Εδώ και χρόνια έχουμε στην Α’ Εθνική (έτσι την αποκαλώ ακόμα, τρομάρα τους τη βάφτισαν ‘’SuperLeague’’) τα πλέι-οφ. Όπως βέβαια και σε άλλες μικρότερες κατηγορίες ακόμα και σε τοπικά. Θεσπίστηκαν για να δώσουν ενδιαφέρον στο ταλαιπωρημένο από όλους ελληνικό πρωτάθλημα. Υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό γιατί υποτίθεται μια ομάδα έχει ανάγκη τους βαθμούς ως το τέλος για να αποκτήσει πλεονέκτημα στη διαδικασία μετέπειτα αρά συνεχίζει να είναι ανταγωνιστική και να μην είναι αδιάφορη. Όμως υπάρχει και το ηθικό στοιχείο. Είναι δίκαιο να γίνεται αυτό; Το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ. Έχει περισσότερους αστάθμητους παράγοντες το ποδόσφαιρο και αυτό δίνει τη δυνατότητα ακόμα και σε πολύ αδύνατες ομάδες να ελπίζουν απέναντι στα φαβορί. Γι’αυτό άλλωστε είναι το πιο ωραίο και αμφίρροπο άθλημα. Το μπάσκετ είναι πολύ πιο δίκαιο και αυτό το μαρτυρά και η στατιστική. Αν για παράδειγμα παίξει 50 φορές ο 1ος με τον 14ο θα κερδίσει ο 1ος συντριπτικά ενώ στο ποδόσφαιρο αν γίνει κάτι αντίστοιχο και επειδή υπάρχει και ισοπαλία, καιρικές συνθήκες, περισσότεροι τραυματισμοί, τύχη κ.ά. η αναλογία θα είναι πάλι υπέρ του 1ου αλλά με λιγότερες και δυσκολότερες νίκες. Αφήστε που χάνουν και την αίγλη τους οι αγώνες όταν μέσα σε μερικούς μήνες κάποιες ομάδες παίζουν πολλές φορές με τις ίδιες. Συμπερασματικά κατά την άποψη μου δεν είναι δίκαια τα πλέι οφ και ειδικά όταν η διαφορά των ομάδων βαθμολογικά είναι μεγάλη. Αυτός που πάλευε όλη τη χρονιά και κατάφερε να μαζέψει περισσότερους βαθμούς από τις παρακάτω ομάδες είναι και ο ριγμένος της υπόθεσης. Καλείται σε 6 αγώνες και σε 14 (!) φέτος στη Β’ Εθνική να υπερασπιστεί και να κρατήσει τη προνομιούχο θέση του, έχοντας στη πλάτη του τη κόπωση και τις απώλειες όλης της χρονιάς. Βέβαια και οι αντίπαλοι του θα έχουν κάποια προβλήματα αλλά εκείνοι δεν θα έχουν το άγχος εφόσον έρχονται από το ‘’πουθενά’’ να διεκδικήσουν κάτι το οποίο έχασαν στην κανονική περίοδο. Δεν θα χάσουν λοιπόν αυτοί κάτι παραπάνω. Τρανό παράδειγμα και θύμα αυτού του θεσμού ο ΟΦΗ. Το 2010 στη Β’ τερματίζοντας 3ος με διαφορά 6 βαθμούς από τον 1ο και 1 από τον 2ο, έπαιξε πλέι οφ με ομάδες που περνούσε με 9,10 και 12 πόντους διαφορά! Έχοντας πλεονέκτημα στην διαδικασία μόνο 2 βαθμών από τους άλλους έχασε την άνοδο στην Α’ για λάθος σφύριγμα διαιτητή την τελευταία αγωνιστική. Η νοοτροπία όλων στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει για να ανέβει το επίπεδο ποδοσφαίρου και όχι να εφαρμόζονται πράγματα τα οποία απλά ρίχνουν στάχτη στα μάτια.
Άγγελος Μαυρογιάννης
Πηγή: athlitikotetradio.gr
Tags: super league, απόψεις, Ελλάδα, μάτια, ΜΠΑΣΚΕΤ, ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, χρόνια
