Έκκληση προσευχής και ευχής για την απελευθέρωση των ομήρων ναυτικών, απηύθυνε ο μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος κατά τη διάρκεια κοπής της πίτας του Αγίου Βασιλείου, που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο Ερμούπολης στην πλατεία Μιαούλη, ύστερα από πρόσκληση που εδέχθη από τον δήμαρχο Σύρου – Ερμούπολης, Νίκο Λειβαδάρα.

«Να απευθυνθούμε στον Θεό με ευλάβεια και να ευχηθούμε για την απελευθέρωση των ναυτικών που απήχθησαν από πειρατές και είναι όμηροι στο Καμερούν και στο Τζιμπουτί» ανέφερε χαρακτηριστικά όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ειδικότερα, κάλεσε τις τοπικές αρχές και το πλήθος των πιστών που έδωσαν το παρών να συμμερισθούν την αγωνία των οικογενειών τους, να συνδράμουν νοερά και να δεηθούν την απελευθέρωση των ομήρων.

Μάλιστα, όπως εκμυστηρεύτηκε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο ποιμένας της πολυνησιακής Μητρόπολης, «από την πρώτη ημέρα της ομηρίας τους αγωνιώ και προσεύχομαι. Ταξιδεύω καθημερινά με ναυτικούς, μοιράζομαι τις αγωνίες τους, τα όνειρα, αλλά και την ταλαιπωρία τους. Συμπάσχω με τις οικογένειές τους που αυτές τις άγιες ημέρες βιώνουν τον φόβο και την αναμονή». Εξάλλου, η ιδιαίτερη ευαισθησία του πηγάζει και από το γεγονός ότι η Σύρος είναι πατρίδα πολλών ναυτικών και κατά συνέπεια και πνευματικών παιδιών του.

Επιπλέον, μοιράστηκε με το ΑΠΕ-ΜΠΕ και το ευτυχές γεγονός της παράδοσης συστήματος ανάβασης σκαλοπατιών για άτομα με κινητικά θέματα από τη Μητρόπολη στον δήμο, έπειτα από παράκληση του δημάρχου κ. Λειβαδάρα. «Σήμερα, έγινε και αυτό και θα ακολουθήσει η προσφορά και δεύτερου συστήματος ανάβασης», τόνισε ο μητροπολίτης Σύρου.

Τέλος, απηύθυνε ευχές για Καλή και Ευλογημένη Χρονιά.

ellada

Newsorama.

Στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Μεσολόγγι βρίσκεται από το βράδυ του Σαββάτου ο Δημήτρης Γκιάτης, ο Έλληνας ναυτικός ο οποίος απήχθη από πειρατές στο Τόγκο. Μετά την περιπέτειά του προσπαθεί να συνέλθει και απολαμβάνει τη θαλπωρή της οικογένειάς του, όπως αναφέρει ο πατέρας του μιλώντας στο newsbeast.gr.

της Σταυρούλας Πεταλιού

Ο 20χρονος μόλις στο δεύτερο ταξίδι του έζησε τον απόλυτο εφιάλτη. Στις 4 Νοεμβρίου πειρατές έκαναν ρεσάλτο στο ελληνόκτητο πλοίο «Elka Aristotle», ενώ αυτό ήταν αγκυροβολημένο λίγο έξω από την πόλη Λομέ, την πρωτεύουσα του Τόγκο στη δυτική Αφρική και τον πήραν όμηρο μαζί με άλλα τρία μέλη του πληρώματος.

Η ομηρεία του κράτησε 40 ολόκληρες ημέρες και μαζί του απελευθερώθηκαν δύο ακόμη συνάδελφοί του από τις Φιλιππίνες και τη Γεωργία αντίστοιχα. Δυστυχώς, ο τέταρτος όμηρος, ένας ναυτικός από τις Φιλιππίνες άφησε την τελευταία του πνοή στα χέρια των ανδρών που τους κρατούσαν. Σύμφωνα με την εταιρεία Εuropean Product Carriers LTD, μια πλήρης έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη για την κατάσταση, ωστόσο πιστεύεται ότι ο θάνατός του δεν είναι αποτέλεσμα ενεργειών των απαγωγέων αλλά οφείλεται σε ασθένεια.

«Βρίσκεται ακόμη κατάσταση σοκ» επεσήμανε ο Θεόδωρος Γκιάτης εξηγώντας πως σήμερα ο γιος του θα εξεταστεί και θα μιλήσει με γιατρούς με στόχο να βρει την ηρεμία που πλέον αποζητεί.

«Για ψυχολογικούς λόγους δεν θέλουμε ούτε εγώ ούτε η σύζυγός μου να τον ρωτήσουμε λεπτομέρειες που αφορούν την απαγωγή του. Δεν πρέπει να του θυμίζουμε τίποτα που να έχει να κάνει με την περιπέτεια αυτή» εξήγησε φανερά συγκινημένος και πρόσθεσε: «Δεν ήθελε ούτε ο ίδιος να μας πει τίποτα. Το Σάββατο τον περιμέναμε στο αεροδρόμιο και αμέσως φύγαμε για το Μεσολόγγι. Αυτό που θέλουμε είναι να περάσουμε ήρεμες γιορτές σαν οικογένεια και να του θυμίζουμε συνεχώς την αγάπη μας. Να είναι δίπλα μας και να είμαστε δίπλα του, στο σπίτι μας».

Αναφερόμενος στο πως ένιωσε όταν ενημερώθηκε για την απελευθέρωση του γιου του είπε: «Νιώσαμε τεράστια χαρά. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε. Στη ζωή αυτό που έχει σημασία δεν είναι τα υλικά αγαθά, είναι τα παιδιά μας. Γι΄αυτά παλεύουμε και αγωνιούμε καθημερινά».

ellada

Newsorama.

