Αμερική, 1930. Ο Γιώργος Σταθάκης, ήταν ένας Έλληνας μετανάστης που ζούσε μόνιμα στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης και δούλευε ως σεφ, αλλά φαίνεται πως αυτό δεν του ήταν αρκετό.

Έψαχνε διακαώς ένα τρόπο για να βρεθεί στο επίκεντρο και να τραβήξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Έτσι μία ωραία μέρα πήρε την γενναία αλλά κάπως τολμηρή απόφαση να πέσει στους καταρράκτες του Νιαγάρα κλεισμένος μέσα σε ένα βαρέλι.

Μάλιστα στο εγχείρημά του δεν σκόπευε να είναι μόνος. Πήρε μαζί του και την αγαπημένη του χελώνα, την οποία αποκαλούσε «Sonny».

Η ιδέα ήταν σχετικά απλή. Θα έφτιαχνε ένα ειδικό βαρέλι, θα έμπαινε μέσα και θα έπεφτε στους καταρράκτες του Νιαγάρα.

Αυτό και μόνο το γεγονός ήταν ικανό να μαζέψει δημοσιογράφους αλλά και απλό κόσμο στο σημείο όπου θα λάμβανε χώρα. Άλλωστε οι καταρράκτες του Νιαγάρα προσέλκυαν εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο και ανάμεσά τους ήταν και αρκετοί κασκαντέρ και μάγοι που ήθελαν να αποδείξουν ότι μπορούν να ξεγελάσουν τον θάνατο αφήνοντας τα ορμητικά νερά του Νιαγάρα να τους παρασύρουν.

Κάποιοι τα κατάφεραν, άλλοι πάλι όχι. Την ίδια ιδέα είχε και ο Γιώργος Σταθάκης (George Stathakis) εκείνη την ημέρα.

Μάλιστα πίστευε πως με τα έσοδα που θα του αποκόμιζε μια τόσο ριψοκίνδυνη πτώση θα μπορούσε να εκδώσει ένα βιβλίο πάνω στις μεταφυσικές εμπειρίες.

Έτσι, στις 5 Ιουλίου του 1930 ο 46χρονος άνδρας πραγματοποιεί το παράτολμο εγχείρημα. Ήταν το γεγονός της ημέρας που έγινε θέμα μέχρι και στους New York Times.

Το βαρέλι και η πτώση

Με τη βοήθεια κάποιων φίλων του, κατάφερε να φτιάξει ένα ειδικό βαρέλι από ξύλο και ατσάλι και παρά τις προειδοποιήσεις των ειδικών πως ήταν πολύ μεγάλο και βαρύ -ζύγιζε σχεδόν έναν τόνο- αποφάσισε να προχωρήσει κανονικά στην πτώση.

Στο ιδιαίτερα ανθεκτικό βαρέλι, ο ίδιος θα δένονταν πάνω σε ένα ειδικό στρώμα ελατηρίων προς αποφυγή κραδασμών.

Επίσης, ενώ υπήρχε χώρος για επιπλέον φιάλες οξυγόνου, ο τολμηρός Κρητικός σεφ πήρε μόνο μία. Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα της εποχής, δεν είχε πρόβλημα να πεθάνει και να γίνει «θυσία» στην ομορφιά των καταρρακτών. Μπήκε, λοιπόν, μέσα, χαιρέτισε τους παρευρισκόμενους και οι βοηθοί του σφράγισαν το πορτάκι.

Μαζί του πήρε και το κατοικίδιό του, μια χελώνα με το όνομα Sonny, που, πάντα σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν 150 ετών.

Στις 2:30 το μεσημέρι του Σαββάτου, στις 5 Ιουλίου του 1930 το βαρέλι με τον Γιώργο Σταθάκη μέσα σε αυτό πέφτει στα ορμητικά νερά του Νιαγάρα. Πολύς κόσμος παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα αυτήν την κατάδυση περιμένοντας την επανεμφάνισή του μετά την πτώση.

Καθώς τα ορμητικά νερά παρασύρουν το αυτοσχέδιο πλεούμενο του Σταθάκη στο χείλος του καταρράκτη, η αγωνία κορυφώνεται. Η πτώση είναι σφοδρή και διαρκεί μόλις ελάχιστα δευτερόλεπτα, ωστόσο, με την προσγείωση του βαρελιού συμβαίνει κάτι τραγικό. Παγιδεύεται πίσω από τους καταρράκτες καθιστώντας αδύνατο για τους βοηθούς του να πλησιάσουν και να τον απεγκλωβίσουν.

Ο ίδιος επιζεί της πτώσης, όμως, δεν μπορεί να ανοίξει το πορτάκι για να βγει έξω. Η μάχη με το ατσάλι και το χοντρό ξύλο είναι άνιση. Οκτώ ώρες μετά ο Γιώργος Σταθάκης πεθαίνει από ασφυξία.

Στα τελευταία δευτερόλεπτα του βίντεο φαίνεται η στιγμή που ο κόσμος ανοίγει το βαρέλι απεγκλωβίζοντας τη χελώνα που επιβίωσε. Ωστόσο, το σημείο που ανακαλύπτουν το σώμα του 46χρονου έχει κοπεί.

Σε ένα άλλο βίντεο ενός χρήστη του YouTube φαίνεται το εσωτερικό του βαρελιού που πλέον αποτελεί μέρος της έκθεσης Niagara Daredevil Exhibit. Οι γρατσουνιές στα τοιχώματα μαρτυρούν τη μάχη που έδωσε με τον θάνατο.

Το άδοξο τέλος από ασφυξία

Ο Σταθάκης βρέθηκε, αλλά ήταν νεκρός από ασφυξία. Η χελώνα του όμως παρέμενε ζωντανή.

Μία από τις βίδες της καταπακτής είχε χαλαρώσει, νερό είχε μπει στο βαρέλι, αλλά ο Σταθάκης είχε ήδη πνιγεί από την έλλειψη οξυγόνου και λόγω των ωρών που είχε μείνει μέσα στο βαρέλι.

Ένας εργαζόμενος στην βαρελοποιία «Buffalo», που είχε κατασκευάσει το βαρέλι είπε αργότερα στους δημοσιογράφους ότι προσπάθησαν να τον πείσουν να πάρει και άλλη μία φιάλη οξυγόνου αλλά ο ίδιος είπε πως ήταν μία ήταν αρκετή για τρεις ώρες.

«…Εάν δεν βγω σε τρεις ώρες τότε δεν θα υπάρχει λόγος να συνεχίσω να ζω έτσι κι αλλιώς» φαίνεται να είπε σύμφωνα με δημοσιεύματα.

Λέγεται ότι ο Γιώργος Σταθάκης είχε -νωρίτερα- προφητεύσει το θάνατό του και είχε γράψει σε τοπική εφημερίδα ότι «ήταν έτοιμος να γίνει θυσία στο Νιαγάρα».

Περιέγραφε ένα κείμενο που είχε διαβάσει νέος και τέλειωνε λέγοντας: «Θεοί του Νιαγάρα να είστε προετοιμασμένοι στις 5 Ιουλίου να λάβετε τον πιστό σας ακόλουθο και λάτρη της ομορφιάς και του μυστηρίου σας. Και εάν με κρατήσετε αιχμάλωτο αιώνια δεχθείτε στην θυσία μου με την ελπίδα οι θεϊκές νύμφες να ραντίσουν τον τάφο μου με λουλούδια από τον κήπο του παλατιού σας».

Αξίζει να σημειωθεί ότι μία γυναίκα, η Αμερικανίδα δασκάλα Annie Edson Taylor ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έπεσε με τους καταρράκτες με βαρέλι και επέζησε.

Το εγχείρημα πραγματοποιήθηκε στις 24 Οκτωβρίου του 1901 σε ηλικία 63 ετών.

ellada

Newsorama.

