Λίγες ώρες πριν τεθούν σε ισχύ τα νέα περιοριστικά μέτρα για τη διασπορά του κορονοϊού ο Αλέξης Τσιπρας και η σύντροφός του Μπέττυ Μπαζιάνα βρήκαν την ευκαιρία να πάνε στο θέατρο προκειμένου αφενός να διασκεδάσουν και αφετέρου να στηρίξουν έμπρακτα τους ανθρώπους της Τέχνης αφού σε λίγες ώρες από τώρα κινηματογράφοι, θέατρα και άλλοι χώροι βάζουν λουκέτο για έναν μήνα.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, λοιπόν, βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας στο «Θέατρο Πορεία @ Victoria» προκειμένου να παρακολουθήσουν την παράσταση «This is not Romeo and Juliet»*, σε σκηνοθεσία Αργύρη Πανταζάρα.

Αφού παρακολούθησε την παράσταση δεν παρέλειψε να ασκήσει, μέσω facebook, κριτική στην κυβέρνηση.

Αναλυτικά η ανάρτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:

«Απόψε στο Θέατρο Πορεία, για την παράσταση This is not Romeo & Juliet σε σκηνοθεσία Αργύρη Πανταζάρα, στην τελευταία βραδιά πριν το κλείσιμο των θεάτρων και όλων των χώρων πολιτισμού για τον επόμενο μήνα.

Η παράσταση ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Μια ελεγεία στον έρωτα, σε μια σύγχρονη και πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή του Σeξπηρικού κειμένου και με εξαιρετικές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.

Είχανε σήμερα άλλωστε άξαφνα αυλαία, λίγες μέρες μετά τη πρεμιέρα τους.

Σε μια περίοδο που τα συναισθήματα όλων έχουν στεγνώσει, η παράσταση ήταν μια όαση συναισθημάτων για τους λιγοστούς θεατές.

Μια όαση που κι αυτή θα στερέψει.

Μιλώντας με τους συντελεστές, θυμήθηκα ένα σύνθημα από μία πρόσφατη συγκέντρωση καλλιτεχνών: «Ζητούνται ηθοποιοί να κάνουν ότι δεν συμβαίνει τίποτα».

Αυτή ακριβώς είναι η πραγματικότητα. Η μοναδική απαίτηση που έχει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ από τους καλλιτέχνες – και όχι μόνο – είναι αυτή: Μη μιλάτε, μην αντιδράτε, μη διεκδικείτε.

Ο κόσμος του πολιτισμού βρίσκεται από την αρχή του έτους σε μια ασφυκτική κρίση.

Η πανδημία αποδεικνύεται ότι ήρθε ως άλλοθι για μια κυβέρνηση που θέλει να φιμώσει ό,τι δεν ελέγχει. Μια κυβέρνηση που έστελνε την αστυνομία στα σινεμά για να συλλάβει νεαρούς και υπουργοί που ειρωνεύονταν και συκοφαντούσαν κορυφαίους δημιουργούς και καλλιτέχνες όταν τολμούσαν να μιλήσουν για τα προβλήματα του κλάδου τους.

Μια κυβέρνηση που θέλει να ξεμπερδεύει με τον μαζικό, λαϊκό πολιτισμό και την καλλιτεχνική δημιουργία, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να στηρίξει τα σινεμά, τα θέατρα, τους συναυλιακούς χώρους, τους ηθοποιούς, τους τραγουδιστές, τους τεχνικούς, τους ηχολήπτες.

Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε το παν ώστε να ακούγονται σε κεντρικό επίπεδο οι διεκδικήσεις και τα προβλήματα των ανθρώπων του πολιτισμού, γιατί το νιώθουμε πρώτα και κύρια ως ηθικό μας χρέος.

Γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε αυτή τη χώρα το πρόβλημα δεν είναι οι κατ’ επάγγελμα υποκρινόμενοι, αλλά οι καθ’ έξιν υποκριτές που μάλιστα αυτοανακηρύσσονται σωτήρες».

Πολιτική

Newsorama.

ellada

Newsorama.

ellada

Newsorama.

Κωμικός, με έντονο το αίσθημα της Δικαιοσύνης και το πάθος του Σκορπιού, ο Παύλος Χαϊκάλης μίλησε στο newsbeast.gr για τη νέα θεατρική παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί, τον «επιλεκτικό» κορονοϊό, αναφέρεται στην ενασχόληση του με την πολιτική, αποκαλύπτει γιατί το «50-50» σημειώνει υψηλά νούμερα τηλεθέασης 9 χρόνια μετά το φινάλε και εξηγεί γιατί όλα στη ζωή είναι μια λάθος πρόθεση…

- Σας πετυχαίνουμε στην καινούρια σας παράσταση…

Ναι, «Ένα μωρό για τρεις», μετάφραση από το γαλλικό θεατρικό. Οι περισσότεροι θα το θυμούνται από την ταινία με τον Τομ Σέλεκ, της δεκαετίας του ‘80.

- Ο κορονοϊός έχει «χτυπήσει» τον χώρο του θεάτρου. Σας φοβίζει αυτό;

Εμένα δεν με φόβισε ούτε με φοβίζει. Με προσοχή και τα μέτρα τα οποία παίρνουμε δε νομίζω ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Εξάλλου είναι μεγάλοι χώροι και ανοιχτά τα θέατρα. Η προσέλευση εναπόκειται στον κόσμο αν τον ενδιαφέρει ένα θέαμα ή όχι.

- Σας άγχωσε όλος αυτός ο καταιγισμός πληροφοριών που γινόταν καθημερινά γύρω από τον κορονοϊό;

Όχι. Νομίζω ότι είναι λίγο περίεργη αυτή η πανδημία η οποία «χτυπάει» μόνο ηλικιωμένους και δεν «χτυπάει» όλους. Είναι λίγο επιλεκτική…

- Θα μας πείτε δυο λόγια για την παράσταση και τον χαρακτήρα που υποδύεστε;

Ο ρόλος μου είναι ο Μάικλ. Είμαστε τρεις φανατικοί εργένηδες. Ξαφνικά ένας από τους τρεις αφήνει έγκυο μια κοπέλα, η οποία δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της. Του αφήνει το παιδί και φεύγει ψάχνοντας να βρει την τύχη της. Και βρισκόμαστε τρεις άντρες με ένα παιδί. Ενώ προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τη δέσμευση ξαφνικά δεσμευόμαστε με ένα παιδί που μας δημιουργεί μια πληθώρα συναισθημάτων.

- Ακούγεται «κόντρα» ρόλος καθώς εσείς αποζητάτε την συντροφικότητα…

Πιστεύω ότι η συντροφικότητα είναι ίδιον του ανθρώπου. Δε νομίζω ότι μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει μόνος του. Οι σχέσεις των ανθρώπων γίνονται γιατί θέλουν να μας δείξουν κάποια πράγματα. Είτε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, είτε να βελτιώσουμε τους άλλους. Θεωρώ ότι η κατάχρηση και η κοροϊδία μέσα σε μια σχέση είναι το μεγάλο πρόβλημα. Από εκεί και πέρα το θέμα του παιδιού είναι ένα κομμάτι που πρέπει να το δούμε με μεγαλύτερη προσοχή. Δεν κάνουμε παιδιά γιατί πρέπει να κάνουμε παιδιά.

- Άρα ποια είναι η άποψη σας για τις γυναίκες που επιλέγουν να φέρουν μόνες τους ένα παιδί στον κόσμο;

Είμαι κατά. Ακούω γυναίκες που λένε, θέλω να κάνω ένα παιδί και δεν με ενδιαφέρει ποιος θα είναι ο πατέρας, το θεωρώ έγκλημα γιατί η απόρριψη του αντρικού και πατρικού προτύπου από ένα παιδί δεν είναι δικαίωμα κανενός. Νομίζω το πιο σημαντικό στις σχέσεις είναι όχι τόσο η πολλαπλότητα των σχέσεων αλλά το πώς αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον σαν επαφή και όχι με εγωιστικά πεδία.

