκριτες δυνατότητες για όλα αυτά σήμερα (τεχνολογία, παραγωγικότητα της εργασίας, συνεργατικότητα παραγωγής, επικοινωνία κλπ). Δυνατότητες που καταπνίγονται ή διαστρέφονται στο βωμό του κεφαλαιοκρατικού κέρδους. Αρκεί να δούμε το ζήτημα της απασχόλησης που είναι η μεγάλη μάστιγα της εποχής μας για να συγκρίνουμε τους δύο δρόμους. Από τη μια η δυνατότητα να δουλεύουν όλοι και με λιγότερο και ανετότερο χρόνο εργασίας. Από την άλλη η πραγματικότητα, να δουλεύουν οι μισοί ως δούλοι και οι άλλοι να απορρίπτονται ως απόβλητα.

Οι αντίπαλοι μας ισχυρίζονται ότι ‘’κομμουνισμός σημαίνει όλοι ίδιοι, ισοπεδωμένοι, εργάτες, άνθρωποι οκνηροί χωρίς κίνητρο. Με άλλα λόγια, ο θάνατος για τους εργατικούς, δημιουργικούς καινοτομικούς ανθρώπους’’.

Ο κομμουνισμός ωστόσο δεν έχει τίποτα το κοινό με τον τυπικό εξισωτισμό. Αρκεί να θυμηθούμε ότι η βασική αρχή του κομμουνισμού είναι ‘’από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητες του στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του’’. Καμία ισοπέδωση λοιπόν, τόσο στο σκέλος της προσφοράς, όσο και της απόλαυσης. Αυτό βέβαια προϋποθέτει μια γενικότερη πολιτιστική επανάσταση που θα καταργεί τον άνθρωπο ιδιώτη και καταναλωτή και θα αναδιατάσσει την έννοια της προσφοράς και της απόλαυσης με συλλογικό τρόπο, αλλά και σε νέα σχέση με τη φύση και το περιβάλλον. Πράγμα βέβαια καθόλου εύκολο. Μα ποιος είπε ότι ο κομμουνισμός θα είναι μια κοινωνία χωρίς αντιθέσεις;

Ούτε φυσικά ισχυριζόμαστε ότι ο κομμουνισμός θα είναι γλυκό ξύπνημα σε μια τέλεια κοινωνία μετά την οδύνη της επανάστασης.

Αντίθετα, μετά την συντριβή της αστικής εξουσίας με την αντικαπιταλιστική επανάσταση, ακολουθεί μια μακρά μεταβατική περίοδος. Με ισχύ και επιβίωση του αστικού δικαίου. Με τον καπιταλιστικό περίγυρο παρόντα, απειλητικό και διαβρωτικό. Το ερώτημα της κομμουνιστικής επικράτησης, του καθολικού κοινωνικού μετασχηματισμού και μαζί με αυτό της διεθνοποίησής του, απαντιέται μόνο με μια στρατηγική διαρκούς επανάστασης. Αλλά, δεν θα πρόκειται για μια πορεία στα τυφλά. Θα υπάρχει η πείρα της επανάστασης. Το όπλο της εργατικής εξουσίας και δημοκρατίας. Η απελευθέρωση της δημιουργικότητας της εργατικής τάξης και της κοινωνικής πλειονότητας. Και αυτό ακριβώς θα είναι το ‘’κλειδί’’ για τη στερέωση των βημάτων και την εμβάθυνση των καταχτήσεων.

* το κείμενο βασίζεται σε ομιλία σε εκδήλωση της οργάνωσης Σπουδάζουσας Ηρακλείου της νεολαίας ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (21/10/2013) για το Τρίτο Συνέδριο του ΝΑΡ

Newsorama.

Τα «σκάνδαλα των υποκλοπών» αποκαλύπτουν μεγάλες αλλαγές ισχύος;
Γιατί υπάρχει επιλεκτική δημοσιότητα για τις υποκλοπές στην Ελλάδα;

Το τελευταίο διάστημα «βγήκε» στο φως της επικαιρότητας το θέμα των παρακολουθήσεων Ευρωπαίων ηγετών μέσω υποκλοπών των τηλεπικοινωνιών τους από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και μάλιστα στάθηκε αιτία να απασχοληθεί η Ευρώπη «ιδιαίτερα σοβαρά», είτε σε επίπεδο πολιτικών είτε και σε επίπεδο ΜΜΕ με την αυξημένη ικανότητα πρόσβασης των ΗΠΑ στον τομέα της πληροφόρησης στον ύψιστο δυνατό βαθμό.

Γιατί αποκαλύπτονται τώρα οι υποκλοπές στην Ευρώπη;

Αν και είχαν προηγηθεί τα WikiLeaks με τις «ιδιαίτερες» αποκαλύψεις τους, οι οποίες «συνεχίστηκαν» από τον Σνόουντεν (του οποίου η «μετακίνηση» στην Μόσχα προβλημάτισε ιδιαίτερα τον Λευκό Οίκο και απείλησε με την δημιουργία ενός νέου ψυχροπολεμικού κλίματος μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας), κανείς σχεδόν δεν περίμενε πως οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις θα επανέρχονταν στο προσκήνιο. Βέβαια, η «κενή περίοδος» (λόγω μη επάρκειας ικανών χρηματοδοτήσεων υπό την απειλή της πτώχευσης) από πλευράς των ΗΠΑ, ενδεχομένως να επηρέασε έντονα την ισχύ των αμερικανικών υπηρεσιών (οι οποίες δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν διαρροές), όμως το πιθανότερο είναι πως δεδομένης της αμερικανικής «οικονομικής στενότητας» αποφασίστηκε μία αλλαγή ρόλων με αναβάθμιση της ισχυρής Γερμανίας.

Κάποιοι τολμούν να αναφέρονται σε «επανάσταση» της Γερμανίας, η οποία εκμεταλλεύεται από την πλευρά της στον μέγιστο βαθμό την οικονομική της ισχύ και αποπειράται να «απογαλακτωθεί» από την επιτήρηση των εξασθενημένων ΗΠΑ, ενώ κάποιοι άλλοι τείνουν προς την εκδοχή της εφαρμογής του «καλού και κακού μπάτσου» μετά από απόφαση των ΗΠΑ να μειώσουν το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργήσει ο έλεγχος και παρεμβατισμός τους σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά ιδιαίτερα στην Ευρώπη, προσφέροντας έτσι την «εικόνα» μίας αναγκαστικής αποχώρησής τους από τον ευρωπαϊκό έλεγχο και την δυνατότητα περισσότερης ανεξαρτησίας στο σύνολο της Ευρώπης (η οποία όμως περιέρχεται υπό την προστασία της Γερμανίας, δεδομένης της μειωμένης ικανότητας της Γαλλίας του Ολάντ και της απομακρυσμένης Αγγλικής παρεμβατικότητας αφού η Μεγάλη Βρετανία δεν μετέχει στον πυρήνα της ευρωζώνης).

Επειδή υπάρχει σαφής φόβος να απωλέσουμε το αυτονόητο περί του στόχου των παρακολουθήσεων, πρέπει να τονίσουμε πως αυτές σχεδιάζονται και υλοποιούνται με χρήση όλων των μέσων, με μοναδικό στόχο την απόκτηση άκρως ευαίσθητων πληροφοριών, οι οποίες χρησιμοποιούνται σχεδόν στο σύνολό τους (μπορεί να αφορούν την «επαγγελματική», την πολιτική ή την ιδιωτική ζωή του παρακολουθούμενου) προκειμένου να υλοποιηθεί συγκεκριμένος σκοπός ή σκοποί εκείνου που παρακολουθεί. Και στον πόλεμο του κόσμου των πληροφοριών οι «συμμαχίες» που σχηματίζονται δεν είναι μόνο πολυσύνθετες, πολυεπίπεδες και ευμετάβλητες, αλλά και άκρως επικίνδυνες για όσους τολμούν να τις προσεγγίσουν και να αποκαλύψουν έστω και ένα μικρό τους κομμάτι.

Το ότι, λοιπόν, αποκαλύφθηκε μία μαζική παρακολούθηση εκ μέρους των ΗΠΑ (η χώρα μας τελικά όπως αποδείχθηκε από τις πρόσφατες αποκαλύψεις, είχε την τιμή να είναι η πρώτη που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο) πρέπει να προβληματίσει όλους μας για τον σκοπό που αυτή σχεδιάστηκε να υλοποιηθεί και όχι με τα πρόσωπα – θύματα των υψηλών αξιωμάτων που εμφανίζονται. Και εν πάσει περιπτώσει, αν η Μέρκελ, ο Ολάντ ή ό,ποιος άλλος ένιωσε βαθύτατα θιγμένος από την παρακολούθησή του, ας τολμήσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, διώχνοντας τις αμερικανικές υπηρεσίες (πρεσβείες, προξενεία κ.α.) από την χώρα του. Το ότι δεν συμβαίνει αυτό, αποτελεί απόδειξη και της γνώσης αλλά και του μηνύματος που στάλθηκε μέσω της «αποκάλυψης» περί παρακολουθήσεων υψηλών πολιτικών προσώπων της γηραιάς ηπείρου.

Ζούμε σε μία περίοδο ισχυρότατων γεωπολιτικών αλλαγών, ρόλοι αλλάζουν, νέοι παίκτες επιθυμούν να εισαχθούν στην σκακιέρα «στρατηγικών παιγνίων» των ισχυρών και ο τομέας των πληροφοριών ενδιαφέρει άμεσα όσους θέλουν να αποκτήσουν καλές θέσεις στον επανασχεδιασμό του παγκόσμιου χάρτη ισχύος. Είναι ιδιαίτερα αφελής η άποψη εκείνη που εμφανίζει τους Ευρωπαίους πολιτικούς να μην γνωρίζουν ότι παρακολουθούνται, όπως επίσης είναι ιδιαίτερα αφελής η προσπάθεια (ιδιαίτερα των ελεγχόμενων ΜΜΕ) να πεισθεί το σύνολο των πολιτών πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα των ΗΠΑ ήταν άγνωστη και αποκαλύφθηκε τυχαία!

Εάν μάλιστα σκεφθούμε πως τίποτε δεν γίνεται τυχαία στον κόσμο των σοβαρών μυστικών υπηρεσιών (οι οποίες λειτουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο ικανοποίησης ενός μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού συμφερόντων των κρατών τους), τότε εύκολα εξάγουμε το συμπέρασμα πως όσα συμβαίνουν εξυπηρετούν ένα πλήθος παραγόντων μη ορατών στους απλούς πολίτες, αλλά ταυτόχρονα συνεχώς λειτουργούντων προς την δημιουργία συγκεκριμένων και τετελεσμένων πολιτικών και οικονομικών στοχεύσεων.

Οι υποκλοπές στην Ελλάδα

Οι υποκλοπές απασχόλησαν πολλές φορές και την Ελλάδα. Κάποιες φορές αποσιωπήθηκαν (επειδή ήταν κυρίως αποτέλεσμα διαρροών της «αντίθετης πλευράς), ενώ κάποιες άλλες φορές έγιναν αντικείμενο πλήρους εκμετάλλευσης (μετά την «αποκάλυψή» τους από τα ΜΜΕ) από πολιτικά κόμματα, τα οποία τις εκμεταλλεύθηκαν ως μοχλούς πίεσης και δημιουργίας μίας «εικόνας» προς τους Έλληνες πολίτες, επηρεάζοντας τελικά σε μεγάλο βαθμό μέχρι και… εκλογικά αποτελέσματα. Προφανέστατα, κάποιοι θεωρούν πως οι υποκλοπές στην Ελλάδα χρήζουν «μειωμένης αντιμετώπισης», ακόμη και σε περιόδους προσπάθειας της χώρας να αναδιπλωθεί γεωπολιτικά (όπως έγινε κατά τη διάρκεια της περιόδου της πρωθυπουργίας του Κ. Καραμανλή).

Αξίζει, πραγματικά, να παρακολουθήσουμε το ιστορικό των υποκλοπών στην Ελλάδα και μάλιστα ιδιαίτερα εκείνων που και σήμερα οι δημοσιογράφοι αποδέχονται ότι συνέβησαν, αλλά οι περισσότεροι αποφεύγουν να αναφερθούν στο ποιος τις έκανε ή αρκούνται σε μία απλή – λιτή αναφορά του τύπου «έγιναν από τους αμερικανούς», ενώ οι «στόχοι» παρακολούθησης ήταν πρόσωπα «ειδικών αρμοδιοτήτων».

Άραγε, η ευαισθησία των Ελλήνων δημοσιογράφων και πολιτικών για τις υποκλοπές ενεργοποιείται επιλεκτικά;
Ή μήπως η Ελλάδα θεωρείται από τους «ειδήμονες» και αρμόδιους θεσμικά, ως μειωμένης κυριαρχίας πολλά χρόνια πριν να έρθει το μνημόνιο από τον Γιώργο Παπανδρέου;

Τα όρια λοιπόν της γελοιότητας έχει ξεπεράσει η «διαρροή» που αφορά την από την πλευρά των ΗΠΑ παρακολούθηση και της Ελλάδας, δηλαδή των Ελλήνων πολιτικών, ανώτατων κυβερνητικών – κρατικών αξιωματούχων και όχι μόνο. Και η γελοιότητα αυτή αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ, αφού η Ελλάδα έχει παραδώσει την εθνική της κυριαρχία στην Ευρώπη, αλλά πολλά χρόνια πριν την είχε παραδώσει στις ΗΠΑ.

Μάλιστα, η περίπτωση της Ελλάδας ίσως να αξίζει να ερευνηθεί και από έγκριτους δημοσιογράφους, αφού έχει καταγραφεί (επισήμως και μέσα σε δικαστική αίθουσα) ομολογία ανθρώπων των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι αναφέρθηκαν ρητά σε συστηματική διαρροή άκρως απόρρητων εγγράφων της ΕΥΠ τα οποία απευθύνονταν προς τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Μάλιστα, η αναφορά έγινε για περίοδο που αφορούσε την διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του κ. Καραμανλή (αν και ήδη αρμόδιος ανακριτής ερευνά την υπόθεση του σχεδίου δολοφονίας του Καραμανλή και τις υποκλοπές της Vodafone).