ΚΡΙΟΣ (21/3 – 19/4)
Ε, Κριέ; Κατάλαβα… Δεν θες να σου μιλάμε και πολύ σήμερα. Εντάξει. Αφοσιώσου στις σκέψεις σου καθώς εκτελείς τη συνηθισμένη σου ρουτίνα κι αν χρειαστείς τίποτα ξέρεις που θα βρεις τον αστρολόγο σου…
ΤΑΥΡΟΣ (20/4 – 20/5)
Οι φίλοι μας έχουν τη δύναμη να μας πληγώσουν γιατί είναι πολύ σημαντικοί στη ζωή μας. Σαν Ταύρος μπορείς να το αντέξεις αυτό. Όμως να βλέπεις ένα φίλο/μια φίλη πληγωμένο/η, σε θλίψη, ή εγκλωβισμένο/η και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα, σε εξοργίζει. Μερικές φορές μια αγκαλιά αρκεί… Μην την τσιγκουνευτείς.
ΔΙΔΥΜΟΙ (21/5 – 21/6)
Αυτές τις μέρες θα νιώθεις ίσως να τσαντίζεσαι πιο εύκολα. Γιατί; Απλώς γιατί σʼ έχει κουράσει να βλέπεις φίλους και συνεργάτες να κινούνται γύρω σου πιο αργά και από κουτσή χελώνα σε κακοτράχαλη ανηφόρα. Και θες να ουρλιάξεις: «Ξυπνάτε ρε! Μας πήρε ο ύπνος!!»
ΚΑΡΚΙΝΟΣ (22/6 – 22/7)
Ώρα 10.30 πμ: Η ζωή είναι όμορφη! Ώρα 2.30μμ: Η ζωή είναι κουραστική. Ώρα 8.00μμ: Η ζωή είναι γεμάτη διλλήματα! Ώρα 2 τα ξημερώματα: Η ζωή είναι συναρπαστική. Ώρα 4 τα ξημερώματα: Η ζωή είναι πονοκέφαλος (ναι, μιλάει ακόμη το αλκοόλ). (Σκέψεις μιας μέρας από το προσωπικό ημερολόγιο Καρκίνου, που αποδεικνύει πόσο σταθερές απόψεις έχει για τη ζωή).
ΛΕΩΝ (23/7 – 22/8)
Καλέ μου/Καλή μου Λέοντα! Μήπως έχεις σκεφτεί πως το επόμενο λιμάνι ίσως είναι πιο όμορφο από αυτό που περιμένεις κάτι μήνες να μπεις; Άσε που δεν θα σε έχει και στην αναμονή ο λιμενοφύλακας… Ναι, για τα eρωτικά σου μιλάω! Για σκέψου το σοβαρά!
ΠΑΡΘΕΝΟΣ (23/8 – 22/9)
Σε καταλαβαίνω Παρθένε όταν λες πως δεν θες πια θυελλώδεις σχέσεις που καταλήγουν σε ένα απόλυτο πουθενά και λόγια παχιά για αιώνιες αγάπες. Θέλεις έναν άνθρωπο που για αρχή θα πιστεύει στις δυνατότητες σου και δεν θα κρίνει τις επιλογές σου. Και κάποιες φορές τσαντίζεσαι τόσο πολύ που δεν εμφανίζεται ή που δεν μπορείς να τον/την κερδίσεις πίσω.
ΖΥΓΟΣ (23/9 – 23/10)
Είναι από αυτές τις μέρες που σε πιάνει κρίση αυτοπεποίθησης. Ότι δημιουργείς, ο τρόπος που εργάζεσαι, τα αποτελέσματα της δουλειάς σου, σ’ όλα νομίζεις πως υστερείς και έχεις αποτύχει. Μην αυτοτιμωρείσαι και μη περιχαρακώνεσαι γιατί είσαι ικανός/η με το μυαλό σου να καταστρέψεις τη ζωή σου!
ΣΚΟΡΠΙΟΣ (24/10 – 21/11)
Εντάξει δεν είναι και το πιο συνηθισμένο να μπαίνεις σε αγαπησιάρικη φάση αλλά αφού υπάρχουν κι αυτές οι μέρες, γιατί να μην τις εκμεταλλευτείς; Αν είσαι σε σχέση ξέρουμε με ποιον/α θα είσαι, αλλά αν δεν είσαι υπάρχουν, τόσα ενδιαφέροντα πράγματα να κάνεις: κέρνα καφέ τον/την κολλητό/ή σου, κάνε δωράκια στα παιδιά σου/ανιψάκια σου/βαφτιστήρια σου! Γίνε η αιτία να χαμογελάσουν μερικοί άνθρωποι γύρω σου!
ΤΟΞΟΤΗΣ (22/11 – 21/12)
Μακάρι να μπορούσε κάποιος να εξηγήσει τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στην ψυχή ενός/μιας Τοξότη. Μακάρι να αποδιδόταν με λόγια αυτό το κράμα ελευθερίας – προσδοκίας – απογοήτευσης που εναλλάσσονται σε όλα τα γεγονότα και τις σχέσεις της ζωής σου. Δεν είσαι άπιστος/η, δεν είσαι κακός/ή, απλά αναζητάς μια ένωση πέρα από τον έρωτα. Ζητάς το απόλυτο. Γι’ αυτό και όταν είσαι μόνος/η, νιώθεις σαν τον πιο μοναχικό άνθρωπο στο σύμπαν.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ (22/12 – 19/1)
Αφού δεν το έχεις που δεν το έχει σήμερα με τη σκέψη και τη συγκέντρωση, γιατί δεν δίνεις στον εαυτό σου το ελευθέρας να αφεθεί μετά τη δουλειά σε προτάσεις, τυχαίες παρέες και απολαύσεις που τόσο σου έχουν λείψει; Έλα… Έλα… Μπορείς…
ΥΔΡΟΧΟΟΣ (20/1 – 18/2)
Άλλοι πορεύονται σε αυτή τη ζωή προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, μαζεύοντας χρήματα, χτίζοντας περιουσίες. Άλλοι όμως, όπως και του λόγου σου, πορεύονται προσπαθώντας να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση, διαμορφώνοντας απόψεις και υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά τους. Μην ξεχνάς να διατυμπανίζεις αυτά που σε κάνουν να νιώθεις καλά για εσένα σε κάθε ευκαιρία! Είναι σπάνια χαρίσματα για να τα τσαλαπατάς για τον οποιοδήποτε (σύντροφο, γονέα, φίλο).
ΙΧΘΥΕΣ (19/2 – 20/3)
Ιχθύ, ξεκινάμε από τα βασικά σήμερα! 1) Δεν αφήνεις λέξη να πέσει χάμω (ειδικά αν αυτή κατακρίνει εμμέσως τη δουλειά σου ή τις προσωπικές σου επιλογές). 2) Δεν κάνεις χάρες, δουλειές άλλων, ούτε το παίζεις ψυχαναλυτής του οποιουδήποτε (είτε λέγεται γονιός, είτε σύντροφος, είτε εργοδότης). 3) Ποιος/α είπαμε ψάχνει μια ευκαιρία να σε δει privé και του/της αρνείσαι πεισματικά; Για δώσε πράσινο φως σύντομα….

Καλημέρα!

Πηγή: faysbook.gr

zwdia,imerisia,provlepsi

Newsorama.

Πολύ δύσκολη η σημερινή μέρα για όσους επέλεξαν να ξεκινήσουν το ταξίδι της άδειάς τους ή να αναζητήσουν την δροσιά στις κοντινές παραλίες της Χαλκιδικής. Αυτή τη στιγμή στον δρόμο για Χαλκιδική επικρατεί κομφούζιο με τα αυτοκίνητα να κινούνται σε εξαιρετικά χαμηλές ταχύτητες ενώ σε κάποια σημεία παραμένουν και ακινητοποιημένα ανά χρονικά διαστήματα. 

Συγκεκριμένα από την γέφυρα του Praktiker (οδός Μαρίνου Αντύπα) μέχρι και το ύψος του Νέου Ρυσίου τα αυτοκίνητα κινούνται με ρυθμούς χελώνας και συνιστάται ιδιαίτερη προσοχή και υπομονή στους οδηγούς. 

Τέλος προβλήματα παρουσιάζονται και στο φανάρι της Σίνδου, στον κόμβο της εξωτερικής περιφερειακής, λόγω των έργων που πραγματοποιούνται στο σημείο.

typosthes.gr-topika

Newsorama.

Όλα έγιναν στην περιοχή του Κατάκολου και συγκεκριμένα στο Ντόζη – Δείτε τις εικόνες από το σημείο…

Άλλη μια νεκρή χελώνα caretta – carreta ξέβρασε η θάλασσα στην περιοχή του Κατακόλου και συγκεκριμένα στο Ντόζη. Ήταν φανερός ο τρόπος που βρήκε το θάνατό, αφού ήταν μπλεγμένη σε δίχτυα κάποιου ψαρά, τα οποία δεν μπόρεσε να αποφύγει.

Κάθε χρόνο δεκάδες θαλάσσιες χελώνες καταλήγουν νεκρές στην ακτή, ενώ είναι λίγες εκείνες που διασώζονται από εθελοντές που τις έχουν εντοπίσει τραυματισμένες κάπου στην ακτή κατά μήκος του Κυπαρισσιακού κόλπου.

: ilialive.gr

paraxena

Newsorama.

