Υπάρχει πραγματικά ο όρος «too sexual»;

Η σeξουαλικότητά σου, ή η έλλειψή της, εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από εσένα, και όχι από οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε κανείς να υποθέσει. Δεν είναι θέμα προς συζήτηση και δεν έχει κανείς το δικαίωμα να σε κάνει να νιώσεις ντροπή, να σε συκοφαντήσει, να σε υποτιμήσει ή να σε τιμωρήσει για τον τρόπο με τον οποίο επιλέγεις να εκφράσεις τη σeξουαλικότητά σου. Αν και, δυστυχώς, οι άνθρωποι τείνουν να κάνουν ακριβώς αυτό.

Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο και ψυχοθεραπεύτρια, Μαρίνα Μόσχα, «η σeξουαλική δραστηριότητα αποτελεί πηγή απόλαυσης, σήμερα μιλάμε αρκετά για αυτήν, καθώς τα ταμπού έχουν πέσει. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία, όταν η σeξουαλική δραστηριότητα γίνει εθιστική μιλάμε για σeξουαλικό εθισμό ή αλλιώς υπερσeξουαλικότητα. Το υπερσeξουαλικό άτομο αναζητά σeξουαλικές δραστηριότητες στην καθημερινότητά του, τις οποίες συνοδεύει με πολύωρη ερωτικοποίηση του εαυτού του».

Η προσωπική μου εμπειρία ως ένα «υπερσeξουαλικό» ον

Η ανάμνηση της πρώτης μου επαγγελματικής συνέντευξης μετά την αποφοίτησή μου από τη σχολή δημοσιογραφίας, έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου και δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ. Αφού σκεφτόμουν για μέρες τι «έπρεπε» να φορέσω για να καλύψω εντελώς το στήθος μου – εξαιτίας ανασφαλειών που ρίζωσαν μέσα μου μεγαλώνοντας σε έναν τόπο που με έκανε να νιώθω άσχημα με το να φαίνεται έστω και λίγο – και παρόλο που επέλεξα ένα outfit που κάλυπτε το σώμα μου από πάνω μέχρι κάτω, παρενοχλήθηκα σeξουαλικά από έναν ρυτιδιασμένο, ηλικιωμένο άντρα που ήταν υψηλό στέλεχος στην εταιρεία. Με κατηγόρησε ότι ήμουν «αρκετά άτακτη» για να πάρω τη δουλειά. Τόσο άτακτη, που δεν μπορούσε να ρίξει μια ματιά στο βιογραφικό μου, παρά μόνο να με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω (παρόλο που, θα το ξαναπώ, δεν είχα αφήσει τίποτα εκτεθειμένο).

Βέβαια αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που κάποιος μου είπε ότι είμαι «too sexual». Αλλά ούτε και η τελευταία.

Αργότερα βρήκα μια δουλειά όπου είχα πολύ καλή υποδοχή. Οι συνάδελφοί μου με υποδέχτηκαν θερμά, τόσο που ένας από αυτούς φρόντισε να κάνει ένα σeξιστικό σχόλιο για το στήθος μου ώστε να… σηματοδοτήσει την πρώτη ημέρα της επαγγελματικής μου ζωής.

Σε αυτό το σημείο άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο μεγάλη ζημιά θα μπορούσαν να προκαλέσουν στη ζωή μου οι προκατειλημμένες αντιλήψεις των άλλων για εμένα (και η πλήρης περιφρόνηση της βασικής ανθρώπινης αξιοπρέπειας) – όπως και έγινε, αφού μου κόστισε αρκετά στον τομέα της καριέρας μου.

Η αυτόκλητη σeξουαλική προσοχή δεν είναι ποτέ OK. Παρόλα αυτά, η κοινωνία φαίνεται να σeξουαλικοποιεί τόσο το γuμνό δέρμα όσο και το χαμόγελο – επειδή μερικές γυναίκες κατά κάποιο τρόπο «το ζητούν» ή «παραείναι φιλικές».