Τη χαρά του για τη λήξη της ομηρίας του Έλληνα ναυτικού του πετρελαιοφόρου πλοίου ELKA ARISTOTLE, που είχε απαχθεί μαζί με άλλα τρία μέλη του πληρώματος από ένοπλους πειρατές ανοιχτά των ακτών του Τόγκο της Δυτικής Αφρικής στις 4 Νοεμβρίου, εκφράζει ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

«Είμαστε πολύ χαρούμενοι που η απαγωγή του Δημήτρη Γκιάτη, του δόκιμου μηχανικού έληξε και πολύ σύντομα θα βρίσκεται στην αγκαλιά της οικογένειάς του. Από την πρώτη στιγμή που ενημερώθηκα έδωσα εντολή στις υπηρεσίες του υπουργείου Ναυτιλίας, οι οποίες σε συνεργασία με τις αντίστοιχες του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και ακολουθώντας τις εντολές του πρωθυπουργού, παρακολουθήσαμε την υπόθεση προκειμένου να συμβάλλουμε στο αίσιο τέλος της. Θέλω να ευχηθώ στον Δημήτρη να συνεχίσει τη ζωή και τη σταδιοδρομία του και να αφήσει πολύ γρήγορα πίσω του το συγκεκριμένο περιστατικό», επεσήμανε σε δηλώσεις του το μεσημέρι της Παρασκευής ο Γιάννης Πλακιωτάκης.

Σε ερώτηση αν έχει ενημερωθεί με περισσότερες λεπτομέρειες για τις πολυήμερες συνθήκες κράτησής του, ο Γ. Πλακιωτάκης, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, δήλωσε ότι σύντομα πρόκειται να καλέσει τον Δημήτρη στο υπουργείο για να μάθει περισσότερα και για τη διαδικασία της απαγωγής, αλλά και για όσα μεσολάβησαν όλες αυτές τις 40ημέρες που εξελισσόταν η συγκεκριμένη υπόθεση.

«Το σημαντικό είναι ότι ο Δημήτρης είναι καλά στην υγεία του. Είναι ένα νέο παιδί με όλη τη ζωή και το μέλλον μπροστά του. Εμείς, ως υπουργείο Ναυτιλίας, θα σταθούμε δίπλα του και σε αυτόν και στην οικογένειά του και βεβαίως θα είμαστε παρόντες όπου μπορούμε να φανούμε χρήσιμοι. Με τον Δημήτρη δεν έχω ακόμα μιλήσει μαζί του και νομίζω ότι αυτή τη στιγμή ολοκληρώνονται οι τυπικές διαδικασίες για τον επαναπατρισμό του» τόνισε ο υπουργός Ναυτιλίας.

Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωσή της, η διαχειρίστρια εταιρεία Εuropean Product Carriers LTD αναφέρει ότι ήδη έχουν ενημερωθεί οι οικογένειες των απαχθέντων και γίνονται όλες οι διαδικασίες για την επιστροφή στις πατρίδες τους, στις Φιλιππίνες, την Ελλάδα και τη Γεωργία.

Η πλοιοκτήτρια εταιρεία εκφράζει τη θλίψη της για τον θάνατο του τέταρτου μέλους που πληρώματος, υπηκόου Φιλιππίνων, που είχε και αυτός απαχθεί. Ο θάνατός του, σύμφωνα με την Εuropean Product Carriers LTD, οφείλεται σε παθολογικά αίτια, λόγω ασθένειας.

Πολιτική

Newsorama.

«Ο πατηρ Χριστοφιλέας, έκδοτος και έκφυλος από νεαράς ηλικίας, έχει τη φήμη απαίσιου ανθρώπου, χασισέμπορου, χασισοπότου, παιδεραστού και εκμεταλλευτού γυναικών και αποτελεί σπάνιαν εγκληματικήν φύσιν. Του αυτού ακριβώς φυράματος είναι και τα δυο του παιδιά, Ανδρέας και Κούλα. Το ηθικόν ξεχαρβάλωμα της οικογένειας αυτής είναι τοιούτον, ώστε μετά φρίκης αναγράφομεν την πληροφορίαν ότι ο πατέρας είχε αθεμίτους σχέσεις με την 17έτιδα κόρην του Κούλαν και με τον 24ετη υιον του Ανδρέαν, ο δε  Ανδρέας είχεν αθεμίτους σχέσης μετά της αδελφής του Κούλας»!

Ο οποιοσδήποτε διαβάζει το παραπάνω απόσπασμα από το ρεπορτάζ των εφημερίδων πίσω στο μακρινό 1929 μπορεί εύκολα να αντιληφθεί το σοκ που θα είχαν υποστεί οι… άμαθοι σε αυτά τα γεγονότα Αθηναίοι οι οποίοι έβλεπαν να εκτυλίσσεται μπροστά τους ένα πρωτοφανές αστυνομικό θρίλερ το οποίο μέχρι τότε στα μάτια τους θα φαινόταν κάτι σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Κι όμως. Η ιστορία της Κούλας και του Ανδρέα Χριστοφιλέα που έμειναν στην ιστορία ως η ελληνική εκδοχή των «Μπόνι και Κλάιντ» έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που την καθιστούν μια από τις συναρπαστικότερες που έχουν καταγραφεί ποτέ στα εγκληματολογικά χρονικά της χώρας και σίγουρα δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Η αρχή μιας θρυλικής αστυνομικής περιπέτειας

Σε αντίθεση με διάφορες άλλες αστυνομικές ιστορίες (εγχώριες ή μη) η συγκεκριμένη ξεκινάει με έναν μάλλον παράδοξο τρόπο. Πρωταγωνιστής είναι ο Ανδρέας Χριστοφιλέας ο οποίος (όπως περιέγραφαν οι εφημερίδες μετά τη σύλληψή του) είχε μια… φυσική ροπή στο έγκλημα αλλά δεν ήξερε πώς να την εκφράσει. Στην αρχή τουλάχιστον.

Έτσι, «υιοθετεί» το ψευδώνυμο Ροκαμβόλ (το όνομα ήρωα αστυνομικών μυθιστορημάτων περιπέτειας του Γάλλου, Ponson du Terrail) και αρχίζει να στέλνει εκβιαστικές επιστολές σε διάφορους παραλήπτες (βουλευτές, επιχειρηματίες κλπ) με την ελπίδα κάποιος από αυτούς να «τσιμπήσει» και να του στείλει λεφτά προκειμένου να μην τον… σκοτώσει! Τους διέτασσε, μάλιστα, εκτός από τα λεφτά που θα έδιναν στον ίδιο να δίνουν και λεφτά σε όλους τους επαίτες που θα έβρισκαν στο δρόμο τους κατά τη διάρκεια της ημέρας!