Τα θαλάσσια χελωνάκια ενδεχομένως να μην «ταξιδεύουν» στο θαλάσσιο ρεύμα που πίστευαν οι ερευνητές μέχρι σήμερα.

Δορυφορική παρακολούθηση έδειξε ότι τελικά βγαίνουν από το μεγάλο ρεύμα στο οποίο μπαίνουν μόλις αφήσουν την ξηρά και «αποβιβάζονται» καθ” οδόν ακολουθώντας την πορεία φυκών στο νερό, τα οποία τους προσφέρουν τροφή, ζεστασιά και προστασία.

Τα πρώτα χρόνια στη ζωή μιας θαλάσσιας χελώνας, θεωρούνται από τους ειδικούς ως «χαμένα».

Αυτό συμβαίνει γιατί αμέσως μετά την εκκόλαψή τους στα ανατολικά παράλια των ΗΠΑ, τα μικροσκοπικά χελωνάκια μπαίνουν στο νερό και ξαναβγαίνουν μετά το πέρας αρκετών ετών.

Για αρκετά είδη, κάτι τέτοιο ξεκινάει όταν τα μικρά έχουν μέγεθος μικρότερο της παλάμης. Μέχρι την επιστροφή τους στα «πάτρια» εδάφη, τα χελωνάκια θα έχουν αναπτυχθεί αρκετά αγγίζοντας τα 45 εκ. σε μήκος.

«Είναι σαν να εξαφανίζονται από τα ραντάρ μας για κάποια χρόνια» εξηγεί η θαλάσσια βιολόγος από το Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριδας και ερευνήτρια στη μελέτη δρ Κέιτ Μάνσφιλντ.

Προηγούμενη μελέτη των ειδικών είχε δείξει ότι τα χελωνάκια γεννιούνται με μια εσωτερική μαγνητική «πυξίδα» η οποία τα καθοδηγεί κατά την μετανάστευσή τους.

Ωκεάνια παρακολούθηση

Εδώ και χρόνια, με τη βοήθεια ειδικής σήμανσης, οι ερευνητές παρακολουθούν την πορεία των θαλάσσιων χελώνων, συλλέγοντας πολύτιμες πληροφορίες γύρω από τη θεσιθεσία τους, το βάθος στο οποίο κολυμπούν και τη θερμοκρασία που επικρατεί στο σημείο όπου βρίσκονται κάθε φορά.

Τα χελωνάκια ωστόσο, είναι υπερβολικά μικρά και ελαφριά για την επιτυχή τοποθέτηση ενός ηλεκτρονικού «φορτίου» επάνω τους.

«Τεχνολογικές εξελίξεις ωστόσο κατέστησαν εφικτό κάτι τέτοιο» αναφέρει η δρ Μάνσφιλντ. «Οι νέες συσκευές σήμανσης είναι μικρότερες σε μέγεθος και αντλούν ενέργεια από τον ήλιο, γεγονός που σημαίνει ότι δεν χρειάζονται βαριές μπαταρίες.

Μπορεί να είναι μεγάλες για την τοποθέτησή τους σε νεογέννητα χελωνάκια, μπορούν όμως να τοποθετηθούν σε νεαρές χελώνες».

«Λιποτάκτες» του αλμυρού νερού

Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι επιστήμονες προχώρησαν στη σήμανση 17 χελώνων καρέτα-καρέτα ηλικίας 3,5-9 μηνών και μεγέθους 11-18 εκ. Στη συνέχεια, τις απελευθέρωσαν στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Οι ερευνητές πίστευαν μέχρι τώρα, ότι τα χελωνάκια που γεννιούνται στα ανατολικά παράλια των ΗΠΑ μπαίνουν στο Ρεύμα του Κόλπου το οποίο τα μεταφέρει βόρεια, στο κυκλοτερές ρεύμα του Βορείου Ατλαντικού.

Το συγκεκριμένο σύστημα ρευμάτων περνάει από τις Αζόρες στα παράλια της Δυτικής Ευρώπης και στην ακτογραμμή της Αφρικής, για να καταλήξει και πάλι στα δυτικά παράλια των ΗΠΑ.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the Royal Society B», πολλές φορές τα χελωνάκια δεν ακολουθούν το πλήρες… δρομολόγιο.

Οι παρακολουθήσεις τους έδειξαν ότι ενώ συνεχίζουν να κινούνται με τη φορά των δεικτών του ρολογιού, τελικά καταλήγουν να ακολουθούν τα δικά τους θαλάσσια μονοπάτια.

Πολλά χελωνάκια μάλιστα φάνηκε να βγαίνουν από το κυκλοτερές ρεύμα και να μπαίνουν στα ήρεμα νερά της θάλασσας των Σαργασσών, η οποία πήρε την ονομασία της από τα φύκη του γένους σάργασσο που επιπλέουν στη συγκεκριμένη περιοχή.

Mε τη βοήθεια της ηλεκτρονικής σήμανσης οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα χελωνάκια περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους κάνοντας «ηλιοθεραπεία», στην επιφάνεια της θάλασσας.

Οι μετρήσεις της θερμοκρασίας του νερού στο σημείο όπου βρίσκονταν ήταν κατά αρκετούς βαθμούς υψηλότερη από ό,τι περίμεναν οι ειδικοί.

Περαιτέρω επεξεργασία των δεδομένων αποκάλυψε ότι το καφέ τους καβούκι σε συνδυασμό με τα καφέ φύκη που επέπλεαν στην περιοχή βοηθούσε τα χελωνάκια να διατηρούν την υψηλή τους θερμοκρασία.

Newsorama.

«Στη γη της ουτοπίας». Έτσι χαρακτήρισε το Δέλτα του Έβρου ο Αριστοφάνης. Ο πιο πετυχημένος χαρακτηρισμός που δόθηκε ποτέ. Και πολύ επίκαιρος σήμερα.

Καλύβες στο Δέλτα του Έβρου. Φυσικό δεν είναι; Εκεί ζουν και δουλεύουν 300 άνθρωποι. 300 οικογένειες ορθόδοξων Χριστιανών Ελλήνων. Με 40 βαθμούς το καλοκαίρι, με -24 το χειμώνα.

Εκεί

βόσκουν 3-4.000 γελάδια και άλλα τόσα πρόβατα όλο τον χρόνο. Μόνο εκεί βρίσκουν τροφή.

Εκεί ο καιρός δεν αστειεύεται. Έχει αέρα που ξεπερνά τα 10 μποφόρ, απίστευτες βροχές, καταιγίδες με κεραυνούς.

Φοβερές φουρτούνες και απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες. Παγώνουν οι λίμνες και τα κανάλια μέσα σε δύο ώρες. Μένουμε αποκλεισμένοι με τις βδομάδες σ’αυτές τις καλύβες. Μας κλείνει ο πάγος και τα οργισμένα νερά. Τι θέλετε να γίνει; Να ψοφάμε σαν τα σκυλιά μέσα στις βάρκες; Έχει σηκώσει κάποιος από σας παραγάδι με -5; Μπορείτε να φανταστείτε πόσο βρέχεται κάποιος όταν σηκώνει δίχτυα με 5, όχι παραπάνω, μποφόρ; Ξέρετε πόσο γρήγορα παγώνει κάποιος μουσκεμένος στους 0, όχι παρακάτω, βαθμούς; Ξέρετε πως είναι να μη βγαίνει το κοκαλωμένο ρούχο απ’το κορμί σου; Ξέρετε πως είναι μαζί με τον αέρα ν’ανασαίνεις και κουνούπια; Όχι, δεν ξέρετε. Ούτε εσείς, ούτε οι άσχετοι «διαχειριστές» που μας φορτώσατε.

Ούτε να φανταστείτε μπορείτε. Γιατί εκτός από γνώση δεν έχετε ούτε φαντασία. Έχετε μόνο νόμους. Και πάνω σ’αυτούς τους νόμους πατούν τα golden boys της μοδάτης πλην προσοδοφόρου οικολογίας και των χρυσοφόρων ΜΚΟ που τους στηρίζουν, τους οργανώνουν, τους σπρώχνουν στην προδοσία.

Είναι φόβιο πράγμα ο βάλτος αν δεν τον ξέρεις. Και τον φοβάσαι πιο πολύ όταν τον γνωρίσεις πραγματικά. Τον γνωρίζεις, δεν τον μαθαίνεις. Κανείς ποτέ δεν τον έμαθε.

