Ο γνωστός Έλληνας σχεδιαστής μίλησε αποκλειστικά στο Queen.gr για την δημιουργία που έκλεψε τα βλέμματα.

Οι πρώτες πρόβες για τον 66ο διαγωνισμό της Eurovision είναι γεγονός και η αγαπημένη μας έκανε με την σειρά της την δική της πρόβα. Στην σκηνή ανέβηκε η πανέμορφη Ανδρομάχη και ερμήνευσε μοναδικά το τραγούδι «Ela», που θα εκπροσωπήσει την στο Τορίνο. Τα φώτα άναψαν και μέσα από ένα μαγευτικό σκηνικό σε σχήμα κοχυλιού, η Ανδρομάχη αναδύθηκε σαν σύγχρονη Αφροδίτη.

«Σύγχρονη Αφροδίτη», αυτός είναι ο τίτλος που έδωσε και ο ίδιος ο Στέλιος Κουδουνάρης, δημιουργός της μοναδικής εμφάνισης της Ανδρομάχης για την επίμαχη βραδιά. «Η έμπνευση μου ήρθε απευθείας μόλις άκουσα το με το κοχύλι. Η αναφορά έρχεται από τον κλασικό πίνακα της «Γέννησης της Αφροδίτης», του Μποτιτσέλι. Θέλησα, λοιπόν, να τονίσω και να αναδείξω την μεσογειακή, γυναικεία σιλουέτα και τις καμπύλες της. Έτσι, δημιουργήσαμε όλες αυτές τις πτυχώσεις γύρω από τους γοφούς, με μεταξωτό ζέρσεϊ ύφασμα, στο οποίο και έγινε μία ιδιαίτερη επεξεργασία για να προστεθεί το glitter. To corset στο πάνω μέρος έδωσε έναν αναγεννησιακό χαρακτήρα, παραμένοντας όμως ένα ρούχο σύγχρονο που θα μπορούσε να φορέσει μία γυναίκα και εκτός σκηνής,» μας είπε μεταξύ άλλων σε που είχαμε μαζί του.

 

 

 

 

 

 

 

Το όλο look ήταν πράγματι η ενσάρκωση μίας σύγχρονης Αφροδίτης, που εμφανίστηκε επί σκηνής μέσα από την και γέμισε την ατμόσφαιρα με ομορφιά και φρεσκάδα, χωρίς να παραπέμπει σε οτιδήποτε παλιό ή συντηρητικό. Οι εναλλαγές στα φώτα και οι χορεύτριες που την πλαισιώνουν με ασορτί σύνολα by Στέλιος Κουδουνάρης, ανέδειξαν μοναδικά την όλη εμφάνιση. Ο αγαπημένος μας σχεδιαστής ευχαρίστησε το Rik για την ευκαιρία που του έδωσε να βρίσκεται στη συμμετοχή της Κύπρου, αλλά και για την απόλυτη εμπιστοσύνη και την δημιουργική ελευθερία που ένιωσε κατά την διάρκεια της συνεργασίας.

 

 

 

 

 

 

 

Όπως μας είπε ο Στέλιος Κουδουνάρης, υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές του ίδιου ακριβώς φορέματος με διαφορετικό ύφασμα. Το ένα σε matte αποτέλεσμα και το άλλο είναι το ίδιο εντυπωσιακό glossy nude gown που είδαμε επί σκηνής και στην πρόβα. Τα της Ανδρομάχης θα είναι κατά πάσα πιθανότητα ελεύθερα κάτω, όπως στις φωτογραφίες που είδαμε ήδη, αφού η ίδια έχει υπέροχα, φυσικά, λαμπερά . Όλες οι αλλαγές θα τελειοποιηθούν λίγο πριν τον μεγάλο ημιτελικό στις 12 Μαίου.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eurovision tv

 

 

 

 

 

 

 

 

eurovision tv

 

 

 

 

 

 

 

 

eurovision tv

 

 

 

 

 

 

 

 

eurovision tv

 

 

 

 

 

 

 

 

eurovision tv

 

 

Moda

Newsorama.

SEASIDE MORNINGS

100% Cashmere σε μπλε και λευκό, ο τέλειος συνδυασμός για τις ανοιξιάτικες αποδράσεις σας δίπλα στη θάλασσα!

Είναι το στυλ που ταυτίζουμε με το και τη θάλασσα.

Το αγαπημένο μας navy look, με μαρινιέρες και αποχρώσεις σε μπλε και λευκό, συνδυάζεται με την ποιότητα τou Cashmere της Falconeri προτείνοντας τα πιο must-have κομμάτια για τις seaside αποδράσεις.

Υιοθετείστε το navy επιλέγοντας ένα key item όπως το maxi πουκάμισο από Cashmere Light φορεμένο ανοιχτό με μαρινιέρα ή με λευκή μπλούζα από Ultralight Cashmere και παντελόνα με εφέ ντένιμ σε μπλε ή λευκό.

Τοtal blue look σε sportive στυλ με Ultralight Cashmere μπλούζα με στρογγυλή λαιμόκοψη και Silk Cotton παντελόνα σε Navy Blue απόχρωση.

Moda

Newsorama.

moda

Newsorama.

moda

Newsorama.

Ο κορονοϊός ήρθε και άλλαξε την ζωή μας για πάντα. Οι λέξεις καραντίνα και lock down, λέξεις μέχρι χτες άγνωστες και μάλλον τρομακτικές, έγιναν πραγματικότητα και η νέα μας ρουτίνα. Μέσα σε όλα τα αρνητικά σενάρια, και φυσικά το τεράστιο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, που είχε η πανδημία, έφερε και μια νέα τάξη πραγμάτων στην ζωή μας.

Για πρώτη φορά μπήκε στην ζωή μας η έννοια του self care, δηλαδή η φροντίδα του εαυτού μας. Και θα μου πεις πιο πριν δεν φροντίζαμε τον εαυτό μας; Όχι ακριβώς, με την έννοια, αλλά και την κοινωνική ανοχή του self care, έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα, που οι προτεραιότητες που θέτει ο κάθε άνθρωπος για την ζωή και την καθημερινότητα είναι πλέον σεβαστές και αδιαπραγμάτευττες. Μέχρι και πριν την έκρηξη του κορονοϊού, το να φροντίζεις υπερβολικά τον εαυτό σου ήταν δείγμα εγωισμού, ίσως και pampering που από τους περισσότερους χαρακτηριζόταν ως ένα είδους ανωριμότητα. Έτσι, οι μέρες και οι μήνες περνούσαν με τους εξαντλητικούς ρυθμούς να μας προσπερνάνε και εμείς να περιμένουμε εκείνες τις δέκα μέρες του καλοκαιριού, το Σαββατοκύριακο, τις γιορτές για να κάνουμε όσα αγαπάμε.

Ο κορονοϊός ήρθε και λειτούργησε σαν έναν πολύ σκληρό μεγεθυντικό φακό και αποκάλυψε όλα τα καλά κρυμμένα κακώς κείμενα της ρουτίνας μας. Το πόσο εξαντλημένοι ήμασταν, την δουλειά που δεν αγαπούσαμε, τον ελεύθερο χρόνο που ποτέ δεν είχαμε και το stress που ήταν το νέο συνώνυμο της επιτυχίας. Έρευνες έχουν αποδείξει πως οι μικρές στιγμές απόλαυσεις μέσα στην ρουτίνας μας κατευνάζουν το άγχος και μειώνουν αισθητά το stress. Αυτές οι στιγμές που αφηνόμαστε σε όσα αγαπάμε, σε αυτά που είμαστε πραγματικά καλοί, στην δημιουργικότητα, στην ηρεμία του νου. Όλα αυτά τα micro moments, που μέσα στο υπραξιακό άγχος που βιώνουμε όλοι, έρχονται να μας δώσουν αυτό ακριβώς που χρειαζόμαστε: απόδραση.

Μετά την λήξη των lock downs κανείς δεν ήταν πρόθυμος, λοιπόν, να εγκαταλείψει και πάλι τον εαυτό του, να σταματήσει να τον έχει σε προτεραίοτητα, φροντίζοντας πάνω από όλα για εκείνον, βρίσκοντας και διατηρώντας τα δικά μας, προσωπικά micro moments, αυτές τις μικρές καθημερινές ρουτίνες απόλαυσης, ακολουθώντας το ωραιότερο trend των τελευταίων ετών, το self care.

Τι σημαίνει, όμως, όλο αυτό για έναν καλλιτέχνη, έναν άνθρωπο της μόδας, έναν σχεδιαστή που καλείται να αποκρυπτογραφήσει τις νέες ανάγκες του κοινού και να δημιουργήσει ένα νέο uniform, προσαρμοσμένο στον post covid άνθρωπο; Πώς λειτούργησε η πανδημία στην διαμόρφωση του φετινού fashion χάρτη; Ποια είναι τα micro moments που οδηγούν στην γέννηση μιας συλλογής και ποια τα προσωπικά τους micro moments, μέσω των οποίων ξαναβρίσκουν τον εαυτό τους; Πέντε Ελληνίδες σχεδιάστριες μας δίνουν όλες τις παραπάνω απαντήσεις.

Χριστίνα Κατσαούνη -The C Edition

«Έντονα χρώματα, lycra και cut outs έρχονται να αναδείξουν την θηλυκότητα (αλληλούια!) μέσα από την απόλυτη τάση: το comfy style. Η πρακτικότητα έγινε πλέον τρόπος ζωής και συνεχίζει να μας απασχολεί και φέτος. Η μόδα, όπως και κάθε μορφή τέχνης, αντικατοπτρίζει την κοινωνία και όλα όσα συμβαίνουν την εκάστοτε περίοδο παγκοσμίως και φυσικά δεν θα μπορούσε η πανδημία να μας αφήσει ανεπηρέαστους. Οι διαχρονικές αγορές μπαίνουν στο «αγοραστικό μικροσκόπιο», το ίδιο και τα πολυμορφικά ρούχα που μπορούν να φορεθούν με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Η λογική των κομματιών που τα φοράς μόνο για μία φορά και μετά τα θάβεις βαθιά μέσα στην ντουλάπα σου, έχει εκλείψει, έχει βγει συνολικά από το προσκήνιο. Όλα όσα πρεσβεύει το «The C Edition», κομμάτια διαχρονικά που θα φορέσεις πολλές φορές, σε διαφορετικές περιστάσεις και με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, είναι «so hotright now».»

«Η προσωπική μου ανάγκη να δημιουργήσω νέα σχέδια που θα εξελίξουν και θα εμπλουτίσουν ουσιαστικά τα ήδη 250 bodysuits που είναι διαθέσιμα στο brand. Φέτος δεν ήθελα μία συλλογή που θα λειτουργούσε ωςσυνέχεια των προηγούμενων αλλά μία συλλογή που ίσως να μας ξεμυαλίσει τόσο που θα βάλουμε στην άκρη τα ήδη best sellers μαύρα, βαμβακερά bodies. Η «Charm»έχει 30 κορμάκια, με τα περισσότερα να είναι μαύρα βαμβακερά, αλλά και σε έντονα χρώματα που κυκλοφορούν στο πιο fashionable υλικό της σεζόν, το lycra, ενώ για πρώτη φορά σου προτείνει ολοκληρωμένα looks με wrap φούστες σε έντονα prints».

«Η πανδημία μου έμαθε να ζω το τώρα, κάνοντας βραχυπρόθεσμα σχέδια και αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή για το απρόσμενο. Με έκανε να επικεντρώνομαι στα σημαντικά και στις ουσιαστικές σχέσεις της ζωή μου. Σε αυτές που αφιερώνουν χρόνο σε εμένα όσο κι εγώ σε εκείνες. Παρόλα αυτά όσο κι αν απολαμβάνω τις στιγμές που μοιράζομαι με τις φίλες και τον σύντροφό μου, ο χρόνος που περνάω μόνη με τον εαυτό μου είναι για εμένα πολύτιμος γιατί αυτές οι δικές μου στιγμές είναι αυτές που με γειώνουν, με αποφορτίζουν και μου δίνουν χώρο να αξιολογήσω πιο νηφάλια το πόσο σημαντική είναι κάθε κατάσταση. Φυσικά εμπλουτίζω αυτόν τον «me time» με διαλογισμό, ζωγραφική που γαληνεύει τη ψυχή μου, πρωινή γυμναστική που με εκτονώνει αλλά και με περιπάτους μέσα στην πόλη ακούγοντας μουσική όπου κι εκεί πολλές φορές έρχονται οι καλύτερες ιδέες».

Αντωνία Μητρούδη -Nidodileda

«Το Nidodileda εμφανίζεται κάπου στο άχρονο, χωρίς να ακολουθεί κάποιο trend του σήμερα ή κάποιον πεπατημένο χάρτη, διαμορφώνει τον δικό του και χαρτογραφεί έναν ωκεανό γεμάτο χρωματιστά κοράλια και πέρλες. Είναι κάποιες στιγμές που ο χρόνος σταματάει και εκεί είναι που σε βρίσκει η έμπνευση. Η δική μου στιγμή έμπνευσης με βρήκε μπροστά απο ένα ενυδρείο. Η ιστορία έδεσε όταν βρήκα τα υφάσματα που συνοδεύουν τη συλλογή CORALLIUM SS22».