Όπως ήταν φυσικό κανείς δεν «τσίμπησε» στις απειλές. Κάποια από τα υποψήφια θύματα, μάλιστα, πήγαν και στην αστυνομία η οποία ξεκίνησε έρευνες για τον εντοπισμό του δράστη. Ένας από τους υπόπτους που προσήχθησαν ήταν και ο Ανδρέας Χριστοφιλέας αλλά αφέθηκε ελεύθερος αφού δεν προέκυψαν σε βάρος του αρκετά στοιχεία.

Με αυτά και με αυτά ο Χριστοφιλέας, αποφάσισε ν’ αλλάξει… πορεία στην εγκληματική του διαδρομή. Λίγους μήνες μετά μαζί με τον έναν φίλο του, τον Θανάση Ντούνη καταστρώνουν έναν άλλο σχέδιο. Βάζουν την ερωμένη του Ντούνη, Άννα, και την αδερφή του Χριστοφιλέα, Κούλα, να εμφανίζονται σε διάφορα σπίτια ως υπηρέτριες, χρησιμοποιώντας ψεύτικα ονόματα και μετά από λίγο καιρό, όταν πια θα είχαν αποκτήσει την εμπιστοσύνη της οικογένειας, έκλεβαν από τα σπίτια χρήματα και τιμαλφή και εξαφανίζονταν.

Αυτό το σχέδιο απέδιδε στον Χριστοφιλέα σαφώς περισσότερα χρήματα απ΄ ότι το πρώτο αλλά και πάλι όχι τόσα όσα έπρεπε για να ικανοποιήσει τη δίψα του για το χρήμα και τη μεγάλη ζωή. Έχοντας αποκτήσει, πλέον, φήμη στον υπόκοσμο, πάει για το «μεγάλο κόλπο»

Η δράση της συμμορίας και η στυγερή δολοφονία

Ο Χριστοφιλέας αποφασίζει να απαγάγει τον Γιαννέτσο, έναν πλούσιο επιχειρηματία που διατηρούσε βουστάσια στην περιοχή των Αμπελοκήπων.

Με τα χρήματα που θα αποκόμιζε από την απαγωγή του επιχειρηματία, ο Ανδρέας «είχε σκοπόν να αγοράση ένα αυτοκίνητον [..] και να ληστεύη τους επιβάτας του διευθύνων ο ίδιος τούτο και εργαζόμενος εις την πιάτσαν. Επίσης […] είχε σκοπόν να διαπράττει με τη συμμορίαν του ληστείας, σταματών εις τους δρόμους εκτός των Αθηνών τα διερχόμενα αυτοκίνητα», έγραφε η εφημερίδα «Πρωΐα» την 1η Νοεμβρίου 1929, όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Ξεχασμένα Πρωτοσέλιδα. Ρεπορτάζ από τη νεοελληνική μικροϊστορία», εκδόσεις Polaris, ο δημοσιογράφος Γιάννης Ράγκος.

Σε μία από αυτές τις ληστρικές επιδρομές της συμμορίας, το βράδυ της 11ης Ιουλίου 1929, έγινε το κακό. Ο Ανδρέας, η Κούλα και ο Φώτης Αναγνωστόπουλος, ο οποίος εμφανιζόταν ως εραστής της δεύτερης, επιβιβάστηκαν στο ταξί του Σταμ. Τσάγκα για να τους πάει σε κάποιο παραλιακό κέντρο, στην περιοχή της Βουλας. Όταν έφτασαν στην παραλία, ο Ανδρέας διέταξε τον Σταμ. Τσάγκα να βγει από το αυτοκίνητο και να απομακρυνθεί, αφήνοντας το αυτοκίνητο σε αυτούς. Ο οδηγός αντέδρασε και προσπάθησε να αμυνθεί βγάζοντας ένα μικρό περίστροφο που είχε μαζί του, όμως ο Ανδρέας πρόλαβε να τον πυροβολήσει πρώτος. Μαζί με τον Φώτη έβγαλαν το πτώμα από το αυτοκίνητο και το έσυραν ως τη θάλασσα. Φοβήθηκαν, ωστόσο, ότι θα γίνονταν αντιληπτοί από τους θαμώνες του κέντρου και το άφησαν στην ακροθαλασσιά, αφαιρώντας προηγουμένως το όπλο του θύματος και 17.000 δρχ. Μετά, με το αυτοκίνητο πήραν τον δρόμο προς το Χαρβάτι (σημερινή Παλλήνη), όπου το εγκατέλειψαν, όταν τελείωσε η βενζίνη.

Μετά την επίθεση αυτή, η φήμη τους μεγάλωσε. Με βάση καταθέσεις μαρτύρων η Κούλα περιγραφόταν στα ρεπορτάζ των εφημερίδων ως μια «νέα γυναίκα με κόκκινο καπέλο που σκοτώνει», ενώ ταυτόχρονα η δράση της ομάδας παραλληλίστηκε από τον ελληνικό Τύπο (με μια δόση υπερβολής, ασφαλώς) με αυτή των φημισμένων, τότε, Μπόνι Πάρκερ (BonnieParker) και Κλάϊντ Μπάροου (ClydeBarrow), που δρούσαν, την ίδια περίοδο, στις Η.Π.Α.

Περίπου τρεις μήνες αργότερα, η ομάδα Χριστοφιλέα πραγματοποίησε το τελευταίο της κτύπημα. Το απόγευμα της 20ης Οκτωβρίου, ο Ανδρέας, ο Θ. Ντούνης και η Κούλα επιβιβάστηκαν σε ένα ταξί επί της οδού Ακαδημίας στην Αθήνα και ζήτησαν από τον οδηγό Κ. Νικηταρά να τους μεταφέρει στην περιοχή του Αγίου Ανδρέα. Λίγο πριν το αυτοκίνητο φτάσει στον προορισμό του, ο Θ. Ντούνης κτύπησε με ένα λοστό, που έφεραν μαζί τους οι δράστες, τον ανυποψίαστο οδηγό με αποτέλεσμα αυτός να χάσει τις αισθήσεις του, το αυτοκίνητο να παρεκκλίνει της πορείας του και να πέσει σε ένα δέντρο. Από τη σύγκρουση όλοι τα έχασαν και ζαλισμένοι προσπάθησαν να βγουν από το όχημα. Πρώτος απ όλους ο οδηγός ο οποίος κατάφερε να διαφύγει τρέχοντας παρά το γεγονός οι δράστες πυροβόλησαν εναντίον. Στη συνέχεια πήγε στην αστυνομία όπου και έδωσε λεπτομερή κατάθεση.

