Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Δι’ ἄλλην μίαν… φοράν τῆς ζωῆς μας μᾶς ἀξίωσε ὁ Θεός νά ἑορτάσωμε τήν ἁγίαν καί λαμπροφόρον ἑορτήν τοῦ Πάσχα καί ἰδού ἐγώ ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν καί ὑμεῖς γύρωθεν ἐμοῦ ὡς πατέρας καί παιδιά ἀνταλλάσσομεν σήμερον τόν ἀσπασμόν τῆς ἀγάπης καί χαιρετίζομεν ἀλλήλους μέ τόν παιάνα τῆς Πίστεωςχριστος ανεστη, συμμετέχοντες στή χαρά τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας.
Εὐχαριστοῦμεν καί προσκυνοῦμεν τόν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν Κύριον, διότι καταξιώνει, ὅλους ἐμᾶς
τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς πού σεβόμεθα καί τιμοῦμε τόν Χριστόν, νά βλέπωμεν τά θαυμάσια τοῦ Θεοῦ καί νά δεχώμεθα τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεώς Του, πού μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τήν νέαν ζωήν «ἄλλην βιοτήν» τήν νικῶσαν τίς πολλές δυσκολίες καί μεγάλες θλίψεις τοῦ παρόντος βίου.
Εὐφραινόμεθα κατά πάντα καί ἀπολαμβάνομεν σωματικά καί πνευματικά τίς δωρεές τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί εὐχόμεθα ἐγκαρδίως νά γίνουν μέτοχοι τῆς ἀναστάσιμης χαρᾶς καί εὐφροσύνης ὅλοι οἱ ταλαιπωρημένοι ἀπό τίς θλίψεις καί τίς δυσκολίες ἀδελφοί μας καί μάλιστα ἐκεῖνοι πού δέν ἔχουν γευθῆ ἀκόμη τήν χαράν τῆς Ἀναστάσεως καί τήν πρός ὅλους ἐμᾶς ἀγάπην τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, διότι ἡ πίστις εἰς τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου καί ἡ μετοχή σ’ αὐτήν ἀμβλύνει πάντα πόνον, προσφέρει ἐλπίδα, νικᾶ τόν φόβον τοῦ θανάτου καί χαρίζει ζωήν καί ἀφθαρσίαν.
Ἡ ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους εἶναι πηγή ἐλπίδος καί χαρᾶς μέσα στό πέλαγος τῶν θλίψεων τοῦ κόσμου, εἶναι σταθμός ἀνεφοδιασμοῦ δυνάμεων πνευματικῆς ἀντοχῆς καί ἰσχύος γιά αἰσιόδοξον ἀντιμετώπισιν ὅλων τῶν δυσχερειῶν τοῦ κόσμου, σύμφωνα μέ τόν λόγον τοῦ Κυρίου, «Θαρσεῖτε ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον». Ὀφείλομεν, λοιπόν, νά ἀποδεχθοῦμε καί πάντα νά ὁμολογοῦμε, ὅτι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μεγαλυτέρα νίκη τοῦ Θεοῦ κατά τοῦ πονηροῦ, πού τήν τάξιν κατέστρεψε καί ἐστέρησε τήν χαράν ἀπό τόν καλῶς λίαν δημιουργηθέντα κόσμον, καθώς καί ὅτι μέ τήν χαράν καί τήν χάριν τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ ὅλοι μας ἔχομε τήν δυνατότητα πλέον καί τήν ὑποχρέωσιν νά πράττωμεν τό ἀγαθόν, νά ἀγαπῶμεν τόν ἀδελφόν καί νά δοξάζωμεν τόν Θεόν.
Ἑπομένως, θαρσεῖτε καί σεῖς ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἀγαπητά, χαρεῖτε τήν πασχάλιον καί ἀναστάσιμον χαράν, δώσατε τό χέρι ὁ ἕνας εἰς τόν ἄλλον καί ἀνταλλάξατε μέ εἰλικρίνεια τόν ἀσπασμόν τῆς ἀγάπης, «συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει» καί οὕτω ἀδελφωμένοι καί ἀγαπημένοι νά ἀρχίσωμε τόν ἀγῶνα γιά τόν ἁγιασμό τῆς ζωῆς μας καί τήν ἀνάστασι τοῦ Λαοῦ μας συνεχῶς ἄδοντες καί ψάλλοντες χριστος ανεστη.
Ναί. αληθως ανεστη, ἀδελφοί μου.
Διάπυρος πρός τόν Ἀναστάντα Κύριον εὐχέτης πάντων ὑμῶν
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
† Ὁ Μαντινείας καί Κυνουρίας Α Λ Ε Ξ Α Ν Δ Ρ Ο Σ
Tags: απόψεις, πασχα, πατέρας