«Η στιγμή που συναντώ τους δικούς μου ανθρώπους, ανταλλάσουμε μια ιστορία ή συζητούμε την καθημερινότητα μας, είναι εκείνη που με μηδενίζει και με προτρέπει να ξεκινώ την κάθε ημέρα γεμάτη διάθεση. Η πανδημία ήρθε σαν μια γλυκιά υπενθύμιση στην ανάγκη που έχουμε ως άνθρωποι να ζούμε στιγμές με τους αγαπημένους μας».

Μαρία και Δανάη Κανελλοπούλου -The KNLs 

«Είναι δύσκολο να περιγράψουμε πως διαμορφώνεται η μόδα φέτος, καθώς καθημερινά βιώνουμε γεγονότα και συνθήκες που προκαλούν ανατροπές και μεγάλες αλλαγές στα μέχρι τώρα δεδομένα. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η μόδα καλείται να φέτος να φτιάξει τη ψυχολογία με τα πιο έντονα χρώματα να πρωταγωνιστούν πιο πολύ απο ποτέ! Η τάση κάνει τους ανθρώπους πιο επιλεκτικούς στις αγορές τους ψάχνοντας κάτι ξεχωριστό που θα τους εκφράζει απόλυτα, με αποτέλεσμα η πρόκληση για εμάς τους σχεδιαστές να είναι μεγαλύτερη για να αποτυπώσουμε στις δημιουργίες μας όλα όσα θα ντύσουν τις στιγμές τους με κάτι ευχάριστο!»

«Η Συλλογή SS2022 ονομάζεται Akrogialies και εκπορεύεται απο τα micro moments που μας αποσυμφορούν και μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε να δημιουργούμε, όπως μια βόλτα σε μια παραλία, τα παιχνίδια των παιδιών στη θάλασσα, να μάζεμα κοχυλιών και αχιβάδων σε μια ακρογιαλιά της Ελλάδας. Πάντα μας εμπνέουν είκονες απο τις ομορφιές της χώρας μας, αλλά τώρα πιο πολύ απο ποτέ οι πίνακες που έχουμε ζωγραφίσει και αποτυπώσει στη Συλλογή SS2022 συμβολίζουν τα εμπόδια που θα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε, όπως τα κύματα που θα περάσουν και μετά θα σβήσουν πίσω μας. Τα χρώματα έντονα και τα prints διαπεραστικά με εικόνες απο γωνιές της Ελλάδας, εκεί που περνάμε τις πιο ξέγνοιαστες στιγμές του χρόνου!»

«Η νέα τάξη πραγμάτων όπως έχει διαμορφωθεί εν μέσω πανδημίας, μας έχει αναγκάσει να κλειστούμε, να απομονωθούμε αρκετό καιρό και να μην μπορούμε να εκτονώσουμε την ενέργειά μας όπως πριν! Έτσι αλλάξαμε συνήθειες και ανακαλύψαμε πιο απλούς τρόπους για να χαλαρώσουμε! Περισσότερη άσκηση, περπάτημα, μουσική, παιχνίδι με τα παιδιά και τέχνες. Κάθε μορφή τέχνης με τη ζωγραφική κυρίαρχη! Η ζωγραφική μας εκφράζει, μας χαλαρώνει και ευτυχώς αποτελεί ενα μεγάλο μέρος άρρηκτα συνδεδεμένο με την ενασχόληση μας με τη μόδα. Αυτές τις εικόνες που ζωγραφίζουμε τις αποτυπώνουμε πάνω στα ρούχα της Συλλογής SS2022!»

Αλεξάνδρα Αναγνώστου -Sunsetgo

«Ο φετινός fashion χάρτης αν είχε moto, κατά την γνώμη μου, θα ήταν «live the moment». Μετά από όσα περάσαμε και περνάμε τα τελευταία χρόνια διακρίνω ξεκάθαρα πλέον την ανάγκη του κόσμου να βγει ξανά έξω, να ζήσει, να νιώσει, αν αλληλεπιδράσει, να χορέψει, να αγκαλιαστεί, να αφεθεί στην στιγμή. Αυτή η ανέμελη, sexy διάθεση έχει αποτυπωθεί στις καλοκαιρινές συλλογές με pieces που επιτέλους δεν έχουν αυστηρούς body tapes κανόνες, κάνοντας όλες και όλους να τα ακολουθήσουν. Στο ίδιο μοτίβο έχουν κινηθεί και οι δύο συλλογές που σχεδίασα για άνοιξη και καλοκαίρι 22′. Κομμάτια με τολμηρά κοψίματα, διαφάνειες, silky αέρινα υφάσματα, tiny bikinis που σε κάνουν να σκέφτεσαι μόνο τις καλοκαιρινές σου ημέρες και νύχτες».

«Φέτος έδωσα πολύ χρόνο στον εαυτό μου, άλλαξα, αναθεώρησα, παρατήρησα, μελέτησα παλιές συλλογές αγαπημένων μου σχεδιαστών, διάβασα αρκετά βιβλία, άκουσα πολύ  μουσική, φτιάχνοντας έτσι εικόνες που με βοήθησαν να σχεδιάσω. Κατάφερα να ταξιδέψω ξανά, εντός και εκτός Ελλάδας που για μένα ήταν ζωτικής σημασίας. Αναπόλησα ανέμελες, καλοκαιρινές, προσωπικές μου στιγμές, μέσα από παλιότερες φωτογραφίες, που ήθελα να αποτυπωθούν σε μια συλλογή που το mood της θα ήταν «διασκέδασε ξανά, ζήσε ξανά». Αυτό βγήκε στην SS22 συλλογή μου, με όνομα Sea Breeze, από το κλασικό καλοκαιρινό cocktail. Παράλληλα μέσα από όλες τις καταστάσεις των τελευταίων χρόνων που όλους μας κούρασαν, ήθελα να δω την αλλαγή, να δω το brand μου να γεννηθεί ξανά διαφορετικό και φρέσκο. Εκεί γεννήθηκε η Spring 22 συλλογή μου Genesis, που συμβολίζει το νέο».

«Η πανδημία άλλαξε τελείως την καθημερινότητα όλων μας.Προσωπικά με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι ζούσα την ζωή μου σε ρυθμούς fast forward. Σπαταλούσα τον χρόνο μου χωρίς δεύτερη σκέψη, στερώντας μου ποιότητα και αληθινή απόλαυση. Όλο αυτό με έκανε να αλλάξω, να δομήσω τον χρόνο μου διαφορετικά, να απολαμβάνω κάθε στιγμή και να ακούω τα θέλω μου καθημερινά. Μέσα στην ημέρα μου θα φροντίσω να γυμναστώ, να ακούσω μουσική και να συναντήσω ανθρώπους που με εμπνέουν και με αποφορτίζουν από το πιεστικό μου πρόγραμμα».

Ιωάννα Κουρμπέλα

«Ο φετινός χάρτης της μόδας για το καλοκαίρι του 2022 είναι πλούσιος σε έντονα χρώματα και prints. Αξίες, όπως το inclusivity έχουν βοηθήσει στο να προβληθεί η πολυποικιλότητα και να «εφευρεθούν» νέοι χρωματικοί συνδυασμοί όπως αυτοί των βαθιών, γεμάτων αποχρώσεων με συμπληρωματικές τους όπως θερμά fluo π.χ. Μωβ του κρασιού με έντονο κίτρινο. Σε σιλουέτες υπερισχύουν τα oversized shapes και τα comfort υφάσματα».

«Το ελληνικό καλοκαίρι είναι πάντα η μεγαλύτερη έμπνευση, η τάση για φυσικές ίνες, τα ζωγραφικά μοτίβα όπως αυτό του αχινού αλλά και το πολύχρωμο με τα γεωμετρικά ακανόνιστα σχήματα και η διάθεση για χαλαρότητα και ξεγνοιασιά».

«Μέσα από την πανδημία και όσες αλλαγές έχει επιφέρει στις ζωές όλων μας, πιστεύω η σημαντικότερη που έχει προκύψει, αφορά τη σχέση μας με τον χρόνο. Το βλέμμα έχει στραφεί προς τα πιο ουσιαστικά, τα πιο απλά και τα καθημερινά. Προσωπικά, στο παρελθόν ήμουν κυρίως εστιασμένη στο μέλλον: τι συλλογή θα δημιουργήσω, σε ποια έκθεση θα πάω, τι θα θέλει η αγορά…η βιομηχανία της μόδας άλλωστε είναι έτσι δομημένη ώστε όλα είναι προγραμματισμένα για τουλάχιστον ένα χρόνο μετά απαιτώντας λοιπόν μια συγκεκριμένη προετοιμασία και πρόβλεψη. Το τελευταίο διάστημα όμως είμαι πιο πολύ στο παρόν. Το μέλλον στην πραγματικότητα , δείχνει να είναι κάτι που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και να προβλέψουμε.. Έτσι και οι ρυθμοί πλέον είναι διαφορετικοί αλλα και οι επιδιώξεις μας. Κάποια από τα micro moments που μου δημιουργούν μια ρουτίνα επιβίωσης ξεκινούν από το να επιλέξω να δω ένα αγαπημένο μου videoclip, να μιλήσω στο τηλέφωνο ή να κάνω βιντεοκλήση με τους αγαπημένους μου φίλους κ οικογένεια, να διαβάσω κάτι ή θα επιλέξω να δω κάτι αξιόλογο «που παράγει ομορφιά». Σαφώς αναγνωρίζω πως είμαι από τους τυχερούς όπου και η ίδια η εργασία μου είναι ένα ταξίδι δημιουργίας και ένας τρόπος έκφρασης μέσα από την τέχνη που από μόνο είναι διέξοδος από ότι δύσκολο συμβαίνει γύρω μας».

moda

Newsorama.

Επέτειος 25ης Μαρτίου 1821

Η επέτειος της 25ης Μαρτίου είναι μια ημέρα αργίας, που έχει διττή σημασία για τον απανταχού Έλληνισμό. Αρχικά είναι μια Εθνική αλλά και θρησκευτική εορτή. Είναι εθνική εορτή, γιατί την ημέρα αυτή σηματοδοτείται η έναρξη της Ελληνικής επανάστασης απέναντι στην οθωμανική κυριαρχία 400 χρόνων. Και  είναι θρησκευτική, γιατί τη μέρα αυτή γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Λέγοντας Ευαγγελισμό, αναφερόμαστε στην «χαρμόσυνη» είδηση για τον Χριστιανισμό, δηλαδή την επικείμενη γέννηση του Ιησού Χριστού, που δόθηκε από τον αρχάγγελο Γαβριήλ προς την Μαριάμ. Επίσης, με τον ίδιο όρο αναφερόμαστε στην εκκλησιαστική θεομητορική εορτή που τελείται την 25η Μαρτίου προς ανάμνηση του γεγονότος αυτού. Ευαγγελισμός, σημαίνει αναγγελία χαρμόσυνης είδησης και ετυμολογικά προέρχεται από το ευάγγελος (=ευ+άγγελος =< αγγέλω)

Επίσης, στις 25 Μαρτίου 1821 ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στον τουρκικό ζυγό που κρατούσε την Ελλάδα δέσμια για 400 χρόνια. Ήταν το χρονικό διάστημα που «ωρίμασαν» οι συνθήκες, για τον «ξεσήκωμο» ολόκληρου του ελληνισμού. Η επανάσταση, ξεκίνησε από τα νοτιότερα διαμερίσματα του ελλαδικού χώρου επειδή εκεί υπήρχαν πολλοί εμπειροι  πολεμιστές-άνδρες αλλά και μια πλούσια ναυτική δύναμη, ώστε να επιτευχθεί ένα δυναμικό πλήγμα από στεριά και θάλασσα.

Newsorama.

«Είναι ένα γεγονός που με έχει σημαδέψει. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει κοινωνική ευαισθησία γιατί χάθηκε ένα παιδί»

Για περισσότερες από τρεις ώρες απολογήθηκε ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηρακλείου η αναισθησιολόγος που κατηγορείται για ανθρωποκτονία από αμέλεια στην υπόθεση θανάτου της 4χρονης Μελίνας Παρασκάκη το 2015.

Η γιατρός περιέγραψε διεξοδικά όλα όσα συνέβησαν, με την Έδρα του Δικαστηρίου να κάνει διαρκώς ερωτήσεις και να ζητά από την κατηγορουμένη να αναφερθεί με κάθε λεπτομέρεια στα γεγονότα.

Σύμφωνα με την ίδια, προσπάθησε με όλες της τις δυνάμεις να αποτρέψει «το μοιραίο, το οποίο τελικά δεν αποφεύχθηκε», καθώς ήταν «τέτοιας έντασης η αλλεργική επίδραση του φαρμάκου στον οργανισμό του παιδιού, που έβλαψε συστηματικά και ταυτόχρονα την καρδιά και τους πνεύμονες και προκάλεσε αιμοδυναμική κατάρρευση».

Όπως υποστήριξε η αναισθησιολόγος, αυτό που παρουσίασε η 4χρονη Μελίνα ήταν μια εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή, μία σοβαρή διφασική αλλεργική αντίδραση σε χορηγούμενο φάρμακο 4ου βαθμού με επικείμενη ανακοπή.

