Την τελευταία του πνοή στην πόλη που αγάπησε και ευεργέτησε όσο λίγοι, άφησε ο Αναστάσιος Μπίλλης (1928 – 2016), ένας άνθρωπος που «πλούτισε» με τις δωρεές του τη Θεσσαλονίκη.
«Δεν θέλω να τα λέω δωρεές αλλά έργα, έργα ζωής» έλεγε στην σύζυγό του Ιουλία ο Αναστάσιος Μπίλλης, όπως αποκαλύπτει η ίδια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Με δωρεές του Αναστάσιου Μπίλλη και της συζύγου του δημιουργήθηκαν το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης (1995), το Μπίλλειο Οδηγικό Κέντρο – ΣΕΟ (1998), το Μπίλλειο Κέντρο Ορχηστικής Τέχνης του δήμου Θεσσαλονίκης (1992), το Μπίλλειο Νηπιαγωγείο (1986) στον συνοικισμό Βότση, το Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων Τριανδρίας (1989), ο Κήπος της Στοργής στο Νοσοκομείο Παπανικολάου (2001) και η Μπίλλειος Στέγη Νηπίων Καλαμαριάς (2011). Παράλληλα, συνέβαλλαν σημαντικά στην αποπεράτωση του κτιρίου του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου και θεσμοθέτησαν πολλά προγράμματα βραβείων για την προαγωγή της τοπικής ιστορίας.
«Εμείς παιδιά δεν είχαμε, αλλά όλου του κόσμου τα παιδιά, τα είχαμε δικά μας» είπε συγκινημένη η Ιουλία Μπίλλη αναφερόμενη στην πρώτη τους δωρεά που ήταν ένα νηπιαγωγείο στην Καλαμαριά. Άλλωστε, για τον περισσότερα από 50 χρόνια σύντροφο της ζωής της, όλες οι δωρεές «έγιναν με πολύ αγάπη για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους».
Στο ζεύγος Μπίλλη απονεμήθηκαν πολλά βραβεία και έπαινοι για την πολυσχιδή του δράση, με ξεχωριστή θέση να κατέχουν ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος και το ανώτατο παράσημο της ελληνικής πολιτείας που απονεμήθηκε στον Αναστάσιο Μπίλλη από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το έτος 2008.
«Ότι περίσσευμα υπήρχε από τις δουλειές του -έκανε εισαγωγές εξαγωγές χημικών προϊόντων- το διέθετε σε δωρεές» αναφέρει η σύζυγος του εκλιπόντος που γι’ αυτήν, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά, τα συνολικά 52 χρόνια κοινής ζωής, πέρασαν με τόση αγάπη και φροντίδα, σαν να ήταν ένας χρόνος…
Ο Αναστάσιος Μπίλλης γεννήθηκε στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης και ήταν το μικρότερο από τα 8 παιδιά μιας οικογένειας προσφύγων από την Ανατολική Θράκη. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το 1951 πήρε το πτυχίο Χημικού και στη συνέχεια ασχολήθηκε επιχειρηματικά με την εμπορία χημικών προϊόντων. Μαζί με την σύζυγό του υλοποίησε αθόρυβα και διακριτικά, ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα ευεργεσιών στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα, 12 Σεπτεμβρίου, στις 4 μ.μ., στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.
typosthes.gr-topika
Tags: ΤΟΠΙΚΑ