Εξ αιτίας αυτών των καιρικών συνθηκών, εμείς οι «καταπατητές» χάσαμε και ανθρώπους και ζώα. Χάσαμε όμως και την υπομονή μας. Και σήμερα τελειώνει αυτή η ιστορία. Δεν δεχόμαστε πιά λόγια και υποσχέσεις, ούτε υπεκφυγές και στριφογυρίσματα. ΚΑΝΕΙΣ, όποιος κι αν είναι κι όσο ψηλά κι αν βρίσκεται δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στον αγώνα μας μόνος του. Όλοι μαζί θα παλέψουμε για τον τόπο μας. Όποιος δεν συστρατευθεί μαζί μας, όποιος δεν συνυπογράψει, όποιος δεν αποδείξει τη φιλία του ξεχνώντας το προσωπικό και πολιτικό κόστος ή όφελος, ένα πράγμα μόνο μπορεί να είναι για ‘μας: ΕΧΘΡΟΣ. Τέρμα τα λόγια και οι υπεκφυγές. Έργα θέλουμε. Με σφραγίδες και υπογραφές. Από τ’άλλα χορτάσαμε και κάθε τρείς και λίγο κατηγορούμενοι, βαρεθήκαμε πιά.

Βασικό άρθρο του συντάγματος είναι η ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.

Γιατί δεν στέλνουν πρόστιμα και αποφάσεις κατεδάφισης στα βουνά και τις παραλίες όλης της χώρας; Δρόμοι ολόκληροι, συνοικίες ολόκληρες είναι αυθαίρετα στη Θράκη. Εκεί είναι άλλο κράτος ή υπάρχουν άλλοι νόμοι;

Στο μέλλον εμείς ονομαστικά και ανοιχτά θα στηρίζουμε όποιον μας στήριξε. Θα είμαστε ενάντιοι σε όποιον μας έβλαψε. Σύντομα κάποιοι θα αναγκαστούν να λογοδοτήσουν.

Όλοι, θεσμικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες, μας λέτε πως έχουμε δίκιο, πως δεν πρέπει να πειραχτούν οι καλύβες στο Δέλτα. ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΟ! Τέρμα τα εύκολα λόγια. Τους πολιτικούς σας στείλαμε εκεί που είστε όχι για να υπηρετήσετε κομματικές πειθαρχίες, όχι για να υποστηρίξετε άλλα συμφέροντα, εκτός απ’τα συμφέροντα του λαού σας. Αν δεν μπορείτε παραιτηθείτε. Αν δεν τολμάτε φύγετε. Κουραστήκαμε. Εξοργιστήκαμε.

Γιατί μας υποσχέθηκαν με παχιές κουβέντες

Γιατί μας εξαπάτησαν με δήθεν συνέδρια, ημερίδες, μελέτες για την ανάπτυξη του τόπου.

Γιατί κάποιοι κονόμησαν μέσα απ’αυτά σε βάρος δικό μας και της πατρίδας μας.

Γιατί μας χρησιμοποίησαν πολιτικά για την ψήφο μας.

Γιατί δεν μας έδωσαν άλλη προοπτική από το να βόσκουμε γελάδια και πρόβατα, να ψαρεύουμε, να κυνηγάμε, να παλεύουμε με τα στοιχεία και τα στοιχειά της φύσης, που μ’όλα αυτά την λατρεύουμε αφού είναι ο τόπος μας και δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας μακριά της. Που δεν θέλουμε να φανταστούμε τη ζωή μας μακριά της.

Γιατί μας στείλανε στα ποινικά δικαστήρια κι αθωωθήκαμε αλλά η πολεοδομία ακόμη μας στέλνει πρόστιμα.

Γιατί μας υποσχεθήκανε πως στο διοικητικό πρόβλημα θα δοθεί πολιτική λύση κι ύστερα μας ξεχάσανε κι εμάς και το πρόβλημά μας.

Γιατί πιστεύουμε πως η σπουδή με την οποία επιχειρούν να μας απομακρύνουν από το χώρο δεν έχει να κάνει με το γεγονός πως είμαστε παράνομοι αφού δεν έχουμε τίτλους ιδιοκτησίας για τις καλύβες μας αλλά επειδή δεν έχουμε τίτλους ιδιοκτησίας ώστε να αγοράσουν την ιδιοκτησία μας οι μόνοι αγοραστές γης στη Θράκη. Θαρρείς κι αν είχαμε θα την πουλούσαμε. Ή μήπως κάποιοι έχουν ήδη εισπράξει γι’αυτή τη γη κι ο πελάτης βιάζεται…

Κάποτε το δίκιο σε πνίγει, η κοροϊδία σου γυρίζει τα μυαλά και τότε κάνεις το αδιανόητο αυτονόητο. ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΟΥ. Παίρνεις τ’όπλο και υπερασπίζεσαι το σπίτι σου. Δεν είμαστε εγκληματίες, εσείς προσπαθήτε να μας κάνετε.

Και που είναι το έγκλημα;

ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΑΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ ΛΕΕΙ. Μα πατρώα μας γη είναι. Για αυτήν πολέμησαν τους κατακτητές και ξεσήκωσαν επαναστάσεις οι προγόνοι μας. Δεν την καταπάτησαν την γη αυτή. ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ. Έχυσαν το αίμα τους γι’αυτή. Τους έταξαν λαγούς με πετραχήλια, τότε. Σήμερα στέλνουν τα εγγόνια τους στα δικαστήρια.

Πλωτά του στρατού κουβαλούσαν τα υλικά για το χτίσιμό τους, τότε. Χωροφύλακες (η Χωροφυλακή φυλούσε τα σύνορα παλιά) βοηθούσαν τους παππούδες μας να στήσουν τα καλύβια τους, τότε.

Σήμερα οι αστυνομικοί μπαίνουν με αλεξίσφαιρα γιλέκα και αυτόματα στα χέρια, θαρρείς και πηγαίνουν σε λημέρι ληστών και θυροκολλούν διαταγές κατεδάφισης. Δεν το θέλουν και μας το λένε ανοιχτά. Ξέρουν πως είναι λάθος, μα είναι η δουλειά τους να εκτελούν τις εντολές που παίρνουν. Να εφαρμόζουν το νόμο…

Οι πρώτες καλύβες φτιάχτηκαν στον κυρίως Έβρο, την Παλιομάριτσα. Στην άκρη – άκρη. Ακριβώς πάνω στα σύνορα.

Μας λέγανε τότε οι αρμόδιοι πως πρέπει να είναι πολλές και σε πολλά σημεία. Να’χει ζωή παντού. Τι άλλαξε από τότε; Οι Τούρκοι πάντως όχι. Και τώρα, όπως και τότε, σύνορο που δεν πατάς το χάνεις.

Νύχτα Πασχαλιάς μπήκαν οι Τούρκοι και τις έκαψαν τις πρώτες καλύβες. Γιατί άραγε; Τις ξαναφτιάξαμε στην Ευθυγράμμιση, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πίσω, για να μην μας τις ξανακαταστρέψουν οι Τούρκοι. Και σήμερα θέλουν να τις γκρεμίσουν οι «Έλληνες». Γιατί άραγε;

Χρώματα μας έδινε ο στρατός, να τις βάφουμε παραλλαγής, να νομίζουν οι απέναντι πως είναι στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Μας φέρνανε τεράστιες Ελληνικές σημαίες να αναρτήσουμε, να τονίζεται η Ελληνικότητα του τόπου. Η αστυνομία, η υπηρεσία πληροφοριών, ο στρατός, οι συνοριοφύλακες και κάθε λογής άλλη κρατική υπηρεσία τις χρησιμοποίησαν και τις χρησιμοποιούν αυτές τις καλύβες και τους κατοίκους τους. Εμείς πηγαίνουμε τη μηχανή του κράτους σας στην άκρη του κράτους. Είναι ιδιαίτερο το μέρος, δυσπρόσιτο, άγριο, επικίνδυνο για κάποιον που δεν ξέρει.

Εμείς εντοπίζουμε πρώτοι τις συχνές – πυκνές απόπειρες των απέναντι να πατήσουν πόδι στον τόπο. Εμείς σας ειδοποιούμε. Ρωτήστε τις υπηρεσίες σας να σας πουν.