Σύμφωνα με τα όσα είπε στην απολογία της εφάρμοσε όλα τα πρωτόκολλα που προβλέπονται για την αντιμετώπιση αλλεργικών αντιδράσεων και, αναφορικά με την αδρεναλίνη που χορήγησε είπε ότι «έκανε ό,τι έπρεπε».

Με βάσει τα πρωτόκολλα η αδρεναλίνη χορηγείται ενδοφλέβια και με συγκεκριμένο τρόπο σε εξαιρετικά σπάνιες δηλαδή περιπτώσεις, ωστόσο η αναισθησιολόγος είπε ότι «είχα να αντιμετωπίσω σοκ. Ήταν διαφορετική συνθήκη από αυτό που περιγράφεται όταν η αλλεργική αντίδραση είναι 3ου βαθμού και όχι 4ου, που είχα σε αυτή την περίπτωση».

«Το παιδί ξεκάθαρα δεν έκανε μόνο βρογχοσπασμό γιατί αν έκανε μόνο αυτό δεν θα χορηγούσα αδρεναλίνη, αλλά παρουσίασε και άλλα συνοδά προβλήματα, βραδυκαρδία, υπόταση, βρογχοσπασμό», υπογράμμισε ακόμα.

Μάλιστα, σημείωσε πως την ώρα της αιμοδυναμικής κατάρρευσης του παιδιού, εκείνο που προείχε ήταν να σώσει το παιδί και όχι να γράψει το διάγραμμα αναισθησίας, το οποίο συνέταξε εκ των υστέρων.

Να σημειωθεί εδώ πως η αναισθησιολόγος ισχυρίζεται πως το κοριτσάκι διακομίστηκε εν ζωή στο ΠΑΓΝΗ, ενώ τόνισε πως εάν δεν ήταν ζωντανό, ούτε θα ανέβαζε πυρετό, ούτε θα είχε κίνηση, «ούτε θα αποκαθιστούσε τη μεταβολική οξέωση».

«Είναι ένα γεγονός που με έχει σημαδέψει. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει κοινωνική ευαισθησία γιατί χάθηκε ένα παιδί», είπε και υποστήριξε ότι στοχοποιήθηκε λόγω της συγγενικής σχέσης που έχει με πολιτικό πρόσωπο.

Η αναισθησιολόγος ανέφερε ότι είναι και η ίδια μητέρα δύο παιδιών και, αναφερόμενη στον 14χρονο γιο της περιέγραψε πως εκείνος αντιδρούσε όταν άκουγε τον Αδωνι Γεωργιαδη να τη λέει «δολοφόνο» και πως «σκότωσε ένα παιδί».

Η κατηγορούμενη επανήλθε πολλές φορές στο θέμα της σπανιότητας της περίπτωσης και σημείωσε ότι και η ίδια επιζήσει το 1996 από ένα χειρουργείο με μία σπάνια επιπλοκή. Όπως είπε, από το 1996 20 άτομα έχουν ανάλογο βίωμα με εκείνη και έχουν επιζήσει μόλις τα 4, μεταξύ των οποίων και εκείνη. «Μπορώ να καταλάβω και να νιώσω τον πόνο», τόνισε, επαναλαμβάνοντας πως έκανε ότι πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις για να σώσει τη μικρή.

Διαβάστε ακόμα: Αντίπαρος: Αυτοκίνητο έπεσε στη θάλασσα – Νεκροί οι τρεις επιβαίνοντες

ellada

Newsorama.

Τραγωδία σημειώθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης

Αυτοκίνητο έπεσε στο λιμάνι της Αντιπάρου, με συνέπεια οι τρεις άνθρωποι που επέβαιναν σε αυτό να χάσουν τη ζωή τους.

Σύμφωνα με τα όσα μεταδίδει η «Φωνή της Πάρου», πρόκειται για μία γυναίκα 75 ετών, τον σύζυγό της και την οικιακή βοηθό τους.

Και οι τρεις ήταν εγκλωβισμένοι μέσα στο αυτοκίνητο και δύτες έσπευσαν για τον απεγκλωβισμό τους.

Αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως το αυτοκίνητο πήρε κατεύθυνση προς τη θάλασσα και θεωρείται πιθανό το ενδεχόμενο ο οδηγός να υπέστη έμφραγμα.

Διαβάστε ακόμα: Πυροβολισμοί στα Βριλήσσια – Ένας νεκρός

ellada

Newsorama.

ellada

Newsorama.

ellada

Newsorama.

Πριν την εμφάνιση και την εξάπλωση του κορονοϊού, οι καλοκαιρινές διακοπές, συνήθως, κανονίζονταν από νωρίς. Βασικό κριτήριο για την επιλογή του προορισμού, πέρα από το οικονομικό, οι δυνατότητες που προσφέρει στον επισκέπτη ο καθένας από αυτούς, αναφορικά με τις παραλίες και τις προτάσεις σε φαγητό και διασκέδαση.

Αυτήν την στιγμή, με τους περισσότερους να μην γνωρίζουν καν αν θα πάνε διακοπές, και αυτούς που το σκέφτονται να είναι σχετικά επιφυλακτικοί, βασικό κριτήριο επιλογής προορισμού θα αποτελεί σίγουρα η υγεία και η ασφάλεια του καθενός.

Ανάμεσα στα όσα μπορεί να σκέφτεται κανείς, λοιπόν, σίγουρα και το πώς θα απολαμβάνει τις καλοκαιρινές βουτιές του. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο βρήκαμε τέσσερις από τις αμέτρητες και ονειρικές παραλίες της χώρας, που απλώνονται σε μήκος μέχρι και 40 χλμ. (!) για να εφαρμόσουμε και σε αυτήν την εκδοχή της ζωής μας την κοινωνική αποστασιοποίσηση.

Κυπαρισσιακός Κόλπος

Μεταξύ των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας, στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, συναντάται ο Κυπαρισσιακός Κόλπος, ο οποίος εκτείνεται από το Κατάκολο στα βόρεια, μέχρι την Κυπαρισσία στα νότια. Σε μια έκταση 44 χλμ. απλώνεται η αχανής ακτογραμμή του, η οποία αποτελεί και σημείο αναφοράς για την περιοχή. Κατά μήκος της χρυσαφένιοι αμμόλοφοι, θίνες και αμμώδεις παραλίες με πεντακάθαρα νερά κλέβουν τις εντυπώσεις.

Πρόκειται για ένα από τα πιο εντυπωσιακά παράκτια οικοσυστήματα της χώρας, καθώς στη θαλάσσια περιοχή του και σε παραλία μήκους 10 χλμ. αναπαράγεται ένας από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς της θαλάσσιας χελώνας Καρέτα σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Κάθε χρόνο περίπου 780 φωλιές των χελωνών φιλοξενούνται μεταξύ των εκβολών της Νέδας και του χωριού Καλό Νερό στο νότιο τμήμα του κόλπου. Μάλιστα, τρεις περιοχές στον Κυπαρισσιακό Κόλπο -Θίνες Κυπαρισσίας: Νεοχώρι- Κυπαρισσία», «Θίνες και παραλιακό δάσος Ζαχάρως, λίμνη Καϊάφα, Στροφυλιά, Κακόβατος», «Θαλάσσια περιοχή κόλπου Κυπαρισσίας: Ακρωτήριο Κατάκολο- Κυπαρισσία»- έχουν ενταχθεί στο Δίκτυο Natura 2000.

Από τις πιο γνωστές παραλίες της περιοχής είναι εκείνη της Ζαχάρως, η οποία τα τελευταία χρόνια κερδίζει ολοένα και περισσότερο την προτίμηση του κοινού, με την αμμώδη έκτασή της να αποτελεί και το κύριο χαρακτηριστικό της.

Βρίσκεται στο νομό Ηλείας σε στρατηγική θέση καθώς σε απόσταση 25 χλμ. συναντάται η Αρχαία Ολυμπία και σε 12 χλμ. ο, όχι και τόσο γνωστός στο ευρύ κοινό, ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βασσές. Το τοπίο με την σαν πούδρα απαλή αμμουδιά, τους εντυπωσιακούς κατά τόπους αμμόλοφους, το υπέροχο πευκοδάσος ακριβώς πίσω της και τα ονειρικά νερά του Ιονίου μένει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη του επισκέπτη. Η παραλία αναπτύσσεται συνεχώς, προσφέροντας στους λουόμενους σύγχρονες ανέσεις και παροχές μέσα από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

Επίσης, δημοφιλή επιλογή του Κυπαρασσιακού Κόλπου αποτελεί η παραλία Ελαία -εδώ εκβάλλει και ο ποταμός Νέδα- δίπλα στο μοναδικό πευκοδάσος Ελαίας. Στην ακρογιαλιά συναντώνται θίνες ύψους 10 μέτρων, μυρτιές και λυγαριές, αρμυρίκια και πεύκα, καθώς και ονειρικά κρυστάλλινα νερά. Η παραλία της Ελαίας, μαζί με αυτές του Καλού Νερού και του Αγιαννάκη αποτελούν σημείο ωοτοκίας των θαλάσσιων χελωνών Καρέττα.

Μονολίθι, Πρέβεζα

Πρόκειται για την μεγαλύτερη παραλία με αμμουδιά, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Η ακτή Μονολίθι, που εντοπίζεται στο δυτικό τμήμα του νομού Πρέβεζας σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από την Αρχαία πόλη της Νικόπολης, απλώνεται σε μήκος 25 χιλιομέτρων και εντυπωσιάζει τον επισκέπτη με την απεραντοσύνη που την χαρακτηρίζει.

Κατά την αρχαιότητα η ονομασία της τοποθεσίας ήταν «Κόμαρος», δηλαδή κουμαριά, εξαιτίας των πολλών κουμαριών που υπάρχουν μέχρι και σήμερα στην περιοχή.

Το όνομά της (μονός λίθος) οφείλειται σε μια συστάδα παραλιακών βράχων που εντοπίζονταν σε απόσταση 10 μέτρων από την ακτή, μεγέθους περίπου 10×10. Μέχρι το 1943, οι συγκεκριμένοι βράχοι προεξείχαν ένα μέτρο από την επιφάνεια της θάλασσας, μέχρι που οι Γερμανοί και Ιταλοί στρατιώτες έσπασαν τον βράχο βομβαρδίζοντάς τον με όλμο. Σήμερα, στο σημείο έχει δημιουργηθεί ένα είδος υφάλου στο επίπεδο του νερού. Η ονομασία Μονολίθι εμφανίζεται για πρώτη φορά στις αρχές του 19ου αιώνα, σε χειρόγραφο χάρτη του Jean Denis Barbie du Bocage.

Η ακρογιαλιά Μονολίθι απλώνεται από το χωριό Μύτικας μέχρι το χωριό Καστροσυκιά του Δήμου Πρέβεζας, απ’ όπου αρχίζει και το λεγόμενο δάσος Μονολιθίου, μήκους 8 χλμ., το οποίο ανήκει στην Αρχαιολογική Άλφα ζώνη της περιοχής, λόγω της Αρχαίας Νικόπολης.

Τα παραδεισένια νερά της παραλίας, η γα λήνη που εκπέμπει η απέραντη χρυσαφένια αμμουδιά πλάτους 10-50 μέτρων, οι ευκάλυπτοι που χαρίζουν την ανακουφιστική σκιά τους στους λουόμενους και το υπέροχο καταπράσινο φυσικό τοπίο ολόγυρά της προσελκύουν εκατοντάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Η παραλία προσεγγίζεται πολύ εύκολα και εντοπίζεται 10 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Πρέβεζας, ενώ διαθέτει διάσπαρτες τουριστικές εγκαταστάσεις.

Λούρος, Αιτωλοακαρνανία

Πόλος έλξης τόσο για τους κατοίκους, όσο και για τους επισκέπτες της περιοχής η τεράστια χρυσαφένια, αμμουδιά που μοιάζει με γλώσσα που εισβάλλει στα νερά του Ιονίου και ο μοναδικός προστατευόμενος υδροβιότοπος. Ο λόγος για την παραλία του Λούρου, 16 χλμ. νοτιοδυτικά του Νεοχωρίου, στο νομό Αιτωλοακαρνανίας.

Με μήκος 17 χλμ. αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη παραλία στην Ελλάδα και μία από τις ελάχιστες σε όλη τη χώρα όπου σχηματίζονται αμμοθίνες, ενώ από το 1974 προστατεύεται από τη Σύμβαση RAMSAR.

Στην προστατευόμενη χλωρίδα της περιοχής συμπεριλαμβάνονται κέδροι, δάφνες, αρμυρίκια και κρίνα της άμμου. Στην πανίδα της παρατηρείται ένα μεγάλο πλήθος πουλιών ανάμεσα στα οποία διακρίνονται πελεκάνοι, πελαργοί, αγριόχηνες, κοτσύφια, καρδερίνες, καθώς και άγρια άλογο που ζουν στην ευρύτερη περιοχή του υγροβιότοπου.

Η παραλία είναι οργανωμένη με beach bars, ενώ για εκείνους που θέλουν να αποφύγουν τον κόσμο υπάρχει ένα ήσυχο και ελεύθερο σημείο στο δεξί άκρο της παραλίας, με δέντρα για φυσική σκιά. Τα νερά είναι ρηχά και αποτελούν ιδανική επιλογή για οικογένειες με μικρά παιδιά.

