Πολιτική

Newsorama.

seleo.gr-Diethni

Newsorama.

Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ Γκιόργκε Ιβάνοφ επέμεινε την Παρασκευή στην απόφασή του να χορηγήσει χάρη στους 56 αξιωματούχους οι οποίοι εμπλέκονται στο σκάνδαλο των υποκλοπών.

Δήλωσε ωστόσο ότι όποιος από εκείνους στους οποίους απονέμεται η χάρη δεν θέλει να κάνει χρήση της μπορεί να το δηλώσει ατομικά.

«Θεωρώ ότι η απόφαση εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους και σα πληροφορώ ότι εμμένω σε αυτήν», τόνισε σε διάγγελμά του προς τον λαό της ΠΓΔΜ ο πρώτος πολίτης της χώρας, μετά από ημέρες διαδηλώσεων ενάντια στην πράξη του, με την οποία έκλεισε από νομική άποψη την υπόθεση των υποκλοπών.

karfitsa.gr-Diethni

Newsorama.

Με αυξήσεις φόρων για όσους βγάζουν 10.000 ως 20.000 το χρόνο (δηλαδή και για μισθωτούς και συνταξιούχους των 700-800 ευρώ το μήνα) θα κλείσει την πρώτη αξιολόγηση η κυβέρνηση.

Μετά και τις χθεσινές συναντήσεις Τσακαλώτου, Σταθάκη και Κατρούγκαλου με τους θεσμούς στο Χίλτον, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πως «οι διαπραγματεύσεις για την πρώτη αξιολόγηση θα ολοκληρωθούν σύντομα» και πως «είναι κοινή η βούληση όλων των πλευρών ότι μέχρι το Πάσχα θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία»,  ενώ «το αργότερο μέχρι την Τρίτη (σσ: αντί Κυριακής που έλεγε την Τετάρτη πως «ελπίζει» ο κύριος Τσακαλώτος) θα έχει ολοκληρωθεί και η επεξεργασία του κειμένου των θεσμών».

Ωστόσο το ΔΝΤ κατέθεσε και το δικό του κείμενο στο οποίο καταγράφονται οι διαφοροποιήσεις του.

Οι ίδιες πηγές παραδέχονταν πάντως η κυβέρνηση στέλνει τον λογαριασμό στους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, «από 10.000 έως 22.000 ευρώ το χρόνο, η επιβάρυνση θα είναι κατά μέσο όρο 80 ευρώ», κάτι που σημαίνει πως για άλλους μπορεί να είναι μεν χαμηλότερη (πχ 30 ή 50 ευρώ) αλλά για άλλους πολλαπλάσια.

Με βάση την τελική πρόταση της κυβέρνησης για τις αυξήσεις στους φόρους εισοδήματος και την εισφορά αλληλεγγύης  (και βάσει των στοιχείων των δηλώσεων 2015 για τα εισοδήματα 2014), στην κυβέρνηση λένε πως:

• «το 99,8% των μισθωτών και συνταξιούχων θα έχει μείωση φόρου ή πολύ μικρή επιβάρυνση»! Αυτό όμως είναι θεωρητικά αδύνατον και το λένε για να καλύψουν την φοροκαταιγίδα που έρχεται, αφού τουλάχιστον το 30%-40% των φορολογουμένων παρέμενε ήδη αφορολόγητο και, λογικά λοιπόν, μειώσεις φόρων θα μπορούσε να δει, θεωρητικά, μόνον το υπόλοιπο 60%-70% των φορολογουμένων. Ακόμα και γινόταν πράξη η εξαγγελία για αφορολόγητο των 12.000 ευρώ, τότε θα έμεναν αφορολόγητοι το 60% των φορολογουμένων, άρα δηλαδή θα ήταν λιγότεροι εκείνοι που θα έβλεπαν ελάφρυνση ή, έστω, μια κάποια επιβάρυνση.

•  «ελάφρυνση θα δουν τα μεσαία εισοδήματα από 28.000 μέχρι 43.000 ευρώ. Έως και 400 ευρώ λιγότερα θα πληρώσουν μισθωτοί». Αυτό υποκρύπτει ενδεχομένως, αν ισχύσει, ότι στις τελικές προτάσεις της η κυβέρνηση δέχτηκε μικρότερη μείωση στην έκπτωση φόρου των 2.100 ευρώ, ενδεχομένως στα 2.000 αντί 1.900. Επιπλέον η μείωση κατά 100 ευρώ ανά 1.000 ευρώ εισοδήματος (που οδηγεί στον μηδενισμό της έκπτωσης στα 42.000 ευρώ) θα γίνεται με διαφορετικό τρόπο, ώστε σε κάποιες οριακές μόνον περιπτώσεις να προκύπτει τόσο μεγάλη μείωση του τελικού φόρου.

• «επιβάρυνση υπάρχει για τα μεγάλα εισοδήματα, πάνω από 50.000 ευρώ, έως και 5% τους εισοδήματός τους». Δηλαδή ακόμα και οικογένειες με τρία, πέντε ή περισσότερα παιδιά, που ζουν με μηνιαία εισοδήματα των 3.500 -4.000 ευρώ, θα θεωρούνται «ρετιρέ» και θα δουν την εφορία να βάζει πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη τους.

-Το 92% των φορολογουμένων μόνο από επιχειρηματική δραστηριότητα έως 32.000 ευρώ θα πληρώσει λιγότερο φόρο [μέχρι και 700 ευρώ λιγότερα!]. Υπάρχει, δηλαδή, σημαντική ελάφρυνση στα μικρά και μικρομεσαία εισοδήματα.

• Το 71% των φορολογουμένων με εισόδημα από επιχειρήσεις και μισθούς θα πληρώσει λιγότερο φόρο. Και σ’ αυτή την κατηγορία υπάρχει ελάφρυνση για τα χαμηλότερα εισοδήματα.

Με βάση όλα αυτά που υποστηρίζουν παρουσιάζουν στην κυβέρνηση, τα τουλάχιστον 1 δισ. επιπλέον έσοδα από άμεσους φόρους εισοδήματος (πέραν των έμμεσων φόρων κλπ) θα τα πληρώσουν ελάχιστοι, αν και θέλουν να μιλούν για επιβαρύνσεις έως μόλις 5% για τα «υψηλά» εισοδήματα.

Οι ίδιες πηγές λένε πως συνολικά τα μέτρα θα φτάσουν στα 5,4 δισ. ευρώ και θριαμβολογούν θυμίζοντας ότι «από το 2010 που ξεκίνησε η κρίση οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν πάρει μέτρα ύψους πάνω από 62 δισ. ευρώ και μίλαγαν για success story, ενώ σήμερα, με μέτρα 5,4 δισ. ευρώ, καταστροφολογούν», παραβλέποντας όμως τα ότι τα μέτρα του νέου Μνημονίου έρχονται να προστεθούν στα παλαιότερα των δύο πρώτων Μνημονίων.

Πού θα φτάσει ο λογαριασμός

Οι ίδιες κυβερνητικές πηγές έλεγαν επίσης ότι «πρόσθετα μέτρα δεν υπάρχουν» και  πως «το κόστος των μέτρων που μένει να εφαρμοστεί είναι 2,6 δισ. ευρώ, όπως προβλέπει η συμφωνία, και θα εφαρμοστούν σε διάστημα 30 μηνών -δηλαδή 1,1 δισ. ευρώ σε ετήσια επιβάρυνση».

Πώς θα βγουν όμως τα ποσά αυτά;Όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές:

1.      Στο ασφαλιστικό δεν θα υπάρξει καμιά μείωση των κύριων συντάξεων, ενώ έχει συμφωνηθεί και το ύψος της εθνικής σύνταξης στα 384 ευρώ στα 20 χρόνια ασφάλισης και στα 346 ευρώ με 15 χρόνια –θα βαίνει αυξανόμενη, δηλαδή, κατά 2% τα τελευταία πέντε χρόνια. Κοντά σε συμφωνία είναι οι δύο πλευρές και για τα ποσοστά αναπλήρωσης των συντάξεων με διαφωνία να καταγράφεται έντονα από το ΔΝΤ ως προς το ύψος των επικουρικών συντάξεων.

2.      «τα προβλεπόμενα μέτρα δεν είναι απαραίτητο να υλοποιηθούν όλα. Αν η ελληνική οικονομία πάει καλύτερα, δεν θα χρειαστεί ούτε να νομοθετηθούν. Και αυτό δεν είναι απίθανο να συμβεί». Επαναλαμβάνουν δηλαδή κάτι ανάλογο με το επιχείρημα της προηγούμενης κυβέρνησης, ότι δηλαδή το email Χαρδούβελη προέβλεπε και μέτρα που δεν θα χρειάζονταν να νομοθετηθούν  παρά μόνο αν διαπιστωνόταν τέτοια ανάγκη και είχε πέσει έξω ο προϋπολογισμός στα μέσα της επόμενης χρονιάς, με την διαφορά όμως ότι τη φορά αυτή είναι άγνωστο αν η «μη υποχρέωση» νομοθέτησης των μέτρων θα προβλέπεται ρητά και στην συμφωνία της αξιολόγησης που θα ψηφιστεί στη Βουλή.

Αιχμές κατά ΔΝΤΚυβερνητικές πηγές απέκρουαν μάλιστα την άποψη πως οι υποκλοπές και η διαρροή στα Wiileaks μπορεί να στοίχησαν στην χώρα, λέγοντας πως «φαντασιώνονται κάποιοι ότι «οι κοριοί χαλάνε τη δουλειά» ανεβάζοντας το «λογαριασμό στα 6,5 δισ. ευρώ»».

Από την άλλη, στην κυβέρνηση αφήνουν αιχμές ότι «το ΔΝΤ την περίοδο 2010 – 2014 έκανε ευνοϊκότερες εκτιμήσεις επειδή ήθελε να δικαιολογήσει την βιωσιμότητα του προγράμματος στο οποίο συμμετείχε, αλλά από το 2015 [3ο πρόγραμμα] κάνει διαρκώς δυσμενέστερες προβλέψεις, προφανώς για να δικαιολογήσει την απουσία του».

Όπως λένε οι ίδιες πηγές, με στοιχεία που επικαλούνται σε non paper:1. Η ύφεση το 2015, για παράδειγμα, αποδείχτηκε οριακή και κατά πολύ μικρότερη όλων των προβλέψεων. Το πραγματικό ΑΕΠ μειώθηκε μόλις κατά 0,2% κι όχι κατά 7% όπως λανθασμένα καταστροφολογούσαν η ΝΔ και οι προσκείμενοι σ’ αυτήν αναλυτές. Να σημειωθεί ότι το ΔΝΤ, μόλις τον Οκτώβριο του 2015,  προέβλεπε ύφεση 2,3 % για το 2015, ενώ τελικά ήταν μόλις -0,2%! Δεν είναι, βέβαια, οι μοναδικές λάθος εκτιμήσεις του ΔΝΤ. Όλες οι προβλέψεις του για την ύφεση έπεσαν έξω από την πρώτη χρονιά της κρίσης!

1. Το ίδιο λάθος εκτιμήσεις κάνει και με το πρωτογενές πλεόνασμα. Το 2015 η σημερινή κυβέρνηση πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα από 0,2% έως 0,4%, ενώ το πρόγραμμα προέβλεπε πρωτογενές έλλειμμα 0,25%. Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ είχε στόχο το 2014 πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ και τελικά επετεύχθη 0,4%.  Η διαφορά ύψους -2 δισ. ευρώ θα είχε ως συνέπεια την λήψη επιπρόσθετων μέτρων το 2015 για την κάλυψη του κενού, ενώ την ίδια χρονιά, με βάση το προηγούμενο πρόγραμμα της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, θα έπρεπε να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3%, που σήμαινε πρακτικά και άλλα μέτρα.

protothema.gr

ellada

Newsorama.

Έρευνα της δικαιοσύνης για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις πολιτικών κομμάτων

Με αφορμή το δημοσίευμα της εφημερίδας «Νέα»  η Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας διέταξε να γίνει προκαταρκτική εξέταση για να ερευνηθούν τα όσα αναφέρονται για παράνομες παρακολουθήσεις δικτύων κινητής τηλεφωνίας πολιτικών κομμάτων.

Θυμίζουμε πως σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα περισσότερα από τα «πολύ ύποπτα συμβάντα» παρακολούθησης, όπως χαρακτηρίζονταν από το λογισμικό, εντοπίστηκαν σε μικρή απόσταση από τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Συγγρού και αμέσως μετά στην Πλατεία Κουμουνδούρου όπου βρίσκεται το αρχηγείο του ΣΥΡΙΖΑ και στην ευρύτερη περιοχή των γραφείων του ΠΑΣΟΚ, προς την πλευρά των Εξαρχείων και της Σόλωνος. Ρεκόρ όμως στις καταγραφές ύποπτης δραστηριότητας για υποκλοπές, η οποία δεν φαίνεται να έχει σχέση με τις εκλογές της Κυριακής, εντοπίζεται στο τρίγωνο ανάμεσα στον Πύργο Αθηνών, στην αμερικανική πρεσβεία και στην οδό Παπαδιαμαντοπούλου.

Τα ερευνώμενα αδικήματα είναι:

- παραβίαση του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας κατ” εξακολούθηση από υπαίτιο που ενεργεί κατ” επάγγελμα και κατά συνήθεια

- παραβίαση προσωπικών δεδομένων κατ” εξακολούθηση με σκοπό παράνομου περιουσιακού οφέλους και βλάβες τρίτου.

Η προκαταρκτική έρευνα ανατέθηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Γ. Καλούδη.

Δικαιοσύνη

Newsorama.

Συστήματα τύπου… Ομπάμα και CIA στήνει η ΕΛ.ΑΣ. στο Μέγαρο Μαξίμου για να προστατεύσει την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό από την πιθανότητα υποκλοπών.

Ο Αντώνης Σαμαράς και τα υπόλοιπα στελέχη της κυβέρνησης αναμένεται να «κατασκηνώσουν» μέσα στα γραφεία τους και οι Αρχές ετοιμάζονται, όπως αναφέρει το «Βήμα της Κυριακής», να στήσουν δίχτυ προστασίας από το ενδεχόμενο υφαρπαγής πληροφοριών από ξένες μυστικές υπηρεσίες.

Οι μνήμες, άλλωστε από τις καταγγελίες Σνόουντεν και τα σκάνδαλα παρακολουθήσεων ηγετών άλλων χωρών είναι ακόμη νωπές και στο Μαξίμου θα ακολουθούν πλέον τακτικές Μπαράκ Ομπάμα για τις συναντήσεις και τις τηλεφωνικές συνομιλίες.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, το μικρό κάμπινγκ θα κοστίσει 11.000 ευρώ με στόχο να εξασφαλιστεί το απόρρητο των επικοινωνιών.

Η τέντα – αντίδοτο διαθέτει ενισχυμένο υλικό υφάσματος με ειδικές ίνες το οποίο δημιουργεί έναν χαλαρό «κλωβό ασφαλείας» που δεν επιτρέπει α υπάρξει οποιαδήποτε ακρόαση των συνομιλιών.

Προς το παρόν το βασικό θέμα που πρέπει να λυθεί είναι η … χωρητικότητα της τέντας, αλλά και το αν μπορούν να εγκατασταθούν εντός αυτής μικρές μονάδες air condition.

Πηγή: iefimerida

xespao

Newsorama.

Τα «σκάνδαλα των υποκλοπών» αποκαλύπτουν μεγάλες αλλαγές ισχύος;
Γιατί υπάρχει επιλεκτική δημοσιότητα για τις υποκλοπές στην Ελλάδα;

Το τελευταίο διάστημα «βγήκε» στο φως της επικαιρότητας το θέμα των παρακολουθήσεων Ευρωπαίων ηγετών μέσω υποκλοπών των τηλεπικοινωνιών τους από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και μάλιστα στάθηκε αιτία να απασχοληθεί η Ευρώπη «ιδιαίτερα σοβαρά», είτε σε επίπεδο πολιτικών είτε και σε επίπεδο ΜΜΕ με την αυξημένη ικανότητα πρόσβασης των ΗΠΑ στον τομέα της πληροφόρησης στον ύψιστο δυνατό βαθμό.

Γιατί αποκαλύπτονται τώρα οι υποκλοπές στην Ευρώπη;

Αν και είχαν προηγηθεί τα WikiLeaks με τις «ιδιαίτερες» αποκαλύψεις τους, οι οποίες «συνεχίστηκαν» από τον Σνόουντεν (του οποίου η «μετακίνηση» στην Μόσχα προβλημάτισε ιδιαίτερα τον Λευκό Οίκο και απείλησε με την δημιουργία ενός νέου ψυχροπολεμικού κλίματος μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας), κανείς σχεδόν δεν περίμενε πως οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις θα επανέρχονταν στο προσκήνιο. Βέβαια, η «κενή περίοδος» (λόγω μη επάρκειας ικανών χρηματοδοτήσεων υπό την απειλή της πτώχευσης) από πλευράς των ΗΠΑ, ενδεχομένως να επηρέασε έντονα την ισχύ των αμερικανικών υπηρεσιών (οι οποίες δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν διαρροές), όμως το πιθανότερο είναι πως δεδομένης της αμερικανικής «οικονομικής στενότητας» αποφασίστηκε μία αλλαγή ρόλων με αναβάθμιση της ισχυρής Γερμανίας.

Κάποιοι τολμούν να αναφέρονται σε «επανάσταση» της Γερμανίας, η οποία εκμεταλλεύεται από την πλευρά της στον μέγιστο βαθμό την οικονομική της ισχύ και αποπειράται να «απογαλακτωθεί» από την επιτήρηση των εξασθενημένων ΗΠΑ, ενώ κάποιοι άλλοι τείνουν προς την εκδοχή της εφαρμογής του «καλού και κακού μπάτσου» μετά από απόφαση των ΗΠΑ να μειώσουν το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργήσει ο έλεγχος και παρεμβατισμός τους σε παγκόσμια κλίμακα, αλλά ιδιαίτερα στην Ευρώπη, προσφέροντας έτσι την «εικόνα» μίας αναγκαστικής αποχώρησής τους από τον ευρωπαϊκό έλεγχο και την δυνατότητα περισσότερης ανεξαρτησίας στο σύνολο της Ευρώπης (η οποία όμως περιέρχεται υπό την προστασία της Γερμανίας, δεδομένης της μειωμένης ικανότητας της Γαλλίας του Ολάντ και της απομακρυσμένης Αγγλικής παρεμβατικότητας αφού η Μεγάλη Βρετανία δεν μετέχει στον πυρήνα της ευρωζώνης).

Επειδή υπάρχει σαφής φόβος να απωλέσουμε το αυτονόητο περί του στόχου των παρακολουθήσεων, πρέπει να τονίσουμε πως αυτές σχεδιάζονται και υλοποιούνται με χρήση όλων των μέσων, με μοναδικό στόχο την απόκτηση άκρως ευαίσθητων πληροφοριών, οι οποίες χρησιμοποιούνται σχεδόν στο σύνολό τους (μπορεί να αφορούν την «επαγγελματική», την πολιτική ή την ιδιωτική ζωή του παρακολουθούμενου) προκειμένου να υλοποιηθεί συγκεκριμένος σκοπός ή σκοποί εκείνου που παρακολουθεί. Και στον πόλεμο του κόσμου των πληροφοριών οι «συμμαχίες» που σχηματίζονται δεν είναι μόνο πολυσύνθετες, πολυεπίπεδες και ευμετάβλητες, αλλά και άκρως επικίνδυνες για όσους τολμούν να τις προσεγγίσουν και να αποκαλύψουν έστω και ένα μικρό τους κομμάτι.

Το ότι, λοιπόν, αποκαλύφθηκε μία μαζική παρακολούθηση εκ μέρους των ΗΠΑ (η χώρα μας τελικά όπως αποδείχθηκε από τις πρόσφατες αποκαλύψεις, είχε την τιμή να είναι η πρώτη που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο) πρέπει να προβληματίσει όλους μας για τον σκοπό που αυτή σχεδιάστηκε να υλοποιηθεί και όχι με τα πρόσωπα – θύματα των υψηλών αξιωμάτων που εμφανίζονται. Και εν πάσει περιπτώσει, αν η Μέρκελ, ο Ολάντ ή ό,ποιος άλλος ένιωσε βαθύτατα θιγμένος από την παρακολούθησή του, ας τολμήσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, διώχνοντας τις αμερικανικές υπηρεσίες (πρεσβείες, προξενεία κ.α.) από την χώρα του. Το ότι δεν συμβαίνει αυτό, αποτελεί απόδειξη και της γνώσης αλλά και του μηνύματος που στάλθηκε μέσω της «αποκάλυψης» περί παρακολουθήσεων υψηλών πολιτικών προσώπων της γηραιάς ηπείρου.

Ζούμε σε μία περίοδο ισχυρότατων γεωπολιτικών αλλαγών, ρόλοι αλλάζουν, νέοι παίκτες επιθυμούν να εισαχθούν στην σκακιέρα «στρατηγικών παιγνίων» των ισχυρών και ο τομέας των πληροφοριών ενδιαφέρει άμεσα όσους θέλουν να αποκτήσουν καλές θέσεις στον επανασχεδιασμό του παγκόσμιου χάρτη ισχύος. Είναι ιδιαίτερα αφελής η άποψη εκείνη που εμφανίζει τους Ευρωπαίους πολιτικούς να μην γνωρίζουν ότι παρακολουθούνται, όπως επίσης είναι ιδιαίτερα αφελής η προσπάθεια (ιδιαίτερα των ελεγχόμενων ΜΜΕ) να πεισθεί το σύνολο των πολιτών πως η συγκεκριμένη δραστηριότητα των ΗΠΑ ήταν άγνωστη και αποκαλύφθηκε τυχαία!