Πιο συχνά από όσο μπορώ να μετρήσω, μου έχουν πει ότι είμαι «προκλητική» – ότι αποπνέω σeξουαλικότητα, ότι εκπέμπω σeξουαλική αύρα. Τόσο άγνωστοι όσο και κοντινοί μου άνθρωποι που αγαπώ και με αγαπούν. Όμως αυτή είμαι. Είμαι σeξουαλικό ον. Είμαι εκφραστική και επικοινωνιακή και ανοιχτόμυαλη και επιδιώκω το φλερτ όταν κάποιος μου αρέσει. Όμως όχι, δεν είμαι έτσι ούτε όλη την ώρα, ούτε με όλους, ούτε έχει κανείς το δικαίωμα να το πάρει διαφορετικά.

Ειλικρινά, νιώθω κουρασμένη και απογοητευμένη. Ελεύθερη είναι το τελευταίο πράγμα που νιώθω σε ένα υπερσeξουαλικό και συχνά αντικειμενοποιημένο σώμα. Και δεν είμαι μόνη.

Οπότε, αν όπως συμβαίνει σε εμένα, σε έχουν κάνει κατά καιρούς να νιώθεις άσχημα για αυτό που είσαι και που εκπέμπεις, θυμήσου αυτό…

Ούτε το γuμνό ούτε το δέρμα είναι συνώνυμα με την προκλητικότητα!

Δεν μπορώ να μετρήσω πόσες φορές με έχουν κατηγορήσει ότι «έβγαλα έξω το στήθος μου». Συγγνώμη, αλλά το στήθος μου είναι κάτι που είναι προσκολλημένο στο σώμα μου και μέρος αυτού, είτε αρέσει είτε όχι! Και δεν έχω σκοπό να το καλύπτω φορώντας συνεχώς φαρδιά ρούχα για να μη με… παρεξηγήσουν ή για να μην πάρουν το θάρρος που σε καμία περίπτωση δεν έχω δώσει. Και, ειλικρινά, δε με νοιάζει να προσπαθήσω γιατί πολύ απλά… αγαπώ το σώμα μου και ξέρω ποια είμαι.

Παρ” όλα αυτά, έχω λάβει άπειρα σeξιστικά μηνύματα κατά καιρούς σχετικά με τα θηλυκά μέρη του σώματός μου. Κάτι που, φυσικά, μου προκαλεί πανικό και συντρίβει την αυτοεκτίμηση και την ψυχική μου υγεία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για κάποια γυναίκα που έχει βιώσει σeξουαλική παρενόχληση και αντιμετώπισε την ενοχή του να της επιρρίπτουν ευθύνες για αυτό.

Αλλά ο κόσμος στερείται του αλτρουισμού και της ανιδιοτελούς ανησυχίας για τους άλλους. Οι περισσότεροι κακολογούν και κατηγορούν ο ένας τον άλλον λόγω των εσωτερικευμένων ανασφάλειών τους.

Αυτός είναι σε μεγάλο βαθμό ο λόγος για τον οποίο οι γυναίκες που ποζάρουν ή βγαίνουν topless στην παραλία, συμπεριλαμβανομένων των θηλαζουσών μητέρων, ενοχλούν μερικούς στενόμυαλους ανθρώπους. Έχουν μεγαλώσει πιστεύοντας ότι το γuμνό είναι, από μόνο του, προκλητικό – και έτσι κάποια γυναίκα που δείχνει δέρμα τούς κάνει να νιώθουν άβολα ή να την κατηγορούν.

Το γuμνό δεν υποδηλώνει απαραίτητα προκλητικότητα. Τις περισσότερες φορές δεν είναι προκλητικό! Κάθε φορά που ταΐζεις το μωρό σου, κάνεις ντους στην μπανιέρα, αλλάζεις στα αποδυτήρια, γδύνεσαι στο ιατρείο, δεν το κάνεις για να προκαλέσεις.