- Ο εγωισμός δηλαδή στις σχέσεις είναι το μεγαλύτερο κακό;

Να το πάρουμε διαφορετικά, δυο άνθρωποι ερωτεύονται γιατί ο ένας γνώρισε τον άλλον και αγάπησε αυτό το οποίο είναι. Γιατί πρέπει να τον αλλάξει; Γιατί υπάρχει μια μανία να διορθώσουμε τον άλλον πιστεύοντας ότι εμείς έχουμε το σωστό και ότι ο άλλος είναι το λάθος; Αντί να υπάρχει ο ανταγωνισμός στις σχέσεις πιστεύω ότι πρέπει να υπάρξει συναγωνισμός. Όλα στη ζωή είναι μια λάθος πρόθεση. Το συν να πάει αντί του αντί.

- Τελευταία όλο και περισσότερα ζευγάρια παίρνουν διαζύγιο. Πού χάνεται το… «παιχνίδι»;

Τα διαζύγια υπάρχουν γιατί εφόσον υπάρχει ένας γάμος πρέπει να ακολουθήσει ένα διαζύγιο. Το θέμα είναι το τι αποκομίζεις από τις σχέσεις. Πάντα υπάρχει λόγος που προχωράει κάτι παρακάτω. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε γεννημένοι με λάθη και με πάθη. Αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να εξελιχθούμε μέσα από τα λάθη μας.

- Το δικό σας μεγαλύτερο λάθος στις σχέσεις σας ποιο είναι;

Είναι πολλά, πού να τα μετρήσω. Όπως κάθε ανθρώπου πιστεύω. Αφηνόμαστε κάπως στα πράγματα. Σιγουρευόμαστε. Όλοι μας το κάνουμε. Δεν μιλάω για χωρισμούς μόνο.

- Και το μεγαλύτερο σας πάθος;

Έχω ένα πάθος στον τρόπο που εκφράζομαι και αυτό είναι λάθος. Έχω ένα πάθος σκορπίστικο κυριαρχικό, όχι όμως την έννοια της επιβολής αλλά της άποψης, της διεκδίκησης κάποιων πραγμάτων, της δικαιοσύνης, που είναι ένα μεγάλο μου πάθος σαν έννοια, και αγωνίζομαι γι’ αυτό το πράγμα. Και πολλές φορές αυτό με οδηγεί σε λάθος ατραπούς γιατί καμιά φορά ξεφεύγω, χάνω το μέτρο. Προσπαθώ να το μαζέψω. Είναι ένα από τα πράγματα που δουλεύω.

- Πώς περάσατε τις μέρες της καραντίνας;

Πάρα πολύ ωραία. Να σου πω την αλήθεια δεν ήθελα να τελειώσει. Ηρέμησα, μίλησα πολύ με τον εαυτό μου, έκανα ενδοσκόπηση. Όλοι θα έπρεπε να το δούμε έτσι. Αντί να παραπονιόμαστε γιατί μένουμε κλεισμένοι μέσα, ήταν ίσως μια ευκαιρία να δούμε και την έλλειψη ή την παρουσία του διπλανού μας.

- Αναθεωρήσατε την άποψη σας για κάποιους ανθρώπους κατά την περίοδο του εγκλεισμού;

Δεν χρειάζεται η καραντίνα για να αναθεωρήσεις απόψεις και θέσεις, είτε για σένα είτε για τους άλλους. Νομίζω ότι αυτό πρέπει να το κάνεις συνέχεια και να το κάνεις με την καλή πρόθεση. Είναι δύσκολο αλλά είναι απαραίτητο γιατί αυτό είναι το εξελικτικό στοιχείο για τον άνθρωπο.

- Δύσκολο αυτό γιατί συνήθως μας παρασύρουν οι ρυθμοί της καθημερινότητας…

Ναι αλλά αν μπεις στη διαδικασία και πεις ότι δεν με αφορά η καθημερινότητα, δεν με απασχολεί να παρακολουθήσω πχ στις 18.00 το δελτίο ενημέρωσης του ΕΟΔΥ;

- Δεν είδατε δηλαδή ενημερώσεις του ΕΟΔΥ για την πορεία του κορονοϊού;

Όχι, καθόλου. Δεν είχα ανάγκη να ακούσω τις ενημερώσεις. Δεν είδα καθόλου τηλεόραση αυτές τις μέρες. Δεν είχα ανάγκη να το κάνω. Δεν είχα ανάγκη να μπω σε όλη αυτήν την κατάθλιψη, το βγάλσιμο κακίας και διχασμού. Έχω φύγει από αυτά, δεν με απασχολούν.

- Μπορεί το θέατρο να επιβιώσει σε αυτές τις νέες συνθήκες;

Το θέατρο μπορεί πάντα να επιβιώσει όταν έχει κάτι να πει. Αυτή είναι η ευθύνη όλων μας, να κάνουμε παραστάσεις που έχουν να «πουν» κάτι στο κοινό και όχι να «πουν» κάτι σε μας. Να έχουν ένα «ηθικό δίδαγμα». Αυτή είναι η δουλειά του θεάτρου, να κάνει τον άλλον να γνωρίσει τον ανώτερο εαυτό του.

- Δημιουργήθηκε το τελευταίο διάστημα θέμα πως δεν στηρίχτηκε ο καλλιτεχνικός χώρος και κόσμος από την κυβέρνηση…

Αυτό είναι μια αλήθεια αλλά δεν είναι ότι δεν στηρίχτηκε ο καλλιτεχνικός κόσμος, δεν στηρίχτηκε και ο άλλος κόσμος, ο εργαζόμενος. Εδώ αναδεικνύεται κάτι. Η άγνοια της κυβέρνησης και των πολιτικών. Δεν γνωρίζουν ποια είναι τα προβλήματα.

Μιλάω πάντοτε γενικά, δεν το ειδικεύω. Δεν μ’ αρέσει να ευλογώ τα γένια μου και τον κλάδο μου και να βλέπω τον άλλον να πεθαίνει. Ή θα πρέπει να βοηθούνται όλοι ή κανένας, αλλά για να βοηθηθούν όλοι θα πρέπει να υπάρχει γνώση της κυβέρνησης το πώς μπορεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση. Είναι μια πολιτεία που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τον θέατρο και τον πολιτισμό.

- Τι θα μπορούσε δηλαδή να κάνει η Κυβέρνηση;

Αυτό το ότι κόβουμε λίγο και δεν πληρώνουμε τους τόκους δεν μου λέει τίποτα. Ναι, μας βρήκε κρίση. Εφόσον είναι μια κρίση πολεμική και είναι πανδημία, θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όλοι σαν πανδημία. Εφόσον αντιμετωπίζεται σαν πανδημία και εφόσον είναι μια μαζική καταστροφή, θα έπρεπε να ανασταλούν όλα. Θα μου πεις, «μα η οικονομία…». Ναι, αλλά τί να κάνουμε; Από τη μια λέμε την Υγεία και από την άλλη την Οικονομία. Θα πρέπει να διαλέξουμε. Υπήρξε μια σύγχυση στην ενημέρωση για τον κορονοϊό. Αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα σωστά και σοβαρά θα πρέπει να αποβάλλουμε την σύγχυση από πάνω μας.

- Πόσο εύκολο είναι αυτό; Ένα από τα χαρακτηριστικά του Έλληνα είναι η αναμπουμπούλα…

Ο Έλληνας πάντοτε φωνάζει, και καλημέρα να του πεις, θα σου πει γιατί καλημέρα αφού έχει συννεφιά. Αυτό είναι το ίδιον του Έλληνα. Η οποιαδήποτε χ κρατική παρέμβαση θα έπρεπε να είναι στήριξη πραγματικά ενεργή. Κάποιοι φωνάζαμε για το θέμα της πρωτογενούς παραγωγής και πως αυτή η χώρα εκτός από τον τουρισμό δεν έχει τίποτα άλλο. Έγινε μια πανδημία, δεν ήρθαν ούτε θα έρθουν τουρίστες και ξαφνικά έχουμε τελειώσει σα χώρα. Άρα είμαστε μια χώρα η οποία έχει έναν ήλιο… Ε, κάποια στιγμή και ο ήλιος θα κάνει έτσι και θα φύγει στραβά σε άλλη πορεία και θα μας βρει σκοτάδι.

- Είστε ένας ηθοποιός που σας έχουμε συνδέσει με κωμικούς ρόλους…

Ναι κατά τύχη. Δεν ήταν όμως μόνο οι κωμικοί ρόλοι. Δυσκολεύονται να φωνάξουν έναν κωμικό να παίξει ένα δραματικό ρόλο γιατί είμαστε μια χώρα που λειτουργεί κάτω από κλισέ «αυτός είναι κωμικός δεν μπορεί να παίξει κάτι άλλο». Ο ηθοποιός πρέπει να παίζει τα πάντα.