Πριν από αυτή την ομολογία (για την οποία εξ όσων γνωρίζουμε δεν έχει υπάρξει καμία δικαστική παρέμβαση) υπήρξαν και τα περιβόητα δημοσιεύματα των WikiLeaks, μέσα στα οποία καταγραφόταν εκ μέρους του πρέσβη Τσαρλς Ρις και στο ότι υπάρχουν «δυσαρεστημένοι ΠΑΣΟΚοι υπάλληλοι των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών επιρρεπείς στις διαρροές» (της ΕΥΠ και της Αντιτρομοκρατικής προφανώς)) ή και πως υπήρξαν πολιτικοί προϊστάμενοι της ΕΥΠ (Χρυσοχοΐδης) ή διοικητές (Μπίκας) που έδιναν πλήρη αναφορά στους Αμερικανούς πρέσβεις για τα διαλαμβανόμενα στο εσωτερικό της Ελληνικής Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) ή ότι απαιτείται να αλλάξει ολόκληρη η δομή της ΕΥΠ και να πλησιάζει στα… αμερικανικά πρότυπα!!! Και γι αυτά τα θέματα, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπάρχει καμία εισαγγελική ή δικαστική παρέμβαση.

Αν και ο ελληνικός Τύπος (ηλεκτρονικός και μη) μέχρι στιγμής έδωσε από ελάχιστη έως μηδενική προσοχή στα συγκεκριμένα καταγεγραμμένα επισήμως γεγονότα, παρ’ όλα αυτά πρέπει να επισημανθεί πως είτε οι αρμόδιοι (στις μετέπειτα κυβερνήσεις αλλά και στην σημερινή) δεν έχουν μάθει ακόμη πως κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει σχετικά με απόρρητες πληροφορίες οι οποίες διαρρέουν στην αμερικανική πρεσβεία μέσω υπαρχόντων διαύλων, είτε γνώριζαν και επέλεξαν την σιωπή προκειμένου να παραμείνουν στις θέσεις τους ή επειδή χρωστούσαν τις θέσεις τους στους… παρακολουθούντες «φίλους και συμμάχους» Αμερικανούς.
Πριν μερικούς μήνες (1 Ιουλίου 2913) είχαμε δημοσιεύσει ένα αποκαλυπτικό άρθρο σχετικά με τις υποκλοπές, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ελλάδα. Επειδή έχουν ήδη υπάρξει «αλλαγές» (που επιβεβαιώνουν εκείνο το άρθρο), το παραθέτουμε (με ελάχιστες απαραίτητες προσθέσεις), για να γίνει –επιτέλους- αντιληπτό, πως ύποπτες δεν είναι μόνο οι υποκλοπές, αλλά και οι λόγοι της δημοσίευσής τους (όποτε και εάν αυτές διαρρέουν στον Τύπο).

Οκτώ φορές στάλθηκαν μηνύματα στον Καραμανλή για να αλλάξει στάση…

Ανεξάρτητα από τις πολιτικές ευθύνες στην διαχείριση της πρωθυπουργικής του θητείας σε ό,τι αφορά την λειτουργία της Κυβέρνησής του και ζητήματα όπως αυτά της εσωτερικής διαφθοράς και διαπλοκής, αλλά και της φοροδιαφυγής, ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής, τεκμηριώνεται από στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αλλά και πληροφορίες αξιόπιστων πηγών που βρίσκονταν πολύ κοντά του εκείνη την περίοδο, ότι όχι μόνο υπονομεύτηκε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά του εστάλησαν σαφή και ξεκάθαρα απειλητικά μηνύματα, ακόμη και για την ζωή του.

Σύμφωνα με πληροφορίες που συλλέξαμε, ο πρώην πρωθυπουργός δεν απειλήθηκε ούτε μια, ούτε δύο, αλλά οκτώ φορές από τις μυστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών, που ζητούσαν επίμονα και άμεσα να διαφοροποιήσει την στάση του και την πολιτική που ακολουθούσε σε στρατηγικής, αλλά και οικονομικής σημασίας πολύ σοβαρά ζητήματα που έθιγαν την αμερικανική πλευρά.

Ο πρώην πρωθυπουργός ουσιαστικά είχε μπει στο στόχαστρο των Αμερικανών τόσο με το Βέτο που έθεσε στο θέμα των Σκοπίων, που ουσιαστικά ήταν ο πρώτος ηγέτης χώρας του δυτικού μπλοκ που είπε όχι σε πρόεδρο της Αμερικής (Τζωρτζ Μπους), αλλά και την επιδίωξη οικονομικής συμμαχίας – με προοπτική αυτοτέλειας – με την Ρωσία και τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην περίφημη υπόθεση του ενεργειακού αγωγού Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολη και όχι μόνο.

Ο Καραμανλής έστω και αν έπαιρνε συγχωροχάρτι από τους Αμερικανούς για το θέμα των Σκοπίων λόγω του ότι λειτούργησε και συναισθηματικά ως Μακεδόνας (αν και δεν έχουν τέτοιου είδους αναστολές μπροστά στο συμφέρον τους), στο άνοιγμά του με την Ρωσία και τον Πούτιν δεν υπήρχε περίπτωση να μην είχε αντίδραση από τους Αμερικανούς που εκ των πραγμάτων διέκριναν ότι ο κίνδυνος ουσιαστικής ανατροπής ελέγχου και εκμετάλλευσης των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων στη περιοχή ήταν άμεσος και ουσιαστικός.

Έτσι πάντα με τις ίδιες πληροφορίες ανθρώπου από το στενό περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, ο Καραμανλής πήρε κατ’ επανάληψη «μηνύματα» από τους Αμερικάνους για να αλλάξει ρότα. Θα θυμάστε βεβαίως τις φωτιές στην Ηλεία και την ευρύτερη περιοχή. Θα θυμάστε τα εφιαλτικά Δεκεμβριανά του 2008. Λέγεται πως τότε ο Πούτιν είχε τηλεφωνήσει στον Καραμανλή και του είχε προσφέρει την βοήθειά του, γιατί ο Ρώσος ηγέτης γνώριζε όπως υποστηρίζεται, ό,τι ειπώθηκε για το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας.

Επίσης λέγεται ότι είχε σταλθεί μέχρι και πακέτο με… σφαίρες, ενώ πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι το 2009 είχε βρεθεί πολεμικό όπλο με διόπτρα απέναντι από το σπίτι του πρώην πρωθυπουργού στη Ραφήνα. Πέρα από τα πολύ σκληρά και ακραία μηνύματα των μυστικών υπηρεσιών της Αμερικής, ενδιαφέρον έχει και το παρασκήνιο πριν οδηγηθούν τα πράγματα στα άκρα. Άνθρωποι των Αμερικανών, που ζουν και δρουν στην Ελλάδα και περνούν, που λέει ο λόγος, από δίπλα μας, αλλά και «εργαλεία» τους με… εμφανείς ιδιότητες είχαν γίνει ταχυδρόμοι – δια ζώσης πάντα γιατί θυμίζουμε ότι έχει αποδειχθεί πως το τηλέφωνο του Καραμανλή το παρακολουθούσαν στελέχη της Αμερικάνικης Πρεσβείας – των μηνυμάτων σε ανθρώπους του περιβάλλοντος του πρώην πρωθυπουργού.

Ο Καραμανλής δεν φάνηκε να ενδίδει στις αρχικές προειδοποιήσεις, ακολουθήθηκαν οι πιο σκληρές αντιδράσεις μέχρι που ως φαίνεται πήρε το ξεκάθαρο μήνυμα σιώπησε και αποχαιρέτησε. Ακολούθησε ο πρόθυμος Γιώργος Παπανδρέου που σαφώς γύρισε την πλάτη όχι μόνο στις επιλογές Καραμανλή, αλλά τα έδωσε όλα με κατεβασμένα χέρια και οδήγησε την χώρα στον διεθνή διασυρμό, την τοκογλυφία, την ισοπέδωση του κοινωνικού ιστού της, την ανασφάλεια, την ανέχεια και την απελπισία. Πρόσφατο «επίτευγμά» του και η ακύρωση στην πράξη (έκαναν πίσω και οι Βούλγαροι) του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη…

Απορίας άξιο, φυσικά, είναι το ότι κάποιοι μέχρι σήμερα προσπαθούν με πάρα πολύ μεγάλη επιμονή -κι ενώ ήδη διεξάγεται έρευνα από αρμόδιο ανακριτή εισαγγελέα- να καλύψουν την απόπειρα δολοφονίας Καραμανλή… Σύμφωνα με τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας και όσα έχουν καταγραφεί στον Ελληνικό Τύπο, ποιοί είναι αυτοί και τι ακριβώς εξυπηρετούν, ίσως να μπορούν να το απαντήσουν οι αρμόδιες… αμερικανικές υπηρεσίες.

Κύκλωμα υποκλοπών στην Ελλάδα σε κινητά πολιτικών και άλλων προσώπων

Σημαντικά ερωτήματα δημιουργούνται δίχως αμφιβολία μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών εκατό περίπου κινητών τηλεφώνων κρατικών αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων ο πρωθυπουργός, την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες (Ιούνιος – Αύγουστος 2004) ως το Μάρτιο του 2005. Στην κοινή συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σήμερα το μεσημέρι από τους Υπουργούς Επικρατείας, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης,επιβεβαιώθηκε ότι παρακολουθούνταν τα κινητά τηλέφωνα μελών της κυβέρνησης, αξιωματούχων, καθώς και του πρωθυπουργού.

Η υπόθεση αποκαλύφθηκε από τη Vodafone η οποία διαπίστωσε, κατά τη διάρκεια τεχνικού ελέγχου από την προμηθεύτρια εταιρεία Ericsson στις 4 Μαρτίου του 2005, λογισμικό παρακολούθησης υψηλής τεχνολογίας και άγνωστης προέλευσης στο υποσύστημα νομίμων συνακροάσεων (Lawful Interception – LI). Μέσω του λογισμικού αυτού και την χρήση «κωδικών» άγνωστος ή άγνωστοι παρακολουθούσαν τις εκατό περίπου γραμμές μέσω 14 καρτοκινητών τηλεφώνων-καταγραφέων που χρησιμοποιούνταν για τις παρακολουθήσεις. Το εν λόγω λογισμικό ήταν «εντελώς άγνωστο» τόσο στη Vodafone, όσο και στην προμηθεύτρια Ericsson, ενώ δεν είχε ανιχνευθεί ο τρόπος της εγκατάστασής του.

Σύμφωνα με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Αναστάσιο Παπαληγούρα, ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone κ. Γιώργος Κορωνιάς ανέφερε ότι στις 7 Μαρτίου «προσδιορίστηκε το συγκεκριμένο τμήμα του λογισμικού που επέτρεπε υποκλοπές» και στις 8 Μαρτίου ο ίδιος έδωσε εντολή για την «άμεση αφαίρεση του συγκεκριμένου λογισμικού» καθώς και ότι έκτοτε ήταν συνεχείς οι έλεγχοι της Vodafone για τυχόν «επανεμφάνιση» του ίδιου λογισμικού.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone, Γιώργος Κορωνιάς, επικοινώνησε στις 10 Μαρτίου 2005 με το διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του πρωθυπουργού Γιάννη Αγγέλου και ζήτησε συνάντηση προκειμένου να ενημερώσει την κυβέρνηση για θέμα «εθνικού ενδιαφέροντος». Στη συνάντηση που έγινε στις 20:00 της ίδιας ημέρας εκτός από τους κκ. Κορωνιά και Αγγέλου παρών ήταν και ο κ. Βουλγαράκης. Σύμφωνα με τον τελευταίο, ο κ. Κορωνιάς ανέφερε ότι «σε ένα έλεγχο ο οποίος έγινε στο λογισμικό της εταιρίας του, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει κάποιο σύστημα το οποίο λειτουργεί ως υποκλοπέας κάποιον αριθμών κινητών τηλεφώνων». Στις 2 τα ξημερώματα της 11 Μαρτίου 2005 η λίστα των παρακολουθούμενων φθάνει στα χέρια του κ. Βουλγαράκη. Ο κ. Παπαληγούρας ενημερώθηκε για το ζήτημα αυτό από τον πρωθυπουργό στις 11 Μαρτίου και συναντήθηκε με τον κ. Κορωνιά την ίδια μέρα παρουσία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Δημήτρη Λινού, ενώ ο κ. Κορωνιάς κατέθεσε, κατόπιν αιτήσεως του κ. Παπαληγούρα, και γραπτό υπόμνημα με όσα ανέφερε προφορικώς.

Αμέσως διατάχθηκε διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, την οποία ο κ. Λινός παρήγγειλε αυτοπροσώπως στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών, κ. Δ. Παπαγγελόπουλο. Από την εξέταση αυτή διαπιστώθηκε ότι τα 14 τηλέφωνα, τα οποία ήταν όλα «καρτοκινητά» και δέχονταν κλήσεις και προς τούτο κλήθηκαν οι διενεργούντες τις κλήσεις, διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα και επίπονη, οι οποίοι όμως αποδείχθηκαν όλοι νόμιμοι. Όπως αποδείχθηκε τα μισά από τα καρτοκινητά είχαν αγοραστεί από τη Ν. Ιωνία, ενώ τα υπόλοιπα από το Μαρούσι. Λόγω του εξαιρετικά δύσκολου τεχνικού χαρακτήρα της η προκαταρκτική εξέταση ολοκληρώθηκε στις 03 Φεβρουαρίου 2006. Το αποτέλεσμα ήταν, όπως είπε ο κ. Βουλγαράκης, η διαδικασία να «μην καταλήξει κάπου». Σύμφωνα με τον κ. Ρουσόπουλο, δράστης των υποκλοπών θα μπορούσε να είναι ο καθένας που διαθέτει την απαραίτητη τεχνολογία. Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά αγνώστων για «παραβίαση του απορρήτου τηλεφωνημάτων κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση, με περαιτέρω παραγγελία για διερεύνηση πιθανής τέλεσης και άλλων αξιοποίνων πράξεων, όπως κατασκοπεία» από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Ιωάννη Διώτη.

Τα τηλέφωνα μέσω των οποίων γινόταν η παρακολούθηση χρησιμοποιούσαν τις κυψέλες (πιο πάνω φωτογραφία) στις περιοχή Λυκαβηττού, κλινικής Λευκού Σταυρού, Πλατείας Μαβίλη και Πύργου Αθηνών. Τα μισά από αυτά ενεργοποιήθηκαν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2004, δηλαδή το διάστημα που προηγήθηκε των Ολυμπιακών Αγώνων.