Εάν μάλιστα σκεφθούμε πως τίποτε δεν γίνεται τυχαία στον κόσμο των σοβαρών μυστικών υπηρεσιών (οι οποίες λειτουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο ικανοποίησης ενός μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού συμφερόντων των κρατών τους), τότε εύκολα εξάγουμε το συμπέρασμα πως όσα συμβαίνουν εξυπηρετούν ένα πλήθος παραγόντων μη ορατών στους απλούς πολίτες, αλλά ταυτόχρονα συνεχώς λειτουργούντων προς την δημιουργία συγκεκριμένων και τετελεσμένων πολιτικών και οικονομικών στοχεύσεων.

Οι υποκλοπές στην Ελλάδα

Οι υποκλοπές απασχόλησαν πολλές φορές και την Ελλάδα. Κάποιες φορές αποσιωπήθηκαν (επειδή ήταν κυρίως αποτέλεσμα διαρροών της «αντίθετης πλευράς), ενώ κάποιες άλλες φορές έγιναν αντικείμενο πλήρους εκμετάλλευσης (μετά την «αποκάλυψή» τους από τα ΜΜΕ) από πολιτικά κόμματα, τα οποία τις εκμεταλλεύθηκαν ως μοχλούς πίεσης και δημιουργίας μίας «εικόνας» προς τους Έλληνες πολίτες, επηρεάζοντας τελικά σε μεγάλο βαθμό μέχρι και… εκλογικά αποτελέσματα. Προφανέστατα, κάποιοι θεωρούν πως οι υποκλοπές στην Ελλάδα χρήζουν «μειωμένης αντιμετώπισης», ακόμη και σε περιόδους προσπάθειας της χώρας να αναδιπλωθεί γεωπολιτικά (όπως έγινε κατά τη διάρκεια της περιόδου της πρωθυπουργίας του Κ. Καραμανλή).

Αξίζει, πραγματικά, να παρακολουθήσουμε το ιστορικό των υποκλοπών στην Ελλάδα και μάλιστα ιδιαίτερα εκείνων που και σήμερα οι δημοσιογράφοι αποδέχονται ότι συνέβησαν, αλλά οι περισσότεροι αποφεύγουν να αναφερθούν στο ποιος τις έκανε ή αρκούνται σε μία απλή – λιτή αναφορά του τύπου «έγιναν από τους αμερικανούς», ενώ οι «στόχοι» παρακολούθησης ήταν πρόσωπα «ειδικών αρμοδιοτήτων».

Άραγε, η ευαισθησία των Ελλήνων δημοσιογράφων και πολιτικών για τις υποκλοπές ενεργοποιείται επιλεκτικά;
Ή μήπως η Ελλάδα θεωρείται από τους «ειδήμονες» και αρμόδιους θεσμικά, ως μειωμένης κυριαρχίας πολλά χρόνια πριν να έρθει το μνημόνιο από τον Γιώργο Παπανδρέου;

Τα όρια λοιπόν της γελοιότητας έχει ξεπεράσει η «διαρροή» που αφορά την από την πλευρά των ΗΠΑ παρακολούθηση και της Ελλάδας, δηλαδή των Ελλήνων πολιτικών, ανώτατων κυβερνητικών – κρατικών αξιωματούχων και όχι μόνο. Και η γελοιότητα αυτή αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ, αφού η Ελλάδα έχει παραδώσει την εθνική της κυριαρχία στην Ευρώπη, αλλά πολλά χρόνια πριν την είχε παραδώσει στις ΗΠΑ.

Μάλιστα, η περίπτωση της Ελλάδας ίσως να αξίζει να ερευνηθεί και από έγκριτους δημοσιογράφους, αφού έχει καταγραφεί (επισήμως και μέσα σε δικαστική αίθουσα) ομολογία ανθρώπων των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι αναφέρθηκαν ρητά σε συστηματική διαρροή άκρως απόρρητων εγγράφων της ΕΥΠ τα οποία απευθύνονταν προς τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Μάλιστα, η αναφορά έγινε για περίοδο που αφορούσε την διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του κ. Καραμανλή (αν και ήδη αρμόδιος ανακριτής ερευνά την υπόθεση του σχεδίου δολοφονίας του Καραμανλή και τις υποκλοπές της Vodafone).

Πριν από αυτή την ομολογία (για την οποία εξ όσων γνωρίζουμε δεν έχει υπάρξει καμία δικαστική παρέμβαση) υπήρξαν και τα περιβόητα δημοσιεύματα των WikiLeaks, μέσα στα οποία καταγραφόταν εκ μέρους του πρέσβη Τσαρλς Ρις και στο ότι υπάρχουν «δυσαρεστημένοι ΠΑΣΟΚοι υπάλληλοι των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών επιρρεπείς στις διαρροές» (της ΕΥΠ και της Αντιτρομοκρατικής προφανώς)) ή και πως υπήρξαν πολιτικοί προϊστάμενοι της ΕΥΠ (Χρυσοχοΐδης) ή διοικητές (Μπίκας) που έδιναν πλήρη αναφορά στους Αμερικανούς πρέσβεις για τα διαλαμβανόμενα στο εσωτερικό της Ελληνικής Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) ή ότι απαιτείται να αλλάξει ολόκληρη η δομή της ΕΥΠ και να πλησιάζει στα… αμερικανικά πρότυπα!!! Και γι αυτά τα θέματα, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν υπάρχει καμία εισαγγελική ή δικαστική παρέμβαση.

Αν και ο ελληνικός Τύπος (ηλεκτρονικός και μη) μέχρι στιγμής έδωσε από ελάχιστη έως μηδενική προσοχή στα συγκεκριμένα καταγεγραμμένα επισήμως γεγονότα, παρ’ όλα αυτά πρέπει να επισημανθεί πως είτε οι αρμόδιοι (στις μετέπειτα κυβερνήσεις αλλά και στην σημερινή) δεν έχουν μάθει ακόμη πως κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει σχετικά με απόρρητες πληροφορίες οι οποίες διαρρέουν στην αμερικανική πρεσβεία μέσω υπαρχόντων διαύλων, είτε γνώριζαν και επέλεξαν την σιωπή προκειμένου να παραμείνουν στις θέσεις τους ή επειδή χρωστούσαν τις θέσεις τους στους… παρακολουθούντες «φίλους και συμμάχους» Αμερικανούς.
Πριν μερικούς μήνες (1 Ιουλίου 2913) είχαμε δημοσιεύσει ένα αποκαλυπτικό άρθρο σχετικά με τις υποκλοπές, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ελλάδα. Επειδή έχουν ήδη υπάρξει «αλλαγές» (που επιβεβαιώνουν εκείνο το άρθρο), το παραθέτουμε (με ελάχιστες απαραίτητες προσθέσεις), για να γίνει –επιτέλους- αντιληπτό, πως ύποπτες δεν είναι μόνο οι υποκλοπές, αλλά και οι λόγοι της δημοσίευσής τους (όποτε και εάν αυτές διαρρέουν στον Τύπο).

Οκτώ φορές στάλθηκαν μηνύματα στον Καραμανλή για να αλλάξει στάση…

Ανεξάρτητα από τις πολιτικές ευθύνες στην διαχείριση της πρωθυπουργικής του θητείας σε ό,τι αφορά την λειτουργία της Κυβέρνησής του και ζητήματα όπως αυτά της εσωτερικής διαφθοράς και διαπλοκής, αλλά και της φοροδιαφυγής, ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Κώστας Καραμανλής, τεκμηριώνεται από στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αλλά και πληροφορίες αξιόπιστων πηγών που βρίσκονταν πολύ κοντά του εκείνη την περίοδο, ότι όχι μόνο υπονομεύτηκε σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά του εστάλησαν σαφή και ξεκάθαρα απειλητικά μηνύματα, ακόμη και για την ζωή του.

Σύμφωνα με πληροφορίες που συλλέξαμε, ο πρώην πρωθυπουργός δεν απειλήθηκε ούτε μια, ούτε δύο, αλλά οκτώ φορές από τις μυστικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών, που ζητούσαν επίμονα και άμεσα να διαφοροποιήσει την στάση του και την πολιτική που ακολουθούσε σε στρατηγικής, αλλά και οικονομικής σημασίας πολύ σοβαρά ζητήματα που έθιγαν την αμερικανική πλευρά.

Ο πρώην πρωθυπουργός ουσιαστικά είχε μπει στο στόχαστρο των Αμερικανών τόσο με το Βέτο που έθεσε στο θέμα των Σκοπίων, που ουσιαστικά ήταν ο πρώτος ηγέτης χώρας του δυτικού μπλοκ που είπε όχι σε πρόεδρο της Αμερικής (Τζωρτζ Μπους), αλλά και την επιδίωξη οικονομικής συμμαχίας – με προοπτική αυτοτέλειας – με την Ρωσία και τον Βλαντιμίρ Πούτιν στην περίφημη υπόθεση του ενεργειακού αγωγού Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολη και όχι μόνο.

Ο Καραμανλής έστω και αν έπαιρνε συγχωροχάρτι από τους Αμερικανούς για το θέμα των Σκοπίων λόγω του ότι λειτούργησε και συναισθηματικά ως Μακεδόνας (αν και δεν έχουν τέτοιου είδους αναστολές μπροστά στο συμφέρον τους), στο άνοιγμά του με την Ρωσία και τον Πούτιν δεν υπήρχε περίπτωση να μην είχε αντίδραση από τους Αμερικανούς που εκ των πραγμάτων διέκριναν ότι ο κίνδυνος ουσιαστικής ανατροπής ελέγχου και εκμετάλλευσης των γεωστρατηγικών τους συμφερόντων στη περιοχή ήταν άμεσος και ουσιαστικός.

Έτσι πάντα με τις ίδιες πληροφορίες ανθρώπου από το στενό περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού, ο Καραμανλής πήρε κατ’ επανάληψη «μηνύματα» από τους Αμερικάνους για να αλλάξει ρότα. Θα θυμάστε βεβαίως τις φωτιές στην Ηλεία και την ευρύτερη περιοχή. Θα θυμάστε τα εφιαλτικά Δεκεμβριανά του 2008. Λέγεται πως τότε ο Πούτιν είχε τηλεφωνήσει στον Καραμανλή και του είχε προσφέρει την βοήθειά του, γιατί ο Ρώσος ηγέτης γνώριζε όπως υποστηρίζεται, ό,τι ειπώθηκε για το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας.

Επίσης λέγεται ότι είχε σταλθεί μέχρι και πακέτο με… σφαίρες, ενώ πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι το 2009 είχε βρεθεί πολεμικό όπλο με διόπτρα απέναντι από το σπίτι του πρώην πρωθυπουργού στη Ραφήνα. Πέρα από τα πολύ σκληρά και ακραία μηνύματα των μυστικών υπηρεσιών της Αμερικής, ενδιαφέρον έχει και το παρασκήνιο πριν οδηγηθούν τα πράγματα στα άκρα. Άνθρωποι των Αμερικανών, που ζουν και δρουν στην Ελλάδα και περνούν, που λέει ο λόγος, από δίπλα μας, αλλά και «εργαλεία» τους με… εμφανείς ιδιότητες είχαν γίνει ταχυδρόμοι – δια ζώσης πάντα γιατί θυμίζουμε ότι έχει αποδειχθεί πως το τηλέφωνο του Καραμανλή το παρακολουθούσαν στελέχη της Αμερικάνικης Πρεσβείας – των μηνυμάτων σε ανθρώπους του περιβάλλοντος του πρώην πρωθυπουργού.

Ο Καραμανλής δεν φάνηκε να ενδίδει στις αρχικές προειδοποιήσεις, ακολουθήθηκαν οι πιο σκληρές αντιδράσεις μέχρι που ως φαίνεται πήρε το ξεκάθαρο μήνυμα σιώπησε και αποχαιρέτησε. Ακολούθησε ο πρόθυμος Γιώργος Παπανδρέου που σαφώς γύρισε την πλάτη όχι μόνο στις επιλογές Καραμανλή, αλλά τα έδωσε όλα με κατεβασμένα χέρια και οδήγησε την χώρα στον διεθνή διασυρμό, την τοκογλυφία, την ισοπέδωση του κοινωνικού ιστού της, την ανασφάλεια, την ανέχεια και την απελπισία. Πρόσφατο «επίτευγμά» του και η ακύρωση στην πράξη (έκαναν πίσω και οι Βούλγαροι) του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη…

Απορίας άξιο, φυσικά, είναι το ότι κάποιοι μέχρι σήμερα προσπαθούν με πάρα πολύ μεγάλη επιμονή -κι ενώ ήδη διεξάγεται έρευνα από αρμόδιο ανακριτή εισαγγελέα- να καλύψουν την απόπειρα δολοφονίας Καραμανλή… Σύμφωνα με τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας και όσα έχουν καταγραφεί στον Ελληνικό Τύπο, ποιοί είναι αυτοί και τι ακριβώς εξυπηρετούν, ίσως να μπορούν να το απαντήσουν οι αρμόδιες… αμερικανικές υπηρεσίες.

Κύκλωμα υποκλοπών στην Ελλάδα σε κινητά πολιτικών και άλλων προσώπων

Σημαντικά ερωτήματα δημιουργούνται δίχως αμφιβολία μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών εκατό περίπου κινητών τηλεφώνων κρατικών αξιωματούχων, μεταξύ των οποίων ο πρωθυπουργός, την περίοδο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες (Ιούνιος – Αύγουστος 2004) ως το Μάρτιο του 2005. Στην κοινή συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σήμερα το μεσημέρι από τους Υπουργούς Επικρατείας, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης,επιβεβαιώθηκε ότι παρακολουθούνταν τα κινητά τηλέφωνα μελών της κυβέρνησης, αξιωματούχων, καθώς και του πρωθυπουργού.

Η υπόθεση αποκαλύφθηκε από τη Vodafone η οποία διαπίστωσε, κατά τη διάρκεια τεχνικού ελέγχου από την προμηθεύτρια εταιρεία Ericsson στις 4 Μαρτίου του 2005, λογισμικό παρακολούθησης υψηλής τεχνολογίας και άγνωστης προέλευσης στο υποσύστημα νομίμων συνακροάσεων (Lawful Interception – LI). Μέσω του λογισμικού αυτού και την χρήση «κωδικών» άγνωστος ή άγνωστοι παρακολουθούσαν τις εκατό περίπου γραμμές μέσω 14 καρτοκινητών τηλεφώνων-καταγραφέων που χρησιμοποιούνταν για τις παρακολουθήσεις. Το εν λόγω λογισμικό ήταν «εντελώς άγνωστο» τόσο στη Vodafone, όσο και στην προμηθεύτρια Ericsson, ενώ δεν είχε ανιχνευθεί ο τρόπος της εγκατάστασής του.

Σύμφωνα με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Αναστάσιο Παπαληγούρα, ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone κ. Γιώργος Κορωνιάς ανέφερε ότι στις 7 Μαρτίου «προσδιορίστηκε το συγκεκριμένο τμήμα του λογισμικού που επέτρεπε υποκλοπές» και στις 8 Μαρτίου ο ίδιος έδωσε εντολή για την «άμεση αφαίρεση του συγκεκριμένου λογισμικού» καθώς και ότι έκτοτε ήταν συνεχείς οι έλεγχοι της Vodafone για τυχόν «επανεμφάνιση» του ίδιου λογισμικού.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone, Γιώργος Κορωνιάς, επικοινώνησε στις 10 Μαρτίου 2005 με το διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του πρωθυπουργού Γιάννη Αγγέλου και ζήτησε συνάντηση προκειμένου να ενημερώσει την κυβέρνηση για θέμα «εθνικού ενδιαφέροντος». Στη συνάντηση που έγινε στις 20:00 της ίδιας ημέρας εκτός από τους κκ. Κορωνιά και Αγγέλου παρών ήταν και ο κ. Βουλγαράκης. Σύμφωνα με τον τελευταίο, ο κ. Κορωνιάς ανέφερε ότι «σε ένα έλεγχο ο οποίος έγινε στο λογισμικό της εταιρίας του, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει κάποιο σύστημα το οποίο λειτουργεί ως υποκλοπέας κάποιον αριθμών κινητών τηλεφώνων». Στις 2 τα ξημερώματα της 11 Μαρτίου 2005 η λίστα των παρακολουθούμενων φθάνει στα χέρια του κ. Βουλγαράκη. Ο κ. Παπαληγούρας ενημερώθηκε για το ζήτημα αυτό από τον πρωθυπουργό στις 11 Μαρτίου και συναντήθηκε με τον κ. Κορωνιά την ίδια μέρα παρουσία του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Δημήτρη Λινού, ενώ ο κ. Κορωνιάς κατέθεσε, κατόπιν αιτήσεως του κ. Παπαληγούρα, και γραπτό υπόμνημα με όσα ανέφερε προφορικώς.

Αμέσως διατάχθηκε διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, την οποία ο κ. Λινός παρήγγειλε αυτοπροσώπως στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Αθηνών, κ. Δ. Παπαγγελόπουλο. Από την εξέταση αυτή διαπιστώθηκε ότι τα 14 τηλέφωνα, τα οποία ήταν όλα «καρτοκινητά» και δέχονταν κλήσεις και προς τούτο κλήθηκαν οι διενεργούντες τις κλήσεις, διαδικασία εξαιρετικά χρονοβόρα και επίπονη, οι οποίοι όμως αποδείχθηκαν όλοι νόμιμοι. Όπως αποδείχθηκε τα μισά από τα καρτοκινητά είχαν αγοραστεί από τη Ν. Ιωνία, ενώ τα υπόλοιπα από το Μαρούσι. Λόγω του εξαιρετικά δύσκολου τεχνικού χαρακτήρα της η προκαταρκτική εξέταση ολοκληρώθηκε στις 03 Φεβρουαρίου 2006. Το αποτέλεσμα ήταν, όπως είπε ο κ. Βουλγαράκης, η διαδικασία να «μην καταλήξει κάπου». Σύμφωνα με τον κ. Ρουσόπουλο, δράστης των υποκλοπών θα μπορούσε να είναι ο καθένας που διαθέτει την απαραίτητη τεχνολογία. Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά αγνώστων για «παραβίαση του απορρήτου τηλεφωνημάτων κατά συρροή και κατ΄ εξακολούθηση, με περαιτέρω παραγγελία για διερεύνηση πιθανής τέλεσης και άλλων αξιοποίνων πράξεων, όπως κατασκοπεία» από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Ιωάννη Διώτη.

Τα τηλέφωνα μέσω των οποίων γινόταν η παρακολούθηση χρησιμοποιούσαν τις κυψέλες (πιο πάνω φωτογραφία) στις περιοχή Λυκαβηττού, κλινικής Λευκού Σταυρού, Πλατείας Μαβίλη και Πύργου Αθηνών. Τα μισά από αυτά ενεργοποιήθηκαν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2004, δηλαδή το διάστημα που προηγήθηκε των Ολυμπιακών Αγώνων.

Λίστα προσώπων που είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση

Το απόγευμα της 02 Φεβρουαρίου 2006 δόθηκε στη δημοσιότητα από την τότε κυβέρνηση ο κατάλογος των 40 περίπου προσώπων που είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται ο Πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής, μέλη της κυβέρνησης, πολιτικοί, μέλη οργανώσεων, ιδιώτες, συνδικαλιστές και αλλοδαποί που ζουν στη χώρα μας. Ακολουθεί η αναλυτική λίστα με όλα τα ονόματα:

Πολιτικοί και Στελέχη Υπουργείων: Κώστας Καραμανλής (Πρωθυπουργός), Πέτρος Μολυβιάτης (Υπουργός Εξωτερικών), Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος (Υπουργός Εθνικής Αμύνης), Γιώργος Βουλγαράκης (Υπουργός Δημόσιας Τάξης), Αναστάσης Παπαληγούρας (Υπουργός Δικαιοσύνης), Γιάννης Βαληνάκης (Υφυπουργός Εξωτερικών), Σταύρος Δήμας (Επίτροπος Ελλάδας στην ΕΕ), Ντόρα Μπακογιάννη (Δήμαρχος Αθηναίων), Γιάννος Παπαντωνίου (Βουλευτής ΠΑΣΟΚ), Γεώργιος Μαρής (δικηγόρος, νομικός σύμβουλος κ. Βουλγαράκη), Βαλληνδάς Αλέξανδρος (Πρέσβης στη διεύθυνση αραβικών υποθέσεων του Υπ. Εξωτερικών)
Μέλη διαφόρων κινήσεων: Αικατερίνη Ιατροπούλου (δικηγόρος, μέλος Δικτύου Υπεράσπισης Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων), Νίκος Γιαννόπουλος (μέλος Δικτύου Υπεράσπισης Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων), Αργύριος Μουρατίδης (φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικής ομάδας στη Θεσ/νίκη), Μιλάνα Ρουμπινίδου (Σύζυγος Ιωάννη Νικολίνα – φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικής ομάδας στη Θεσ/νίκη), Αλέξανδρος Βουτσινός (τεχνικός, μάρτυρας υπεράσπισης του Ν. Παπαναστασίου στη δίκη της 17Ν), Εμμανουήλ Σηφακάκης (πρόεδρος συμμαχίας «Σταματήστε τον Πόλεμο»), Δημήτριος Μαραβέλης (αστυνομικός), Αναστασία Κουλίδου (φέρεται ως μέλος αριστερών ομάδων στη Θεσ/νίκη), Γρηγόριος Τσιλιμαντός (φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικών ομάδων στη Θεσ/νίκη), Ιωάννης Νικολίνας (φέρεται ως μέλος αντιεξουσιαστικών ομάδων), Χαράλαμπαδος Παυλίδης (μέλος της ένωσης «Γένοβα 2000»)
Ιδιώτες, Δημοσιογράφοι και Συνδικαλιστές: Μαρίνα Μεϊντάνη (δημοσιογράφος εφημερίδας «Μακεδονία» – είχε καλύψει τον πόλεμο στο Ιράκ), Θεόδωρος Φεργαδής (οικονομικός διευθυντής ING), Γεώργιος Ψυχογιός (ηθοποιός), Δημήτριος Αγγελάκης (πρόεδρος εργαζομένων ΕΥΠ), Αικατερίνη Κόκα, Γλυκερία Χορευτάκη, Κωνσταντίνος Μακρής, Δήμητρα Μπαρμπαρούση, Δέσποινα Βιτούνη, Ιωάννης Κακοταρίτης (βιοτέχνης εταιρίας στρωμάτων), Αναστάσιος Νότας, Θεόδωρος Σόντις (ελληνοαμερικανός υπάλληλος στην Αμερικανική Πρεσβεία), Άγγελος Πνευματικάκης
Αλλοδαποί: Μοκτάρ Ραμζί (Σουδανός), Ιχτιάρ Αττίλα (φέρεται ως μέλος αντιεξουαστικής κίνησης στην Αθήνα), Μαλούμ Μοχάματ Ουντίν, Αντουλάχ Τζαμάλ (πρώην ανταποκριτής σε Συριακή εφημερίδα – διατηρεί κατάστημα έτοιμου φαγητού), Χουσεϊν Μοχάμεντ Σαντίκ (διατηρεί κατάστημα για τηλεφωνικές συνδιαλέξεις στην Ομόνοια, Μαχαματ Μεϊμ, Χουσεϊν Μοχάμεντ (διατηρεί κατάστημα στην πλατεία Κουμουνδούρου), Ιμπραχήμ Αχμάτ Ταρέκ, Καντίρ Άρης, Ταίρ Χερμίζ (Ιρακινός), Καντί Αγιούπι (ανταποκριτής Al Jazeera, προσφάτως πήρε συνέντευξη από τον κ. Χρήστο Παπουτσή)

Το Υπουργείο Εθνικής “Αμυνας ανακοίνωσε σχετικά: «Όλες οι επικοινωνίες του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων, που άπτονται θεμάτων εθνικής ασφαλείας ή εθνικού απορρήτου γίνονται πάντοτε μέσω κυκλωμάτων και συσκευών (κινητών ή σταθερών) που διαθέτουν συστήματα κρυπτοκάλυψης».
Έντονη ήταν η αντίδραση της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών, μετά τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης. Ο πρόεδρος της Αρχής κ. Ανδρέας Λαμπρινόπουλος τόνισε ότι το αρμόδιο θεσμικό όργανο δεν είχε κάποια ενημέρωση για τις υποκλοπές σε κινητά τηλέφωνα, πριν από την συνέντευξη Τύπου των υπουργών και επισήμανε ότι η Αρχή θα εξετάσει την υπόθεση.

Ακόμη 10 άτομα είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση Ο διοικητής της ΕΥΠ, ο αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας, ο επικεφαλής της Αντιτρομοκρατικής, αλλά και ο διευθυντής ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων περιλαμβάνονται στη νέα λίστα με τα ονόματα 10 ακόμη ατόμων, τα κινητά των οποίων παρακολουθούνταν μέσω του δικτύου της Vodafone.
Συγκεκριμένα, ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης κατά τη συζήτηση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής έδωσε στη δημοσιότητα τα ονόματα δέκα ακόμη προσώπων οι οποίοι είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση. Σύμφωνα με τον κ. Βουλγαράκη επρόκειτο για υψηλόβαθμα στελέχη του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης που κατείχαν «υπηρεσιακές» συσκευές.

Newsorama.

Μια συγκλονιστική ιστορία, η οποία δεν έγινε πιστευτή όταν δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά, αλλά αποδεικνύεται ότι περιέχει στοιχεία προς δικαστική διερεύνηση, είναι το «Σχέδιο Πυθία Ι» ή σχέδιο δολοφονίας του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή…
Η υπόθεση παίρνει ξανά τον δρόμο της δικαιοσύνης αφού ο φάκελος «Σχέδιο Πυθία Ι» και ο φάκελος με τις τηλεφωνικές υποκλοπές που είχαν γίνει επί υπουργίας Γιώργου Βουλγαράκη ενώνονται και παραπέμπονται στον ανακριτή.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, με την κωδική ονομασία «Σχέδιο Πυθία Ι», εκπονήθηκε από ξένες μυστικές υπηρεσίες και τέθηκε σε εφαρμογή από Ελληνες συνεργάτες τους, σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή το 2008.

Ακρως απόρρητο έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με τίτλο «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (219/5, Φεβρουάριος 2009) ανέφερε ότι η F.S.B. ειδοποίησε την ΕΥΠ ότι μια 19μελής ομάδα εργασίας της εντόπισε και αποκάλυψε σχέδιο επίθεσης εις βάρος του Κώστα Καραμανλή, με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας.

Η δράση της ομάδας εργασίας της F.S.B. εντασσόταν στο πλαίσιο υπηρεσίας αντιπαρακολούθησης, με αφορμή τον εντοπισμό απόπειρας τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών των κ. Καραμανλή, Πούτιν και Παρβάνοφ.

Η συμπλοκή της ομάδας της F.S.B. με κάποιους από τους εκτελεστές του σχεδίου πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2008 σε σημείο της διαδρομής της πομπής του πρώην Πρωθυπουργού προς το σπίτι του.

Το σχέδιο Πυθία περιελάμβανε τέσσερα κύρια σημεία:

    πολιτική αποσταθεροποίηση (υπόθεση μονής Βατοπεδίου),
    επιχειρηματική αποσταθεροποίηση (υποβάθμιση ελληνικής οικονομίας),
    κοινωνική αποσταθεροποίηση (κοινωνική αναταραχή και τρομοκρατικές ενέργειες) και προβλήματα στην εξωτερική πολιτική.

Τον Ιούνιο του 2011, ο εισαγγελέας Ν. Ορνεράκης ξεκίνησε έρευνα πάνω στο θέμα αυτό, η οποία κατέληξε τον Μάρτιο του 2012 σε άσκηση ποινικής δίωξης με την κατηγορία των προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας, της διατάραξης της ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος και της αποστέρησης του πρωθυπουργού από την άσκηση της εξουσίας που του παρέχει το Σύνταγμα. Την ποινική δίωξη κατά αγνώστων άσκησε ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών, Ιωάννης Σακελάκος.

Η δικογραφία ανατέθηκε σε τακτικό ανακριτή. Στις 2 Απριλίου 2013, ο Γ” Τακτικός Ανακριτής αποφάσισε τη συνένωση των δικογραφιών των υποκλοπών και του σχεδίου δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή (Σχέδιο Πυθία Ι), καθώς εντόπισαν ενδείξεις ότι οι υποκλοπές συνεχίστηκαν τουλάχιστον μέχρι το 2007, δύο χρόνια μετά την αποκάλυψή τους.(Πηγή Wikipedia)

Η αποκάλυψη για σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή στα ξένα Μέσα

Πρώτο απ” όλα το μεγάλο ειδησεογραφικό δίκτυο Reuters μεταδίδει το μείζον πολιτικό θέμα, τονίζοντας ότι «το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή αποτελούσε τμήμα ενός ευρύτερου σχεδίου που είχε ως στόχο την αποσταθεροποίηση της χώρας».

«Οι εισαγγελείς λένε πως το σχέδιο είχε σκοπό να ανατρέψει τις προσπάθειες του πρώην πρωθυπουργού να βελτιώσει τις ενεργειακές σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία», σημειώνει το Reuters.

Στη συνέχεια το πρακτορείο αναφέρεται στις αποκαλύψεις του περιοδικού «Επίκαιρα», λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «η έρευνα από τον εισαγγελέα Νίκο Ορνεράκη ξεκίνησε με αφορμή το ρεπορτάζ των Επικαίρων πως ένα σχέδιο δολοφονίας με την κωδική ονομασία «Πυθία» οργανώθηκε από «αγνώστους» για να εμποδίσουν την Ελλάδα να κλείσει ενεργειακή συμφωνία με τη Μόσχα».

Παρόμοιες αναφορές έκανε και το επίσης μεγάλο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press, το τηλεγράφημα του οποίου αναπαράγεται από σημαντικά διεθνή Μέσα όπως το ABCNews.

Το θέμα ανέφερε και το ρωσικό RT.com δίνοντας βάση στις ρωσοελληνικές διαπραγματεύσεις επί Καραμανλή:

«Υπό την πρωθυπουργία του Κώστα Καραμανλή η Ελλάδα είχε βελτιώσει τους οικονομικούς δεσμούς της με τη Ρωσία. Έκανε ουσιαστική πρόοδο στις διαπραγματεύσεις για τον αγωγό South Stream, που στοχεύει να φέρει φυσικό αέριο από την Κεντρική Ασία και τη Ρωσία μέσω της Μαύρης Θάλασσας προς την Ευρώπη.

Ωστόσο, ο αγωγός βρίσκεται υπό αμφισβήτηση από την ΕΕ και το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ σχέδιο Nabucco.

Μια προκαταρκτική συμφωνία μεταξύ Αθήνας και Μόσχας για τη συμβολή της Ελλάδας στο έργο επιτεύχθηκε τον Απρίλιο του 2008» τονίζει το RT.com

Τι είχαν δημοσιεύσει τα Επίκαιρα

Στο τεύχος 87 (16-22/6/2011) τα «Επίκαιρα» δημοσίευσαν άκρως απόρρητα έγγραφα μυστικών υπηρεσιών, σύμφωνα με τα οποία κάποια «συμμαχικά» κράτη ήθελαν νεκρό τον πρώην πρωθυπουργό, συγκλονίζοντας το πανελλήνιο. Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του περιοδικού ενεργοποίησε άμεσα τα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης.

Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Κολιοκώστας, γνωστός για τη νομική κατάρτιση, το σθένος και τη μεγάλη εμπειρία του, παρήγγειλε τη διενέργεια Προκαταρκτικής Εξέτασης, προκειμένου να ερευνηθούν οι αποκαλύψεις του περιοδικού. Η διενέργεια της Προκαταρκτικής Εξέτασης ανατέθηκε από την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Ελένη Ράικου στον Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Νικόλαο Ορνεράκη.

Σύμφωνα με τα «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» τo απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ περιέχει αποσπάσματα Δελτίου Πληροφοριών που προέρχονται από Ρώσο Αξιωματούχο με φερόμενη πηγή προέλευσης την FSB (Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας).

«Ομάδα Εργασίας» δεκαεννέα (19) ατόμων της FSB, που δραστηριοποιούνταν από το Μάρτιο του 2008 στην Αττική, με αφορμή «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής» συνομιλιών που διαμείβονταν μεταξύ των κ.κ. Κ. Καραμανλή, V. Putin και G. Parvanov κατά την υπόψη περίοδο, διαπίστωσε και κατέγραψε γεγονότα που οδηγούν σε ενδείξεις για ενδεχόμενο σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή.

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, που επικαλείται έγγραφο των μυστικών υπηρεσιών κατά τις απογευματινές ώρες και σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται ακριβώς μεταξύ του 20 και 25 Απριλίου 2008, έλαβε χώρα μία «ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής» μεταξύ FBS και πρακτόρων Δυτικών Υπηρεσών και της MOSSAD, που δεν κράτησε πάνω από 30 δευτερόλεπτα.

Η εν λόγω ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπιστεί όχημα στο οποίο μέσα υπήρχαν:

    Χάρτες στους οποίους είχε γίνει λεπτομερής καταγραφή της διαδρομής που ακολούθησε κατά τη μετακίνησή του από το Μεγαρο Μαξίμου στο σπίτι του στη Ραφήνα
    Ο αριθμός των ανδρών της ασφάλειάς του και τα στοιχεία των συνοδευτικών οχημάτων και μηχανών ασφαλείας που συνέθεταν τη πρωθυπουργική πομπή
    Άλλοι χάρτες πάνω στους οποίους είχαν σημειωθεί τα σημεία συνάντησης και υποστήριξης που είχαν στοχοποιήσει τον κ. Καραμανλή
    Κιάλια νυχτερινής όρασης και υλικά καμουφλάζ, όπως εργαλεία μουσικής, μολύβια, κουκούλες μη χρησιμοποιημένες και χωρίς διακριτικά κ.α.
    Συστήματα επικοινωνίας, συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ., υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας
    Όπλα τύπου καλάσνικοφ και Τοκάρεφ, τηλεχειριστήριο, τρόφιμα και σκηνές
    Εκρηκτική ύλη C-4. Πρόκειται για στρατιωτική εκρηκτική ύλη, η οποία δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο και δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα σε καμία τρομοκρατική ενέργεια που έχει πραγματοποιηθεί στη χώρα μας.

Όλες οι πληροφορίες που εμπεριέχονται στο συγκεκριμένο έγγραφο των μυστικών υπηρεσιών προέρχονται από ρωσικές πηγές και συγκεκριμένα από Ρώσο αξιωματούχο.

Η επιχείρηση δολοφονίας του κ. Καραμανλή, σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο της ΕΥΠ, εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, με «πραγματοποίηση επίθεσης σε βάρος στόχου, με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας».

Ξανά ο φάκελος στη Δικαιοσύνη

Στοιχεία φέρεται να προέκυψαν από δύο δικαστικές έρευνες στο εφετείο της Αθήνας και αφορούν το σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και το σκάνδαλο των υποκλοπών. Τα στοιχεία αυτά οδήγησαν τον ειδικό ανακριτή Δ. Φούκα να ζητήσει από το αρμόδιο συμβούλιο την συνένωση των δικογραφιών:

Η μία αφορά το σχέδιο δολοφονίας κατά του πρώην πρωθυπουργού το οποίο, σύμφωνα με μία εκδοχή, έμεινε στο στάδιο της «προπαρασκευής». Και αυτό γιατί σύμφωνα με το συγκεκριμένο σενάριο ο τότε πρωθυπουργός δεν πέρασε τελικά από δρόμο έξω από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) στη περιοχή του γηπέδου του Παναθηναϊκού όπου είχε εκραγεί, τον Μάρτιο του 2009, τηλεχειριζόμενος εκρηκτικός μηχανισμός. Σημειώνεται πάντως ότι την ευθύνη γι” αυτή τη βομβιστική επίθεση είχε αναλάβει η οργάνωση «Λαϊκή Θέληση» η οποία ανέφερε στην προκήρυξή της ότι «στόχος της ήταν το κτίριο της ΚΕΔ λόγω της υπόθεσης Βατοπεδίου», όπως σημειώνει το Βήμα.

Σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών

Το σκάνδαλο των υποκλοπών που είχε συντελεστεί με την τοποθέτηση παράνομου λογισμικού σε υποκατάστημα της εταιρίας Vodafone είχε τεθεί το 2007 στο αρχείο καθώς ο τότε ανακριτής Γ. Πετρόπουλος δεν είχε εντοπίσει συγκεκριμένα στοιχεία. Ανασύρθηκε από το αρχείο, με παρέμβαση του μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, το 2010, και η νέα διερεύνηση της υπόθεσης έδειξε πολλά και ενδιαφέροντα: συγκεκριμένα εμπλέκουν στην υπόθεση υπαλλήλους ξένης πρεσβείας που αποδεικνύουν πως τα τρία καρτοκινητά-σκιές είχαν αγοραστεί από πρόσωπο που είχε δηλώσει ψευδή στοιχεία. Εντοπίστηκαν ακόμα και άλλοι ύποπτοι τηλεφωνικοί αριθμοί που επικοινωνούσαν με τα καρτοκινητά που εμπλέκονταν στις υποκλοπές.

Κατασκοπεία εις βάρος της χώρας

Δικαστικές πηγές φαίνεται να θεωρούν ότι η υπόθεση της παρακολούθησης των κινήσεων του τότε πρωθυπουργού και μελών της οικογένειάς του, που δημοσιοποιήθηκε στον Τύπο με παράθεση εγγράφων της ΕΥΠ και «αναφορές Ρώσων πρακτόρων», αλλά και η παρακολούθηση συνομιλιών τού τότε πρωθυπουργού έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: Αποτελούν ενέργειες κατασκοπείας σε βάρος κρατικών αξιωματούχων, με κοινό στόχο και στις δύο, τον πρωθυπουργό της χώρας.

Οι ενδείξεις που φαίνεται να αξιολογούνται από τη Δικαιοσύνη ως επαρκείς για τον σχηματισμό μίας δικογραφίας για τις δύο αυτές υποθέσεις εκτιμάται ότι θα πρέπει να αξιολογηθούν ενιαία, ώστε να δοθούν απαντήσεις αν πράγματι εκδηλώθηκαν παρασκηνιακά ενέργειες με στόχο ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της χώρας την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή.

Σημειώνεται ότι για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών ασκήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2010 ποινική δίωξη για «απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπείας» κατά παντός υπευθύνου.

iefimerida.gr

Newsorama.

Ποιος ήθελε να δολοφονήσει τον Καραμανλή; Τι ήταν αυτό που έκανε τον πρώην πρωθυπουργό να δηλώσει Κουρασμένος;

 Μήπως
ο φόβος για την ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του; Αλήθεια η
σενάρια συνομωσίας,
σημασία έχει ότι η Δικαιοσύνη θα προχωρήσει στη
συνένωση των δικογραφιών,

που αφορούν τις τηλεφωνικές υποκλοπές το
2004-2005, και το λεγόμενο «σχέδιο δολοφονίας» του πρώην πρωθυπουργού,
Κώστα Καραμανλή μια και  έχουν εντοπιστεί ενδείξεις πως υπάρχει σύνδεση
ανάμεσα στις δύο υποθέσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στοιχεία
των δύο δικογραφιών, που έχουν σχηματιστεί κατ” αγνώστων δραστών και
βρίσκονται σε τακτική ανάκριση, οδηγούν σε ενδείξεις ότι τόσο οι
τηλεφωνικές παρακολουθήσεις επιφανών πολιτών με πρώτο τον ίδιο τον τότε
πρωθυπουργό όσο και το αποκαλούμενο σχέδιο δολοφονίας του κ.
Καραμανλή, αποτελούν περιστατικά που πιθανολογείται πως έχουν «κοινή
γραμμή» και «κοινή αφετηρία».

Δικαστικές πηγές φαίνεται να θεωρούν ότι η υπόθεση της
παρακολούθησης των κινήσεων του τότε πρωθυπουργού και μελών της
οικογένειάς του, που δημοσιοποιήθηκε στον Τύπο με παράθεση εγγράφων της
ΕΥΠ και «αναφορές Ρώσων πρακτόρων», αλλά και η παρακολούθηση
συνομιλιών τού τότε πρωθυπουργού έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό:
Αποτελούν ενέργειες κατασκοπείας σε βάρος κρατικών αξιωματούχων, με
κοινό στόχο και στις δύο, τον πρωθυπουργό της χώρας.

Τη δολοφονία του Κώστα Καραμανλή προωθούσαν ξένες μυστικές υπηρεσίες σύμφωνα με την ρώσικη FSB. Σύμφωνα μ’ αυτή:

-τον Πρωθυπουργό παρακολουθούσαν περί τα 20 άτομα που μιλούσαν ελληνικά.

-Μεταξύ αυτών υπήρχαν και πράκτορες της Μοσσάντ και των Βρετανών.

-Σε
μία περίπτωση υπήρξε εμπλοκή Ρώσων της FSB με δύο άτομα που
παρακολουθούσαν τον Πρωθυπουργό. Κατά την εμπλοκή οι δύο εγκατέλειψαν
ένα βαν μέσα στο οποίο βρέθηκαν πολύτιμα στοιχεία.

-Οι Ρώσοι
μιλάνε για αμερικάνικο σχέδιο αποσταθεροποιησης της κυβέρνησης του Κ.
Καραμανλή μέσω τρομοκρατικών ενεργειών, “σκανδάλου” Βατοπαιδίου,
κοινωνικών αναταραχών, απαγωγές επιχειρηματιών και προβλήματα στην
εξωτερική πολιτική. Σημειώνουν ότι ο ΓΑΠ ήταν μέσω του Α. Ρόντος,
ενήμερος για το συγκεκριμένο σχέδιο

ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ

“1.

α.”Ομάδα
Εργασίας” δεκαεννέα (19) ατόμων της FSB ,που δραστηριοποιείται από το
Μάρτιο του 2008 στην Αττική,με αφορμή “απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής”
συνομιλιών που διαμείβονταν μεταξύ των κ.κ.Κ.Καραμανλή,V.Putin και
G.Parvanov, κατά την υπόψη περίοδο, διαπίστωσε και κατέγραψε τα
ακόλουθα:

-Κατά τη διαδρομή που χρησιμοποιείτο για τη μετακίνηση
του Έλληνα Πρωθυπουργού από την κατοικία του στη Ραφήνα μέχρι το Γραφείο
του ,εντοπίσθηκε όχημα τύπου VAN ,μάρκας TOYOTA HIACE,χρώματος μπεζ,το
οποίο κινείτο συνεχώς στη διάρκεια της προαναφερόμενης μετακίνησης
κατά το μήκος της διαδρομής αυτής και μέχρι το ύψος της Αττικής Οδού
στο Ολυμπιακο Στάδιο.

Στο εν λόγω όχημα,το οποίο έφερε
ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας (πλαστές όπως εξακριβώθηκε από την
παραπάνω ομάδα εργασίας ), επέβαιναν τις περισσότερες φορές τρία με
τέσσερα άτομα. Η παρακολούθηση του Στόχου (ΣΣ:Του κ.Πρωθυπουργού),
χαρακτηρίστηκε από την προαναφερόμενη ομάδα εργασίας, επαγγελματική και
εντεινόμενη από τις αρχές Απριλίου του 2008.