- Άρα δεν είναι θέμα ότι τους προτιμάτε εσείς;

Εγώ θα ήθελα πάρα πολύ να παίξω ένα δράμα αλλά φοβάμαι ότι και το κοινό ακόμα έχει πωρωθεί. Σημασία έχει όμως ότι και να κάνεις να το κάνεις καλά. Αυτό έχει σημασία.

- Το Mega επέστρεψε και μαζί του και το «50-50» το οποίο σημειώνει υψηλές θεαματικότητες. Υπάρχει κάποιο «μαγικό» συστατικό που η σειρά 9 χρόνια μετά το τέλος της ενδιαφέρει τους τηλεθεατές;

Υπάρχει κάτι στο 50-50 που δεν το έχει αναρωτηθεί κανείς. Γιατί έκανε επιτυχία το 50-50; Γιατί, έγινε με θεϊκή παρέμβαση. Στην Ελλάδα η έννοια του κάστινγκ γίνεται μόνο από θεϊκή παρέμβαση. Αν γίνει σωστά το κάστινγκ έχει να δώσει αποτέλεσμα.

Είναι μια σειρά, η οποία μετά τη Βουγιουκλάκη θα μεγαλώσει γενιές και γενιές. Είναι πολλή μεγάλης σημασίας να επενδύεις σε σειρές που έχουν να πουν κάτι και που να μην είναι ευκαιριακές, να μπορεί να τις δει κάποιος και στην επανάληψη.

- Τι ρόλο παίζει στη ζωή του Παύλου η φιλία;

Πες μου έναν άνθρωπο που η φιλία στη ζωή του δεν παίζει καθοριστικό ρόλο. Αλλά η βαθιά έννοια της φιλίας είναι κάτι το οποίο δυστυχώς έχει εκλείψει πια. Δεν υπάρχουν αληθινοί φίλοι, γι’ αυτό και είναι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Η φιλία είναι πολύ σημαντικό, να είναι κάποιοι άνθρωποι δίπλα σου, συμβουλευτικά στα άσχημα και στα καλά. Νομίζω αυτό είναι που κάνει μια φιλία να ξεχωρίζει. Η κριτική της άποψη όταν είναι καλοπροαίρετη.

- Αποζητάτε την ειλικρίνεια δηλαδή…

Η ειλικρίνεια είναι ένα μεγάλο ζητούμενο στα πράγματα αλλά πολλές φορές δεν αντέχουμε να την ακούσουμε.

- Εσείς την αντέχετε;

Εγώ προσωπικά την αντέχω γιατί έχω μεγαλώσει από μικρός μόνος μου και έχω μάθει ότι η ειλικρίνεια είναι το κομμάτι που είχα συντροφιά μου. Αλλά ξαφνικά συνειδητοποιώ ότι το να μιλάς ειλικρινά και με πάθος δεν είναι καλό γιατί ο άλλος μπορεί να μην είναι έτοιμος να το ακούσει και μπορεί πολλές φορές να τον πληγώσει και αυτό είναι λάθος. Μου πήρε καιρό να το καταλάβω.

- Έχετε κάνει τρεις γάμους, να περιμένουμε και τέταρτο;

Άμα βρεθεί κάτι γιατί όχι;

- Ψέματα έχετε πει ποτέ σε σχέσεις σας;

Κατά συνθήκη ναι. Ψέματα όχι. Λέγοντας ένα ψέμα θα μπεις στη διαδικασία να πεις και άλλο και άλλο και μετά θα χαθείς στον κυκεώνα των ψεμάτων. Δεν ξέρεις μετά που αρχίζει και που τελειώνει.

- Υπάρχει ειλικρίνεια στην πολιτική ζωή της χώρας;

Δε νομίζω ότι το θέμα είναι στην ειλικρίνεια. Η αλήθεια, που λέμε, που είναι απόρροια της ειλικρίνειας, είναι εσωτερική και προσωπική. Άρα όταν λέμε «λέω την αλήθεια στα πράγματα» είναι κάτι το οποίο αφορά εμένα γιατί η αλήθεια η δική μου δεν είναι αρεστή σε όλους. Ο καθένας έχει την εσωτερική του αλήθεια γι’ αυτό όλοι οι άνθρωποι έχουν δίκιο. Αυτό που ζητάς στα μαζικά θέματα είναι η εμπιστοσύνη. Σε έναν πολιτικό εμπιστεύεσαι ότι μπορεί να σε οδηγήσει κάπου καλύτερα.

- Σας έχει βγάλει αυτή την εμπιστοσύνη κάποιος από τους πολιτικούς που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη Βουλή;

Όχι, και επειδή το έζησα αυτό, δεν υπάρχει και ούτε πρόκειται να υπάρξει γιατί υπάρχουν τα ίδια οφέλη που χαρακτηρίζουν κάποιους και δεν τους αφήνουν να λειτουργήσουν υπέρ του συνόλου.

- Μετανιώσατε που ασχοληθήκατε με τη πολιτική;

Όχι, καθόλου! Ήταν ένα πολύ σημαντικό μάθημα. Και ευχαριστώ την πολιτική και όλους τους ανθρώπους που συνεργάστηκα. Ακόμα και αυτούς που μου έκαναν μεγάλο κακό γιατί μου έδωσαν να καταλάβω πολλά πράγματα.

- Άρα δεν βγήκατε ζημιωμένος από αυτή σας την ενασχόληση…

Όχι! Πήρα τα θετικά και προχώρησα. Δεν έμεινα σε κακίες. Κατανόησα πάρα πολλά πράγματα γι’ αυτό τώρα είναι η ώρα της σιωπής και της ενδοσκόπησης των πραγμάτων.

- Ποιο είναι δηλαδή το θετικό που σας έμεινε από όλη αυτή την ιστορία;

Το θετικό είναι μόνο προς τον Παύλο, όχι προς την κοινωνία. Εξελίχθηκα πολύ περισσότερο ως άνθρωπος. Κατανόησα το πώς χειρίστηκα τον εαυτό μου, το πώς χειρίστηκα τους άλλους, το πάθος που είχα και δεν έπρεπε γιατί ίσως δεν είναι κάτι το οποίο μπορείς να το βάλεις. Πάλευα σαν ένας Δον Κιχώτης… Γιατί με κορόιδεψαν και μένα, γιατί παρασύρθηκα, όπως παρασύρονται όλοι γιατί είναι ένα σύστημα το οποίο δουλεύει με έναν δικό του τρόπο.

- Πώς γίνεται ένας ηθοποιός, ο οποίος μέσα από την Τέχνη του ενώνει τον κόσμο να ασχολείται με την Πολιτική η οποία διχάζει;

Η ανάμειξη μου ήταν με ένα κόμμα στο οποίο ήταν μέσα αριστεροί, δεξιοί κλπ. Δεν μπήκα ποτέ σε ένα κόμμα το οποίο ήταν συντεταγμένο σε ένα ιδεολογικό προφίλ. Εκείνο που είδα ήταν ότι θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε αυτή η χώρα να αλλάξει. Και αυτό ήταν τότε το πιστεύω, και το δικό μου και όλων, ότι μπορούμε να αλλάξουμε και να πάμε προς μια άλλη κατεύθυνση και να αλλάξουν τα πράγματα σε δομές, σε σχέσεις κλπ. Τελικά δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά.

- Αν γυρνούσατε πίσω τον χρόνο θα αλλάζατε κάτι από την πολιτική σας πορεία;

Θα ήμουν πολύ πιο ήρεμος γιατί σε πολλά πράγματα είχα ξεφύγει και εγώ. Μπήκα με ένα πάθος. Πίστευα ότι θα μπορούσα να βελτιώσω, να αλλάξω κάποια πράγματα. Μπήκα με έναν Καζαντζάκη μέσα μου. Αυτό που λέει ο Καζαντζάκης ότι θέλω να αλλάξω τον κόσμο όλο, ήταν κυρίαρχο στοιχείο μέσα μου. Αλλά τελικά είδα ότι ήταν λάθος μου.

