Τελικά η άγρια λιτότητα ήταν αναγκαία!

Αγαπητέ,

Με τον πιο επίσημο τρόπο ο Πρωθυπουργός προσπέρασε απο χθες την πολιτική των «Ζαππείων» και υιοθέτησε την πολιτική της αναγκαίας δημοσιονομικής προσαρμογής. Στην πρώτη συνέντευξή του στην Κίνα ο κ. Σαμαράς ρωτήθηκε αν έχει κάποιο σχέδιο για την τόνωση της βραχυπρόθεσμης ανάπτυξης και στην περίπτωση αυτή, πως θα αποφύγει τη σύγκρουση μεταξύ των βραχυπρόθεσμων μέτρων ανάπτυξης και των μακροπρόθεσμων μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Στην ερώτηση αυτή ο κ. Σαμαράς απάντησε ως εξής: «Σας ευχαριστώ για την ερώτηση. Κοιτάξτε, τα μέτρα λιτότητας και η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική ήταν απαραίτητα, επειδή το χρέος μας είχε διογκωθεί σε απίστευτα επίπεδα. Αν δεν θέλεις να εξαρτάσαι από τους ξένους πιστωτές και, αν θέλεις να έχεις τη δυνατότητα να σταθείς στα πόδια σου, το μέσο είναι οι δημοσιονομικές αλλαγές προκειμένου να απαλλαχθείς από το τεράστιο πρόβλημα του χρέους. Το ελληνικό πρόβλημα του χρέους μας ήταν τόσο μεγάλο που είχε δημιουργήσει δευτερογενείς επιπτώσεις σε όλη την Ευρώπη».
Ο κ. Σαμαράς με την απάντησή του επι της ουσίας σημειώνει ότι:
Α. Η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης και όχι στο ΔΝΤ, δεν ήταν αποτέλεσμα κακών επιλογών του Γιώργου Παπανδρέου και του «φουσκώματος του ελλείμματος, όπως υποστήριζε μέχρι τον Ιούνιο του 2012, αλλά του διογκωμένου χρέους, το οποίο, μάλιστα, «είχε διογκωθεί σε απίστευτα επίπεδα».
Β. Οι πολιτικές του Ζαππείου, εξυπηρετούσαν μια αντιπολιτευτική τακτική.
Γ. Η ανάπτυξη, απέναντι στην πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής που εφάρμοσε ο Γιώργος Παπανδρέου, ήταν ανέφικτη, όπως (και αυτό) αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η ύφεση κινείται πάνω από το 6%. Ο Πρωθυπουργός, ο οποίος δήλωσε από την Κίνα ότι τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής ήταν απαραίτητα, θα έπρεπε, ως οικονομολόγος, να γνωρίζει αυτό που επισημάνθηκε στην ερώτηση που του έγινε: ότι μέτρα βραχυπρόθεσμης ανάπτυξης, όπως αυτά που πρότεινε όταν κήρυξε τον «αντιμνημονιακό» αγώνα, συγκρούονται με τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που έχουν μακροπρόθεσμο χαρακτήρα.