Η απόφαση για την επίθεση κατά της Ελλάδας ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου 1940 από το Ιταλικό Πολεμικό Συμβούλιο, παρουσία του Μουσολίνι και παρά τις αντιρρήσεις πολλών από τους παρισταμένους για την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπιζόταν η επιχείρηση. Ο «Ντούτσε» ήθελε μία νίκη για να μπει στο μάτι του Χίτλερ, που είχε εκφράσει τις επιφυλάξεις για μία επίθεση κατά της Ελλάδας. Πίστευε ότι η χώρα μας ήταν ο εύκολος στόχος. «Το μόνο μας εμπόδιο είναι οι λασπωμένοι δρόμοι» τον είχαν διαβεβαιώσει οι επιτελείς του. Ως ημέρα της επίθεσης ορίσθηκε η 26η Οκτωβρίου, αλλά ο Μουσολίνι τη μετέθεσε για τις 28 Οκτωβρίου, προκειμένου να συμπέσει με τη 18η επέτειο της Πορείας προς τη Ρώμη, που έφερε τους φασίστες στην εξουσία.

Στην Αθήνα έφθαναν σωρηδόν οι πληροφορίες για επικείμενη ιταλική επίθεση. Στο Υπουργικό Συμβούλιο της 25ης Οκτωβρίου ο Μεταξάς ενημέρωσε τους υπουργούς του για την κατάσταση και τους διαβεβαίωσε ότι η στρατιωτική προπαρασκευή της χώρας είχε προχωρήσει ικανοποιητικά. Η αλήθεια ήταν ότι η χώρα μας ήταν σχεδόν ανοχύρωτη προς την πλευρά της Αλβανίας και με ελλιπείς στρατιωτικές δυνάμεις, καθώς το βάρος είχε δοθεί στα σύνορα με τη Βουλγαρία.

Η ζωή, εν τω μεταξύ, στην πρωτεύουσα κυλούσε στους δικούς της ρυθμούς. Το κοσμικό και πολιτιστικό γεγονός των ημερών ήταν η πρεμιέρα της όπερας του Τζάκομο Πουτσίνι «Μαντάμ Μπατερφλάι» από τη νεοσύστατη Λυρική Σκηνή. Την παράσταση θα τιμούσε ο γιος του συνθέτη, γεγονός που είχε κινητοποιήσει την κοσμική Αθήνα. Ο πρεσβευτής της Ιταλίας Εμμανουέλε Γκράτσι είχε καλέσει τον Μεταξά σε γεύμα μετά την παράσταση. Ο δικτάτορας αρνήθηκε («είναι δυσάρεστο για τον καθένας μας να δεχθεί το φιλί του Ιούδα» σημείωνε στο ημερολόγιό του») και έδωσε την εντολή σε μόνο δύο υπουργούς να παρακολουθήσουν την παράσταση.

Αναχώρηση για το μέτωποΤο βράδυ της 27ης Οκτωβρίου ο Ιταλικό Πρακτορείο Ειδήσεων «Στέφανι» εξαπολύει επίθεση εναντίον της Ελλάδας, στην οποία απαντά το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Η ελληνική ηγεσία πιστεύει ότι η ιταλική επίθεση είναι ζήτημα ωρών. Ο αρχηγός του ΓΕΣ Αλέξανδρος Παπάγος επικοινωνεί με τα ελληνοαλβανικά σύνορα, ενώ ενημερώνεται και ο Μεταξάς.

Τα άσχημα μαντάτα δεν θα αργήσουν. Στις 3 τα ξημερώματα της Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Γκράτσι θα συναντηθεί τελικά με τον Μεταξά, αλλά για να του επιδώσει στο σπίτι του στην Κηφισιά τελεσίγραφο, με το οποίο ο Μουσολίνι απαιτούσε από την Ελλάδα να μην εμποδίσει το στρατό του να καταλάβει ορισμένες στρατηγικές θέσεις στη χώρα μας. Η κυβέρνηση των Αθηνών είχε διορία τρεις ώρες για να δώσει την απάντησή της. Ωστόσο, αυτή ήταν αυτονόητη για τον δικτάτορα: «Donc, Monsieur c’est la guerre» («Λοιπόν, Κύριέ μου έχουμε πόλεμο!»). Με αυτές τις φράσεις στα Γαλλικά ειπώθηκε το ΟΧΙ από τον Μεταξά, που απηχούσε τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Αμέσως μετά, ο Μεταξάς ενημέρωσε τον άγγλο πρέσβη Πάλερετ και ζήτησε τη βοήθεια του Ηνωμένου Βασιλείου.

Οι Ιταλοί δεν περίμεναν την εκπνοή του τελεσιγράφου. Ο αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα έδωσε την εντολή για προσβολή των ελληνικών θέσεων από τις 5 το πρωί. Την ώρα αυτή σημειώθηκε και η πρώτη ελληνική απώλεια. Ο 27χρονος πεζικάριος Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από τα Τρίκαλα, που υπηρετούσε σε φυλάκιο της ελληνοαλβανικής μεθορίου, σκοτώθηκε από θραύσμα ιταλικού όλμου. Η ιταλική επίθεση εκδηλώθηκε με εισβολή ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων στους τομείς της Πίνδου και της Ηπείρου (από το Γράμμο μέχρι το Ιόνιο) και με τοπικές συμπλοκές στην περιοχή της ΒΔ Μακεδονίας. Ο ιταλός αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα είχε στη διάθεσή του 135.000 άνδρες και ο έλληνας ομόλογός του Αλέξανδρος Παπάγος μόλις 35.000.

Στις 9:30 το πρωί πραγματοποιούνται και οι πρώτοι αεροπορικοί βομβαρδισμοί στον Πειραιά και το Τατόι δίχως συνέπειες, ενώ στην Πάτρα θα υπάρξουν νεκροί. Βομβαρδίστηκαν, ακόμη, η Διώρυγα της Κορίνθου και η ναυτική βάση της Πρέβεζας. Το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου ο Μουσολίνι γεμάτος καμάρι ανακοίνωνε στο Χίτλερ, με τον οποίον συναντήθηκε στη Φλωρεντία, την επίθεση κατά της Ελλάδας.

Ελληνοαλβανικά σύνοραΤο ΟΧΙ γίνεται δεκτό με πρωτοφανή ενθουσιασμό απ’ όλο τον ελληνικό λαό, που ξυπνά στις 6 το πρωί από τους συριγμούς των σειρήνων και ξεχύνεται στους δρόμους, κρατώντας τη γαλανόλευκη. Οι στρατεύσιμοι ετοιμάζονταν για το μέτωπο «με το χαμόγελο στα χείλη» και το ραδιόφωνο μετέδιδε διαρκώς το περίφημο πρώτο ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου: «Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από της 5:30 πρωινής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».

Η απόφαση της Ελλάδας να αντισταθεί προκαλεί αυθημερόν εκδηλώσεις θαυμασμού, κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία και τις χώρες της Κοινοπολιτείας. Σταδιακά αρχίζουν να καταφθάνουν δεκάδες μηνύματα συμπαράστασης, με πρώτο αυτό του βασιλιά της Αγγλίας Γεώργιου ΣΤ’, που τονίζει: «Η υπόθεσίς σας είναι και ιδική μας υπόθεσις». Στο ίδιο μήκος κύματος και το τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ: «Θα σας παράσχομεν όλην την δυνατήν βοήθειαν μαχόμενοι εναντίον του κοινού εχθρού και θα μοιρασθώμεν την κοινήν νίκην».

Οι ΗΠΑ, που ήταν εκτός πολέμου, εξέφρασαν απλώς τη λύπη τους δια του Προέδρου Ρούζβελτ, ενώ η Σοβιετική Ένωση παρέμεινε «άφωνη», αφού δεσμευόταν από το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότοφ. Σε αντίθεση, ο Τουρκικός Τύπος δεν φείσθηκε διθυραμβικών επαίνων για το «ΟΧΙ». Η «Ικδάμ» έγραφε στις 29 Οκτωβρίου «Ζήτω η Ελλάς! Είμαστε υπερήφανοι, που έχουμε σύμμαχο ένα τέτοιο έθνος», ενώ η «Βακίτ» ανέφερε την Ελλάδα ως «αλησμόνητο για όλο τον κόσμο παράδειγμα γενναιότητας».

Πηγη: Σαν σήμερα

ellada

Newsorama.

Newsorama.

Η Ντόρα Μπακογιάννη τάσσεται κατά της προοπτικής να τεθεί η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου με το ερώτημα «Τι σημαίνει απαγορεύεται » τονίζοντας ότι αν αυτό υιοθετηθεί δημιουργείται επικίνδυνο προηγούμενο και προκαλεί τον Νίκο Μιχαλολιάκο σε ανοικτό διάλογο, μιλώντας στην εκπομπή Αλλη Οψη του Μανώλη Κοττάκη.

Στην εκπομπή που προβλήθηκε από τη ΝΕΤ, η πρώην υπουργός δηλώνει πεπεισμένη ότι σε αυτό τον διάλογο θα τον αντιμετωπίσει και όπως λέει «θα τον κάνω αλοιφή» γιατί οι άνθρωποι είναι «γελοίοι και φασίστες» και δεν έχουν επιχειρήματα. Διαφωνεί όμως με το μοντέλο απομόνωσης της ΧΑ λέγοντας «τι αλαζονεία είναι αυτή , να λες ότι εγώ δεν συζητώ με εκλεγμένους».

Τονίζει ότι «ο Σαμαράς κάνει μεγάλη προσπάθεια , κατάφερε να λειτουργήσει την κυβέρνηση συνεργασίας και κέρδισε το στοίχημα στο εξωτερικό». Κάνει όμως κριτική στον αργό ρυθμό που προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις και στις κομματικές επιλογές που γίνονται για την στελέχωση της Δημόσιας Διοίκησης.

Αποκαλύπτει επίσης τον διάλογο που είχε με τον Αντώνη Σαμαρά στο σπίτι του Γιάννη Μιχελάκη για να καταλήξουν σε προεκλογική συνεργασία .

Για τον Καραμανλή λέει : «ούτε τον πούλησα , ούτε με πούλησε».

Για τα αίτια της ήττας στις εσωκομματικές του 2009, όταν στην ηγεσία της ΝΔ ανεδείχθη ο Αντώνης Σαμαράς, αναφέρει ότι «πλήρωσα την αλαζονεία μου» ενώ αφήνει ανοικτό το θέμα της ανάληψης ευρωπαικού αξιώματος (επίτροπος)

Πηγή: Parapolitika

xespao

Newsorama.

Το όραμά του για τον ΣΥΡΙΖΑ του μέλλοντος, τη μορφή που θα έχει η εσωκομματική οργάνωση, αλλά και το στρατηγικό σχέδιο για τη διακυβέρνηση του τόπου και την έξοδο της Ελλάδας από το Μνημόνιο, υπερβαίνοντας… τη σημερινή κρίση, παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε αποφασισμένος να προχωρήσει στη μετεξέλιξη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σε ενιαίο, συγκροτημένο κόμμα, παραμερίζοντας τις φωνές και ενστάσεις από την πλευρά του Αριστερού Ρεύματος, ενώ εξαπέλυσε επίθεση κατά της κυβέρνησης για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.

Παράλληλα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν παρέλειψε να αναφερθεί σε όσα κωμικοτραγικάδα έλαβαν χώρα χθες στη Βουλή με τη Χρυσή Αυγή, υποστηρίζοντας ότι “στην Ελλάδα κινδυνεύει η Δημοκρατία”.

Αναλυτικά, η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη σημερινή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, είχε ως εξής:

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η χθεσινή ημέρα στη Βουλή ήταν αποκαλυπτική. Αποκαλύφθηκε ότι το δημόσιο αγαθό που κινδυνεύει αυτή τη στιγμή περισσότερο, είναι η Δημοκρατία. Το Μνημόνιο και η Δημοκρατία είναι έννοιες εντελώς ασυμβίβαστες και αυτό το βλέπουμε καθημερινά όλο και περισσότερο.

Το βλέπουμε στις επιστρατεύεις των απεργών που γίνονται πλέον και προληπτικά. Το βλέπουμε στην συνεχιζόμενη βίαιη και αδικαιολόγητη καταστολή εναντίον των κατοίκων της Χαλκιδικής. Το βλέπουμε και στο αδιάκριτο πια πολιτικό φλερτ της Νέας Δημοκρατίας με την ακροδεξιά.

Χθες τα γεγονότα στη βουλή ήταν αποκαλυπτικά. Η ΧΑ επεχείρησε να προκαλέσει μέσα στο κοινοβούλιο, αμέσως μετά τη συζήτηση για ένα αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που εξαφανίστηκε. Εξαφανίστηκε με ευθύνη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος και επομένως του ίδιου του πρωθυπουργού. Δεν ήταν εκεί καν ένας κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ για να επιβεβαιώσει αυτά που ήρθε να πει ο κ. Ρουπακιώτης, δηλαδή ότι δεν συμβαίνει κάτι, το νομοσχέδιο είναι καθ οδόν.

Η ομάδα μονταζιέρας της ΝΔ προσπάθησε ακόμα και τη στιγμή της αποκάλυψης των νεοναζί να κρατήσει ίσες αποστάσεις από την αξιωματική αντιπολίτευση, το προεδρείο της βουλής, και τους νοσταλγούς του Χίτλερ.

Ας το πάρουν όμως χαμπάρι. Η ανιστόρητη και επικίνδυνη θεωρία των δύο άκρων κατέρρευσε παταγωδώς χθες στη βουλή. Αφορά πλέον μόνο την ομάδα μονταζιέρας της ΝΔ και αμετανόητους ακροδεξιούς συνεργάτες και βουλευτές της.

Στέλνουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Η αριστερά είναι εδώ για υπερασπιστεί τη δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα. Από τις γειτονιές ως το προεδρείο της βουλής. Εμείς υψώνουμε μια ασπίδα προστασίας της δημοκρατίας. Μαζί με κάθε δημοκρατικό πολίτη.

Παρόλο που τρεις μέρες πριν, εβδομήντα βουλευτές της πλειοψηφίας, κρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία της μυστικής ψηφοφορίας συνέδραμαν τους φασίστες στην προσπάθειά τους να άρουν την ασυλία του Π. Τατσόπουλου και να τον μηνύσουν για έκφραση πολιτικής γνώμης. Παλιότερα ο γραμματέας της ΝΔ, ο κ. Κεφαλογιάννης είχε αρνηθεί να ψηφίσει την άρση ασυλίας του Κασιδιάρη για κάτι εντελώς διαφορετικό: για βιαιοπραγία εναντίον της Λιάνας Κανέλλη και της Ρένας Δούρου. Πρόσφατα στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού έσπευσαν διαδικτυακά να υπερασπιστούν με σθένος τους απολογητές των ΝΑΖΙ που είναι ακόμα σε θέση συμβούλων υπουργού.

Και αυτά είναι πράγματα ενδεικτικά, για τα οποία πρέπει να ξεσηκωθεί όχι μόνο η Αριστερά, αλλά ολόκληρος ο δημοκρατικός κόσμος. Ακόμα και οι δημοκράτες που πρόσκεινται στην ΝΔ και παρακολουθούν αμήχανοι τα ακροδεξιά ολισθήματα του Σαμαρά να διαδέχονται το ένα το άλλο.

Διότι, χθες απεδείχθη ότι η ασυδοσία της ΧΑ στο κοινοβούλιο είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής. Όποιος θέλει μπορεί να εφαρμόσει το κανονισμό και να αποτρέψει τον ευτελισμό της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και της δημοκρατίας. Όποιος θέλει μπορεί να επικαιροποιήσει το θεσμικό πλαίσιο ενάντια στους κήρυκες της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού. Ενάντια στους παρακρατικούς και στις συμμορίες που βιαιοπραγούν απέναντι σε ανυπεράσπιστους πολίτες. Εμείς και θέλουμε και μπορούμε.

Από εδώ και στο εξής, μηδενική ανοχή απέναντι στις συμμορίες, απέναντι στους υβριστές της δημοκρατίας και της ιστορίας του λαού μας που έδωσε φόρο αίματος στους ναζί, αγωνιζόμενος για την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Υπάρχουν κρίσιμα συμπεράσματα από τα πρόσφατα γεγονότα που αφορούν τις κινητοποιήσεις των καθηγητών.

Το πρώτο συμπέρασμα αφορά την κυβερνητική αδιαλλαξία και επιθετικότητα, μια στάση που σχετίζεται άμεσα με την προώθηση των υποχρεώσεων του Μνημονίου. Η κυβέρνηση μπορούσε να προωθήσει τις αλλαγές με διάλογο μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις. Επέλεξε, όμως, τον αιφνιδιασμό, την κατά μέτωπον επίθεση, την λάσπη και την συκοφαντία δια των μέσων ενημέρωσης που συμπορεύονται μαζί της και τελικά την επιστράτευση και μάλιστα προληπτικά. Δεν πρέπει να προσπεράσουμε αυτές τις ανησυχητικές ενδείξεις, που δείχνουν ότι όσο το Μνημόνιο οδηγείται σε αδιέξοδο, τόσο ξεδιπλώνεται ο επιθετικός κυβερνητικός αυταρχισμός στη χάραξη της πολιτικής.

Το δεύτερο συμπέρασμα: Υπάρχει κόσμος με διάθεση και αποφασιστικότητα να αντισταθεί. Και αυτό φάνηκε από τις μαζικότατες συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, που ψήφισαν σε συντριπτική πλειοψηφία υπέρ της απεργίας. Απαιτείται, όμως, μια πιο σύνθετη στρατηγική από τις δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος.

Μια στρατηγική που δεν θα χειραγωγείται από τις κατεστημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, ούτε θα εξαρτάται από αποφάσεις της πλειοψηφίας των διοικήσεων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Μια στρατηγική που θα διευρύνει την ενότητα ανάμεσα σε κλάδους εργαζομένων και το πιο σημαντικό θα δημιουργεί στέρεες συμμαχίες με την κοινωνία.

Μόνο έτσι μπορεί να ακυρωθεί και η τακτική της επιστράτευσης, στην οποία η κυβέρνηση καταφεύγει ολοένα και με μεγαλύτερη ευκολία, υπερασπιζόμενη δήθεν το δημόσιο συμφέρον. Το όπλο αυτό πρέπει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να το στρέψουν εναντίον της, δημιουργώντας στέρεες και πλατειές κοινωνικές συμμαχίες.

Ο ΣΥΡΖΑ-ΕΚΜ τάχτηκε από την αρχή αλληλέγγυος στο πλευρό των καθηγητών, σε οποιαδήποτε κινητοποίηση κι αν αποφάσιζαν. Γιατί είχαν επί της ουσίας δίκιο.

Όλα τα μέτρα που προώθησε η κυβέρνηση έχουν ως στόχο μια παιδεία που να κοστίζει λιγότερο στο κράτος, αδιαφορώντας για την δραματική της υποβάθμιση, τις απολύσεις χιλιάδων εκπαιδευτικών, τις μεταθέσεις εκτός έδρας με μισθούς πείνας, την υποτιθέμενη και εντός πολλών εισαγωγικών «αξιολόγηση», που είναι απλά η επίσημη παραίτηση του κράτους από την υποχρέωση να παρέχει παιδεία υψηλού επιπέδου.

Και θα αγωνιστούμε για τη συγκρότηση ενός μεγάλου μετώπου που θα υπερασπιστεί την δημόσια παιδεία, με καθηγητές, μαθητές και γονείς να παλεύουν συντονισμένα για τον ίδιο σκοπό. Τη στήριξη αυτή θα συνεχίσουμε να την παρέχουμε στον κλάδο των εκπαιδευτικών, όπως και σε κάθε κλάδο εργαζομένων, κάθε κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται για ζωή, δουλειά και αξιοπρέπεια, καθώς και για την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών και αντιμετωπίζει τον κυβερνητικό αυταρχισμό.

Γι’ αυτό και καταθέσαμε την πρόταση νόμου για κατάργηση της επιστράτευσης. Αυτή την πρόταση νόμου πρέπει να υποστηριχτεί από όσους τοποθετούν εαυτό στο δημοκρατικό τόξο, και διεκδικούν τον τίτλο του προοδευτικού. Και, όπως δηλώσαμε και χθες στη βουλή, από εδώ και στο εξής δε θα έχουν να κάνουν με συνδικαλιστικές ηγεσίες. Θα έχουν να κάνουν μαζί μας.

Τη φάμπρικα των επιστρατεύσεων και της συνταγματικής εκτροπής θα τη τσακίσουμε. Την επόμενη φορά που θα το επιχειρήσουν η απεργία θα είναι πολιτική και διαρκής. Έχουμε υποχρέωση να στηρίξουμε το συνταγματικό δικαίωμα της απεργίας για τους εργαζόμενους. Και θα το πράξουμε χωρίς ενδοιασμούς. Ας το λάβουν υπόψη τους όσοι νομίζουν ότι μπορεί να μετατρέψουν τη χώρα σε ένα απέραντο στρατόπεδο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Την ίδια ακριβώς στιγμή, η κυβέρνηση ξεπουλά με ταχείς ρυθμούς την δημόσια περιουσίας. Το κάνει για να εμφανίσει κάποια οικονομικά αποτελέσματα στην τρόικα, η οποία αναμένεται τον Ιούνιο με εξαιρετικά επιθετικές διαθέσεις.

Έτσι, μετά την πώληση του ΟΠΑΠ, με εξαιρετικά προβληματικούς όρους, εξευτελιστική τιμή και διαδικασίες που μυρίζουν χιλιόμετρα μακριά διαπλοκή, βγαίνει στο προσκήνιο και η ΔΕΗ. Και εδώ δεν πρόκειται απλώς για μια εταιρεία που εξασφαλίζει κέρδη για το δημόσιο, όπως στην περίπτωση του ΟΠΑΠ. Πρόκειται για την ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου αγαθού. Οπουδήποτε στον κόσμο συνέβη κάτι αντίστοιχο, η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών έπεσε δραματικά. Τα τιμολόγια κατανάλωσης αυξήθηκαν. Και ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας – το πιο αδύναμο φυσικά και το πιο πιεσμένο, έχασε την πρόσβασή του στο παρεχόμενο αγαθό.

Στη Βουλγαρία, και έχει σημασία να την αναφέρουμε, γιατί το Μνημόνιο αναφέρει ξεκάθαρα ότι με αυτή τη χώρα προσπαθεί να μας εξομοιώσει, το κόστος του ρεύματος μετά τις ιδιωτικοποιήσεις υπερβαίνει πλέον τις οικονομικές δυνατότητες ενός μέσου νοικοκυριού. Δημιουργείται έτσι το φαινόμενο της ενεργειακής φτώχειας, που είναι και η βασική αιτία για τις πρόσφατες αναταραχές στην γειτονική μας χώρα. Αυτό είναι το μοντέλο το οποίο προωθείται και για τη χώρα μας. Με κινδύνους σοβαρούς τόσο για τα νοικοκυριά, αλλά και τις επιχειρήσεις οι οποίες υποφέρουν και κλείνουν από το κόστος ενέργειας. Και σειρά έχει το νερό. Ένα αγαθό ακόμα πιο πολύτιμο και ακόμα πιο αναγκαίο από την ηλεκτρική ενέργεια.

Μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς κοινωνικής δυστυχίας, με την ανεργία να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τα νοικοκυριά να μην μπορούν πλέον να ανταποκριθούν σε βασικές τους ανάγκες και την φτώχεια να κυλάει στους δρόμους, η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει ένα τεχνητό κλίμα ευφορίας.

Ο πρωθυπουργός της χώρας οργανώνει πομπώδεις όσο και αβέβαιες επενδυτικές εκστρατείες στην Κίνα, που προσπαθεί να πουλήσει υποδομές και κομμάτια δημόσιας περιουσίας, ονομάζοντας μάλιστα την τακτική αυτή «προσέλκυση επενδυτών». Στην πραγματικότητα, το όραμα της κυβέρνησης είναι η κινητοποίηση της οικονομίας,, η μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε μια Τεράστια Ειδική Οικονομική Ζώνη. Με μισθούς εξαθλίωσης, με ανύπαρκτη προστασία του εργαζόμενου, με αφορολόγητα κέρδη για τους επιχειρηματίες, με μηδενική προστασία του περιβάλλοντος.

Οι εταίροι της χώρας δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτή την εξέλιξη. Διότι, αυτό είναι το συνολικό σχέδιό τους για την οικονομία του Νότου και αργότερα για ολόκληρη την Ευρώπη.

Οι αλλαγές που προωθούνται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, είναι ίσως μεγαλύτερης σημασίας από εκείνες που ακλούθησαν την πτώση του Τείχους. Και πρέπει να συναντήσουν τη σθεναρή και συντονισμένη αντίσταση των λαών της Ευρώπης, ένα πανευρωπαϊκό μέτωπο αποφασισμένο να υπερασπιστεί την κοινωνική συνοχή και την αξιοπρέπεια της εργασίας. Πρέπει να σταματήσουν με οργανωμένη αντεπίθεση της κοινωνίας.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η κοινωνία πρέπει να σταθεί όρθια και να δυναμώσει τη φωνή της. Και η ευθύνη για κάτι τέτοιο πέφτει σε πολύ μεγάλο βαθμό επάνω μας. Ούτε το Μνημόνιο τελειώνει, ούτε η χώρα βγαίνει από την κρίση, ούτε φως στο βάθος κάποιου τούνελ φαίνεται.

Η λεηλασία της ζωής της αξιοπρέπειας και της προοπτικής του λαούς μας θα συνεχίζεται επ’ άπειρον. Ή μέχρι ο ίδιος ο λαός να βάλει ένα τέρμα στην ιστορία αυτή.

Με μια αντεπίθεση της κοινωνίας. Για την υπεράσπιση της δουλειάς, των δημόσιων αγαθών, της υγείας της παιδείας. Για μια ανάπτυξη που θα αφορά το κοινωνικό σύνολο και όχι μια περιορισμένη και κλειστή ελίτ, η οποία δεν φορολογείται καν στην Ελλάδα. Με μια ανάπτυξη που θα επουλώσει τις πληγές του μνημονίου. Όχι με την άνεργη ανάκαμψη που θα τις κάνει μόνιμες.

Για να μη μεταναστεύουν οι νέοι επιστήμονες. Για να μείνουν εδώ και να ξαναχτίσουμε μαζί την Ελλάδα. Για το αυτονόητο δικαίωμα όλων στην κοινωνική αξιοπρέπεια.

Χρειάζεται να σπάσει μια και καλή το κλίμα ηττοπάθειας και απογοήτευσης. Το κλίμα των χαμηλών προσδοκιών. Χρειάζεται ενότητα, αισιοδοξία και πείσμα. Χρειάζεται διαρκής αγώνας. Χρειάζεται πάθος ασίγαστο στη στήριξη, την ενδυνάμωση, τη γιγάντωση των δομών αλληλεγγύης που καλούνται να επουλώσουν τις μνημονιακές πληγές του λαού μας. Χρειάζεται μια τεράστιας κλίμακας κοινωνική αντεπίθεση σε όλα τα μέτωπα.