- Θα ξαναμπαίνατε στην πολιτική;

Όχι, γιατί δεν έχω να πω τίποτα πια…

- Η θρησκεία τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;

Η αλήθεια είναι πάνω απ’ όλες τις θρησκείες. Η θρησκεία και η πολιτική λειτουργούν κάτω από το πρίσμα του κατακερματισμού. Η Τέχνη και η Επιστήμη λειτουργούν κάτω από το πρίσμα της σύνθεσης των πραγμάτων άρα λοιπόν δεν μπορώ να κατανοήσω μια θρησκεία.

- Πηγαίνετε σε σχολείο αστρολογίας. Πώς προέκυψε η ενασχόληση με την αστρολογία;

Παρ’ ότι γνωρίζω αστρολογία πιστεύω ότι δεν είναι ένα κομμάτι το οποίο τελειώνει. Στο συγκεκριμένο σχολείο γίνεται μια πολύ σοβαρή δουλειά. Εκεί κάποιος που θέλει να ξεκινήσει, μπορεί να δει και να μπει σε ένα μαγικό κόσμο. Δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνεις λάθη, ότι δεν θα πληρώσεις κάρμα, ότι δεν θα σου έρθουν μοιραία γεγονότα στη ζωή σου. Το πώς θα τα διαχειριστείς είναι δικό σου θέμα.

- Έρχονται φίλοι σας να τους φτιάξετε τον αστρολογικό χάρτη;

Ναι, και μου λένε μη μου πεις τα άσχημα και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι ευλογία να σου συμβαίνουν άσχημα πράγματα. Γιατί σε εξελίσσει. Ο πόνος και η αγάπη είναι δυο εξελικτικά στοιχεία για τον άνθρωπο και θα δικαιωθείς σε μια επόμενη ζωή. Μα θα μου πει ο άλλος «δεν πιστεύω σε επόμενη ζωή». Τότε δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε. Δεν έχει λογική να πιστεύουμε ότι ήρθαμε στη ζωή για να κάνουμε οτιδήποτε χωρίς δικαίωμα επανεξέτασης των πραγμάτων.

- Γι’ αυτό δεν σας φοβίζει ο θάνατος;

Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει θάνατος. Δεν υπάρχει στο σύμπαν κάτι το οποίο να είναι νεκρό. Αυτό που λέει ακόμα και η βιολογία πχ νεκρά κύτταρα, δεν υπάρχουν νεκρά κύτταρα, είναι κύτταρα που είναι ανενεργά. Όταν πεθαίνει ο άνθρωπος δεν πεθαίνει, ζει σε μια άλλη διάσταση. Δεν πεθαίνει, συνεχίζει και επανέρχεται είτε στη Γη είτε αλλού, με άλλη μοριακή σύνθεση γιατί πρέπει να βιώσει πράγματα και καταστάσεις μέχρι να εξελιχθεί. Υπάρχει ένα κάρμα.

- Πριν από κάποιο σημαντικό ραντεβού μελετάτε την αστρολογία;

Ναι και πολλές φορές έχω πάει κόντρα και έχω… φάει σφαλιάρα. Αν κάτσεις να ασχοληθείς με την αστρολογία θα δεις όλο αυτό το θεϊκό σχέδιο που υπάρχει για αυτό το σύμπαν. Η ζωή είναι μια αλλά δεν είναι αυτή, αυτό είναι ένα ρούχο της.

- Και για να κλείσουμε όπως ξεκινήσαμε… Τι είναι αυτό που έχει να «πει» η παράσταση «Ένα μωρό για τρεις» στο κοινό;

Την ανάγκη οι άντρες να κατανοήσουν τι σημαίνει ένα παιδί. Οι γυναίκες να κατανοήσουν ότι δεν πρέπει να αντιμάχονται τους άντρες γιατί και οι άντρες έχουν μια ευαισθησία και απλώς πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να τη δείξουν. Είναι πολύ τρυφερό σε μια τέτοια εποχή, να δούμε ότι το παιδί σα σύμβολο συμβολίζει το δημιουργικό κομμάτι, το ευχάριστο το αισιόδοξο μήνυμα που μπορεί να βγει από όλη αυτήν την εποχή που ζούμε.

ellada

Newsorama.

Με στόχο τη διασκέδαση των πολιτών που μένουν σπίτι στηρίζοντας τα μέτρα κατά της εξάπλωσης του φονικού κορονοϊού το Υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε να πραγματοποιηθούν διαδικτυακές προβολές των παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου που διακόπηκαν.

Πρόκειται για μία πρωτοβουλία των υπουργών Πολιτισμού και Αθλητισμού και Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Λίνας Μενδώνη και Κυριάκου Πιερρακάκη αντιστοίχως, που θα πραγματοποιηθεί με την τεχνική υποστήριξη του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης.

Οι προβολές θα είναι δωρεάν διαθέσιμες για το κοινό, από τις σελίδες:

• www.n-t.gr του Εθνικού Θεάτρου
• www.culture.gr του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού
• www.mindigital.gr του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης

Το πρόγραμμα ξεκινά την Παρασκευή 3 Απριλίου και έχει ως εξής:

• Μάκμπεθ: κάθε Παρασκευή, 21.00
• Hotel Eternite: κάθε Κυριακή, 21.00
• Χίλιες και μία Ιστορίες (παιδικό θέατρο): κάθε Σάββατο, 17.00 και Κυριακή, 12.00

Σημειώνεται ότι οι ψηφιακές προβολές ακολουθούν τους πραγματικούς χρόνους των παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου.

Ακόμη, το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ανέλαβε τη δημιουργία πλατφόρμας διαδικτυακής προβολής του πολιτιστικού υλικού το οποίο έχει παραχθεί και παράγεται από τους εποπτευομένους φορέων του ΥΠΠΟΑ, τις εφορείες αρχαιοτήτων και τα μουσεία του. Παράλληλα, η πλατφόρμα θα ενημερώνει για την παρουσίαση πολιτιστικών δρώμενων διεθνώς.

Η λειτουργία της πλατφόρμας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η οποία θα είναι έτοιμη πολύ σύντομα, αποτελεί το πρώτο σημαντικό βήμα της σύγχρονης πολιτιστικής ενημέρωσης, τη δημιουργία της οποίας επέβαλε το «Μένουμε σπίτι».

ellada

Newsorama.

Το Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό θέατρο «Μαρία Κάλλας» επιστρέφει δυναμικά στα μουσικά δρώμενα της πρωτεύουσας με ένα πλούσιο πρόγραμμα παραστάσεων και εκδηλώσεων υψηλών προδιαγραφών με τα Μουσικά Σύνολα του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με καταξιωμένους καλλιτέχνες.

«To Ολύμπια έχει συνδεθεί με την πολιτιστική πορεία της Αθήνας. Είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς χώρους σε μία πόλη ζωντανή, φιλόξενη και δημιουργική. Αποτελεί μια μεγάλη αγκαλιά για τους δημιουργούς, τους καλλιτέχνες αλλά και όλους εκείνους που αναζητούν το φως του πολιτισμού στην καθημερινότητά τους»  τονίζει ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης. Και προσθέτει: «Ο Δήμος  Αθηναίων ρίχνει όλες τις δυνάμεις του για να ανακτήσουν όλοι οι χώροι πολιτισμού της πόλης, τη λάμψη που τους αξίζει και να γίνει η πρωτεύουσα μια απέραντη καλλιτεχνική σκηνή».

Το πρόγραμμα της καλλιτεχνικής περιόδου 2019 – 2020 διαρθρώνεται σε δύο βασικούς άξονες: Λυρικό θέατρο και Συναυλίες των Μουσικών Συνόλων. Έχει ως βασικό στόχο την εξοικείωση του κοινού με το λυρικό θέατρο και τη λόγια μουσική, σε έναν εμβληματικό χώρο, προσφέροντας ταυτόχρονα στους μουσικόφιλους μοναδικές στιγμές από τη τζαζ και την ελληνική μουσική σκηνή.

Λυρικό θέατρο

Η βασίλισσα της οπερέτας, η Εύθυμη Χήρα, που θεωρείται το αριστούργημα του Franz Lehar, με τις  υπέροχες μελωδίες και τα αλησμόνητα βαλς, έρχεται στο Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας από τις 7 Δεκεμβρίου και για δέκα παραστάσεις. Κάτω από την μπαγκέτα της Ζωής Ζενιώδη και της Ελένης Κοτσμανίδου θα αναβιώσει στα μάτια μας το διάσημο καμπαρέ της εποχής, το ΜΑΞΙΜ, με τις διάσημες  Γκριζέτες του και τα τρελά καν-καν, με μια φρέσκια σκηνοθετική ματιά από τον Iσίδωρο Σιδέρη.