Η εξάρθρωση με τη βοήθεια ενός… ονείρου και οι καυτές πτυχές

Πιθανότατα η δράση της συμμορίας θα συνεχιζόταν για καιρό ακόμα, ωστόσο, ένα… όνειρο στάθηκε η αφορμή, ώστε, ν’ αρχίσει το «ξήλωμα».

Ξημερώματα της 23ης Οκτωβρίου, η συγκάτοικος των αδελφών Χριστοφιλέα Π. Μασουρίδου (η οποία φερόταν να είναι ερωμένη του πατέρα Χριστοφιλέα) άκουσε την Κούλα να παραληρεί στον ύπνο της. Έντρομη την ξύπνησε και την ρώτησε τι συμβαίνει. Αυτή «αφού εκύτταξε και είδε πως δεν ήταν κανένας έξω από το σπίτι, μου είπεν ότι αυτοί εσκότωσαν τον Τσάγκα εις την Βούλα, ότι ο Ανδρέας ήταν ο νέος με τις ‘κολλαρίνες’ και αυτή η γυναίκα με το κόκκινο καπέλο, που γράφανε οι εφημερίδες» (κατάθεση Π. Μασουρίδου στο Κακουργιοδικείο Πειραιά – 14 Μαΐου 1931).

Η Π. Μασουρίδου, φοβήθηκε πως μετά από αυτές τις αποκαλύψεις κινδύνευε η ζωή της και προσέτρεξε στην αστυνομία για να αναφέρει όσα είχε μάθει. Αμέσως, αστυνομικά όργανα κινητοποιήθηκαν, αλλά εν τω μεταξύ ο Ανδρέας και η Κούλα είχαν σπεύσει να εξαφανιστούν.

Αρχικά τ’ αδέρφια κατάφεραν να διαφύγουν και χωρίς ν’ χάσουν χρόνο έβαλαν σε εφαρμογή το επόμενο σχέδιο τους. Ο κλοιός, ωστόσο, είχε στενέψει γύρω τους και έτσι λίγες ημέρες αργότερα έπεσαν στα χέρια της αστυνομίας.

Από το σημείο εκείνο και έπειτα, τα αδέρφια και κυρίως η προσωπική τους ζωή ήταν σχεδόν καθημερινά στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων με τους… άμαθους αναγνώστες να διαβάζουν φοβερές και τρομερές λεπτομέρειες όπως ότι ο πατέρας Χριστοφιλέας κακοποιούσε σeξουαλικά τα παιδιά του τα οποία, ωστόσο, είχαν και μεταξύ τους σeξουαλικές σχέσεις!

Η λαϊκή φαντασία οργιάζει και η Κούλα γίνεται… ρεμπέτικο τραγούδι!

Η δίκη για τη δράση της ομάδας Χριστοφιλέα («της σπείρας Χριστοφιλέα», σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής) πραγματοποιήθηκε από τις 13-16 Μαΐου 1931 στο Κακουργιοδικείου Πειραιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κατηγορούμενοι μεταφέρονταν από τις φυλακές στο δικαστικό μέγαρο με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο!

Ο Ανδρέας και η Κούλα Χριστοφιλέα, καθώς επίσης και ο Θ. Ντούνης καταδικάστηκαν στην ποινή των δις ισοβίων δεσμών για τη ληστεία μετά φόνου του Σταμ. Τσάγκα και την απόπειρα φόνου μετά ληστείας του Κ. Νικηταρά.

Στις 13 Αυγούστου 1941 η Κούλα αποφυλακίστηκε από τις φυλακές Αβέρωφ, εκμεταλλευόμενη το διάταγμα που είχε εκδώσει στις 30 Μαΐου του ίδιου έτους η πρώτη κατοχική κυβέρνηση του στρατηγού Γ. Τσολάκογλου «περί αποσυμφορήσεως των φυλακών άνευ διαταράξεως του κοινωνικού συμφέροντος».

Αντίθετα για τον Ανδρέα τα στοιχεία παραμένουν νεφελώδη. Μετά την καταδίκη του μεταφέρθηκε στις φυλακές Χανίων. Εκεί έγραψε κάποια μυθιστορήματα ενώ κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του όταν τον μαχαίρωσε ένας συγκρατούμενός του. Λέγεται πως ο Χριστοφιλέας κατάφερε να αποδράσει  και να εξαφανιστεί κατά τη διάρκειας της Μάχης της Κρήτης, ωστόσο, δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ.

ellada

Newsorama.

Για τέταρτη συνεχόμενη μέρα, οι πειρατές που έχουν στα χέρια τους το πλήρωμα του Elka Aristotle τηρούν σιγή ασυρμάτου.

Το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Ant1 έφερε στο φως, βίντεο-ντοκουμέντο το οποίο δείχνει πως δρουν οι πειρατές στην περιοχή εκείνη.

Συγκεκριμένα απεικονίζεται ένα ελληνικό τάνκερ με τους Έλληνες ιδιωτικούς φρουρούς να το φυλάνε ενώ βρίσκεται στον κόλπο του Άντεν όταν ξαφνικά το προσεγγίζουν οι πειρατές.

Η εντολή είναι σαφέστατη και όλοι παίρνουν θέσεις μάχης. Στο τάνκερ το πλήρωμα κρύβεται στο εσωτερικό και την κατάσταση παίρνουν στα χέρια τους οι φρουροί και τα όπλα.

«Οι άνθρωποι στην Αφρική, μόλις ανεβαίνουν στο πλοίο σκοτώνουν κάποιον για να περάσουν το μήνυμα και να μην υπάρξει αντίσταση» δήλωσε στην κάμερα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του Ant1, ιδιωτικός φρουρός ασφαλείας.

Ωστόσο οι απαγωγείς του πληρώματος του Elka Aristotle λειτούργησαν όπως στην ανατολική Αφρική, δεν σκότωσαν κάποιον όμως πήραν όμηρους με σκοπό τα λύτρα.