Μια οργανωμένη και αποφασιστική αντεπίθεση της κοινωνίας. Και ακριβώς στο προσκήνιο των κοινωνικών αντιστάσεων και της αλληλεγγύης να συγκροτηθεί η νέα κοινωνική πλειοψηφία που θα διεκδικήσει την απαλλαγή της χώρας από το Μνημόνιο και θα ανοίξει τον εναλλακτικό δρόμο.

Εδώ ακριβώς βρίσκεται το καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ, ένα καθήκον στο οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να ανταποκριθούμε. Καλούμαστε να δώσουμε τον αγώνα σε πολλά μέτωπα. Καλούμαστε να ζωντανέψουμε ξανά την ελπίδα και να φέρουμε πιο κοντά την προοπτική μιας ριζικά εναλλακτικής λύσης. Να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο τις δομές αλληλεγγύης. Να εμβαθύνουμε και να επικαιροποιήσουμε τη στρατηγική μας για τη συγκρότηση της νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας από την αριστερά της αριστεράς μέχρι της σοσιαλδημοκρατίας. Να συνεχίσουμε να ανοιγόμαστε σε δυνάμεις που ανταποκρίνονται στο διαρκές κάλεσμα ενότητας που κάνουμε εδώ και δύο χρόνια.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Ένα χρόνο πριν, το βράδυ των εκλογών της 6ης Μάη του 2012, δώσαμε μια υπόσχεση στο κόσμο της αριστεράς που μας στήριξε, στους ψηφοφόρους που μας ανέδειξαν ως δύναμη ελπίδας αλλά και στον ελληνικό λαό εν γένει, ότι θα προχωρήσουμε στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ στη μεγάλη ενιαία και ελπιδοφόρα παράταξη της αριστεράς. Το άνοιγμα αυτό βρήκε ευρεία ανταπόκριση στην ελληνική κοινωνία.

Στις 17 Ιούνη ο ΣΥΡΙΖΑ έγραψε ιστορία, δίνοντας την ευκαιρία στην αριστερά να πλησιάσει για πρώτη φορά τόσο κοντά στη κυβέρνηση. Έκτοτε ο ΣΥΡΙΖΑ κατοχυρώθηκε στη συνείδηση του λαού μας ως ελπίδα για την ανατροπή του μνημονίου και τη κοινωνική αλλαγή, γεγονός που καταγράφεται αδιαλείπτως επί ένα χρόνο και παρά το εξαιρετικά αρνητικό επικοινωνιακό και μιντιακό περιβάλλον σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Αν, όμως, πιστέψουμε ότι αυτό είναι μια νομοτέλεια, ανεξάρτητα από τη δράση μας και τη συμπεριφορά μας θα κάνουμε λάθος. Ο κόσμος που μας εμπιστεύτηκε θα μας εμπιστευτεί ξανά και ακόμα περισσότερος μόνο αν δείξουμε αξιοπιστία στα λόγια και στα έργα μας.

Μονάχα αν αποδείξουμε ότι προκειμένου να αναλάβουμε τη μεγάλη ευθύνη της ανατροπής και της ανοικοδόμησης της πατρίδας μας, είμαστε έτοιμοι όλοι μας, να θέσουμε σε αμφισβήτηση τις σιγουριές και τις εξασφαλίσεις μας.Να δείξουμε ότι είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε εμείς για να πείσουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε τη κοινωνία.

Στην ομιλία μου στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, στις συλλογικές μας επεξεργασίες και αποφάσεις, τονίσαμε πως δημιουργούμε ένα νέο πολιτικό οργανισμό. Ένα ΝΕΟ πολιτικό υποκείμενο. Όχι εμείς, τα στελέχη και οι βουλευτές. Ο κόσμος. Ο λαϊκός κόσμος, ο κόσμος της εργασίας, τα μέλη και οι φίλοι μας. Εμείς, ως έχοντες την ευθύνη να εκφράζουμε τη φωνή των μελών, δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε ούτε βήμα πίσω από αυτή την υπόσχεση. Δεν έχουμε το δικαίωμα να καθυστερήσουμε και να φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων. Πρέπει να ολοκληρώσουμε μια πορεία ιστορικής δικαίωσης. Δικαίωσης της επιλογής συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ που κάναμε πριν σχεδόν δέκα χρόνια.

Τότε που οι αργυρώνητοι της διαπλοκής ειρωνεύονταν και έλεγαν πως η αριστερά δεν έχει λόγω ύπαρξης. Δέκα χρόνια μάθαμε να ακούμε, να ανεχόμαστε, να συνθέτουμε. Η κοινωνία μας εμπιστεύτηκε. Δε θα προδώσουμε αυτή την εμπιστοσύνη.

Να μην κάνουμε ούτε μισό βήμα πίσω από την εντολή δεκάδων χιλιάδων μελών μας και ενός εκατομμυρίου εξακοσίων χιλιάδων ψηφοφόρων μας για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο φορέα. Ενιαίο και δημοκρατικό φορέα. Έναν οργανισμό που θα είναι κόμμα των μελών και όχι των στελεχών. Κόμμα των εργαζομένων και των δημιουργών. Όχι κόμμα των ειδικών. Κόμμα που θα ανταποκρίνεται στις κοινωνικές διεργασίες και στα κοινωνικά κινήματα και όχι κόμμα- κράτος και των μηχανισμών του κράτους.

Πολύ μεγάλη συζήτηση σήκωσε πριν λίγες μέρες μια αναφορά μου στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο».Δεν κατάλαβα γιατί. Είπα τα αυτονόητα. Κάποιοι έγραψαν ότι επιτέθηκα στις συνιστώσες. Λάθος. Αν έκανα επίθεση ήταν επίθεση φιλίας προς τα μέλη και τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και όχι επίθεση στις συνιστώσες.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ο ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στην ανασυγκρότηση της ριζοσπαστικής αριστεράς. Ήταν ένα πετυχημένο ιστορικό πείραμα για την ανασυγκρότηση της αριστεράς και την ιδεολογική και προγραμματική της επαναθεμελίωση. Ανταποκρίθηκε στο αίτημα για την ευρύτερη δυνατή ενότητα των αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων.

Τώρα είναι η ώρα να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα, στην εμβάθυνση και μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών σε ΣΥΡΙΖΑ των μελών. Ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις για συγκρότηση ενός πλειοψηφικού ρεύματος μέσα των κοινωνία, ενός ρεύματος με ενιαία αριστερή ριζοσπαστική ταυτότητα.

Χρειάζεται οργανωτική και πολιτική συνοχή, η οποία είναι και η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την πλήρη κατοχύρωση των δημοκρατικών λειτουργιών. Χρειάζεται ένας και όχι δεκατρείς χώροι υποδοχής μελών, και οργανωτικής ένταξης. Χρειάζεται περισσότερη δυνατότητα για σύνθεση απόψεων, και όχι για παραταξιακές μετωπικού χαρακτήρα συμφωνίες ή αποκλίσεις στο εσωτερικό μας.

Επιδίωξή μας είναι να βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο όλοι μαζί, μέχρι την ολοκλήρωση των διαδικασιών ίδρυσης του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό σημαίνει ότι έχουμε αυτονόητη υποχρέωση όλοι μας και κυρίως όσοι ανήκουμε σε συνιστώσες, να συνεννοηθούμε πως ακριβώς αυτές θα μετεξελιχτούν από κόμματα που συγκροτούσαν ένα συνασπισμό κομμάτων, στον αρχικό ΣΥΡΙΖΑ, σε διακριτά και συγκροτημένα πολιτικά ρεύματα εντός του νέου ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, που η δράση τους θα ορίζεται και θα δεσμεύεται από το καταστατικό μας. Αυτό είναι το αυτονόητο.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς ανάμεσά μας που να πιστεύει, ότι η κοινή μας απόφαση για μετεξέλιξη από τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ των μελών, θα σήμαινε ότι συνεχίζουμε όπως πριν τη διακριτή δραστηριότητα των συνιστωσών στο δημόσιο χώρο, ως διαφορετικών κομμάτων μέσα στον ενιαίο φορέα. Αυτό θα ήταν αδιανόητο και θα σήμαινε ότι υποτιμούμε τη νοημοσύνη του κόσμου μας.

Από την άλλη, όμως, αυτή η αναγκαία συνεννόηση που επικαλέστηκα πριν είναι προφανές πως δε μπορεί να τους συμπεριλάβει όλους σε μια ταχύτητα. Γι’ αυτό και πρέπει να δείξουμε κατανόηση στις διαφορετικές ωριμάνσεις.

Άλλες συνιστώσες είναι ώριμες να αυτοδιαλυθούν ως τέτοιες και τα μέλη τους να περάσουν ως φυσικά πρόσωπα στον ενιαίο φορέα. Άλλες να μετασχηματιστούν από συνιστώσες του παλιού ΣΥΡΙΖΑ που ήταν συνασπισμός κομμάτων σε διακριτά πολιτικά μορφώματα του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, που ούτως ή άλλως δε μπορεί και δε θα θέλαμε να μην είναι πλουραλιστικός, πολυσυλλεκτικός και πολυτασικός.

Αλλά το κρίσιμο είναι να συζητήσουμε περισσότερο για τις οργανώσεις και για τα μέλη του νέου ΣΥΡΙΖΑ και για τα δικαιώματά τους και λιγότερο για τα υπόλοιπα. Οι οργανώσεις μας πρέπει να ανοίξουν στον κόσμο που θέλει να μας πλησιάσει και να ενταχθεί. Να γίνουν τα κύτταρα οργάνωσης του προοδευτικού κόσμου της χώρας για το γιάτρεμα των πληγών του μνημονίου. Να ξεκινήσει άμεσα μία μεγάλη καμπάνια για εγγραφή νέων μελών, ταυτόχρονα με την μεγάλη πολιτική καμπάνια και εξόρμηση που θα κάνουμε για το συνέδριό μας. Να γίνουμε από άθροισμα συνιστωσών σε ένα νέο κόμμα άμεσης δημοκρατίας και αυτοοργάνωσης, που θα κρινόμαστε όλοι και πρώτοι και πρώτες οι άντρες και οι γυναίκες της ηγεσίας.

Οι διαδικασίες συγκρότησης του ενιαίου κόμματος, δεν πρέπει να μας ξεκόψουν σε καμία περίπτωση από τις απαιτήσεις των κοινωνικών αγώνων. Αντιθέτως, το στοίχημα είναι να συνδέσουμε την πορεία προς το συνέριο με την ενίσχυση των πολιτικών μας δεσμών με την κοινωνία.

Διαφωνίες θα υπάρξουν και είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό όταν βαδίζουμε προς ένα απόλυτα ανοιχτό και δημοκρατικό συνέδριο. Όμως υπάρχουν όλες οι δημοκρατικές εγγυήσεις, ώστε να λυθούν τα θέματα, είτε στις προσυνεδριακές διαδικασίες, είτε στο ίδιο το συνέδριο.

Και επειδή τώρα έχουμε την ευθύνη αλλά και την ευκαιρία να ορίσουμε το πλαίσιο της λειτουργίας μας σε στέρεη βάση, οφείλουμε τώρα και χωρίς ταμπού να κουβεντιάσουμε ανοιχτά όλους τους προβληματισμούς και όλες τις απόψεις. Τώρα είναι η στιγμή να δούμε με ωριμότητα και να αντιμετωπίσουμε επιτέλους παθογένειες και στρεβλώσεις που κουβαλάμε μέχρι σήμερα.

Η πιο σοβαρή είναι η εξής: ο χώρος των καθοδηγητικών οργάνων. Και του στελεχικού δυναμικού, συγκροτείται αποκλειστικά από τάσεις, ομάδες, πλατφόρμες. Είναι σεβαστό. Όμως στη βάση και στο χώρο πολιτικής επιρροής τα πράγματα δεν είναι έτσι, κάθε άλλο μάλιστα.

Οι άνθρωποι εκεί παρακολουθούν πολύ σοβαρά τις εσωτερικές συζητήσεις αλλά δεν αισθάνονται υποχρεωμένοι να δηλώσουν ένταξη και δέσμευση απέναντι στο ένα ή το άλλο εσωκομματικό πολιτικό ρεύμα.

Η πραγματικότητα την οποία καλούμαστε να αλλάξουμε λέει ότι στις σημερινές συνθήκες είναι αδύνατη η ανάδειξη ενός στελέχους, αν το στέλεχος αυτό δεν έχει την εμπιστοσύνη και την στήριξη ενός εσωκομματικού μηχανισμού. Και αυτό είναι παράλογο.

Θέλουμε πολυτασικό πλουραλιστικό ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι προφανές. Όχι, όμως, ένα κόμμα που να κυριαρχείται πλήρως από τους εσωκομματικούς μηχανισμούς.

Για να προσπεραστεί το πρόβλημα αυτοί πρέπει να κάνουμε βήματα. Το πιο σημαντικό είναι να συμφωνήσουμε ότι αφήνουμε πίσω τα ξεχωριστά ψηφοδέλτια που υποβάλλουν οι εσωκομματικές παρατάξεις στις διαδικασίες εκλογής οργάνων.

Παλιότερα, το δικαίωμα ξεχωριστής λίστας είχαν οι μειοψηφίες που υποτίθεται ότι προστάτευαν τον εαυτό τους από το αποκλεισμό. Σήμερα η κάθοδος σε ξεχωριστή λίστα δε χρησιμεύει ως δικαίωμα στην εκπροσώπηση στα όργανα μειοψηφιών αλλά ως πολιτική δήλωση διαφοροποίησης από την δημόσια ενιαία εικόνα του κόμματος. Και αυτό δε βοηθά στο βάθεμα της δημοκρατίας μέσα στο κόμμα. Αλλά στο να διαιωνίζεται μια εικόνα εσωτερικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης.