Συναυλίες Μουσικών Συνόλων

Τα Μουσικά Σύνολα δήμου Αθηναίων, η Συμφωνική Ορχήστρα, η Χορωδία, το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής η Big Band και η Φιλαρμονική Ορχήστρα, υποδέχονται το κοινό στη μουσική τους στέγη με ένα εξαιρετικό πρόγραμμα συναυλιών, όπου συμπράττοντας με  καλλιτέχνες που ξεχωρίζουν στον χώρο τους, υπόσχονται να ενθουσιάσουν και τους πιο απαιτητικούς ακροατές κάθε μουσικού είδους.

Η Συμφωνική Ορχήστρα του δήμου Αθηναίων θα παρουσιάσει δύο μεγάλα αφιερώματα, στον μεγάλο Έλληνα ποιητή Κωστή Παλαμά (31/10) και στον κορυφαίο συνθέτη Ludwig van Beethoven (23/1), ενώ θα πραγματοποιήσει μία σειρά συναυλιών που κατηγοριοποιούνται σε διάφορους θεματικούς κύκλους.

Στον κύκλο συναυλιών Μουσικοί Διάλογοι, η Συμφωνική Ορχήστρα θα προσεγγίσει άλλα μουσικά είδη προτείνοντας έναν γόνιμο διάλογο και αναζητώντας νέες ακουστικές εμπειρίες, ξεκινώντας με τη συναυλία Ρεμπέτικο… με ήχο συμφωνικό (7/11), ενώ στον κύκλο Συναυλίες για παιδιά θα παρουσιάσει το μουσικό παραμύθι Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας (28 & 29/12) σε μουσική Άλκη Μπαλτά, που βασίζεται  στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Oscar Wilde.

Τέλος, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να  απολαύσει ένα λαμπερό Γκαλά Όπερας (5/1) με τη Συμφωνική Ορχήστρα και με τη συμμετοχή δημοφιλών Ελλήνων σολίστ.

Η Χορωδία του δήμου Αθηναίων θα πραγματοποιήσει μία περιπλάνηση στην αγγλική μουσική από την Αναγέννηση έως τον 20ο αιώνα με έργα σπουδαίων συνθετών (12/11), ενώ τις ημέρες των εορτών θα παρουσιάσει τη χριστουγεννιάτικη συναυλία Jubilate Domino (17/12), όπου θα συμμετέχουν διακεκριμένοι καλλιτέχνες.

H Big Band υποδέχεται στη σκηνή του Ολύμπια (5/11) τον Γάλλο τρομπετίστα, ενορχηστρωτή και bandleader Jean-Loup Longnon και τον Έλληνα jazz σαξοφωνίστα Αντώνη Λαδόπουλο και ανανεώνει το ραντεβού με τη Πέννυ Μπαλτατζή (23/12) σε μία χριστουγεννιάτικη jazz συναυλία. Τη νέα χρονιά, συναντά δύο σπουδαίους ερμηνευτές της jazz, τον κιθαρίστα, συνθέτη και ενορχηστρωτή Γιώτη Σαμαρά και τον σαξοφωνίστα, πιανίστα, συνθέτη και ενορχηστρωτή Τάκη Πατερέλη (21/1) για μια βραδιά γεμάτη jazz.

Το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής ξεκινά τις εμφανίσεις του με ένα φθινοπωρινό μουσικό ταξίδι παρέα με την αγαπημένη Ελένη Δήμου και τον Θάνο Ολύμπιο (29/10), ενώ μαζί  με τον ερμηνευτή Δώρο Δημοσθένους (17/12) θα παρουσιάσουν συνθέσεις των σημαντικότερων δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού.

Τέλος, με μία μοναδική συναυλία τιμά τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου (30/12) και συμπράττοντας με αγαπημένους Έλληνες θα παρουσιάσει μία βραδιά αφιερωμένη στον «ποιητή των τραγουδιών» Νίκο Γκάτσο (14/1).

Η Φιλαρμονική Ορχήστρα με εορταστική διάθεση θα πλημμυρίσει το θέατρο με χριστουγεννιάτικες μελωδίες (10/12) σε μία ατμοσφαιρική μουσική βραδιά και θα ανέβει στη σκηνή μαζί τη Χορωδία δήμου Αθηναίων για μία συναυλία (28/1) με έργα ξένων και Ελλήνων συνθετών.

Προπώληση εισιτηρίων:

Ταμεία του θεάτρου: Τ. 210 3642540

Τρίτη – Παρασκευή: 10.00 – 19.00

Σάββατο: 10.00 – 16.00

Κυριακή: 11.00 – 16.00

Δευτέρα: κλειστά

Ωράριο τις ημέρες παραστάσεων:

Τρίτη – Παρασκευή: 10.00 – 20.30

Σάββατο: 10.00 – 14.00 και 3 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης

Κυριακή: 3 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης

Πρόσβαση:

Μετρό: Στάση Πανεπιστήμιο

Προσβασιμότητα:

Το Ολύμπια Δημοτικό Μουσικό Θέατρο Μαρία Κάλλας είναι προσβάσιμο με αναπηρικό αμαξίδιο, ενώ στο ισόγειο λειτουργούν ειδικά διαμορφωμένες τουαλέτες.

ellada

Newsorama.

Συγκίνηση και θλίψη για την απώλεια του Τάκη Σπυριδάκη που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 61 ετών  έπειτα από μάχη με πολύχρονη ασθένεια.

«Ένα χρόνο πριν έμαθα ότι κάτι δεν πάει καλά. Είχα κάποια συμπτώματα με την έννοια του ότι δεν μπορούσα να φάω καλά. Πίστευα ότι ήταν ένα σύμπτωμα από τη δουλειά μας, το άγχος μας, αλλά τι άγχος. Έκανα μια δουλειά στο θέατρο που πήγαινε εξαιρετικά καλά και πάει ακόμα. Δεν πήγα στον γιατρό. Με την επιμονή της πρώην συζύγου μου, που διατηρούμε μια εξαιρετική σχέση, πήγα σε ένα γιατρό που μου ανακοίνωσε ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει, είχε δηλώσει ο ίδιος σε μία από τις τελευταίες του τηλεοπτικές συνεντεύξεις.

Πρόσθεσε ότι «του είπα ότι είμαι μεγάλος άνθρωπος και θα ήθελα να μην μιλάμε περιφραστικά, να μην μιλάμε με μισόλογα και να μου πει ότι είναι για να ξέρω κι εγώ τι να κάνω και να πάρω τις αποφάσεις μου. Πήρα τη γυναίκα μου και πήγαμε σε ένα μπαράκι, χτύπησα τέσσερα ουίσκι απανωτά, κάπνισα κι ένα πακέτο τσιγάρα και είπα από μέσα μου μερικά πράγματα, δεν τα εξομολογήθηκα σε κανέναν. Όταν πήγα σπίτι, ζήτησα απλώς να δω τα παιδιά μου, να κάνουμε μια κουβέντα για να μην τους έρθει απότομα».

Ο Τάκης Σπυριδάκης γεννήθηκε στην Αίγινα το 1958 και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Συμμετείχε σε 13 ταινίες, ενώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο πραγματοποίησε το 1994 με την ταινία «Ο Κήπος του Θεού», της οποίας έγραψε και το σενάριο. Η ταινία τιμήθηκε με 7 κρατικά βραβεία ποιότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας έναν από τους πρωταγωνιστές της ταινίας «Γλυκιά Συμμορία», σε σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη (1983). Για την ερμηνεία του τιμήθηκε με το ειδικό βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Ακολούθησαν οι ταινίες: «Λούφα και Παραλλαγή» (Νίκος Περάκης,1984), «Πρωινή Περίπολος» (Νίκος Νικολαΐδης, 1986), «Προστάτης Οικογένειας» (Νίκος Περάκης, 1997), «Αυτή η Νύχτα Μένει» (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 1999), «Μαύρο Γάλα» (Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999), «Κανείς δεν χάνει σε Όλα» (Διονύσης Γρηγοράτος, 2000), «Φτηνά Τσιγάρα» (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2000), «Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου» (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 2002), «Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο» (Νίκος Περάκης, 2005), «Ισοβίτες» (Θόδωρος Μαραγκός, 2008) και «4 Μαύρα Κοστούμια» (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2009).