Λίστα προσώπων που είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση

Το απόγευμα της 02 Φεβρουαρίου 2006 δόθηκε στη δημοσιότητα από την τότε κυβέρνηση ο κατάλογος των 40 περίπου προσώπων που είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής, μέλη της κυβέρνησης, πολιτικοί, μέλη οργανώσεων, ιδιώτες, συνδικαλιστές και αλλοδαποί που ζουν στη χώρα μας. Ακολουθεί η αναλυτική λίστα με όλα τα ονόματα:

Πολιτικοί και Στελέχη Υπουργείων: Κώστας Καραμανλής (Πρωθυπουργός), Πέτρος Μολυβιάτης (Υπουργός Εξωτερικών), Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος (Υπουργός Εθνικής Αμύνης), Γιώργος Βουλγαράκης (Υπουργός Δημόσιας Τάξης), Αναστάσης Παπαληγούρας (Υπουργός Δικαιοσύνης), Γιάννης Βαληνάκης (Υφυπουργός Εξωτερικών), Σταύρος Δήμας (Επίτροπος Ελλάδας στην ΕΕ), Ντόρα Μπακογιάννη (Δήμαρχος Αθηναίων), Γιάννος Παπαντωνίου (Βουλευτής ΠΑΣΟΚ), Γεώργιος Μαρής (δικηγόρος, νομικός σύμβουλος κ. Βουλγαράκη), Βαλληνδάς Αλέξανδρος (Πρέσβης στη διεύθυνση αραβικών υποθέσεων του Υπ. Εξωτερικών)
Μέλη διαφόρων κινήσεων: Αικατερίνη Ιατροπούλου (δικηγόρος, μέλος Δικτύου Υπεράσπισης Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων), Νίκος Γιαννόπουλος (μέλος Δικτύου Υπεράσπισης Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων), Αργύριος Μουρατίδης (φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικής ομάδας στη Θεσ/νίκη), Μιλάνα Ρουμπινίδου (Σύζυγος Ιωάννη Νικολίνα – φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικής ομάδας στη Θεσ/νίκη), Αλέξανδρος Βουτσινός (τεχνικός, μάρτυρας υπεράσπισης του Ν. Παπαναστασίου στη δίκη της 17Ν), Εμμανουήλ Σηφακάκης (πρόεδρος συμμαχίας «Σταματήστε τον Πόλεμο»), Δημήτριος Μαραβέλης (αστυνομικός), Αναστασία Κουλίδου (φέρεται ως μέλος αριστερών ομάδων στη Θεσ/νίκη), Γρηγόριος Τσιλιμαντός (φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικών ομάδων στη Θεσ/νίκη), Ιωάννης Νικολίνας (φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικών ομάδων), Χαράλαμπαδος Παυλίδης (μέλος της ένωσης «Γένοβα 2000»)
Ιδιώτες, Δημοσιογράφοι και Συνδικαλιστές: Μαρίνα Μεϊντάνη (δημοσιογράφος εφημερίδας «Μακεδονία» – είχε καλύψει τον πόλεμο στο Ιράκ), Θεόδωρος Φεργαδής (οικονομικός διευθυντής ING), Γεώργιος Ψυχογιός (ηθοποιός), Δημήτριος Αγγελάκης (πρόεδρος εργαζομένων ΕΥΠ), Αικατερίνη Κόκα, Γλυκερία Χορευτάκη, Κωνσταντίνος Μακρής, Δήμητρα Μπαρμπαρούση, Δέσποινα Βιτούνη, Ιωάννης Κακοταρίτης (βιοτέχνης εταιρίας στρωμάτων), Αναστάσιος Νότας, Θεόδωρος Σόντις (ελληνοαμερικανός υπάλληλος στην Αμερικανική Πρεσβεία), Άγγελος Πνευματικάκης
Αλλοδαποί: Μοκτάρ Ραμζί (Σουδανός), Ιχτιάρ Αττίλα (φέρεται ως μέλος αντιεξουαστικής κίνησης στην Αθήνα), Μαλούμ Μοχάματ Ουντίν, Αντουλάχ Τζαμάλ (πρώην ανταποκριτής σε Συριακή εφημερίδα – διατηρεί κατάστημα έτοιμου φαγητού), Χουσεϊν Μοχάμεντ Σαντίκ (διατηρεί κατάστημα για τηλεφωνικές συνδιαλέξεις στην Ομόνοια, Μαχαματ Μεϊμ, Χουσεϊν Μοχάμεντ (διατηρεί κατάστημα στην πλατεία Κουμουνδούρου), Ιμπραχήμ Αχμάτ Ταρέκ, Καντίρ Άρης, Ταίρ Χερμίζ (Ιρακινός), Καντί Αγιούπι (ανταποκριτής Al Jazeera, προσφάτως πήρε συνέντευξη από τον κ. Χρήστο Παπουτσή)

Το Υπουργείο Εθνικής “Αμυνας ανακοίνωσε σχετικά: «Όλες οι επικοινωνίες του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων, που άπτονται θεμάτων εθνικής ασφαλείας ή εθνικού απορρήτου γίνονται πάντοτε μέσω κυκλωμάτων και συσκευών (κινητών ή σταθερών) που διαθέτουν συστήματα κρυπτοκάλυψης».
Έντονη ήταν η αντίδραση της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών, μετά τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης. Ο πρόεδρος της Αρχής κ. Ανδρέας Λαμπρινόπουλος τόνισε ότι το αρμόδιο θεσμικό όργανο δεν είχε κάποια ενημέρωση για τις υποκλοπές σε κινητά τηλέφωνα, πριν από την συνέντευξη Τύπου των υπουργών και επισήμανε ότι η Αρχή θα εξετάσει την υπόθεση.

Ακόμη 10 άτομα είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση Ο διοικητής της ΕΥΠ, ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, ο επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής, αλλά και ο διευθυντής ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων περιλαμβάνονται στη νέα λίστα με τα ονόματα 10 ακόμη ατόμων, τα κινητά των οποίων παρακολουθούνταν μέσω του δικτύου της Vodafone.
Συγκεκριμένα, ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα δέκα ακόμη προσώπων οι οποίοι είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση. Σύμφωνα με τον κ. Βουλγαράκη επρόκειτο για υψηλόβαθμα στελέχη του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης που κατείχαν «υπηρεσιακές» συσκευές.

Newsorama.

Στην κατάμεστη αίθουσα του ΚΕΠΑΚΥ (πρώην ΥΕΒ), στην Αλεξανδρούπολη, μίλησε το βράδυ της Κυρακής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ. Κουτσούμπας,ολοκληρώνονταςτην περιοδεία του σε Ανατολική Μακεδονία – Θράκη. Στην ομιλία του, ο Δ. Κουτσούμπας είπε μεταξύ άλλων: 

«Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα και από την Αλεξανδρούπολη για συμπόρευση και συστράτευση με το ΚΚΕ, για την οργάνωση της πάλης, για την προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας.

Καλούμε το λαό να κατευθύνει την πάλη του στην αναμέτρηση με τον πραγματικό αντίπαλο, την εξουσία των μονοπωλίων, την ΕΕ. Να ανατρέψουμε όλοι μαζί το σκηνικό της άσφαιρης και αποπροσανατολιστικής αντιπαράθεσης του νέου διπολισμού που θέλουν να διαμορφώσουν.

Επιδιώκουμε την ουσιαστική συζήτηση με το λαό, τους εργαζόμενους. Επιζητούμε τη γνώμη, την πείρα – μικρότερη ή μεγαλύτερη – γύρω από το εξής ζήτημα: Πως θα συμβάλλει ο καθένας και η καθεμιά από το δικό του μετερίζι, στο χώρο δουλειάς, στη γειτονιά, στο χώρο της νεολαίας, στην ύπαιθρο για να γίνει ένα βήμα στην ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος, στην προώθηση αυτού που ονομάζουμε Λαϊκή Συμμαχία.

Μια συμμαχία που πρέπει να συγκροτηθεί από τα κάτω προς τα πάνω, όχι για να κάνει ένα αγώνα «μία από τα ίδια», έναν αγώνα οπισθοφυλακής, έναν αγώνα που οι στόχοι του θα εξαντλούνται σε μια ρηχή κριτική στην κυβέρνηση ή σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μη χάσουμε και τα ελάχιστα που έχουν απομείνει.

Αλλά έναν αγώνα που θα έχει οδηγό και στόχο την πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Που είναι δεμένη με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την κατάργηση των μνημονίων διαρκείας και των δανειακών συμβάσεων, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την ανατροπή της εξουσίας τους και τη διεκδίκηση της εργατικής λαϊκής διακυβέρνησης-εξουσίας.

Σε αυτό το δρόμο μπορούν να μπουν και εμπόδια, να υπάρχουν και κατακτήσεις.

Μπροστά μας άλλωστε υπάρχουν πολλά και σοβαρά προβλήματα που δε μπορεί και δεν πρέπει να κρυφτούν κάτω από το «κλίμα ευφορίας» που προσπαθεί να δημιουργήσει η συγκυβέρνηση γύρω από το θέμα της περιβόητης ανάκαμψης.

Ούτε να εγκλωβιστούν σε μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ που έχει ως επίκεντρο: ποια κυβέρνηση εντός των τειχών, ποιο μίγμα διαχείρισης της κρίσης μπορεί να εξασφαλίσει την καπιταλιστική ανάκαμψη. Δηλαδή την ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων που – ακόμη και αν έρθει – για το λαό δε θα σημαίνει βελτίωση της ζωής του.

Η ανάκαμψη δεν θα ωφελήσει το λαό

Σήμερα ο λαός μπορεί να αντιληφθεί ότι η όποια ανάκαμψη επιτευχθεί το επόμενο διάστημα, οι όποιες επενδύσεις γίνουν που διαφημίζει η κυβέρνηση, δε θα βάλουν φρένο στην επιδείνωση αυτών των όρων ζωής και εργασίας.

Ίσα-ίσα οι επενδύσεις θα πατήσουν σε αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, με τους αντεργατικούς νόμους, πριν και μετά το μνημόνιο: τους χαμηλούς μισθούς, τα μεροκάματα πείνας, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

Και ούτε πρόκειται να αντιμετωπίσουν το οξυμένο πρόβλημα της ανεργίας. Πλέον μιλάμε για 1.500.000 ανέργους. Πάνω από το 60% των νέων είναι άνεργοι. Οι θέσεις εργασίας για τις οποίες μιλάει η κυβέρνηση είναι σταγόνα στον ωκεανό. Και βέβαια θα είναι θέσεις κακοπληρωμένες σε ολιγόμηνα προγράμματα, σε προγράμματα μαθητείας που απλά θα ανακυκλώνουν την ανεργία. Θα είναι ένα χάπι, γιατί θέλουν και αυτοί να συγκρατήσουν τις αντιδράσεις, να μην οξυνθούν, να τις έχουν υπό έλεγχο.

Και εδώ υπάρχουν πολλά παραδείγματα: Πάρτε το παράδειγμα του τουρισμού. Η κυβέρνηση πρόβαλε ότι η φετινή χρονιά ήταν η καλύτερη των τελευταίων χρόνων, ότι υπήρχε ρεκόρ αφίξεων ξένων τουριστών. Την ίδια στιγμή μεγάλες τουριστικές μονάδες απόλυσαν προσωπικό με σχετικά καλύτερα εργασιακά δικαιώματα, για να προσλάβουν νέους μέσα από τα προγράμματα κατάρτισης, απασχόλησης των νέων, που είναι δουλειά γαλέρας.

Ή το παράδειγμα των ναυπηγείων. Μέσα στις επιχειρηματικές συμφωνίες με την Κίνα είναι η κατασκευή με ευνοϊκούς όρους πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών σε κινέζικα ναυπηγεία και την ίδια στιγμή τα ελληνικά ναυπηγεία οδηγούνται σε κλείσιμο και το έμπειρο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, που θα μπορούσε να στηρίξει ένα ενιαίο φορέα ναυπηγοεπισκευής στην Ελλάδα, στην ανεργία.

Τέτοια ανάκαμψη μπορεί να υπάρχει. Δε θα είναι όμως προς όφελος του λαού.

Χώρια που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και την εξέλιξη της ίδιας της κρίσης. Η οικονομική κρίση ξαναχτυπά τον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης και θα χτυπήσει πολύ βαθύτερα την ισχυρή Γερμανία στα επόμενα χρόνια. Είναι βέβαιο ότι θα επιδράσει στη Ρωσία, στην Κίνα και αλλού.

Από αυτή λοιπόν τη σκοπιά κάνουμε ως Κόμμα κριτική στην κυβέρνηση και όχι αν θα έρθει ή όχι η ανάκαμψη. Κάποια στιγμή θα έρθει η ανάκαμψη. Όταν μια οικονομία έχει χάσει το 30% του ΑΕΠ, κάποια στιγμή θα ανακάμψει. Ιδιαίτερα όταν έχει γίνει τέτοια υποτίμηση της τιμής της εργατικής δύναμης, έχει προχωρήσει η συγκέντρωση κεφαλαίου. Αυτός ήταν και ο στόχος του μνημονίου.

Τί λένε τα άλλα κόμματα;

Η στάση των άλλων κομμάτων στο ζήτημα της ανάκαμψης αποδεικνύει ότι οι προτάσεις τους είναι παραλλαγές του ίδιου αντιλαϊκού δρόμου.

Ποια είναι η κριτική των άλλων κομμάτων και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση για το θέμα αυτό; Ότι «μνημόνιο και επενδύσεις δεν πάνε μαζί», «ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι επενδύσεις», ότι «είμαστε με τις επενδύσεις της υγιούς επιχειρηματικότητας» και άλλα παρόμοια. Η κριτική του στην κυβέρνηση γίνεται από την ίδια αφετηρία. Όταν μιλάνε για ανάκαμψη εννοούν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Την καπιταλιστική ανάπτυξη , τις καπιταλιστικές επενδύσεις.

Τώρα αν ο ένας προτιμά κάποιους επιχειρηματίες και ο άλλος κάποιους άλλους. Εάν η ΝΔ μιλάει ξεκάθαρα για ιδιωτικοποιήσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ για συμπράξεις του – ούτως ή άλλως εμπορευματοποιημένου δημοσίου τομέα – με ιδιώτες η ουσία δεν αλλάζει. Και ποια είναι η ουσία; Ότι οι επενδύσεις γίνονται για το κέρδος και αυτό το κέρδος βγαίνει μέσα από το ξεζούμισμα του λαού.