Η αντιπαράθεση στο εσωτερικό μας πρέπει να είναι δημιουργική, πολιτική και ιδεολογική. Όχι αντιπαράθεση παγιωμένων εσωκομματικών μηχανισμών αλλά ιδεολογικών ρευμάτων ανοιχτών που δε λειτουργούν με δικούς τους κανόνες και εσωτερικές ιεραρχίες.

Πιστεύω ότι έφτασε η στιγμή να το κουβεντιάσουμε και να το αλλάξουμε αυτό, χωρίς να καταργήσουμε το δικαίωμα στις τάσεις και στη διακριτότητα των απόψεων. Η δική μου πρόταση είναι όχι να καταργηθεί η δυνατότητα ξεχωριστής λίστας αλλά να έχει κάθε φορά το δημοκρατικό δικαίωμα το εκάστοτε σώμα, να αποφασίζει κατά πλειοψηφία τη διαδικασία της εκλογής.Να μην επιβάλλεται δηλαδή κάθε φορά, στο όνομα δήθεν του δικαιώματος της αναλογικής εκπροσώπησης της μειοψηφίας, ο τρόπος εκλογής στα όργανα. Και, φυσικά, αυτή την πρόταση την καταθέτω χωρίς την αυταπάτη ότι αυτά τα ζητήματα λύνονται με διαδικαστικές και καταστατικές διατάξεις.

Έχω πλήρη επίγνωση ότι είναι ζητήματα που για να λυθούν απαιτείται πρωτίστως πολιτική βούληση και συνεννόηση. Αν, όμως, αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί σε επίπεδο κορυφής, οφείλουμε να τη διεκδικήσουμε στο επίπεδο βάσης.

Υποχρέωσή μας είναι να ορίσουμε τις εγγυήσεις που διασφαλίζουν πλήρως την εκλογή οργάνων χωρίς αποκλεισμούς, και βεβαίως τις εγγυήσεις για τη λειτουργία των τάσεων ως ιδεολογικών ρευμάτων, και για την ανεμπόδιστη και ελεύθερη έκφραση των διαφορετικών απόψεων εντός του κόμματος.

Νομίζω ότι όλοι εδώ θα θέλαμε να υπάρξει μια αποφασιστική σύνθεση και συνεννόηση πάνω σε αυτό, αν θέλουμε να ανταποκρινόμαστε στοιχειωδώς στις απαιτήσεις της κομματικής βάσης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αρμόδιο να αποφασίσει είναι το Συνέδριο, το οποίο θα έχει και τον τελευταίο λόγο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είναι ίσως η πιο σύνθετη, δύσκολη και περίπλοκη συγκυρία κάτω από την οποία έχουμε κληθεί να οργανώσουμε την πολιτική μας δράση.

Η εμπειρία λέει ότι σε ανάλογες ιστορικές συνθήκες, η Αριστερά όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά δημιούργησε και τις προϋποθέσεις για μια σειρά ιστορικών αλλαγών. Τα κατάφερε, όμως, μόνο όταν τόλμησε. Μόνο όταν έδειξε θάρρος και τόλμη να θυσιάσει ασφάλειες και βεβαιότητες. Μόνο όταν έδειξε θάρρος ακόμα και να αυτοθυσιαστεί.

Δεν υπάρχει πιο ασφαλής δρόμος προς την αποτυχία από αυτόν της αδράνειας. Όποιος δεν παίρνει την ευθύνη στις κρίσιμες ιστορικές στιγμές δεν έχει καμιά πιθανότητα να πετύχει.

Σας καλώ, λοιπόν, να πάρουμε συλλογικά την ευθύνη του μετασχηματισμού και της δημοκρατικής εμβάθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ στο επικείμενο πρώτο συνέδριό του. Αποτελεί μια ιστορική επιλογή, σε μια ιστορική συγκυρία για την αριστερά και για το τόπο.

Newsorama.

Απο το Facebook

«Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 10 Λύκειο Δραπετσώνας. Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.

Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου, που «κινδυνεύει» απ” αυτήν.

Τι λέτε;;;;;
Τι μέλλον έχω -εξαιτίας σας- κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;;;;
Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και τη ζωή όλων, από παλιά.
- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντάς τον μετανάστη στη Γερμανία;
Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;
- Ποιος ανάγκασε τη μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό δεν περισσεύουν όχι για να μου πάρει παπούτσια αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ” τον πάγκο του παζαριού;;;;;
- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;
- Ποιος τον συκοφάντησε, τον απείλησε με επιστράτευση, απόλυση -αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές- όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;
- Ποιος θέλει να κλείσει τη σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, στο Πανεπιστήμιο;
- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;

- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;

- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ” την πείνα;

- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;

- Ποιος οδήγησε 4000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;

- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;

Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;;;;

Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου, με την απεργία, θα καταστρέψουν τα όνειρά μου.

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα -όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;

Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου, σ” όλη τη χώρα.

Δάσκαλοί μου, έχετε υποχρέωση απέναντι σ” όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ .

Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει.

Οποια υποχώρηση και να κάνετε, όποια νίκη της κυβέρνησης, θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω, να ονειρεύομαι, να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Στους γονείς, τους συμμαθητές μου και σ” όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:

Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;

Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;

Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;

Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα;

Ετσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη;

Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού, αξιοπρέπειας, μαχητικότητας ή παράδειγμα υποδούλωσης;;;

Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι;

Από αύριο κιόλας, καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ” ένα τραγούδι, ένα σύνθημα: «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες»

Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία.

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας, το γέλιο των παιδιών σας.

ΥΓ. όχι από ματαιοδοξία αλλά για να στερήσω από κάποιους το γελοίο επιχείρημα πως «απλά θέλω να χάσω μαθήματα», παραθέτω τους βαθμούς μου…»

Newsorama.

Μπορεί η οικονομική κρίση να έχει χτυπήσει την Ελλάδα για τα καλά, και μπορεί καθημερινά μία τεράστια μερίδα του πληθυσμού να παλεύει για την επιβίωσή της, αλλά ποιος είπε ότι τα παιδιά αυτής της χώρας είναι αδιάφορα και ξένα προς όλη αυτή την κατάσταση; Τρανό παράδειγμα της κατάστασης στην οποία και έχουμε περιέλθει, είναι το θέμα των ημερών πια, με την απεργία των καθηγητών και μάλιστα εν μέσω Πανελλαδικών Εξετάσεων!

Ο μαθητής της Πρώτης Λυκείου λοιπόν Κωνσταντίνος Μανίκας, εγραψε μία επιστολή θέλοντας απλά και μόνο να εκφράσει αφενός τη συμπαράστασή του στους καθηγητές οι οποίοι διεκδικούν τα δικαιώματά τους, και αφετέρου την απέχθεια και την απογοήτευσή του όσον αφορά στο πολιτικό σύστημα και την υποκρισία η οποία έχει γίνει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής ζωής της χώρας. Παρακάτω σας έχουμε την επιστολή του νεαρού μαθητή, η οποία πιστεύουμε ότι ταυτίζεται με τις απόψεις όχι μόνο μαθητών αλλά και γονέων.

—-
Το καλοκαίρι πλησιάζει! Χάσε 4 κιλά σε 1 μήνα με τη ΔΙΑΙΤΑ που σου ταιριάζει. ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΕΔΩ..
—-

Η επιστολή του Κωνσταντίνου:

Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 10 Λύκειο Δραπετσώνας Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς. …

Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου , μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου ,που «κινδυνεύει» απ αυτήν.

Τι λέτε;;;;;

Τι μέλλον έχω , -εξαιτίας σας – κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;;;;

Ας δούμε πρώτα, ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.

- Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;

- Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;

- Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ, που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό , δεν περισσεύουν –όχι για να μου πάρει παπούτσια- αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ τον πάγκο του παζαριού;;;;;

- Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;

- Ποιος τον συκοφάντησε ,τον απείλησε με επιστράτευση , απόλυση -αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές- όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;

- Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του, στο Πανεπιστήμιο;

- Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;

- Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;

- Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ την πείνα;

- Ποιος άφησε τόσους άνεργους;

- Ποιος οδήγησε 4000 ανθρώπους στην αυτοκτονία;

- Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;

Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;;;;

Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου , με την απεργία , θα καταστρέψουν τα όνειρα μου.

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα –όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία-;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης ;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;

Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου, σ όλη τη χώρα.

Δάσκαλοι μου , έχετε υποχρέωση απέναντι σ όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ .

Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει.

Όποια υποχώρηση και να κάνετε , όποια νίκη της κυβέρνησης , θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω , να ονειρεύομαι , να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Στους γονείς , τους συμμαθητές μου και σ όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:

Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;

Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;

Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;

Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα ;

Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη ;

Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού , αξιοπρέπειας μαχητικότητας η παράδειγμα υποδούλωσης;;;

Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι ;

Από αύριο κιόλας , καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ” ένα τραγούδι , ένα σύνθημα : «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες»

Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία .

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας ,το γέλιο των παιδιών σας.

ΥΓ. όχι από ματαιοδοξία αλλά για να στερήσω από κάποιους το γελοίο επιχείρημα πως «απλά θέλω να χάσω μαθήματα» , παραθέτω τους βαθμούς μου…

—-
Το καλοκαίρι πλησιάζει! Χάσε 4 κιλά σε 1 μήνα με τη ΔΙΑΙΤΑ που σου ταιριάζει. ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΕΔΩ..
—-

Πηγή: queen

Newsorama.

Οι νεοναζί της Χ.Α το βράδυ της Πέμπτης βγήκαν στους δρόμους της Ξάνθης, αποκαλύπτοντας για ακόμη μια φορά  το πραγματικό τους πρόσωπο και το επικίνδυνο πολιτικό τους σχέδιο. 

Ένα ακόμη ρεσιτάλ μίσους, ρατσισμού, τυφλών επιθέσεων, βίας και τρομοκρατίας εξελίχθηκε στους δρόμους της πόλης μας με πρωταγωνιστές τους υμνητές του Χίτλερ, της Χούντας και προασπιστές των συμφερόντων των εφοπλιστών, μεγαλοεργολάβων και τραπεζιτών.

Στο όνομα του ελληνικού έθνους, ιδεών και αξιών, πραγματοποιούν τα πιο ειδεχθή εγκλήματα απέναντι στους πιο ανυπεράσπιστους και αδύναμους, συμβάλλοντας με τον πιο ακραίο τρόπο στο κλίμα τρομοκρατίας και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, που προσπαθεί να επιβάλλει η μνημονιακή κυβέρνηση και τα συμμαχικά της συστημικά ΜΜΕ. Δολοφονίες, ξυλοδαρμοί, βόμβες, μαχαίρια και τσεκούρια δε συνάδουν με τον πολιτισμό και την κουλτούρα, που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται και δεν έχουν καμία θέση στην πολυπολιτισμική Ξάνθη.

Η γενικευμένη φτωχοποίηση και εξαθλίωση της κοινωνίας, η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η ανεργία, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, το σύνολο των μνημονιακών πολιτικών, που πλήττουν τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, δεν απασχολούν τους φασίστες της Χ.Α. Αντιθέτως η διασφάλιση της κυριαρχίας και της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, όλων όσων κέρδιζαν στα χρόνια της πλασματικής ανάπτυξης και συνεχίζουν να κερδίζουν μέσα στην κρίση, πάντα στις πλάτες του κόσμου της εργασίας,  αποτελούν κομβικής σημασίας ζητήματα για τη συμμορία της Χ.Α.

Η ενότητα του κόσμου της εργασίας, υπό ταξική σκοπιά, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας και καταγωγής είναι επικίνδυνη για το σύστημα που διαρκώς γεννά κρίσεις, όπως η σημερινή. Την ενότητα αυτή στοχοποιούν και οι εθνικισμοί όλων των πλευρών. Σε αγαστή συνεργασία και σύμπλευση μεταξύ τους προσπαθούν να διχάσουν την κοινωνία, να ορθώσουν διαχωριστικές γραμμές, να κατασκευάσουν εσωτερικούς εχθρούς, να τρομοκρατήσουν.

Οι συνεχείς προκλήσεις των νεοναζί και η στοχοποίηση της μειονότητας στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης, με τις ευλογίες της κυβέρνησης του Α. Σαμαρά είναι άκρως επικίνδυνες. Ο φασισμός, βασικό εργαλείο του σάπιου καπιταλισμού και η καταπολέμηση του μας αφορά όλες και όλους. Πρώτα οι μετανάστες, τώρα η μειονότητα, αργότερα όσοι υψώνουν το ανάστημα τους στις μνημονιακές πολιτικές, όσοι επιλέγουν να μη ζουν με το φόβο, το μίσος, το ρατσισμό. Να μην επιτρέψουμε η πολυπολιτισμική Ξάνθη να γράψει και άλλες μαύρες σελίδες στην ιστορία της, να αγωνιστούμε όλοιες για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις, όπου οι ανάγκες των πολλών θα είναι πάνω από τα συμφέροντα των λίγων.

Νέοι-Νέες

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Newsorama.

Η «τάξη» αποκαταστάθηκε!!!

Το θύμα, ένας 20άχρονος του «μυαλού της κλωτσιάς», καρατομήθηκε, διασύρθηκε και αυτοκτόνησε (αυτό- ξευτιλίστηκε)…

Ο «αντιφασισμός» του καθεστώτος (ο σύγχρονος μακάβριος ΦΑΣΙΣΜΟΣ) θριάμβευσε…

Εν χωρώ, ΟΛΕΣ οι ύαινες του «αντιφασιστικού» ΦΑΣΙΣΜΟΥ ρίχτηκαν στο εύκολο και ηλίθιο θύμα: Το κατασπάραξαν και το ανάγκασαν να χειροκροτήσει τον …θάνατό του!!!

