Πως η κυβέρνηση παρασύρθηκε σε μια διαρκή διαπραγμάτευση στην οποία «τρώγαμε τις σάρκες μας», παραδέχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή που παραχώρησε στο ρ/σ «Στο Κόκκινο». Είναι η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός κάνει μια τέτοια παραδοχή. Όσον αφορά στο εσωκομματικό πεδίο, ο Αλέξης Τσίπρας κατηγόρησε για «λαθροχειρία» τους διαφωνούντες και είπε πως μια στήριξη με ταυτόχρονη δήλωση της διαφωνίας θα ήταν μια έντιμη και λογική πολιτική συμπεριφορά. Μίλησε για την ανάγκη διεξαγωγής έκτακτου συνεδρίου η οποία αν δε γίνει δεκτή από την Κεντρική Επιτροπή, θα οδηγήσει σε διεξαγωγή εσωκομματικού δημοψηφίσματος. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ανοιχτός σε κάθε συζήτηση για το στρατηγικό επαναπροσδιορισμό του κόμματος αλλά ξεκαθάρισε πως η συμφωνία πρέπει να κλείσει γιατί μέχρι τότε πρόκειται για μια «απασφαλισμένη βόμβα». Είπε ακόμα πως αν χαθεί η κυβερνητική πλειοψηφία, δεν μπορεί παρά να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές.
Τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης:
Μόνο περήφανοι πρέπει να είμαστε, χαμένοι είναι οι αγώνες που δε δίνονται.
Απόλυτη επιβεβαίωση του αδιεξόδου του δρόμου της λιτότητας, η Ευρώπη δεν είναι η ίδια, ο ίδιος ο Χάμπερμας είπε ότι η Γερμανία τίναξε στον αέρα τη φήμης.
Επιβολή μέσα από την πειθώ κι όχι μέσα από την ισχύ.
(Ήσασταν προετοιμασμένοι ή πήγατε με καλές προθέσεις;)
Υπήρξε μια σκληρή διαπραγμάτευση, όχι καλές προθέσεις.
Η ελληνική κυβέρνηση δε σχεδίαζε μαζί με την τρόικα ή το κουαρτέτο, από την άλλη οι θεσμοί δεν ήταν ούτε ανεξάρτητοι ούτε ουδέτεροι.
(Πήγε ενιαίος ο ΣΥΡΙΖΑ; Πήρατε τη διαπραγμάτευση πάνω σας; Το κόμμα γνώριζε;)
Απολύτως γνώριζε και η κυβέρνηση λειτουργεί συλλογικά, το κυβερνητικό συμβούλιο είχε τακτικές συνεδριάσεις, ο γραμματέας της ΚΕ
(Το κόμμα συμμετείχε ενεργά στη διαμόρφωση των συνθηκών ή απλά παρακολουθούσε;)
Και το κόμμα και την κυβέρνηση ο ελληνικός λαός τα ξεπέρασε, υπήρχε μια μερίδα που παρακολουθούσε γκρινιάζοντας ενώ ο λαός ήταν αλληλέγγυος, πλαίσιο της καθημερινής πάλης.
(Άνθρωποι που έδωσαν μάχη και τώρα νιώθουν ζορισμένοι; Τα μνημόνια δε σκίστηκαν. Η εντολή υπάρχει ακόμα;)
Η εντολή ήταν να σταματήσει η καταστροφή, έστω κι αν ματώσουμε εμείς, μάχη για να φύγουμε από το ασφυκτικό πλαίσιο.
Ο λαός είχε επίγνωση των δυσκολιών και τις αντιμετώπισε με ψυχραιμία.
Δεν υποσχεθήκαμε υγιεινό περίπατο, διαπραγματευτήκαμε σκληρά σε συνθήκες χρηματοπιστωτικής ασφυξίας και ταυτόχρονα υλοποιούσαμε μέρος του προγράμματός μας - ανθρωπιστική κρίση έστω και 200 εκατ. ευρώ, αποκατάσταση απολύσεων, ΕΡΤ, διευκόλυνση των 100 δόσεων, ιθαγένεια, αθλητισμός, φυλακές. Ας μη μηδενίζουμε.
Η ταξική πάλη δεν είναι μια γραμμική κατάσταση, διακυβέρνηση δε σημαίνει και εξουσία. Διαρκής πάλη, και από τα μετερίζια των κοινωνικών αγώνων. Δημοψήφισμα: οι πολίτες ξεπέρασαν και την Αριστερά.
(Γιατί πήρατε την απόφαση να πάτε σε δημοψήφισμα;)
Δεν είχα άλλη επιλογή. Τι είχα στη μεριά μου στις 25 Ιουνίου; Ήταν υψηλού ρίσκου επιλογή, ήταν όλοι απέναντί μας. Οι πιθανότητες να χάσουμε το δημοψήφισμα ήταν εξαιρετικά μεγάλες, κλειστές τράπεζες, τίποτα δεν ήταν δεδομένο.