Έτσι εξασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα για την οποία μιλάνε όλοι. Και την οποία την υπόσχονται στο ΣΕΒ. Και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Τσίπρας.

Οι εξελίξεις με τη ΧΑ δεν πρέπει να βάλουν στην άκρη ούτε για λίγο τη σκληρή πραγματικότητα που ζουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες, δεν πρέπει να κρύψουν «κάτω απ το χαλί» τα προβλήματα, τις δυσκολίες για την καθημερινή επιβίωση. Γιατί η ανεργία είναι εδώ και μεγαλώνει, η φτώχεια, η εξαθλίωση είναι εδώ και φουντώνει.

Οι εξελίξεις με τη ΧΑ, κυρίως δεν πρέπει να μεταθέσουν για αργότερα τη συζήτηση για το τι πρέπει να γίνει τι και πως θα το αλλάξουμε. Ίσα ίσα ο αγώνας για την αντιμετώπιση την απομόνωση το τσάκισμα της ΧΑ, είναι ενταγμένος στον αγώνα για να πάρει ο λαός μας σήμερα ανάσες επιβίωσης αλλά την ίδια στιγμή να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές που θα κάνουν οριστικά παρελθόν το σύστημα της φτώχειας, της πείνας της ανεργίας και μαζί και τη ΧΑ που είναι γέννημα – θρέμμα του.

Η κοροϊδία με το πρωτογενές πλεόνασμα

Οι ελπίδες για ανακούφιση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που καλλιεργεί η κυβέρνηση, ανακούφιση που θα προέλθει από τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, γρήγορα διαψεύστηκαν με τη δημοσίευση του σχεδίου προϋπολογισμού από την κυβέρνηση. Γιατί το πλεόνασμα μπορεί να επιτευχθεί όμως αυτό δεν θα μεταφραστεί σε μέτρα ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών που στενάζουν.

Οι νέες περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, οι μειώσεις σε επικουρικές συντάξεις και στο εφάπαξ, το κόψιμο του ΕΚΑΣ που παίρνουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, η φοροεπιδρομή που συνεχίζεται όχι ανακούφιση αλλά ασφυξία θα επιφέρει στα εργατικά λαϊκά στρώματα αφού στα ήδη παλιά μέτρα που είναι σε εφαρμογή θα προσθέσει και καινούργια.

Μπορεί ο υπουργός οικονομικών να διαφημίζει ως επίτευγμα της αντιλαϊκής πολιτικής το ότι η χώρα έχει βγει από τη ζώνη της χρεοκοπίας και της εξόδου από τη ζώνη του ευρώ, αλλά δεν λέει ότι η εργατική λαϊκή οικογένεια έχει ήδη χρεοκοπήσει, είναι πνιγμένη στα χρέη, κάθε μήνα κάνει λογαριασμό και είναι μέσα…

Μπορεί η κυβέρνηση ΝΔ –ΠΑΣΟΚ να καλλιεργεί προσδοκίες ότι η χώρα περνάει σε ρυθμούς ανάπτυξης αλλά δεν λέει ότι αυτή η ανάπτυξη θα ‘ρθει να πατήσει πάνω στα γερά θεμέλια ενός στέρεου αντεργατικού οικοδομήματος που γκρέμισε εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα.

Μπορεί η κυβέρνηση να προετοιμάζει για την αποχώρηση της τρόικα η οποία όπως λέει θα φύγει όταν θα βγούμε στις αγορές, αλλά δεν λέει ότι η τρόικα μπορεί να φύγει όμως όλο το αντεργατικό αντιλαϊκό της έργο θα μείνει και θα ριζώσει και μπορεί να ενισχυθεί αν δεν δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού.

Η τρόικα μπορεί να φύγει, τα μνημόνια μπορεί να τελειώσουν ήδη όμως προχωρούν οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις ή αναδιαρθρώσεις, οι αναγκαίες βαθιές αλλαγές που έχει ανάγκη σήμερα το κεφάλαιο και που η υλοποίηση τους στη χώρα μας για διάφορους λόγους, καθυστέρησε.

Τίποτα φιλολαϊκό στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ

Ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού δεν θα έρθουν από ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο διαχείρισης της κρίσης όπως αυτό που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αυτό ακριβώς είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ: Μια άλλη συνταγή, μία άλλη πρόταση διαχείρισης της κρίσης προς όφελος των μονοπωλίων.

Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ: ότι η λιτότητα δεν είναι η λύση για την έξοδο από την κρίση, ότι η λύση δεν είναι τα νέα δάνεια που θα αποπληρώνουν τα παλιά. Αλλά λύση είναι η ανάπτυξη, η ανάπτυξη της κοινωνικής συνοχής και η καταπολέμηση της ανεργίας. Γι αυτό ζητάει τη συντονισμένη όπως λέει αντιστροφή της λιτότητας, γι αυτό ζητάει Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το Χρέος, ώστε να διαγραφεί σημαντικό μέρος της ονομαστικής αξίας του χρέους και να αποπληρωθεί το υπόλοιπο με ρήτρα ανάπτυξης με ένα Σχέδιο Μάρσαλ 2.

Τι το φιλολαϊκό έχει η πρόταση διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ; Τίποτα απολύτως.

Τι το διαφορετικό από τι ΝΔ προσδοκά ο ΣΥΡΙΖΑ; Καμιά ουσιαστική διαφορά: Για ανάπτυξη μιλάει η ΝΔ για ανάπτυξη μιλάει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι όταν μιλούν για την ανάπτυξη, την καπιταλιστική ανάπτυξη εννοούν που όπως και οι δύο λένε θα καταπολεμήσει την ανεργία, θα αναπτύξει την κοινωνική συνοχή, δηλαδή την υποταγή των εργαζομένων, των ανέργων στις απαιτήσεις των μονοπωλίων.

Οι δύο επίδοξοι διαχειριστές του συστήματος με τους όρους τους συστήματος εκφράζονται και απευθύνονται στο λαό. Συμφωνούν ως προς τον προορισμό διαφωνούν για τη διαδρομή που θα πρέπει να ακολουθήσουν.

Να αξιοποιήσει ο λαός την πείρα του

Για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους τους φτωχούς αγρότες, τα νέα παιδιά και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων μικρή σημασία έχει αν η ανάπτυξη θα έρθει μέσω των επενδύσεων που προσπαθεί να προσελκύσει η ΝΔ με τα ταξίδια του Σαμαρά ανά τον κόσμο πότε στην Κίνα, στην Αμερική, πρόσφατα στο Ισραήλ ή μέσω της υγιούς επιχειρηματικότητας, των δημόσιων επενδύσεων που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Και εδώ στην περιοχή της Αν. Μακ. Θράκης αποδεικνύεται πως αυτός ο δρόμος ανάπτυξης είναι στρωμένος με κέρδη και προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο με ανεργία, φτώχεια για την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα γιατί αυτή η περιοχή και στην περίοδο της δήθεν ισχυρής Ελλάδας – της ανάπτυξης και σήμερα σε περίοδο κρίσης βρίσκεται σε μια από τις τελευταίες θέσεις των Περιφερειών της Ευρωζώνης με βάση τους δείκτες ανάπτυξης και το ΑΕΠ.

Η εφαρμογή όλων των μέχρι σήμερα των ΚΠΣ, καθώς και η παροχή κινήτρων και ειδικών προνομίων που δόθηκαν στο μεγάλο κεφάλαιο, με τους Αναπτυξιακούς Νόμους και άλλα Προγράμματα για να επενδύσουν σε περιοχές όπως η Θράκη, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο.

Εφαρμόστηκαν εδώ και δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με κριτήρια την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία, στα πλαίσια της περίφημης βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, όμως ο λαός της Περιοχής δε γνώρισε ανάπτυξη.

Εκείνοι που είδαν τα κέρδη τους να μεγαλώνουν ήταν οι επιχειρηματίες, αρκετοί από τους οποίους μας άφησαν βιομηχανικά κουφάρια, για να επενδύσουν τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν σε άλλες χώρες ή άλλους τομείς ακόμα πιο κερδοφόρους.

Αποτέλεσμα η αλματώδης αύξηση της ανεργίας, που κατατάσσει την περιοχή στις πρώτες θέσεις σε ποσοστό ανεργίας στην Ελλάδα. Επιχειρήσεις που επιδοτήθηκαν από τα λεφτά του λαού έκλεισαν (Λαναράς, ΘΡΑΚΗ Α.Ε., Κεραμοποιεία ΚΟΘΑΛΗ, ΔΕΛΦΙΝΙ, GROUPAS, κ.ά.) ή μεταφέρθηκαν στις γειτονικές βαλκανικές χώρες. Δημόσιες και Συνεταιριστικές επιχειρήσεις (όπως Βιομηχανία Ζάχαρης Ξάνθης, ΣΕΒΑΘ, ΣΕΠΕΚ) έκλεισαν με αποτέλεσμα εκατοντάδες χαμένες θέσεις εργασίας, ή δόθηκαν στο μεγάλο κεφάλαιο (ΒΦΛ, ΣΕΚΑΠ κ.ά.).

Οι αυτοαπασχολούμενοι, υπερχρεωμένοι, οδηγούνται με γρήγορους ρυθμούς στο κλείσιμο των επιχειρήσεών τους. Ίδια και χειρότερη είναι η κατάσταση στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, που έχει σαν αποτέλεσμα την ένταση του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών, τα ελλείμματα, τη διατροφική εξάρτηση, την παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο της αγροτικής γης, των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, του δασικού πλούτου. Τα προβλήματα αυτά θα πολλαπλασιαστούν με το νέο πλαίσιο της ΚΑΠ.

Ανάπτυξη για ποιόν;

Στο ερώτημα ανάπτυξη για ποιον, απαντά η ίδια η πολιτική της ΕΕ, πολιτική που υπερασπίζονται τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η καπιταλιστική ανάπτυξη για την Αν. Μακ. Θράκη περνά μέσα από το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων απόδειξη η ο σχεδιασμός για ίδρυση στην Περιοχή Ελεύθερης Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), που σημαίνει ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, εργασιακό καθεστώς γαλέρας για τους εργαζόμενους. Είναι απαίτηση της πλουτοκρατίας, που σε συνθήκες οικονομικής κρίσης θέλει να επενδύσει τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια της προηγούμενης περιόδου, για να αποκτήσει νέα κέρδη.

Ένα τέτοιο καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα επιδιώκει το σύνολο της μεγαλοεργοδοσίας στην περιοχή, επικαλούμενη μάλιστα την «ίση μεταχείριση» έναντι των πλουτοκρατών, που θα ενταχθούν στο καθεστώς των Ελεύθερων Οικονομικών Ζωνών. Οι αρνητικές επιπτώσεις λοιπόν στους εργαζόμενους δεν αφορούν μόνο όσους ελάχιστους προσληφθούν, αλλά το σύνολο των εργαζομένων της Περιοχής.

Οι υποστηρικτές όλων αυτών των σχεδίων προβάλλουν ως «θετικό αντάλλαγμα» ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, ποντάροντας βέβαια στο γεγονός ότι η ανεργία τσακίζει κόκκαλα. Τους απαντάμε ότι είναι συνυπεύθυνοι για την ανεργία που ζούμε και βέβαια οι θέσεις, που θα δημιουργηθούν, θα είναι ελάχιστες, το ξεζούμισμα όλων των εργαζομένων τεράστιο.

Η Ελλάδα δεν είναι «ψωροκώσταινα», όπως χρόνια τώρα μας γανώνουν το μυαλό. Η Ελλάδα έχει δυνατότητες, σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες. Έχει συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, μεγάλες επιχειρήσεις, μονοπώλια έχει έμπειρο εργατικό δυναμικό, επιστημονικό τεχνικό προσωπικό έχει ορυκτό πλούτο και παραγωγικές πηγές, μπορεί δηλαδή να βαδίσει σε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης και να ικανοποιήσει σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Τις μεγάλες δυνατότητες, τον πλούτο που έχει η χώρα μας φέρνει στην επιφάνεια και το περιβόητο επενδυτικό σχέδιο εξόρυξης του χρυσού στην Περιοχή. Το σχέδιο της Eldorado Gold, ισοδυναμεί με κλοπή ενός ιδιαίτερα πολύτιμου και μη ανανεώσιμου πόρου στρατηγικής σημασίας, ο οποίος μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά προς όφελος της λαϊκής ευημερίας.

Το ΚΚΕ δηλώνει κατηγορηματικά ότι θα βρεθεί αποφασιστικά αντιμέτωπο με όποιον επιχειρεί να λεηλατήσει το χρυσό της Ελλάδας. Τα εμφανιζόμενα οικονομικά αντισταθμιστικά οφέλη μπορούν να εκληφθούν μόνο ως πρόκληση για την τοπική κοινωνία και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα. Τα περιβόητα κρατικά έσοδα αφορούν φορολογία επί των όποιων κερδών της θυγατρικής της Eldorado Gold .

Η ουσιαστική κλοπή της λαϊκής περιουσίας συνοδεύεται με μεγάλους κινδύνους στη δημόσια υγεία, στον υδροφόρο ορίζοντα, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τον τουρισμό, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την οικονομική ζωή της περιοχής.

Όπως αποδεικνύει επιστημονικά τεκμηριωμένη θέση με το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας δεν υπάρχει μέθοδος εξόρυξης χρυσού που συνεπάγεται αμελητέες επιπτώσεις στον άνθρωπο και στο ευρύτερο περιβάλλον.

Εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αναφερόμαστε σε ένα ιδιωτικό όμιλο που δρα με γνώμονα το κέρδος, καθώς και την ψευδεπίγραφη εφαρμογή του ελέγχου απ’ το αστικό κράτος.

Η περιφέρεια είναι πλούσια σε μεταλλικά ορυκτά, όχι μόνο σε χρυσό, στον οποίο επικεντρώνεται η δημόσια συζήτηση, αλλά και σε αργυρό, χαλκό, ψευδάργυρο, μόλυβδο, αντιμόνιο.

Έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά η σημασία των διάσημων κοιτασμάτων του Περάματος, των Σαππών και άλλων ελπιδοφόρων όπως στη Λευκίμη και Κίρκη του Ν. Έβρου, και σε άλλους νομούς της περιοχής.

Στον τομέα της ενέργειας οι δυνατότητες είναι επίσης μεγάλες. Στο σκέλος των ενεργειακών ορυκτών, στην περιοχή έχει εντοπισθεί το δεύτερο μεγαλύτερο λιγνιτικό κοίτασμα της χώρας, επίσης κοιτάσματα ουρανίου, υδρογονανθράκων, κλπ.