Οποιαδήποτε περιβαλλοντική καταστροφή εμείς την αντιλαμβανόμαστε πρώτοι. Και τις περισσότερες φορές μόνοι μας το διαχειριζόμαστε, μόνοι μας δίνουμε λύση, χωρίς επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις που κατά εκατομμύρια παίρνουν οι «επίσημοι διαχειριστές» που μας στείλατε και που «σώζουν» το περιβάλλον μέσα από τα γραφεία και τους υπολογιστές τους αλλά λάσπη το σκαρπίνι τους δεν πάτησε…

Ρωτήστε τους άρχοντες του Έβρου να σας πουν. Τότε που σκοτώσανε τα ζώα του Δέλτα, λόγω του αφθώδους πυρετού, σε μία μέρα, αψηφώντας τον κίνδυνο της ασθένειας, οι Τούρκοι πέρασαν τα κοπάδια τους στην από ‘δώ πλευρά του ποταμού. Αυτοί οι κτηνοτρόφοι, που σήμερα κυνηγάτε, χωρίς να έχουν κανένα προσωπικό όφελος, μιας και δεν είχαν πια ζώα, αυτοί οι ήρωες κτηνοτρόφοι του δέλτα, έτρεξαν και έδιωξαν τα κοπάδια – καταπατητές πίσω. Αυτοί οι κυνηγοί, που σήμερα με ευκολία χαρακτηρίζετε «φονιάδες» στάθηκαν με τα λιανοντούφεκα απέναντι στα πολυβόλα των Τούρκικων περιπόλων που είχανε –τυχαία- πυκνώσει κείνες τις μέρες. Όχι για να γλυτώσουν τον κυνηγότοπο, δεν παίζει κανείς τη ζωή του για να σώσει το χόμπι του. Για να γλυτώσουνε το χώμα της πατρίδας τους το κάνανε. Μα που να καταλάβετε την αξία αυτού του χώματος, αυτής της μαύρης λάσπης εσείς. Εσείς πατάτε μόνο άσφαλτο.

Δε ζητήσαμε ποτέ κανενός είδους ανταμοιβή. Το θεωρούσαμε καθήκον μας. Και οι άνθρωποι που ζουν στα σύνορα ξέρουν από καθήκον, αντίθετα απ’αυτούς που ψηφίζουν, ερμηνεύουν, εκμεταλλεύονται ή εφαρμόζουν το νόμο κατά τα πρόσκαιρα συμφέροντα που υπηρετούν ή σύμφωνα με τη συγκυρία που βολεύει τα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω τους.

Δεν διεκδικήσαμε ποτέ την κυριότητα της γης. Δε ζητήσαμε τίτλους. Η γη είναι της Πατρίδας μας. Κι εμείς ξέρουμε να πεθαίνουμε για το συμφέρον της Πατρίδας μας, αντίθετα από άλλους που είναι έτοιμοι να χαρίσουν 90.000 στρέμματα Ελληνικής γης στους Τούρκους προωθώντας τα δικά τους, τα προσωπικά τους θολά συμφέροντα. Την ησυχία μας γυρέψαμε μόνο. Και, παρά τις υποσχέσεις όλων σας, ούτε αυτήν μπορούμε να έχουμε.

Ότι μας ζήτησε η Πατρίδα μας το δώσαμε. Τα όπλα που μας δώσατε σαν εθνοφύλακες τα πήραμε. Αγκαλιά τους κοιμόμαστε. Στα 40, στα 50, στα 60 χρόνια μας φαντάροι είμαστε. Εσείς ερχόσαστε για 6 μήνες στον Έβρο κι οι μανάδες σας μαλλιοτραβιούνται. Τα φυλάμε τα σύνορά σας, όπως μας ζητήσατε. Δεν δικαιούμαστε ένα καλύβι; Κάποτε οι έλληνες δίνανε γη στους ακρίτες για να φυλούν τα σύνορα. Σήμερα εμείς δεν δικαιούμαστε μια λαμαρίνα πάνω απ’το κεφάλι και το βιός μας;

Μας χειροκροτήσατε πολύ όμως, παράπονο δεν έχουμε. Όλοι μας χειροκροτήσατε! Βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργοί, στρατηγοί και αρχιστράτηγοι, πρόεδροι της Δημοκρατίας και Αρχιεπίσκοποι, όσοι περάσατε από δω, μας αγκαλιάσατε, μας χτυπήσατε στην πλάτη. Μας ευχαριστήσατε. Μας παινέψατε. Μας είπατε πως είμαστε οι σύγχρονοι ακρίτες, πως φυλάμε Θερμοπύλες. Προκεχωρημένα φυλάκια τις είχατε ονομάσει τις καλύβες μας.

Πως και γιατί απ’τη μια μέρα στην άλλη γίναμε καταπατητές, παράνομοι, διωκόμενοι; Μας υποσχεθήκατε πως θα μας πριμοδοτήσετε για να μείνουμε εδώ. Τώρα μας επιβάλλετε πρόστιμα. Τι άλλαξε; Πότε εφαρμοζότανε σωστά ο νόμος; Πριν 10 χρόνια ή σήμερα;

ΑΠΟΖΗΤΗΣΑΜΕ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ; Μήπως κτίσαμε ενοικιαζόμενα δωμάτια ή Ξενοδοχεία ή μήπως ταβέρνες και αναψυκτήρια; Ένα κτίσμα του Δασαρχείου υπήρχε, που είχε παραχωρηθεί στο Δήμο και λειτουργούσε σαν αναψυκτήριο κι αυτό μας το πήρατε πίσω. Σ’άλλες μεριές της χώρας μας, γύρω από κάτι τεχνητά, μια σταλιά, λιμνάκια έχουν στηθεί δεκάδες ταβέρνες και εστιατόρια. Προκόβουν οι τοπικές κοινωνίες, βγάζουν μεροκάματο οι ντόπιοι, δημιουργούνται θέσεις εργασίας, μένουν τα παιδιά στα σπίτια τους, αναπτύσσεται ο τόπος. Εδώ δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ένα. Οι τουρίστες που κατά χιλιάδες επισκέπτονται το χώρο, παρά τα 23 χιλιόμετρα χωματόδρομου, γεμάτου σκόνη και λακκούβες που πρέπει να διανύσουν για να φτάσουν εδώ, δεν έχουν μια τουαλέτα, ένα χώρο να πάρουν ένα αναψυκτικό, να πιούν ένα ποτήρι κρασί. Καταλιακού κάθονται -όσοι αντέχουν και κάθονται- και περιμένουν τη βάρκα που θα τους κάνει την ομορφότερη και μεγαλύτερη οικοτουριστική περιήγηση που υπάρχει στην Ελλάδα.

Τα τουριστικά λεωφορεία δεν μπαίνουν. Παθαίνουν ζημιά οι ανθρώποι στον παλιόδρομο. Για ποια τουριστική ανάπτυξη μιλάτε;

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΔΕΙΑ οι καλύβες μας, λέει. Μα γιατί να βγάλουν; Κοινωφελείς υπηρεσίες παρέχουν.

Αποκλείσαμε την χρήση τους από κάποιους; Όχι βέβαια. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Όποιος βρεθεί στην ανάγκη ντόπιος ή ξένος μπορεί να μπει για να σωθεί. ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΕΣ.

Έχουν μήπως οικοδομική άδεια τα στάδια, τα στρατόπεδα, οι φυλακές, τα φυλάκια, τα σχολειά; Αν θέλετε το ψάχνουμε.

Και ρωτήστε τις υπηρεσίες σας να μάθετε. Αν υπήρχε μια καλύβα στην περιοχή «αχλάδι» θα ήταν Ελληνικό το μέρος σήμερα. Αν υπήρχε μια καλύβα στο τρίγωνο του Μελισσοκομείου κι άλλη μια στο νησάκι της Παλιομάριτσας δεν θα τα είχαμε χάσει. Μιλάμε για Ελληνικές περιοχές, που πολύ πρόσφατα καταπάτησαν οι γείτονες επειδή δεν υπήρχε ανθρώπινη παρουσία. Αλλά ποιος νοιάζεται; Το’χετε πεί άλλωστε: «καλύτερα να χάσουμε λίγα στρέμματα γης και να έχουμε την ησυχία μας». Μόνο που εδώ μιλάμε για μερικές χιλιάδες στρέμματα γης. Κι αν εσείς που κάνετε κουμάντα στην Αθήνα θέλετε την ησυχία σας, οι κάτοικοι του χωριού Πόρος που πήγανε στο «Αχλάδι» να κόψουν ξύλα, την έχασαν, γιατί τους συνέλαβαν οι Τούρκοι και κάναμε αμάν να τους πάρουμε πίσω. Τους πιάσανε στα ίδια τους τα χωράφια και τους σύρανε στις Τούρκικες φυλακές. Τα ξέρετε άραγε όλα αυτά; Σας τα έχουν αναφέρει ποτέ οι «διαχειριστές» σας;

Σας είπαν άραγε πως αν διώξετε τις καλύβες των Ελλήνων, τις καλύβες των Τούρκων που θα φτιαχτούν στη θέση τους δεν θα μπορείτε να τις διώξετε αφού θα είναι στη δημόσια γη μιας άλλης χώρας;. όχι βέβαια. Δεν σας τα λένε αυτά οι παγκοσμιοποιημένοι σας διαχειριστές. Δεν τους νοιάζει.