Πώς επηρεάζεται μια γυναίκα από την κριτική που γίνεται στα social media και αφορά στη σeξουαλικότητά της, ωθώντας τη να φιλτράρει το τι θα δημοσιεύσει;

Σύμφωνα με τη Μαρίνα Μόσχα, «οι γυναίκες εδώ και χρόνια ελκύουν τα ανδρικά βλέμματα και γίνονται αντικείμενο παρατήρησης ή/και θαυμασμού σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σχετικά με τους άνδρες. Συχνά συνοδεύονται και από κάποιο σeξουαλικό σχόλια. Στις μέρες μας, τα βλέμματα αυτά εκφράζονται μέσα από τα social media, όπου μάλιστα ο καθένας κρυμμένος πίσω από την ανωνυμία του – είτε άνδρας, είτε γυναίκα – μπορεί να ασκήσει την δική του κριτική, χωρίς να τον απασχολούν οι συνέπειες. Βλέπουμε αρκετές γυναίκες να ερμηνεύουν έναν μεγάλο αριθμό likes με θετικό πρόσημο και να κολακεύονται. Από την άλλη, υπάρχουν και γυναίκες που η κριτική και κάποια σeξιστικά σχόλια γύρω από την εμφάνισή τους τις ενοχλεί. Φαίνεται πως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ασκούν πίεση αλλά και διαμορφώνουν πρότυπα. Η πίεση αυτή και τα σχόλια γύρω από την σeξουαλικότητα μιας γυναίκας που δεν την ευχαριστούν, μπορούν να την επηρεάσουν αρνητικά με αποτέλεσμα να «επιλέγει» τι θα ανεβάσει και τι όχι για να είναι αρεστή και να κερδίσει τον θαυμασμό».

Το σώμα της καθεμιάς από εμάς δεν είναι προκλητικό – Το να είσαι ευγενική δεν υποδηλώνει «διαθεσιμότητα»

Τυχαίνει να είμαι εξωστρεφής, έχοντας μονίμως ένα χαμόγελο στα χείλη μου και θα πιάσω πολύ εύκολα κουβέντα με κάποιον. Αλλά σε αυτή την κοινωνία που ζούμε, είμαστε δακτυλοδεικτούμενες αν το κάνουμε αυτό… αλλά και αν δεν το κάνουμε! Αν είμαστε πολύ γλυκές, λένε ότι «ψαχνόμαστε». Αλλά αν είμαστε σνομπ, μας λένε «bitches» και «ξινές».

Η πραγματικότητα είναι ότι το να είσαι ευγενική με κάποιον ούτε δικαιολογεί ούτε επικαλείται την επακόλουθη σeξουαλική συμπεριφορά. Μπορείς να χαμογελάσεις σε κάποιον χωρίς κάποιου είδους σeξουαλικό υπονοούμενο ή απώτερα κίνητρα. Εξάλλου, μερικές φορές χαμογελάμε απλώς για να επιβιώσουμε ή να εμποδίσουμε τον άλλον να κερδίσει έδαφος.

Να θυμάσαι πάντα ότι δεν πρέπει ποτέ να αισθάνεσαι άβολα επειδή κάποιος παίρνει τα λάθος μηνύματα. Δε χρωστάς τίποτα σε κανέναν. Η φαντασία που μπορεί να έχει κάποιος επειδή απλώς είσαι μία σeξι γυναίκα, δεν είναι δικό σου πρόβλημα.

Είσαι πολλά περισσότερα από αυτό που βλέπει ένας επιφανειακός άνθρωπος και πολλά περισσότερα από ένα ωραίο και σeξι σώμα.