Για τέταρτη συνεχόμενη μέρα κρατούν σιγή ασυρμάτου

«Η εταιρεία μας είπε ότι θα δώσουν όσα λεφτά ζητήσουν οι απαγωγείς»

Ο πατέρας του 20χρονου δόκιμου ναυτικού ο οποίος βρίσκεται στα χέρια των πειρατών, μίλησε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Ant1 και τα λόγια του είναι γεμάτα αγωνία για την τύχη του γιου του.

«Η εταιρεία μας είπε ότι θα δώσουν όσα λεφτά ζητήσουν οι απαγωγείς για να βγουν τα παιδιά ασφαλή. Ένα μήνα και δέκα μέρες είχε.

ellada

Newsorama.

Υπάρχουν πολλές αστυνομικές υποθέσεις που -κατά το συνηθέστατο δημοσιογραφικό κλισέ- «συγκλόνισαν το πανελλήνιο». Κάποιες από αυτές δεν άξιζαν καν αυτόν τον χαρακτηρισμό. Κάποιες άλλες τον άξιζαν αλλά και πάλι δεν είχαν όλα εκείνα τα στοιχεία που θα επέτρεπαν -όταν πλέον κάποιος τις εξέταζε με το πέρασμα του χρόνου- να τον διατηρήσουν.

Υπάρχουν βέβαια και εκείνες που το δικαιολογούν σε απόλυτο βαθμό και ακόμα κι αν έχουν περάσει πολλά χρόνια συζητιούνται ακόμα. Αν υπήρχε ένα top-5 αυτών των υποθέσεων, τότε σίγουρα η μία από αυτές τις πέντε θέσεις θα άνηκε, δίχως την παραμικρή αμφιβολία, στην απαγωγή του επιχειρηματία Αλέξανδρου Χαΐτογλου.

Ένας επιχειρηματίας με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Οι δυο πιο γνωστοί Έλληνες κακοποιοί. Μια κινηματογραφική εξέλιξη. Ένα τέλος που άνοιξε μεγαλύτερες συζητήσεις απ’ ότι η απαγωγή αυτή κάθε αυτή.

Ήταν ίσως η πρώτη φορά που οι Έλληνες έμαθαν, άκουσαν, διάβασαν και μελέτησαν το «σύνδρομο της Στοκχόλμης»! Η συμπεριφορά, βλέπετε, του επιχειρηματία απέναντι στους απαγωγείς του όταν πλέον είχε απελευθερωθεί ήταν αυτή που σήκωσε τη μεγαλύτερη κουβέντα.

Το Σύνδρομο της Στοκχόλμης

Τον Αύγουστο του 1973, δύο ένοπλοι άνδρες, οι Γιαν-Έρικ Όλσσον και Κλαρκ Όλοφσον, εισέβαλαν στο υποκατάστημα της τράπεζας Sveriges Kreditbanken στην περιοχή Νόρμαλμστοργκ, της Στοκχόλμης.

Κατά τη διάρκεια της ληστείας απαγάγουν τέσσερις υπαλλήλους. Τους Ελίζαμπετ Όλντγκρεν, Κρίστιν Ένμαρκ, Μπιργκίτα Λούντμπλαντ και τον Σβεν Σάφστρομ. Για έξι ολόκληρες ημέρες τους κρατάνε ομήρους,  στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας.

Όταν η ομηρία έληξε και οι δράστες συνελήφθησαν, έγινε το αδιανόητο. Τα θύματα ταυτίστηκαν με τους θύτες σε τέτοιο βαθμό που έκαναν ακόμα και έρανο προκειμένου να συλλέξουν χρήματα, ώστε, να ενισχύσουν οικονομικά τον δικαστικό αγώνα των απαγωγέων τους, ενώ παράλληλα αρνήθηκαν να καταθέσουν εναντίον τους στο δικαστήριο.

Ένας από τους συμβούλους της σουηδικής αστυνομίας κατά τη διάρκεια της ομηρίας, ο ψυχίατρος και εγκληματολόγος Νιλς Μπέγιεροτ, ήταν αυτός που μελετώντας την όλη υπόθεση αλλά κυρίως τη συμπεριφορά των θυμάτων, επινόησε τον όρο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» για να περιγράψει το ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνοια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, μερικές φορές σε σημείο που να υπερασπίζονται και να ταυτίζονται μαζί τους.

Η απαγωγή του Χαΐτογλου

Ο Αλέξανδρος Χαΐτογλου (ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Ιούνιο του 2016 σε ηλικία 62 ετών) ήταν ένας από τους πιο γνωστός επιχειρηματίες στη Β. Ελλάδα. Μαζί με τον αδερφό του Κώστα είχαν δημιουργήσει τον «όμιλο εταιρειών Χαΐτογλου», ναυαρχίδα του οποίου είναι η Χαΐτογλου ΑΒΕΕ που παράγει τον γνωστό «Μακεδονικό Χαλβά».

Αν και η οικονομική επιφάνεια της οικογένειας ήταν εξαιρετικά μεγάλη, ο Αλέξανδρος κρατούσε ένα πολύ χαμηλό προφίλ και κάθε άλλο παρά προκαλούσε με τον τρόπο ζωής που είχε επιλέξει. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, είχε επιλέξει να μην έχει σωματοφύλακες. Ακόμα και στις μετακινήσεις του, επέλεγε συνέχεια τις ίδιες διαδρομές κάτι που- όπως αποδείχθηκε- τον μετέτρεψε σε εύκολο στόχο.

Ένα από τα καθημερινά δρομολόγια που έκανε ο Αλέξανδρος Χαΐτογλου, όπως θυμούνται οι γείτονες στο Ωραιόκαστρο της Θεσσαλονίκης, ήταν από και προς το σχολείο που πήγαιναν τα παιδιά του. Η διαδρομή περιελάμβανε και έναν απομονωμένο χωματόδρομο. Εκεί, την 15η Δεκεμβρίου του 1995, του είχαν στήσει ενέδρα ο Βασίλης και ο Νίκος Παλαιοκώστας. Τον έβγαλαν από το δικό του αυτοκίνητο και τον επιβίβασαν σε ένα δικό τους το οποίο είχαν κλέψει προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν στην απαγωγή.