Αυτό επιδιώκουν και για το σύνολο του ελληνικού λαού: Να χειροκροτεί τους δημίους που τον θανατώνουν…

Ας δούμε κάποιους από αυτούς τους δημίους, «ντούρους» και υστερικούς «αντιφασίστες» και «αντιρατσιστές», στη συγκεκριμένη ποδοσφαιρική περίπτωση:

α). Η ΕΠΟ: Η «συνωστισμένη» βρώμα και δυσωδία του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Αυτή, λοιπόν, η σφηκοφωλιά της «λέπρας» …πολεμάει(!!!) το φασισμό. Το ποδοσφαιρικό κατακάθι της καθεστωτικής, φασιστικής κοπριάς, παραδίδει μαθήματα «αντιφασισμού»…

Εδώ γελάνε και οι πέτρες…

Το ίδιο έργο της αυθάδους κοροϊδίας και γελοιότητας το συναντάμε και στους πλανητικούς «νονούς» του Ποδοσφαίρου: Αυτοί χορηγούν και σπονσάρουν τον «αντιρατσισμό» και «αντιφασισμό».

Δηλαδή μαζί με τις τράπεζες, τους Σόρους και τα ποικίλα χρηματιστηριακά ιδρύματα, στους χορηγούς και σπόνσορες του «αντιφασισμού» και «αντιρατσισμού», περίοπτη θέση έχουν και οι «μαφίες» του ποδοσφαίρου…

Αυτά και μόνο αποδεικνύουν περίτρανα τη μακάβρια μοχθηρία και ΑΠΑΤΗ του «αντιρατσισμού» και «αντιφασισμού»: Ο σύγχρονος ΦΑΣΙΣΜΟΣ της Νέας Τάξης με προσωπεία «αντιφασιστικά»…

β). Μετά την ΕΠΟ το θύμα καρατομήθηκε και από όλους τους οικονομικούς ληστές και παράγοντες («μαφίες») του ποδοσφαίρου: Το κεφάλαιο και οι «νονοί» του, και αυτοί «αντιφασίστες»…

γ). Το χορό τον «άνοιξε», το πιο ελεεινό γρανάζι του εθνομηδενισμού και της δωσίλογης κακουργίας: Ο Κουβέλης και το κόμμα του…

Αυτοί οι αχρείοι που στηρίζουν, από «αριστερή» σκοπιά, τη σημερινή κυβέρνηση της τελειωτικής καταστροφής μας και της πτώσης της Ελλάδας σε αποικία του 4ου Ράιχ, «θίχτηκαν» από τον χαιρετισμό ενός βυθοκορήματος της ποδοσφαιρικής «γλίτσας»: Από τον Κατίδη που το μυαλό του είναι καθηλωμένο στην κλωτσιά της μπάλας…

Το γεγονός, ότι στηρίζουν την κυβέρνηση των ανδρεικέλων της νέας φασιστικής μπότας, δεν τους «θίγουν». Ο ποδοσφαιρικός «αλητάκος» τους «έθιξε»: Τι βροντώδης και θηριώδης υποκρισία και αχρειότητα…

δ). Το ίδιο ΟΛΟ το πολιτικό κατεστημένο και τα σάπια κόμματά του, ΟΛΕΣ οι δημοσιογραφικές πόρνες και τα καθεστωτικά ιερατεία (ο επαλαύνων ΦΑΣΙΣΜΟΣ), ούρλιαξαν με υστερικούς αφρούς για το «φασισμό» του «αλητάκου».

Μόνο εκείνοι που φοράει τις παρωπίδες του καθεστώτος και του ΦΑΣΙΣΜΟΥ της Νέας Τάξης (και οι χρήσιμοι ηλίθιοί τους), δεν μπορούν να διακρίνουν ότι όλοι αυτοί οι «αντιφασιστικοί» βρυχηθμοί αποτελούν τη «λύσσα» του ΦΑΣΙΣΜΟΥ που ζούμε στο όνομα του «αντιφασισμού»…

ΑΙΔΩΣ αχρείοι του 4ου Ράιχ (ακάλυπτοι και μεταμφιεσμένοι)…

olympia

Newsorama.

Σταύρος Θεοδωράκης.

Έχω μια καλύτερη λύση για τον Κατίδη. Να τον τεμαχίσουμε και να τον πετάξουμε στα σκυλιά…
Παρακολουθούσα τις αναλύσεις στα ραδιόφωνα αλλά και το βράδυ, στην τηλεόραση. Ο Κατίδης -για μερικούς δημοσιογράφους, αλλά και για ορισμένους πολιτικούς που μιλούσαν από τα κινητά τους- είναι, περίπου, ο Χίτλερ αυτοπροσώπως. Και μετά είναι τα «κοινωνικά δίκτυα». Ο Κατίδης πρέπει «να βγάλει τον σκασμό, να γυρίσει στο χωριό του στα Γιαννιτσά, να σκάψει ένα λάκκο, να χωθεί μέσα και να μην ξαναβγεί ποτέ». Αυτά ήταν τα θετικά σχόλια, γιατί υπήρχαν και αρνητικά που ζητούσαν να μπει στη φυλακή (σε κελί με μετανάστες – αυτό ήταν υπονοούμενο) και σε κάθε περίπτωση να πάψει να κυκλοφορεί γιατί κάποια στιγμή «θα τον βρούμε και θα τον τιμωρήσουμε όπως αρμόζει στα γουρούνια του είδους του». Όλα αυτά, βέβαια, γραμμένα από αντιρατσιστές – για να μην μπερδευόμαστε το διευκρινίζω.

Και μετά είναι ο ισόβιος αποκλεισμός από κάθε εθνική ομάδα. Γιατί μόνο ισόβιος; Τα παιδιά του Κατίδη δηλαδή θα έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε εθνικές ομάδες; Τα εγγόνια του; Και γιατί να τον αποκλείσουμε μόνο από όλες τις εθνικές αθλητικές διοργανώσεις; Σε πολιτιστικές διοργανώσεις θα μπορεί να συμμετέχει; Δηλαδή, αύριο-μεθαύριο, θα μπορεί να πάει στην παρέλαση; Και το Πάσχα στην Ανάσταση; Κι αν μολύνει τους άλλους Χριστιανούς; Αλήθεια, το ενδεχόμενο της μόλυνσης το έχουμε σκεφθεί; Να μολύνει τη γειτονιά του και στη συνέχεια με τα σταγονίδια και τις άλλες γειτονιές; Και εκεί που ήμασταν μια κοινωνία ανεκτική, χωρίς βία και διακρίσεις να γίνουμε ξαφνικά όλοι φιλοναζιστές;

Το σημαντικότερο είναι πού βγήκε και τα έκανε όλα αυτά ο Κατίδης; Στα ελληνικά γήπεδα! Έλα, Θεέ, στον τόπο σου! Σαν να λέμε, στους ναούς της αθλητικής δημοκρατίας. Εκεί που οι αντίπαλοι φίλαθλοι χαιρετιούνται με ελαφρές υποκλίσεις της κεφαλής, ο Κατίδης προσπάθησε να φέρει νέα ήθη. Λες και έχουν ακουστεί ποτέ ρατσιστικά συνθήματα στα ελληνικά γήπεδα. Λες και υπάρχουν οπαδοί που χαιρετάνε ναζιστικά και απλώνουν πανό με φασιστικά σύμβολα. Και το ‘99 που κάψανε τη σημαία της Αλβανίας στο Ολυμπιακό στάδιο φωνάζοντας «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ – Αλβανέ – Αλβανέ», ο Κατίδης πού ήταν; Μα, ήταν πέντε ετών! Λίγα έχουμε δει τα μάτια μας, από πεντάχρονα;

Και πότε χαιρέτησε ναζιστικά ο Κατίδης; Την επέτειο των 70 χρόνων από την έναρξη του εκτοπισμού των Ελλήνων Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη. Α, το κάθαρμα! Τέτοιο μίσος για τους Εβραίους, που ήθελε να αμαυρώσει την επέτειο. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες Εβραίοι γίνονται στόχος. Δείτε τα συνθήματα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο -δουλειά του Κατίδη, κατά πάσα πιθανότητα- και θυμηθείτε τις επιθέσεις τα τελευταία χρόνια στις συναγωγές και τις προσπάθειες εμπρησμού εβραϊκών μνημείων.

Μα, θα μου πεις, «τότε ο Κατίδης ήταν δέκα χρονών». Ε, λίγα έχουμε δει και από δεκάχρονα;

Ή πιστεύετε και εσείς το αφελές σενάριο ότι ο Κατίδης ήταν ένα φτωχόπαιδο, χωρισμένων γονιών που μεγάλωνε σε ένα χωριό των Γιαννιτσών και δεν έκανε τίποτε άλλο -ούτε βιβλίο άνοιγε- εκτός από το να κυνηγά μια μπάλα. Για βλάκες μας περνούν; Ο Κατίδης είχε σχέδιο. Να έρθει στην ΑΕΚ, να βάλει γκολ σε μια δύσκολη εθνικά στιγμή – μην ξεχνάμε και τη φορολογία των καταθέσεων στην Κύπρο- να χαιρετήσει ναζιστικά και να στρέψει μια κοινωνία προς τον ναζισμό.

Τέλος πάντων και για να μη μακρηγορώ. Νομίζω ότι η συμφωνία όλων των πολιτικών κομμάτων – του «συνταγματικού τόξου» – για το κίνδυνο Κατίδη είναι μια καλή αρχή. Οι Έλληνες, στα δύσκολα, ενώνονται. Έξω, τώρα, ο Κατίδης! Μαζί – μαζί, να φύγουν οι Ναζί (που φώναζαν και στο Σύνταγμα τη μέρα που ήρθε η Μέρκελ).

Και διαβάστε και τη βραδινή ανακοίνωση του πιτσιρικά Κατίδη: «Είμαι απόλυτα απαράδεκτος και νιώθω άθλια για όσα προκάλεσα με την άστοχη όσο και βλακώδη ενέργειά μου (…) η ΑΕΚ, την ιστορία της οποία προσέβαλλα με την απαράδεκτη και ηλίθια ενέργειά μου δεν έχει καμία ευθύνη. Εγώ έκανα το λάθος, εγώ θα το πληρώσω. Θέτω τον εαυτό μου εκτός ομάδας (…) δεν είμαι ούτε φασίστας, ούτε νεοναζιστής και ούτε ρατσιστής αφού έχω ετεροθαλή αδερφό από το Πουέρτο Ρίκο, ενώ η οικογένειά μου είναι όλοι από τον Πόντο και έχει βιώσει με τον χειρότερο τρόπο τον ρατσισμό (..)».
Ας δεχθούμε λοιπόν τη συγνώμη του Κατίδη, ας πάρουμε το κείμενο της μεταμέλειας του κι ας το μοιράσουμε στα γήπεδα. Θα είναι μεγαλύτερη η υπηρεσία μας από το να σκιαμαχούμε με ανύπαρκτους εχθρούς, αφήνοντας τους αληθινούς εχθρούς, τους αληθινούς ρατσιστές, τους αληθινούς φασίστες, τους αληθινούς θιασώτες τις βίας, να αλωνίζουν.
www.protagon.gr

Newsorama.

Αίσθηση προκαλεί επιστολή εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ που έφτασε σε σχολεία της χώρας και απευθύνεται σε μαθητές, ενόψει της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου.

Επιστολή των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ στους μαθητές για την 25η Μαρτίου:

«Οι λαϊκές επαναστάσεις μπορούν να νικήσουν!

Αγαπητέ μαθητή, μαθήτρια

Ίσως έχεις βαρεθεί να ακούς συνέχεια για επετείους και γιορτές, ειδικά σήμερα που η πολιτική της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του συστήματος των εφοπλιστών, των επιχειρηματιών κάνουν επίθεση στη ζωή σου και στην οικογένειά σου. Κράτα όμως το εξής: ό,τι επίθεση και να σου κάνουν, δε θα σταματήσουν ποτέ να στοχεύουν στο μυαλό σου. Γι” αυτό σου λένε ψέματα και μισές αλήθειες και για την 25η Μαρτίου, όπως κάνουν και για την 28η Οκτώβρη αλλά και για το Πολυτεχνείο.

Είναι ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους!

Δεν σου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι γιορτάζουμε την έναρξη της επανάστασης του 1821 στις 25η Μαρτίου ενώ ήδη στις 23 Μάρτη του 1821 η Καλαμάτα και άλλα μέρη της Πελοποννήσου είχαν απελευθερωθεί από τους Τούρκους;

Η απάντηση είναι ότι με διάταγμα του 1838, δηλαδή 13 χρόνια αργότερα, ορίσθηκε εθνική γιορτή η μέρα του Ευαγγελισμού για να ντύσουν την επανάσταση με θρησκευτικό μανδύα.

Όμως η επίσημη Εκκλησία δεν ήταν υπέρ της Επανάστασης. Όταν ο Παπαφλέσας συναντήθηκε με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό για να του πει ότι όλα ήταν έτοιμα για την επανάσταση, ο τελευταίος άρχισε να τον βρίζει ότι είναι απατεώνας. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός μάλιστα είχε πει: «Ας αφήσουμε τα παιδιά του Μωάμεθ να αποτελειώσουν τα παιδιά του Ροβεσπιέρου»!

Ένας από τους κοτζαμπάσηδες, δηλαδή τους έλληνες άρχοντες της εποχής, είπε «κάλλιο οι Τούρκοι κι ο ραγιάς υπόδουλος, παρά λεύτερο έθνος με το λαό να” χει δικαιώματα»!

Είναι ψέμα ότι ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε πρώτος τη σημαία της επανάστασης του 1821. Τη σημαία στην Πάτρα την ύψωσε ο λαϊκός ηγέτης Παναγιώτης Καρατζάς, τον οποίο δολοφόνησαν οι πρόκριτοι της Πάτρας.