-Επίσης από την εν λόγω ομάδα εκτιμήθηκε ότι τα
επιβαινοντα στο παραπάνω όχημα άτομα ,κατά τη διάρκεια της
παρακολούθησης του Στόχου ,επικοινωνούσαν τηλεφωνικά με άλλους
συνεργάτες τους. Το εν λόγω όχημα εντοπίσθηκε επί της Λεωφόρου
Μαραθώνος στο ύψος του Πικερμίου και εκτιμήθηκε ότι κατέγραφε ταχύτητα
πομπής ,συνοδευτικά οχήματα ,άτομα συνοδείας κ.λ.π στοιχεία. Ομοίως στο
αυτό σημείο (Λεωφόρος Μαραθώνος στο ύψος του Πικερμίου),τόσο το μήνα
Μάρτιο,όσο και το μήνα Απρίλιο του έτους 2008 εντοπίσθηκε όχημα τύπου
VAN ,μάρκας FORD TRANSIT, χρώματος μπλε ,το οποίο έφερε ελληνικές
πινακίδες κυκλοφορίας (πλαστές όπως εξακριβώθηκε από την παραπάνω ομάδα
εργασίας).

-Εκτός των προαναφερθέντων σημείων παρακολούθησης του
Στόχου,καταγράφηκαν ως άλλα τέτοια σημεία:(α) η περιοχή του CARREFOUR
στον Γέρακα Αττικής ,(β) η περιοχή στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία
Παρασκευή και (γ) η περιοχή του super market ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στο Χολαργό
Αττικής. Στο σημείο (α) εντοπίσθηκε ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας BMW ,
χρώματος ασημί,μοντέλο 1995 ή 1996, το οποίο έφερε πινακίδες Γερμανίας.
Στην εν λόγω περιοχή επίσης εντοπίσθηκε και το όχημα τύπου VAN , μάρκας
FORD TRANSIT,χρώματος μπλε και διαπιστώθηκε επικοινωνία μεταξύ των
επιβαινόντων στα παραπάνω οχήματα ατόμων. Στα σημεία (β) και (γ)
εντοπίσθηκαν επίσης τα προανεφερόμενα οχήματα τύπου VAN. Επιπρόσθετα
στην περιοχή του Χολαργού στις αρχές του μηνός Ιουνίου του έτους 2008
εντοπίσθηκε επί της οδού Φανερωμένης -πλησίον της εκκλησίας- συνάντηση
και των τριών προαναφερομένων οχημάτων.

-Από έρευνα της ομάδας
“αντιπαρακολούθησης” της FSB, ως προς τους επιβάτες των υπόψη οχημάτων
προέκυψε ειδικότερα ότι στο ΒΑΝ, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ
,επέβαιναν συνήθως τέσσερις άνδρες εκ των οποίων τρεις μελαχρινοί και
ένας καστανός,στο ΒΑΝ μάρκας FORD TRANSIT ,τρεις άνδρες και στο ΙΧ
αυτοκίνητο μάρκας BMW ,δύο γυναίκες.

Πέραν των ατόμων αυτών ,το προαναφερόμενο κλιμάκιο
“αντιπαρακολούθησης της FSB “,κατέληξε στην εκτίμηση ότι συγχρόνως
λειτουργούσαν ομάδες υποστήριξης και καταγραφής κατά τη διάρκεια του
δρομολογίου του Στόχου. Ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων ατόμων σε
όλη τη διαδικασία παρακολούθησης εκτιμήθηκε ότι ανερχόταν σε είκοσι
άτομα,τα οποία δεν ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο.

Επιπρόσθετα
από τηλεφωνική υποκλοπή διαπιστώθηκε ότι οι επιβάτες των παραπάνω
οχημάτων μιλούσαν ελληνικά, ενώ η συνεννόηση μεταξύ των διαφόρων ομάδων
πραγματοποιείτο μέσω κινητών τηλεφώνων.

Κατά την προαναφερόμενη
συνάντηση των τριών οχημάτων στη περιοχή του Χολαργού (αρχές του
Ιουνίου του 2008 επί της οδού Φανερωμένης),διαπιστώθηκε και η παρουσία
δύο ακόμη ατόμων (νέων) που -όπως εκτιμήθηκε- ήταν Ευρωπαίοι, μάλλον
Βρετανικής Υπηκοότητας.

-Σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται ακριβώς
αλλά κυμαίνεται μεταξύ του πενθημέρου 20 και 25 Απριλίου του 2008 ,στην
περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής και συγκεκριμένα στη διασταύρωση των
φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ, κατά
τις απογευματινές ώρες έλαβε χώρα “ελεγχόμενη” διαδικασία εμπλοκής,
διάρκειας 30 δευτερολέπτων μεταξύ του κλιμακίου της ομάδας εργασίας της
FSB και ατόμων που ανήκαν στις παραπάνω ομάδες παρακολούθησης. Η εν
λόγω “ελεγχόμενη” διαδικασία” εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην
προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπιστεί το όχημα τύπου ΒΑΝ,μάρκας Toyota
Hiace, χρώματος μπεζ. Τα άτομα του κλιμακίου της ομάδας εργασίας ήταν
τέσσερα ενώ τα άτομα του άλλου “Χώρου” ήταν δύο, άοπλα,γυμνασμένα,
μιλούσαν ελληνικά και διέφυγαν από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας
μοτοσυκλέτα τύπου Enduro ,χρώματος κίτρινου που δεν έφερε πινακίδες
κυκλοφορίας.Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο της
εμπλοκής.

-Εντός του προαναφερομένου οχήματος βρέθηκαν στοιχεία
από τα οποία προέκυπτε λεπτομερής καταγραφή της διαδρομής που
ακολουθείται κατά τη μετακίνηση του κ.Πρωθυπουργού από την κατοικία του
στο Γραφείο του,τα συνοδευτικά οχήματα,οι συνοδευτικές μηχανές
ασφαλείας ,καθώς και:

•Χάρτες στους οποίους είχαν σημειωθεί τα σημεία συνάντησης
των ομάδων παρακολούθησης και υποστήριξης ,μεταξύ των οποίων
συμπεριλαμβάνεται και η οδός Φανερωμένης στη περιοχή του Χολαργού
Αττικής. Επίσης ,είχαν σημειωθεί και οι χώροι που αντιστοιχούν στις
θέσεις στάθμευσης του CARREFOUR καθώς και το κατάστημα GOODY’S επί της
οδού Κηφισίας πλησίον του κόμβου εισόδου στην Αττική Οδό.Επιπλέον
υπήρχαν χάρτες των περιοχών Αγίας Παρασκευής -Χαλανδρίου-Χολαργού και
Παπάγου. Ειδικά στο χάρτη της περιοχής Αγ.Παρασκευής είχαν σημειωθεί
σημεία με μαύρο χρώμα.

•Κιάλια νυχτερινής παρατήρησης

•Εκρηκτική ύλη C-4 και όπλα TOKAREV και KALASNIKOF.

•Υλικά
καμουφλάζ (καινούρια,αχρησιμοποίητα),υλικά μακιγιάζ,όπως
μολύβια,κουκούλες μη χρησιμοποιημένες που δεν έφεραν κάποιο διακριτικό
,καθώς και γυναικεία ρούχα.

•Συστήματα επικοινωνίας συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας.

•Τηλεχειριστήριο

•Τρόφιμα (ξηρά τροφή και σοκολάτες).

•Σκηνές

β.Τα
παραπάνω περιγραφόμενα στοιχεία και υλικά εξετάσθηκαν στα Κεντρικά της
Μόσχας και όλες οι αναλύσεις που έγιναν κατατείνουν στα ακόλουθα
συμπεράσματα:

-Πρόκειται περί οργανωμένου σχεδίου παρακολούθησης
του Στόχου που οργανώθηκε από Δυτικές Υπηρεσίες με τη συμμετοχή και της
ομόλογης Υπηρεσίας του Ισραήλ.

-Το εν λόγω σχέδιο υλοποιήθηκε κυρίως από Έλληνες.

-Ο
αντικειμενικός σκοπός του εν λόγω σχεδίου ήταν η πραγματοποίηση
επίθεσης σε βάρος του Στόχου, με ειδικότερο σκοπό την αναβολή ή την
ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας.

-Ο Αρχηγός της
Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει στα χέρια του από τον Άλεξ Ρόντος
(Σύμβουλο του Προέδρου της Γεωργίας),σχέδιο των Αμερικανών για αναβολή ή
ματαίωση του Αγωγού SOUTH STREAM.

Το εν λόγω σχέδιο προσβολής
του Στόχου [ΣΣ. δολοφονίας του Κ. Καραμανλή] αποτελεί τμήμα του
συνολικού σχεδιασμού αποσταθεροποίησης της χώρας που έχει τη κωδική
ονομασία “ΠΥΘΙΑ 1” και περιλαμβάνει τα ακόλουθα τέσσερα σκέλη-τμήματα:

•Πολιτική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την υπόθεση του Βατοπαιδίου.

•Επιχειρηματική
αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την καθ΄οιονδήποτε τρόπο
υποβάθμισης της ελληνικής οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή
αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών.

•Κοινωνική
αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με διάφορες μορφές κοινωνικής
αναταραχής στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες.

•Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική

-Αναφορικά με τη γενιά τρομοκρατών στην Ελλάδα εκτιμήθηκε ότι είναι πλήρως ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες.

Είναι ειδικοί σε ληστείες ,απαγωγές (τρεις ομάδες) και το Αντάρτικο Πόλεων (τέσσερις ομάδες).

Επιπρόσθετα
,θεωρούνται άριστοι χειριστές όπλων και μέσων μετακίνησης,ενώ
λειτουργούν διαθέτοντας πάντα σχέδιο διαφυγής. Πιθανολογείται ότι οι
χώροι απόκρυψής τους βρίσκονται στις περιοχές Γκύζη, Χαλανδρίου, Αγίας
Παρασκευής και Μεγάρων για την Αττική. Ως τέτοιος χώρος εκτός Αττικής
θεωρείται η περιοχή της Θήβας.

2.Επισημάνσεις της Υπηρεσίας μας (ΣΣ. εννοεί την ΕΥΠ) επί των ανωτέρω αποσπασμάτων

α.Τα
αναφερόμενα “σημεία εντοπισμού” της παρακολούθησης ανταποκρίνονται
στην πραγματικότητα,χωρίς κατ΄ ανάγκη αυτό να σημαίνει κι υιοθέτηση από
πλευράς μας της περιγραφόμενης “εν εξελίξει επιχείρησης συνωμοσίας”.

Ωστόσο
σημειώνεται ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας,το σημείο εντοπισμού στη
Λ.Μαραθώνος είναι κατάλληλο σημείο παρακολούθησης,το σημειο εντοπισμού
του CARREFOUR είναι δυνατόν να αποτελέσει σημείο έκνομης ενέργειας,ενώ
τα σημεία εντοπισμού στις περιοχές του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ και του ΑΒ
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ θεωρούνται σημεία συνάντησης.

β.Τα σημεία που
βρέθηκαν επί χάρτου και προέρχονται από το υλικό που αντλήθηκε από την
προαναφερόμενη διαδικασία “ελεγχόμενης” εμπλοκής απεικονίζονται στην
εικόνα με τίτλο “Σημεία επί Χάρτου”, η οποία επισυνάπτεται. Η απόσταση
των εν λόγω σημείων επίσης από την Αττική Οδό χρήζουν ιδιαίτερης
προσοχής,καθώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως σημεία αφετηρίας για
“έκνομη ενέργεια”.

γ.Η εκρηκτική ύλη C-4 είναι στρατιωτική
εκρηκτική ύλη ,μη κυκλοφορούσα ελεύθερα στο εμπόριο και δεν έχει
χρησιμοποιηθεί μέχρι στιγμής ως συστατικό στοιχείο Αυτοσχέδιου
Εκρηκτικού Μηχανισμού ,σε καμία από τις τρομοκρατικές ενέργειες που
έχουν κατά καιρούς πραγματοποιηθεί στη χώρα μας.

3.Επισημαίνεται
ότι για τις συγκεκριμένες πληροφορίες η αξιοπιστία της πηγής δεν
δύναται επί του παρόντος να ελεγχθεί. Η καταγραφή των “αντικειμενικών
στοιχείων” (τοποθεσίες, ονόματα χώρων, αποστάσεις κ.λ.π) και η σύνθεσή
τους θα μπορούσαν πράγματι να θεωρηθούν ως προετοιμασία μιας απόπειρας
κατά του κ.Πρωθυπουργού. Πλην όμως η ερμηνεία που φέρεται να τους
δίδεται -ότι δηλαδή αποτελεί οργανωμένο σχέδιο Δυτικών Υπηρεσιών και
της MOSSAD σε βάρος του κ.Πρωθυπουργού, στο οποίο εντάσσονται άλλες
υποθέσεις όπως π.χ Βατοπέδιο, τρομοκρατία κ.λ.π- γεννά στην υπηρεσία
μας εύλογα ερωτηματικά. Δεν αποκλείεται συνεπώς οι πληροφορίες αυτές
στο σύνολό τους να εντάσσονται στο πλαίσιο επιχειρούμενης
παραπληροφόρησης των Κρατικών Αρχών της χώρας μας ,με στόχο την
εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων .

http://kourdistoportocali.com/articles/19869.htm

Newsorama.

Tη συνένωση των δικογραφιών που αφορούν στο σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών και στην υπόθεση σχεδίου δολοφονίας του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, αποφάσισαν οι δικαστικές αρχές.

Σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχουν ενδείξεις που δείχνουν στις ανακριτικές αρχές ότι οι δύο δικογραφίες συνδέονται μεταξύ τους και ότι οι τηλεφωνικές υποκλοπές δεν σταμάτησαν το 2005 – οπότε αποκαλύφθηκε η υπόθεση – αλλά συνεχίστηκαν τουλάχιστον μέχρι το 2007.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, ο ανακριτής αξιολογώντας τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει – μαρτυρικές καταθέσεις και αποτελέσματα από άρση τηλεφωνικού απορρήτου – έχει υποβάλει αίτημα περί συνένωσης των δύο δικογραφιών , προκειμένου να διαπιστωθεί αν πράγματι αυτές συνδέονται μεταξύ τους .

Παράλληλα, στο στόχαστρο του ανακριτή βρίσκονται και εταιρείες που συνδέονται με την υπόθεση που ερευνά. Ψάχνει να διαπιστώσει αν αυτές λειτουργούσαν ως βιτρίνα και ποιος ήταν ο ρόλος των προσώπων που εμφανίζονται ως νόμιμοι εκπρόσωποί τους.

Newsorama.

Ισχυρές ενδείξεις οι οποίες συνδέουν τις τηλεφωνικές υποκλοπές κρατικών αξιωματούχων αλλά και του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή το 2004-2005 με το «σχέδιο δολοφονίας» του ιδίου που αποκαλύφθηκε από έγγραφα της ΕΥΠ και «αναφορές Ρώσων πρακτόρων» τέσσερα χρόνια μετά, φαίνεται ότι διαθέτει η Ελληνική Δικαιοσύνη.

Συγκεκριμένα λοιπόν:

Συνενώνονται οι δικογραφίες των υποκλοπων και της απόπειρας δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού καθώς σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχουν ενδείξεις, κατά τις ανακριτικές αρχές, ότι οι δύο υποθέσεις συνδέονται.

Οι ανακριτικές αρχές έχουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι υποκλοπές δεν σταμάτησαν το 2005 όταν και αποκαλύφθηκε το παράνομο λογισμικό, αλλά φέρονται να συνεχίστηκαν μέχρι τουλάχιστον το 2007 όταν και διεξαγόταν ακόμα έρευνα για την υπόθεση.

Δικαστικές πηγές υποστηρίζουν πως για το έργο αυτό επιστρατεύθηκαν πλέον άλλες εταιρίες (όχι τηλεφωνικές) οι οποίες ουσιαστικά ήταν βιτρίνες και «έπαιξαν σκοτεινό ρόλο». Αυτό φέρεται να πιστοποιείται και από άρση του τηλεφωνικού απορρήτου συγκεκριμένων προσώπων από την ανάκριση. Στο πλαίσιο της έρευνας επίσης εντοπίστηκε εμπλοκή μιας εγκληματικής οργάνωσης που δρούσε το 2007.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι «η κατασκοπεία συνεχιζόταν κανονικά». Αυτό φέρεται να προκύπτει από μαρτυρίες πολιτικών προσώπων ενώπιον του 3ου τακτικού ανακριτή που χειρίζεται τη δικογραφία για τις καταγγελίες περί σχεδίου δολοφονίας, από διαρροές υπηρεσιακών εγγράφων αλλά και άλλες ανακριτικές ενέργειες.

Η υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών εκκρεμεί μετά από ποινική δίωξη που ασκήθηκε τον Σεπτέμβρη του 2010 για «απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπείας» κατά παντός υπευθύνου και αφορά στις υποκλοπές συνομιλιών μελών της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, κορυφαίων κρατικών αξιωματούχων, κ.ά, το διάστημα 2004 – 2005, την περίοδο δηλαδή που η χώρα βρίσκονταν στο διεθνές προσκήνιο λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων.

Όσον αφορά τις καταγγελίες για «σχέδιο απόπειρας δολοφονίας του Κ. Καραμανλή εκκρεμεί από τον Μάρτιο του 2012 στον 3ο τακτικό ανακριτή Αθηνών μετά την ποινική δίωξη κατά αγνώστων για τα αδικήματα των προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας, διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος και αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα.

real.gr

Newsorama.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Φανούλας Αργυρού 

 Αποσπάσματα από το κεφάλαιο με τίτλο:

Οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας,

η ΕΟΚΑ και οι απαγχονισμοί 1955/59

(Η
ΜΙ6, Μυστική Υπηρεσία Κατασκοπείας Εξωτερικού – British Intelligence,
είναι ένα τμήμα γνωστό στο Foreign Office ευγενικά, αλλά όχι με μεγάλη
ειλικρίνεια ως οι «Φίλοι»)
– Ελέχθη από τον Monty Woodhouse, ο οποίος
ήταν ο σταθμάρχης της επώνυμης υπηρεσίας στην Τε­χεράνη, την περίοδο
1951 -1955).

 Η
περίοδος που οι Μυστικές Υπηρεσίες της Βρετανίας πραγματικά είχαν
φθά­σει στο ζενίθ των δραστηριοτήτων τους, αναπόφευκτα ήταν εκείνη του
Απε­λευθερωτικού Αγώνα 1955 – 59. Με κατασκοπείες, κόντρα κατασκοπείες, προ­σπάθειες να εισχωρήσουν στην οργάνωση ΕΟΚΑ,
με στόχο την αποδυνάμωση και κατάρρευση της αφενός και την περισυλλογή
όσο το δυνατό περισσοτέ­ρων πληροφοριών για τη δράση της αφετέρου. Το
πως οι Βρετανοί του Macmillan κατάφεραν να μας αλυσοδέσουν χειροπόδαρα
με τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου, με την συνεργασία του Ευάγγελου Αβέρωφ και Κων­σταντίνου Καραμανλή
(γνωστού ως νονού της Ανεξαρτησίας της Κύπρου) δεν έχουν αποκαλυφθεί
ακόμα πλήρως. Οι Μυστικές Υπηρεσίες της Βρετανίας (British Intelligence)
και η αμερικανική αντίστοιχη – CIA, είχαν έντονα δραστη­ριοποιηθεί τα
χρόνια 1955/59 στην απάνθρωπη εξαγορά συνειδήσεων στον ελ­ληνικό χώρο,
μέχρι που πέτυχαν το μεγαλύτερο τους επίτευγμα (κατ” ιδίαν ομολογία),
και μας επέβαλαν την γάγγραινα της Ζυριχικής «ανεξαρτησίας».

 Για το θέμα έγραψε Βρετανός βουλευτής, με το ψευδώνυμο Nigel West. Στο βιβλίο του «Οι φίλοι» αναφέρει και τα εξής:

«Britain’s
post-war Secret Intelligence Operations: The key to the Cyprus success,
which it certainly was, lies in the brilliant work done behind the
scenes in Athens by the head of Station, Christopher Phillpotts, and his
CIA colleague Al Ulmer. Phillpotts used characteristic initiative to
mount a series of highly productive operations of a nature that are
still too secret to be disclosed, while Ulmer and his staff bought influence by adding senior members of the Greek administration to the payroll…» 

 Μετάφραση: «Οι
μεταπολεμικές επιχειρήσεις των βρετανικών μυστικών υπηρε­σιών: Το
κλειδί της επιτυχίας για την Κύπρο, η οποία όντως ήταν επιτυχία,
βρί­σκεται στην άριστη δουλειά που έγινε πίσω στα παρασκήνια στην Αθήνα
από τον σταθμάρχη, Christopher Phillpotts και τον ομόλογο του της CIA ΑΙ Ulmer. Ο Phillpots χρησιμοποίησε
χαρακτηριστικές πρωτοβουλίες για να οργανώσει μια σει­ρά παραγωγικών
επιχειρήσεων, μιας τέτοιας φύσεως που ακόμα είναι πολύ απόρ­ρητες για να
δημοσιοποιηθούν, ενώ ο Ulmer και το επιτελείο του ΕΞΑΓΟΡΑΣΑΝ ΕΠΙΡΡΟΗ ΠΡΟΣΘΕΤΟΝΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗ­ΣΕΩΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΤΩΝ ΕΜΜΙΣΘΩΝ ΤΟΥΣ… Σε συνεργασία ο Ulmer και ο Phillpotts χρησιμοποίησαν
μια παρασκηνιακή διπλωματία για να πουν ουσιαστικά στους Έλληνες πως:
Αν επέμεναν στην Ένωση αυτό θα σήμαινε πόλεμο Ελλάδας και Τουρκίας, και
την διάλυση του NATO. Και μόνο όταν οι άνθρωποι του
Καρα­μανλή είχαν πλέον πεισθεί για την τουρκική αποφασιστικότητα και
τουρκική στρα­τιωτική υπεροχή, δέχθηκαν την λύση. Εκείνο που βοήθησε τη
Βρετανία να οδηγή­σει αμφότερες τις πλευρές στο Lanchaster House ήταν οι πηγές των πληροφο­ριών του Phillpotts. Ο Phillpotts αμείφθηκε με ένα CMG (τίτλο) και με μια προαγω­γή στο σταθμό του Παρισιού…»

 Ο εκβι@σμός της «τουρκικής στρατιωτικής υπεροχής και αποφασιστικότητας»
χρησιμοποιείται ως όπλο για υποταγή στις ξένες υποδείξεις και
φιλοτουρκικά σχέδια, μέχρι σήμερα. Το ίδιο άλλωστε γίνεται απευθείας και
από «δικούς» μας…

«Partition is a pure blackmail to force to abandon the support for self-determination».