Σας είπαν άραγε πως οι Εβρίτες είχαν εκεί καλύβες και επί Τουρκοκρατίας; Όχι. Δεν τους συμφέρει να το πουν.

ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΛΕΕΙ. Ζούσαμε εκεί πριν εσείς ανακαλύψετε το περιβάλλον. Μαζεύαμε τα σκουπίδια των Βούλγαρων και των Τούρκων, πολλά χρόνια πριν εσείς κάνετε μόδα την οικολογία του καναπέ. Πάντοτε οι Εβρίτες έκαναν και είχαν καλύβες σε αυτή την τοποθεσία. Και τι έγινε; Τις κληρονόμησαν τα παιδιά τους ΔΕΝ τις πούλησαν.

Αν θέλετε να δείτε ποιοι κατέστρεψαν το περιβάλλον, ελάτε να σας πάμε μια βόλτα στο φράγμα της ευθυγράμμισης. Μετά από χρυσοπληρωμένες μελέτες, με σύμφωνη γνώμη «επιστημόνων» και δικών σας υπηρεσιών φτιάχτηκε. Πάνω από το φράγμα θα δείτε την φύση σ’όλο της το μεγαλείο. Την κτίση, το τοπίο, έτσι όπως το’φτιαξε ο Θεός. Πυκνή βλάστηση, λεύκες, νεροϊτιές, κλαίουσες, βάτα, λουλούδια, πρασινάδες. Μια ομορφιά.

Κάτω από το φράγμα; Ανέβηκε η θάλασσα, κάηκε ο τόπος. Αρμυρίκια και καλάμια μόνο. Φούντωσε το καλάμι, πνίγηκε ο τόπος. «Ευτροφισμό» το λένε οι «διαχειριστές» σας αλλά ποτέ δεν κάνανε τίποτα γι’αυτό.

Μπαίνουν οι Τούρκοι, βάζουν φωτιά στους καλαμιώνες, για να μη χάσουνε την πρόσβαση στο χώρο. ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ! Ξέρετε τι κάνουν οι «διαχειριστές»; Μας συκοφαντούν πως τάχα εμείς βάζουμε τις φωτιές. Οι φωτιές αυτές βάζουν σε κίνδυνο τις καλύβες μας και πολλές φορές κινδυνέψαμε κι εμείς οι ίδιοι. Και οι ψεύτες μας κατηγορούν από μακριά (γιατί κοντά δεν μπορούν να φτάσουν, δεν ξέρουν τα κανάλια) πως τις βάζουμε εμείς.

Εμείς προτείνουμε στους Διευθυντές των Δημοσίων υπηρεσιών, του Δασαρχείου, της Πολεοδομίας, της Αστυνομίας, της Περιφέρειας, όλους εσάς που κυβερνάτε, που νομοθετείτε και εφαρμόζετε το νόμο, καθώς επίσης στους μηνυτές και τους διώκτες μας, που αβασάνιστα επέβαλαν πρόστιμα και υπέγραψαν αποφάσεις κατεδάφισης και διαπόμπευσαν τους κατοίκους του Δέλτα να ρθούν μαζί μας στο συγκεκριμένο σημείο , να μείνουν στο χώρο για μια μέρα τον Αύγουστο κι άλλη μια το Γενάρη, αρκεί να μας υποσχεθούν ότι αυτοί δεν θα χρησιμοποιήσουν καλύβα.

ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ; Να δούμε ποιοι είναι και τι σκοπούς εξυπηρετούν.

Απαξιώνοντας τους τοπικούς μας άρχοντες, τους αιρετούς, τους θεσμικούς αλλά και τους διορισμένους από την Πολιτεία, παραγκωνίζοντας τις Δημόσιες αρχές και υπηρεσίες, ιδρύσατε έναν φορέα διαχείρισης, ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και τον βάλατε, με το έτσι θέλω, να μας κυβερνήσει, να διαχειριστεί το Δέλτα.θεωρητικά η δουλειά του φορέα ήταν να συντονίζει, να κατευθύνει και να παρέχει επιστημονική υποστήριξη στις εμπλεκόμενες δημόσιες υπηρεσίες και αρχές. Στην πράξη έγινε μια αυτόνομη κυβέρνηση, κράτος εν κράτει, που λύνει και δένει κατά το δοκούν, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν. Στο δεκαμελές Δ.Σ. του οι κάτοικοι του Δέλτα δεν εκπροσωπούνται με κανένα τρόπο. Κάποιες ΜΚΟ που «σώζουν» τη φώκια, τη χελώνα, το λύκο (κανένα από τα τρία είδη δεν ζει στο Δέλτα του Έβρου) έχουν λόγο. Εμείς που θάψαμε ανθρώπους μας εκεί δεν έχουμε.

Άνθρωποι ξένοι προς τον τόπο και τους ανθρώπους του, που παρέμειναν ξένοι γιατί δεν θέλησαν ποτέ να αφουγκραστούν τη φωνή του Έβρου, κλεισμένοι πίσω από αμπαρωμένες πόρτες και οχυρωμένοι πίσω από πτυχία κάποιας «επιστήμης» που δεν θα τους εξασφάλιζαν δουλειά ούτε στην επιχείρηση του πατέρα τους, αν δεν υπήρχαν οι «φορείς» και οι ΜΚΟ, κρυμμένοι πίσω από βολικούς γι αυτούς και τους σπόνσορές τους νόμους, βάλθηκαν να ρημάξουν το Δέλτα του Έβρου και τους κατοίκους του. Θέλουν να μας διώξουν γιατί οι κανόνες διαχείρισης μιας κατοικημένης προστατευόμενης περιοχής είναι διαφορετικοί από μιας ακατοίκητης, πιο βολικοί γι’αυτούς στη δεύτερη περίπτωση. Φαίνεται πως στα πανεπιστήμια που σπουδάσανε δεν τους είπαν πως όταν διώχνεις ένα είδος από το φυσικό του περιβάλλον σπάζεις την αλυσίδα και πληγώνεις βαριά το οικοσύστημα.

Ήταν αυτοί που δεν επέτρεψαν στον τελευταίο μας Νομάρχη να φτιάξει ένα δρόμο της προκοπής, από φόβο μήπως αναπτυχθεί η περιοχή.

Ήταν αυτοί που δεν επέτρεψαν στα μηχανήματα του ΤΟΕΒ να καθαρίσουν τα αποστραγγιστικά κανάλια, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει και να παραμείνει πλημμυρισμένος ο κάμπος, να καταστραφούν σοδειές κι ανθρώποι.

Ήταν αυτοί που πίεσαν το Δασαρχείο να κλείσει το μοναδικό μας αναψυκτήριο και είναι αυτοί που σταματούν, φρενάρουν, εμποδίζουν με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο την προκοπή και την ανάπτυξη αυτού του τόπου.

Είναι αυτοί που πιέζουν, απειλώντας με προσφυγή στον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης, τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να πετύχουν το γκρέμισμα των «αυθαιρέτων» καλυβιών μας. Και παρ’όλο που βλέπουν πως κανείς δεν θέλει να προχωρήσει στο έγκλημα, να ολοκληρώσει την προδοσία, συνεχίζουν να απειλούν και να πιέζουν. Κι έτσι φτάσαμε ως εδώ. Θαρρείς και τέλειωσαν τα αυθαίρετα στην χώρα και μείνανε τα καλύβια του Έβρου…

Πασάροντας ο ένας στον άλλο μελέτες αμελέτητες, απομυζούν τεράστια χρηματικά ποσά από τα κρατικά και Ευρωπαϊκά ταμεία, χωρίς ποτέ να έχουν προσφέρει το παραμικρό στο χώρο. Ο φορέας διαχείρισης κατάντησε ένα μαγαζάκι, μια οικογενειακή επιχείρηση. Μια επιχείρηση αδίστακτων ανθρώπων που με σκοπό το δικό τους όφελος δεν διστάζουν να πουλήσουν την Πατρίδα τους.