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στον εντυπωσιακό κατάλογο πλουτοπαραγωγικών πηγών σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΓΜΕ για τον εντοπισμό σπάνιων γαιών και άλλες πλευρές που υπογραμμίζουν ότι στην Ελλάδα και ειδικά στην περιοχή της Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης υπάρχουν οι παραγωγικές δυνατότητες οι οποίες μπορούν να καλύψουν σημαντικό μέρος των λαϊκών αναγκών, να δώσουν ώθηση στη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, να αξιοποιήσουν το εργατικό δυναμικό, που διαθέτει δυνάμεις υψηλής τεχνικής και επιστημονικής ειδίκευσης.

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας το ενεργειακό περιβάλλον της Περιφέρειας έχει παρουσιάσει αξιοσημείωτες αλλαγές ως προς την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τόσο από τις παραδοσιακές πηγές και τις υποδομές φυσικού αερίου, όσο και από τη σημαντική εξάπλωση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με κυριότερα τα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, από μονοπωλιακούς ομίλους και άλλους επιχειρηματίες.

Αναφερόμαστε σε φθηνή επαρκή ενέργεια και πλούσιους εγχώριους ορυκτούς πόρους που μπορούν να τροφοδοτήσουν την παραγωγή βιομηχανικών κλάδων της μεταλλευτικής και πετροχημικής βιομηχανίας, της παραγωγής μηχανημάτων και μέσων μεταφοράς, της χημικής βιομηχανίας, της παραγωγής δομικών υλικών για τον τομέα των κατασκευών.

Για τη λαϊκή συμμαχία

Η απάντηση δεν είναι ο καθένας μόνος αλλά όλοι μαζί σε συμμαχία, στη Λαϊκή Συμμαχία που έχει αντικαπιταλιστικό αντιμονοπωλιακό χαρακτήρα και προσανατολισμό.

Εκεί μπορεί να συναντηθεί ο αγρότης μέσα από τον αγροτικό σύλλογο την ΠΑΣΥ, με τον εργάτη μέσα από το σωματείο το ΠΑΜΕ με τον αυτοαπασχολούμενο μέσα από την ΠΑΣΕΒΕ, τη γυναίκα μέσα από τον σύλλογο και την επιτροπή της ΟΓΕ.

Εκεί μπορεί να ενοποιηθεί ο αγώνας τους που είναι κοινός γιατί κοινός είναι ο εχθρός το σύστημα, ο καπιταλισμός, τα μονοπώλια.

Απευθύνουμε κάλεσμα για συμπόρευση με το ΚΚΕ, για στήριξη της Λαϊκής Συμμαχίας. Θα το επαναλάβουμε. Δεν απαιτούμε την πλήρη συμφωνία με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Θέλουμε να μιλήσουμε και να καταλήξουμε μέσα στο κίνημα, να ενισχύσουμε την κοινωνική συμμαχία, πάνω στη βάση του ποιες είναι οι αιτίες που φθάσαμε εδώ, ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το κίνημα, η συμμαχία, για να μην ενσωματωθεί, για να μπορέσει να βαδίσει νικηφόρα στην κατάκτηση της δικής της εξουσίας, με πρωταγωνιστή το λαό, με πρωτοπορία την εργατική τάξη, με το ΚΚΕ μπροστάρη και πανταχού παρόν!

Σήμερα υπάρχει μια βάση, και μπορεί να ενισχυθεί παραπέρα η κοινωνική συμμαχία ανάμεσα στο ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ.

Ο λαός τώρα πρέπει να προτάξει την ικανοποίηση των σύγχρονων δικαιωμάτων και αναγκών του, με βάση τις δυνατότητες της εποχής, της επιστήμης.

Όλα αυτά βέβαια, απαιτούν και ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Ανάπτυξη με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τις ανάγκες των μονοπωλίων, άλλη κοινωνική οργάνωση.

Αυτή η εξουσία απαιτεί κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αγροτικό παραγωγικό συνεταιρισμό που καμία σχέση δεν έχει με τον σημερινό στα πλαίσια του καπιταλισμού, χρειάζεται επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό.

Χρειάζονται νέοι θεσμοί, που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων, της νεολαίας, των γυναικών στη διοίκηση του λαϊκού κράτους, τον εργατικό κοινωνικό έλεγχο από κάτω προς τα πάνω, με πυρήνα τη συνέλευση στον τόπο δουλειάς.

Αυτός είναι ο δρόμος της πραγματικής διεξόδου για το λαό, αναγκαίος, ώριμος και ρεαλιστικός όσο ποτέ, που οι λαϊκές δυνάμεις αξίζει να παλέψουν, με τη δική τους Συμμαχία, μαζί με το ΚΚΕ, κόντρα στα μονοπώλια, στα κόμματά τους και στους μηχανισμούς τους.

Όχι άλλος χρόνος χαμένος. Είναι σε βάρος του λαού το να βάλει πλάτη για να σωθεί το σύστημα, να ξεπεράσει τις δυσκολίες του, όπως τον καλούν όλα τα άλλα κόμματα».

Πηγή, περισσότερες φωτογραφίες και video: www.902.gr

Newsorama.

Οι καιροί αλλάζουν πλέον γοργά, και τα πράγματα που είναι σήμερα επίκαιρα είναι αύριο καταδικασμένα να μπουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Νέες ιδέες και καινοτόμες τεχνολογίες αντικαθιστούν τα καθιερωμένα, κάνοντας το τοπίο σαφώς περίπλοκο.

Κι ενώ η βιομηχανία της τεχνολογίας κάνει ό,τι μπορεί για να εμφυσήσει μερικά χρόνια ζωής ακόμα στα προϊόντα της, είναι η αγορά που θα καθορίσει τι θα επιβιώσει και τι θα γίνει συλλεκτικό, σαν τις κασέτες VHS και τους δίσκους βινυλίου (που γνωρίζουν βέβαια πρόσφατα μια ανέλπιστη αναβίωση!).

Οι τεχνολογίες για τις οποίες θα κάνουμε λόγο δεν θα πάψουν να υπάρχουν μαγικά, θα συνεχίζουν να λειτουργούν ως εξιδανικευμένοι σχεδιασμοί ενός καλού παρελθόντος, δεν θα τις χρησιμοποιεί πάντως κανείς, εκτός φυσικά από τους λάτρεις του vintage και τους ειδικούς κάποιων τομέων δράσης.

Ας δούμε λοιπόν τις τεχνολογίες που δεν θα επιβιώσουν στο άμεσο υπερ-τεχνολογικό μας μέλλον…

CD
Θα ξεκινήσουμε με τα εύκολα: τα CD είναι ήδη -σχεδόν- παρελθόν. Σαφώς και υπάρχουν, πότε τα χρησιμοποιήσατε όμως τελευταία φορά; Ο λόγος που συνεχίζουν να κυκλοφορούν είναι ότι η βιομηχανία της μουσικής δεν έχει βρει ακόμα μια λειτουργική εναλλακτική για να τα αντικαταστήσει. Στη θεωρία λοιπόν υπάρχουν, στην πράξη όμως κανείς μας δεν τα χρησιμοποιεί, κι αυτό γιατί ο τρόπος που καταναλώνουμε μουσική έχει ξεπεράσει τα CD (από downloads μέχρι και YouTube). Το μόνο που μένει τώρα να συμβεί είναι να αποδεχθούν οι δισκογραφικές ότι οι φυσικοί δίσκοι αποτελούν παρελθόν, πράγμα που δεν συμβαίνει συνήθως με βαρύγδουπες ανακοινώσεις, απλά συμβαίνει…

Σταθερό τηλέφωνο
Ποιος περνάει σήμερα σταθερή γραμμή στο σπίτι του; Εντάξει, το κάνουμε ακόμα για τις ανάγκες του online κόσμου, αν δεν ήταν πάντως αυτή η «λεπτομέρεια», ποιος χρησιμοποιεί το σταθερό του; Εταιρίες μόνο και άνθρωποι πεισματάρηδες τεχνολογικά ή αθεράπευτα ρομαντικοί που δεν μπορούν να αποχαιρετίσουν το παλιό. Τώρα πλέον που όλοι μας έχουμε κινητά τηλέφωνα, τα σταθερά έχουν περιπέσει σε αχρηστία. Και κάτι ακόμα: δεν τα αποκαλούμε πια καν «κινητά», κάτι που δείχνει ότι το νέο γίνεται κοινός τόπος. Όπως άλλοτε με τα «ασύρματα» τηλέφωνα, που μετά έγιναν απλώς «τηλέφωνα». Είναι όμως και το άλλο: στο σταθερό δεν μπορείς να παίξεις Candy Crush…

CRT TV
Αν λάβουμε υπόψη μας ότι μέχρι και οι κατασκευαστές σταμάτησαν πια να τις παράγουν, το στοίχημα για την οριστική τους εξαφάνιση μέσα σε δέκα χρόνια είναι αρκετά ασφαλές! Είναι ξοφλημένες και κανείς δεν μπορεί να τις σώσει, με κάθε χρόνο που περνά να τις κάνει ολοένα και πιο σπάνιες. Κι όταν συναντάμε σε κάποιο ξεχασμένο σαλόνι ένα από τα θηριώδη αυτά τερατουργήματα (πάνω συνήθως σε παλιομοδίτικο έπιπλο τηλεόρασης, γιατί ναι, πάνε ασορτί!), η έκπληξή μας είναι απερίγραπτη. Κι αν δεν υπήρχαν οι κρεβατοκάμαρες, όπου και καταλήγουν συνήθως οι μικρότερες CRT TV μέχρι να χαλάσουν, δεν θα τις βλέπαμε πια ανάμεσά μας…

DVD
Από τη στιγμή που όλοι μας σχεδόν έχουν αντικαταστήσει τις CRT τηλεοράσεις με HD, είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι η αντίστοιχη αναβάθμιση του DVD player σε Blu-ray player είναι προ των πυλών. Κι αν λάβουμε υπόψη μας και το κολοσσιαίο γεγονός του Διαδικτύου, που κάνει τα φυσικά μέσα απαρχαιωμένα, τότε πράγματι τα DVD έχουν μπροστά τους μια άνιση μάχη να δώσουν. Οι περισσότεροι καταναλωτές δεν νιώθουν πια την ανάγκη να αποθηκεύουν ταινίες και σειρές σε DVD, καθώς δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να το κάνουν. Αφήστε ότι στο ίδιο πλαίσιο και το μέλλον του Blu-ray κλυδωνίζεται…

Desktop Computer
Άλλη μια τεχνολογία που υποσκελίζεται ταχέως από την επιδρομή των νέων μέσων, το ογκώδες PC μοιάζει ήδη παλιομοδίτικο. Οι μόνοι που τα χρησιμοποιούν -και θα συνεχίσουν, αναμφίβολα- είναι οι επαγγελματίες που αξιώνουν ιδιαίτερες δυνατότητες και ασύλληπτα specs. Άντε και σε όσους απαιτείται η φυσική τους παρουσία στο γραφείο. Σε δέκα χρόνια όμως ούτε αυτό θα συμβαίνει. Κι αυτό γιατί τα laptops γίνονται ολοένα και πιο πανίσχυρα, καλύπτοντας ακόμα και επαγγελματικές ανάγκες, την ίδια στιγμή που smartphones και tablets γίνονται σταθερές αναφορές για πιο ψυχαγωγικούς σκοπούς. Αν τα θηριώδη PC παραμείνουν σε χρήση σε 10 χρόνια, θα είναι σε κάποια γραφεία επαγγελματιών με ιδιαίτερες απαιτήσεις, κι αυτό ακόμα είναι συζητήσιμο. Όπως άλλοτε οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές που καταλάμβαναν δωμάτια ολόκληρα…

Φωτογραφική μηχανή
Στο ίδιο μοτίβο, οι ανεξάρτητες φωτογραφικές είναι μια τεχνολογία που ήδη δεν χρησιμοποιείται από τους περισσότερους. Εξαιρώντας τους επαγγελματίες φωτογράφους, τους επίδοξους καλλιτέχνες και τους φετιχιστές με τις μηχανές ως αντικείμενα, δεν υπάρχει πια κανένας λόγος για την ύπαρξή τους, σωστά; Οι ενσωματωμένες φωτογραφικές των smartphones έχουν βελτιωθεί δραστικά, νέοι φακοί και τεχνολογίες προσαρμόζονται πλέον στο τηλέφωνο για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, που καλύπτουν σίγουρα τις φωτογραφικές ανάγκες του τουρίστα και του «ρεπόρτερ» της καθημερινότητας. Όσο για την περίφημη συζήτηση περί ποιότητας και ανάλυσης, στα μάτια του μη ειδικού οι -υπαρκτές, αναμφίβολα- μικροδιαφορές δεν είναι πλέον ορατές. Η ψηφιακή τεχνολογία ισοπέδωσε τον ιδιαίτερο χώρο των φωτογραφικών μηχανών, που προσιδιάζουν πια μόνο σε λάτρεις της φωτογραφίας, που δεν θα πάψουν σαφώς να υπάρχουν. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους βέβαια, οι ενσωματωμένες κάμερες ανταποκρίνονται μια χαρά στην περιορισμένη δουλειά που τις θέλουμε να κάνουν…

Πηγή: newsbomb

xespao

Newsorama.

Bέβαιη θεωρούν την κατάρρευση της ευρωζώνης οι Financial Times,προβλέποντας την αποχώρηση χωρών από το ευρώ (όλοι ξέρουμε ποιός έχει ισχυρή υποψηφιότητα) παρομοιάζοντας την μάλλιστα, με «ένα μαγαζί γωνία το οποίο δεν πάει καλά». Για την εφημερίδα το μόνο που δεν γνωρίζουμε είναι το πότε. Παρουσιάζει μάλλιστα τέσσερα πιθανά σενάρια, όπου όλα έχουν ένα κοινό. Είναι αρνητικά για την Ελλάδα!Αλλά το πιο πιθανό της αποχώρησης από το ευρώ σύμφωνα με την εφημερίδα, θα σώσει εν τέλει αυτόν που θα το κάνει, αντίθετα θα «βυθισθεί» αυτός που θα μείνει.