Μετάφραση: «Η διχοτόμηση είναι ένας ξεκάθαρος εκβι@σμός για να αναγκαστεί η Ελλάδα να εγκαταλείψει την υποστήριξη για αυτοδιάθεση», ομολογούσαν οι Βρε­τανοί.

 Πέραν από τα απόρρητα διπλωματικά έγγραφα, που καταμαρτυρούν τις μειο­δοσίες
της τότε ελληνικής πλευράς εις βάρος της Μεγαλονήσου, υπάρχει και
κάποια άλλη, κρυφή, βρωμερή και πολύ πιο πρόστυχη πτυχή του όλου
θέμα­τος. Εκείνη των dirty tricks. Των πρόστυχων τεχνασμάτων, όπως καταγράφουν και οι ίδιοι οι Βρετανοί συγγραφείς. Η οποία όπως εμφαντικά τονίζεται, είναι πολύ απόρρητη για να γνωστοποιηθεί και η οποία δεν τιμά κανένα…

 Αναφορά
στον Phillpotts κάνει και ο κ. Σπ. Παπαγεωργίου στο βιβλίο του
«Καραμανλής και Κυπριακό». Ο κ. Παπαγεωργίου, όπως και ο Nigel West,
έγραψε τα ακόλουθα:

«Τούρκοι,
Αμερικανοί και Άγγλοι ηλώνιζαν εις την Ελλάδα κατά τας κρισιμωτέρας
στιγμάς του Κυπριακού Αγώνος. Αι διπλωματικοί και αι μυστικοί των
υπηρεσίαι εγνώριζαν αρκετά και κατηύθυναν πολλά. Ιδιαιτέρως έδρα
ασύδοτος και ανενό­χλητος εν Αθήναις η Ιντέλλιτζενς Σέρβις, η οποία
συνετόνιζε τας αντικυπριακάς προσπάθειας. Υπηρετεί τότε εις την
Βρετανικήν πρεσβείαν ο Κρίστοφερ Φίλλποτς,
τον οποίον οι πάντες εθεωρούσαν ως ένα των Άγγλων διπλωματών. Ούτος εις
την πραγματικότητα, ήτο ο επιδεξιώτερος αξιωματούχος της Ιντέλλιτζενς
Σέρβις, είχε δε επαφάς τόσον μετά της Ελληνικής κυβερνήσεως όσον και μετά του εν Αθήναις εκπροσώπου του Διγενή Α. Αζίνα, του επιφορτισμένου την ενίσχυσιν της ΕΟΚΑ εις όπλα…».

(Η
ίδια τακτική από τις ίδιες υπηρεσίες ακολουθήθηκε με ανώτερες διαταγές
και αποφάσεις και στα μετέπειτα χρόνια, που οδήγησαν στο αιματηρό
καλοκαί­ρι του Ιουλίου 1974).

Γιά
τις επιχειρήσεις των βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών κατασκοπείας
ενα­ντίον της ΕΟΚΑ, αποκαλύψεις έχει ήδη κάνει στο βιβλίο του
«Spycatcher» και ο Βρετανός κατάσκοπος Peter Wright. (Βλέπε στη
συνέχεια).

Προτού,
όμως, αναφερθώ αναλυτικότερα στις δραστηριότητες και αναφορές αυτές σε
σχέση με την ΕΟΚΑ και το Στρατηγό Γρίβα Διγενή, πιστεύω ότι οφεί­λω να
εξηγήσω, έστω και συνοπτικά, ποιες είναι αυτές οι Υπηρεσίες, πως
λει­τουργούν, και πού υπάγονται.

 ΜΙ5, ΜΙ6 και GCHQ

 «Η πρώτη υπηρεσία – ΜΙ5, η οποία ιδρύθηκε στις 28 Αυγούστου 1909 από τον Κάπταιν (και αργότερα Sir) Vernoll Kelt,
ξεκίνησε καταρχήν από ένα μικρό γρα­φείο με ένα υπάλληλο για να
επεκταθεί σε μια τεράστια μυστική υπηρεσία, η οποία κακοφημίζεται για
τις ανορθόδοξες μεθόδους της και τις περισσότερες φορές
καθόλου νόμιμες ενέργειες της. Ενέργειες, οι οποίες περιλαμβάνουν
πρωτίστως τηλεφωνικές παρακολουθήσεις μέχρι και σκηνοθετημένες
διαρρήξεις, κτλ. Μετα­ξύ των ευάριθμων αποκαλύψεων για τις μέρες και
νύχτες της υπηρεσίας αυτής ήταν και ότι ο επικεφαλής αυτής μεταξύ των
χρόνων 1956 και 1965 ήταν διπλός πράκτορας, εργαζόταν και για τους
Σοβιετικούς. Οι υπηρεσίες αυτές χρησιμο­ποιούσαν σε μεγάλο βαθμό
εταιρείες Ερευνών ως «βιτρίνες», ντεντέκτιβς, κτλ. (πολλοί πρώην
υπάλληλοι των υπηρεσιών αυτών είναι σύνηθες φαινόμενο να είναι και
ιδιοκτήτες τέτοιων εταιρειών/γραφείων «βιτρίνας»), στρατεύουν
δημοσιο­γράφους και έχουν για συνεργάτες, στις «παρακρατικές» των
δραστηριότητες, και Έλληνες…» (Από το βιβλίο του Gary Murray).

 Ο ιδιωτικός ντεντέκτιβ κ. Gary Murray
(με προσωπική ανάμιξη στις υπηρεσίες αυτές) αποκαλύπτει σημεία και
τέρατα για τις δραστηριότητες των Μυστικών Υπηρεσιών στο βιβλίο του
«Εχθροί του κράτους» (Enemies of the State), και το οποίο (βιβλίο)
αφιέρωσε στη μνήμη της δολοφονηθείσας Hilda Murrell. (Η ηλικιωμένη
Βρετανίδα Hilda Murrel απήχθη και δολοφονήθηκε στις 21 Μαρτίου 1984,
όταν στα πλαίσια του έντιμου αγώνα της εναντίον των πυρηνικών όπλων,
(στο Greenham Common), υπάρχουν ενδείξεις πως είχε εξασφαλίσει
τρομακτικές πληροφορίες, που σχετίζονταν είτε με τη χρήση πλουτωνίου σε
πυρηνικά όπλα, ή τον πόλεμο στις νήσους Φώκλαντ, είτε την πιθανή χρήση
πυρηνικών όπλων στο Νότιο Ατλαντικό. Το βιβλίο επιρρίπτει ευθύνες στην
υπηρεσία ΜΙ5 για το θάνατο της κυρίας Murrell).

Η υπηρεσία αυτή παρακολουθεί από κοντά και την Ομογένεια στη Βρετανία και συνεργάζεται, ασφαλώς, και με μέλη/ πληροφοριοδότες της Ομογένειας αυ­τής, για την εξασφάλιση των απαραιτήτων πληροφοριών που χρειάζεται για να διατηρεί τον «έλεγχο» στην ελληνική Κοινότητα.

 Ιδιαίτερης σημασίας για την Κύπρο είναι τα όσα καταγράφει στο βιβλίο του ο Gary Murray, όταν αποκαλυπτικά εξηγεί
τους τρόπους που πράκτορες των μυ­στικών υπηρεσιών αυτών επί μονίμου
βάσεως χρησιμοποιούν για να εισχωρούν σε Οργανώσεις και ομάδες πίεσης.
Καταρχήν για να πληροφορούνται από πρώτο χέρι για τις δραστηριότητες
των διαφόρων υπό παρακολούθηση, οργα­νώσεων και δεύτερο για να
υποσκάπτουν και να αποδυναμώνουν τις εν λόγω οργανώσεις ή ομάδες.
Ιδιαίτερης σημασίας για την Κύπρο μας, γιατί στο Λον­δίνο υπάρχει μια
τεράστια Ομογένεια με ένα ανεκτίμητο δυναμικό. Το
οποίο όμως, για «ανεξήγητους» λόγους, βρίσκεται εγκλωβισμένο,
περιθωριοποιημέ­νο και αναξιοποίητο. Ουσιαστικά η Ομογένεια βρίσκεται
εγκλωβισμένη στις αγ­γλικές υποδείξεις και κατ” αυτό τον τρόπο ανίκανη
να βοηθήσει επάξια μια ημι-κατεχόμενη Πατρίδα, σε μια πρωτεύουσα κλειδί
για το πρόβλημα της Κύπρου.

Η μέθοδος αυτή, της διείσδυσης σε οργανισμούς και ομάδες πίεσης, αποκαλύ­πτεται αφενός με έγγραφο του Γραφείου Αποικιών της δεκαετίας του 1950, και το οποίο τονίζει πως «δεν πρέπει για κανένα λόγο να υποδαυλίζεται μια κα­τάσταση, αν δεν προηγηθεί διείσδυση», και αφετέρου επιβεβαιώνεται με τις δη­λώσεις της Βαρώνης Park. (βλέπε πιο κάτω).

 Τα κεντρικά γραφεία της ΜΙ5,
βρίσκονται στις όχθες του ποταμού Τάμεση στο Λονδίνο. Στοίχισαν,
σύμφωνα με δημοσιεύματα, £350 εκ. Επίσης, γραφεία η ίδια υπηρεσία έχει
και στο Gower Street, στο Gurzon Street και αλλού στο Λονδίνο. Η
υπηρεσία ΜΙ5 συνεργάζεται στενά με το Special Branch της βρετα­νικής
Αστυνομίας και άλλες υπηρεσίες. To Special Branch ουσιαστικά έχει όρους
εντολής να βοηθά τα Σώματα Ασφαλείας να υπερασπίζονται το Στέμμα,
εναντίον τρομοκρατικών ενεργειών, κατασκοπείας, εντός ή εκτός της χώρας
και συγκεκριμένα λέγεται πως ενεργεί και ως ασπίδα για την ΜΙ5.
Επικεφαλής της Υπηρεσίας, (η οποία χρηματοδοτείται από το Υπουργείο
Άμυνας, στο οποίο και υπάγεται), βρίσκεται η κα Stella Rimington (1994).

Αξίζει να σημειωθεί πως η πρώην Πρωθυπουργός της Βρετανίας Λαίδη Margaret Thatcher
προτιμούσε να συνεργάζεται πολύ περισσότερο με την ΜΙ5 και απέφευγε την
ΜΙ6. Και αυτή η πολιτική της Λαίδης Thatcher εντασσόταν στα πλαίσια
μιας ιδιόμορφης νοοτροπίας της, έναντι του Υπουργείου Εξωτερι­κών. Ίσως
να ήταν και η μόνη Πρωθυπουργός της Βρετανίας, που είχε δη­μιουργήσει
προηγούμενο στο να ακολουθεί μια διασπαστική πολιτική, την δική της
πολιτική, του 10 Downing Street και όχι εκείνη που χαράζει το Υπουργείο
Εξωτερικών της Κυβέρνησης της A.M. Μια πολιτική, που πιθανόν, να
ευθύνε­ται για την απώλεια της πρωθυπουργίας; Πολλοί υπήρξαν οι λόγοι
για την ξαφνική απομάκρυνση της κάποτε Σιδηράς Κυρίας από την
πρωθυπουργία. Όμως, προφανώς ο σπουδαιότερος να σχετιζόταν με τη
«σύγκρουση» της με την ΜΙ6.

 […]

 Τα ραντάρ στο Τρόοδος

 «Η Βρετανική Βασιλική Αεροπορία (RAF)
με τις Συμφωνίες της Ζυρίχης και Λονδίνου κράτησε μέρος του Αεροδρομίου
Λευκωσίας, στα πλαίσια των διευκο­λύνσεων για τις ανάγκες της, και
Βρετανοί στρατιωτικοί και υπάλληλοι του Υπουργείου Άμυνας της Βρετανίας
συνέχισαν τις υψηλής τεχνολογίας ηλεκτρο­νικές κατασκοπείες από τα βουνά
του Τροόδους. Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960 από τις
εγκαταστάσεις στο Τρόοδος κατασκόπευαν βαθιά μέσα στη Σο­βιετική Ένωση,
χρησιμοποιώντας Ραντάρ τύπου OHR (Over the Horizon).
Τα ρα­ντάρ αυτά είχαν τεράστια δυνατότητα διείσδυσης. Ήταν καινούργιας
τεχνολογίας και η γεωγραφική τοποθεσία της Κύπρου καταστούσε την
τελευταία ιδανική για τις κατασκοπευτικές αυτές δραστηριότητες. Η Κύπρος
είχε καταστεί για τη Δύση, ο μεγαλύτερος κατασκοπευτικός σταθμός, με
στόχο την Σοβιετική Ένωση, μέχρι το Ιράν και το Ιράκ και βέβαια ολόκληρη
τη γύρω περιοχή της Μέσης Ανατολής. Οι πληροφορίες από τον
κατασκοπευτικό σταθμό του Τροόδους μεταβιβάζονταν στο GCHQ στο Cheltenham της Αγγλίας και απ” εκεί στα πιο μοντέρνα ηλεκτρονικά μηχανήματα της ΝΑΣΑ στις ΗΠΑ». (Από το βιβλίο του Peter Murtagh «Ο βι@σμός της Ελλάδας» έκδοση 1993).

 Αν
και οφθαλμοφανές, θα πρέπει να σημειώσω, για καλύτερη ενημέρωση του
αναγνώστη, πως αυτά που καταγράφονται όσον αφορά τις κατασκοπευτικές
δραστηριότητες των Βρετανών σε συνεργασία με τους Αμερικανούς
διεξάγο­νται εν πλήρη γνώσει όλων των Κυβερνήσεων της Κυπριακής
Δημοκρατίας και ειδικά της Γ ενικής Εισαγγελίας της Κύπρου. Εξάλλου, οι
δραστηριότητες αυ­τές των Βρετανών στο νησί μας και οι διευκολύνσεις που
οι ίδιοι, από μόνοι τους καθόρισαν να τους παρέχονται, διεξάγονται
πάντοτε με τη συναίνεση των αρμοδίων αρχών της Δημοκρατίας της Κύπρου,
από το 1960 μέχρι σήμε­ρα. Είναι στην συνεργασία αυτή, που εναπόθεταν
εξαρχής οι Βρετανοί την ομαλή λειτουργία των βάσεων τους στο νησί.

Επιχείρηση «Sunshine» (Ηλιοβασίλεμα)

 Δύο
κορυφαία στελέχη της MI6/SIS (Secret Intelligence Service), τα οποία
με­τατέθηκαν στην Κύπρο, για να ηγηθούν των Μυστικών Υπηρεσιών εναντίον
της ΕΟΚΑ ήταν:

α) Ο John Predergast (και μετέπειτα Sir) ένας σκληρός Ιρλανδός, ο οποίος υπήρ­ξε και ο εγκέφαλος για την καταστολή της εξέγερσης της φυλής των Μάου Μάου. Ο J. Predergast ανέλαβε ως συντονιστής και επικεφαλής της κατασκοπείας (Coordinating post of Chief of Intelligence) για την επιχείρηση «Ηλιοβασίλεμα».

Ο J. Predergast συνεργαζόταν με τον Philip Kirby Green (στο Λονδίνο), ο οποίος ήταν ένας από τους διασημότερους μυστικούς πράκτορες. Predergast και Kirby υποβοηθούμενοι από τον Philiip Ray,
τον οποίον είχε στείλει στη Λευκωσία το πα­ράρτημα «Ε» της ΜΙ5
(παράρτημα εξωτερικού) για να διοργανώσει την τοπική ομάδα κατασκοπείας,
αποτελούσαν μια θαυμάσια ομάδα.

 β) Ο Stephen Hastings (και αυτός μετέπειτα Sir) μετατέθηκε το 1953 από το Παρί­σι, όπου υπηρετούσε κάτω από διπλωματική κάλυψη. Ο St. Hastings,
μετά από 23 χρόνια βουλευτική θητεία, το 1983 τιμήθηκε με τον τίτλο του
Ιππότη. Υπηρέτησε ως Συντηρητικός βουλευτής στην περιοχή Mid - Bedfordshire. To 1988, στα 66 του, διετέλεσε πρόεδρος της «British Field Sports Society». Είχε επίσης τιμηθεί με το «Military Cross (Στρατιωτικός μεγάλος σταυρός) για τις υπηρεσίες του στο ειδικό τάγμα SAS το 1944, και κατατάχθηκε στην SIS (Secret Intelligence Service) το 1948, όπου και παρέμεινε μέχρι και το 1960. (Εκλέχθηκε βουλευτής μετά τις «επιτυχίες» του στην Κύπρο 1955 – 59).

Ο Stephen Hastings,
παρόλο ότι είχε σταλεί για να εκτελέσει το Στρατηγό Γρίβα, δεν αφέθηκε
ελεύθερος να το πράξει, γιατί τον εμπόδισε ο τότε Υπουργός Αποι­κιών Alan Lennox - Boyd. Ο οποίος δεν ήθελε να μετατραπεί ο Γρίβας σε μάρτυρα.

Ο Stephen Hastings δημιούργησε
σχέσεις με διάφορους (Ελληνοκύπριους) και ένα κλοιό γύρω από τον Αρχ.
Μακάριο, περισυλλέγοντας πληροφορίες από τους ανθρώπους γύρω από τον
Αρχιεπίσκοπο Μακάριο». (Από τη Βρετανική εφημερί­δα Daily Mail – των Rupert Allason και Geoffrey Levy – 18 Μαΐου 1988).

 Για τη σύλληψη του Γρίβα

 Το πόσο υπόδουλη ήταν η ελληνική Κυβέρνηση Καραμανλή,
αφού ανέλαβε την εξουσία μετά τον αναμενόμενο θάνατο του Στρατηγού
Παπάγου, φανερώνεται και από το πιο κάτω τηλεγράφημα. Επίσης
αποκαλύπτεται πόσο βρώμικο παι­γνίδι παίχτηκε εις βάρος
αυτού του λαού… Το τηλεγράφημα στάλθηκε από τον τότε Βρετανό πρέσβη
στην Αθήνα Sir Charles Peake προς τη Λευκωσία, στις 5 Δεκεμβρίου 1955.

 «Συζητώντας το Σάββατο βράδυ με τον Υπουργό Εξωτερικών (της Ελλάδας) μου είπε πως αντικυβερνητικές εφημερίδες είχαν καταφέρει να μάθουν πως κάποιος Συνταγματάρχης Macintyre βρίσκεται
αυτές τις μέρες στην Κύπρο και χρησιμο­ποιείται για τη σύλληψη του
Γρίβα. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας ήταν πολύ ανήσυχος με αυτά τα
νέα, καθώς ο Macintyre είναι σύζυγος της αδελφής του σημερινού Υπουργού υπεύθυνου για Γ.Τ. Πληροφοριών, ο οποίος είναι εξά­δελφος του Υπουργού Εξωτερικών.
Ο Υπουργός Εξωτερικών φοβάται πως αν οι πληροφορίες (στον τύπο) είναι
αλη­θείς, αυτό θα χρησιμοποιηθεί από την αντιπολίτευση για υποστήριξη
των θέσεων τους, πως η σημερινή ελληνική Κυβέρνηση δεν είναι πατριωτική και είναι αντίθετα υπόδουλη σε μας (Βρετανούς). Θα σας είμαι ευγνώμων αν μπορούσατε να με πληροφορήσετε ακριβώς πού βρί­σκεται σήμερα ο Macintyre και τα καθήκοντα που ανέλαβε. Κάτι τέτοιο ίσως να απομακρύνει τους φόβους του Υπουργού Εξωτερικών».

 Στην
επιχείρηση SUNSHINE πρώτος αναφέρθηκε ο κατάσκοπος Peter Wright, πρώην
βοηθός διοικητής της ΜΙ5, στο πολυσυζητημένο βιβλίο του «Spy-Catcher»,
που είχε ξεσηκώσει θύελλες στο Λονδίνο επί πρωθυπουργίας Thatcher. Και
το οποίον για εύλογους λόγους, το 1987, είχαν εκδώσει οι συγ­γραφείς
(ήταν δυο) Peter Wright και Paul Greengrass, στην Αυστραλία.

Ο
Peter Wright εξιστορεί την ανάμιξη της ΜΙ5 με σκοπό την ανεύρεση του
Στρατηγού Γρίβα και τις περιπέτειες τους για να εξασφαλίσουν τις
αναγκαίες τηλεφωνικές υποκλοπές στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους για
πληροφο­ρίες. Όμως, και αυτός, δίχως να προδίδει περισσότερα απ” ότι
πρέπει, κατηγο­ρεί εμμέσως πλην σαφώς το Γραφείο Αποικιών για τη
βεβιασμένη πολιτική του να κλείσει το θέμα το Φεβρουάριο του 1959 με τις
Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου. Αξίζει να σημειώσουμε το συγκεκριμένο
σημείο.