Τι σημαίνει αυτό;

Η επανάσταση του 1821 ήταν σύγκρουση με τον Οθωμανικό Δεσποτισμό και συνδέονταν με την απελευθέρωση. Όλοι οι Έλληνες δεν ήταν υπέρ της επανάστασης. Μάλιστα υπήρχαν Έλληνες που ήταν μέρος του Οθωμανικού Συστήματος εξουσίας.

Στην επανάσταση του 1821 δεν πήραν μέρος μόνο ορθόδοξοι Χριστιανοί και Ελληνες το γένος. Πήραν μέρος, κατ” αρχήν, οι λεγόμενοι Φιλέλληνες, από το χώρο της Δυτικής Ευρώπης.

Εκτός από τους Φιλέλληνες, ωστόσο, πήραν μέρος στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και Βλάχοι, Μολδαβοί, Βούλγαροι, Αλβανοί, Σέρβοι, Τσιγγάνοι, Ούγγροι, Πολωνοί και άλλοι.

Ξέρεις άραγε ότι στα πλοία του Μιαούλη, το πλήρωμα δεν ήξερε καθόλου την ελληνική γλώσσα και ότι μιλούσε Αρβανίτικα;

Ξέρεις ότι οι επαναστάτες του 1821 δεν χωρίζανε το λαό σε Έλληνα και ξένο; Ο Ρήγας Φεραίος καλούσε Χριστιανούς και Τούρκους σε κοινό αγώνα για το γκρέμισμα της οθωμανικής κυριαρχίας και στη δημιουργία μιας Βαλκανικής Ομοσπονδίας.

Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν θρησκευτικός πόλεμος, ξεσηκωμός των Χριστιανών κατά των Μωαμεθανών.

Ήρθαν στιγμές που Έλληνες και Τούρκοι πολέμησαν μαζί, εναντίον των Βενετών, των Ισπανών και του Πάπα (και αντίστροφα), προτιμώντας οι Ελληνες ραγιάδες την τουρκική από τη δυτικοευρωπαϊκή φεουδαρχία, αφού η τελευταία υπήρξε κατά πολύ σκληρότερη της τουρκικής.

Αλλά και οι Φιλέλληνες της Δυτικής Ευρώπης που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821, είχαν ταξικά κίνητρα: να κυριαρχήσουν τα ιδανικά και οι σκοποί της μεγάλης (αστικής) Γαλλικής Επανάστασης, ανεξάρτητα από το ότι υπήρχε και ο θαυμασμός τους για την αρχαία παιδεία. Και όπως γνωρίζουμε, η εκκλησία στη Γαλλία δεν πέρασε και πολύ καλές ημέρες κατά τη Γαλλική Επανάσταση Όλα αυτά λοιπόν δεν θα στα πουν τα σχολικά βιβλία γιατί δεν θέλουν να ξέρεις τι είναι η επανάσταση για να βγάλεις τα σωστά συμπεράσματα για το σήμερα και τη ζωή σου.

Σου λέμε λοιπόν:

Στην επανάσταση του 1821 δεν ήταν όλοι οι Έλληνες μαζί γιατί είχε κοινωνικό χαρακτήρα.

Κάθε κοινωνική επανάσταση δίνει απάντηση στο ερώτημα: ποια τάξη θα είναι στην εξουσία.

Η επανάσταση είναι το όχημα για να προχωρήσει η κοινωνία μπροστά.

Σκέψου λοιπόν ότι σε όλη την Ευρώπη εκείνη την περίοδο ξεσπούσαν αστικές επαναστάσεις, δηλαδή επαναστάσεις που έβαζαν στόχο να φύγουν οι φεουδάρχες (κάτοχοι γης) από την εξουσία και να πάρουν την πολιτική εξουσία οι αστοί (κάτοχοι κεφαλαίου που εκμεταλλεύονται την ελεύθερη εργατική δύναμη).

Βγάλε τα συμπεράσματα σου για το σήμερα!

Σήμερα πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη, δηλαδή αυτοί που μπορούν και θέλουν να φέρουν τα πάνω κάτω, είναι η εργατική τάξη. Η αστική τάξη είναι πια αντιδραστική. Το ξέρεις, το ζεις! Γι” αυτό κάνει τέτοια επίθεση στη ζωή σου, γι” αυτό στέλνει τα ΜΑΤ όταν αγωνίζεσαι, σε θέλει σύγχρονο σκλάβο με μισθό ψίχουλα, με ζωή χωρίς δικαιώματα, σε βομβαρδίζει με ναρκωτικά.

Η επανάσταση του 21, όπως κάθε επανάσταση, ασκεί βία και δεν σέβεται κανέναν θεσμό, καμιά νομιμότητα που εκμεταλλεύεται τους λαούς.

Στη σημαία της δεν γράφει τίποτα για το νόμιμο αλλά για το δίκαιο.

Και σήμερα επίκαιρο σύνθημα είναι: «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη»!

Οι επαναστάτες του 21 λέγανε «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», δεν διαπραγματεύονταν με τους εχθρούς τους. Σήμερα, προσκυνημένοι είναι αυτοί που στηρίζουν την ΕΕ, το ΔΝΤ, την κοινωνία του κέρδους και της αγοράς.

Ο στρατός της αντίδρασης (Ιερή συμμαχία τότε, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΝΑΤΟ σήμερα) δεν είναι ανίκητος.

Οι κοινωνίες χωρίζονται σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Στο λαό και τους από πάνω. Η αντίθεσή τους δεν λύνεται με διάλογο αλλά με πάλη.

Ο λαός που πιστεύει στη δύναμή του νικά- ο λαός που παραδίνεται χάνει!

Κράτα το καλά: είτε στον αγώνα είτε στην υποταγή, ποτέ όλοι οι Έλληνες δεν ήταν μαζί!

Το 1821 κάποιοι έβλεπαν στον Οθωμανό κατακτητή, τον φίλο, το στήριγμα της δικής τους εξουσίας. Το 1940 κάποιοι έλεγαν, οι «Γερμανοί είναι φίλοι μας» και συνεργάστηκαν με τους φασίστες. Είναι οι πολιτικοί πατεράδες των σύγχρονων ναζιστών της Χρυσής Αυγής.

Το 1821 κάποιοι καλούσαν το λαό σε ομοψυχία για να αντέχει στον τουρκικό ζυγό. Το 1940 κάποιοι έλεγαν ότι είναι τρέλα η αντίσταση. Σήμερα κάποιοι σε καλούν σε εθνική ομοψυχία για να βγούμε από την κρίση και εννοούν να θυσιάσεις τη ζωή και τα όνειρά σου για να σωθούν τα κέρδη της πλουτοκρατίας, του συστήματος τους! Κάποιοι άλλοι, μιλάνε για «κατοχή» από ξένα κράτη, για να κρύψουν τους Έλληνες επιχειρηματίες που πλουτίζουν από τον ιδρώτα των γονιών σου.

Την ιστορία τη γράφουν οι λαοί! Σήμερα είναι η δική σου σειρά.

Η πάλη για τις ανάγκες σου θα είναι σκληρή αλλά δίκαιη. Έτσι ήταν πάντα!

Οργάνωσε τον αγώνα σου για τα δικαιώματά σου,

διάβασε και μάθε την αληθινή ιστορία του λαού και του τόπου σου.

Αντάρτης-κλέφτης-παλικάρι, πάντα είναι ο ίδιος ο λαός!

Αθήνα 14/3/2013

xespao

Newsorama.

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Μπορεί αφορμή για το σημερινό σημείωμα να έδωσε το νέο ρατσιστικό ξέσπασμα της  «Χρυσής Αυγής» στη Βουλή: «τι δουλειά έχουν τα παιδιά των μεταναστών στα ελληνικά σχολεία; Μπαίνουμε στις τάξεις και βλέπουμε μόνο ξένα παιδιά. Αυτό είναι απαράδεκτο […] να υπάρξουν διαφορετικές τάξεις για έλληνες και αλλοδαπούς μαθητές», αλλά ο προβληματισμός μου είναι βαθύτερος και ευρύτερος. Θλίβομαι καθώς παρατηρώ η ιστορία να επαναλαμβάνεται ως φάρσα στην πατρίδα μας και μια …..

σοβαρή καπιταλιστική κρίση σε ένα κορπορατικό κράτος διαπλεκομένων πολιτικο-επιχειρηματικών συμφερόντων να καταλήγει να δηλητηριάζει την δημοκρατική και φιλελεύθερη αφήγηση επί της οποίας δομείται η κοινωνία και η πολιτεία στα προηγμένα αστικά συστήματα.

Με ιδιαίτερη αγωνία υποστήριξα, αδιαφορώντας για την όποια ιδεολογική παρεξήγηση από  τον χώρο της μαρξιστικής αριστεράς, πως το κρίσιμο στις μέρες μας στην Ελλάδα είναι να μην επιτρέψουμε την άμεση ή έμμεση υπονόμευση των αστικών θεσμών: των δικαιωμάτων και των ελευθεριών του ανθρώπου, του πολίτη, του εργαζόμενου. Αυτά βάλλονται σήμερα από δύο πλευρές. Από τη μια είναι ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός των αγορών που σαρώνει δια της Τρόικας και της Συγκυβέρνησης την εργασία και τις ελευθερίες που συνδέονται με το κοινωνικό κράτος και από την άλλη ο αχαλίνωτος ρατσισμός που επιχειρεί να κατευθύνει την αγανάκτηση και την δυστυχία των πολιτών – που παράγονται ακριβώς από τη μορφή της κρίσης στο χρεοκοπημένο Ευρωπροτεκτοράτο Ελλάς – σε ναζιστικής μορφής αυτοαντιλήψεις και πολιτικές πρακτικές. Με αυτή την έννοια η συντηρητική πελατειακή δεξιά, συναντάται με τους νεοφιλελευθέρους της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς και οι δυο κατηγορίες μαζί με τους ακροδεξιούς, οι οποίοι μέσω της υπερεθνικιστικής υστερίας τους προωθούν καθαρά νεοναζιστικές θέσεις – όπως έχω με σαφήνεια δείξει με σειρά σημειωμάτων μου μέχρι σήμερα. Σε αυτά έδειξα επίσης την πραγματική φύση της ακροδεξιάς οντότητας στην Ελλάδα, εξηγώντας πως δεν πρόκειται για φασισμό όπως τον γνωρίσαμε κατά το παρελθόν στην Ιταλία, στην Ρουμανία, στην Γαλλία ή στην Ισπανία, αλλά για απομίμηση της ανατολής του ναζισμού όπως αυτός θεμελιώθηκε στην Αυστρία και στην Γερμανία του μεσοπολέμου. Άρα η Ελλάδα ως φιλελεύθερο-κοινοβουλευτικό, αστικό φαινόμενο δεν κινδυνεύει από την σύγκρουση των δύο άκρων, όπως παραπλανητικά τόνισε καί ο κ. Σαμαράς εναρμονιζόμενος με την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη αφήγηση επί του θέματος, αλλά από την ιδεολογικοπολιτική όσμωση ολόκληρου του χώρου των παραδοσιακών συντηρητικών, των νεοφιλελευθέρων και των αντιπολιτικών αγανακτισμένων. Οι τελευταίοι είναι προϊόντα της κρίσης,  που παράγονται όμως στο ίδιο διαχρονικό εργοστάσιο εκφασισμού στην Ελλάδα, που δυστυχώς είναι πολύχρωμο. Είναι αυτό στο οποίο συλλειτουργούν οι πεπαλαιωμένες αλλά πάντα καλά «λαδωμένες» μηχανές της αντιδραστικής, χουντικής, θρησκόληπτης δεξιάς μαζί με εκείνες του «αυριανισμού» και μιας απολύτως συμπλεγματικής αριστερίστικης κουλτούρας, η οποία αντί να κριτικάρει την «δημοκρατία των μπουρζουάδων» στην Ελλάδα, φρόντισε μάλλον να ενσταλάξει μίσος εναντίον των αστών, δίχως μάλιστα να καταλαβαίνει πως η διευρυμένη μικρομεσαία και μεσαία τάξη αποτελούν σαφώς αστική τάξη, κοινωνιολογικά!

Συνεπώς η Ελλάδα δεν απειλείται από κάποιο είδος σύγκρουσης των άκρων (ακροδεξιά-ακροαριστερά), αλλά μάλλον από την διεύρυνση του ιδεολογικοπολιτικού σκουπιδότοπου. Ο Έλληνας κινδυνεύει να πνιγεί στα σκουπίδια που παράγονται δεξιά και αριστερά και πετιούνται αριστερά και δεξιά. Από την πολύ κούφια, ρατσιστική, μνησίκακη, φθονερή, μηδενιστική, αρρωστημένα εγωκεντρική ή αφηρημένα επαναστατική, απολιτική ή αντιπολιτική αγανάκτηση δηλητηριάζεται σήμερα η ελληνική κοινωνία. Τα «σκουπίδια» είναι αυτά που δίνουν τον τόνο της πολιτικής αντιπαράθεσης στην χώρα, ενώ είναι τα ίδια που έχουν επιδοθεί σε μια αντιαισθητική φάρσα: με πολιτική αφήγηση από το μαύρο παρελθόν της ευρωπαϊκής ιστορίας, καλούν τον λαό να τους ακολουθήσει για να πάει η κοινωνία μπροστά! Το απολύτως φαιδρό μάλιστα είναι πως όσοι αναπαράγουν την πλέον εννοιολογικά κενή ή αντιφατική ή διεστραμμένη γλώσσα, κατηγορούν εκείνους που αν μη τι άλλο, ξέρουν να τοποθετούν τις έννοιες στην ιστορικοπολιτική, πολιτισμική και κοινωνική τους δομή, ως παραγωγούς ξύλινου λόγου! Είναι και αυτό ένα ακόμη δείγμα της εντροπικής λειτουργίας των «σκουπιδιών», τα οποία ενώ υπονομεύουν (διαταράσσουν σε σημείο διαστροφής) την ίδια την τάξη του λόγου, καλούν για μια νέα τάξη και ασφάλεια στην χώρα, είτε με την μεθοδολογία του καζινοκαπιταλισμού, είτε με εκείνη του ναζισμού. Ώρες- ώρες μου λείπουν οι φασίστες σαν και αυτούς που έλαμψαν στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα στην Ευρώπη! Τουλάχιστον με αυτούς θα μπορούσες να έχεις μια ενδιαφέρουσα αντιπαράθεση. Με τα «σκουπίδια», δυστυχώς, δεν μπορείς να αντιπαρατεθείς σε διανοητικό και ταυτόχρονα πολιτικό επίπεδο, εκτός ίσως να υιοθετήσεις κάποια μεταφυσική προσέγγιση που έλκει καταγωγή πριν από την ωρίμανση του διαφωτισμού  – αλλά και πάλι δύσκολα. 