Το 1989 έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους «Βέρα Κρουζ», που απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Δράμας, τιμήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και βραβεύτηκε από το Γαλλικό Κέντρο Κινηματογράφου το 1990.

Στο θέατρο πρωταγωνιστούσε τα τελευταία 4 χρόνια στο έργο του Γιάννη Τσίρου, «Άγριος Σπόρος», στη σκηνή του Επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.

ellada

Newsorama.

Στιγμές ξεχωριστές μοιράστηκαν όσοι βρέθηκαν στη βραδιά αφιερωμένη στη Χρύσα Σπηλιώτη, χθες βράδυ, Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου, στο κατάμεστο θέατρο «Γκλόρια». Φίλοι και συνεργάτες της ηθοποιού και θεατρικής συγγραφέως, που πέθανε το περασμένο καλοκαίρι στην φωτιά στο Μάτι, αλλά και απλοί θεατές που την είχαν αγαπήσει μέσα από την πολύχρονη πορεία της στο θεατρικό στερέωμα, γέμισαν την πλατεία και τον εξώστη του θεάτρου για να μοιραστούν μαζί με τους ομιλητές, αναμνήσεις και λόγια τρυφερά, ενώ προβλήθηκε υλικό από την δουλειά της.

«Πριν από ένα μήνα βρεθήκαμε φίλοι, συνεργάτες και αγαπημένοι άνθρωποι της Χρύσας και αποφασίσαμε να οργανώσουμε αυτήν την εκδήλωση για την ίδια και το έργο της. Ήταν συγκινητική η συμμετοχή και η συμπαράσταση όλων των φίλων και συνεργατών της Χρύσας οι οποίοι άμεσα μας έδωσαν υλικό, φωτογραφίες και βίντεο από παραστάσεις της όπως και άμεση ήταν η ανταπόκριση των ανθρώπων που θα μιλήσουν σήμερα. Θα ήθελα όλους να τους ευχαριστήσω», ανέφερε η Αννέτα Παπαθανασίου, στενή φίλη και συνεργάτιδα της Χρύσας Σπηλιώτη για πάνω από τρεις δεκαετίες, στον χαιρετισμό της.

«Συνήθως η Χρύσα έβλεπε τις ταινίες μου πριν τις παρουσιάσω και έκανε τις παρατηρήσεις της. Τώρα δεν είναι εδώ για να εγκρίνει την ταινία που την αφορά προσωπικά, αλλά προσπάθησα να την κάνω με, όσο μπορούσα περισσότερη αντικειμενικότητα και πολλή αγάπη, ελπίζοντας ότι δεν θα είχε αντίρρηση» είπε η Αννέτα Παπαθανασίου, έχοντας αναλάβει την παρουσίαση και τον συντονισμό της βραδιάς, όπως και την παρουσίαση του βιογραφικού οπτικού υλικού από τη ζωή και το έργο της Χρύσας Σπηλιώτη, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Θαυμαστή μπαλωματού, Μίνα, Βάρια, Όλγα, Αλεξάνδρα Παύλοβα, Γερτρούδη, κυρία Ελβστεντ, Μπολέττα, Αντιγόνη, Ηλέκτρα και πολλοί άλλοι ρόλοι ευτύχησαν να αποκτήσουν σάρκα και οστά επί σκηνής από τη Χρύσα Σπηλιώτη. Οι φωτογραφίες της και τα βίντεο στην οθόνη (με την πολύτιμη βοήθεια του μοντέρ Χρόνη Θεοχάρη) υπενθύμισαν στο κοινό την καταλυτική παρουσία της στις παραστάσεις όπου έπαιξε, αλλά και την τηλεοπτική της παρουσία.

Ιδιαίτερη μνεία έγινε στα θεατρικά της έργα και στην παρουσία της Χρύσας Σπηλιώτη ως θεατρική συγγραφέας. Έμφαση δόθηκε στο πρώτο της θεατρικό, το «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» (1997), έργο το οποίο αποτέλεσε την αρχή της καριέρας της στη θεατρική γραφή, και το οποίο έχει ανέβει σε 35 διαφορετικές παραστάσεις, έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες, έχει παιχτεί σε Ν.Υόρκη, Κροατία, Ολλανδία, Αθήνα, Λευκωσία, Λεμεσό, στις περισσότερες πόλεις της Ελλάδας, και σχεδόν σε όλα τα ΔΗΠΕΘΕ.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, σκηνοθέτης του πρώτου ανεβάσματος του «Ποιος ανακάλυψε την Αμερική» που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, αφού παίχτηκε πρώτα στο θέατρο «Αμόρε» και την επόμενη σεζόν στο θέατρο «Αυλωνίτη», διηγήθηκε χαριτωμένες στιγμές από τη συνεργασία τους στις πρόβες της παράστασης, δίνοντας έτσι έναν πιο ανάλαφρο τόνο στην αφήγησή του.

Είκοσι χρόνια μετά, τη σεζόν 2017 – 2018 πρωταγωνίστησε στον μονόλογό της «Ο γιος μου ο Νικόλαος Μάντζαρος» (που έμελλε να είναι το τελευταίο έργο της) σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου που ανέβηκε στην Αθήνα, αλλά και περιόδευσε ανά την Ελλάδα. Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος αναφέρθηκε τόσο σε αυτή την παράσταση όσο και στη συνεργασία και στη φιλία που είχαν αναπτύξει, όταν είχε σκηνοθετήσει ένα άλλο έργο της, τις «Πόρτες».

«Δεν θα το φανταζόμουν ποτέ πως θα βρισκόμουν σε αυτήν τη θέση σήμερα και ότι θα μιλούσα εδώ μπροστά σας για την απουσία της Χρύσας. Και η έκπληξη αυτή γίνεται τύψη γιατί, τι μπορεί να γράψει κανείς για ένα αγαπημένο του πρόσωπο, μέσα σε δυο γραμμές, τι μπορεί να πει με πέντε λόγια; Δεν θα παραδεχθώ λοιπόν ποτέ πως η αγαπημένη μου φίλη Χρύσα δεν είναι εδώ» εξομολογήθηκε ο Θοδωρής Γκόνης, λίγο πριν γυρίσει τον χρόνο πίσω «Γενάρης του ογδόντα -σήμερα -έχουμε μόλις τελειώσει από τις σχολές μας, έχουμε ραντεβού στη γωνία, στο φανάρι Ακαδημίας και Γενναδίου απέναντι από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής….».

Αφιέρωμα στην Χρύσα Σπηλιώτη με αποσπάσματα από τα έργα της, θα πραγματοποιήσει το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου (27/3) ανακοίνωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του, Γιάννης Αναστασάκης. Ο τελευταίος είχε ζήσει τη Χρύσα Σπηλιώτη, ως μέλος του Δ.Σ. του ΚΘΒΕ και την κρατά στη μνήμη του σαν «μια όμορφη, χαρούμενη και ταλαντούχα γυναίκα, έναν δοτικό και γενναιόδωρο άνθρωπο». «Η Χρύσα Σπηλιώτη στήριξε την υπόθεση του ελληνικού έργου, υπηρέτησε την ελληνική δραματουργία με τον καλύτερο τρόπο, χωρίς να επαίρεται γι” αυτό» κατά τον Βασίλη Κατσικονούρη. «Με το “Ποιος ανακάλυψε την Αμερική” έδωσε μια ώθηση και μια πιο ποπ διάσταση στο ελληνικό θεατρικό κείμενο, ξαναφέρνοντας το ζήτημα του στο προσκήνιο» σημείωσε ο ίδιος.

Συνολική αναφορά στο έργο της Χρύσας Σπηλιώτη έκανε η καθηγήτρια Θεατρικών Σπουδών, Έλση Σακελλαρίδου. Διατρέχοντας τα θεατρικά της έργα εστίασε στην τελευταία της παράσταση, «όχι μόνο γιατί ήταν (δυστυχώς) η τελευταία της αλλά γιατί βασιζόταν σε ένα εξαιρετικά γραμμένο κείμενο, το οποίο ενσάρκωνε η ίδια με μια ακούραστη μα απόλυτα ελεγχόμενη ενέργεια, που αναδείκνυε όλη την επιτελεστική δύναμη του ίδιου του κειμένου. Γιατί η Χρύσα ήταν και μια πολύ χαρισματική περφόρμερ…».