 «Άρχισα εντατική δουλειά με τους ραδιοασύρματους. Υπολογίζαμε η επιχείρηση SUNSHINE να
διαρκέσει 6 μήνες, όμως, ακριβώς καθώς είχαμε βάλει την τελευ­ταία
ταχύτητα μέσα Φεβρουαρίου 1959, το γραφείο Αποικιών εσπευσμένα
διευθέ­τησε το κυπριακό πρόβλημα σε μια συνταγματική συνεδρία στο Lancaster House. Μας είχαν τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια μας και ολόκληρη η επιχείρηση SUNSHINE είχε εγκαταλειφθεί σε μια νύχτα. Ο Magan ήταν
εξοργισμένος, ειδικά όταν ο Γρίβας είχε φανερωθεί από εκεί ακριβώς που
είχαμε προβλέψει, και είχε φυγαδευθεί στην Ελλάδα. Ο Magan πίστευε
πως η διευθέτηση ήταν προσωρινή και πως ελάχιστα προβλήματα είχαν
λυθεί. Κατά την άποψη του, η κοντοπρόθεσμη βιασύνη του Γραφείου Αποικιών
θα οδηγούσε σε βραχυπρόθεσμη μιζέρια. Έχει αποδειχθεί σωστός».

Στη
συνέχεια, και βλέποντας τα πράγματα από βρετανικής σκοπιάς ο Peter
Wright σημειώνει πως αμφότεροι, ο ίδιος και ο Magan, είχαν συγκρουστεί
σε συζήτηση με τον τότε Κυβερνήτη Sir Hugh Foot. Ο οποίος, γράφει
χαρακτηρι­στικά ο συγγραφέας, «ήταν ανίκανος να καταλάβει πως η
κατασκοπεία για να έχει εποικοδομητικά αποτελέσματα, πρέπει απαραιτήτως
να είναι ενσωματωμένη με τη διπλωματία…»

 Εκείνο
που συμπεραίνεται, πάντως, και με τις αποκαλύψεις του Peter Wright
καθώς και του Nigel West και μέσω άλλων εγγράφων, είναι πως τον
τελευταίο λόγο τον έχουν πάντοτε ανώτερες δυνάμεις στο Λονδίνο, (όπως
π.χ. και στην περίπτωση της Διασκεπτικής) οι οποίες, δεν ήθελαν
να εξουδετερωθεί ο Στρατηγός Γρίβας. Απλά, ήθελαν να χρησιμοποιηθεί η
επιχείρηση ως ακόμα ένας μοχλός πίεσης για το προσωρινό εκείνο Ζυριχικό
κλείσιμο του Κυπριακού. Δί­χως να δημιουργεί «μάρτυρες» αφενός
και κρατώντας το χαρτί του Γρίβα κά­τω από το μανίκι τους αφετέρου, σε
περίπτωση που ο Μακάριος θα έχανε το παιχνίδι ή δε θα κέρδιζε στις
εκλογές κτλ. Και αυτό, γιατί την τότε εποχή (αν και λίγα έχουν αλλάξει
από τότε μέχρι σήμερα) στην Κύπρο δεν υπήρχαν άλ­λες δυνατές
προσωπικότητες, που θα κέρδιζαν πλειοψηφική υποστήριξη από το λαό. Στην εσχάτη περίπτωση, πιστεύω, (αν ο Μακάριος αποτύγχανε) η Βρε­τανία θα πλησίαζε το Γρίβα.
Επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά, η πολιτική των Βρετανών να μην έχουν
όλα τους τα αυγά σε ένα καλάθι… Όλα παίζονται, όταν τα συμφέροντα
τους το απαιτούν… Ο δε Sir Hugh Foot γνώριζε τι έκανε, αντίθετα με
εκείνα που δεν γνώριζε ο Peter Wright.

 Το κατηγορώ του Δημήτρη Πουρνάρα

 Πέραν
όμως όλων των προαναφερθέντων, το μεγάλο ΚΑΤΗΓΟΡΩ για τις ανέ­ντιμες
και αντεθνικές συναλλαγές με τις βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες και ΣΙΑ
και γενικά το εθνικό ξεπούλημα που επιτεύχθηκε με την αποδοχή της
Ζυριχικής ανεξαρτησίας έγραψε ο αείμνηστος Δημήτρης Πουρνάρας, στο
αποκα­λυπτικότατο του βιβλίο «ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΩ». Ένα βιβλίο,
που κανένας δεν τολ­μά, σήμερα, να μνημονεύει. Κανένας δεν προβάλλει.
Γιατί; Ίσως, επειδή πολ­λοί δεν… γνωρίζουν ότι κάποτε κυκλοφόρησε το
εξαίρετο εκείνο βιβλίο. Ή ίσως επειδή έκτοτε οι συναλλαγές εκείνου του
τύπου, αντί να εκλείψουν, δυ­στυχώς άνθισαν… Έτσι η προβολή τέτοιων
βιβλίων συνιστά «ανάθεμα» για τους σημερινούς συνεργάτες της British
Intelligence, της CIA και άλλων τέ­τοιων υπηρεσιών, που σκοπό έχουν την
τελειωτική καταστροφή της ημικατεχόμενης πατρίδας μας. Με μια μόνο
διαφορά. Από το 1960 με τη δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι
βρετανικές πλεκτάνες δραστηριοποιήθηκαν πολύ περισσότερο στην ίδια την
Κύπρο και λιγότερο στον Ελλαδικό χώρο…

Ο Δημήτρης Πουρνάρας, θύμα ο ίδιος της βρετανικής δολιότητας αφενός και των ελαχίστων ηττοπαθών Ελλήνων εκείνων των «αργυρώνητων οργάνων της Ιντέλλιτζενς Σέρβις» αφετέρου,
κατείχε τη θέση Ειδικού Συμβούλου Ραδιοφω­νίας και ομιλητή για το
Κυπριακό από την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα 1955. Καταπολεμήθηκε
φανερά και κρυφά από τους Βρετανούς, οι οποίοι ζη­τούσαν επίμονα τη σιγή
της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και της αγωνιστικής φω­νής του Πουρνάρα. Με
αποτέλεσμα, ο Πουρνάρας να δώσει παραίτηση από μόνος του στον Κ.
Καραμανλή και να εξαπολύσει ένα αμείλικτο και δριμύ ΚΑΤΗΓΟΡΩ εναντίον
των εξαγορασθέντων από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες για να προδώσουν τη
γνήσια ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της Κύπρου με την επιβληθείσα «λύση» της Ζυρίχης. Σ” αυτό το κεφάλαιο θα ήταν παράλειψη, αν δεν πρόσθε­τα, και ένα μικρό απόσπασμα απ” όσα έγραψε για το διαβόητο Reddaway, μέ­λος της British Intelligence, Αποικιακό Γραμματέα και όχι μόνον.

Ο αείμνηστος Πουρνάρας στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ αυτό ΚΑΤΗΓΟΡΩ για την εξαπάτη­ση του Κυπριακού Ελληνισμού από τους εξαγορασμένους Ελλαδίτες πολιτι­κούς (κοινώς quislings) και τους Ελληνοκύπριους αγγλόφιλους του ραγιαδίστικου κατεστημένου,
έγραψε τα εξής για το Βρετανό Reddaway. (Ο Reddaway είχε παντρευτεί
Ελληνοκύπρια, με την οποία απέκτησε δυο γιους. Πέθανε στη Λάρνακα πριν
λίγα χρόνια. Εκεί ζούσε μέχρι και το θάνατο του, χρόνια μετά την βάρβαρη
τουρκική εισβολή.)

πηγή φωτό: http://www.gettyimages.com/detail/3067206/Hulton-Archive

Ο «Χίτλερ της Κύπρου»

 «Ο Reddaway απεδείχθη
ότι ήτο ο δήμιος και κύριος υπεύθυνος των ωμοτήτων και βασανιστηρίων
που υπέστησαν οι Κύπριοι κατά τη διετή ανθυπατείαν του Χάρτιγκ. Και όμως
ο κ. Τσάτσος εύρισκε το θάρρος να προστατεύει και αυτόν από την οργή
των θυμάτων της απανθρωπιάς καθαρμάτων, όπως ο Reddaway,
ο αποκλη­θείς «Χίτλερ της Κύπρου». Υπό τον ανωτέρω τίτλο έγραφα την
25.9.57 την κά­τωθι ραδιοφωνικήν ομιλίαν, η οποία περιεκόπη εις μερικά
σημεία από τον Υπουρ­γό:

 «Επανειλημμένως
είχαμεν επιστήσει την προσοχή της κυβερνήσεως του Λονδί­νου διά την
κακοποιόν δράσιν μερικών δικτατορίσκων, οι οποίοι – κυρίως μετά την
εγκατάστασιν του Χάρτιγκ ως κυβερνήτου προ διετίας – μετέβαλον την
Κύπρον εις πραγματικήν κόλασιν, που υπερέβαινε και αυτά τα χιτλερικά
στρατόπεδα συ­γκεντρώσεως εις μερικός περιπτώσεις. Ένας εξ αυτών και
ίσως ο κυριώτερος εί­ναι ο έμπιστος του στρατάρχου και κακός δαίμων του,
Τζων Ρένταγουαίη. Έχει τον τίτλον του Διοικητικού Γραμματέως, αλλά
ουσιαστικώς είναι πρωθυπουργός και υπουργός Ασφαλείας της
αγγλοκρατούμενης μεγαλονήσου. Από μακρού οι Κύπριοι τον κατηγορούν ότι
ήτο μέχρι τούδε η ψυχή της εναντίον του πληθυσμού αποικιακής
τρομοκρατίας και πρωτοστατούσε μεταξύ των πλέον αδιαλλάκτων του
στραταρχικού περιβάλλοντος. Θεωρείται ένας από τους κυριωτέρους
πρωτεργάτας και υπεύθυνους διά τα βασανιστήρια που υφίστανται οι
συλλαμβανόμενοι Έλληνες, καθώς και δι” όλας τας ωμότητας, που
εξετυλίχθησαν εις την Κύ­προν, κυρίως αφ” ότου ο Ρένταγουαίη ήρχισε να
παίζη ιθύνοντα ρόλον κοντά εις τον Χάρντιγκ. Όλαι αι απάνθρωποι
αγριότητες και ασχήμιαι των «εκτάκτων μέ­τρων», αι αθρόαι συλλήψεις, τα
στρατόπεδα, οι απαίσιοι κουκουλοφόροι, καταδόται, τα ομαδικά αντίποινα,
τα πρόστιμα, ο περιορισμός της κυκλοφορίας, η υποκίνησις επιθέσεων των
μπράβων της οργανώσεως «Βολκάν» εναντίον των Ελλή­νων, το κλείσιμο των
σχολείων, η βάρβαρος τιμωρία της μαστιγώσεως των παι­διών, όλα
αποδίδονται εις τον Ρένταγουαίη. Αυτός τα εισηγείτο και τα απεφάσιζε
τελικώς ο στρατάρχης, τον οποίον ουσιαστικώς διηύθυνε, ως αρμόδιος
σύμβου­λος του, πανίσχυρος εις το υπουργείον των Αποικιών.

Εις
μάτην διεμαρτύροντο εναντίον του από καιρού πολλοί Άγγλοι της Κύπρου,
υπάλληλοι, στρατιωτικοί, ιδιώται, δημοσιογράφοι ή περαστικοί από την
Λευκωσίαν, που διεπίστωναν την ευθύνην του διά την επονείδιστον
κατάστασιν που επι­κρατούσε καθ” όλην την μεγαλόνησον. Εις μάτην
ζητούσαν την αντικατάστασίν του, από άλλον ανώτερον αποικιακόν
υπάλληλον. Ο Ρένταγουαίη ήτο αμετακίνη­τος. Οι αδιάλλακτοι του Λονδίνου
και ο Χάρτιγκ δεν τον απεμάκρυναν. Απεκλήθη «ο Χίτλερ της Κύπρου» και
ήτο πράγματι ο υπ” αρ. 1 σφαγεύς και φονιάς του λαού της νήσου.
Ανάλγητος, διαβολικός και αποτρόπαιος με τους χαφιεδισμούς και την
κτηνώδη σκληρότητα του θα παραμείνη αλησμόνητος μεταξύ των αναρίθμη­των
θυμάτων της απανθρωπιάς του. Κυριολεκτικώς αιμοσταγής.

 Δεν
γνωρίζομεν εάν είναι ακριβές ό, τι πιστεύεται από τους Κυπρίους
σχετικώς με τον ευρύτερον πολιτικό του ρόλον. Πολλοί Βρετανοί
ανταποκριταί του αποδί­δουν προ πάντων την ευθύνην ότι αυτός κυρίως
παρέσυρε τον Χάρτινγκ να απόρριψη την πρώτην ανακωχή της ΕΟΚΑ που του
προσέφερε τον Αύγουστο πέ­ρυσι ο Διγενής. Ότι τον βαρύνει δηλαδή η
φοβερά αιματοχυσία που επηκολούθησε την επανάληψιν των εχθροπραξιών μετά
«την ανόητον απόφασιν του στρα­τάρχου να μη γίνη δεκτή η πρότασις του
Διγενή», όπως κατήγγειλαν τότε πολλοί Άγγλοι δημοσιογράφοι, μεταξύ των
οποίων και κυβερνητικοί.

 Αλλ”
η παντοδυναμία του, η ασυδοσία και η ατιμωρησία του απεθράσυναν τον
«Χίτλερ της Κύπρου». Όπως κατήγγειλε την Κυριακήν εις την εβδομαδιαίαν
εφη­μερίδα του Λονδίνου «Ρέϋνολντς Νιους» ο αντιπρόεδρος του Εργατικού
κόμμα­τος κ. Τομ Ντράιμπεργκ, ο Ρένταγουαίη έφθασε μέχρι του σημείου να
δημιουργή­σει αληθινόν «Κράτος εν Κράτει» μέσα εις το αποικιακόν φέουδον
του στρατάρ­χου. Δεν επέκρινε μόνον προφορικώς όσους διαφωνούσαν μαζί
του. Απήλαυνε και Άγγλους δημοσιογράφους ακόμη, από την πολιορκημένην
νήσον. Απηγόρευσε να μεταδίδεται εις το Λονδίνον καθετί που δεν του
ήρεσε ή παρέβλαπτε το τρομοκρατικόν του καθεστώς. Είχε γίνει ο
κυριότερος δικτατορίσκος μετά τον στρατάρχη – ανθύπατον των Τόρηδων.
Αλλ” όπως αποκαλύπτει τώρα ο κ. Ντράϊμπεργκ, επροχώρησε περισσότερον.
Εις εγκυκλίους του προς τας αρχάς κατο­χής, εις επίσημα έγγραφα,
απετόλμησε να υβρίζη και αυτήν την Αντιπολίτευσιν, προ πάντων το
Εργατικό κόμμα, τους βουλευτές του οποίου χλευάζει δημόσια και
καπηλικώτατα. Εις μίαν από τα εγκυκλίους του μυκτηρίζει συλλήβδην όλους
τους σοσιαλιστάς αντιπροσώπους του Βρετανικού έθνους ότι «εβύθισαν τα
κεφάλια των βαθειά μέσα στην ιερήν άμμο της αυτοδιαθέσεως». Και δεν
περιορίζεται μό­νον εις επιθέσεις κατά της επισήμου αντιπολιτεύσεως που
εκπροσωπεί την πλειοψηφίαν της χώρας του. Στρέφεται και κατά των
Συντηρητικών εκείνων, βου­λευτών, δημοσιογράφων ή και υπουργών ακόμη,
που ζητούν αλλαγήν της κυβερ­νητικής πολιτικής εις το Κυπριακόν. Τους
χλευάζει και αυτούς. «Δεν ξέρουν τι τους γίνεται». Και φυσικά ο
Ρένταγουαίη είναι αντίθετος προς κάθε παραχώρησιν προς τον πληθυσμόν που
εστάλη να διοικήση. Ίσως να μην εγκρίνει μάλιστα ούτε το συνταγματικόν
τερατούργημα του λόρδου Ράντκλιφ. Θέλει να συνεχίσει την διοίκησιν της
Κύπρου με τους πραιτωριανούς, τους βασανιστάς, τους χαφιέδες του, τα
φρικαλέα στρατόπεδα και με τους μαχαιροβγάλτες του Κιουτσιούκ. Με τις
μαστιγώσεις, τις κρεμάλες και τα μαρτύρια των κρατουμένων. Διαφωνεί
ακόμη και προς την κυβέρνησίν του. Είναι αδιάλλακτος. Οπαδός του
Μπήβερμπρουκ μαζί και του Χίτλερ.

 Αλλ”
αι αναίσχυντοι εγκύκλιοι του Διοικητικού Γραμματέως της κυβερνήσεως
Χάρντιγκ περιήλθον εις χείρας του κ. Ντράϊμπεργκ, ο οποίος επεσκέφθη προ
ημερών την Κύπρον. Αποκαλύπτουν μέχρι ποίου σημείου έφθασε το κατάντημα
του σατραπικού καθεστώτος (του αναξίου στρατάρχου). Και επιβεβαιώνουν
πλέ­ον κατά τον πανηγυρικότερον τρόπον τους λόγους διά τους οποίους η
κυβέρνησις Μακμίλλαν αρνείται πεισμόνως έως τώρα να δεχθεί αμερόληπτον
διεθνή έρευναν διά τας ωμότητας και τας απάνθρωπους μεθόδους που
εχρησιμοποιήθησαν επί διετίαν εις την μεγαλόνησον. Μία Εξεταστική
Επιτροπή αντάξια του ονό­ματος της θα έφερεν εις φως την κακουργίαν του
Ρένταγουαίη. (Θα εστιγμάτιζε τον Χάρτιγκ και τον δήμιον πρώτον σύμβουλόν
του, που υπερέβη – καθώς φαίνε­ται – και αυτούς ακόμη τους διοικητάς
των απαίσιων στρατοπέδων του Νταχάου, του Αουσβιτς ή του Μπούχενβαλδ).
Και τελικώς θα παρέπεμπε τους υπεύθυνους των φρικαλεοτήτων εις Ειδικόν
Δικαστήριον διεθνές ή αγγλικόν, διά να τιμωρη­θούν παραδειγματικώς, όχι
μόνο διότι διέπραξαν ειδεχθή κακουργήματα. Αλλά και διότι εκηλίδωσαν το
όνομα της πατρίδος των.

Η
λυσσαλέα επίθεσις του Ρένταγουαίη εναντίον του Εργατικού κόμματος
συνετέ­λεσε να έλθη εις την επιφάνειαν όλη η εγκληματική δράσις του
Υπουργού Ασφα­λείας του στρατάρχου. Ασφαλώς δε – αν οι Βρετανοί
σοσιαλισταί εμβαθύνουν περισσότερον εις το παρελθόν του κ. Διοικητικού
Γραμματέως – θα μάθουν πολλά και φρικιαστικά».

 Όμως, ούτε οι Εργατικοί «εμβάθυναν» στο θέμα, ούτε ο Reddaway απομα­κρύνθηκε γιατί η βρετανική πολιτική ήταν εν πλήρη γνώση και των Εργατι­κών…
Κάτι, που ο δυστυχής Πουρνάρας δεν γνώριζε… Ήταν ο Driberg
(βου­λευτής του Εργατικού Κόμματος Βρετανίας) που τον Αύγουστο του 1960
τό­νιζε την ανάγκη «Κυπριακής συνείδησης» στην Κύπρο…

Ο
Reddaway παρέμεινε πανίσχυρος και τίποτε δεν τον ταρακουνούσε, (όπως
σημείωσε και ο Δ. Πουρνάρας στο βιβλίο του «ΚΑΤΗΓΟΡΩ») και επί της
θη­τείας ακόμα του δήθεν φιλελεύθερου κυβερνήτη Φουτ (Sir Hugh Foot
μετέπει­τα προέδρου και ιδρυτή των δήθεν «φίλων της Κύπρου» Βρετανών).
Αλλά και όπως προανάφερα, έζησε στην αιματοβαμμένη Κύπρο, παρέμεινε στον
τόπο του εγκλήματος, εξυπηρετώντας, όντως, τα συμφέροντα της A.M. μέχρι
και τον θάνατο του. Όταν έγραψαν νεκρολούλουδα για τον Reddaway οι
Τάιμς του Λονδίνου…

Ο απαγχονισμός Παλληκαρίδη βοηθούσε τους Βρετανούς…

Η
υπόθεση του απαγχονισμού του νεαρού Ευαγόρα Παλληκαρίδη, είχε μια
εξέ­χουσα ιδιαιτερότητα. Τον ίδιο ακριβώς μήνα, στο Foreign Office είχαν
τελειώ­σει και τα πρώτα σχέδια για τη διχοτόμηση της Κύπρου, τα οποία
είχε σχεδιά­σει ο Βρετανός Αξιωματούχος Sir Ιν. Kirkpatrick. Η πρώτη
διχοτομική γραμμή, η οποία ήταν κάθετη (κάθετος Αττίλας) είχε ονομασθεί
κιόλας ως η Γραμμή Kirkpatrick. Τα σχέδια είχαν σταλεί στο State
Department των ΗΠΑ για θεώρη­ση και αναμενόταν η απάντηση του. Αναφορά
στα διχοτομικά σχέδια, τότε, εί­χε κάνει στις 7.5.1957 και η εφημερίδα
Daily Telegraph επικαλούμενη καλά ενημερωμένες πηγές.

Επομένως,
και γνωρίζοντας τα δεδομένα των ημερών εκείνων συνέφερε στους Βρετανούς
περισσότερον αν τα πράγματα χειροτέρευαν. Ο απαγχονισμός του
Παλληκαρίδη τους βοηθούσε στην προώθηση της διχοτομικής λύσης. Μια λύση
για την οποία ήδη επίσημα με δήλωση τους στην Βουλή των Κοινο­τήτων στις
19 Δεκεμβρίου 1956, είχαν δώσει υποσχέσεις στους Τούρκους. Αντίθετα μια
απονομή χάριτος σ” αυτόν θα εξασθενούσε τη δύναμη της Βρετα­νίας και θα
πίστωνε με μετοχές την ΕΟΚΑ και τους σκοπούς της. Κάτι τέτοιο δεν
επιθυμούσαν με κανένα τρόπο οι Βρετανοί. Σε καιρό μάλιστα, που η
ελλη­νική προπαγάνδα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ κέρδιζε συνεχώς έδαφος
υπέρ των Ελληνοκυπρίων για απελευθέρωση από τον αποικιακό ζυγό. Ένα
δείγμα παραθέτω πιο κάτω.