Σε άρθρο του στους Financial Times με τίτλο «Γιατί η Ευρωζώνη θα καταρρεύσει αργά ή γρήγορα», ο σχολιαστής και εκδότης Samuel Batton, αναφέρεται με μια γλαφυρή παρομοίωση όσον αφορά το μέλλον και την κατάσταση της Ευρωζώνης:

«Φανταστείτε ένα μαγαζί- γωνία το οποίο δεν πάει καλά. Στην καλύτερη περίπτωση, δεν μπορεί να αποδώσει στον ιδιοκτήτη του ένα μίνιμουμ επίπεδο ζωής. Στην χειρότερη περίπτωση, δεν μπορεί ούτε να καλύψει τα κόστη της και συνεχίζει να λειτουργεί μέσω δανείων και φιλανθρωπιών από δημόσιες σχέσεις, φίλους και υποστηρικτές. Ενας από αυτούς μάλιστα ακούστηκε να λέει πως θα έκανε ότι μπορούσε για να κρατήσει το μαγαζί ανοιχτό και προσέθεσε: »Πίστεψε με θα είναι αρκετό»».

Για τον Batton, αυτή η ιστορία είναι πολύ κοντά -τηρουμένων των αναλογιών- για τα «αδύναμα» μέλη της Ευρωζώνης, ενώ αναφέρεται παράλληλα και στο κόστος εργασίας από την «έναρξη» του ευρώ: «Από το 1999, το εργατικό κόστος στη Γερμανία, έχει αυξηθεί λιγότερο από 13%, την ίδια στιγμή που το εργατικό κόστος στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία, έχει αυξηθεί στο 20-30% και στην Ιταλία ακόμη περισσότερο. Δεν αποτελεί έκπληξη που η Γερμανία έχει πρωτογενές πλεόνασμα 6% στο ΑΕΠ της, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν με το ζόρι ισορροπία. Πρέπει να παίρνουμε αυτές τις εκτιμήσεις με μια »πολύ μεγάλη κουταλιά αλάτι» αλλά το γενικό τους μήνυμα είναι πολύ ξεκάθαρο: Καμία τραπεζική ένωση ή φορολογική εναρμόνιση δεν θα είναι επαρκείς όσο υπάρχουν αυτές οι ανισότητες», επισημαίνει το δημοσίευμα.

Στη συνέχεια, ο Batton αναφέρεται και στην θεωρία πίσω από την δημιουργία του ευρώ, υποστηρίζοντας πως αυτή ήταν πως «το μονό νόμισμα και η υποτιθέμενη αδυναμία υποτίμησης του από τα μέλη της Ευρωζώνης, θα δρούσε σαν μια »δύναμη αρμονίας»». Ωστόσο κάτι τέτοιο σύμφωνα με τον Batton δεν έχει συμβεί μέχρι στιγμής και όπως υποστηρίζει «οι τωρινές ισορροπίες στις σχέσεις έχουν γίνει ασταθείς» και αναφέρει πως «τα δάνεια και οι εγγυήσεις των ευρωκρατών, δεν κάνουν το ασταθές σταθερό», παρουσιάζοντας παράλληλα τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να εξελιχθεί αυτή η κατάσταση:

«Πρώτον, η λιτότητα στις περιφερειακές χώρες θα μπορούσε να πετύχει. Λέγοντας αυτό, εννοώ πως η απαιτούμενη πίεση που ασκείται σε αυτές τις χώρες, έχει ως αποτέλεσμα την πτώση στα κόστη και τις τιμές, συγκριτικά με τους γείτονες τους, οδηγώντας σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας και εν τέλει μια επαναφορά του επιπέδου ζωής και μια μεγάλη πτώση στην ανεργία. Μια μορφή αυτής της πρακτικής, θα ήταν μια αύξηση στον »ανταγωνισμό χωρίς τιμές»: Πιο φαντασμαγορικές κρουαζιέρες στο Αιγαίο και πιο ελκυστικά ξενοδοχεία στην Algarve. Η ερώτηση είναι πόσα χρόνια θα χρειαστεί κάτι τέτοιο για να γίνει», επισημαίνει ο Batton.

Το δεύτερο πιθανό σενάριο του Batton, είναι να «βαλτώσουν οι περιφερειακές χώρες. Η ανεργία είναι 27% στην Ελλάδα, 24% στην Ισπανία, 18% στην Πορτογαλία, 15% στην Ιρλανδία και 10% στην Ιταλία. Φοβάμαι πως η κατάσταση γι αυτές τις χώρες θα μπορούσε να χειροτερέψει και η μετανάστευση καιροφυλακτεί», αναφέρει το Batton.

Το τρίτο σενάριο είναι απίθανο να συμβεί σύμφωνα με τους Financial Times, ωστόσο «αναφέρεται για πληρότητα». Η Γερμανία και άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης, θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν πιο «επεκτατικές» πολιτικές, «μειώνοντας έτσι την αγωνία που επικρατεί στον Νότο».

Το τέταρτο και τελευταίο σενάριο του Batton, το οποίο χαρακτηρίζει ως το πιο πιθανό, είναι να αποχωρήσει μια ή περισσότερες χώρες από την Ευρωζώνη. «Θα επικρατούσε χάος τότε, όχι μόνο στις χώρες που θα είχαν αποχωρήσει, αλλά και σε αυτές που θα παρέμεναν στο ευρώ, όπου οι τράπεζες έχουν μεγάλα και πιθανώς υποτιμημένα ομόλογα του ευρώ. Αλλά εν τέλει, οι χώρες που θα έχουν αποχωρήσει από το ευρώ, θα μάζευαν τα κομμάτια τους και θα εμφάνιζαν εν τέλει πιο ανεκτές επιδόσεις, όπως έκανε η Αργεντινή όταν »έκοψε» έναν θεωρητικά άσπαστο δεσμό με το δολάριο των ΗΠΑ», υποστηρίζει το δημοσίευμα.

Το δημοσίευμα κλείνει με τον Batton να αναφέρει πως η «αποσύνθεση του ευρώ μπορεί να είναι απρόσμενη» και ότι υπάρχει ένα όριο στην καθοδήγηση που μπορεί να δωθεί.

Εν ολίγοις η εφημερίδα θεωρεί αυτό που παρουσιάστηκε ως πλεονέκτημα του ευρώ το ότι δεν «υποτιμάται» την αιτία θανάτου του. Γιατί διαφορετικές οικονομίες δομημένες πάνω σε άλλα πρότυπα η κάθε μία, δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, με ένα νόμισμα «απολίθωμα», που δεν εχει περιθώρια «ελιγμού». Στην περίπτωση της Ελλάδας που εξήγαγε προϊόντα χαμηλής τεχνολογίας, και πρωτογενούς τομέα (αγροτικά), το σταθερό ευρώ υπήρξε καταστροφή, οι εξαγωγές «πάτωσαν» λόγω του ακριβού νομίσματος. Συν τοις άλλοις είδαμε ξένα αγροτικά προϊοντα να κατακλύζουν την ελληνική αγορά, και να εξωθούν τα ντόπια,π.χ πατάτες από την Αίγυπτο, καθότι προέρχονταν από χωρες με δικό τους νόμισμα, το οποίο υποτιμάται κατά βούληση.

Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας όμως που όλοι αγνοούν, και εξηγει γιατί άνοιξαν τα σύνορα τις Ευρώπης και ειδικά τα δικά μας σε χιλιάδες λαθρομεταναστών, είναι η γήρανση του πληθυσμού. Στην Ελλάδα το δημογραφικό είναι μέγιστο πρόβλημα. Η μείωση του ενεργού πληθυσμού, αυξάνει το κόστος εργασίας. Οι λαθρομετανάστες δεν είρθαν ακριβώς «απροσκλητοι» τους επιτρέπεται να έρθουν, και αυτό καλύπτεται πίσω από μια υποτιθέμενη «ανικανότητα» στο στιλ «δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι», και αντί να δίνονται κίνητρα οι Έλληνες να γεννάνε περισσότερο, κατέστησαν τεκμήριο (αν έχουν τον Θεό τους), την ύπαρξη ενός παιδιού!

Υπενθυμίζουμε ότι οι Financial Times αν και δεν είναι αδέκαστη εφημερίδα (καμμία δεν είναι, και σίγουρα λόγω καταγωγής εξυπηρετεί αγγλοσαξωνικά συμφέροντα) θεωρειται όμως η εφημερίδα – «γκουρού» στα θέματα της οικονομίας, και όταν ο ίδιος ο εκδότης αναλαμβάνει την ευθύνη να γράψει για κάτι τόσο «χοντρό» σημαίνει ότι είναι απόλυτα σίγουρος για κάτι που βλέπει να έρχεται, και κάνει πολύ «θόρυβο», αλλα όλοι προσποιούνται ότι δεν το ακούν, και ούτε το βλέπουν. «The shape of the things to come – H μορφή των γεγονότων που έρχονται» ο τίτλος ενός διάσημου βιβλίου του H.G.Wells,μεγάλλου διανοητή και συγγραφέα, o οποίος έβλεπε πολύ πιο μπροστά από την εποχή του, όπω και όλα τα μεγάλα μυαλά που δεν έχουν αγκυλώσεις.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Newsorama.

Μετά την είσοδο στον χώρο των tablets και το πιθανό λανσάρισμα δικού της smartphone, νέες φήμες θέλουν την Amazon να έχει…
στα σκαριά και τη δική της πρόταση για Android παιχνιδοκονσόλα με δικό της τηλεχειστήριο, η οποία λέγεται ότι θα παρουσιαστεί πριν το τέλος του 2013.

Οι πληροφορίες προέρχονται από το εγκυρότατο GameInformer, το οποίο αναφέρει ότι σκοπός της εταιρείας είναι να εκμεταλλευτεί τη δυναμική του online καταστήματος της, καθώς τα πηγαίνει εξαιρετικά στην πώληση Android εφαρμογών τόσο για τα δικά της Kindle Fire tablets όσο και για τις υπόλοιπες Android συσκευές.

Προς το παρόν δεν υπάρχει καμία επίσημη επιβεβαίωση από πλευράς Amazon, αλλά θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως μπορεί να διαφοροποιηθεί από τις υπόλοιπες Android παιχνιδοκονσόλες (βλ.Ouya, Gamestick, MadCatz M.O.J.O. και GamePoP). Ας μη ξεχνάμε ότι η Amazon πρόσφατα εγκαινίασε και το νέο τμήμα Amazon Game Studios…

Newsorama.

Ο βραζιλιάνος Πάουλο Ενρίκε Ματσάδο έχει ζήσει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του μέσα σε νοσοκομεία…
παρ” όλα αυτά αυτό δεν τον εμπόδισε να σπουδάσει, να γίνει ειδικός γραφιστικής υπολογιστών και, τώρα δημιουργεί τη δική του τηλεοπτική σειρά με θέμα την ζωή του, χωρίς να χάνει το χαμόγελό του.

Ως μωρό υπέφερε από παράλυση που είχε προκληθεί από πολιομυελίτιδα και ακόμη είναι υποχρεωμένος να είναι συνδεδεμένος με σύστημα αναπνευστικής υποστήριξης. Οι πρώτες του αναμνήσεις προέρχονται από την εξερεύνηση του νοσοκομείου όπου έχει ζήσει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι επί 45 χρόνια. Η μητέρα του πέθανε μόλις ημέρες μετά τη γέννησή του και όντας καθηλωμένος και μη μπορώντας να παίξει όπως τα υγιή παιδιά αναγκαζόταν να εξασκεί την φαντασία του.

Οι προοπτικές για τα παιδιά με πολυομυελίτιδα δεν ήταν πολύ καλέ τη δεκαετία του 1970 και ο Μορτσάδο είδε πολλούς από τους φίλους του με τους οποίους μοιραζόταν την ίδια πτέρυγα του νοσοκομείου να πεθαίνουν. «Ήμαστε εγώ, η Ελιάνα, ο Πεντρίνιο, ο Άντερσον, η Κλαοιύντια, η Λουτσιάνα και η Τάνια. Ήταν εδώ για περισσότερα από δέκα χρόνια, για καιρό.», λέει. Πλέον μόνο η Ελιάνα βρίσκεται ακόμα στη ζωή, γεγονός που σημάδεψε τον Πάουλο.
«Ήταν πολύ δύσκολο. Κάθε απώλεια είναι σαν να χάνεις ένα μέλος του σώματός σου, σαν ακρωτηριασμός.», τονίζει.

Παρά το γεγονός ότι τσακώνονται κάθε μέρα, ο Πάουλο και η Ελιάνα είναι ο ένας το στήριγμα του άλλου. Πολλοί τους παρομοιάζουν με συζύγους, όπως όμως λέει ο ίδιος, η σχέση τους μοιάζει πολύ περισσότερο με εκείνη δύο αδερφών.

Ο κίνδυνος λοιμώξεων σημαίνει ότι πρέπει να ζουν στο νοσοκομείο. Τα «ταξίδια» εκτός είναι σπάνια, αλλά αξιομνημόνευτα: ο Ματσάδο έχει βγει από το νοσοκομείο περίπου 50 φορές σε ολόκληρη τη ζωή του, οι περισσότερες τα τελευταία χρόνια, η πρόοδος της τεχνολογίας σημαίνει ότι το να βγει εκτός του νοσοκομείου συμπεριλαμβάνει λιγότερο βαριά μηχανήματα και λιγότερη ιατρική παρακολούθηση, ενώ καθώς μεγαλώνει είναι διατεθειμένος να πάρει μεγαλύτερα ρίσκα.

«Υπάρχουν ορισμένες διαδρομές εκτός νοσοκομείου που ξεχωρίζουν, όπως όταν είδα την παραλία για πρώτη φορά στα 32 μου. Άνοιξε η πόρτα του αυτοκινήτου και είδα τη θάλασσα.», λέει.

Επειδή ζουν συνεχώς στο νοσοκομείο έχει επιτραπεί στον Πάουλο και την Ελιάνα να διακοσμήσουν το δωμάτιό τους με τα προσωπικά του αντικείμενα και έτσι εκεί υπάρχουν και οι υπολογιστές με τους οποίους δημιουργεί τα καρτούν του, Μάλιστα φέτος κατάφερε να συγκεντρώσει 65.000 δολάρια σε μια εκστρατεία η οποία θα του επιστρέψει να δημιουργήσει τη δική του ταινία κινουμένων σχεδίων.

Newsorama.

Πόσο συχνά χρησιμοποιείτε το smartphone ή το tablet σας κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού; Η τελευταία έρευνα του eMarketer αποδεικνύει ότι…
οι ταξιδιώτες αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του συνολικού πληθυσμού που χρησιμοποιεί ηλεκτρονικές συσκευές τελευταίας τεχνολογίας.