Απορρίψαμε συμφωνία με δύσκολα μέτρα χωρίς καμιά διέξοδο επιβίωσης, 10,6 δισ. για 5 μήνες. Πήγαμε στα 83 για 3 χρόνια συν απόφαση για απομείωση του χρέους μετά την πρώτη αξιολόγηση.
Η ερώτηση του δημοψηφίσματος είχε δύο σκέλη. Το πρώτο σκέλος ήταν είναι παρόμοιο αυτό που έχουμε τώρα, βελτιωμένο σε κάποια σημεία -ΦΠΑ στο ρεύμα, ΕΚΑΣ- και αρνητικό ως προς το Ταμείο, υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης. Το δεύτερο σκέλος, χρηματοδοτικό κομμάτι είναι πολύ καλύτερο, άρα το δημοψήφισμα έπαιξε το ρόλο του.
Καλά τα παραμύθια ότι βγαίναμε από το μνημόνιο με Σαμαρά και Βενιζέλο, ο λύκος είναι το χρέος, με τέτοιο χρέος δε βγαίνεις στις αγορές. Απαραίτητο το δημοσιονομικό περιθώριο
(Εγώ που ψήφισα ΟΧΙ;)
Το κρίσιμο βράδυ της Τετάρτης πριν το δημοψήφισμα, συνθήκες πραξικοπήματος στη χώρα, βγήκα κι είπα την αλήθεια, ορισμένοι επιχειρούν λαθροχειρία ορισμένοι, το ΟΧΙ στην κακή συμφωνία δεν ήταν ΟΧΙ στο ευρώ ναι στη δραχμή. Η διαπραγμάτευση έγινε με ανοιχτά χαρτιά
(Με τι θα ήσασταν ικανοποιημένος από τις Βρυξέλλες με δεδομένο το μεγάλο ΟΧΙ;)
Αποφασίστηκε το δημοψήφισμα Παρασκευή πρωί στις Βρυξέλλες, μπροστά στο τελεσίγραφο.
Ίσως έιχαν στόχο τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, αυτή η κυβέρνηση ίσως παραμένει μη αρεστή.
Το βράδυ συγκάλεσα το κυβερνητικό συμβούλιο, μίλησα με Μέρκελ και Ολάντ, τους ζήτησα να πάμε ψύχραιμα, να πάμε σε παράταση του προγράμματος, με ανοιχτές τράπεζες,με διαβεβαίωσαν πως θα κάνουν ό,τι μπορούν, η Μέρκελ είπε ότι το ερώτημα είναι «ευρώ ή δραχμή», εγώ διαφώνησα.
Δεν τηρήθηκε αυτή η υπόσχεση, το Eurogroup πήρε άλλη απόφαση, οδήγησε στην ΕΚΤ, κλείσιμο τράπεζων και ελέγχους κεφαλαίων. Η απόφαση να κλείσουν οι τράπεζες ήταν εκδικητική για την απόφαση της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία. Είχαμε επιλογή να κάνουμε πίσω, να στερήσουμε τη δυνατότητα από το λαό να εκφραστεί, όχι ένα λαό τεμεπέλη που θέλει να ζει με δανεικά αλλά ένα λαό που διεκδικεί το δίκιο του. Τεράστιο χαρτί το ΟΧΙ, μαζί με το λαό, τεράστια νίκη που δε θα τη χαρίσουμε σε κανένα, ούτε σε αυτούς που ερμηνεύουν λάθρα το αποτέλεσμα εκ του ασφαλούς.
Η Ελλάδα το κέντρο του πλανήτη.
(Το περιμένατε το αποτέλεσμα;)
Όμολογώ ότι είχα την αίσθηση ότι θα ήταν αμφίρροπο, Πέμπτη ήμουν σίγουρος στο ΟΧΙ. Δεν παίζω κορώνα γράμματα την επιβίωση της χώρας.
(Έπεσε το θέμα του κουρέματος των καταθέσεων;)
Πολλά τρομακτικά σενάρια, αλλά ήξερα πως αν έκανα αυτό που έλεγε η καρδιά μου, την ίδια ώρα θα έπεφτε το δίκτυο των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό, 48 ώρες, επιπλέον απαίτηση των δανείων, κατάρρευση των τραπεζών, δεν υπήρχε θέμα κουρέματος αλλά κατάρρευσης, δεν θα υπήρχαν αποταμιεύσεις.
Προσπαθώντας να συμβιβάσω τη λογική με την επιθυμία, ήξερα ότι αν έφευγα θα γύριζα ενδεχομένως με δυσμενέστερους όρους, δύσκολες αποφάσεις.
Σε τελική ανάλυση η επικράτηση του αισθήματος της προστασίας των λαϊκών στρωμάτων, της χώρας και της Αριστεράς, ορθή επιλογή.
(Το θεωρείτε ανακωχή, νίκη, δεν το πιστεύετε;)
Είναι μια πύρρειος νίκη των εταίρων και των δανειστών, μεγάλη ηθική νίκη της Ελλάδας και της Αριστεράς, επώδυνος συμβιβαμός. Στοιχείο της επαναστατικής τακτικής, αναφορά στο Λένιν, το δίλημμα με το ληστή: «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου;».