Γενική κατακραυγή – Βρετανικές αντιδράσεις

Παραθέτω
πιο κάτω ένα μικρό δείγμα της γενικής κατακραυγής και αγανάκτη­σης των
Βρετανών πολιτών για τους απαγχονισμούς. Τα ανθρώπινα αισθήματα των
Βρετανών αυτών πολιτών εκφράζονται, μέσα από δεκάδες επιστολές.

1.
Το Μάρτιο του 1957 μια επιστολή από το Sheffield της Αγγλίας
υπογραμμέ­νη από ένα Άγγλο ονόματι J. Thompson στάλθηκε στον Υπουργό
Αποικιών στο Λονδίνο. Έγραφε η επιστολή εκείνη:

«Αγαπητέ,

Με
ποιό δικαίωμα αυτή η Κυβέρνηση έχει τη δύναμη να κυβερνά τη ζωή ή το
θά­νατο άλλων λαών; Είμαι ένας από εκείνους που εργάστηκαν για τον
τερματισμό της θανατικής καταδίκης στη δική μας χώρα, για να είμαι
μάρτυρας σήμερα της εξάσκησης της από εμάς τους ίδιους σε χώρες, όπου ο
Άγγλος είναι ένας ξένος.

Απαιτώ
να χρησιμοποιήσετε τις δυνάμεις σας για να δοθεί ένα τέλος σ” αυτές τις
βάρβαρες μεθόδους μεταχείρισης ανθρώπων, που η ελευθερία τους είναι
δικαίω­μα από κληρονομιά…

Κάποια
μέρα θα κληθούμε να απαντήσουμε για τους θανάτους εκείνων στους οποίους
έχουμε επιβάλει μονομερώς κρίση και ποινή. Γι” αυτό και πάλι απαιτώ,
όπως αυτή η τρέλα και οι φόνοι σταματήσουν».

 2.
Επιστολή από το Διευθυντή του Κολλεγίου Lindinfarne στο Denbinghshire
ημερ. 15.3.57 προς τον Πρωθυπουργό Macmillan. Διαμαρτύρεται για τον
απαγχονισμό του Παλληκαρίδη και δηλώνει πως δεν θα ξαναψηφίσει τους Συντηρη­τικούς.

 3. Μια άλλη επιστολή προς τον Αποικιακό Γραμματέα γράφει: «Αφού διάβασα στην εφημερίδα Tribune για
τις μεθόδους που χρησιμοποιούμε στην Κύπρο… απηύδησα. Θυμήθηκα τις
αγριότητες που διάβαζα για τον Χίτλερ στη Γερμανία, Αν είναι αυτά τα
πράγματα που κάνουμε, αντιλαμβάνομαι γιατί μας μισούν τόσο πολύ στο
εξωτερικό», ημερ. 5.6.1957.

 4. Επιστολή ημερ. 14.3.57 από τον κ. Μ. Taylor. Έγραψε: «Δεν
μπορώ να σας περιγράψω τη ντροπή που νιώθω για την κτηνώδη και βάρβαρη
αυτή πράξη. Αν υπάρχει βία στην Κύπρο το να την αντιμετωπίζουμε με
αντιβία είναι σαν να παρα­δεχόμαστε πως παρόλον ότι έχουμε τη Μητέρα των
Κοινοβουλίων, δεν έχουμε καλύτερη απάντηση».

5. Επιστολή από το Manchester. «Αγαπητέ κ. Lennox - Boyd.
Σας γράφω γιατί δεν μπορώ ακόμα να συνέλθω από το τι γίνεται στην
Κύπρο. Αυτός ο απαίσιος τρόπος, ο απαγχονισμός 19χρονου νεαρού γιατί
είχε στην κατοχή του ένα όπλο -Τι… ακριβώς είμαστε; J. Jones Συντηρητικός και Διευθύνων Σύμβουλος εται­ρίας».²⁷

Στο
μεταξύ εκκλήσεις στη Βασίλισσα Ελισάβετ είχαν σταλεί ουκ ολίγες και από
ομογενείς στο Λονδίνο και αντιπρόσωποι είχαν επισκεφθεί τον Υφυπουρ­γό
κ. Profumo, συνοδευόμενοι από Βρετανούς βουλευτές. Επιστολές είχε
στείλει τότε και ο κ. Σταυρόπουλος, ο Τ. Ανθίας εκ μέρους των Ε/Κ
δημοσιο­γράφων στο Λονδίνο, ο Φ. Δούκαρης εκ μέρους της Εθναρχίας και
άλλοι.

Ο
Ευαγόρας Παλληκαρίδης είχε συγκινήσει παγκόσμια την ανθρωπότητα. Πιο
συγκεκριμένα όμως, είχε συγκλονίσει η υπόθεση του την ίδια την ΚΟΙΝΗ
ΓΝΩ­ΜΗ στη Βρετανία, κάτι που ΦΟΒΑΤΑΙ πάντοτε το κατεστημένο του
Υπουρ­γείου Εξωτερικών.

 Ενα σημείωμα στα έγγραφα του Γραφείου Αποικιών, που τέθηκε υπ” όψη για την προσοχή του κ. Profumo γράφει χαρακτηριστικά: «Αναφορικά
με τη συζήτη­ση απόψε σχετικά με τη θανατική ποινή, που θα εκτελεστεί
αύριο, έχω περαιτέρω μαρτυρίες – αμέσως μετά την επιστροφή μου στο
γραφείο μου – για το κύμα των συναισθημάτων, το οποίο σκοπίμως έχει
υποκινηθεί για αυτό το θέμα. Ο Sir Roger Makins με
πήρε τηλέφωνο για να μου πει πως τον πήραν τηλέφωνο από την Ουάσιγκτων
ένας Γερουσιαστής και 4 βουλευτές, τους οποίους γνωρίζει, για το θέμα
αυτό. (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΙΕΣ –
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ, ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ Ή ΚΥΠΡΙΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ.
ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΠΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΑΡΧΙΑ κτλ.). Ο Sir Roger Makins είπε
στους υπερατλαντικούς συνομιλητές του πως αυτό ήταν θέμα της
διαδικασίας της δικαιοσύνης. Όμως, θεώρησε πως έπρεπε να μας το
αναφέρει».²⁸

Τόσο δύσκολη
ήταν η θέση του Γραφείου Αποικιών με την πληθώρα των επι­στολών που σε
μια περίπτωση έγραφε ο κ. Robertson στις 12.4.57: «…ολόκληρο δέμα
από διαμαρτυρίες για την εκτέλεση του Παλληκαρίδη παραμέ­νει αναπάντητο
και δεν βλέπω πια λόγο να τις απαντήσουμε… Για να τις απαντή­σουμε
σωστά μας είναι αδύνατον – δεν έχουμε ούτε το χρόνο ούτε γνωρίζουμε τις
προθέσεις του Sir J. Harding και
δεν κερδίζουμε τίποτε με το να γράφουμε απλώς, πως ο Υπουργός
Εξωτερικών (ή ο Πρωθυπουργός) δεν μπορούν να επέμ­βουν στο δικαίωμα του
Κυβερνήτη…»²⁹

 Αμέτρητα ήταν και τα τηλεγραφήματα
– εκκλήσεις για τη σωτηρία της ζωής του Ε. Παλληκαρίδη, που στάλθηκαν
από την Κύπρο προς το βρ. Υπουργείο Εξωτερικών και τη Βασίλισσα
Ελισάβετ. Μεταξύ των και τα πιο κάτω από την μαθητιώσα νεολαία μας.

Τηλεγράφημα
προς την Αυτής Μεγαλειότητα Βασίλισσα της Βρετανίας και της
Κοινοπολιτείας, Λονδίνο – από την Ένωση Μαθητών Κύπρου που εστάλη στις
17.25μ.μ. (προφανώς η προηγούμενη της εκτέλεσης Παλληκαρίδη) από τη
Λευκωσία και αφού έφθασε στο Παλάτι του Buckingham στις 23.14μ.μ. το
ίδιο βράδυ – με ανώτερες οδηγίες από το παλάτι μεταβιβάστηκε σε ανώτερο
Λει­τουργό του Γραφείου Αποικιών, τηλεφωνικώς. «Οι Κύπριοι μαθητές
κάνουν έκ­κληση προς εσάς με την ελπίδα πως θα διατάξετε την αναστολή
της εκτέλεσης του Κύπριου νεαρού Παλληκαρίδη στοπ. Φοβόμαστε πως θα
απαγχονιστεί αύριο το πρωί στοπ. Ενεργείστε αμέσως για χάρη της ειρήνης
στην Κύπρο». Την επο­μένη εστάλη στο Γραφείο Αποικιών με σφραγίδα «δεν απαντήθηκε».

 Τηλεγράφημα
προς την Αυτής Μεγαλειότητα Βασίλισσα της Βρετανίας – από τους μαθητές
Γυμνασίου Κερύνειας. Εστάλη στις 15.05μ.μ. στις 13.3.57. «Οι 400
μαθητές Γυμνασίου Κερύνειας που έχουν μάθει να εκτιμούν την ελευθερία
και τη δικαιοσύνη ζητούν από τη Μεγαλειότητα σας να επέμβει για να σωθεί
ο Παλληκαρίδης». Το τηλεγράφημα εστάλη από τον προσωπικό γραμματέα
της Βασίλισσας στο Γραφείο Αποικιών. Με σφραγίδα του Παλατιού – «δεν
απαντή­θηκε».

 (Να σημειωθεί πως σε περιπτώσεις Βρετανών γινόταν διάκριση. Η σφραγίδα ήταν διαφορετική. Έγραφε, «Ο αποστολέας έχει ειδοποιηθεί πως το τηλεγράφη­μα/επιστολή του εστάλη στο Γραφείο Αποικιών»).

 Από τους δικηγόρους του Παλληκαρίδη

 Τηλεγράφημα
προς την Αυτής Μεγαλειότητα Βασίλισσα Ελισάβετ, Παλάτι του Buckingham,
Λονδίνο – Από τους δικηγόρους Φ. Κληρίδη και Λέλλο Δημητριά­δη. «Εκ
μέρους του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και του πατέρα του, ο οποίος για χρό­νια
έχει πιστά υπηρετήσει ως αστυνομικός και της μητέρας του, κάνουμε μια
τε­λευταία έκκληση στη Μεγαλειότητα σας να σταματήσει τον απαγχονισμό
του στις 14.3.57 στις Κεντρικές Φυλακές. Η ενοχή του περιορίζετο στην
κατοχή ενός όπλου άδειου και παραδόθηκε δίχως αντίσταση. Σας ικετεύουμε
Μεγαλειοτάτη να εισηγηθείτε χάρη». Το τηλεγράφημα εστάλη στο Γραφείο Αποικιών με σφραγίδα «δεν απαντήθηκε».

 Η αμερικάνικη ευαισθησία για τον Παλληκαρίδη

 «The quality of mercy is not strained. It Is twice blessed. It blesses him who gives and him that takes». (Η
ποιότητα της συγχώρεσης δεν περιορίζεται. Είναι διπλά ευλογημένη.
Ευλογεί και εκείνον που προσφέρει και εκείνον που την δέχεται).

 Δεκάδες
ήταν οι επιστολές και εκκλήσεις που έφθαναν καθημερινά στο Υπουργείο
Εξωτερικών και στο Παλάτι της Αυτής Μεγαλειότητας για να σω­θούν οι ζωές
των παιδιών της ΕΟΚΑ, που με δόλιους τρόπους και περίεργες δίκες είχαν
καταδικάσει οι αποικιοκράτες σε θάνατο… Ιδιαίτερη εντύπωση και
αντίδραση είχε προκαλέσει στις Ηνωμένες Πολιτείες η αποφασισθείσα
εκτέλε­ση του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Αρκετά μέλη του Κογκρέσου είχαν
γράψει και ζητήσει την ανάκληση της απόφασης και επικρίνει δριμύτατα τη
στάση της Βρετανίας.

 Χαρακτηριστική η ομιλία του James G. Fulton στο Κογκρέσο στις 28 Φεβρουαρίου 1957 όταν είπε: «Είμαι
σήμερα εδώ για να εκφράσω την έντονη διαμαρτυρία μου για τις ενέργειες
μιας συμμάχου χώρας, της Βρετανίας, για την απόφαση της να εκτελέσει ένα
νεαρό τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, βάσει των ούτω καλουμένων μέτρων
έκτακτης ανάγκης, γιατί βρέθηκε πάνω του ένα όπλο… Σύμ­φωνα με τις
πληροφορίες, δεν υπάρχει απόδειξη πως είχε οποιονδήποτε σκοπό να βλάψει
κανένα. Θα ήθελα να τονίσω πως αν κάτι τέτοιο συμβεί, σε μια περίοδο
όπου το Κυπριακό πρόβλημα βρίσκεται ενώπιον των Ηνωμένων Εθνών για
συζή­τηση, με απόφαση 76 ψήφων έναντι 0, αυτό θα έχει δυσάρεστες
συνέπειες στις σχέσεις της Μεγάλης Βρετανίας και του λαού της Κύπρου.
Εύχομαι ότι οι πρά­ξεις του φίλου βρετανικού λαού δε θα λερώσουν το
Στέμμα της Μεγάλης Βρετα­νίας με το αίμα του νεαρού αυτού άνδρα… Ο
Παλληκαρίδης είχε πει, συνέχισε ο κ. Fulton, πως: «Η
μόνη μου δικαιολογία είναι πως αγαπώ την Ελευθερία και είμαι έτοιμος να
πεθάνω γι” αυτήν και να πεθάνω για το πιστεύω μου, πως οι Κύπριοι πρέπει
να πάρουν την ελευθερία τους».

 Ενδεικτικά,
Αμερικανοί, μέλη του Κογκρέσου, στην προσπάθεια τους να σώ­σουν τον
Παλληκαρίδη μέχρι και την μεταφορά του στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
για να του προσφέρουν δωρεάν ανώτερη μόρφωση, είχαν προτείνει στους
Βρετανούς, αλλά οι…«στυλοβάτες των πανανθρώπινων δικαιωμάτων και
αρχών» Βρετανοί δήμιοι του Ελληνισμού, αρνήθηκαν. (Σχετικό τηλεγράφημα
από το Κυβερνείο στη Λευκωσία προς το Foreign Office ημερ. 14.3.1957).

«…Ο κ. Fulton (μέλος
του Κογκρέσου) μου τηλεφώνησε απόψε. Μου είπε, πως μου μιλούσε
ανεπίσημα, όμως μου τόνισε πως ήταν επικεφαλής της Ευρωπαϊκής
Υποεπιτροπής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Κογκρέσου, πως εί­χε
μιλήσει στον Cabot Lodge για
το ίδιο θέμα, και πως είχε την υποστήριξη άλ­λων 7 μελών (6 του
Κογκρέσου και ενός της Βουλής)… Είπε πως έλπιζε πως θα αποφύγουμε
πράξεις οι οποίες θα χειροτερεύσουν τα πράγματα και πως η εκτέ­λεση του
Παλληκαρίδη, θα είχε σοβαρές συνέπειες στις Αγγλο-Αμερικανικές σχέ­σεις.
Επανέλαβε για ακόμη μια φορά την πρόταση του, εκ μέρους του
Παλληκαρί­δη να τον πάρει στην Αμερική και να αναλάβει να τον σπουδάσει
εκεί… Του απά­ντησα λέγοντας πως είχα ένα δύσκολο και καθόλου
ευχάριστο καθήκον να εκτε­λέσω και ότι υπήρχαν ορισμένες Αρχές που
έπρεπε να γίνουν σεβαστές…».

 Στις
9 Απριλίου 1957 στάλθηκε και μια αναφορά από το Foreign Office προς την
Πρεσβεία στην Αθήνα, ρωτώντας να μάθει (το F.O.) αν αλήθευε η είδηση
πως ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα είχε εκφραστεί με συμπάθεια για τον
Παλληκαρίδη. Πιο συγκεκριμένα:

«Σε αναφορά του ο Κάπταιν μας είπε,
πως ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα μιλώντας σε δημόσιο χώρο (γεύμα)
την ημέρα του θανάτου της Πριγκίπισ­σας Ν. και καθώς γράφτηκε στην
υπηρεσιακή ανασκόπηση της ημέρας, είπε: «Η σκέψη ολονών μας στρέφεται
και σε ένα άλλο θάνατο, των περασμένων 24 ωρών, ο οποίος (θάνατος)
εξυπακούει σεβασμό». Αυτή, εμφαντικά ήταν μια ανα­φορά στον Παλληκαρίδη,
ο οποίος εκτελέστηκε την ίδια ημέρα».

 Για
την ιστορία, παραθέτω και τα πιο κάτω αναφορικά με το Γερουσιαστή James
G. Fulton και το ενδιαφέρον του για τη σωτηρία του νεαρού Παλληκαρί­δη.

Ο
κ. Fulton, από την Πενσυλβανία, ο οποίος ενδιαφερόταν τόσο πολύ να
σώ­σει τον Παλληκαρίδη γι” αυτό είχε προτείνει να πληρώσει για τη
μετάβαση και μόρφωση του στις ΗΠΑ, μίλησε και τηλεφωνικώς με το
Στρατάρχη και Κυβερνήτη της Κύπρου Sir John Harding. Συγκεκριμένα, η
τηλεφωνική επικοινωνία έγινε στις 13.3.57 από τις ΗΠΑ.

Ο Harding, ιδιαίτερα σκληρός και ασυγκίνητος, είχε απαντήσει ως εξής στον Αμερικανό Γερουσιαστή: «Δεν υπάρχει χώρος για συμπάθεια ή αισθήματα στην Κύπρο». («Νο place for sympathy or sentiment in Cyprus»). Αναφορά
στην υπε­ρατλαντική αυτή στιχομυθία έκαναν οι Times, στις 19.3.1957. Ο
κ. Fulton, μετά το απογοητευτικό τηλεφώνημα, έστειλε και επιστολή στον
Sir John Harding ημερ. 14.3.57, με την οποία τον ευχαρίστησε για τη
συνομιλία, όμως έκλεισε (την επιστολή) με τα εξής καταπληκτικά για το
Βρετανό Κυβερνήτη:

«…Κλείνοντας,
ως φίλος του βρετανικού λαού, ελπίζω η φράση που έχουν δώσει στον
υπόλοιπο κόσμο, δε θα λησμονηθεί, στη βιασύνη των δύσκολων καταστάσε­ων:
«Η ποιότητα της συγχώρεσης δεν περιορίζεται. Είναι διπλά ευλογημένη.
Ευ­λογεί και εκείνον που προσφέρει και εκείνον που τη δέχεται».

 Μέχρι σήμερα, η Βρετανία, δυστυχώς, δεν κατόρθωσε ούτε να πάρει, ούτε να δώσει συγχώρεση, να ευλογήσει και να ευλογηθεί…

Το
Φθινόπωρο του 1993 η Βασίλισσα Ελισάβετ επισκέφθηκε την Κύπρο για να
παρευρεθεί στη Διάσκεψη των ηγετών, χωρών μελών της Κοινοπολιτείας.

Ο
κ. Λέλλος Δημητριάδης, Δήμαρχος της Λευκωσίας, με τη σύμφωνη γνώμη των
Κυβερνώντων, παρέδωσε στη Βασίλισσα Ελισάβετ το χρυσό κλειδί της
βα­σανισμένης ελεύθερης Λευκωσίας, παρά την εκδήλωση έντονων αντιδράσεων
και διαμαρτυριών. Η παράδοση του κλειδιού και η σχετική τελετή έγινε
μέτρα μονάχα μακριά από το συρματόπλεγμα του Αττίλα…

Γράφτηκαν
δεκάδες άρθρα τις μέρες εκείνες. Παραθέτω το πιο έντονο και
εκ­φραστικό, κατά την γνώμη μου… Εκείνο του συνάδελφου Λάζαρου Μαύρου.
Με το σχετικό σκεπτικό του εκφραστικού αυτού άρθρου, είχε γράψει και
την επιστολή του ο βρετανός J. Thompson από το Sheffield της Αγγλίας. Ο
οποίος έγραψε με πόνο ψυχής, το Μάρτιο του 1957: «…Κάποια μέρα θα κληθούμε να απαντήσουμε για τους θανάτους εκείνων στους οποίους έχουμε επιβάλει μονομερώς κρίση και ποινή»…

 Δικαίωμα έφεσης

 Σύμφωνα με τη διαδικασία και σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα ο Παλληκαρίδης είχε δικαίωμα έφεσης.

«Για
να εξασφαλιστεί η κατάθεση της έφεσης δίχως καθυστέρηση, έχουν γίνει
κα­νονισμοί, καθορίζοντας ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ, μέσα στα οποία γίνονται
διάφορα διαβήματα τόσο στην Αποικία όσο και εδώ (Λονδίνο), που οδηγούν
στην κατάθε­ση της έφεσης. Οι κανονισμοί αυτοί δεν έχουν θεσπιστεί,
είναι απλά εκτελεστικοί κανονισμοί και εξαρτώνται από τη δύναμη του
Κυβερνήτη να αναβάλει την ποι­νή… Αυτοί οι κανονισμοί πρέπει να
γίνονται αυστηρά σεβαστοί και αν μέσα στα χρονικά αυτά πλαίσια δεν
υποβληθεί αίτηση για έφεση η ποινή θα εκτελεστεί…». Αν ο κατηγορούμενος υποβάλει έφεση όμως: «I
should however inform you that is not intended that an execution should
proceed where a petition is to be lodged with the Privy Council». (Θα
πρέπει, όμως να σας ενημερώσω, πως δεν μπορεί μια εκτέλεση να
προχωρήσει αν πρόκειται να καταχωρηθεί έφεση στο Ανακτορικό Συμβούλιο).