Για να προσεγγίσει κανείς την παραλία θα αφήσει πίσω του το Αιτωλικό με κατεύθυνση προς Νεοχώρι, στην περιφερειακή οδό του οποίου υπάρχει σήμανση για την ακτή του Λούρου.

Πλάκα, Νάξος

Μία από τις μεγαλύτερες παραλίες της Νάξου βρίσκεται στη δυτική πλευρά του νησιού, σε απόσταση περίπου 10 χλμ. από τη Χώρα και αποτελεί φυσική συνέχεια της παραλίας της Αγίας Άννας.

Η ονειρική αμμουδιά της Πλάκας μετρά μήκος 4 χλμ. και αποτελούσε κάποτε στέκι των free campers και των hippies. Σήμερα, είναι μια από τις δημοφιλέστερες παραλίες του νησιού -προστατευόμενη από τους ανέμους το καλοκαίρι- προσφέροντας επιλογές που καλύπτουν και τους πιο απαιτητικούς.
Λευκή άμμος, τιρκουάζ νερά, εξωτικοί αμμόλοφοι, μικρά όμορφα λουλούδια και κέδροι στο πίσω μέρος της, συνθέτουν ένα ονειρικό σκηνικό. Στο μεγαλύτερο τμήμα της είναι οργανωμένη με ξαπλώστρες, ομπρέλες, ταβερνάκια, beach bars και θαλάσσια σπορ.

Ωστόσο, περπατώντας κατά μήκος της, θα βρείτε αρκετά σημεία για να απομονωθείτε. Μην αγχωθείτε για την ώρα προσέλευσης. Η παραλία είναι τόσο μεγάλη που δεν ασφυκτιά ποτέ από κόσμο.

ellada

Newsorama.

Οι Σαρακηνοί δεν ήταν παίξε-γέλασε. Κάθε άλλο.

Οι πανίσχυρες στρατιές του Ισλάμ σάρωσαν από την Αραβία τα πάντα στο πέρασμά τους κατά τον 7ο και 8ο αιώνα, κατακτώντας Μέση Ανατολή, τα βόρεια της Αφρικής και τμήμα της Ισπανίας.

Οι Άραβες έφτασαν να κατέχουν ένα καλό τμήμα της Μεσογείου και τον επόμενο αιώνα, με τον χριστιανικό κόσμο αποδυναμωμένο, κυριάρχησαν στις θάλασσες της περιοχής.

«Μουσουλμανική λίμνη» έγινε η Μεσόγειος και οι Σαρακηνοί επιδρομείς χτυπούσαν ό,τι ήθελαν, όποτε το ήθελαν. Χωρίς σημαντική αντίσταση.

Λεηλατούσαν πια (9ος αιώνας) πόλεις και χωριά και περιοχές ολόκληρες εγκαταλείφθηκαν. Πλέον Μάλτα, Σικελία και Κρήτη ήταν κάτω από τον έλεγχό τους, με την ακτίνα δράσης τους να απλώνεται σε όλη τη Μεσόγειο Θάλασσα.

Από το 828 μ.Χ. μάλιστα η Κρήτη είναι ένα από τα σημαντικότερα ορμητήριά τους, ένα από τα πλέον διαβόητα πειρατικά άντρα του καιρού.

Οι Αγαρηνοί, όπως τους ονομάζει ο Ιωάννης Δαμασκηνός, κράτησαν την Κρήτη από το 828-961, όταν την ξαναπήραν οι Βυζαντινοί με τον, στρατηγό ακόμα, Νικηφόρο Φωκά.

Σαρακηνούς έφτασαν να ονομάζουν οι Βυζαντινοί όλους τους Άραβες αδιακρίτως, γνώριζαν όμως καλά και διαχώριζαν τους Σαρακηνούς πειρατές.

Αυτούς που πήρε μαζί του ο Αμπού Χαφέζ (Απόχαψι τον αποκαλούν οι βυζαντινοί ιστορικοί και χρονογράφοι) όταν εκδιώχθηκε από την Ισπανία και μεταμορφώθηκαν σε έναν κουρσάρικο στόλο που ενστάλαζε φόβο σε όλα τα παράλια της Μεσογείου.

Η χαρακτηριστική ευκολία με την οποία έκανε την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ορμητήριό του και η εξίσου εύκολη κατάληψη της Κρήτης λειτουργούσαν ως φόβητρο για όλους. Ο Χάνδακας (Ηράκλειο) είναι τώρα το νέο στρατηγείο του.

Μέχρι να καμφθούν οι ληστρικές επιδρομές στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά τον 11ο αιώνα, οι Σαρακηνοί πειρατές είχαν αφήσει ζοφερή κληρονομιά στον ελλαδικό χώρο, κάτι που η Πελοπόννησος το γνώριζε δυστυχώς καλά.

Ακόμα και σήμερα έχουμε τοπωνύμια που μαρτυρούν τη δράση των Σαρακηνών κουρσάρων. Σαρακήνικα τα λέμε και τα ξέρουμε καλά. Όλα είναι άλλωστε παραλίες ξεχωριστής ομορφιάς.

Οι πειρατές ήξεραν αν μη τι άλλο πώς να διαλέγουν τα καταφύγιά τους…

Σαρακήνικο στη Μήλο

Το γνωστότερο Σαρακήνικο της χώρας έμελλε να είναι και μια από τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας. Και ολόκληρης της Ευρώπης, αναμφίβολα!

Η δημοφιλής και σεληνιακού τοπίου ακτή της Μήλου με τα λευκά βράχια και τα κρυστάλλινα νερά επιβάλλει το δέος και τον θαυμασμό. Είναι ένα πληθωρικό δημιούργημα της φύσης, μια εικόνα που μοιάζει το λιγότερο εξωγήινη.

Εκεί, δίπλα στη χώρα της Μήλου, είχαν οι Σαρακηνοί μια από τις βάσεις τους στις Κυκλάδες, επιβλέποντας από την παραλία τη Σίφνο και την Κίμωλο. Σήμερα είναι μια παραδεισένια παραλία σπάνιας ομορφιάς.

Τα ηφαιστειογενή και διαβρωμένα βράχια που διεισδύουν στη θάλασσα δημιουργώντας μικρές και μεγάλες σπηλιές απαθανατίζονται στον φακό όποιου βρεθεί στο νησί, χαρίζοντας θαλασσινές εμπειρίες έξω από τα συνηθισμένα.

Σε αυτές τις σπηλιές γύρω από τη θάλασσα έδεναν άλλοτε τα κουρσάρικα πλοία τους οι Σαρακηνοί, προστατεύοντάς τα από τα κύματα. Οι ίδιοι ξεκουράζονταν στις εσοχές των βράχων πάνω στην ακρογιαλιά, εκεί που σήμερα κάνουμε τις ξένοιαστες βουτιές μας. Οι ντόπιοι λένε πως αν κοιτάξεις καλά, ίσως δεις κάποια δέστρα από κείνα τα χρόνια…

Σαρακήνικο στη Γαύδο

Μια από τις ομορφότερες παραλίες της Γαύδου, πολύ κοντά στο λιμανάκι Καραβέ, απηχεί ξανά την τρομακτική δράση των Σαρακηνών. Οι παραθεριστές που την επιλέγουν για το ελεύθερο κάμπινγκ δεν θα το σκεφτούν βέβαια αυτό δεύτερη φορά, καθώς το τοπίο σε ξελογιάζει και ξεχνάς τα πάντα.

Η απέραντη αμμουδιά, οι αμμόλοφοι και οι κέδροι καταλήγουν εδώ σε αβαθή και πεντακάθαρα νερά, αποτελώντας πόλο έλξης για μπάνιο ή free camping στη μαγευτική παραλία. Ο χρόνος κυλά αργά και νωχελικά και κάθε σπιθαμή σε καλεί να χαλαρώσεις και να αφεθείς στα τόσα θέλγητρα της Γαύδου.

Και να μη σκεφτείς δηλαδή τι ήταν άλλοτε το Σαρακήνικο, μια από τις βάσεις των τρομερών κουρσάρων στην Κρήτη μετά την κατάληψή της. Η Γαύδος ήταν πάντα στρατηγικά τοποθετημένη, γι’ αυτό και πέρασαν οι πάντες από δω στο διάβα της Ιστορίας.

Επί Σαρακηνών πάντως, μας παραδίδεται πως το νησί κατέληξε σχεδόν ακατοίκητο…

Σαρακήνικο στην Εύβοια

Σε άλλο ένα νησί, στα κεντρικά της Εύβοιας αυτή τη φορά, συναντάμε άλλο ένα πειστήριο της μαύρης δράσης των Σαρακηνών στον ελλαδικό χώρο. Λίγο μετά την παραλία της Βλαχιάς και κοντά στην Αγία Άννα θα αντικρίσεις ένα άγριο θέαμα που θα σε πείσει ότι οι κουρσάροι ήξεραν πώς να επιλέγουν ορμητήρια.

Σκουρόχρωμα βότσαλα, βαθιά πρασινογάλανα νερά, όλα βυθισμένα μέσα στην κατάφυτη φύση και το πράσινο. Ένας ανέγγιχτος παράδεισος, έτσι κακοτράχαλος και δύσβατος που παραμένει ο δρόμος που κατηφορίζει ως την ακτή, περιμένει να σε ξελογιάσει με τις απαράμιλλες χάρες του.

Οι Σαρακηνοί τη γνώριζαν καλά την παραλία και έδεναν τα πλοία τους στη μικρή βραχονησίδα του κολπίσκου, λειτουργώντας ως πρώτης τάξεως φυσική κρυψώνα. Το κρησφύγετό τους διατήρησε το όνομά του και στην Τουρκοκρατία, Σαρακίνα το έλεγαν πια.

Στο σημείο που βρίσκεται σήμερα χτισμένο το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου λέγεται πως ήταν το οχυρό τους, εκεί που έκρυβαν τα πλούσια λάφυρα.

Η ντόπια παράδοση μάς λέει ακόμα πως η βραχονησίδα απέναντι από τον οικισμό ονομάστηκε «Ξεροκάραβος» ακριβώς επειδή εισακούστηκαν οι προσευχές των κατοίκων και το πειρατικό καράβι που ερχόταν για άλλη μια επιδρομή πέτρωσε μαγικά πριν φτάσει στην ακτή.

Σαρακήνικο στην Ελαφόνησο

Εδώ έχουμε ξανά μια από τις ομορφότερες παραλίες της Ελλάδας και ολόκληρης της Μεσογείου, την περίφημη δίδυμη παραλία του Σίμου. Έτσι τον ξέρουν όλοι, εκεί στα νότια του νησιού, μόνο που ο Σίμος απαρτίζεται από τη μικρή παραλία (Μικρός Σίμος), τον Φράγκο, και τη μεγάλη (Μεγάλος Σίμος), το Σαρακήνικο.

Τσερατσίνικο θα ακούσεις να το λένε οι ντόπιοι, απηχώντας τη ζοφερή κληρονομιά των Σαρακηνών. Εδώ έχουμε μια τεράστια αμμουδιά που παίζει με το λευκό και το χρυσό, ανάλογα με τα καπρίτσια του ήλιου, φιλοξενώντας ενδημική χλωρίδα που δεν απαντάται πουθενά αλλού στον κόσμο.

Ο όρμος του Σαρακήνικου χρησιμοποιήθηκε μάλιστα ως ορμητήριο όχι μόνο από τους Σαρακηνούς, από και τους πειρατές της Μάλτας και της Μπαρμπαριάς, όταν δεν αποτελούσε ναυτική βάση Άγγλων και Γάλλων.

Τόπος κτηνωδίας και φρίκης ήταν κάποτε η απαράμιλλης ομορφιάς παραλία που δεν χορταίνεις να τη βλέπεις. Αλλά και σπουδαίων αποφάσεων για το ελληνικό έθνος, μιας και το Σαρακήνικο ήταν μια από τις βάσεις του συμμαχικού στόλου κατά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου τον Οκτώβριο του 1827.

Έμεινε γνωστό όμως ως Σαρακήνικο, από τους πειρατές που έκαναν άλλοτε τη διέλευση από τα στενά μεταξύ Ελαφονήσου και Κυθήρων στοίχημα με όλες τις πιθανότητες κόντρα…

Σαρακήνικο στην Πάργα

Τόσο κοντά στην Πάργα, κι όμως τόσο μακριά, συναντάμε άλλο ένα πειρατικό κατάλοιπο. Μετά το χωριό Αγιά λοιπόν βρισκόμαστε μέσα σε καταγάλανα νερά και απίθανους αιωνόβιους ελαιώνες στον φόντο. Ένας μικρός κόλπος είναι με λευκή άμμο και βοτσαλάκι που περιμένει να σε συνεπάρει με την ομορφιά του.

Εδώ ο θρύλος θέλει τους Σαρακηνούς να ναυαγούν στις ακτές, όταν μια καλοκαιρινή φουρτούνα τσάκισε το καράβι τους στα βράχια. Η λαϊκή παράδοση τους θέλει να ζητούν βοήθεια από τους ντόπιους, παριστάνοντας τους κακότυχους εμπόρους. Οι φιλόξενοι ντόπιοι όχι μόνο τους βοήθησαν να επισκευάσουν το καράβι τους, αλλά τους κάλεσαν κιόλας στον γάμο του χωριού.