Τί να πεις για παράδειγμα στο «σκουπίδι», με την ιδεολογικοπολιτική έννοια ασφαλώς, που αναρωτιέται «τι δουλειά έχουν τα παιδιά των μεταναστών στα ελληνικά σχολεία;»! Να του εξηγήσεις πράγματα που δεν μπορεί να καταλάβει, καθώς η αρχαιολογία και γενεαλογία της γνώσης που παρήγαγε τις αντίστοιχες έννοιες που δομούν τάξεις πραγμάτων, κατηγορίες στοχασμού και αποκαλύπτουν γιατί σκεφτόμαστε έτσι και όχι αλλιώς, φαντάζουν σε αυτόν τόσο σχολαστικές, τόσο βαρετές, τόσο μπούρδες, τόσο κουλτουριάρικες και αποκρουστικές για τον απλό λαό που μοχθεί για το μεροκάματο! Μια και δεν μπορούμε λοιπόν να συνεννοηθούμε έτσι, ας συνεννοηθούμε αλλιώς: Αν «σκουπίδι» αναρωτηθείς έτσι και μπορούσες να επιβάλεις δια της νομοθετικής οδού «να υπάρξουν διαφορετικές τάξεις για έλληνες και αλλοδαπούς μαθητές» στην Ελλάδα και όχι απλώς προπαρασκευαστικά τμήματα για τους αλλοδαπούς μαθητές που θα τους εντάσσουν δίχως ιδιαίτερες γλωσσικές δυσκολίες στην «τάξη», τότε φαντάζομαι πως θα δεχόσουν την ίδια αρχή διάκρισης εις βάρος όλων των Ελλήνων που φοιτούν στα σχολεία άλλων χωρών. Θα θεμελιωνόταν μια ρατσιστική, σαφώς αντιπαιδαγωγική αρχή στην Ευρώπη, η οποία ευτυχώς αγωνίζεται για το αντίθετο. «Οι διακρίσεις και ο ρατσισμός δεν θα πρέπει να έχουν καμία θέση στην Ευρώπη του 21ου αιώνα», έλεγε τις προάλλες η εκπρόσωπος της Ιρλανδικής Προεδρίας στο Συμβούλιο της ΕΕ. «Πρόταση μας είναι η ποινικοποίηση των εγκλημάτων μίσους και των πράξεων ρατσισμού και η επιβολή ποινών που θα φθάνουν μέχρι και τα τρία χρόνια φυλάκισης», πρόσθεσε.

Όχι δεν υποστηρίζω πως οι νεοναζί θα πρέπει να φιμωθούν. Ο Βολταίρος είναι σήμερα επίκαιρος όσο ποτέ: «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες», αρκεί να μην χαρακτηρίζεις (κατηγοριοποιείς) με λόγια μίσους από δημόσια θέση ή στο πλαίσιο άσκησης οποιασδήποτε επαγγελματικής ή επιχειρηματικής δραστηριότητας και συναναστροφής άλλους ανθρώπους με κριτήριο το γένος, την καταγωγή, το φύλο ή άλλα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Δεν θεωρώ λοιπόν πως πρέπει με οποιοδήποτε τρόπο να παρεμποδιστούν οι νεοναζί να εκφράζονται και να προτείνουν πολιτικές που εκφράζουν τον χώρο τους. Με αυτή την έννοια το πρόβλημα δεν είναι η ρατσιστική πρόταση της ΧΑ, παρότι ξεκάθαρα υποστηρίζει πολιτική διακρίσεων. Αντίθετα σε μια προηγμένη Αστική Δημοκρατία η βουλευτής της ΧΑ που αποκάλεσε δημοσίως και μάλιστα από του βήματος της βουλής «τρισάθλιους» και «υπάνθρωπους» τους μετανάστες στην Ελλάδα που «έχουν εισβάλει στην πατρίδα μας με τις κάθε λογής αρρώστιες που κουβαλάνε», έπρεπε να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο του ποινικού νόμου. Η κυρία αυτή έπρεπε να διωχθεί (υπήρχε και ο ανεπαρκής 927/1979) και μάλιστα παραδειγματικά για να συμμαζευτούν και άλλοι που θίγουν τα κοινωνικά φιλελεύθερα θεμέλια του αστικού κράτους. Όμως αυτό δεν έγινε, ενώ κάτι τέτοιο δεν θα τολμούσε κανείς να πράξει στην Γερμανία για παράδειγμα ή στην Σουηδία, όπως ασφαλώς ούτε στις ΗΠΑ, ούτε στην… Κίνα! Υπάρχουν και εκεί ακροδεξιοί, αλλά η πολιτεία εκεί δεν ανέχεται την ναζιστική συμπεριφορά. 

Αν είχαμε στοιχειώδη πολιτική σοβαρότητα στο πλαίσιο της φιλελεύθερης αστικής ηθικής,   θα καταλαβαίναμε πως η υποχρέωση για την Ελλάδα που προκύπτει (και) από την διεθνή Σύμβαση για την κατάργηση των διακρίσεων, είναι να καταστήσει  ποινικό αδίκημα «κάθε διάδοση ιδεών που βασίζονται στην φυλετική ανωτερότητα και μίσους, παρότρυνση σε φυλετική διάκριση καθώς και πράξεις βίας ή παρότρυνση σε διάπραξη τέτοιων πράξεων εναντίον οποιασδήποτε φυλής». Αυτό ασφαλώς δεν συνιστά λογοκρισία και δεν απαγορεύει στους νεοναζί να προτείνουν ρατσιστικές και χυδαίες πολιτικές. Αυτό που ποινικοποιείται είναι η προκλητική διασπορά του μίσους στην κοινωνία και συμπεριφορές που αποβλέπουν σε φυλετικές διακρίσεις. Δηλαδή αυτό που σε ολόκληρο τον κοινωνικά και πολιτικά φιλελεύθερο κόσμο αποτελεί ποινικό αδίκημα: το hate speech. Αν δεν καλλιεργείτο αυτός ο λόγος στην σημερινή Ελλάδα του ιδεολογικοπολιτικού σκουπιδότοπου, δεν θα είχαν κοινωνικό βάρος τέτοιες ελεεινές προτάσεις σαν αυτή της ΧΑ για τα σχολεία. Τώρα όμως έχουν. Και στο μέλλον, αν δεν λάβει η πολιτεία μέτρα εναντίον ρατσιστικών εκδηλώσεων, κάνοντας πιο αυστηρό τον ποινικό νόμο, βελτιώνοντας παράλληλα το εκπαιδευτικό έργο και την παιδαγωγική διάρθρωση των τάξεων, θα έχουν μεγαλύτερο.

Στη Σουηδία για παράδειγμα κάποιος τόλμησε να προτείνει την δημιουργία ιδιωτικού παιδικού σταθμού στην Στοκχόλμη μόνον για σουηδάκια, και ακόμη κρύβεται από την χλεύη που αντιμετώπισε από την κοινωνία των πολιτών και την αρνητική στάση της υπεύθυνης περιφερειακής αρχής. Το ενδιαφέρον για τον ψυχολόγο και τον κοινωνιολόγο είναι πως την πρόταση αυτή συμμερίστηκαν μόνον κάποιοι ελάχιστοι που έχουν μεν σουηδική ιθαγένεια η οποία, όμως, δεν προκύπτει εκ καταγωγής. Για σκέψου τα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών να οδηγούντο υποχρεωτικά σε ξεχωριστά από τους ντόπιους σχολεία, ασχέτως αν γνώριζαν την γλώσσα και μπορούσαν να παρακολουθήσουν κανονικά τα μαθήματα! Για φαντάσου την φυλετική διάκριση και τον αντικειμενικό αποκλεισμό τους! Για φαντάσου πως αυτή η πολιτική θα ενδυνάμωνε τις ρατσιστικές διακρίσεις και στο τέλος θα αποδυνάμωνε και τον ίδιο τον ποινικό νομό που καθιστά στις δημοκρατικές πολιτείες σοβαρό αδίκημα το hate speech! Μια πολιτική, που ξεπροβάλει από τα βάθη της πλέον σιχαμερής ιστορίας της ανθρωπότητας, έρχεται έτσι να νομιμοποιήσει πλαγίως τον ρατσισμό στην καθημερινότητα για να αναπτύξει στη συνέχεια ανεμπόδιστα την στρατηγική βαρβαρότητας των «σκουπιδιών». Μέσα στην ιστορική αυτή χωματερή η οικονομική ελευθερία έρχεται να καθυποτάξει την κοινωνική ελευθερία, σε συνεργασία με την διαλεκτική του φυλετικού μίσους, της ανωτερότητας και καθαρότητας κάποιας φίλης και του αποκλεισμού του διαφορετικού. Έτσι, φτάσαμε να βιώσουμε στην Ελλάδα ακόμη και πρόσκληση για αιμοδοσία από Έλληνες σε Έλληνες!

Κοινωνικά ελεύθερος σημαίνει πως ζω σε μια φιλελεύθερη πολιτεία που αποσκοπεί στην παράλληλη διεύρυνση δυο «απόλυτων» εννοιών οι οποίες εμφανίζονται μάλιστα αντίθετες, από διάφορες σχολές αυταρχισμού: της ισότητας και της ελευθερίας. Αυτές όσο ζεις στην «χωματερή» συγκρούονται και αποκλείεται να ξεφύγεις από τον ιδεολογικοπολιτικό σκουπιδότοπο που εν τέλει υπονομεύει και τις δύο.  Η οδός διαφυγής περνά από την λεωφόρο της γνώσης, που καταπολεμά την προκατάληψη. Η λεωφόρος αυτή είναι στρωμένη με πολιτικές ισότητας που καλλιεργούν παράλληλα την κοινωνική ελευθέρια στο πλαίσιο της καθολικής απόλαυσης από τον πληθυσμό μιας χώρας των θεμελιωδών αγαθών (τροφή, υγεία, στέγαση, εκπαίδευση, εργασία, πρόσβαση στα ενεργειακά και πληροφορικά δίκτυα κλπ), καθώς και των σύγχρονων αστικών δικαιωμάτων, όπως σαφώς ορίζονται στην Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, που οι περισσότεροι αγνοούν εσκεμμένα ή επειδή κανείς δεν τους ενημέρωσε. Η τάση (προπαγάνδα) για απόλυτη ισότητα καθιστά διάβολο την ελευθερία και το αντίστροφο. Η συμφιλίωση αυτών των δύο εννοιών απαιτεί περιορισμό της οικονομικής ελευθερίας του ατόμου υπέρ ενός δημόσιου σχεδιασμού, υπέρ ενός κοινωνικού κράτους, που μέσω της φορολογίας του πλούτου θα εντάσσει την αγορά στη κοινωνία και όχι το αντίστροφο. Εξοβελίζοντας παράλληλα τον ρατσισμό, ο οποίος δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να διασκεδάζει τις σχέσεις κεφαλαίου-εργασίας σε μια χώρα και την πραγματική πολιτική φύση των κυβερνώντων.

 

Με βλέπετε αυτή την περίοδο να υπερασπίζομαι με ιδιαίτερη ζέση το αστικό κράτος, από την στιγμή που όσοι παρακολουθείται την γραφή μου γνωρίζετε πως υπήρξα – και συνεχίζω να είμαι – τρομερά επικριτικός στις εσωτερικές αντινομίες και τα αξεπέραστα προβλήματα αντιπροσώπευσης που καταλήγουν σε αντιδημοκρατικές και αντιφιλελεύθερες πρακτικές στο σύνολο, αν θέλετε, των αστικών κρατών της σημερινής Ευρώπης. Ως προς την Ελλάδα έδειξα πως το πρόβλημα λειτουργίας της προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι πλέον οξύ και απαιτεί άμεση συνταγματική αναθεώρηση και μεταβολή του συνολικού μοντέλου του κοινοβουλευτισμού στην χώρα μας με την εισαγωγή αμεσοδημοκρατικών θεσμών στην λήψη των αποφάσεων, τώρα μάλιστα που ο δικομματισμός κατέρρευσε μέσα στα κοινωνικά συντρίμμια που δημιούργησε. Βλέπετε, ίσως να υπερασπίζομαι ένα φαινόμενο το οποίο έχω κατακρίνει πολύπλευρα, θεωρώντας πως η κρίση στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται με περισσότερη δημοκρατία και βαθύτερο κοινωνικό φιλελευθερισμό σε αντίθεση με την στρατηγική της τρόικας και των συγκυβερνώντων και σε αντίθεση επίσης με την ισοπεδωτική, αντιπολιτική ρητορεία όσων βρήκαν την ευκαιρία να επαναφέρουν ολοκληρωτικές ή κρυπτο-ολοκληρωτικές αφηγήσεις για να προστατεύσουν τους κεντρικούς μεγαλοπαράγοντες της διαπλοκής που φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την ελληνική κρίση. Υπερασπίζομαι την αστική δημοκρατία στην Ελλάδα, όπως πιστεύω αυτή την στιγμή θα πρέπει να κάνει και ολόκληρη η αριστερά, όπως και ολόκληρος ο δημοκρατικός κόσμος, καθώς θεωρώ ότι είναι ο μοναδικός τρόπος για να μην βουλιάξει η ελληνική κοινωνία στον ιδεολογικό σκουπιδότοπο.

