Θεσσαλονίκη: Οι 6 λόγοι για να βγεις αυτή την εβδομάδα

Τρίτη 3/11

«Πέρσες» του Αισχύλου από την ομάδα Προσεχώς Sybway στο Black Box

Σε ανύποπτο χρόνο το είχαμε αναφέρει ξανά. Ένα από τα βασικά γνωρίσματα ενός κλασικού έργου τέχνης, είναι η ιδιότητα που έχει να παραμένει επίκαιρο στο βάθος του χρόνου. Είτε επειδή θα περιγράφει μια επαναλαμβανόμενη τραγωδία, είτε επειδή θα παρουσιάζει ένα αναλλοίωτο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης. Οι «Πέρσες» τα έχουν και τα δύο.

Το αρχαιότερο σωζόμενο θεατρικό έργο του δυτικού πολιτισμού παρουσιάζεται να περιγράφει τη νίκη των Ελλήνων επί του Περσικού στόλου στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Επί της ουσίας όμως αυτό που αφήνεται να διαπεράσει τις γραμμές του κειμένου είναι η αυτοκαταστροφική φύση του ανθρώπου, η αλαζονεία των κυβερνώντων και μια αναπόφευκτη πορεία προς το χαμό.

Η θεατρική ομάδα Προσεχώς Subway αφήνει το δικό της σημάδι στην τραγωδία του Αισχύλου και με τον τρόπο αυτό, της δίνει μια ακόμα ανάσα για να συνεχίσει το τεράστιο ταξίδι της στην ανθρώπινη ιστορία (δείτε ΕΔΩ πληροφορίες για την παράσταση).. 

Τετάρτη 4/11

Ο Warrel Dane παρουσιάζει δύο δεκαετίες αμερικάνικου metal, στο Eightball Club

Είναι από τις φιγούρες που έχουν σημαδέψει δύο γενιές. Η φωνή των Sanctuary και Nevermore, έχει ενώσει στις συνειδήσεις όλων των οπαδών το παραδοσιακό με το μοντέρνο heavy metal και όντας ακόμα ενεργός ανασύρει από το ρεπερτόριό του σημαντικές στιγμές με ευκολία βετεράνου.

Στην τρέχουσα solo περιοδεία του, ερμηνεύει όλα τα σημαντικά κομμάτια της καριέρας του, συνοδευόμενος από μια δυναμική μπάντα και αυτή την εβδομάδα περνάει και από την αγαπημένη του Ελλάδα και το Eightball Club στην πόλη μας, με έναν άσο στο μανίκι του. Η επέτειος 15 χρόνων από την κυκλοφορία του “Dead Heart In A Dead World” album των Nevermore, ενός από τους πλέον λατρεμένους δίσκους του ελληνικού κοινού, δε θα περάσει έτσι, καθώς πρόκειται να παιχτεί στην ολότητά του για πρώτη φορά.

Φυσικά δε θα λείψουν οι κλασικές στιγμές από μια τέτοια καριέρα, σε μια συναυλία που το βασικό πρόβλημα είναι το τι θα μείνει έξω από το setlist…

Πέμπτη 5/11

Σινεμά: Ο φρικιαστικός «Πορφυρός Λόφος» του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο, στο σινέ Βακούρα

Υποθέτω ότι ο Ντελ Τόρο κατέχει ένα μαγικό ελιξλίριο ισορροπίας. Θα τον βρει κανείς να μαγεύει το underground κοινό με σινεφίλ ελεγείες από τη μια και ταυτόχρονα, θα υποτάσσει τα εκατομμύρια του Hollywood στο φακό του, φτιάχνοντας τεράστια blockbusters. Πολλοί έχουν κάνει τη μετάβαση από το ένα είδος στο άλλο, αλλά συνήθως είναι μονόδρομος. Σχεδόν ποτέ δεν καταφέρνουν να ξαναγυρίσουν από εκεί που ήρθαν. Αυτός, ζογκλάρει τους δύο κόσμους με χαρακτηριστική ευκολία.

Αυτή τη σεζόν, επιλέγει να ασχοληθεί με τις απόκρυφες φοβίες του καθενός και να τις φέρει στην επιφάνεια με ένα γοτθικό θρίλερ. Μια νεαρή συγγραφέας ακολουθεί τη διαίσθησή της ερευνώντας τη ζωή ενός μυστηριώδους αγνώστου που την έχει γοητεύσει, μέσα από τα δωμάτια του επιβλητικού πύργου του, που παραδόξως, φαίνεται να είναι εξίσου ζωντανός όσο και η ίδια. Ή μήπως περισσότερο;

Ένα σκοτεινό αραβούργημα, τοποθετημένο στην Αγγλία του 19ου αιώνα, που βρίθει μεταφυσικής ανατριχίλας, μέσα στη μικρή και σκοτεινή αίθουσα του Σινέ Βακούρα. Μόνο σε μένα ακούγεται ακαταμάχητο;

Παρασκευή 6/11

Νεοϋορκέζικο πειραματικό rock από τους A Place To Bury Strangers, στο Principal Club Theater

Πρόκειται για ένα από τα rock n roll highlights της χρονιάς. Κι αυτό όχι επειδή το 2015 στερείται συναυλιών, το αντίθετο μάλιστα. Ακριβώς στις γεμάτες σεζόν έχει σημασία να ξεχωρίζουμε τις πραγματικά σημαντικές στιγμές. Αν λοιπόν οποιοσδήποτε εκεί έξω νιώθει ότι το παγιωμένο, κλασικό rock έχει κάνει τον κύκλο του, ότι τα όρια υπάρχουν για να σπάνε, ότι η ακρόαση οφείλει να είναι περιπέτεια, έχει ένα ξεκάθαρο ραντεβού αυτή την εβδομάδα στο Principal (δείτε εδώ πληροφορίες!).