Οι πειρατές είχαν σκοτεινά σχέδια κατά νου, να λεηλατήσουν το μέρος. Τους κατάλαβε όμως η νύφη και ειδοποίησε τους χωριανούς. Όταν οι κουρσάροι έπιασαν τα σπαθιά τους, οι ντόπιοι ήταν έτοιμοι, κυνηγώντας τους ως τις ακτές.

Ό,τι κι αν έγινε μετά, ακόμα και οι Σαρακηνοί θα μαγεύτηκαν από το εξαιρετικό ηλιοβασίλεμα που απολαμβάνεις από την παραλία. Τι απέγιναν οι Σαρακηνοί κανείς δεν μπορεί να πει, οι θρύλοι αναφέρουν πάντως κι άλλη κουρσάρικη δράση στην περιοχή. Και πολλά σαρακήνικα αγκυροβόλια.

Σήμερα αυτά έχουν ξεχαστεί και το Σαρακήνικο είναι μια από τις ομορφότερες παραλίες της ηπειρωτικής Ελλάδας…

ellada

Newsorama.

Η ελληνική ακτογραμμή κρύβει παραλιακά διαμάντια με τη σέσουλα, έχοντας σε αφθονία ό,τι κι αν αναζητεί κανείς σε όρους χαλάρωσης, αναψυχής ή δέους.

Μέσα στο πολυποίκιλο αυτό περιβάλλον θα συναντήσει κανείς και παραλίες βουτηγμένες στο χρώμα.

Άλλοτε απόκοσμες και άλλοτε παραμυθένιες, μοστράρουν τους απίθανους τόνους τους και κλέβουν τα βλέμματα και τις καρδιές.

Ας πάμε λοιπόν ένα καλοκαιρινό ταξίδι σε ακτές της χώρας μας που έχουν καλύψει κι αυτό το όνειρο…

Το κόκκινο της Σαντορίνης

Η Σαντορίνη είναι ολόκληρη ένα φυσικό αξιοθέατο, δημιούργημα πλούσιας ηφαιστειογενούς δραστηριότητας που έβαλε να φιλοτεχνήσει τοπία απαράμιλλης ομορφιάς. Και σε ένα τέτοιο, εκεί που στεριά και θάλασσα συναντιούνται, θα βρει κανείς την περίφημη Κόκκινη Παραλία. Λες και αποβιβάστηκες στον πλανήτη Άρη, αναμφίβολα!

Μέρος «εξωγήινο», απόκοσμο, με τα σκούρα μπλε νερά να κομπλιμεντάρουν τα κατακόκκινα ηφαιστειογενή βράχια. Το βλέμμα αιχμαλωτίζεται εδώ και δεν αποδρά ποτέ. Τα πόδια πατούν ψιλό κοκκινωπό βοτσαλάκι και όλα θαρρείς πως φτιάχτηκαν με μαεστρία και μεράκι.

Η διάσημη στα πέρατα του κόσμου Κόκκινη Παραλία βρίσκεται πολύ κοντά στον αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου. Ένα καρέ από τον Κόκκινο Πλανήτη είναι, με το κόκκινο χρώμα να κυριαρχεί, μέσα σε επιβλητικά βράχια που μοιάζουν κομμένα με το μαχαίρι.

Ακόμα και οι άνθρωποι φαίνονται παράταιροι εδώ, σε αυτή την παράξενη ηφαιστειακή παλέτα που δύσκολα θα σε αφήσει ασυγκίνητο…

Το πορτοκαλί της Κεφαλονιάς

Αφήνοντας τον πολυθρύλητο Μύρτο στον θρόνο του, η Κεφαλονιά έχει και μια από τις πιο ξεχωριστές παραλίες του τόπου μας: το μυστηριώδες Ξι με την πορτοκαλί άμμο και το αινιγματικό όνομα.

Ξι το λένε πιθανότατα γιατί ο όρμος που φιλοξενεί την παραλία μοιάζει με το γράμμα του ελληνικού αλφάβητου όταν τον δεις από ψηλά. Όχι μακριά από το Ληξούρι θα βρει λοιπόν ο ταξιδιώτης την παραλία με το πιο ιδιαίτερο ίσως χρώμα αμμουδιάς, καθώς διατρέχει όλο το φάσμα από το πορτοκαλί ως και το βαθύ κεραμιδί, ανάλογα με την ώρα της ημέρας και τα καπρίτσια του φωτός.

Ακόμα και κατακόκκινη θα ορκιστείς πως την είδες να γίνεται κάποια στιγμή, εκεί κοντά στο ηλιοβασίλεμα. Το απροσδόκητο τοπίο είναι απλόχερη δωρεά του αργίλου που ενυπάρχει σε αφθονία εδώ, χαρίζοντας έναν παραμυθένιο χρωματισμό που σε μαγεύει από το πρώτο συναπάντημα.

Απάνεμο και ρηχό είναι το Ξι, προσφέροντας κολύμπι με τις ώρες. Αν καταφέρεις και ξεκολλήσεις φυσικά από την πορτοκαλί πανδαισία της άμμου…

Το μαύρο της Χίου

Την ώρα που η Σαντορίνη φημίζεται για μια σειρά παραλιών που δεσπόζει το μαύρο στην άμμο ή το βότσαλο (όπως η Περίσσα, το Καμάρι και η Βλυχάδα), το πιο μαύρο που θα συναντήσεις ποτέ σε ακρογιάλι θα το βρεις στη Χίο. Στο νότιο τμήμα του νησιού, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από το Πυργί, σε περιμένουν τα Μαύρα Βόλια να σε κάνουν δικό τους με την πρώτη ματιά.

Μαύρα Βόλια τα λένε ώστε να μη χρειάζονται περισσότερες περιγραφές. Τα στρογγυλά, γυαλιστερά, μαύρα βότσαλά της, που δημιουργήθηκαν μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Ψάρωνας, είναι ο λόγος που είναι τόσο άγρια και συναρπαστική.

Τρεις ουσιαστικά παραλίες απαρτίζουν τα Μαύρα Βόλια (ή Μαύρος Γιαλός), η μία δίπλα στην άλλη, τρεις διαδοχικοί όρμοι με σκουρόχρωμα νερά και απότομα ψηλά βουνά να στέκουν αγέρωχα και επιβλητικά στην πλάτη του λουόμενου.

Κρυστάλλινα, βαθιά και παγωμένα νερά μέσα στη θάλασσα και ένα κατάμαυρο τοπίο μόλις βγεις από αυτή. Πόσο πιο χορτάτος να φύγεις από εικόνες μαγικές;

Το ροζ των Χανίων

Ο επίγειος παράδεισος στην Ελλάδα έχει όνομα και τον λένε Ελαφονήσι, εκεί που το ροζ συνταιριάζεται με το λευκό και το σμαραγδί. Την περίφημη στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη παραλία θα τη βρεις σε κάθε σημαντικό τουριστικό οδηγό με τις καλύτερες ροζ παραλίες του κόσμου. Ή τις καλύτερες παραλίες του κόσμου, ανεξαρτήτως χρώματος!

Ονειρικό και παραδεισένιο είναι το Ελαφονήσι, στα νοτιοδυτικά του νομού Χανίων. Σε πολλά σημεία της απέραντης αμμουδιάς του, εκεί που σκάει το κύμα, θα παρατηρήσεις αυτή τη μεθυστική ροζ απόχρωση της άμμου. Κοιτάζοντας καλύτερα, θα δεις κι αυτά τα μικρά κοχυλάκια, που χαρίζουν την εντυπωσιακή απόχρωση.

Η ροζ ακρογιαλιά με το ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, η λιμνοθάλασσα που δημιουργείται και τα καταγάλανα αβαθή νερά σού κόβουν την ανάσα. Δύσκολα πιστεύεις ότι υπάρχει τέτοιο μέρος χωρίς να το έχεις δει. Photoshop θα σπεύσεις να πεις πως είναι οι συνοδευτικές φωτογραφίες. Κι όμως…

Το εκτυφλωτικό λευκό της Μήλου

Λευκές παραλίες θα βρει κανείς στον τόπο μας και πολλές και αρκούντως εξωτικές. Αν ψάχνεις πάντως εκείνο το λευκό που δεν μπορείς να αντικρίσεις για πολύ χωρίς να δακρύσει το μάτι, το Σαρακήνικο ψάχνεις.

Τη δημοφιλέστατη «σεληνιακή» παραλία της Μήλου με τα ολόλευκα βράχια και τα κρυστάλλινα νερά, ένα σημείο μαγικό από κάθε άποψη. Εδώ είναι το λευκό των ηφαιστειογενών βράχων που πρωταγωνιστεί, παίζοντας αυτάρεσκα με το καταγάλανο των νερών.

Στα βορειοανατολικά της Μήλου, λίγο έξω από τη χώρα, το παλιό ορμητήριο των Σαρακηνών πειρατών, με τη Σίφνο και την Κίμωλο «πιάτο», δημιουργεί εκείνο το είδος της συγκίνησης που μόνο η φυσική μαγεία ξέρει να χαρίζει. Λευκές είναι και οι σπηλιές που ανοίγονται στα φαγωμένα από το κύμα βράχια, διεισδύοντας κάποιες φορές ως τη θάλασσα.

Αυτό το κρεσέντο του λευκού μοιάζει από άλλο πλανήτη, ένα πληθωρικό δώρο που δεν θα λησμονήσεις ποτέ…

Το πράσινο του Ρεθύμνου

Είναι γεγονός ότι ο κρητικός νότος επιφυλάσσει πλήθος συγκινήσεων στον επισκέπτη, καθώς οι παραλίες αποκτούν εδώ πρόδηλη τροπική αύρα. Ανάμεσά τους και η βασίλισσα του Ρεθύμνου, η Πρέβελη, που σε τρελαίνει με τις ξεχωριστές εμπειρίες που προσφέρει.

Γιατί αν στρέψεις την πλάτη σου στα καταγάλανα νερά και τη χρυσή άμμο, θα μεταφερθείς αυτομάτως σε μια πανδαισία πράσινου, ένα σκηνικό που μοιάζει να ξέφυγε από ζούγκλα.

Πρέβελη σημαίνει ποτάμι, φαράγγι και φοινικόδασος, μια συγχορδία του πράσινου που σε κάνει να ξεχνάς ότι βρίσκεσαι σε ακρογιαλιά. Η παραλία σχηματίζεται βλέπετε στο δέλτα του ποταμού Κουρταλιώτη, στην έξοδο του φαραγγιού, όπου υπάρχει και μια μικρή λιμνοθάλασσα. Ναι, επίσης καταπράσινη.

Βουτάς στο ποτάμι και μεταφέρεσαι σε τόπους ονειρικούς, μέσα σε φοίνικες, λυγαριές, χαρουπιές, καλαμιές και πικροδάφνες. Γι’ αυτό και η παραλία της Πρέβελης είναι εξίσου γνωστή και ως λίμνη της Πρέβελης (ή ακόμα και Φοίνικας).

Πρόκειται αναμφίβολα για μια διαφορετική εμπειρία, αυτό το φοινικόδασος στο εκτυφλωτικό πράσινο θα κάνει ακόμα και την εξωτική παραλία να μοιάζει συνηθισμένη.

Το τιρκουάζ των Χανίων

Στον ελλαδικό χώρο θα συναντήσεις πολλές παραλίες να περηφανεύονται για τα τιρκουάζ νερά τους. Δικαίως ή αδίκως. Υπάρχει όμως μία που το χρώμα έρχεται και σε αρπάζει από τα μούτρα! Για τα Σεϊτάν Λιμάνια δίπλα στα Χανιά ο λόγος, που δεν έχουν τίποτα το σατανικό.

«Διαβολολίμανα» τα ονόμασαν οι Τούρκοι για τα επικίνδυνα ρεύματά τους. Πιθανότατα δεν παρατήρησαν καλά το παραδεισένιο του πράγματος, αυτές τις στενές τιρκουάζ λωρίδες νερού που εφορμούν ως τη στενή παραλία, ακολουθώντας κατά πόδας τους ορμίσκους.

Η παραλία του Στεφάνου, όπως τη λένε αλλιώς, περιβάλλεται από τρεις παράλληλους και στενόμακρους όρμους που είναι χάδι για τα μάτια. Όλοι με αυτό το μεθυστικό τιρκουάζ, μέσα σε ένα άγριο τοπίο με απόκρημνους βράχους και παρθένα ομορφιά.

Ένας εντελώς ιδιοσυγκρασιακός παράδεισος είναι, άλλοτε με χαλίκι και άλλοτε με άμμο, αναλόγως τι θα κατεβάσουν τα νταμάρια της περιοχής από το φαράγγι. Όρκο θα δώσεις πως εδώ θα ξαναγυρίσεις μια μέρα, τέτοια απόχρωση του μπλε δεν έχεις ξαναδεί…

Το πολύχρωμο της Πάτμου

Παραλίες με συμπαγείς χρωματικούς τόνους ή μήπως παραλίες με όλα τα χρώματα της ίριδας; Αν επιλέξεις το δεύτερο, τότε τη Λάμπη της Πάτμου ψάχνεις, εκεί που τα πολύχρωμα βότσαλα συνθέτουν λαμπυρίζοντα έργα τέχνης στην πλαζ.