Επί 80 ώρες, θύτες και θύμα έζησαν μέσα σε αυτό το αυτοκίνητο. Τα αδέρφια Παλαιοκώστα, όπως προκύπτει από το αστυνομικό ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε τότε στις εφημερίδες, επέλεξαν να μην έχουν ένα σταθερό σημείο που θα κρατούν τον όμηρό τους αλλά να μετακινούνται συνέχεια μαζί με αυτόν. Κατά τη διάρκεια της απαγωγής ερχόντουσαν σε επαφή με τον αδερφό του Αλέξανδρου, Κώστα (τότε πρόεδρος της ομάδας μπάσκετ του Ηρακλή και υπερτυχερός του ΛΟΤΤΟ με κέρδη που έφταναν τα 160 εκατ. δραχμές) με τον οποίο διαπραγματεύτηκαν το ύψος των λύτρων.

Η απαίτηση των απαγωγέων να μην εμπλακεί η Ελληνική Αστυνομία έγινε σεβαστή από τον αδερφό του ομήρου ο οποίος ήταν αυτός που άφησε τα λύτρα σε ένα απομονωμένο σημείο στο δρόμο προς την Άμφισσα. Λίγες ώρες αργότερα, τ’ αδέλφια Παλαιοκώστα άφηναν ελεύθερο τον Αλέξανδρο Χαΐτογλου στα ΚΤΕΛ της Καρδίτσας.

«Μπορώ να πω ότι μου φέρθηκαν ανθρώπινα πάνω απ” όλα και είχα την ευκαιρία να συζητήσω μαζί τους ώρες ατελείωτες και να καταλάβω ότι πρόκειται για ανθρώπους ενήμερους για όλη την κατάσταση που επικρατεί εδώ στην Ελλάδα και μάλιστα θα έλεγα ότι είχαν και κάποιο επίπεδο σαν άνθρωποι γενικά…», είχε δηλώσει, μετά την απελευθέρωσή του, στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» για τους απαγωγείς του ο Χαΐτογλου και αυτή ακριβώς η αποστροφή του λόγου του, σε συνδυασμό με τη στάση που κράτησε χρόνια αργότερα στο δικαστήριο, που έκανε πολλούς να μιλήσουν για το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

Η αλήθεια του Βασίλη Παλαιοκώστα

Τον περασμένο Ιούνιο κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία από τις «Εκδόσεις των Συναδέλφων» με τίτλο «Μια φυσιολογική ζωή. Δράσεις και αποδράσεις ενός επικηρυγμένου», το βιβλίο που έγραψε ο Βασίλης Παλαιοκώστας.

Μέσα σε αυτό, ο «most wanted» κακοποιός για την Ελληνική Αστυνομία εξιστορεί τη δική του αλήθεια για τα χρόνια που βρισκόταν στην παρανομία. Γράφει για πολλές ιστορίες ανάμεσα στις οποίες και αυτή της απαγωγής του επιχειρηματία Χαΐτογλου όπου βέβαια δεν παραλείπει ν’ ασκήσει κριτική σε όσους μίλησαν τότε για το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

«Τον συμπαθήσαμε τον Αλέκο, μας φάνηκε καλής πάστας άνθρωπος. […] Τον λοιδόρησαν όσο δεν πάει. Διέγνωσαν ειδικοί και μη ότι διακατέχεται από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και άλλες τέτοιες παρλαπίπες. Δεν θέλαν με τίποτα να περάσει στην κοινή γνώμη ότι οι απαγωγείς ήταν άνθρωποι και το απέδειξαν. Στόχος τους ήταν και παραμένει να τρομάζουν τον κοσμάκη», γράφει ο Β. Παλαιοκώστας ο οποίος αφιερώνει αρκετές σελίδες στην περιγραφή της απαγωγής και κυρίως το πώς πέρασαν οι 80 ώρες ανάμεσα σε θύτες και θύμα.

«Μας καθησύχαζε. Τα λεφτά υπάρχουν. Θα τα πάρουμε γιατί ο πατέρας του δεν θα ρίσκαρε τον γιο του, για το χατίρι των μπάτσων! Μας συμβούλευε μάλιστα να προσέχουμε στους δρόμους μην τυχόν έχουμε κάποιο έλεγχο απ’ την αστυνομία! «Δεμένος με τις χειροπέδες εδώ πίσω (εννοεί τα πίσω καθίσματα του οχήματος) θα δεχτώ όλες τις σφαίρες, δεν θα μπορώ ν’ αντιδράσω. Αν συμβεί κάτι να με λύσετε και να μου δώσετε ένα καλάσνικοφ»! Ελπίζαμε να αστειευόταν. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις…»!

Τέλος, περιγράφει την στιγμή της απελευθέρωσης του επιχειρηματία: «Έκανα εξονυχιστικό έλεγχο σε όλες τις δεσμίδες για τυχόν ύποπτα αντικείμενα με ταυτόχρονη καταμέτρηση. Ήταν 150 εκατ. δραχμές σε δεκαχίλιαρα καινούριας κοπής και τα μάρκα κάτι λιγότερο από ένα εκατομμύριο. Μπήκαμε στην πόλη της Καρδίτσας κι αφήσαμε τον Αλέκο στο ΚΤΕΛ της πόλης. Ήταν φανερά χαρούμενος. Μας αποχαιρέτησε δια ασπασμού, πετώντας το αμίμητο: – Παιδιά, αν δεν κόστιζε τόσο πολύ θα ήθελα μια ακόμα περιπέτεια!
- Μην σ’ απασχολεί. Κάνουμε σκόντο»!

ellada

Newsorama.

ellada

Newsorama.

Σύμφωνα με μαρτυρία αυτόπτη μάρτυρα, υπήρξε νεαρού κοριτσιού στο Λιμάνι του Πειραιά και πιο συγκεκριμένα στην Πύλη 7, το μεσημέρι της Δευτέρας!

Ο αυτόπτης μάρτυρας, ενημέρωσε αμέσως το Λιμενικό περιγράφοντας το περιστατικό.Δυο άνδρες έβαλαν με τη βία σε ένα τζιπ το μικρό κοριτσάκι και έφυγαν αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα.

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλη επιχείρηση της ΕΛΑΣ και του Λιμενικού Σώματος.

Πηγή:

youweekly.gr-Koinwnia

Newsorama.

(φωτ. αρχείου) (Φωτογραφία: ΑΠΕ )

Ηλικιωμένος αφγανός μουλάς συνελήφθη επειδή απήγαγε και παντρεύτηκε κοριτσάκι ηλικίας μόλις 6 ετών, σε απομονωμένη επαρχία του Αφγανιστάν, όπου η κακοποίηση γυναικών αποτελεί συχνό φαινόμενο.