Αυτό δίνει την ευκαιρία στις εμπορικές εταιρείες να προσεγγίζουν τους πελάτες τους συνεχώς κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους. Παρόλα αυτά ο χρόνος που δαπανάται online κατά την πτήση παραμένει άγνωστος, παρά το γεγονός ότι οι ταξιδιώτες κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια να παραμείνουν συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο πριν ή κατά τη διάρκεια μιας πτήσης. Τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν σταθερή «παρέα» για έναν ταξιδιώτη.

Η Prosper Mobile Insights ρώτησε ιδιοκτήτες smartphone και tablet στις ΗΠΑ και διαπίστωσε ότι τον Μάρτιο του 2012 το συντρηπτικό ποσοστό του 98% πήρε μαζί στις διακοπές του το κινητό του τηλέφωνα. Περίπου οι τέσσερις στους πέντε μάλιστα δήλωσαν ότι χρησιμοποιούσαν τη συσκευή τους συνέχεια. Σύμφωνα με έρευνα για το 2012 πάνω από τέσσερις στους πέντε ταξιδιώτες που ρωτήθηκαν χρησιμοποίησαν το κινητό τους κάτα τη διάρκεια της πτήσης και δύο στους πέντε χρησιμοποιήσαν φορητούς υπολογιστές και tablets.

Στην ετήσια έρευνα του TripAdvisor το 37% των ερωτηθέντων θεωρεί το tablet αναγκαίο κατά τη διάρκεια της πτήσης, ποσοστό που αυξήθηκε κατά 5% σε σχέση με πέρσι. Η Διεθνής Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (ΙΑΤΑ) υπολόγισε ότι οι αεροπορικές εταιρείες αναμένεται να μεταφέρουν περίπου 3,13 δισεκατομμύρια επιβάτες σε όλο τον κόσμο το 2013. Οι ταξιδιώτες προσφέρουν λοιπόν στις αεροπορικές εταιρείες και στις εμπορικές μια άνευ προηγουμένου ευκαιρία να να επωφεληθούν από ένα μαζικό κοινό, που ταξιδεύει με αεροπλάνο.

Οι υπηρεσίες ασύρματου ίντερνετ όμως απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν επαρκείς. Πολλές είναι οι εταιρείες που άρχισαν να αξιολογούν διαφορετικά τον τομέα του διαδικτύου. Για παράδειγμα η αεροπορική εταιρεία United Airlines θα παρέχει υπηρεσίες wi-fi σε πάνω από 300 αεροσκάφη, ενώ αναμένεται και η δυνατότητα live προγράμματος τηλεόρασης.

Οι οθόνες των τηλεοράσεων θα μπορούσαν να φιλοξενούν διαφημίσεις προϊόντων σε βίντεο, αφού είναι αποδεδειγμένο ότι πολλοί ταξιδιώτες συνδυάζουν τα ταξίδια τους με τα ψώνια.

Newsorama.

Το δωρεάν είναι και ασφαλές; Tις περισσότερες φορές, όχι…
Αυτό δείχνει μια νέα έρευνα από την Αμερική, η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα δημόσια και δωρεάν δίκτυα wi-fi μπορούν να αποτελέσουν το βάζο με το μέλι για τους hackers ή για όσους θέλουν να αποκτήσουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα χρηστών…

Newsorama.

Μπορεί το απόγευμα να περιμένουμε την επίσημη παρουσίαση του νέου Nexus 7 από την Google αλλά εδώ και λίγη ώρα όλα τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, νέες φωτογραφίες και video έχουν διαρρεύσει στο internet.

Έτσι το νέο Nexus 7 θα έχει οθόνη Full HD τεχνολογίας IPS, Μνήμη RAM 2GB και όχι 4 όπως ακουγόταν και στο εσωτερικό του θα βρίσκετε ο Quad Core Qualcomm Snapdragon S4 Pro που θα τρέχει στα 1.5GHz.

Το νέο Nexus 7 θα τρέχει την νέα έκδοση του λειτουργικού συστήματος Android η οποία είναι η 4.3 Jelly Bean και θα έχει μια μπροστινή κάμερα 1.2MP και οπίσθια στα 5MP.

Ήδη το γνωστό eshop Best Buy έχει για προ παραγγελία το νέο Nexus 7, η έκδοση των 16GB κάνει 229.99 δολάρια και η έκδοση των 32GB 269.99 δολάρια.

Newsorama.

H Corning ανακοίνωσε και επίσημα το νέο υπόστρωμα για οθόνες LCD και OLED με την ονομασία Lotus XT Glass.

Το Lotus XT χρησιμοποιείται μέσα στις οθόνες για την υποστήριξη όλων των απαραίτητων εξαρτημάτων που συμπεριλαμβάνονται σε αυτές και είναι απαραίτητα για τη λειτουργία τους.

 Η νέα έκδοση προσφέρει βελτιωμένα χαρακτηριστικά και σταθερότητα βελτιώνοντας την αποδοτικότητα της παραγωγής με ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες.

Αναμένουμε τώρα τους κατασκευαστές να ενσωματώσουν την τεχνολογία στα προϊόντα τους όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

[ Via ]

Newsorama.

H AMD παρουσίασε «την ταχύτερη κάρτα γραφικών», την Radeon HD 8970M, η οποία είναι ιδανική για φορητούς υπολογιστές που προορίζονται για gaming.

Η Radeon HD 8970M ενσωματώνει 1.280 επεξεργαστές stream και μνήμη GDDR5 με ταχύτητα στα 1.200ΜHz.

Η κάρτα γραφικών προσφέρει ισχύ ίση με 2.3TFLOPS και ο πυρήνας είναι χρονισμένος στα 850MHz, ταχύτητα που φτάνει ως και 900 MHz.

 Σύμφωνα με την AMD η νέα πανίσχυρη κάρτα γραφικών, η οποία υποστηρίζει DirectX 11.1, ξεπερνά ακόμα και την GeForce GTX 680M της NVIDIA.

 Ο πρώτος υπολογιστής με τη νέα κάρτα γραφικών, θα είναι ο MSI GX70, ο οποίος θα διαθέτει A10 επεξεργαστή και τεχνολογία multi-display Eyefinity.

[ Via ]

Newsorama.

ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ: ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΣΙΑΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΛΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ,ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΙΣ ΘΕΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Οι ΕΟΖ είναι μία από τις κεντρικές πολιτικές της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης που επιτελείται: περιοχές εγκλεισμού φθηνής εργασιακής δύναμης με διαφορετικό φορολογικό, εργασιακό ή και διοικητικό καθεστώς σε σχέση με την υπόλοιπη επικράτεια της χώρας.

Στην περίπτωση της χώρας μας με τα σημερινά οικονομικά (και όχι μόνον) αδιέξοδα από την εφαρμογή μιας τυφλής μνημονιακής πολιτικής που

υπαγορεύεται από τις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Γερμανίας και της Ε.Ε., η αναπτυξιακή στρατηγική κατέληξε να είναι μία απεγνωσμένη προσπάθεια προσέλκυσης νέων επενδύσεων με κίνητρα τις χαμηλές αμοιβές, τη χαμηλή φορολόγηση και την ευχέρεια καταστροφής του περιβάλλοντος.

Οι ΕΟΖ (σαν συνέχεια της «εσωτερικής υποτίμησης») παρουσιάζονται σήμερα σαν διέξοδος για να αποκτήσει η ελληνική οικονομία επενδυτικά κεφάλαια, τεχνολογία και εξωτερικές αγορές.

Και παρουσιάζονται από τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια κόμματα που διαχειρίστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν τον δήθεν «εκσυγχρονισμό» της οικονομίας, που οδήγησαν αυτήν την «κούρσα προς τον πάτο», με την ίδια ελαφρότητα που σπατάλησαν πόρους και «έκαψαν» ευκαιρίες τα τελευταία 30 χρόνια.

Η διεθνής εμπειρία και πρακτική των ΕΟΖ αποδεικνύει ότι αυτές πιθανόν συμβάλλουν στην ευημερία για τους λίγους, αλλά  χωρίς ανάπτυξη για τους πολλούς,  για τη χώρα ή την περιφέρεια υποδοχής. Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις ΕΟΖ απολαμβάνουν:

Ευνοϊκότερους φορολογικούς συντελεστές αγοράς και οικοδόμησης ακινήτων

Ειδική (χωρίς δαπάνη) διοικητική υποστήριξη για τη διεκπεραίωση των διαδικασιών ίδρυσης της επιχείρησής τους

Φορολογική απαλλαγή αναφορικά με απόκτηση γηπέδων και κτιρίων

Απαλλαγή από εταιρικό φόρο εισοδήματος

Ελεύθερο επαναπατρισμό των κερδών

Παραβίαση των Συλλογικών Συμβάσεων

Μη εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων και της ασφαλιστικής νομοθεσίας

Απαγόρευση του συνδικαλίζεσθαι για τους εργαζομένους

(στις περισσότερες από τις χιλιάδες ΕΟΖ διεθνώς επικρατεί εργασιακός Μεσαίωνας, δηλ. παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, υποχρεωτικές υπερωρίες, εργασιακή ανασφάλεια, υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας, χρήση πιεστικών πρακτικών για επίτευξη των πλάνων παραγωγής)

ΜΕ ΒΑΣΗ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ (ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ- ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ).

Οι ΕΟΖ λειτουργούν όπου έχουν εφαρμοστεί σαν εργασιακά κάτεργα

Έχουν μηδαμινά οικονομικά οφέλη σε τοπικό και εθνικό επίπεδο

Πολλές φορές επιφέρουν τεράστιες περιβαλλοντικές καταστροφές

Δεν αποτελούν σχέδια «ανάπτυξης»

Χαρακτηρίζονται από μεγάλης κλίμακας φοραπαλλαγές, συμπίεση της εργασίας και λειτουργούν μόνο σε όφελος Ελλήνων και ξένων μεγαλοεπενδυτών

Προσιδιάζουν σε χώρες- προτεκτοράτα

Η δημιουργία τους προαπαιτεί αναστολή εργασιακών νόμων και διατάξεων,ακόμη και του ίδιου του Συντάγματος (οι ΕΟΖ είναι αντίθετες με το Σύνταγμα,

την εθνική και την κοινοτική νομοθεσία)

Θα πρέπει επίσης να πάρουμε υπ όψη και την ύπαρξη ΕΟΖ στην περιοχή μας με τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχει στο θέμα της εξόρυξης και εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της περιοχής

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Οι Ε.Ο.Ζ. είναι η απόλυτη πρακτική εφαρμογή του πλιάτσικου που γίνεται σε μία χώρα, όταν αυτή δεν μπορεί (ή δεν θέλει)να αντιδράσει και κάνει ό,τι της υπαγορεύουν οι δανειστές.

Μολονότι απαγορεύεται σε χώρες της ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ η λειτουργία ΕΟΖ, η σημερινή μνημονιακή Κυβέρνηση δια του υπουργού Ανάπτυξης κ. Κ. ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ευνοεί και προωθεί τη δημιουργία ΕΟΖ στη χώρα μας (για την περιοχή μας της Αν. Μακ. Θράκης έχει συνταχθεί ήδη οικονομοτεχνική μελέτη για τη δημιουργία ΕΟΖ από την CAPITAL MARKETS EXPERTS A.E.)

Εκείνο που είναι σημαντικό για το κεφάλαιο στην παρούσα φάση είναι να βρεθεί η διέξοδος από την κρίση σεβάρος της εργασίας, με αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασιακής δύναμης. Η εκκαθάριση που προκαλείται από την κρίση και η ανεργία, δημιουργούν  τις προϋποθέσεις ώστε οι εργαζόμενοι να είναι διατεθειμένοι όχι μόνο να συναινέσουν σε αμοιβές κατώτερες των όποιων συλλογικών συμβάσεων έχουν απομείνει, αλλά ακόμη και να δεχθούν τους οποιουσδήποτε επαχθείς όρους, αρκεί να βγουν από την κοινωνική απομόνωση της ανεργίας..

Οι ΕΟΖ δεν είναι παρά ένα εργαλείο που θα χρησιμοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, εκτός και αν –  για παράδειγμα - ο κατώτατος μισθός πέσει τόσο χαμηλά ώστε ολόκληρη η ελληνική επικράτεια αποκτήσει χαρακτηριστικά ΕΟΖ ή ο φορολογικός συντελεστής για τα κέρδη γίνει πολύ χαμηλός ή η εργασιακή νομοθεσία τροποποιηθεί κατάλληλα κλπ.

«ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ» Τα παραπάνω δήλωσε στο «SPIEGEL»

στις 10/9/2012 ο επικεφαλής του συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων

 Hans Peter Keitel.

Επειδή πιθανόν κάτι τέτοιο είναι χρονοβόρο και δύσκολο, οι ΕΟΖ αποτελούν μια λύση «σαλαμοποίησης» της χώρας, δηλαδή κατάτμησής της ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου σε περιοχές υποβαθμισμένης εργασιακής δύναμης. Ετσι οι αντιδράσεις θα περιορισθούν, θα είναι χωρικά εντοπισμένες και πιο εύκολα διαχειρίσιμες επικοινωνιακά αλλά και κατασταλτικά.

Μπορεί να προχωρήσει ένα τέτοιο εφιαλτικό σχέδιο; Η απάντηση θα δοθεί από τους εργαζόμενους και του άνεργους στο δρόμο. Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ  είναι παρόντες στους αγώνες αυτούς, με όλα τα διαθέσιμα κινηματικά και πολιτικά μέσα.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και την επόμενη Κυβέρνηση της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ:

Οι επενδύσεις θα πρέπει να προσαρμόζονται στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της κάθε περιφέρειας, ενώ θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός στους κανόνες της πολιτείας, είτε αφορούν το φορολογικό δίκαιο, είτε το περιβαλλοντικό, είτε το εργασιακό, είτε το ασφαλιστικό.

Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η χάραξη ενός αναπτυξιακού σχεδίου στην περιφέρεια που που θα έχει σαν στόχο να ενισχύσει τα «δυνατά» σημεία, να αντιμετωπίσει τα «αδύνατα» καθώς και τις «αναπτυξιακές απειλές» της περιφέρειας και μέσα σ αυτό το αναπτυξιακό σχέδιο να γίνουν επενδυτικές αλλαγές που θα υπηρετούν τους στόχους του Σχεδίου. Δεν μπορεί το έλασσον (μια επένδυση) να προσδιορίζει το μείζον, που είναι το αναπτυξιακό σχέδιο.

