Γράφει ο Φέλιξ
Οσα συμβαίνουν στο χώρο της Δικαιοσύνης, δεν είναι μόνο πρωτοφανή αλλά αποδεικνύουν πως η υποτιθέμενη ανεξαρτησία της δεν είναι τίποτα άλλο από τη στεγανοποίησή της και τον έλεγχο από μια σπείρα που αντιλαμβάνεται τη Δικαιοσύνη ως φέουδό της. Ούτε θεσμοί, ούτε έλεγχος, ούτε απονομή Δικαιοσύνης. Υπάρχει απλώς μια κλειστή σέχτα που μοιράζει προνόμια, θέσεις και υποσχέσεις σε όσους υπόσχονται υποταγή και υπηρέτηση της διαπλοκής.
Η κατάσταση αυτή δημιουργήθηκε με ευθύνη των υπουργών της Δικαιοσύνης που χρησιμοποίησαν τις σάπιες δομές ως στρατό τους και υπήρξε προκλητική για τον κόσμο.
Κρυμμένη μέσα σε αόριστα σχήματα για ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και ανάγκη εμπιστοσύνης στην απονομή της, μια σπείρα λειτουργών της που η σχέση της με τη διαπλοκή είναι αυταπόδεικτη και ο πλούτος της δεν έχει ερευνηθεί ποτέ, ελέγχει τα πάντα. Δεν είναι μόνο αυτό που εμπειρικά αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία του λαού πως ο ασφαλέστερος τρόπος για να βγει κάποιος από τη φυλακή είναι να μπει με κουστούμι. Είναι πλέον μια προκλητική λειτουργία που εμφανίζεται ως σιωπή και ομερτά,ως νόμος μαφίας και εκδίκηση.
Στο τεύχος του HOT DOC που κυκλοφορεί, αποκαλύπτεται πως ο Προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών Ισίδωρος Ντογιάκος έχει εκλεγεί παράνομα και μέσα από μεθοδεύσεις που οδήγησαν ακόμη και σε παραίτηση του προκατόχου του που παρέμεινε στη θέση του για μερικές μέρες. Μέσα από συντονισμένες και προφανώς καθοδηγούμενες προσπάθειες, ένας αντιεισαγγελέας ψευδώς δηλώθηκε ως εισαγγελέας της Εισαγγελίας Εφετών προκειμένου να μπορεί να είναι ο κύριος Ντογιάκος υποψήφιος για τη θέση. Ο κύριος Ντογιάκος που αργότερα σχετίστηκε με χειρισμό υποθέσεων που χαρακτηρίστηκε προκλητικός.
Αλλά ας αφήσουμε όσα προσάπτουν στον κύριο Ντογιάκο για τους χειρισμούς και τη σχέση του περισσότερο με συγκεκριμένα πρόσωπα και λιγότερο με τη Δικαιοσύνη και ας μείνουμε στην αποκάλυψη. Είναι δυνατόν να αποκαλύπτεται πως κατέχει παράνομα τη θέση του και να μην έχει ανοίξει ρουθούνι; Να μην έχει πάρει μέτρα ο Άρειος Πάγος; Να μην έχει πάρει θέση το Υπουργείο Δικαιοσύνης; Να μην έχει πάρει θέση ο ίδιος;
Είναι δυνατόν να ζούμε την αντιμετώπιση των αποκαλύψεων του Τύπου με όρους μαφίας και σιωπής; Πόσο ένοχοι είναι και ποιοί ώστε να απλώνουν με τόση επιμέλεια το πέπλο της σιωπής;
Τι σημασία έχει να επεξεργάζεται σχέδια νόμου και θεσμικές μεταβολές ένα Υπουργείο, όταν όλα είναι εκ των προτέρων ναρκοθετημένα και η Δικαιοσύνη στα χέρια όσων με επιμέλεια την ελέγχουν για να αναιρέσουν την απόδοσή της;
Έχουν περάσει ήδη επτά μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης αγγίζει επικίνδυνα πλέον το όριο της συνυπευθυνότητας για όσα συμβαίνουν. Διάφορες Εισαγγελίες με πομπώδη ονόματα που υπόσχονται να αντιμετωπίσουν τη διαφθορά και το οικονομικό έγκλημα χειρίζονται δικογραφίες κατά περίπτωση. Η ίδια η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου παρεμβαίνει ώστε να έχουν συγκεκριμένη τροπή μεγάλες υποθέσεις (χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Εισαγγελέα Εφετών Γιάννη Αγγελή τον οποίο απέτρεψε να παραδώσει στοιχεία για την υπόθεση Βγενόπουλου), ενώ δεν άσκησε έλεγχο για όσες περιπτώσεις αποδεικνύεται παράνομη συμπεριφορά λειτουργών της Δικαιοσύνης όπως στην περίπτωση Ντογιάκου ή το Πόθεν Έσχες του Χαράλαμπου Αθανασίου.
Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, έχετε το θεσμικό δικαίωμα να παρέμβετε όχι για να αποκαταστήσετε τη Δικαιοσύνη αλλά να την απελευθερώσετε από τα χέρια μιας σπείρας. Διαφορετικά θα έχετε μόνο ευθύνη.
