Τώρα που είμαι single κατάλαβα γιατί αγαπάμε να μισούμε τη γιορτή του Άγιου Βαλεντίνου

Και ναι, έφτασε πάλι αυτός ο μήνας του χρόνου, των «μασκαρεμένων και των ερωτευμένων» που λέει και ο σοφός λαός. Μα στον Φεβρουάριο αναφέρομαι. Κι εσύ είσαι πάλι single και δυσανασχετείς γιατί δεν ξέρεις τι θα κάνεις την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου που η αγάπη και τα κόκκινα τριαντάφυλλα θα «ξεχειλίζουν» σε κάθε γωνιά της πόλης.

Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα;

Tα τελευταία χρόνια όλο και λιγότεροι δίνουν έμφαση στην συγκεκριμένη μέρα. Για την ακρίβεια οι πιο πολλοί – δεσμευμένοι κι όχι μόνο singles – αναφέρονται στη συγκεκριμένη γιορτή με τα χειρότερα λόγια, ενώ την θεωρούν καθαρά εμπορική επινόηση. Όχι πως δεν υπήρξε ο Άγιος, όμως η σχέση του με τους ερωτευμένους προέκυψε τελείως ξαφνικά και ίσως λόγω της σύνδεσης του ονόματός του με το γενικότερο αίσθημα της αγάπης προς τον συνάνθρωπο.

Από τη μία οι δεσμευμένοι λοιπόν, «αγκομαχούν» από την πίεση που αισθάνονται για να ετοιμάσουν κάτι τέλειο για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ενώ οι singles «θρηνούν» για την έλλειψη της ερωτικής τους ζωής. Κάπως έτσι, άνθρωποι που κατά τα άλλα είναι λογικοί επιδίδονται σε θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τις κερδοσκοπικές εταιρείες που φτιάχνουν ευχετήριες κάρτες και απεριόριστα αρκουδάκια, ενώ το μικρό τμήμα του πληθυσμού που παραδέχεται ότι του αρέσει η συγκεκριμένη γιορτή θεωρείται αφελές.

Γιατί αγαπάμε να μισούμε τη γιορτή των ερωτευμένων;

Μιας και είναι η τελευταία φορά που θα ζήσω, για τη δεκαετία των 20, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου και επειδή είμαι single αυτή τη στιγμή που σου γράφω, αποφάσισα αντί να αρχίζω κι εγώ να «κράζω» την συγκεκριμένη μέρα να προσπαθήσω να καταλάβω τον λόγο της ύπαρξής της και τι είναι αυτό που τελικά ενοχλεί όσους ενοχλεί.

Μετά από σκέψη και ανασκόπηση στις αναμνήσεις μου από προηγούμενες χρονιές και το πώς είχα περάσει αυτή την ημέρα, κατέληξα στο ότι η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου είναι τόσο «δύσκολη» όχι επειδή κάνει τον έρωτα εμπόρευμα, αλλά επειδή μας θέτει την πρόκληση να δούμε τον πλούτο ή την έλλειψή του στη ζωή μας. Όταν οι άνθρωποι λένε «Μισώ την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου», αυτό που συχνά εννοούν είναι «Μισώ να με αναγκάζουν να κάνω απογραφή της ποιότητας και του όγκου της αγάπης στη ζωή μου». Είναι τρομακτικό άλλωστε, να σκέφτεσαι ότι εσύ αγαπάς τον άλλο πιο πολύ απ” ότι εκείνος εσένα ή ότι η σχέση σου ίσως δεν είναι τόσο τέλεια όσο πίστευες ή ότι ίσως δεν υπάρχει ένα ταίρι και για σένα.

Σίγουρα το να προσφέρεις ένα αρκουδάκι στον σύντροφό σου ή μια ανθοδέσμη στην κοπέλα σου μία τυχαία μέρα του χρόνου δεν πρόκειται να αποτυπώσει τα αισθήματα που έχεις γι” αυτήν ή αυτόν στο έπακρο. Ούτε φυσικά αν κάνεις ένα δώρο εκείνη την ημέρα πάει να πει πως η σχέση σου είναι υπέροχη, παρότι για παράδειγμα τσακώνεστε συνέχεια όλο τον υπόλοιπο καιρό. Και σαφώς, δεν σημαίνει πως αν είσαι single σε αυτή την γιορτή είναι μίζερη η ζωή σου.

Είναι όμως μια καλή ευκαιρία μέσα στην ανία της καθημερινότητας να δείξεις την αγάπη σου ή να ξαναθυμηθείς για ποιον λόγο είσαι μαζί με το συγκεκριμένο άτομο ή τι ακριβώς είναι αυτό που αναζητάς και δεν έχεις βρει και είσαι ακόμα single.

Οι περισσότερες μέρες του χρόνου κυλούν πολύ γρήγορα και είναι ασήμαντες. Σίγουρα πολλές από αυτές τις ασήμαντες μέρες έχεις νιώσει έντονα συναισθήματα για κάποιον που δεν τα έχεις εκφράσει με ορατό τρόπο ή έχεις νιώσει μοναξιά μπερδεύοντάς την με έναν πόνο χωρίς προέλευση. Η συγκεκριμένη γιορτή είναι το σημείο στίξης σε κάτι που διαφορετικά θα ήταν μια αφόρητη βραδύτητα των χρόνων που περνούν οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη.

Δες την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου λοιπόν, όχι ως την πιο ρομαντική μέρα του χρόνου, αλλά ως την ημέρα που μαζευόμαστε για το κοινό τελετουργικό της εξέτασης της αγάπης – όσο οδυνηρή κι αν είναι – γιατί αποφασίσαμε ότι είναι πολύτιμη και αξίζει για μια μέρα να σταματήσουμε τα πάντα γι” αυτήν. Παρότι, όλοι ξέρουμε πως μπορεί και να ταλαιπωρηθούμε στο όνομά της.