Σύμμαχός τους εκδότης τοπικής εφημερίδας που με πρωτοσέλιδα ψεύδη και συκοφαντίες προσπαθεί να πιέσει τους κρατικούς λειτουργούς να εφαρμόσουν ένα νόμο που όλοι ξέρουν πως –σε ότι αφορά τις καλύβες του Δέλτα- είναι λάθος, γι’αυτό κανείς δεν τον εφαρμόζει. Ενός εκδότη που είναι συγχρόνως και εργολάβος. Που είναι και Δημοτικός σύμβουλος. Που ήταν ο μόνος μειοψηφήσας όταν το Δημοτικό Συμβούλιο του Καλλικρατικού Δήμου Αλεξανδρούπολης, πριν λίγους μήνες, αποφάσισε να ζητήσει από την κεντρική διοίκηση το κλείσιμο του φορέα διαχείρισης και την απορρόφηση του προσωπικού και των υπηρεσιών του από τις υπηρεσίες του Δήμου. Που παίρνει τα κείμενα του φορέα διαχείρισης και τα κατεβάζει στο Δημοτικό συμβούλιο σαν δικές του προτάσεις. Διαπλοκή ή πως αλλιώς λέγεται;

Στην προσπάθειά μας να αμυνθούμε, οι άνθρωποι που ζούμε στο βάλτο, ιδρύσαμε το σύλλογο «ΑΙΝΗΣΙΟ ΔΕΛΤΑ».

Πρωτοσέλιδα ο εκδότης – εργολάβος – Ανεξάρτητος(!) Δημοτικός σύμβουλος, δημοσίευσε κείμενο του φορέα διαχείρισης που μας παρουσιάζει σαν παράνομους, εγκληματίες, καταπατητές, συμμορίτες κ.λ.π.

Για την αλήθεια ή όχι του δημοσιεύματος θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Η δική μας απάντηση είναι απλή και εύκολο να την καταλάβει κι ο πιο ανόητος. Στα μέλη του Συλλόγου μας περιλαμβάνονται:

Ο τελευταίος Νομάρχης Έβρου. Έγινε μέλος όσο ήταν ακόμα Νομάρχης.

Ο τελευταίος Δήμαρχος του Δήμου Φερών, σημερινός Περιφερειακός Σύμβουλος. Έγινε μέλος όσο ήταν ακόμα Δήμαρχος.

Ο τελευταίος Δήμαρχος του Δήμου Τραϊανούπολης. Έγινε μέλος όσο ήταν ακόμα Δήμαρχος.

Ο δήμαρχος του Καλλικρατικού Δήμου Αλεξανδρούπολης.

Ο Αντιδήμαρχος Φερών του Καλλικρατικού Δήμου Αλεξανδρούπολης.

Στρατηγοί και ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί του στρατού και της Αστυνομίας που υπηρέτησαν στον Έβρο, μετά που αποστρατεύτηκαν φυσικά, αφού όσο ήταν εν ενεργεία δεν τους επιτρεπόταν η συμμετοχή.

Λαμπροί συντοπίτες μας, άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, επιστήμονες και πολιτευτές.

Ψαράδες, κυνηγοί, αγρότες και κτηνοτρόφοι, άνθρωποι του μόχθου, νοικοκύρηδες και πεντακάθαροι.

Αυτοί είμαστε στην μία πλευρά. Οι άνθρωποι του Έβρου, ο λαός της Θράκης, οι κάτοικοι του Δέλτα, με τους ταγούς και τους ηγέτες μας.

Στην άλλη πλευρά είναι πέντε – έξι ξενόφερτοι και ύποπτοι για μας, διορισμένοι κακοδιαχειριστές, ενός φορέα που καταργείται με τα νέα μέτρα κι ο εκδότης φίλος τους, ξενόφερτος κι αυτός, που το μόνο που έχουν στερεότυπα να αντιτάξουν είναι: «να εφαρμοστεί ο νόμος».

Αν όμως εφαρμοστεί ο νόμος, θα έχει συντελεστεί μια ακόμη Εθνική μειοδοσία. Μια προδοσία σε βάρος της Πατρίδας μας. Θα κλάψουμε κι άλλες χαμένες πατρίδες, θα θρηνήσουμε πάλι γκρίζες ζώνες.

Αλλάξτε λοιπόν το νόμο, εσείς που μπορείτε, οι αρμόδιοι, ή προσαρμόστε τον έτσι που να μείνουν στον τόπο τους τα προκεχωρημένα φυλάκια και οι άμισθοι φύλακες που τα επανδρώνουν εδώ και δεκαετίες. Βρείτε τρόπο, εσείς που σε μια νύχτα ακυρώνετε συμβάσεις, αποφάσεις κι ότι κέρδισε με αγώνες δεκαετιών ο λαός της Ελλάδας, να ακυρώσετε τα πρόστιμα, τις διοικητικές αποβολές και τις εντολές κατεδάφισης. Τώρα, πριν να είναι αργά.

Και σας πληροφορούμε πως σήμερα, επέτειο της απελευθέρωσης της Θράκης και της προσάρτησής της στον Εθνικό κορμό, στο Δέλτα του ποταμού Έβρου δεν κυματίζουν Ελληνικές σημαίες. Τις κατεβάσαμε μόνοι μας για να μην τις κατεβάσουν οι Τούρκοι. Τις διπλώσαμε και τις φυλάμε. Στο σεντούκι, στην καρδιά μας, κάτω από το μαξιλάρι μας, μέχρι που να απελευθερωθεί ξανά ο τόπος μας.

Θα τις υψώσουμε πάλι, εμείς, τα παιδιά ή τα εγγόνια μας, όταν αυτόν τον τόπο τον διαχειρίζονται Έλληνες κι αυτοί που φτιάχνουν τους νόμους είναι πατριώτες.

Γιατί ακόμα και στη γη της ουτοπίας, όπου σε μια νύχτα ο ήρωας γίνεται διωκόμενος, ο ακρίτας χαρακτηρίζεται καταπατητής και ο αργυρώνητος διορίζεται διαχειριστής, ακόμα και σ’αυτή τη γη του παραδόξου, όποιος χαρίζει τη γη των παιδιών του σ’αυτούς που σφάξανε τους προγόνους του, είτε το κάνει από συμφέρον, είτε το κάνει από αμέλεια, είτε το κάνει από βλακεία, προδότης λέγεται.

Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος

Γ.Γ. Συλλόγου «Αινήσιο Δέλτα»

Κάτοικος Δέλτα Έβρου

Πηγή κειμένου: http://www.radiomax.gr

Newsorama.

“Θίνες Κυπαρισσίας” – Το Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης περιλαμβάνει
απαγορεύσεις δόμησης, μέτρα – σοκ και αυστηρούς περιορισμούς στη
χερσαία και υδάτινη έκταση


 Έτοιμο προς υπογραφή, από τον αναπληρωτή Υπουργό Π.Ε.Κ.Α. Σταύρο
Καλαφάτη, είναι το Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης “Καθορισμός χρήσεων  και
περιορισμών δόμησης για την προστασία χερσαίων και υδάτινων εκτάσεων της
περιοχής «Θίνες Κυπαρισσίας» με κωδικό  GR 2550005 του Ευρωπαϊκού
Δικτύου Προστατευομένων Περιοχών Natura 2000 των Δήμων Αυλώνα και
Κυπαρισσίας”, το οποίο έχει στη διάθεσή του το «Θ» και περιλαμβάνει μια
σειρά μέτρων, απαγορεύσεων και περιορισμών στην περιοχή από τον ποταμό
Νέδα μέχρι και την Κυπαρισσία! 

Η ισχύς της Υπουργικής Απόφασης θα
αρχίσει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και λήγει
μετά την παρέλευση διετίας με δυνατότητα παράτασης για ένα έτος!


Όπως αναφέρεται στο Σχέδιο Υ.Α. που αποκαλύπτει το «Θ», «Σκοπός της Υ.Α.
είναι η προστασία, διατήρηση και διαχείριση της φύσης και του τοπίου,
ως φυσικής κληρονομιάς και πολύτιμου εθνικού πόρου σε χερσαία και
θαλάσσια τμήματα της περιοχής “Νότιος Κυπαρισσιακός Κόλπος”, οι οποίες
διακρίνονται για τη μεγάλη βιολογική, οικολογική, αισθητική,
επιστημονική, γεωμορφολογική και παιδαγωγικής τους αξία. 

Ειδικότερα,
επιδιώκεται η διατήρηση και διαχείριση των σημαντικών και σπάνιων τύπων
οικοτόπων, ιδίων των αμμοθινικών σχηματισμών και των παράκτιων δασών, η
αποτελεσματική προστασία της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta και η
διατήρηση και διαχείριση των υπόλοιπων απειλούμενων, σπάνιων, ενδημικών
και προστατευόμενων ειδών πανίδας καθώς και χλωρίδας που απαντώνται στη
συγκεκριμένη περιοχή». 