Υπάρχει, πράγματι, διαφορά ανάμεσα στο να αποκαλούμε το σώμα κάποιας γυναίκας «σeξι» και στο να το αποκαλούμε «προκλητικό». Κάποιος μπορεί να σε δει ως μια σeξι γυναίκα, και αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να σε κάνει να αισθάνεσαι καλά. Εξάλλου, αναμφισβήτητα, στους περισσότερους ανθρώπους αρέσει να νιώθουν σeξι – ακόμα κι αν δεν σκοπεύουν πάντα να το δείχνουν.

Το «προκλητικό», ωστόσο, στερείται συγκατάθεσης, επειδή το άτομο που αποφάσισε ότι είσαι «προκλητική» θεωρεί ότι είσαι και διαθέσιμη. Μπορεί να κάνει υποθέσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και να δικαιολογεί εσφαλμένα τις δικές του σeξουαλικές ορμές. Στην καλύτερη περίπτωση, παραβιάζει την ιδιωτικότητά σου ξεπερνά τα όριά σου. Στη χειρότερη, εγκληματεί!

Το σώμα σου είναι το «σπίτι» σου και υπάρχουν πολλά περισσότερα σε αυτό από το να είσαι «σeξι» ή «προκλητική».

Εκτός από αυτή την επιφανειακή εικόνα που πολλοί θέλουν να έχουν για εμένα, είμαι μια γυναίκα – όπως κι εσύ που με διαβάζεις τώρα – με δύναμη ψυχής, μυαλό και εμπειρίες στη ζωή. Όλα αυτά με βοήθησαν να ανταπεξέλθω στις δυσκολίες, να εξελιχθώ επαγγελματικά, να κυνηγήσω τους στόχους και τα πάθη μου και να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο. Και, σίγουρα, μερικές φορές εξερευνώ και τις σeξουαλικές απολαύσεις.

Το θέμα είναι ένα: Το σώμα σου είναι πολλά πράγματα, και ποτέ δεν χρειάζεται να είναι όλα αυτά. Το μόνο πράγμα που είναι πάντα, είναι ο ασφαλής χώρος σου. Και αυτό το δικαίωμα δεν πρέπει ποτέ να σου αφαιρεθεί!

Με ποιον τρόπο μπορεί μια γυναίκα να ξεπεράσει τα σχόλια για τη σeξουαλικότητά της και να σταματήσει να φοβάται να εκφράσει τη θηλυκότητά της;

Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα συμβουλεύει:

«Πρώτα από όλα χρειάζεται να έχεις μία καλή σχέση με τον εαυτό της. Να πιστεύεις σε αυτόν, να τον αγαπάς και να τον φροντίζεις. Η καλή σχέση με τον εαυτό μας είναι το κλειδί για την καλή αυτοεκτίμηση. Όταν νιώθω καλά με εμένα, δεν θα με επηρεάσει η κριτική ακόμα και αν δεν είναι και τόσο θετική. Ακόμα και αν αυτή η κριτική ασχολείται με την σeξουαλικότητά μου. Αν όμως δεν αισθάνομαι καλά, αν αναζητώ την αποδοχή των άλλων για να νιώσω πως «αξίζω», τότε το παραμικρό αρνητικό σχόλιο θα με ταράξει, θα με στενοχωρήσει, θα με αγχώσει, θα με κάνει ενδεχομένως ακόμα και να ντραπώ για το σώμα μου και την θηλυκότητά μου, την οποία πιθανά θα προσπαθήσω να κρύψω με διάφορους τρόπους. Και φυσικά η εικόνα σώματος που έχει η κάθε γυναίκα, επίσης παίζει μεγάλο ρόλο. Πώς νιώθω με το σώμα μου, αν το φροντίζω, αν μου αρέσει, αν το αποδέχομαι ή όχι. Είναι σημαντικό να ζούμε τη ζωή μας στην πράξη, στην καθημερινότητα και όχι μέσα από την οθόνη ενός κινητού, μετρώντας likes ή διαβάζοντας σχόλια για να νιώσουμε αποδεκτοί».