Ο Μοχάμαντ Καρίμ, ηλικίας περίπου 60 ετών, συνελήφθη στην επαρχία Γορ και τέθηκε υπό κράτηση πριν από δύο ημέρες. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι το παιδί του το πρόσφεραν ως «θρησκευτικό δώρο» οι γονείς του.

Ωστόσο, σύμφωνα με το γραφείο του κυβερνήτη της επαρχίας, που επικαλείται την οικογένεια της μικρής, το κοριτσάκι απήχθη πριν από αρκετές εβδομάδες, κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, από την επαρχία Χεράτ που συνορεύει με το Ιράν.

Το παιδί φιλοξενείται προσωρινά σε άσυλο για γυναίκες, μέχρι να φτάσουν στην επαρχία Γορ οι γονείς του για να το παραλάβουν, δήλωσε η αρμόδια για τις γυναικείες υποθέσεις Μασούν Ανουαρί και διευκρίνισε ότι η μικρή βρίσκεται σε κατάσταση σοκ: «Το κοριτσάκι δεν μιλάει, επαναλαμβάνει μόνο μια πρόταση: «φοβάμαι αυτόν τον άνδρα»».

Αντάλλαγμα για τη νέα σύζυγο του πατέρα της

Η νόμιμη ηλικία γάμου στο Αφγανιστάν είναι τα 16 για τις γυναίκες και τα 18 για τους άνδρες.

Η νέα αυτή υπόθεση εξαναγκαστικού γάμου σημειώνεται μόλις δύο εβδομάδες μετά τον οδυνηρό θάνατο 14χρονης, την οποία είχαν παντρέψει από τα 12 της, επίσης στην επαρχία Γορ.

Η Ζαχρά, που πέθανε από εγκαύματα μετά από δύο χρόνια βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης, είχε δοθεί στην πεθερά της ως αντάλλαγμα για τη νέα σύζυγο του πατέρα της με βάση μια παραδοσιακή πρακτική, το λεγόμενο «μπαντάλ». Δίνοντας τη Ζαχρά, ο πατέρας της μπόρεσε να παντρευτεί την αδελφή του συζύγου της κόρης του.

Η ανεξάρτητη Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Αφγανιστάν κατέγραψε πέρσι 235 εξαναγκαστικούς γάμους, στους μισούς από τους οποίους οι «νύφες» ήταν ηλικίας 11-15 ετών. Στο 7% των περιπτώσεων όμως τα κορίτσια που παντρεύονταν ήταν ακόμη μικρότερα, από 7 έως 10 ετών.

Ενα άλλο «έθιμο», το λεγόμενο «μπάαντ», συνίσταται στο να δίνει κανείς ένα κορίτσι του προκειμένου να επιλύονται διαμάχες μεταξύ οικογενειών.

Πηγή: in.gr

karfitsa.gr-Diethni

Newsorama.

Με τη βοήθεια τεστ DNA, η αστυνομία στην επαρχία Χεμπέι της βόρειας Κίνας κατάφερε να εντοπίσει τους γονείς έξι παιδιών που είχαν απαχθεί πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, σύμφωνα με τοπικές πηγές.

Τα παιδιά ήταν ανάμεσα στα 23 τα οποία ταυτοποιήθηκαν με τη χρήση της συγκεκριμένης τεχνολογίας από το 2015, όταν η αστυνομία στο Χεμπέι άρχισε εκστρατεία για να πραγματοποιούνται τεστ DNA σε αυτούς που θεωρούνται ότι υπήρξαν θύματα απαγωγής, δήλωσε ο Τσεν Γιουάν, αξιωματικός της αστυνομίας επικεφαλής του τμήματος εμπορίας ανθρώπων στην Διεύθυνση Δημόσιας Ασφάλειας του Χεμπέι.

Τα παιδιά ήταν πολύ μικρά όταν απήχθησαν για να δώσουν τη λεπτομερή περιγραφή των σπιτιών τους, δήλωσε ο κ. Τσεν. Όταν μεγάλωσαν, η εμφάνιση και η προφορά τους άλλαξαν πολύ, με αποτέλεσμα η αστυνομία να δυσκολεύεται να βρει την οικογένειά τους.

Το 2009, το κινεζικό υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας δημιούργησε βάση δεδομένων με στοιχεία DNA των αγνοούμενων παιδιών.

karfitsa.gr-Diethni

Newsorama.

Ο Χάνιμπαλ Καντάφι, γιος του πρώην ηγέτη της Λιβύης Μουάμαρ Καντάφι και επιχειρηματίας, κρατήθηκε για πολλές ώρες από ένοπλη οργάνωση άγνωστη στον Λίβανο πριν αφεθεί ελεύθερος την Παρασκευή το βράδυ, έγινε γνωστό από πηγές στις δυνάμεις ασφαλείας.

Η λιβανική αστυνομία παρέλαβε τον Χάνιμπαλ Καντάφι και θα τον ανακρίνει, δήλωσε μία απ” αυτές τις πηγές, χωρίς να διευκρινίσει πού απελευθερώθηκε.

Άλλη πηγή στις δυνάμεις ασφαλείας δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι ο Χάνιμπαλ Καντάφι «απήχθη από μια ένοπλη οργάνωση στην περιοχή της Μπεκάα (ανατολικός Λίβανος) ενώ ερχόταν από τη Συρία, και αφέθηκε ελεύθερος τη νύκτα της Παρασκευής στην ίδια περιοχή».

Η Μπεκάα είναι ένα από τα προπύργια του σιιτικού λιβανικού κινήματος Χεζμπολάχ.

Το λιβανικό εθνικό πρακτορείο ANI μετέδωσε ότι οι απαγωγείς ζητούσαν «πληροφορίες για τον Μούσα Σαντρ», τον επικεφαλής του λιβανικού σιιτικού συμβουλίου ο οποίος εξαφανίσθηκε στη διάρκεια επίσκεψης που είχε πραγματοποιήσει το 1978 στη Λιβύη και επιβεβαίωσε ότι ο κ. Καντάφι απήχθη στην περιοχή της Μπεκάα.

