Μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha, η Ζωή Κωνσταντοπούλου τόνισε ότι «σε αυτές τις εκλογές δεν συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχει μια ομάδα του Μαξίμου».
Η πρόερος της Βουλής πρόσθεσε ότι «την κυβέρνηση την έριξε το Μαξίμου», ενώ χαρακτήρισε «σκοτεινή φυλακή» την Ευρωζώνη και σημείωσε ότι το δίλημμα που τίθεται είναι «ευρώ ή δημοκρατία». Η ίδια όπως είπε, επιλέγει δημοκρατία. «Κι αν το ερώτημα ήταν δραχμή ή δημοκρατία, πάλι δημοκρατία θα επέλεγα» πρόσθεσε.
Η πρόεδρος της Βουλής χαρακτήρισε «εκβιαστές» τους δανειστές, καταλογίζοντάς τους ότι συγγράφουν κείμενα χωρίς διαβούλευση. Όπως είπε, υιοθετεί απολύτως τις θέσεις με τις οποίες είχε εκλεγεί ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ επέρριψε ευθύνες στον Αλέξη Τσίπρα, κατηγορώντας τον ότι διέλυσε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κ. Κωνσταντοπούλου έκανε λόγο για επίθεση εναντίον της από το περιβάλλον του κ. Τσίπρα και σημείωσε ότι θα τον καλούσε σε ντιμπέιτ, για να πει τι κέρδισε η χώρα από τη συμφωνία. «Οι πολίτες ζητούν εξηγήσεις. Τι πετύχαμε;», συμπλήρωσε. Θεωρούσα ότι είχα μία ειλικρινή σχέση με τον κ. Τσίπρα, εξήγησε και επεσήμανε ότι η κυβέρνηση έπεσε, όταν ο τότε πρωθυπουργός άλλαξε τους υπουργούς που καταψήφισαν τη συμφωνία.
Στη συνέχεια τόνισε ότι δεν υπάρχει καμία δέσμευση για το χρέος και έκανε λόγο για αφαίμαξη των πολιτών, μέσα από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Η Πρόεδρος της Βουλής υπογράμμισε ότι ήταν η μόνη που δεν έθαβε δικογραφίες, απαντώντας στις κατηγορίες ότι έβαλε «στο συρτάρι» ποινική δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή, για τα εξοπλιστικά. Όσον αφορά την Λαϊκή Ενότητα, τόνισε ότι δεν είναι ένα προσωποπαγές κόμμα, αλλά μία συλλογική προσπάθεια.
Κάλεσε παράλληλα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Αλέξη Τσίπρα, «όταν έχουν κάτι να πουν, να έχουν το θάρρος των λόγων τους και να το λένε επωνύμως και όχι μέσω κύκλων». Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ζήτησε από τον Προκόπη Παυλόπουλο να εξηγήσει γιατί δεν διαβίβασε την επιστολή της στους ομολόγους της, ενώ την ίδια ώρα συνομιλούσε με ηγέτες της Ε.Ε. και άλλων κρατών.
Τέλος, σημείωσε ότι προσπάθησε κατά τη διάρκεια της θητείας της να συγκροτήσει ένα νέο υπόδειγμα κοινοβουλευτικής λειτουργίας, με τη Βουλή να είναι ανοιχτή στην κοινωνία.