Newsorama.

Βασικό σημείο της προκύρηξης είναι οι ευθείες απειλές της συζύγου του ιδιοκτήτη της ταχυμεταφορικής αλλά και μαρτύρων στη δίκη των «Πυρήνων της Φωτιάς». «Ας μην ξεχνάνε ότι τουλάχιστον παλιά οι καταδότες φορούσαν κουκούλα ενώ τώρα έχουμε τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους.» αναφέρει χαρακτηριστικά. Επιπλέον αναφέρουν ότι η επίθεση έγινε καθαρά ως πράξη εκδίκησης…
Διαβάστε την προκήρυξη που δημοσιεύτηκε στο Indymedia
«ΕΠΕΙΔΗ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ…
Στις 10 Μαρτίου πράξαμε το αυτονόητο. Μετουσιώσαμε τις υποσχέσεις μας για εκδίκηση σε πράξη. Τοποθετήσαμε εκρηκτικό μηχανισμό στην είσοδο των γραφείων της εταιρείας ταχυμεταφορών swift-mail στο Παγκράτι. Οι λόγοι για αυτή μας την επίθεση είναι απλοί και ξεκάθαροι. Η Ρεκλείτου Φωτεινή η οποία είναι η γυναίκα του ιδιοκτήτη της συγκεκριμένης ταχυμεταφορικής και εργάζεται στο συγκεκριμένο κατάστημα, την 1 Νοεμβρίου του 2010 με την μικροαστική και αστυνομική περιέργεια που την διακατείχε άνοιξε ένα δέμα το οποίο είχαν αφήσει οι σύντροφοί μας εκεί για να αποσταλεί στην πρεσβεία του Μεξικό. Η περιέργειά της οδήγησε στον τραυματισμό της. Στη συνέχεια ως γνήσια ρουφιάνα ειδοποίησε τους μπάτσους δίνωντας αναλυτική περιγραφή για το ποιός το άφησε και προς τα που κατευθύνθηκε. Εξαιτίας της ρουφιανιάς της κινητοποιήθηκαν δεκάδες μπάτσοι οι οποίοι απέκλεισαν την περιοχή και περικύκλωσαν τους συντρόφους μας με αποτέλεσμα να τους συλλάβουν.

Από εκείνη την μέρα η Ρεκλείτου ανήκει στην μαύρη λίστα του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης. Η αξιοπρέπειά μας δεν μας αφήνει ποτέ να ξεχνάμε τους ρουφιάνους. Ας καταλάβει λοιπόν το συγκεκριμένο υποκείμενο ότι αυτό ήταν απλώς ένα μήνυμα. Ένα μήνυμα με αποδέκτη όλους τους μάρτυρες κατηγορίας των δικαστηρίων την Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς που θα σηκώσουν το δάκτυλο και θα «αναγνωρίσουν» τους «ενόχους». Ας μην ξεχνάνε ότι τουλάχιστον παλιά οι καταδότες φορούσαν κουκούλα ενώ τώρα έχουμε τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους.
Δεν είναι πολύς ο καιρός που άλλοι σύντροφοι έσπασαν στο ξύλο έναν άλλο μάρτυρα κατηγορίας της προηγούμενης δίκης της ΣΠΦ. Μιλάμε για τον ξυλοδαρμό του χαπάκια μπάτσου της αντιτρομοκρατικής Μουρδουκούτα στην Καλλιθέα. Επίσης πριν ενάμιση μήνα περίπου, καταστράφηκε στα Εξάρχεια το μαγαζί «το καφετί» ενός άλλου ρουφιάνου που είχε κάνει μύνηση και ζητούσε χρηματική αποζημίωση από φυλακισμένο σύντροφο της Συνομωσίας.
Κάθε αναγνώριση και κάθε καταδοτική μαρτυρία δεν θα λησμονείται.
Ας είμαστε ξεκάθαροι… Όσοι ρουφιάνοι, μπάτσοι, δικαστές και δεσμοφύλακες έχουν βλάψει ή προσβάλλει τους συντρόφους μας να ξέρουν ότι δεν θα ξεχαστούν όσος καιρός και να περάσει. Κάποια νύχτα θα δεχτούν την ανεπιθύμητη για αυτούς επίσκεψή μας με σφαίρες, με βόμβες, με σιδερογροθιές…
Τους τελευταίους μήνες γίνεται μια προσπάθεια από την πλευρά των μπάτσων και των media να πολεμήσουν το νέο αναρχικό αντάρτικο πόλης. Με αφορμή διάφορες συλλήψεις, μιλάνε για την εξάρθρωση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς. Ας γίνει αυτή η επίθεση άλλη μια διάψευση στις εκτιμήσεις τους. Όπως έχει ειπωθεί, η Συνωμοσία δεν είναι απλά μια οργάνωση αλλά μια ιδέα και οι ιδέες ούτε εξαρθρώνονται ούτε συλλαμβάνονται.
Αλώβητοι πυρήνες θα συνεχίσουν να πράττουν και να επιτίθονται ενάντια στο σάπιο σύστημα και την κοινωνία των υποταγμένων που το στηρίζει.
Η Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς είναι η λερναία ύδρα της νέας αναρχομηδενιστικής τάσης. Όσοι πυρήνες και να χαθούν στην μάχη, πάντοτε θα εμφανίζονται νέοι πυρήνες που θα ενισχύουν το δίκτυο της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας (FAI) – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο (IRF) και θα συνεχίζουν με πιο μεγάλο πάθος την χαρά της επίθεσης και της καταστροφής.
Γιατί γεννηθήκαμε για να πολεμάμε. Τίποτα άλλο δεν μας κάνει πιο ζωντανούς από αυτή τη ζωή της παρανομίας που επιλέξαμε.
Ο πόλεμος μαίνεται και είναι η ώρα να διαλέξει ο καθένας στρατόπεδο.
Αυτή μας την ενέργεια την αφιερώνουμε ολόψυχα στα φυλακισμένα αδέρφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς στον Παναγιώτη (καλή ανάρρωση σύντροφε), στον Γεράσιμο, στον Γιώργο, στον Χάρη, στον Χρήστο, στον Μιχάλη, στον Γιώργο, στον Δαμιανό, στην Όλγα και στον αναρχικό επαναστάτη Θεόφιλο. Μέχρι την αντάμωση αδέρφια.
Σε όλους τους πυρήνες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο (FAI/IRF) στην Ελλάδα, στον κόσμο και ιδιαίτερα στα αδέρφια μας στην Ινδονησία. Μηδενιστικούς χαιρετισμούς συντρόφια…
Στα συντρόφια της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς στην Ρωσία, στην Λευκορωσία, στο Μεξικό και την Ολλανδία.
Στους αναρχικούς της πράξης Alevedo και Nicola, (κατηγορούμενοι για τον πυρήνα ΟΛΓΑ-FAI) και στους ιταλούς αδερφούς και αδερφές μας που βρίσκονται αιχμάλωτοι στις Ιταλικές φυλακές.
Τέλος με ιδιαίτερη Εκτίμηση και Σεβασμό στα γνωστά και άγνωστα αδέρφια μας εδώ έξω, στους μοναχικούς λύκους που αποδυκνείουν ότι ο αναρχικός δεν φαίνεται από τα πόσα βιβλία έχει μάθει να παπαγαλίζει αλλά από τη συνέπεια των λόγων και των πράξεων του. Βαρεθήκαμε με τους «αναρχικούς» που είναι όλο λόγια και από πράξη τίποτα. Ή πράξε ή σκάσε…
Με ληστείες, εμπρησμούς, εκτελέσεις, βόμβες, πεσίματα σε φασίστες και μπάτσους θα μας βρίσκετε μπροστά σας…
«Δεν πρέπει να συνάπτουμε μάχη παρά μόνον όταν δεν έχουμε πλέον να ελπίζουμε σε τίποτα, εφόσον από τη φύση της η έκβαση μιας μάχης είναι αμφίβολη, αλλά από την στιγμή που η απόφαση έχει ληφθεί, οφείλουμε να νικήσουμε ή να πεθάνουμε» – Εγχειρίδιο Πολέμου.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎΜΕ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ 10, 100, 1000 ΠΥΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ…
ΖΗΤΩ Η ΑΤΥΠΗ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ (FAI/IRF)
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία – Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο.
Αλώβητος Πυρήνας Εκδίκησης.» (sic)

Newsorama.

Δέσμια ισχυρών επιχειρηματικών, τραπεζικών και εκδοτικών συμφερόντων παραμένει η χώρα και, αν αποφασίσουν, θα ρίξουν και την κυβέρνηση Σαμαρά, όπως έκαναν και με αυτή του Γ. Παπανδρέου, υποστήριξε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Απόστολος Κακλαμάνης, εξαπολύοντας, παράλληλα, δριμύτατη επίθεση εναντίον του υπουργού Οικονομικών, Γ. Στουρνάρα και του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλου. «Οι δύο αυτοί κύριοι βούλιαξαν την Εμπορική Τράπεζα. Θα σώσουν ολόκληρη την Ελλάδα;», ανέφερε χαρακτηριστικά 

Μιλώντας στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Κακλαμάνης τόνισε ότι δεν είναι ευχαριστημένος από το έργο της κυβέρνησης, «ιδιαίτερα από το οικονομικό επιτελείο». 

Και συνέχισε λέγοντας ότι «η χώρα – ακριβώς γιατί υπονομεύτηκε από την άνοιξη του 2010 η προσπάθεια να διασωθεί -παραμένει έκτοτε δέσμια των πιο ισχυρών συμφερόντων. Αυτά είναι τα συμφέροντα τραπεζιτών, των μεγάλων επιχειρηματιών, περιλαμβανομένων των επιχειρηματιών των μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων και των μεγάλων τηλεοπτικών μέσων. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί όταν αυτοί θα αποφασίσουν να τη ρίξουν. Αυτό έγινε με την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτό θα γίνει και με την κυβέρνηση Σαμαρά, αν πει αύριο ο Σαμαράς κύριε Στουρνάρα, κύριε Προβόπουλε τι προσφέρετε στον τόπο; Ότι προσφέρατε στην Εμπορική; Όπως είναι γνωστό και οι δύο αυτοί κύριοι βούλιαξαν την Εμπορική Τράπεζα. Θα σώσουν ολόκληρη την Ελλάδα;».

Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ακόμα ότι «υπάρχουν στρώματα που αυτή τουλάχιστον τη στιγμή δεν πεινούν. Είναι αυτοί που δεν ήταν στην πλατεία, γιατί στην πλατεία Συντάγματος ήταν οι πεινασμένοι, οι πραγματικά αγανακτισμένοι. Γιατί μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη ήταν δεξιά οι φασίστες και αριστερά με τις γαλάζιες σημαίες αυτοί τότε που με τη γραμμή της ΝΔ υπονόμευαν. Μην τα ξεχνάμε αυτά. Ο λαός πρέπει να καταλάβει ότι σε αυτή τη μάχη, που δίδεται τρία χρόνια, κάποιοι από την πρώτη στιγμή προσπάθησαν να πέτυχαν να υπονομεύσουν απέχοντας ή βάλλοντας και υπονομεύοντας καθαρά».

Τόνισε δε ότι «το ΠΑΣΟΚ πρέπει να προσδοκά και να προσβλέπει, μέσα από τον αγώνα του, να δικαιωθεί και να σωθεί η πατρίδα. Η άλλη επιλογή είναι να θέλεις να δικαιωθείς, αν καταστραφεί η πατρίδα». Διευκρίνισε, πάντως ότι «δεν αναφέρομαι στον ΣΥΡΙΖΑ».

Ο κ. Κακλαμάνης υπογράμμισε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πορευθεί «με τους απλούς ανθρώπους του μόχθου, τους ανθρώπους, που με τον ιδρώτα τους έτρωγαν και τρώνε το ψωμί τους. Όχι με τα διάφορα συμφέροντα, τα οποία λυμαίνονται τον τόπο και δυστυχώς αυτά επωφελήθηκαν και στη διάρκεια της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ διότι το κίνημά μας απλώθηκε πολύ, και αυτό διευκόλυνε, και από τους φεγγίτες και από τα παράθυρα, πολλοί να μπουν στις γραμμές μας. Τώρα αρκετοί λωποδύτες έχουν πάρει το δρόμο τους για την Κουμουνδούρου».

Ο κ. Κακλαμάνης άφησε, επίσης, αιχμές για την χρηματοδότηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορώντας τον και για «τραμπουκισμούς » στις εκλογές. «Και τα ίδια δείγματα δίνουν και από την δεξιά και τη λεγόμενη αριστερά και μέσα στη Βουλή. Δεν τολμάς να μιλήσεις, σε βρίζουν. Αυτή τη δημοκρατία ετοιμάζουν δεξιά και αριστερά για την επόμενη ημέρα του ελληνικού λαού», είπε χαρακτηριστικά.

Τέλος, εμφανίστηκε αρνητικός για το ενδεχόμενο μετεκλογικής συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με την Κουμουνδούρου.

Newsorama.