Ως ένα από τα πιο ξακουστά παραλιακά διαμάντια της Πάτμου, τη Λάμπη τη βρίσκεις στα βορειοανατολικά του νησιού και την καταλαβαίνεις γιατί ακτινοβολεί κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο. Γι’ αυτό και την είπαν Λάμπη εξάλλου, γιατί λαμπυρίζει στο φως.

Αν καταφέρεις και αποτραβήξεις το βλέμμα σου από τα βότσαλα, θα παρατηρήσεις πως εξίσου πολύχρωμοι είναι και οι βράχοι με τους παιχνιδιάρικους σχηματισμούς στα δεξιά της ακτής. Κρυστάλλινα νερά και αρμυρίκια για φυσική σκιά ολοκληρώνουν το καθηλωτικό σκηνικό.

Εδώ έρχεσαι όμως και ξανάρχεσαι για τη χρωματική πανδαισία, γι’ αυτά τα σπάνια πετραδάκια με τους περίεργους φυσικούς σχηματισμούς και τα απίθανα χρώματα. Όλοι ήθελαν όμως μερικά στο σπίτι τους και το φυσικό κάλλος της Λάμπης κινδύνεψε κάποια στιγμή να χαθεί…

ellada

Newsorama.

Όλοι ονειρεύονται να ξεφύγουν από τη μουντή καθημερινότητα και να λιαστούν με φόντο τα κρυστάλλινα νησιά ενός ελληνικού νησιού. Ντόπιοι και ξένοι.

Μόνο που οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου το έχουν αυτό μπροστά στα πόδια τους. Απλώς δεν το ξέρουν.

Και μέσα στο προχωρημένο καλοκαίρι μάλιστα με τους δρόμους πιο άδειους και τον κόσμο σαφώς λιγότερο, οι μικροί αυτοί παράδεισοι της Αττικής γίνονται απείρως πιο προσβάσιμοι.

Διακοπές στο Κλεινόν Άστυ λοιπόν σε σημεία μια ανάσα από το κέντρο που δεν έχουν να ζηλέψουν σχεδόν τίποτα από τα μεγαθήρια του ελληνικού τουρισμού.

Διάθεση για εξερεύνηση χρειάζεται, σε μια πόλη εξάλλου που είναι κυριολεκτικά λουσμένη στη θάλασσα. Και σε πολλά σημεία της, βλέπε Αθηναϊκή Ριβιέρα, η ατμόσφαιρα είναι εντελώς νησιώτικη. Αλλά και εντελώς δωρεάν.

Ανεξερεύνητες παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά λοιπόν το πολύ μία ώρα από το κέντρο της πόλης θα σε πείσουν πως η Αττική είναι ευλογημένος τόπος.

Η ΚΑΠΕ στα Λεγρενά, η απόλυτη άλλοτε μυστική παραλία της Αττικής, είναι σήμερα πιο γνωστή και από τα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης. Όπως και ο Χάρακας, ειδικά όταν απέκτησε ξαπλώστρες.

Όποιος έχει όρεξη για ανακάλυψη θα βρει πλήθος τέτοιων μικρών οάσεων στην αττική ακτογραμμή. Όποιος δεν σταματά μάλιστα στα δύσκολα, υπάρχει πάντα και ο γρίφος του Πασαλιμανιού. Όχι του Πειραιά, αλλά του Σουνίου. Εκεί, στον οικισμό Πασά, κρύβεται ένας μικρός παράδεισος που πρέπει να ρωτήσεις πολύ για να βρεις.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε μια «όαση» στο 38ο χιλιόμετρο (λεωφόρου Βουλιαγμένης-Σουνίου), στα Καλύβια Θορικού. Αυτά είναι όμως σταυρόλεξα για γερούς λύτες…

Τσίου – Σούνιο

Μια παραλία της Αττικής που γνωρίζουν αποκλειστικά οι μυημένοι, οι ντόπιοι και οι φίλοι τους δηλαδή, είναι ένας μικροσκοπικός και μυστικός ακόμα παράδεισος με κρυστάλλινα νερά. Στο τέλος του Σουνίου τη συναντάς, ακριβώς πριν το Λαύριο, και είναι μια στενή λωρίδα άμμου που θρονιάστηκε πεισματικά μέσα στα λευκά βράχια.

Το ανοργάνωτο γαλάζιο διαμάντι το κάνει όσο μπορεί πιο δύσκολο να το βρεις. Πηγαίνοντας από Σούνιο για Λαύριο θα δεις μια ταμπέλα, όπως ακριβώς ξεκινά και η ιστορία της ΚΑΠΕ δηλαδή. Εδώ γράφει «Ακρωτήρι». Αν την ακολουθήσεις, θα βρεθείς σε ένα αδιέξοδο με σπίτια δεξιά και θάμνους αριστερά.

Εκεί παρκάρεις, ακολουθείς τα κακοτράχαλα μονοπατάκια και σε 5 λεπτά είσαι σε έναν από τους τελευταίους κρυφούς παραδείσους της Αττικής. Μη φύγεις πριν το ηλιοβασίλεμα…

Άγιος Νικόλαος – Ανάβυσσος

Κρυφός ο Άη-Νικόλας δεν είναι κατά κανέναν τρόπο, είναι απλώς πως αν δεν στο «σφυρίξουν» θα επιλέξεις τις γνωστότερες γειτονικές πλαζ. Και θα χάσεις. Εδώ μιλάμε για ένα αψεγάδιαστο διαμάντι των αττικών νερών, με αφράτη άμμο και γαλαζοπράσινα νερά. Και επιλογή για οργανωμένες ή ανοργάνωτες καταστάσεις στους δύο κολπίσκους του.

Κι εδώ μια πινακίδα ακολουθείς, αυτή της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων, αμέσως πριν την κεντρική παραλία της Αναβύσσου, καθώς η παραλία δεν είναι ορατή από τον δρόμο.

Ο παράδρομος σε βγάζει όμως χωρίς πολλούς μπελάδες στην πλαζ, στους πανέμορφους αυτούς κολπίσκους που επιβλέπονται από το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου. Η ωραιότερη χερσόνησος του Σαρωνικού σε περιμένει να σε ξελογιάσει σε μια μεγάλη και πανέμορφη παραλία.

Μικρή Χαμολιά – Βραυρώνα

Ανάμεσα στη Λούτσα και το Πόρτο Ράφτη υπάρχει ένα ακόμα αττικό μυστικό: μια παραλία με τιρκουάζ νερά σαν του Ιονίου. Ένας μαγευτικός μικροσκοπικός κολπίσκος είναι με ρηχά και κρυστάλλινα νερά και εξωτική διάθεση. Και βότσαλο και άμμο θα βρεις εδώ, αλλά και φυσική σκιά, δώρο των πεύκων και των βράχων.

Η Μικρή Χαμολιά θέτει κι αυτή τους δικούς της όρους για να την ανακαλύψεις. Θα πρέπει πρώτα να βρεις τον οικισμό Χαμολιά, να κατέβεις στην παραλία του και να κατευθυνθείς στα δεξιά της. Κάπου 500 μετρά μετά θα βρεις χωματόδρομο που οδηγεί στην Μικρή Χαμολιά.

Απάνεμη είναι συνήθως, εκτός κι αν βρεθείς σε «εκείνες» τις μέρες. Μακριά από τη φασαρία και την κίνηση, την ξέρουν βλέπετε κυρίως οι κάτοικοι του οικισμού.

Αλθέα – Αγία Μαρίνα

«Σκαλάκια» θα ακούσεις τους γνώστες να την αποκαλούν γιατί σκαλάκια κατεβαίνεις. Στο 35ο χιλιόμετρο λοιπόν της Παραλιακής θα δεις μια ωραία εκκλησία, την Αγία Μαρίνα, και μια πινακίδα μετά. «Αλθέα» γράφει. Εκεί θα κόψεις ταχύτητα για να δεις το δρομάκι που οδηγεί σε ένα μικρό πάρκινγκ, μέσα στον ομώνυμο οικισμό.

Εκεί είναι αυτά τα σκαλάκια που σε εισάγουν σε άλλο ένα παραλιακό διαμάντι της αττικής γης. Μικρός και γραφικός κόλπος, καθαρή αμμουδιά, ακόμα καθαρότερα νερά. Θα βρεις πια και μερικές ψάθινες ομπρέλες, αν και μετά το μεσημέρι σκιά ρίχνουν και τα βράχια. Μαγεία…

Θυμάρι – Παλαιά Φώκαια

Αν περάσεις Λαγονήσι, Σαρωνίδα και Ανάβυσσο, την εκπληκτική αυτή παραλιακή τριπλέτα, θα ανταμειφθείς με μια παρθένα παραλία και πεντακάθαρα νερά. Είσαι πια στο 55ο χιλιόμετρο της Παραλιακής, στο πανέμορφο Θυμάρι. Και στροφή υπάρχει εδώ και σκαλάκια και η χαρακτηριστική πινακίδα, συν ένα σχετικά καμουφλαρισμένο δρομάκι.

Μετά τα beach bars και τις παραλιακές ταβέρνες της Παλαιάς Φώκαιας θα βρεις φανερούς αλλά και κρυφούς κολπίσκους για να απολαύσεις το μπάνιο σου μακριά από την πολυκοσμία. Θυμάρι είναι όλοι, μην ανησυχείς. Ιδιαίτερα οι δύο κόλποι κάτω από τον ομώνυμο οικισμό, ένας με ψιλό βοτσαλάκι και ένας μικρότερος και πιο εξωτικός.

Όσο για το «θυμάρι» του ονόματος, θα καταλάβεις ότι είσαι εκεί γιατί ο τόπος ευωδιάζει θυμάρι…

Δικαστικά – Μαραθώνας

Η μικρή βραχώδης παραλία μπροστά στον οικισμό Δικαστικά, στον κόλπο του Σχοινιά, παραμένει ένα καλά κρυμμένο μυστικό, μόνο για λίγους και μυημένους. Δεν είναι βέβαια παραλία με τη συνήθη έννοια του όρου, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για βράχια απ’ όπου βουτάς στα πιο κρυστάλλινα ίσως νερά της Αττικής. Κανείς δεν φτάνει ως εδώ, όλοι προτιμούν την αμμουδιά του Σχοινιά.

Αφού περάσεις λοιπόν τον οικισμό των δικαστικών υπαλλήλων, συνεχίζεις τον δρόμο και φτάνεις κάποια στιγμή στη μικρή βραχώδη παραλία. Την καταλαβαίνεις από τις βίλες που την πλαισιώνουν. Δύσκολη η πρόσβαση, δύστροπη η ακτή γενικά, κάθεσαι σε αυτές τις μεγάλες πέτρες και όταν βουτήξεις, τα πόδια σου δεν θα πατήσουν ποτέ βυθό.

Δεν είναι εύκολα τα Δικαστικά, παρά μόνο για ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να μοχθήσουν για να ανταμειφθούν. Και ανταμείβονται εδώ με πεντακάθαρα και δροσερά νερά και απόλυτη απομόνωση…

Πόρτο Εννιά – Κερατέα

Η Κερατέα είναι άλλο ένα αττικό μυστικό που σπανίως λέγεται. Είναι γνωστή όμως για τους όμορφους κολπίσκους της και έχει πολλά να προσφέρει στον λουόμενο. Κι αν το Βρωμοπούσι (Καλοπήγαδο) και η Τσονίμα έχουν πάψει εδώ και καιρό να είναι άγνωστες, η Κερατέα έχει κι άλλες κρυφές χάρες στη φαρέτρα της. Όρεξη για αναζήτηση φτάνει να έχεις.

Μια ήσυχη αμμουδερή παραλία με εύκολη πρόσβαση και υπέροχα νερά, αυτό είναι το Πόρτο Εννιά, που επιμένει εμφατικά να παραμένει ανοργάνωτο. Το ξέρουν οι ντόπιοι και κανένας άλλος. Φτάνεις εύκολα και χαίρεσαι ήλιο και θάλασσα χωρίς πολλά-πολλά…

Δασκαλειό – Κερατέα

Αν δεις το Δασκαλειό από ψηλά, θα πάρεις όρκο πως πρόκειται για νησιώτικο οικισμό. Όμορφες μονοκατοικίες και ανθισμένες αυλές στολίζουν τις πλαγιές του, σαν χώρα νησιού. Μόνο που το Δασκαλειό βρίσκεται στην Κερατέα, αμέσως μετά την Κακιά Θάλασσα.

Τρεις παραλίες έχει, τρία λιμανάκια με άμμο και απίθανα γαλαζοπράσινα νερά. Εδώ θα βρεις και οργανωμένες και ανοργάνωτες καταστάσεις, καλύπτοντας κάθε προτίμηση. Η πρόσβαση είναι εύκολη, οι παραλίες άνετες, στο φόντο έχουν κι ένα νησάκι, όλα είναι απλά και όμορφα.

Το μεγάλο μπόνους είναι αυτή η αίσθηση νησιού που σου αφήνει…

ellada

Newsorama.