Η Γεωργία Δεληγιαννοπούλου και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη διάβασαν δύο διηγήματα από το βιβλίο της «Χαμένο Δίκιο». Συγκινητική ήταν η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στην αναφορά της στη Χρύσα Σπηλιώτη, όταν θυμήθηκε τη συνεργασία τους σε σημαντικές παραστάσεις του «Ανοιχτού Θεάτρου» του Γιώργου Μιχαηλίδη («Τρεις αδελφές», «’Αμλετ», «Ανθή», «Βάτραχοι»). «Η Χρύσα θα μας μείνει αξέχαστη. Για τη βαθιά της ευγένεια, τη μεγάλη καλοσύνη της, το γάργαρο γέλιο της , το χιούμορ της, την κοινωνική της συνείδηση» είπε η Κ.Καραμπέτη.

Για τη Χρύσα Σπηλιώτη μίλησαν ακόμη οι: Κωνσταντίνα Ζηροπούλου (θεατρολόγος, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών), Άσπα Τομπούλη (σκηνοθέτης), Αγγελική Αντωνίου (σκηνοθέτης).

(πηγή φωτογραφίας: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων)

ellada

Newsorama.

Ματαιώνονται όλες οι παραστάσεις στις σκηνές του ΚΘΒΕ τις μέρες των Χριστουγέννων λόγω στάσης εργασίας που κήρυξαν οι ηθοποιοί του, από αύριο 25 Δεκεμβρίου έως και την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του θεάτρου, την οποία υπογράφουν ο καλλιτεχνικός του διευθυντής και ο πρόεδρος του Δ.Σ κ. Γιάννης Αναστασάκης και Άρης Στυλιανού, «η αιφνιδιαστική αυτή εξέλιξη, η οποία έρχεται σε μια στιγμή υψηλής ζήτησης και επιτυχημένης πορείας των φετινών παραστάσεων, οφείλεται σε έκτακτες κινητοποιήσεις του ΣΕΗ, το οποίο επέλεξε αυτή τη χρονική περίοδο των γιορτών να ασκήσει πίεση για την ικανοποίηση των συνδικαλιστικών του διεκδικήσεων. Η ματαίωση των παραστάσεων υπήρξε προϊόν απόφασης του ΣΕΗ κι ενώ όλο το τελευταίο διάστημα η διοίκηση και η διεύθυνση του ΚΘΒΕ καταβάλλουν μέσω διαρκών διαβουλεύσεων κάθε προσπάθεια ενίσχυσης και αναβάθμισης των ανθρώπων του θεάτρου, αλλά και του ρόλου του».

«Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος βρίσκεται στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να ανακοινώσει τη ματαίωση των προγραμματισμένων παραστάσεών του κατά το χρονικό διάστημα από 25 έως 27 Δεκεμβρίου 2018, ζητώντας συγγνώμη από τους θεατές για την ταλαιπωρία…».

«…Φαίνεται ότι ορισμένοι, μετά από μια περίοδο κρίσης και στην πορεία προς την ανάκαμψη, λειτουργούν με γνώμονα μόνο το ατομικό τους συμφέρον, ακόμη κι όταν τυγχάνουν προνομιακής διασφάλισης. Το ύψος των απολαβών τους το επιβεβαιώνει πλήρως», καταλήγει η ανακοίνωση του θεάτρου, υπογραμμίζοντας πως: «Καλούμε αυτή την ύστατη ώρα τους ηθοποιούς να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μη στερήσουν από τα λαϊκά στρώματα ένα ποιοτικό και μοναδικό στην πόλη μέσο ψυχαγωγίας και πολιτιστικής καλλιέργειας. Από πλευράς μας, ως Διοίκηση και Διεύθυνση του ΚΘΒΕ, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για ένα δημόσιο θέατρο οικονομικά υγιές, ανοιχτό σε όλους τους πολίτες, με συνέργειες με όλους τους φορείς της Βόρειας Ελλάδας, χωρίς αγκυλώσεις και με το βλέμμα ανοιχτό στην κοινωνία. Το οφείλουμε στους 650.000 θεατές μας και θα τους δικαιώσουμε».

Οι παραστάσεις που ματαιώνονται – αρχής γενομένης από την προγραμματισμένη για αύριο το πρωί παράσταση του έργου της Άλκης Ζέη «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου», στη σκηνή του Βασιλικού θεάτρου – αφορούν στα έργα «Ντα» (στο θεάτρο της ΕΜΣ), «Περιμένοντας τον Γκοντό» (Βασιλικό θέατρο), «Καληνύχτα Μαργαρίτα» και «Υπέρ Ελλάδος» (στα θέατρα της Μονής Λαζαριστών) και «Χειμωνιάτικο παραμύθι» (στο θέατρο της ΕΜΣ).

Οι θεατές μπορούν να εξαργυρώνουν τα εισιτήρια τους από τις 26/12 ως και 31/12 στα ταμεία του θεάτρου.

ellada

Newsorama.

Το θεατρικό της νομπελίστριας Ελφρίντε Γέλινεκ «Στον δρόμο του βασιλιά» παρουσιάστηκε στο Σπίτι του Θεάτρου στο Αμβούργο σε σκηνοθεσία Ρίχτερ. Επί σκηνής, ένας Αμερικανός πρόεδρος, ο ωμός καπιταλισμός και το Μάπετ Σόου.

«Στον δρόμο του βασιλιά» είναι ο τίτλος του νέου θεατρικού έργου της αυστριακής συγγραφέα Ελφρίντε Γέλινεκ, που έχει τιμηθεί με το Νομπέλ Λογοτεχνίας, και το οποίο περιστρέφεται γύρω από τον Αμερικανό πρόεδρο Τραμπ. Ένα έργο, που προκαλεί εδώ και μήνες έντονες συζητήσεις.

H βραβευμένη με Νομπέλ Λογοτεχνίας Ελφρίντε Γέλινεκ

Όπως ήταν φυσικό η αγωνία κορυφώθηκε λίγο πριν την πρεμιέρα στο κατάμεστο «Σπίτι του Θεάτρου» στο Αμβούργο. Στο τέλος της παράστασης οι θεατές αντάμειψαν με ένα ενθουσιώδες χειροκρότημα τη σκηνοθεσία του Φάλκ Ρίχτερ, τους οχτώ ηθοποιούς αλλά και τις διάσημες φιγούρες από το Μάπετ Σόου, οι οποίες ως μέρος του σκηνικού προέβαλαν οπλισμένες από ένα θεωρείο κάνοντας άσκοπες κινήσεις.

Η θρυλική ηθοποιός Ίλσε Ρίτερ υποδύεται έναν χαρακτήρα που μοιάζει με το δεύτερο «εγώ» της Γέλινεκ. «Για ποιο πράγμα μιλάει ο Θεός, τι λέει; Σας αποκαλύπτει ένα λαμπρό μέλλον;» φωνάζει σε μια σκηνή η Ρίτερ, δείχνοντας συνάμα την έλλειψη της δύναμης της. «Όλοι μας είμαστε τυφλοί», ψιθυρίζει σε κάποιο άλλο σημείο η ίδια και κοιτά ικετευτικά προς το κοινό. Στην συνέχεια ανοίγει η σκηνή κι ακολουθεί ένας χείμαρρος συνειρμών και κλισέ διάρκειας τριών ωρών. Θέμα του όλου έργου είναι η πολιτικοοικονομική κατάσταση ενός κόσμου, όπου ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ εμφανίζεται ως Θεός. Η Γέλινεκ λέγεται ότι ξεκίνησε τη συγγραφή του έργου της το βράδυ των αμερικανικών εκλογών. Παρόλα αυτά το έγο δεν εστιάζει σε μία συγκεκριμένη χώρα ή σε έναν συγκεκριμένο ηγέτη, ο Τραμπ λειτουργεί ως παράδειγμα. Αυτό που την απασχολεί είναι ο αχαλίνωτος καπιταλισμός, η εκμετάλλευση, η κοινωνική αποχαύνωση των μαζών αλλά και η έχθρα κατά των προσφύγων.