Απέναντι λοιπόν στο μοντέλλο των Ε.Ο.Ζ. προτείνουμε μια εναλλακτική αναπτυξι-ακή στρατηγική που θα επιτυγχάνει όχι την κινεζοποίηση των περιφερειών και της χώρας με εργασιακό Μεσαίωνα, αλλά των 3ΑΑΑ(ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ-ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ του ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ).

ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ - ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Ν. ΕΒΡΟΥ

http://samothrakisnea2.blogspot.g

Newsorama.

Μπορεί η Άνοιξη, ημερολογιακά να φεύγει σε λιγότερο από ένα μήνα, αλλά οι αλλεργίες της, συνεχίζουν να ταλαιπωρούν ακόμη πολύ κόσμο. Βουλωμένες μύτες, μύτες που “στάζουν”, δυσκολία στην αναπνοή, φουντώματα, είναι μερικά από τα συμπτώματα. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που ακόμη και τώρα στα μέσα του Μαΐου, φταρνίζονται και κυκλοφορούν με μαντηλάκια, εξαιτίας των αλλεργιών της άνοιξης.  

Στο βίντεο που θα παρακολουθήσετε θα δείτε με την βοήθεια της τεχνολογίας πως ακριβώς ο άνθρωπος μπορεί να πάθει αλλεργία την άνοιξη. Η αλλεργία είναι η φυσιολογική ανοσολογική απόκριση του οργανισμού μας, σε αλλεργιογόνα, όπως η γύρη, η σκόνη, ακόμη και τα τρόφιμα.

Όταν ένα αλλεργιογόνο εισέλθει στον οργανισμό (στο βίντεο θα δείτε πως εισβάλλει η γύρη), τότε, έχουμε ανώμαλη παραγωγή της ανοσοσφαιρίνης Ε που δημιουργεί μια σειρά αντιδράσεων μέσα στον οργανισμό. Δείτε πως εισβάλλουν τα αλλεργιογόνα, και τι κάνουν τα αντιγόνα.

Newsorama.

Η ακόλουθη διαφήμιση έχει ένα κρυφό μήνυμα που μόνο τα παιδιά μπορούν να δουν.

Πρόκειται για ένα διαφημιστικό ευαισθητοποίησης ενάντια στην παιδική κακοποίηση και δημιουργήθηκε από ένα οργανισμό στην Ισπανία.

Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία, ανάλογα με το εάν τη διαφήμιση παρακολουθεί παιδί, προβάλλει το μήνυμα»Εάν κάποιος σε χτυπάει, τηλεφώνησέ μας και θα σε βοηθήσουμε Τηλ. 116111.»

Δείτε στο video πως λειτουργεί στην πράξη η διαφήμιση αυτή:

Newsorama.

Το πρώτο όπλο που δημιουργήθηκε από τρισδιάστατο εκτυπωτή δοκιμάστηκε με επιτυχία στις ΗΠΑ, ένα σημαντικό τεχνολογικό βήμα που θέτει, παράλληλα, σημαντικά ερωτήματα για την νομιμότητα ή τις επιπτώσεις μιας τέτοιας ενέργειας.

Το περίστροφο κατασκευάστηκε από την εταιρεία Defense Distributed, που δηλώνει ότι θα διαθέσει τα σχέδια στο Ίντερνετ.

Είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από πλαστικό.

Ο εκτυπωτής, που αγοράστηκε από την ιστοσελίδα δημοπρασιών eBay, στοίχισε 8.000 δολάρια.
Το ποσό ίσως είναι μεγάλο, αλλά, όπως συμβαίνει με τις καινοτόμες τεχνολογίες, στο μέλλον αναμένεται να συρρικνωθεί και οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές θα είναι προσιτοί σε όλο και περισσότερους πολίτες.

Ο 25χρονος επικεφαλής της εταιρείας, Κόντι Γουίλσον, αναγνωρίζει ότι τα όπλα μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να βλάψουν άλλους ανθρώπους.

Βλέπει ωστόσο ένα κόσμο όπου «η τεχνολογία λέει ότι μπορεί να έχεις σχεδόν ότι θέλεις. [Η κατάσταση] δεν είναι πια στα χέρια των παικτών στη πολιτική». Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται μάλιστα σαν κρυπτοαναρχικός (εδώ το «κρύπτο-» παραπέμπει στην κρυπτογραφία).

Πάντως, όπως αναφέρει το BBC, οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες επιβολής της τάξης παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις.

Η επικεφαλής του τμήματος κυβερνοεγκλήματος της Europol λέει ότι, για την ώρα, οι εγκληματίες προτιμούν παραδοσιακές μεθόδους για την απόκτηση όπλων. «Αλλά καθώς η τεχνολογία [της τρισδιάστατης εκτύπωσης] γίνεται πιο φιλική στον χρήση και πιο φτηνή, είναι πιθανό ότι θα εμφανιστούν κίνδυνοι», προσθέτει.

Newsorama.

Η εταιρεία τηλεπικοινωνιών Telstraανακοίνωσε την πρόσληψη επαγγελματιών που ειδικεύονται σε θέματα πληροφορικής, στα… πλαίσια σύμβασης ύψους 1.100.000.000 δολαρίων που έχει συνάψει με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Αυστραλίας.

Ο τηλεπικοινωνιακός πάροχος αναζητά ειδικούς στους ακόλουθους τομείς: τεχνική υποστήριξη, παροχή υπηρεσιών, αρχιτεκτονικές ασφαλείας, μηχανική τηλεπικοινωνιών και δικτύων, λειτουργίες IT, firewalls, συστήματα ανίχνευσης εισβολών, ασφάλεια δικτύων και ασφάλεια του κυβερνοχώρου.

Η εταιρεία σκοπεύει να καλύψει 350 θέσεις, ως μέρος της συνολικής σύμβασης. “Στόχος τηςTelstra είναι να παρέχει τεχνολογικές λύσεις που θα αποτελέσουν την βάση της Άμυνας τηςAυστραλίας για την επόμενη δεκαετία”.

Η εταιρεία τηλεπικοινωνιών έχει επιλεγεί από την κυβέρνηση για την παροχή υπηρεσιών με εξαετή σύμβαση από τον περασμένο Οκτώβριο, ενώ η επίσημη συμφωνία υπογράφηκε την περασμένη εβδομάδα.
SecNews

Newsorama.

Ένα νέο SoC (System-On-Chip) ανακοίνωσε η MediaTek, υπό την ονομασία MT6572. Το νέο αυτό SoC, που αποτελεί και μια από τις πιο πρόσφατες υλοποιήσεις της εταιρίας, εκτός από τον διπύρηνο επεξεργαστή που διαθέτει ενσωματώνει και δυνατότητες για υποστήριξη προτύπων συνδεσιμότητας WiFi, Bluetooth, GPS και HSPA+ 3G, αποτελώντας ίσως το πρώτο δπύρηνο στον κόσμο που τα συνδυάζει όλα.

Εκτός από την ύπαρξη των προηγούμενων χαρακτηριστικών, το συγκεκριμένο chipset κατασκευάζεται στα 28nm βασισμένο στην τεχνολογία 4-layer PCB, μια λεπτομέρεια που επιτρέπει την ενσωμάτωσή σου σε ολοένα και περισσότερα smartphones με χαμηλό κόστος αγοράς.

 Το αποκαλούμενο με την κωδική ονομασία MT6572 προορίζεται για συσκευές κατηγορίας entry-level και παρέχει υποστήριξη για ψηφιακές κάμερες με αισθητήρα έως 5MP και δυνατότητα καταγραφής περιεχομένου σε ποιότητα 720p, ενώ είναι συμβατό και με οθόνες ανάλυσης έως 960×540 pixels.

 Τα πρώτα smartphones που θα είναι εφοδιασμένα με το νέο SoC της MediaTek θα αρχίσουν να εμφανίζονται στην αγορά από τον ερχόμενο Ιούνιο.

[ Via ]

Newsorama.

Το spirouni είναι ένα ολοκαίνουριο blog, που σαν στόχο έχει την ενημέρωση του επισκέπτη και τον ρεαλιστικό αλλά και καυστικό σχολιασμό της επικαιρότητας.
Επίσης η ομάδα του Σπιρούνι αποτελείται από άτομα «ανήσυχα», που με το δικό τους ιδιαίτερο ύφος θέλουν να ενημερώσουν τους αναγνώστες, να σατιρίσουν καταστάσεις και πρόσωπα και να… σπιρουνίσουν τα μυαλά όλων μας: spirouni.blogspot.gr

Newsorama.

«Aνοιχτές» αφήνει όλες οι επιλογές η συριακή κυβέρνηση μετά την ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στα περίχωρα της Δαμασκού, τη δεύτερη σε δύο ημέρες, που φέρεται να πραγματοποίησε την Κυριακή το Ισραήλ εναντίον της Συρίας.

«Η κυβέρνηση της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας επιβεβαιώνει ότι αυτή η επίθεση ανοίγει ευρέως την πόρτα σε όλες τις πιθανότητες ειδικά επειδή δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία για τις διασυνδέσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε όλες τις συνιστώσες που διεξάγουν τον πόλεμο κατά της Συρίας», δήλωσε ο υπουργός Πληροφόρησης Όμραν αλ Ζοάμπι, διαβάζοντας ανακοίνωση του συριακού υπουργικού συμβουλίου μετά από έκτακτη συνεδρίασή του.

Νωρίτερα, σε συνέντευξή του στο CNN, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Συρίας, Φάισαλ αλ Μέκνταντ, δήλωσε πως οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές σε ένα στρατιωτικό ερευνητικό κέντρο κοντά στην Δαμασκό συνιστούν «κήρυξη πολέμου»

Το υπουργείο Εξωτερικών, σε επιστολή του στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ανέφερε ότι στόχος των επιθέσεων στη Δαμασκό ήταν «να παρέχει (το Ισραήλ) άμεση στρατιωτική στήριξη σε τρομοκρατικές οργανώσεις» που πολεμούν την κυβέρνηση.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Συρίας τόνισε ότι η επίθεση αποτελεί απόδειξη ότι το Ισραήλ έχει συμμαχήσει με τους αντάρτες που πολεμούν για να διώξουν από την εξουσία τον σύρο Πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ.

Η Συρία, πρόσθεσε, θα προβεί σε αντίποινα κατά του Ισραήλ στον δικό της χρόνο και με τον δικό της τρόπο.

Το συριακό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι η επίθεση «σε θέσεις που ανήκουν στις ένοπλες δυνάμεις συνιστούν απόδειξη της συνεργασίας ανάμεσα στο Ισραήλ και τρομοκρατικές ομάδες που ανήκουν στο Μέτωπο Αλ Νόσρα, μια από τις πτέρυγες της Αλ Κάιντα» μετέδωσε το συριακό πρακτορείο ειδήσεων Sana.

Στην επιστολή του το υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε ότι η «ισραηλινή επιθετικότητα» σκότωσε και τραυμάτισε αρκετά άτομα και «προκάλεσε ευρύτατη καταστροφή».

Την Κυριακή, ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη έπληξαν στόχους εντός και στα περίχωρα της Δαμασκού.

Ο ισραηλινός ραδιοσταθμός μετέδωσε, επικαλούμενος έναν μη κατονομαζόμενο δυτικό διπλωμάτη, ότι οι αεροπορικές επιδρομές κοντά στη Δαμασκό είχαν στόχο ένα φορτίο με προχωρημένης τεχνολογίας ιρανικούς πυραύλους, οι οποίοι φέρεται ότι προορίζονταν για την σιιτική οργάνωση του Λιβάνου Χεζμπολάχ.

Οι πύραυλοι Fatah-110 έχουν βεληνεκές 300 χιλιομέτρων.

Ο ραδιοσταθμός πρόσθεσε ότι οι αεροπορικές δυνάμεις κατέστρεψαν τα όπλα, θεωρώντας ότι θα έθεταν σε κίνδυνο το Ισραήλ, δίνοντας στη Χεζμπολάχ ένα πλεονέκτημα στην περίπτωση άλλης μιας σύγκρουσης με το εβραϊκό κράτος.

Αυτή ήταν η δεύτερη επιδρομή που πραγματοποιεί στη Συρία το Ισραήλ σε διάστημα τριών ημερών.

Την ίδια ώρα, το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων ISNA μετέδωσε δηλώσεις του ιρανού υπουργού Άμυνας Αχμάντ Βαχιντί, σύμφωνα με τον οποίο η ισραηλινή επίθεση πραγματοποιήθηκε, έχοντας λάβει «πράσινο φως» από τις ΗΠΑ.

Το υπουργικό συμβούλιο του Ισραήλ και ο ισραηλινός Πρωθυπουργός πραγματοποιούν έκτακτη συνεδρίαση για το θέμα της Συρίας.

Εν τω μεταξύ, εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού δήλωσε ότι το Ισραήλ ανέπτυξε δύο συστοιχίες του αντιπυραυλικού συστήματος Σιδηρούς Θόλος στο βόρειο τμήμα της χώρας για προληπτικούς λόγους.

Ο ισραηλινός ραδιοσταθμός μετέδωσε ότι οι συστοιχίες αυτές αναπτύχθηκαν έξω από τις βόρειες πόλεις Χάιφα και Σάφεντ.

TA NEA

- Posted using BlogPress from my iPad

Newsorama.

Μετά premium ultrabook Kirabook που παρουσιάστηκε πριν λίγες μέρες η Toshiba ανακοίνωσε ένα νέο tablet το οποίο θα τρέχει Windows 8 Pro.

 Πρόκειται για το Toshiba WT310 το οποίο θα έχει οθόνη αφής 11.6 ίντσες με ανάλυση Full HD και στο εσωτερικό του θα βρίσκετε ένας επεξεργαστής της τρίτης γενιάς της Intel.

 Στα υπόλοιπα τεχνικά χαρακτηριστικά το Toshiba WT310 θα έχει θύρα HDMI, SD card slot, θύρα USB 3.0 και WiFi που υποστηρίζει την τεχνολογία Intel WiDi ενώ αν θέλει ο χρήστης στα extra θα υπάρχει Bluetooth 4.0 και συνδεσιμότητα με δίκτυα HSPA+/LTE.

 Τέλος θα έχει το δικό του πενάκι το οποίο θα έχει ειδικές εφαρμογές κάτι σαν το S Pen που μας έχει δείξει παλιότερα η Samsung.

Newsorama.