Αν συγκαταλέγετε τον εαυτό σας ανάμεσα σε εκείνους που είναι ευχαριστημένοι, όχι απλώς με τα λίγα, αλλά με τα ελάχιστα, τότε σίγουρα θα βρείτε τον προσωπικό σας παράδεισο επί της γης σε κάποιον από τους παρακάτω προορισμούς. Ανεξερεύνητα, ακόμα, από το μαζικό κοινό, τα μικροσκοπικά νησιά που ακολουθούν αποτελούν ιδανική επιλογή για ήρεμες διακοπές μέσα στη φύση, στην κυριολεξία μακριά από όλους και από όλα.

Συνυδάζοντας ιδανικά το πλούσιο φυσικό περιβάλλον, με τις ονειρικές παραλίες, τα γαλαζοπράσινα νερά και το ποιοτικό φαγητό, αυτό το καλοκαίρι αποτελούν την ιδανικότερη επιλογή για διακοπές έξω από την πεπατημένη.

Μαράθι

«Κάπως έτσι πρέπει να μοιάζει ο παράδεισος», μια έκραση που σίγουρα ταιριάζει γάντι στο Μαράθι, το καλύτερα κρυμμένο μυστικό νησάκι μια ανάσα από την Πάτμο. Η συνολική του έκταση καταλαμβάνει 355 στρέμματα, ενώ η ακτογραμμή του αγγίζει, μόλις, τα 4 χλμ. Ένα μικροσκοπικό νησί όλο κι όλο μια παραλία, ακριβώς πάνω από την οποία ανταπτύσσεται και η όποια τουριστική δραστηριότητα. Λιγοστά δωμάτια και δύο ταβέρνες το «δυναμικό» του, σε απόσταση λίγων μέτρων μεταξύ τους, για όσους επιλέξουν το Μαράθι για τις καλοκαιρινές διακοπές τους.

Εδώ δεν υπάρχουν δρόμοι, δεν θα δείτε αυτοκίνητα ούτε και καταστήματα. Πρωταγωνιστής είναι μόνο η φύση, ενώ η γαλήνη και η ηρεμία που το χαρακτηρίζουν διανθίζονται με το τιτίβισμα των πουλιών ή το καμπανάκι από τις κατσίκες που «βολτάρουν» αμέριμνες πέριξ της παραλίας. Η κατοίκησή του οφείλεται στην οικογένεια Αιμιλιανού, η οποία πρωτοήρθε στο νησί το 1978, και έκτοτε με περισσή αγάπη και μεράκι κατάφερε να μετατρέψει την έρημη αυτή γη σε πραγματική όαση.

Το Μαράθι αποτελεί ιδανική επιλογή για όσους θέλουν να βρίσκονται όλη μέρα σε μία παραλία (την μοναδική του νησιού) με χρυσαφένια αμμουδιά και γαλαζοπράσινα, κρυστάλλινα νερά, να απολαμβάνουν σπιικά, γευστικά εδέσματα με θέα τη θάλασσα και το βράδυ να χαλαρώνουν (και πάλι) στην παραλία. Κι όλα αυτά σε απόσταση μόλις λίγων βημάτων!

Κάλαμος

Ακριβώς απέναντι από τον Μύτικα στην Αιτωλοακαρνανία, ο Κάλαμος είναι ένα από τα πιο πράσινα νησιά του Ιονίου που μαγεύει τους επισκέπτες με το πλούσιο φυσικό του κάλλος. Η παρθένα φύση πρωταγωνιστεί σε ολόκληρο το νησί, από την κορυφή του στα 745 μέτρα και τις πευκόφυτες πλαγιές, μέχρι τις αμμουδιές με τα γαλαζοπράσινα νερά. Διαθέτει τέσσερις οικισμούς -Κάλαμος, Κάστρο, Επισκοπή, Κεφάλι- από τους οποίους πρωτεύουσα του νησιού είναι ο Κάλαμος αμφιθεατρικά χτισμένος στο όρος Βουνί.

Ένα λιμάνι με βάρκες (εδώ καταφτάνουν και τα πλοιάρια από τον Μύτικα), μια μικρή παραλιακή περαντζάδα με μία ταβέρνα, ένα καφέ και ένα μίνι μάρκετ και το γνήσιο παραδοσιακό του χρώμα που διατηρείται αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου, στα χαρακτηριστικά του οικισμού. Ο Κάλαμος φημίζεται για τις ακρογιαλιές του, με διασημότερη όλων την Αγραπιδιά (προσεγγίζεται με τα πόδια), με τα χαρακτηριστικά γαλάζια νερά του Ιονίου και το χοντρό βότσαλο. Η ταβέρνα που λειτουργεί στην παραλία σερβίρει εκπληκτικές σπιτικές προτάσεις, με πιο διάσημες όλων τις τηγανητές της πατάτες!

Διαπόντια Νησιά

Μια επίσκεψη εδώ θα σας κάνει να νιώσετε, έστω και για λίγο, πώς είναι να βρίσκεστε στον παράδεισο. Τα Διαπόντια, ένα σύμπλεγμα 11 μικρών νησιών που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την Κέρκυρα, κρύβουν συμπυκνωμένες όλες τις ομορφιές του Ιονίου.

Στους Οθωνούς (το δυτικότερο σημείο της Ελλάδας), την Ερεικούσα και το Μαθράκι, όλα κυλούν με αργούς ρυθμούς και η απόλυτη ηρεμία είναι εξασφαλισμένη. Η Άσπρη Άμμος, στη δυτική ακτή των Οθωνών, είναι μία από τις ωραιότερες παραλίες του Ιονίου με την εντυπωσιακή σπηλιά της Καλυψούς (εδώ θα φτάσετε με βαρκάκι) να καλεί για δροσιστικά μακροβούτια στα κρυστάλλινα νερά της. Το λιμανάκι των Οθωνών λέγεται Αυλάκι, ενώ ο παραθαλάσσιος οικισμός δίπλα σε αυτό Άμμος. Μην παραλείψετε, επίσης, να επισκεφτείτε κάποια από τις ιδιαιτέρως φημισμένες ταβέρνες του νησιού για φρέσκο ψάρι και αυθεντικές γεύσεις της παραδοσιακής κουζίνας.

Στο Μαθράκι, το μικρότερο από τα Διαπόντια νησιά, θα κολυμπήσετε στις παραλίες Πορτέλο, μια υπέροχη αμμώδης ακρογιαλιά 3 χλμ., και Απιδιές, ενώ τα πολλά μονοπάτια με την πλούσια βλάστηση θα σας ανοίξουν την όρεξη για πεζοπορία. Οι οικισμοί του νησιού βρίσκονται στα δύο άκρα του και ονομάζονται Άνω και Κάτω Μαθράκι.

Η Ερεικούσα, το βορειότερο όλων των νησιών του συμπλέγματος, διαθέτει μόνο ένα λιμάνι, το Πόρτο, με μια υπέροχη παραλία, ενώ οφείλει το όνομά της στο θάμνο ρέικι, ο οποίος ανθίζει τον Οκτώβριο και «ντύνει» όλο το νησί με τα ροζ χρώματά του.

Αρκιοί

Ένα μικροσκοπικό νησάκι των Δωδεκανήσων που προσφέρει απίστευτες εικόνες και στιγμές ηρεμίας. Οι Αρκιοί εντοπίζονται σε κοντινή απόσταση από το λιμάνι της Πάτμου –από όπου αναχωρούν δρομολόγια για Αρκιούς, Μαράθι και Λειψούς– και μια ανάσα από τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, οι ακτές της οποίας είναι μάλιστα ορατές.

Η όμορφη θέα, το αξιοζήλευτο φυσικό σκηνικό, οι ονειρικές παραλίες και η ηρεμία που επικρατεί θα σας μαγέψουν. Σημείο αναφοράς των Αρκιών είναι οι εκπληκτικές ακτές τους. Η πιο φημισμένη ονομάζεται Τηγανάκια, η οποία ξεχωρίζει για τα κρυστάλλινα σαν πισίνας νερά και το βραχώδες τοπίο που απλώνεται ολόγυρά της. Προσεγγίζεται με το αυτοκίνητο μέχρι ενός σημείου και στη συνέχεια πεζή.

Αξίζει, επίσης, να επισκεφτείτε τα ερείπια του παλιού ιταλικού παρατηρητηρίου από το Β” Παγκόσμιο Πόλεμο και τα σπήλαια, που λειτουργούσαν ως καταφύγια, καθώς και την εκκλησία της Παναγίας της Παντάνασσας στα ερείπια του παλιού οικισμού του νησιού.

Παλαιό Τρίκερι

Το μοναδικό κατοικημένο νησάκι του Παγασητικού προσφέρει μια αξέχαστη εμπειρία μέσα στην ανέγγιχτη παρθένα φύση. Στο ομώνυμο γραφικό χωριό (το ένα και μοναδικό σε ολόκληρο το νησάκι), χτισμένο σχεδόν μέσα στον ελαιώνα του νησιού, ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Εδώ οι ανέσεις και οι πολυτέλειες πεντάστερων ξενοδοχείων δεν χωράνε, καθώς λιγοστοί ξενώνες αποτελούν το «δυναμικό» του του.

Η ανέγγιχτη φύση αποτελεί και το μεγαλύτερο δέλεαρ στο Παλαιό Τρίκερι, με τις ονειρικές παραλίες με τα κρυστάλλινα νερά να κερδίζουν και με το παραπάνω τις εντυπώσεις του κοινού. Η Αφέκτα, η Αγία Σοφία και η Πράσινη Άμμος είναι κάποιες από αυτές, σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, με τα διάφανα νερά του Αιγαίου να καλούν σε αξέχαστα μακροβούτια μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.

Σημείο αναφοράς του νησιού το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας στην κορυφή του λόφου, το ψηλότερο σημείο του νησιού, η οποία ξεκίνησε να χτίζεται το 1825. Από εδώ η θέα προς το Αιγαίο, την Εύβοια, τον Παγασητικό και το Πήλιο πραγματικά κόβει την ανάσα. Για να προσεγγίσει κανείς το νησάκι θα πρέπει να διανύσει μια παραθαλάσσια διαδρομή 85 χλμ. από το Βόλο με κατεύθυνση προς τον Αλογοπόρο. Από εκεί θαλάσσια ταξί και καΐκια οδηγούν στον μικροσκοπικό παράδεισο.

Τριζόνια

Το μεγαλύτερο, παρόλο που κι αυτό είναι λιλιπούτειο, από τα συνολικά τέσσερα νησάκια του Κορινθιακού –τα υπόλοιπα είναι τα ερημονήσια Αϊ-Γιάννης, Πρασούδι και Πλανέμι- και το μοναδικό κατοικημένο του συμπλέγματος, σε κοντινή απόσταση από το νομό Φωκίδας, και πιο συγκεκριμένα από τα χωριά Γλυφάδα και Σπηλιά, τα Τριζόνια είναι ένας ονειρικός προορισμός που αξίζει κανείς να ανακαλύψει.

Βρίσκονται ακριβώς απέναντι από το Αίγιο, γεωγραφικά ανήκουν στην Στερεά Ελλάδα, ενώ διοικητικά στο νομό Φωκίδας. Η πρόσβαση σε αυτά πραγματοποιείται μόνο από θαλάσσης, με βαρκούλες που αναχωρούν από τα γειτονικά χωριά, ενώ η ύπαρξη αυτοκινήτων απαγορεύεται.

Το μικρό, πολύχρωμο και ήσυχο νησάκι, η έκτασή του φτάνει μόλις τα 2,5 τ.χλμ. με μέγιστο μήκος τα 3 χλμ. αποτελεί έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο. Οι μόνιμοι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 60-70 κατά την διάρκεια του χειμώνα, ένας αριθμός που δεκαπλασιάζεται κατά την καλοκαιρινή σεζόν.

Μόλις βρεθεί κανείς εδώ μαγεύεται από την απόλυτη και χαρακτηριστική ησυχία και γαλήνη του νησιού, με μόνη «φασαρία» τον παφλασμό των κυμάτων, το κελάηδισμα των τζιτζικιών και τους ήχους των σκαφών και ιστιοπλοϊκών που καταφτάνουν στο νησί. Και φυσικά τις κουβέντες και τα γέλια των επισκεπτών του, οι οποίοι απολαμβάνουν στο έπακρο αυτό που τους προσφέρει απλόχερα το νησί και για το οποίο, άλλωστε, το επιλέξανε για τις διακοπές τους.

ellada

Newsorama.

Είναι το νησί του φωτός και των αντιθέσεων και σύμφωνα με τον ιστότοπο Insider.com είναι κι ένα από τα 100 εντυπωσιακότερα νησιά του κόσμου. Ο λόγος για την Ίο, το νησί με τη μοναδική αύρα, τις πολλές ομορφιές και τις πανέμορφες παραλίες.

Μάλιστα, η Ίος διαθέτει πολλές παραλίες (περισσότερες από 30) όλων των ειδών και προτιμήσεων: οργανωμένες ή ερημικές, με άμμο ή βότσαλο. Με νερά κρυστάλλινα και καθάρια, ενώ αρκετές είναι προσβάσιμες μόνο από τη θάλασσα.