 Γιατί ο Παλληκαρίδης δεν έκανε έφεση;

Γράφουν συγκεκριμένα τα έγγραφα των Βρετανών: «Pallikarides
although ad­vised of his rights to appeal, he had not appealed against
his conviction or sen­tence and the time limit for appeals had expired».
(τηλεγράφημα ημερ. 9.3.1957 από τον Κυβερνήτη Sir John Harding προς τον Υπουργό Αποικιών).

Μετάφραση: «Παρόλον ότι
είχαμε συμβουλεύσει τον Παλληκαρίδη για τα δικαιώ­ματα του για έφεση,
δεν έκανε έφεση εναντίον της ποινής του και τα χρονικά όρια έχουν λήξει».

Ο
απαγχονισμός του Παλληκαρίδη, όχι μόνον εκ των πραγμάτων ήταν
απάν­θρωπος, άδικος και εξυπηρετούσε τα βρετανικά διχοτομικά σχέδια,
αλλά ο νε­αρός Παλληκαρίδης είχε (και νόμιμα) το αναφαίρετο δικαίωμα
έφεσης. Το οποίο δε διεκδίκησε. Ερευνώντας την υπόθεση του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, (εί­μαι υποχρεωμένη να το καταγράψω) βρίσκω πως δεν είχαν εξαντληθεί ούτε όλα τα νομικά μέσα για την υπεράσπιση του. Σύμφωνα με βρετανικά έγγραφα, υπήρχαν.

Γράφουν τα έγγραφα: «Υπήρχαν
ελαφρυντικά για την υπόθεση ,τα οποία αγνοή­θηκαν: Το όπλο ήταν άδειο,
δεν υπήρξε σφαιροθήκη, ήταν σκουριασμένο, μετα­φέροντας το σ” αυτήν την
κατάσταση από το ένα κρησφύγετο στο άλλο ήταν εν­δεικτικό πως δεν είχε
πρόθεση να το χρησιμοποιήσει και τελευταίο, ο Παλληκαρί­δης είχε
παραδοθεί».

 Ακόμα
ένα έγγραφο: το πιο κάτω απόσπασμα τηλεγραφήματος ημ. 9.3.57 του Sir
John Harding (Κυβερνήτη) προς το Γραφείο Αποικιών ενισχύει τις υποψίες,
εύλογες όντως, που δημιουργούνται:

«… Το βράδυ της 18^ης Δεκεμβρίου 1956 στρατιωτική περίπολος βρήκε τον Παλ­ληκαρίδη σε ένα δρόμο στα βουνά κοντά στο χωριό Λυσός της περιοχής Πάφου.

Κατά την ώρα της σύλληψης του κρατούσε ένα όπλο Μπρεν (Bren)
συνοδεύετο από δυο άλλους άνδρες και με δύο γαϊδούρια. Οι άλλοι δύο
άνδρες έτρεξαν και διέφυγαν. Βρέθηκαν τρία γεμάτα όπλα πάνω στα
γαϊδούρια. To Bren ήταν
γεμάτο από σκουριά και παρόλον ότι δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί
προτού καθαριστεί από πάνω μέχρι κάτω, ο δικαστής έμενε ικανοποιημένος,
πως το κρατούσε με πρόθεση να το χρησιμοποιήσει αργότερα για κάποιο
παράνομο σκοπό.

Ο Παλληκαρίδης όταν τον συνάντησαν τα Σώματα Ασφαλείας δεν αντιστάθηκε και παραδόθηκε».

 Ο
νεαρός Παλληκαρίδης, σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, είχε πέσει και θύμα
(συν τοις άλλοις) νομικής ανεπάρκειας. Με το αμείλικτο ερώτημα να
αιωρείται μέχρι σήμερα: Γιατί ο Παλληκαρίδης δεν έκανε έφεση;;

Τέτοια ερωτήματα δεν πρέπει να περνούν αναπάντητα στην ιστορία.

 Ειδικές Υπηρεσίες Κατασκοπείας Μ. Ανατολής (Special Operations Executive Middle East)

 To 1941 μια ειδική «Εταιρεία»
(Firm) είχε δημιουργηθεί στο Λονδίνο υπόλογη μονάχα στον Πρωθυπουργό
και η οποία στόχο είχε την περισυλλογή πληροφο­ριών. Η «εταιρεία» αυτή
ήταν επιπρόσθετη της Μ16. Με πρόσχημα την περι­συλλογή πληροφοριών για
τις ανάγκες πολεμικών επιχειρήσεων εναντίον των Γερμανών το καθεστώς
αυτό δημιούργησε Κέντρα/ αποστολές υπέρ κατασκο­πείας παντού. Στην
Αφρική, Μέση Ανατολή και Ανατολική Ευρώπη.[…]

 «Κύπριοι Πράκτορες» – (Cypriot Agents)

Ο
σχετικός φάκελος, φέρει την ονομασία «Cypriot Agents». Στην Κύπρο ο
Waterer (η κατασκοπευτική Υπηρεσία του οποίου χρηματοδοτείτο μέσω
Βυρηττού) είχε συστρατεύσει μια ολόκληρη στρατιά από «Agents», μέσω των οποίων επί μονίμου εβδομαδιαίας βάσεως μάζευαν μέχρι και τις πλέον απίθανες πλη­ροφορίες για το κάθε τι στην Κύπρο.

Μεταξύ των μεγάλων εμμίσθων των Ε/Κυπρίων ξεχωρίζουν οι ακόλουθοι: Wideson, Νικολαΐδης, Ζαχαρίας. Μεταξύ εκείνων που δε δέχθηκαν να αμειφθούν: Ο Fred Murat.

Ο
Wideson (Λάρνακα) εργοδοτούσε και άλλους Agents τους οποίους πλήρωνε ο
ίδιος (όπως και οι Νικολαΐδης και Ζαχαρίας) και έπαιρνε τα λεφτά από
τους Βρετανούς.

Τον Wideson μετανέστερα δολοφόνησε η ΕΟΚΑ για προδότη. Την δολοφονία του Wideson χρησιμοποίησαν οι Βρετανοί για να κατηγορήσουν την ΕΟΚΑ στα Η. Έθνη.

Συγκεκριμένα έλεγαν οι Βρετανοί αξιωματούχοι (Noble): «Τον
Απρίλιο του 1956 ένας Ε/Κύπριος δημοσιογράφος δολοφονήθηκε από τους
τρομοκράτες (ΕΟΚΑ). Το ελληνικό ραδιόφωνο είπε: «Ήταν εναντίον της
Ένωσης και κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος το 1950 ο Wideson ανοικτά επιτέθηκε
και καταπολέμησε τους Ε/Κύπριους δημοσιογράφους που υποστήριζαν το
δημοψήφισμα. Δύο από­πειρες εναντίον της ζωής του δεν τον συνέφεραν. Οι
Κύπριοι όμως τον παρακολούθησαν για πολύ καιρό. Η τρίτη απόπειρα ήταν
αποτελεσματική. Ο Wideson έπεσε νεκρός το περασμένο Σάββατο. Αυτό είναι το τέλος των προδοτών». Ο Wideson (συνέχισε ο κ. Noble) δολοφονήθηκε γιατί ήταν εναντίον της Ένωσης».

Όμως, με τις αποκαλύψεις των αποδεσμευθέντων εγγράφων, ο Wideson δεν
δολοφονήθηκε, τελικά, από την ΕΟΚΑ γιατί ήταν εναντίον της Ενώσεως,
αλ­λά, γιατί ήταν έμμισθος των βρετανικών κατασκοπευτικών υπηρεσιών και
ενα­ντίον των συμφερόντων του Ελληνισμού.

Ο
Φίλιππος Νικολαίδης από την Λεμεσό εθεωρείτο πολύ πιστός και ικανός να
δίνει εγκυρότατες πληροφορίες. Του άρεσε, σύμφωνα με τους εργοδότες του,
η δουλειά «ντεντέκτιβ» παρά τα πολιτικά. Περισσότερο είχε το χάρισμα να
πείθει.

Ο
Ζαχαρίας Αντωνίου ήταν κάποιος που είχε βγει από την φυλακή και είχε
αναλάβει την εκμίσθωση άλλων Agents τους οποίους είχε κάτω από δική του
ευθύνη. (Περισυλλογή των πληροφοριών και πληρωμή).

Το
1943 μετά την αποκάλυψη των ενεργειών του, κρύφτηκε για λίγο καιρό σ”
ένα χωριό της Κερύνειας (Αγ. Επίκτητο), μετά που η Αστυνομία υποπτεύθηκε
πια τις κινήσεις του. Στις 17.6.1943 ο Waterer έστειλε μια επιστολή στο
Ζαχα­ρία και £20 (το μισθό του για τον Ιούνιο) και του ζήτησε να
υπογράψει δίνο­ντας πίσω την επιστολή. (Παραθέτω την επιστολή και
σημειώνω, πως, οι επι­χειρήσεις «κατόπιν τερματισμού του πολέμου στη Β.
Αφρική» δεν είχαν τερμα­τιστεί στην Κύπρο. Απλά ήταν το πρόσχημα. Ο
Ζαχαρίας Αντωνίου βρέθηκε μετά στην Αγγλία).

Η
Αστυνομία είχε ζητήσει από τον Ζαχαρία να απαντήσει κατά πόσον ήταν
αλήθεια πως ο Sir Παναγιώτης Κακογιάννης του είχε αναθέσει την
δημιουργία μιας ομάδας με στόχο την ανατίναξη γεφυριών και δρόμων.

Ο
Ζαχαρίας προσποιήθηκε πως δεν γνώριζε τον Sir Κακογιάννη, αλλά τόνισε
στην Αστυνομία πως έχει κάποια μυστική αποστολή, δίχως, όμως, να
αποκαλύ­ψει την «Εταιρεία» και τους ανθρώπους της.

 Οι στόχοι

Σύμφωνα με τα έγγραφα, ενδεικτικά η κατασκοπευτική δουλειά της «Εταιρείας»
δεν περιοριζόταν στις απαιτήσεις του πολέμου, ή την καθεαυτό άμυνα της
Κύπρου, όπως όφειλε να έκανε. Αντίθετα, όπως τα ίδια τα βρετανι­κά
έγγραφα μας αποκαλύπτουν, οι Κυβερνήσεις Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας
θεωρούσαν εχθρικές, (προβοκατόρικες) τις δραστηριότητες της.

Στην Κύπρο, εμφαντικά η «Εταιρεία» προωθούσε βρετανική πολιτική, ανθελλη­νική και ανθενωτική προπαγάνδα, υπόσκαψη των Εθνικοφρόνων, της Εκκλη­σίας,
και αποσκοπούσε στην εξασφάλιση πληροφοριών μέχρι και της τελευταί­ας
λεπτομέρειας για όλο το πολιτικό φάσμα, με έμφαση όμως, στο νεοϊδρυθέν
ΑΚΕΛ, και στην Ένωση.

Γνώριζαν σύμφωνα με τα έγγραφα αυτά, πως το ΑΚΕΛ χρηματοδοτείτο μέσω Παλαιστίνης μέσω
του «Πρέσβη του ΑΚΕΛ» Λόλου Ταβελούδη. Γνώριζαν τα οικονομικά του
καθενός ειδικά του Πλουτή Σέρβα, και πολλών άλλων του ΑΚΕΛ, το ιστορικό
του Ιατρού Βασιλείου (πατέρα του Γ. Βασιλείου) και Φωφώς Βασιλείου, πως ο
Φαρμακίδης πληρωνόταν μηνιαίως από το ΑΚΕΛ για να μην γράφει εναντίον του τελευταίου, πως το ΑΚΕΛ είχε σκοπό να ξεσηκωθεί σε επανάσταση, είχε όπλα στην κατοχή του, κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Στενός
συνεργάτης της «Εταιρείας» σύμφωνα με τα έγγραφα ήταν ο Sir Π.
Κακογιάννης. Να σημειώσω πως η «Εταιρεία» αυτή δρούσε στην Κύπρο τον
καιρό που υπηρετούσε ως Γραμματέας στην Αποικιακή Κυβέρνηση ο Hugh Foot
(τελευταίος Κυβερνήτης της Κύπρου και μετέπειτα – 1974 – πρόεδρος και
ιδρυτής της ομάδας των «Βρετανών Φίλων» της Κύπρου). Καθόλου τυχαί­ος ο
ρόλος του Sir Hugh Foot…

[…]

 Τρόποι ελέγχου – Προφορική προπαγάνδα – Οι ψιθυριστές

Πίστευαν
οι εγκέφαλοι της κατασκοπείας, πως, αντίθετα με άλλες χώρες η Κύπρος
είχε την ιδιομορφία να χρειάζεται προφορική προπαγάνδα. Τίποτα γραπτώς,
γιατί οι Κύπριοι δεν διαβάζουν, όλα τα μαθαίνουν με το κουτσομπο­λιό στα
καφενεία. Εκεί, όπου ο Κύπριος δεν έχει κανένα κόστος (με τον
προ­φορικό λόγο). Γι” αυτό εκτίμησαν οι Βρετανοί της «Εταιρείας» πως ο
καλύτε­ρος τρόπος ήταν η προφορική προπαγάνδα. Κάθε εβδομάδα ο Waterer
και οι συνεργάτες του ετοίμαζαν τους ψίθυρους που οι έμμισθοι και μη
πράκτορες τους Ε/Κύπριοι θα προωθούσαν στην κυπριακή κοινωνία από τα
διάφορα ψηλά ή χαμηλά πόστα τους. Χαρακτηριστική η πιο κάτω παράγραφος:

«Ψίθυροι,
υποθέσεις, βασισμένοι σε πλάνες, γλυτώνουν τον έλεγχο, γι” αυτό το μόνο
αποτελεσματικό μέσο να αντικρούσεις τους Κύπριους είναι με
μεγαλύτε­ρους ψίθυρους, υποθέσεις και αν χρειαστεί μεγαλύτερες και
καλύτερες πλάνες».

 Παραρτήματα για ψίθυρους (Whispering Cells)

Τέτοια
ιδρύθηκαν στις περιοχές: Λευκωσίας, Αμμοχώστου, Λάρνακας, Λεμε­σού,
Πάφου, Κοφίνου, Λευκονοίκου, Λαπήθου, Καραβά, Αγ. Επικτήτου, και αλλού.
Το σπουδαιότερο: Με διαφορετικούς ψίθυρους για τις πιο κάτω κατηγο­ρίες:

α) Διανοούμενους (Bourgeois, Intellingensia)

β) Γεωργούς/ Χωρικούς

γ) Κομμουνιστές και Εργάτες Ορυχείων

δ) Τούρκους (Οι Τούρκοι στην ολότητα τους εθεωρούνταν φιλο -Γερμανοί και οι ιερωμένοι τους της παλαιάς σχολής).

Όσον
αφορά τους ψιθυριστές, οι βασικοί σύνδεσμοι ήταν δύο Ε/Κύπριοι οι
οποίοι αν και γνωριζόντουσαν μεταξύ τους, δεν γνώριζαν ότι ανήκαν στη
ίδια «Εταιρεία» και ορισμένοι ούτε πως πληρώνονταν από το βρετανικό
κράτος. Η μυστικότητα αυτή διατηρήθηκε γιατί «οι Κύπριοι δεν είναι ικανοί να κρατούν αυστικά» αξιολογούσαν από τότε οι Βρετανοί.

«Όμως, μέχρι και οι πλέον ανεγκέφαλοι θα διερωτούνταν από που προέρχονται τα λεφτά. Έτσι σοφίστηκα την ίδρυση ενός είδους «Addison Club»
από μεγάλες φιλικά προσκείμενες προσωπικότητες, Ελλαδίτες, Κύπριους και
Τούρκους. Οι οποίοι με το πρόσχημα της δήθεν αγανάκτισής τους για την
αδιαφορία των ιθαγε­νών για τα γεγονότα του πολέμου, ίδρυσαν το σώμα
αυτό για να τους διαφωτί­σουν. Έτσι η χρηματοδότηση γίνεται δίχως να
υποπτεύονται οι υπόλοιποι από που προέρχονται τα λεφτά. Οι ψιθυριστές
μας είναι κατενθουσιασμένοι με την ιδέα ότι ανήκουν σε μια παρακρατική
οργάνωση. Τους αρέσουν τα λεφτά, η μυστι­κότητα, και τα νέα εκ των ένδον», έγραψε ο Waterer. (Πόσο αντανακλούν άρα­γε όλα αυτά σήμερα στην Κύπρο;)

Βρετανοί Ομοφυλόφιλοι-British Council (Βρετανικό Συμβούλιο)

Σύμφωνα
με τα έγγραφα, επιβεβαιώνονται και προηγούμενα τέτοια, τα οποία
παρουσιάζουν την ανήθικη συμπεριφορά Βρετανών στο νησί μας.

«Το Βρετανικό Συμβούλιο δεν χαίρει εκτίμησης. Αυτό οφείλεται στον Willey τον
οποίον οι πάντες αντιπαθούν. Οφείλεται στους ανθρώπους που καταρχής
έφε­ραν και σ” εκείνους που άφησαν να γίνουν μέλη όταν άνοιξε το ίδρυμα.
Εκτός εκείνου της Λάρνακας, όπου υπάρχει κάποια Κοινωνική κίνηση, τα
υπόλοιπα δεν είναι τίποτα παραπάνω από βραδινά σχολεία αγγλικής. Ο Willey είναι
αντιπαθητι­κός γιατί ο κόσμος που έφερε μέσα είναι χαμηλής ηθικής
τάξης, και κακόφημος. Τα ιδρύματα αυτά έχουν καταντήσει τόπος όπου οι
νεαροί βρίσκουν κοπέλες και γίνονται άλλα χειρότερα, το δε παράρτημα
Αμμοχώστου κέρδισε την φήμη πως έχει ομοφυλόφιλους. Μέχρι και το
Προσκοπικό Κίνημα μποϋκοτάρει γιατί ο επικε­φαλής σχετίζεται με το
Ίδρυμα (Βρετανικό Συμβούλιο). Αν σκοπός του ιδρύματος είναι η βρετανική
προβολή καλά κάνουν να βρουν ανθρώπους με κύρος και που γνωρίζουν τη
δουλειά τους. Η προπαγάνδα δεν γίνεται από απλούς δασκάλους, ούτε και
είναι εύκολο πράγμα. Καλύτερα όμως να μην ανακατεύονται αν το
απο­τέλεσμα θα είναι αυτό».

Αυτά έγραφαν μεταξύ άλλων οι αναφορές της «Εταιρείας» προς τους εν Λονδίνω ανώτερους των.

Παραθέτω
πιο κάτω ορισμένα έγγραφα των Μυστικών Υπηρεσιών της Βρετα­νίας όπως
αυτά αποδεσμεύθηκαν τον Σεπτέμβριον του 1994 (για τα χρόνια 1941 – 45).
Είναι η πρώτη αποδέσμευση τέτοιων εγγράφων με τόσες πολλές αποκαλύψεις,
ονόματα, θέσεις, στόχους και εκθέσεις.

Η
πολιτική της κατασκοπείας σ” αυτό το επίπεδο, επαναλαμβάνω πως με άδεια
του Λονδίνου το 1945 δεν τερματίστηκε στην Κύπρο. Τουναντίον
συνεχίστηκε. Ο αναγνώστης ας συνδέσει παράλληλα τα λόγια της Βαρώνης Park και των σταθμαρχών της CIA στο
Χογκ – Κόγκ όσον αφορά τους αδίστακτους στόχους και μεθόδους που οι
Μυστικές Υπηρεσίες χρησιμοποιούν… Και ας βγάλει ο αναγνώστης τα δικά
του συμπεράσματα για την κατάσταση που επικρατεί σή­μερα. Πώς, πολλοί
πλούτισαν ανεξήγητα, πώς ναρκώθηκε αυτός ο ωραίος λα­ός, και πώς
παθητικά δεν εξοργίζεται ενώ η πατρίδα του ξεπουλείται…

Πώς
μπορούν να ξεχνιούνται θυσίες παιδιών όπως του Κυριάκου Μάτση, οι
οποίοι τα έβαλαν με μια ολόκληρη Αυτοκρατορία και λύγισαν και γονάτισαν
ένα Στρατάρχη Harding; Αρνούμενος ο Κυριάκος Μάτσης την προσφορά μισού εκατομμυρίου λιρών για να προδώσει τον Στρατηγό Γρίβα και την ΕΟΚΑ δήλω­σε: «Ου περί χρημάτων ο αγών. Αγωνίζομαι για την Ελευθερία της πατρίδας μου. Με προσβάλλετε Στρατηγέ».

(Η
διαφορά μεταξύ των «Κυπρίων Πρακτόρων» των Βρετανών και εκείνων που
θυσιάζονταν για την Ελευθερία των λαών ήταν ότι οι πρώτοι πληρώνονταν…
Οι δε κατασκοπείες δεν είχαν καμιά ουσιαστική σχέση με τον πόλεμο. Αλλά
βοήθη­σαν τους Βρετανούς να μαθαίνουν τα πάντα για το ΑΚΕΛ και τους
εθνικόφρονες την Εκκλησία της Κύπρου και γενικά να ελέγχουν την κυπριακή
κοινωνία).

«Από την Ένωση στην Κατοχή» 

Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο της  διακεκριμένης  Ελληνο-κύπριας δημοσιογράφου και ερευνήτριας κας Φανούλας Αργυρού. Το βιβλίο αυτό είναι ένα συνολικό ντοκουμέντο από τα Βρετανικά Αρχεία για το πως κατέστρεψαν την Κύπρο.

ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ            www.egolpion.com

 30  ΜΑΡΤΙΟΥ  2011

Read more: http://www.egolpion.com/enwsi_katoxi.el.aspx#ixzz2PA0ZYEK5

Newsorama.