Ο Χάνιμπαλ Καντάφι εμφανίσθηκε το βράδυ της Παρασκευής σε βίντεο που μεταδόθηκε από το ιδιωτικό λιβανικό κανάλι Αλ Ζαντίντ για να δηλώσει ότι είναι καλά. Φαινόταν ωστόσο να τον έχουν χτυπήσει, καθώς έφερε μώλωπες και τα μάτια του ήταν μαυρισμένα.

Η προέλευση και η ημερομηνία του βίντεο δεν διευκρινίσθηκαν.

Στο βίντεο καλεί «όλους όσοι έχουν αποδείξεις για την υπόθεση του ιμάμη Μούσα Σαντρ να τις παρουσιάσουν χωρίς καθυστέρηση».

Μετά την εξαφάνιση του ιμάμη, η σιιτική κοινότητα του Λιβάνου θεωρούσε υπεύθυνο τον Μουάμαρ Καντάφι, η οικογένεια του οποίου δεν ήταν συνεπώς ευπρόσδεκτη στον Λίβανο.

Ο πρώην εκπρόσωπος της Λιβύης στον Αραβικό Σύνδεσμο, Αμπντέλ Μονέιμ Αλ Χόνι, είχε υποστηρίξει το 2011 στην παναραβική εφημερίδα Αλ Χαγιάτ ότι ο Μούσα Σαντρ είχε φονευθεί στη διάρκεια της επίσκεψής του στη Λιβή και η σορός του είχε ενταφιασθεί στη λιβυκή περιοχή της Σέμπχα (800 χλμ. νότια της Τρίπολης).

Γεννημένος το 1975, ο Χάνιμπαλ Καντάφι είναι παντρεμένος με το μοντέλο από τον Λίβανο, Αλίν Σκαφ. Το 2008, ενώ ο πατέρας του ήταν ακόμη στην εξουσία, είχε συλληφθεί σε πολυτελές ξενοδοχείο στην Ελβετία κατηγορούμενος ότι άσκησε βία σε βάρος μελών του υπηρετικού προσωπικού του.

Το λιβυκό καθεστώς είχε ζητήσει να εγκαταλειφθούν οι διώξεις σε βάρος του Χάνιμπαλ Καντάφι και είχε ζητήσει συγγνώμη για τις κατηγορίες για κακομεταχείριση δύο μελών του υπηρετικού προσωπικού. Η υπόθεση είχε μπει στο αρχείο.

karfitsa.gr-Diethni

Newsorama.

Ο νεώτερος γιος του Λίβυου πρώην δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι, ο Χάνιμπαλ Καντάφι απήχθη στην Βηρυτό, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το BBC. Μάλιστα έχει δημοσιευτεί ένα βίντεο που τράβηξαν οι απαγωγείς του 40χρονου, στο οποίο ακούγεται να δηλώνει ότι είναι καλά στην υγεία του.

Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Χάνιμπαλ Καντάφι απήχθη από μέλη της Λιβανέζικης οργάνωσης Αμαλ.

Ο Χάνιμπαλ είναι ο πέμπτος γιος του Μουαμάρ Καντάφι και της δεύτερης συζύγου του Σαφια Κακράς. Μετά την κατάληψη της Τρίπολης από τους Λίβυους επαναστάτες, ο Χάνιμπαλ διέφυγε με την σύζυγό του και τα παιδιά τους στην Αλγερία και αργότερα του δόθηκε άσυλο στο Ομάν.  thetoc

karfitsa.gr-Diethni

Newsorama.

Ο γνωστός ποινικολόγος, Νίκος Μπούρας, κατήγγειλε σήμερα ότι η σύζυγός του και δημοσιογράφος, Θάλεια Χούντα, έχει πέσει θύμα απαγωγής από την περασμένη Παρασκευή.

Όπως ανέφερε ο κ. Μπούρας, η δημοσιογράφος έφυγε από το σπίτι της για ένα επαγγελματικό ραντεβού, μετά το πέρας του οποίου θα πήγαινε για φαγητό με το σύζυγό της. Όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ και ο σύζυγός της μετέβη στην Ασφάλεια Αττικής και δήλωσε την εξαφάνισή της.

Όπως τόνισε στην εκπομπή ΜΙΛΑ και στην Τατιάνα Στεφανίδου, ο δικηγόρος Νίκος Μπούρας:

«Είναι φρικτό αυτό που συμβαίνει. Ο πρώτος λόγος που αποφάσισα να μιλήσω δημόσια είναι για να παρακαλέσω οποιονδήποτε, αν γνωρίζει κάτι, να μου το πει. Ο δεύτερος λόγος είναι για να παρακαλέσω τους ίδιους τους απαγωγείς να δώσουν ένα σημάδι και να εξηγήσουν κάποια πράγματα… Δεν είχα καμία επικοινωνία με τους απαγωγείς, από την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, όταν δέχτηκα ένα τηλεφώνημα. Αλλά ούτε τότε μου έδωσαν να μιλήσω με τη σύζυγό μου. Δεν ξέρω αν είναι καλά. Δεν έχω ίχνος ζωής. Κάνω έκκληση στους απαγωγείς να πάρουν ένα τηλέφωνο και να παρακαλέσω τον κόσμο αν κάποιος έχει δει ή ακούσει κάτι να απευθυνθεί σε μένα ή στις αρχές.

Εκείνη την ημέρα θα έπαιρνε ταξί για να πάει στο λιμάνι του Πειραιά για ένα ρεπορτάζ. Έφυγε με ταξί που πήρε περίπου στις 8 το βράδυ».

Μάλιστα, ο ποινικολόγος είπε ότι περίπου στις 9 το βράδυ δέχθηκε ένα απειλητικό τηλεφώνημα από πρόσωπο το οποίο ισχυρίστηκε ότι έχει απαγάγει την γυναίκα του.

Ο άνθρωπος που κάλεσε στο τηλέφωνο, σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες εκβίασε τον ποινικολόγο, χωρίς όμως να του ζήτησε λύτρα προκειμένου να αφήσει ελεύθερη. Ήδη την υπόθεση τη χειρίζεται η Υπηρεσία Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας.

Η Θάλεια Χούντα, ήταν και υποψήφια βουλευτής με τον ΛΑΟΣ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές

http://www.youtube.com/watch?v=C9IohVY2FB4

Newsorama.