Από τη διάσημη και πολυσύχναστη παραλία του Μυλοπότα με την πλατιά αμμουδιά, μέχρι την Κουμπάρα η οποία βρίσκεται κοντά στην παραλία του Γιαλού. Και από το ξακουστό, πανέμορφο και άκρως εντυπωσιακό από ψηλά Μαγγανάρι, μέχρι την Αγία Θεοδότη με την απέραντη αμμουδιά.

Δείτε παρακάτω εφτά υπέροχες παραλίες της Ίου:

ellada

Newsorama.

Υπάρχει στην πατρίδα μας ένα μαγευτικό παράκτιο μωσαϊκό βιότοπων με ένα καταπράσινο δάσος που φτάνει ως την παραλία, μια παραλία γεμάτη αμμόλοφους.

Αν δεις το σκηνικό από ψηλά, παίρνεις όρκο ότι βρίσκεται κάπου στην Αφρική, η βλάστηση θυμίζει πολύ αφρικανική σαβάνα.

Μόνο που το μοναδικό αυτό οικοσύστημα με το παραθαλάσσιο δάσος και την τεράστια οικολογική σημασία είναι στην Ελλάδα.

Δάσος Στροφυλιάς το λένε και το συναντάς στο βορειοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου, στον νομό Αχαΐας.

Είναι ενταγμένο σε έναν σημαντικό βιότοπο και συναπαρτίζει το Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς. Και περιλαμβάνει τα πάντα, από τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου, τη λίμνη Προκόπου και το έλος της Λάμιας μέχρι βουνά, ποτάμια και ακρωτήρια.

Είναι από κείνα τα μέρη που επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν θα σταματήσει ποτέ να μας εκπλήσσει με την ποικιλία των τοπίων της.

Αυτή τη φορά η έκπληξη περιλαμβάνει πολλά και διάφορα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι η φανταστική παραλία που υπάρχει κάπου εκεί ανάμεσα, συνθέτοντας ένα σκηνικό που μετακόμισε λες από τη Μαύρη Ήπειρο.

Από τη μία το δάσος, οι λόφοι, η λίμνη και οι καταπράσινοι βιότοποι και από την άλλη η αμμουδερή παραλία και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας.

Εκεί λοιπόν που το γλυκό νερό της λίμνης μπερδεύεται με το αλμυρό νερό της θάλασσας, κάτι μαγικό συμβαίνει…

Το δάσος

Στο βορειοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου, σε μια προεξοχή της γης ευλογημένη από τη φύση, βρίσκεται το δάσος της Στροφυλιάς. Μια λωρίδα από κουκουναριές και πεύκα είναι που βάλθηκε να χωρίσει τη λιμνοθάλασσα του Προκόπου από το Ιόνιο Πέλαγος.

Το Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς είναι ένα εκτεταμένο δίκτυο βιοτόπων που ορίζεται από τα Μαύρα βουνά, το Δάσος Στροφυλιάς, το έλος Λάμια, τη λίμνη Προκόπου, τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου, τη λίμνη Πάπα, τον ποταμό Λάρισσο και το ακρωτήριο του Αράξου.

Πρόκειται για ένα μαγευτικό σκηνικό συνολικής έκτασης 143.000 στρεμμάτων, ένα προστατευόμενο οικοσύστημα απαράμιλλης ομορφιάς πλασμένο με τα συστατικά του ελληνικού κάλλους: το γαλάζιο του πελάγους, το πράσινο της φύσης και το χρυσό της άμμου.

Το Δάσος Στροφυλιάς, έκτασης 22.000 στρεμμάτων, είναι ένας τόπος βγαλμένος από παραμύθι. Πεύκα, κέδροι, αιωνόβιες κουκουναριές, βελανιδιές, μυρτιές, φρύγανα και θάμνοι καταλήγουν ως την παραλία.

Το πεύκο διαδέχεται την κουκουναριά («στροφυλιά») και τανάπαλιν, σαν να αποφάσισε να παίξει κάποιος με τα είδη των δέντρων και να τα διατάξει σε μια γλώσσα γης μήκους 14 χιλιομέτρων (και πλάτους 1 χιλιομέτρου).

Τόσο ο υδρότοπος της Στροφυλιάς όσο και η λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου, στον νομό Ηλείας πια, συναπαρτίζουν ένα ζωντανό οικοσύστημα πραγματικό καταφύγιο άγριας ζωής.

Σε όρους οικολογικής σημασίας, είναι από τους σπουδαιότερους βιότοπους της Μεσογείου, φιλοξενώντας αναρίθμητα είδη άγριας πανίδας. Το σύμπλεγμα αυτό νερού και στεριάς έχει για κατοίκους ενδημικά και σπάνια είδη πτηνών, ερπετών και θηλαστικών που προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις.

Το ίδιο το δάσος της Στροφυλιάς είναι ένα από τα μεγαλύτερα δάση κουκουναριάς στην Ευρώπη. Και σε προνομιακή μάλιστα θέση, δίπλα στη θάλασσα. Λιμνάζοντα νερά και άλλοτε φυσικά, άλλοτε τεχνητά κανάλια ορίζουν τα ανατολικά και νότια σύνορά του, δημιουργώντας μια παιχνιδιάρικη εναλλαγή υγρών και χερσαίων βιότοπων.

Ο φορέας διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου μάς λέει πως η πλειοψηφία των κουκουναριών που απαντώνται στο δάσος έχουν ηλικία 100-200 χρόνων.

Το δάσος δεν είναι μόνο δάσος

Συνήθως αποκαλούμε ως Στροφυλιά όλο αυτό το δίκτυο χερσαίων και υδάτινων εκτάσεων, αν και δεν είναι ένα πράγμα.

Η λιμνοθάλασσα Κοτύχι (ή Κοτυχίου) είναι η μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της Πελοποννήσου, με έκταση κάπου 7.500 στρεμμάτων. Μια στενή λωρίδα άμμου τη χωρίζει από το Ιόνιο Πέλαγος, προσφέροντας ασφαλές καταφύγιο σε σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Αλλά και τόπο ξεκούρασης των αποδημητικών πουλιών.

Ο πανέμορφος Υγρότοπος Κοτυχίου δίνει τη θέση του σε όρους φυσικού κάλλους στη Λιμνοθάλασσα Προκόπου, στη δυτική Αχαΐα τώρα. Είναι εδώ για να χωρίσει το δάσος από τη θάλασσα, έχοντας στα βόρεια τα Μαύρα Βουνά και στα νότια το έλος Λάμια.

Είναι μια ρηχή λιμνοθάλασσα 1.500 στρεμμάτων γλυκού νερού γεμάτη ψάρι, λαβράκια, κέφαλους και χέλια κυρίως. Θα ακούσεις να τη λένε και λίμνη της Καλόγριας ή λίμνη της Στροφυλιάς, καθώς είναι μέσα στο δάσος της Στροφυλιάς. Την καταλαβαίνεις από τους αμμόλοφους που την περιβάλλουν, αλλά και τα δύο ποτάμια που εκβάλλουν εντός της.

Το Δάσος Στροφυλιάς φιλοξενεί άλλη μια λίμνη με γλυκό νερό, με τη χάρη της να φτάνει ως και το Βατικανό! Η Λιμνοθάλασσα Πάπα (4.500 στρέμματα), όπως τη λένε χαρακτηριστικά, στην ευρύτερη περιοχή του ακρωτηρίου του Αράξου, είναι γεμάτη τσιπούρες. Τις οποίες πήγαιναν πεσκέσι στον Πάπα της Ρώμης από τα βυζαντινά ακόμα χρόνια.

Θα την ακούσεις και λιμνοθάλασσα του Αράξου ή λιμνοθάλασσα της Καλογριάς και στη δυτική όχθη της θα συναντήσεις έναν μικρό και γραφικό οικισμό, την Παραλίμνη. Που έχει μια ειδυλλιακή παραλία στα πόδια της, το Γιαννισκάρι.

Στο σύμπλεγμα του Εθνικού Πάρκου Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς συναντάμε και το ελληνικό Λοχ Νες! Για τη λίμνη Λάμια ο λόγος, νοτιότερα της λιμνοθάλασσας Προκόπου, ένας ρηχός και μεγάλος βαλτότοπος που η παράδοση θέλει να ζει εντός του ένα τέρας, η Λάμια.

Σε όλα αυτά ρίχνουν τη σκιά τους τα Μαύρα Βουνά, στο βόρειο τμήμα του Εθνικού Πάρκου, δίπλα από τη λιμνοθάλασσα του Προκόπου, αν και την παράσταση κλέβουν τα λεγόμενα υγρά λιβάδια.

Βλέπετε γύρω από τις λιμνοθάλασσες και τα έλη ανοίγονται εκτάσεις από λιβάδια που πλημμυρίζουν τον χειμώνα και στερεύουν το καλοκαίρι. Εκεί φωλιάζουν νεροχελίδονα και νανογλάρονα.

Λιμνοθάλασσες, έλη, ποτάμια, τεχνητά και φυσικά κανάλια, δάση και πυκνή βλάστηση έχουν μετατρέψει τις βορειοδυτικές ακτές της Πελοποννήσου σε έναν επίγειο παράδεισο. Εδώ τον πρώτο λόγο αποκτούν οι αισθήσεις, με την όσφρηση να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Το Δάσος Στροφυλιάς είναι μια μοναδική ευκαιρία για εξερεύνηση και περιπλάνηση. Προσφέρει πεζοπορία σε μαγευτικά μονοπάτια στα Μαύρα Βουνά, ποδηλατικές διαδρομές, ακόμα και παρατήρηση πουλιών (ιδιαίτερα στο Κοτύχι).

Ακόμα και αξιοθέατα που έφτιαξε ο άνθρωπος. Εδώ θα συναντήσει κανείς το Τείχος Δυμαίων, στα βόρεια της λίμνης Προκόπου, που η μυθολογία θέλει να έχτισε ο Ηρακλής. Στέκεται εκεί από το 1250 π.Χ., σε μια φυσικά οχυρωμένη θέση των Μαύρων Βουνών.

Εδώ θα βρεις και τα Λουτρά Υρμίνης, παλιές ιαματικές πηγές όπου το νερό αναβλύζει από μια σπηλιά στη βάση ενός βράχου. Εδώ και τα ερείπια ενός μικρού κάστρου από τα χρόνια της Φραγκοκρατίας, στο ακρωτήριο Κουνουπέλι.

Κάποια στιγμή, μέσα σε αυτή την πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων, θα παρατηρήσεις τους αμμόλοφους με τη χαρακτηριστική κυματοειδή μορφή και τις αμμοθίνες. Αυτοί οι λοφίσκοι από άμμο κατά μήκος της ακτής θα σε εισάγουν στην παραλιακή ζώνη της Στροφυλιάς.

Θα βγεις λοιπόν από το πλούσιο δάσος για να κατευθυνθείς ως την παραλία και οδηγός θα είναι τα μικρά ξέφωτα και αυτοί οι πανέμορφοι αμμόλοφοι.

Βρίσκεσαι πια εντός των ορίων της Καλόγριας…

Η παραλία

Η Καλόγρια (ή Καλογριά) της Στροφυλιάς έχει σε αφθονία μια σειρά από χαρακτηριστικά που την αναδεικνύουν αβίαστα σε μια από τις πιο ξεχωριστές παραλίες της Ελλάδας. Η ατελείωτη αμμουδιά έχει από τη μία πλευρά το μπλε της θάλασσας και από την άλλη το πράσινο του δάσους. Ενός δάσους που αγκαλιάζει την ακτή καθ’ όλο το μήκος της.

Στη βόρεια πλευρά της, οι χαρακτηριστικές αμμοθίνες επιτείνουν τον αφρικανικό χαρακτήρα του τοπίου. Στο φόντο τα κανάλια, φυσικά και τεχνητά, που κεντούν την έκταση του βιότοπου και αφήνουν το γλυκό νερό να ανακατευτεί με την αρμύρα της θάλασσας.

Κρυστάλλινα, διαυγή νερά και ένα ιδιαίτερο γαλαζοπράσινο χρώμα σε περιμένουν να σου κλέψουν την καρδιά. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον που θυμίζει άλλη ήπειρο.

Μια όαση φυσικής ομορφιάς είναι η Καλογριά, που καταφέρνει να κλέψει την παράσταση ακόμα και σε μια τέτοια φυσική υπερπαραγωγή. Χρυσή άμμος, που απλώνεται σε μπόλικα χιλιόμετρα, μέσα σε μια αγκαλιά από πεύκα και κουκουναριές.

Το σκηνικό είναι εξόχως εξωτικό, όσο πιο κοντά θα φτάσει ποτέ η Ελλάδα στην αφρικανική σαβάνα. Η οργάνωση σε ένα τμήμα της παραλίας και η τουριστική εκμετάλλευση του ομώνυμου οικισμού δεν έχουν αλλοιώσει τον χαρακτήρα της Καλόγριας.

Αν η εμπορική αξιοποίηση δεν είναι για σένα, κατά μήκος του Εθνικού Πάρκου προσφέρονται απλόχερα χιλιόμετρα και χιλιόμετρα παρθένας αμμουδιάς. Μέσα στο ίδιο ονειρεμένο τοπίο…

ellada

Newsorama.

(?)

Πηγή: diethnh

Newsorama.