Με την Υ.Α. θεσπίζονται τα όρια της Περιοχής
Προστασίας (Οικοανάπτυξης) και εντός της Περιοχής Προστασίας
οριοθετούνται τρεις επιμέρους ζώνες: 
Περιοχή Ήπιας Οικιστικής Ανάπτυξης,
Περιοχή Ήπιας Τουριστικής Ανάπτυξης και Περιοχή Ήπιας Βιοτεχνικής
Ανάπτυξης Γεωργικού Τομέα. Εντός της Περιοχής Προστασίας οριοθετείται
Περιοχή Προστασίας της Φύσης, χερσαία έκταση με την ονομασία “Παράκτια
περιοχή Βουνάκι – Αγιαννάκη – Ελαία”, που βρίσκεται στην εκτός σχεδίου
και εκτός ορίων οικισμών προ του 1923 και κάτω των 2000 κατοίκων του
Δήμου Αυλώνα του Νομού Μεσσηνίας. 

Στην Περιοχή Προστασίας της Φύσης
διαχειριστικός στόχος είναι η διαφύλαξη της φυσικής κληρονομιάς και η
διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας με παράλληλη παροχή στο κοινό
δυνατοτήτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και φυσιολατρικών
δραστηριοτήτων.


Στο Σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης περιλαμβάνονται μέτρα, απαγορεύσεις
και περιορισμοί στη δόμηση και σε έργα και δραστηριότητες σε ολόκληρη
την έκταση από τη Νέδα μέχρι την Κυπαρισσία, στη χερσαία και θαλάσσια
περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη και την “Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη Νότιου
Κυπαρισσιακού Κόλπου” που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του
προγράμματος LIFE-NATURE No B4-3200/98/442 (Μάρτιος 2002).


Οι απαγορεύσεις, τα μέτρα, οι περιορισμοί και οι χρήσεις γης στο φύλλο του «Θ» αύριο Κυριακή.

Newsorama.

Ηχηρότατο «ΟΧΙ» στην “επένδυση” στην Ελαία, έτσι όπως αυτή προωθείται να
υλοποιηθεί με κατασκευή και πώληση κατοικιών, είπε το δημοτικό
συμβούλιο Τριφυλίας μετά την 6ωρη χθεσινή συνεδρίασή του!

Το Σώμα αποφάσισε με είκοσι ψήφους ότι η συγκεκριμένη επιχειρηματική
δραστηριότητα, όπως φέρεται προς υλοποίηση από το φάκελο που έχει
κατατεθεί στην Υπηρεσία Δόμησης του Δήμου Τριφυλίας, καθώς και σύμφωνα
με όσα άκουσαν από τους εκπροσώπους της εταιρίας ΝΕΟΣ ΚΟΤΙΝΟΣ ΑΚΙΝΗΤΑ ΑΕ
– που συμμετείχαν στη συνεδρίαση – δεν είναι σύμφωνη με  το πνεύμα της
προστασίας  του περιβάλλοντος και με  την έννοια της αειφόρου ανάπτυξης
της περιοχής!

Υπήρξαν και δύο λευκές ψήφοι, που συμφωνούσαν με την καταληκτική
τοποθέτηση του δημάρχου Κώστα Κόλλια για αναστολή της διαδικασίας
έκδοσης οικοδομικών αδειών μέχρι να εκδοθεί η Υπουργική Απόφαση
προστασίας για την περιοχή και στο μεταξύ να μπει το πλαίσιο προστασίας.

Η αίθουσα συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου για μια ακόμη φορά, όπως
και στην προηγούμενη για το ίδιο θέμα συνεδρίαση, ήταν ασφυκτικά γεμάτη
από κόσμο που αντιδρά στη συγκεκριμένη επένδυση την οποία χαρακτήριζαν
ως εμπορική δραστηριότητα και μόνον χωρίς αναπτυξιακά χαρακτηριστικά,
που, όπως τόνιζαν, θα καταστρέψει τη μοναδικότητα του φυσικού κάλλους
της περιοχής και αντί να έχει θετικά αποτελέσματα για το μέλλον, θα έχει
τα ακριβώς αντίθετα και οι συνέπειες αυτής της δραστηριότητας στο
περιβάλλον, το οικοσύστημα, τη θαλάσσια χελώνα και τους ανθρώπους θα
είναι αρνητικές.

Μάλιστα, για μια ακόμη φορά, από εκπροσώπους φορέων και συλλόγων τέθηκαν
θέματα νομιμότητας τόσο για την κατάτμηση των οικοπέδων όσο και για
τους δρόμους που θα έχουν πρόσωπο τα οικόπεδα. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε
στο γεγονός ότι η περιοχή αυτή είναι προστατευόμενη, NATURA, και ότι ήδη
έχουν γίνει αυθαιρεσίες και παρεμβάσεις που την καταστρέφουν.

Τέθηκαν μια σειρά από ζητήματα και ευθύς εξαρχής, από αντιδρώντες
δημοτικούς συμβούλους και εκπροσώπους φορέων και συλλόγων τέθηκε το
γεγονός ότι ουσιαστικά δεν πρόκειται για μια απλή ανέγερση κατοικίας,
αλλά για ένα ολόκληρο οικιστικό σύνολο και θα έπρεπε να έχει μελέτη
περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Όμως, όπως είπαν, έχουν κατατεθεί ξεχωριστές αιτήσεις για έκδοση
οικοδομικών αδειών – περίπου 45 – για τις οποίες, μία – μία δεν
απαιτείται περιβαλλοντική μελέτη, κάτι που το χαρακτήρισαν ως «τερτίπι».
Από την πλευρά τους, ο νομικός εκπρόσωπος της εταιρίας και η τεχνική
σύμβουλος ανέφεραν πως ακολουθούν όλες τις νόμιμες διαδικασίες, στη
νόμιμη ιδιοκτησία τους και έχουν στα σχέδιά τους μέτρα προστασίας
περισσότερα από όσα η νομοθεσία προβλέπει για την περιοχή. Μάλιστα ο
νομικός της εταιρία έκανε λόγο για «παραλογισμό», σημειώνοντας πως
κάνουν ό,τι θα έκανε ο καθένας για έκδοση οικοδομικής άδειας, ενώ
αναφέρθηκε σε αποφάσεις δικαστηρίων κτλ για το ιδιοκτησιακό καθεστώς και
την κοινοχρηστία των οδών.

Ο δήμαρχος αναφέρθηκε στην πολιτική εντολή που έχει δοθεί στην
πολεοδομία να μην προχωρήσει στην έκδοση αδειών μέχρι την Υπουργική
Απόφαση προστασίας, ενώ αναφορές έγιναν στον κίνδυνο προστίμου από την
Ε.Ε. λόγω μη συμμόρφωσης της Ελλάδας στην Κοινοτική Οδηγία για την
περιοχή NATURA. Ο εισηγητής του θέματος, που είχε και την πρωτοβουλία
συλλογής υπογραφών για την έκτακτη συνεδρίαση, Θανάσης Πετρόπουλος
τόνισε ότι το Δ.Σ. δεν είναι δικαστήριο για να κρίνει τη νομιμότητα,
πολιτικό όργανο είναι και παίρνει πολιτική θέση, ενώ τόνισε ότι τα 50
σπίτια που πάνε να φτιαχτούν δεν εξασφαλίζουν την ανάπτυξη και δε
συνδέονται και συνάδουν με την προστασία του περιβάλλοντος.

Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης δεν ήταν λίγες οι φορές των εντάσεων
και των υψηλών τόνων, ωστόσο το Σώμα συζήτησε διεξοδικά το θέμα και
έστειλε με την απόφασή του πολλαπλά μηνύματα και εντός των δημοτικών
παρατάξεων και προς την Πολιτεία.

Στη συνεδρίαση συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης
Πετράκος, η Αντιπεριφερειάρχης Ντίνα Νικολάκου, ο επικεφαλής της
μείζονος μειοψηφίας στο Περιφερειακό Συμβούλιο Δημήτρης Δράκος, ο
επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Περ. Συμβούλιο Νίκος Γόντικας.

Newsorama.

Μια χελώνα βρέθηκε νεκρή στην παραλία στο ύψος του Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.

Δείτε

το φωτορεπορτάζ του Γιάννη Ναλμπάντη ΕΔΩ

Newsorama.

Ακόμα μία νεκρή θαλάσσια χελώνα καρέττα καρέττα ξέβρασε η θάλασσα, αυτή
τη φορά στην παραλία της Γιαννίτσαινας Κυπαρισσίας. 

Η αρκετά μεγάλου
μεγέθους άτυχη θαλάσσια χελώνα, όπως κι εμείς είδαμε το απόγευμα του
Σαββάτου που ενημερωθήκαμε, βρίσκεται σε στάδιο σήψης, ενώ φέρει
πολλαπλά τραύματα στο κέλυφος, προφανώς από προπέλα σκάφους, από τα
οποία και επήλθε η θανάτωσή της.

Newsorama.