Οικονομικά το Grexit θα ήταν διαχειρίσιμο από την Ευρώπη, όχι πολιτικά. Δείτε την επίθεση από τα κόμματα και τα ΜΜΕ για το πλάνο του Βαρουφάκη και φανταστείτε τι θα γινόταν στη ρήξη.
Στο πλευρό μας τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
(Άξιζε τον κόπο;)
Δε μετανιώνω ούτε μια στιγμή, στην οικονομία τα πράγματα είναι αναστρέψιμα. Ζημια αλλά… Προϋπόθεση είναι να ολοκληρωθεί η συμφωνία, το σχέδιο για Grexit παραμένει στο τραπέζι μέχρι την απόφαση για απομείωση του χρέους.
H χώρα ήταν υποχρεωμένη σε τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα. Fέτος μπορεί να μείωθεί, αυτό σημαίνει πρακτικά γλίτωσε την ελληνική οικονομία πάνω από 15 δισ.
Πολιτικά: η Ελλαδα πρωτοσέλιδα με θετικούς όρους. Η εκλογική αναμέτρηση στην Ισπανία είναι μέρος της ανατροπής στην Ευρώπη.
(Δεν μου αφήνει η Ε.Ε. να διαχειριστώ τα του οίκου μου, σαν γκάνγκστερ)
Έκανε ότι μπορούσε η Αριστερά και θα συνεχίσει, αλλά το πλαίσιο είναι πάρα πολύ συγκεκριμένο, άτακτη χρεωκοπία ή αγώνας να απεγκλωβιστούμε.
Ο λαός κατέληξε σαν το δραπέτη των φυλακών της λιτότητας. Ο τρόπος είναι να δημιουργήσουμε μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης.
(Λυκοσυμμαχία; Υπάρχει εναλλακτικός τρόπος;)
Εκτός ευρώ υπάρχει τρόπος εξόδου από τη λιτότητα; Ζούμε στο πλαίσιο μιας διεθνοποιημένης οικονομίας. Παραδείγματα Σερβίας, Αλβανίας. Δεν γίνονται αυτά από τη μια μέρα στην άλλη.
Ταξική πάλη υπάρχει μόνο στη διαπραγμάτευση ή και εντός; Συντηρητική ή προοδευτική πολιτική; Κάποιοι λένε καλοπροαίρετα, δεν έχει νόημα η Αριστερά να είναι στην κυβέρνηση σε αυτό το πλαίσιο.
Να πούμε στο λαό: σε στέλνουμε στο χρεωκοπήμένο πολιτικό σύστημα που συνωμοτοπύσε με την τρόικα, εμείς δε θα προσπαθήσουμε;
Τι σημαίνει πρακτικά; Ότι θα απέχουμε από τις επόμενες εκλογές;
Αν υποθέσουμε οι «σοφοί της Αριστερας» ότι διαμορφώνουμε καλύτερα τις προϋποθέσεις όντας στην αντιπολίτευση, θα σε εμπιστευτεί μετά;
Κλείνει οικειοθελώς μια ιστορική δυνατότητα να αλλάξει τα πράγματα από θέσεις ευθύνης.
Δεν μπορεί να αξιώνει πια ότι η ιδιοκτησία του προγράμματο. Μια κυβέρνηση της Αριστεράς που είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει το πρόγραμμα ταυτόχρονα θα ψάχνει τρόπους να αντισταθμίσει και στους κοινωνικούς αγώνες.
(Δεν θα σας αφήσουν;)
Η μάχη είναι διαρκής
(Νέα προαπαιτούμενα)
Διαρροές βγαίνουν εδώ, πάνε πάνω στις Βρυξέλλες και ξαναγυρνάνε. Επιμονή στη συμφωνία της 12ης Ιουλίου, τίποτα περισσότερο από αυτές.
Ακούω πολλούς να λένε πως το τρίτο μνημόνιο είναι το χειρότερο, αλλά η δημοσιονομική προσαρμογή είναι πολύ μικρότερη: επαναφορά συλλογικών διαπραγματεύσεων, δεν έχουμε ονομαστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Είμαστε όλοι πικραμένοι αλλά να μην αυτομαστιγωνόμαστε. Αν αυξάναμε την εισπραξιμότητα του ΦΠΑ κατά 3%, θα είχαμε μεγαλύτερα έσοδα από όσα με την αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση. Εξορθολογισμός της δημόσιας διοίκησης. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να γίνουν μόνο σε σνθήκες κοινωνικής συναίνεσης.
Τι μπορεί να γίνει τώρα; Φοροδιαφυγή και διαφθορά, η Αριστερά θα κριθεί από αυτό. Βγάζουμε λάδι την ολιγαρχία και την αστική τάξη που έφερε τη χώρα ως εδώ, αν περιοριστούμε στα της διαπραγμάτευσης. Άλλο να σου λέει η τρόικα δε θέλω ελλείμματα.
