«Θέλω να πεθάνω δεν υπάρχει λόγος να ζω»
Αυτή τη φορά είχε ζητήσει από τους μαθητές της Α΄ Γυμνασίου να σκεφτούν και να σημειώσουν με ειλικρίνεια εάν έχουν υπάρξει θύματα εκφοβισμού στη διάρκεια της σχολικής ζωής τους. Στην πραγματικότητα, δεν περίμενε ότι τα παιδιά θα παραδέχονταν έστω και υπό τον όρο της ανωνυμίας τέτοιου είδους εμπειρίες, όταν Ναι έχω δεχτεί μπούλινγκ από τη Δευτέρα μέχρι την έκτη Δημοτικού επειδή ήμουν διαφορετική και αλλοπρόσαλλη έγραφε η Άρτεμη . Έχω δεχτεί και σωματική και ψυχική βία και με έφερναν στα όρια που έλεγα «θέλω να πεθάνω, δεν υπάρχει λόγος να ζω και να υπάρχω». Αλλά έμαθα με τα χρόνια να ξεπερνάω τα προβλήματά μου και να συνεχίζω τέλειωνε το κορίτσι.
Παραβαίνοντας τη συμφωνία που είχε κάνει με τους μαθητές της, η δασκάλα θεώρησε σωστό να ενημερώσει τους γονείς του παιδιού: τους γνώριζε, ήξερε ότι θα ήθελαν να ξέρουν και ότι θα το χειρίζονταν με τον καλύτερο τρόπο.
Είχε δίκιο. Γνωρίζαμε ότι η κόρη μας δεχόταν bullying από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού και το αντιμετωπίζαμε με συζήτηση μαζί της, αλλά και με τους γονείς των άλλων παιδιών. Πάντα ήρεμα και ψύχραιμα λέει στην Κ ο μπαμπάς της Αρτεμης. Επειδή ήταν πάντα λίγο χοντρούλα και λόγω της δυσλεξίας όχι και τόσο καλή μαθήτρια, η Αρτεμη ήταν πάντα ο εύκολος στόχος. Και τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά.
Μέσω κινητού
Παρότι στο γuμνάσιο πια, η κατάσταση δεν άλλαξε. Αντίθετα, λίγο πριν από τα Χριστούγεννα έγινε το χειρότερο περιστατικό. Ήταν μόλις η Άρτεμη είχε αποκτήσει το πρώτο της κινητό. Εκεί είχε εγκαταστήσει την εφαρμογή Viber μέσω της οποίας μπορούν τα παιδιά να κάνουν τσατ σε ομάδες. Καθόμασταν στο σαλόνι όλοι μαζί όταν την είδαμε να αναστατώνεται, να ασπρίζει. Αμέσως πήγε ο αδερφός της και της πήρε το κινητό. Είχε μπει σε ένα γκρουπ και είχε πει «γεια». Αμέσως πετάχτηκε ένα αγόρι και της λέει «άντε μωρή χοντρή». Πήγε να υπερασπιστεί τον εαυτό της, αλλά μετά άρχισαν το ένα αγόρι μετά το άλλο να πλειοδοτούν σε σκληρότητα. Της έγραφαν όλο και χειρότερα.
Μετά το αρχικό σοκ, οι γονείς της Άρτεμης αντέδρασαν με σύνεση. Επικοινώνησαν με τους γονείς των παιδιών που έκαναν τα υβριστικά σχόλια και, με ηρεμία, τους ζήτησαν να κοιτάξουν τα κινητά τηλέφωνα των παιδιών τους. Όταν εκείνοι είδαν ακριβώς τι είχε συμβεί, δεν είχαν περιθώριο από το να αποδεχθούν το σφάλμα των παιδιών και να τους ζητήσουν να επανορθώσουν. Στο δημοτικό, όταν η Αρτεμη μας έλεγε ότι τα παιδιά με πειράζουν, πιάναμε τους γονείς τους, αλλά αμέσως εκείνοι έπαιρναν αμυντική στάση, δεν το δέχονταν. Ακόμα κι αν τους έκαναν μια επίπληξη, το bullying συνεχιζόταν αμείωτο. Έχοντας τώρα γραπτές αποδείξεις τού τι συμβαίνει, ήταν πιο εύκολο να κάνουμε τους γονείς των άλλων παιδιών να κινητοποιηθούν. Πολλές μαμάδες συγκινήθηκαν, ο γιος μάλιστα της μιας κοντεύει να γίνουν φίλοι με την Άρτεμη, λέει ο πατέρας του κοριτσιού. Με έναν τρόπο, ήταν ευτύχημα που συνέβη αυτό το περιστατικό. Έχει σταματήσει το bullying σε μεγάλο βαθμό.
Σύμφωνα με την τελευταία μεγάλη έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί στη χώρα μας για το θέμα , το 8,5% των μαθητών αναφέρει ότι υφίσταται εκφοβισμό δύο με τρεις φορές τον μήνα, ενώ ποσοστό 15,8% αναφέρουν ότι εκφοβίζουν τους άλλους δύο-τρεις φορές τον μήνα. Ενα στα τέσσερα αγόρια αναφέρει σωματική βία το τελευταίο έτος έναντι 8,3% των κοριτσιών .
Ωστόσο, το κύριο πεδίο εκφοβισμού είναι πια το Ιντερνετ. Σύμφωνα με πρόσφατη διευρωπαϊκή έρευνα σε εφήβους 14-17 ετών, το 21,9% των παιδιών ανέφερε ότι έχει δεχθεί διαδικτυακό bullying το τελευταίο έτος. Στην Ελλάδα μάλιστα καταγράφηκε υψηλότερο του μέσου όρου ποσοστό , κατατασσόμενη στη δεύτερη θέση πίσω από τη Ρουμανία . Στις χαμηλότερες θέσεις στον διαδικτυακό εκφοβισμό βρέθηκαν η Ισπανία και η Ισλανδία .
Οπως δείχνει, πάντως, η έρευνα γύρω από τη μυστηριώδη εξαφάνιση του 20χρονου φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη στα Γιάννενα, το bullying δεν έχει ηλικία. Σύμφωνα με ιδιωτικό ερευνητή, στην εξαφάνιση του νεαρού ρόλο φαίνεται να έχει διαδραματίσει η διαρκής παρενόχλησή του από συμφοιτητή του.