Σουρεαλισμός, αλληγορίες, πολιτική κριτική

Η Μις Πίγκυ «στον δρόμο του βασιλιά»

Οι διάλογοι στη θεατρική παράσταση που έχει σκηνοθετήσει ο Φαλκ Ρίχτερ φωτίζονται στην κυριολεξία από τεράστιες απαστράπτουσες εικόνες, οι οποίες συνοδεύονται από δυνατή μουσική. Ένας τίγρης με ματωμένα μάτια ατενίζει τα όσα διαδραματίζονται στη σκηνή από ένα θεωρείο. Αριστερά της σκηνής βρίσκεται ένα παραφορτωμένο με φιοριτούρες μπαλκόνι, ενώ στα δεξιά ένα γραφείο σύσκεψης και ένας χρυσοποίκιλτος θρόνος. Στοιχεία που συνθέτουν έναν κόσμο γεμάτο με γκροτέσκ άγνοια, προκατάληψη και βιαιότητα.

«Η βία έχει τέτοια δύναμη που αποκλείεται να εξαφανιστεί από μόνη της», ακούγεται μια προειδοποίηση. «Ανάμεσα στους τυφλούς δεν μπορεί ένας τυφλός να βασιλεύει – απλά πιστεύει ότι το κάνει». Οι τυφλοί μάντεις της αρχαιότητας που λένε την αλήθεια, στο έργο της Γέλινεκ δεν έχουν καμία θέση μιας και όλοι οι άνθρωποι είναι τυφλοί. Στον ρόλο ενός κακού μικράνθρωπου εμφανίζεται επίσης η προσωποποιημένη Deutsche Bank, η οποία θεωρείται υπαίτια για την εξάπλωση της φτώχειας και της καταστροφής. Ως θεατρική μορφή παραπέμπει στους κακοδιάθετους και ανόητους γηραιούς κυρίους Βάλντορφ και Στάντλερ του διάσημου αμερικανικού Μάπετ Σόου.

Τι γίνεται όμως με τον ίδιο τον βασιλιά; Αυτός εμφανίζεται πότε ως πολιτικός ηγεμόνας και πότε ως θρησκευτικός αρχηγός που μπορεί να ξεγράφει αμαρτίες. Ο ηθοποιός Μπένυ Κλέσενς είναι αυτός που υποδύεται τον βασιλιά, σε μια ερμηνεία που ξεχωρίζει για την ένταση και τον δυναμισμό της. Μοιάζει με ένα παχύσαρκο παιδί ντυμένο με καφέ χιτώνα και κορώνα από χαρτόνι. Ένα παιδί που ασχολείται μανιωδώς με το twitter κι από την άλλη κλαίει χτυπώντας αδέξια τα πόδια του στο έδαφος.[…]

Το θεατρικό έργο της Γέλινεκ κλείνει με έναν έντονο τόνο παραίτησης, μια στάση που φαίνεται να αντιπροσωπεύει συνολικά τους διανοούμενους και σκεπόμενους ανθρώπους του σύγχρονου κόσμου.

Πηγή: dw.com

Tagged Βερολίνο, Θέατρο, Λογοτεχνία, Ντόναλντ Τραμπ

(?)

media

Newsorama.

Όλοι οι νέοι στην Ιταλία που έχουν τα 18α γενέθλιά τους από τις 3 Νοεμβρίου έως και την τελευταία ημέρα του έτους, μπορούν να διεκδικήσουν 500 ευρώ από το κράτος, για να τα δαπανήσουν με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Εάν δε το αποτέλεσμα αυτού του πειράματος, είναι ικανοποιητικό, η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να το παρατείνει χρονικά ενώ σίγουρα θα επεκταθεί και σε άλλες κοινωνικές ομάδες.

Οι 18άρηδες δικαιούχοι — που μπορούν να διεκδικήσουν το ποσό μέσω της ειδικής εφαρμογής 18app- θα πρέπει να ξοδέψουν τα χρήματα σε πολύ συγκεκριμένα πράγματα και ειδικότερα: σε βιβλία, σε εισιτήρια για συναυλίες, θέατρα, κινηματογράφο, μουσεία, για ταξίδια σε εθνικά πάρκα και για άλλες, αυστηρά όμως πολιτιστικές δραστηριότητες.

Η απόφαση αυτή, σύμφωνα με τον Independent θα κοστίσει στο ιταλικό κράτος 290 εκατ. ευρώ, όπως όμως τονίζει ο Tommaso Nannicini, ο οποίος είναι και ο εμπνευστής αυτού του σχεδίου για να τονώσει το ενδιαφέρον των νέων στις τέχνες, τα γράμματα και γενικότερα τον πολιτισμό, αυτά τα χρήματα δεν θα μπορούσαν να ξοδευτούν για καλύτερο σκοπό.

«Η πρωτοβουλία στέλνει ένα σαφές μήνυμα προς τους νέους, υπενθυμίζοντάς τους ότι ανήκουν σε μια κοινότητα που τους καλωσορίζει κατά την ενηλικίωση τους» είπε χαρακτηριστικά στην Corriere και τόνισε παράλληλα πως πόσο σημαντικό είναι να μάθουν οι νέοι να «καταναλώνουν» προϊόντα του πολιτισμού που τους βοηθούν για την ίδια την εξέλιξη και την πνευματική τους ανάπτυξη και ωρίμάνση.

Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να «κατεβάσουν» την εφαρμογή πριν από το τέλος του έτους ακόμη και εάν τα 18α γενέθλιά τους είναι το 2017 ενώ παρέχονται τυπωμένα και «κατεβασμένα» vaouchers από το Υπ.Πολιτισμού.

Σημειώνεται πως του χρόνου σε ένα αντίστοιχο πρόγραμμα, θα διατεθούν από 500 ευρώ σε κάθε δάσκαλο, για να τα δαπανήσει για την περαιτέρω ανάπτυξη της σταδιοδρομίας του..huffingtonpost.gr/

karfitsa.gr-Diethni

Newsorama.

Αποστόλης Τότσικας: Η τηλεόραση έχει πολύωρα γυρίσματα και απαιτεί μεγάλες αντοχές

Ο Αποστόλης Τότσικας θέλει να δοκιμάζεται στον χώρο της υποκριτικής.Δεν του αρέσουν οι ταμπέλες και βασίζεται μόνο στο ταλέντο του.
«Είναι τρία διαφορετικά πράγματα για έναν ηθοποιό. Το θέατρο σε ξεγυμνώνει ως ηθοποιό, δεν μπορείς να κρυφτείς από το θεατή κι αυτό πάντα αποτελεί μεγάλη πρόκληση. Η τηλεόραση, από την άλλη, είναι πιο κουραστική, γιατί έχει πολύωρα γυρίσματα και απαιτεί μεγάλες αντοχές. Ο κινηματογράφος έχει τη δική του μαγεία και την έζησα στο έπακρο πρόσφατα όταν δούλεψα στο Λος Αντζελες. Ένας καλός ηθοποιός μπορεί να τα απολαύσει όλα το ίδιο, αρκεί να κάνει σωστά τη δουλειά του», εξήγησε στον Ελεύθερο Τύπο και συνέχισε: «Μεγάλωσα, ωρίμασα και είμαι συνεχώς ατή διαδικασία να δοκιμάζω καινούργια πράγματα για να πηγαίνω τη δουλειά μου ένα βήμα παραπέρα. Είναι λάθος να βάζουμε ετικέτα ότι τις ανοίγει ή τις κλείνει. Ένας ηθοποιός κρίνεται συνεχώς από το κοινό μέσα από τη δουλειά του και το κοινό δεν μπορείς να το «κοροϊδέψεις» επειδή έχεις μια ωραία εμφάνιση. Δεν αρκεί για να έρθει κάποιος να σε δει ξανά και ξανά στο θέατρο. Το πόσο «πυροτέχνημα» είναι ένας ηθοποιός ή όχι φαίνεται από την πορεία του. Κι εγώ είμαι ευτυχής μέχρι στιγμής για την αγάπη που παίρνω από τον κόσμο»

Πηγή:gossip-tv.gr

Σου άρεσε? Αν θές να δεις και άλλα Νέα για το Μπρούσκο κάνε like

Μοιράσου το με τους Φίλους σου!!

Newsorama.