Το ατμοσφαιρικό και θορυβώδες rock των A Place To Bury Strangers για περισσότερο από μια δεκαετία εξερευνά με αιχμηρό τρόπο το μουσικό σύμπαν και αν πρέπει κάποιος να μπει στη διαδικασία να ζυγίσει το post punk, την ψυχεδέλεια ή το shoegaze στοιχείο στον ήχο τους ώστε να τους χαρακτηρίσει, τον λυπάμαι πραγματικά, είναι καταδικασμένος να αποτύχει.

Τα θρυλικά χειροποίητα πετάλια παραμόρφωσης του Oliver Ackermann (μαζί με οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο βρεθεί εκεί γύρω) αναμένεται να θολώσουν το σύννεφο distortion που θα καλύψει εκείνη τη βραδιά (που θα ανοίξουν οι συντοπίτες τους Grooms) και όσο οι συνοδοιπόροι του αντέχουν να στρώνουν το δρόμο σε αυτόν και τη φωνή του, όλα θα πάνε καλά για όλους μας.

Σάββατο 7/11

Η παράσταση “Firefly” από το eVolution Dance Theater στο Μέγαρο Μουσικής

Πόσο συναρπαστικό ακούγεται σαν σκέψη το «1ο Διεθνές Φεστιβάλ Παντομίμας»; Προσωπικά, μου δημιουργεί μια βεβαιότητα ότι θα συγκεντρώνει περισσότερο καλλιτεχνικό ταλέντο από ένα μουσικό, ή ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, ας πούμε. Ίσως είναι επειδή είμαι λιγότερο εξοικειωμένος με αυτό, ίσως είναι η αυξημένη εξωστρέφεια που απαιτεί μια παράσταση κίνησης.

Υποθέτω είναι μια αντίδραση που θα περίμενε να έχει από το εν δυνάμει κοινό του ο Anthony Heinl, όταν δημιούργησε το eVolution Dance Theater στη Ρώμη. Προερχόμενος από την κορυφαία ομάδα χορού/τέχνης ΜΟΜΙΧ, έβαλε την εμπειρία και την καλλιτεχνική του οπτική σε εφαρμογή και σέταρε ένα αρτίστικο σύνολο φτιαγμένο για να καταργεί τα όρια. Ακροβατικά, οπτικές ψευδαισθήσεις και εντυπωσιακά εφέ είναι μερικά μόνο από τα μυστικά τους όπλα, στην προσπάθεια να μας κάνουν να δούμε πέρα από το συνηθισμένο και ασφαλές μας πρίσμα.

Στην παράσταση που φιλοξενείται στην Αίθουσα Φίλων Μουσικής Μ1 (πληροφορίες εδώ), η πραγματικότητα αναμένεται να παρεκκλίνει από τα προσφιλή της όρια και να παρασύρει όλους τους παρευρισκόμενους μαζί της. Που ακριβώς; Αισθάνομαι απόλυτα ασφαλής στο να μην ξέρω…

Κυριακή 8/11

«Παραμύθι Χωρίς Όνομα» της Παιδικής Σκηνής Κάρμεν Ρουγγέρη, στο Μέγαρο Μουσικής

Είναι από τις ιστορίες που μπορείς να τις ερμηνεύσεις με χίλιους δυο τρόπους. Να τις παραλληλίσεις με τόσα πολλά από τα πράγματα που συμβαίνουν κάθε μέρα γύρω μας. Να βρεις πρότυπα και αντιπαραδείγματα, είτε είσαι ένας ώριμος ενήλικας, είτε είσαι ένα κεφάτο και ανέμελο πιτσιρίκι. Και σίγουρα αυτή είναι μια οπτική του συγκεκριμένου θεατρικού που δεν αφήνει ανεκμετάλλευτη η Κάρμεν Ρουγγέρη.

Το μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα μιλάει για την ιστορία του πρίγκιπα Αστόχαστου, ο οποίος αφού οδήγησε το βασίλειό του στο χείλος της καταστροφής επιδιώκοντας την καλοπέραση και μόνο, λογικεύεται και προσπαθεί με τη βοήθεια της αδερφής του να αναστρέψει τη ζημιά που έχει γίνει. Πρώτα όμως θα πρέπει να καταλάβει γιατί η ανευθυνότητα και η απερισκεψία δεν αποτελούν καλούς συμβούλους και πως όταν υπάρχουν κι άλλοι που εξαρτώνται από εσένα, οφείλεις να είσαι πιο προσεκτικός και επιμελής.

Πείτε μου τώρα εσείς, σε πόσες καταστάσεις από όσες συμβαίνουν γύρω μας βρίσκει εφαρμογή το θεατρικό που παρουσιάζεται στην Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης Μ2 του Μεγάρου Μουσικής, να σας πω κι εγώ πόσα πολλά έχει να μάθει από αυτό ο καθένας από εμάς.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΨΑΣΚΗΣ

typosthes.gr-topika

Tags:
  

ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:      ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ: