Όταν επέλθει ο χωρισμός, πέρα από τον θρήνο και τη θλίψη, ο καθένας προσπαθεί να ανταπεξέλθει στη νέα κατάσταση και κάνει κάποιους χειρισμούς.
Γράφει η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Δρ. Λίζα Βάρβογλη
Ορισμένοι από αυτούς είναι ξεκάθαρα δυσλειτουργικοί και αντί να βοηθούν το άτομο να βγει από την άσχημη κατάσταση και να συνεχίσει τη ζωή του, το μπλοκάρουν και το καθηλώνουν στη θλίψη του.
Σκέφτεσαι τις όμορφες στιγμές σας.
Μία από τις πιο συνηθισμένες δυσλειτουργικές τακτικές που χρησιμοποιεί κανείς, είναι ο αναμηρυκασμός του παρελθόντος, όταν το άτομο διαρκώς «ζουμάρει» στις όμορφες στιγμές της σχέσης και αναθυμάται κάθε μικρή λεπτομέρεια από τη συντροφική ζωή.
Εξιδανικεύεις το πρώην ταίρι.
Χέρι – χέρι… με τον μηρυκασμό πάει και η ωραιοποίηση του παρελθόντος, η τάση που έχει το άτομο να εξιδανικεύει το σύντροφό του και την κοινή τους ζωή, σαν να μην υπήρχαν δυσκολίες, αδυναμίες και ελαττώματα και σαν να ήταν όλα κάτι το αψεγάδιαστο, το τέλειο χωρίς το παραμικρό συννεφάκι.
Η επιλεκτική μνήμη θολώνει την κρίση σου.
Μια άλλη τακτική που μπλοκάρει είναι η επιλεκτική μνήμη. Το άτομο θυμάται είτε μόνο τις πολύ καλές είτε μόνο τις πολύ κακές στιγμές, με αποτέλεσμα να θολώνει η κρίση του και να μην μπορεί να δει τα πράγματα ρεαλιστικά και ξεκάθαρα.
Βρίσκεις δικαιολογίες για τον χωρισμό!
Το άτομο που μένει μόνο, συχνά αισθάνεται έντονη ντροπή και φόβο ότι ο κοινωνικός του κύκλος θα τον κατακρίνει ή θα θεωρήσει ότι έχει κακό χαρακτήρα ή ότι έκανε κάτι φοβερό και τον/την εγκατέλειψε ο/η σύντροφός του.
Έτσι, προσπαθεί να δικαιολογηθεί σε υπερβολικό βαθμό για τις πράξεις του, ζητάει διαρκώς τη γνώμη των άλλων σχετικά με το τέλος του δεσμού του και, γενικά, γίνεται το επίκεντρο της συζήτησης, σε βαθμό που αυτό καταντά κουραστικό για τους άλλους.
«Επιβάλλεις» στον εαυτό σου την απομόνωση…
Επίσης, το άτομο που έχει μείνει μόνο του έχει αυξημένη την αίσθηση της εγκατάλειψης και τον φόβο ότι τώρα που βρίσκεται σε μια νέα κατάσταση οι φίλοι και οι γνωστοί θα το παραμερίσουν και θα το απορρίψουν.
Έτσι, βάσει αυτής της λανθασμένης πεποίθησης που ξεκινάει από βαθύτερους φόβους και σπάνια επειδή έτσι νιώθουν και πράττουν οι φίλοι, το άτομο αυτό απομακρύνεται και αποσύρεται κοινωνικά, με αποτέλεσμα να του συμβαίνει αυτό που φοβάται, όχι όμως επειδή το θέλουν οι άλλοι, αλλά επειδή το ίδιο το επιβάλλει στον εαυτό του.
Αποφεύγοντας τις παραπάνω τακτικές και αποφασίζοντας κανείς να δημιουργήσει μια νέα, όμορφη σχέση, μπορεί να αποδεσμευτεί από τα δεσμά της προηγούμενης χαμένης του αγάπης, να ανασυγκροτηθεί, να θέσει νέους στόχους και να συνεχίσει τη ζωή του με αισιοδοξία, χαρά, και πίστη ότι θα βρει τον/τη σύντροφο που ψάχνει.
Δρ. Λίζα Βάρβογλη
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Χωρισμός ή… διάλειμμα; Αυτή είναι η διαφορά τους
Χωρισμός, δεύτερος γάμος και νέα οικογένεια: Τι είναι χρήσιμο να ξέρετε
Ερωτικό δίλημμα: Αξίζει να δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία στον πρώην;
sxeseis-teen
